H.M. de Koningin in Kerstrede:
ELK MOMENT KAN MEN ZICH
TOT GOD WENDEN
BUITENLANDS JAAROVERZICHT 1953
3
I
jd
a
N
Fan de Martinytoer
r
1
Het afgelopen jaar beheerst door de dood
van Stalin
to
STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND
Waarin opgenomen: De Bolswardsche Courant, Westergoo en De Jong*s Nieuwsblad
Wijziging
dienstregeling N.S.
De mole by de Alddyk
tusken Wommels en
Easterein
49e Jaargang
Dinsdag 29 December 1953
No. 102
dit jaar
F!
Wordt vervolgd.
nisten.
stoere bou
fine, de lege gollen
inkeld keal stiet üm
Tj. de
L!
MACHTSTRIJD IN RUSLAND VOEDSELACTIE IN BERLIJN DE
ZIEKTE VAN CHURCHILL KOUDE OORLOG DUURDE VOORT
HET EUROPESE LEGER IN DE BRANDING
voor
voor
Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Uitgave: Fa A. J. OSINGA te Bolsward
Administratie- en Redactie-adres:
Marktstraat 13
Telefoon 451 - Na 18.30 uur 305 of 335
(K 5157)
Lees onze krant zo van de pers,
Want het nieuws is dan nog vers.
N
Is.
n.
en
en
rd
yn
g:
uk
-jd
Se
en
en
in
lie
en
lat
en
id
in
in
e-
n-
Bols wards Nieuwsblad
rd
3s
ir-
de
de
;st
lat
je
LSt
te
A
en
is.
w-
30
ja-
is.
le-
let
Op het baanvak Leeuwarden-Staveren
zal ingaande 4 Januari, de om 17.58 van
Sneek terugkerende trein voortaan te
18.06 van Sneek vertrekken en te 18.23
te Leeuwarden aankomen. Reizigers uit
het Westen, uit Enkhuizen en uit Sta
veren met bestemming Koudum-Molk-
werum of Hindeloopen, die op werkda
gen reizen met de boot van 15.43 van
Enkhuizen, resp. met de boottrein van
16.58 van Staveren, die in i de genoemde
plaatsen niet stopt, zal worden toege
staan zonder bijbetaling tot Workum
door te reizen (a. 17.10) en vandaar on
middellijk met de trein van 17.13 uit
Workum terug te keren naar hun be
stemming.
Laatstgenoemde trein, die ten behoeve
van forensen reeds te Hindeloopen en
Koudum-Molkwerum stopt, wordt daar
toe enkele minuten later gesteld (Leeu
warden v. 16.37, thans 16.35 Staveren
a. 17.29, thans 17.26).
Abonnementsprijs: f 1.50 per kwartaal
(bij vooruitbetaling)
Advertentieprijs: 12 cent per mm
Ingezonden mededelingen dubbel tarief
Handelsadvertenties bij contract reductie
BY IT OFLJOCHTSJEN
Oer de léste dagen fan it stjerrende jier
leit de glans fan aid sulver, hja binne jit
oerbleaun ut it jier, dat al forglied yn it
forline. It is nou gau dien, jit in pear
bannige dagen foar de measte sakelju mei
rekkenjen en lykmeitsjen, jit drokker foar
dejingen, dy’t de hüshalding forsoargje
sa’n hiel jier lang, mar, dy’t nou jit hur-
der skreppe moatte mei al dy Sneinen en
hjeldagen. Jit in pear dagen en dan ha wy
wer in jier hawn. Men kin it net keare,
de tinzen komme en geane nei rekkenskip
en forantwurding, nei juster en moarn.
Hwant in jier is foar elts rninske in rike
haedstik yn it hoek, dat mar ien
bliuwt biwarre en haldt syn wearde, foar
Giet it üs net allegearre as de boeren Ek
wy gean de rigen lans can hwat üs djür
en kostber is. It eigen ryk hüslik domein.
In trouwe, leave kammeraet en de bern,
dy’t God üs joech. Elts mei syn eigen
aerd, elts mei syn eigt.i problemen, mar
allegearre üs sa dierber as it eigen libben.
Hwat in rykdom! Wy mochten se dit jier
De mole fan Van der Weg hat de put
der üt. In wynmotor skynt it wurk better
dwaen to kinnen. Dy rattelt it wetter nou
üt de krite en de aid mole wachtet op de
slopershammer.
Mar in mole is nou ienris in bytsje mear
as in ding dat allinne mar 'wetter mealt.
Oer dat ’„bytsje mear” soe in boekje to
skriuwen weze. Foar Van der Weg syn
mole soene dizze rigels fan Auke Piers
b.g. ek jilde kinne:
Dou bleauste üs oan’t nou ta trou
As pronkstik fan üs gea
Noch treft jin faek dy’
Dyn keine, kreaze lea,
O, aide mole bliuw by üs
Wy fiele üs sünder dy net thüs.
Van der Weg skynt it ek sa to fielen.
Twa kear hat er de mole foar ófbraek
forkocht hawn en twa kear hat er ’m wer-
om kocht.
Dizze wike kaem irnmen üt Wommels
mei de frage by my: soene wy net hwat
jild bymenoar krije kinne om de mole
wetterticht to meitsjen? As dat koe,
bliuwt de mole der stean.
Sa leit it der dus hinne. Dyjingen dy’t der
hwat jild foar oer ha, kinnen dit yn in
slüf mei de namme der op by my troch
de brievebus glide litte of oerskriuwe op
myn girorekkening nü. 364486. As de
Redaksje it lije wol, sille de bidragen
efkes yn ’t koart forantwurde wurde.
(Akkoard! Red.).
It is noch net sa hiel lang forlyn dat der
11 molen mealden tusken de wei Worn-
mels-Easterein en de Slachtedyk; nou
steane der noch twa, en allinne de mole
fan Miedema stiet noch yn ’t folie wurk.
Sil der fan dy twa ien fordwine moatte?
In selde lot as de spinnekop fan de Bar-
gekop, it mooltsje fan Zwaagstra oan ’e
wei fan Spannum mei Spyktille en de
poldermole fan Wjelsryp dy’t al sloopt
binne of sloopt wurde sille? It hinget
óf fan dyjingen dy’t der in pear sinten
foar oer hawwe en miskien is der dan
ek noch hjir of dér subsydzje los to
krijen.
A. BOKMA,
’t Noard, Wommels.
Lid Prov. Molenkommisje.
vaardiger belastingstelsel en kwamen er
tegen in opstand, dat zij weer het eerste
offer moesten brengen, toen de regering
hervormings- en saneringsplannen ten
uitvoer ging leggen. Van linkse zijde
werd sterk aangedrongen op terugroe
ping van het parlement, da* zich op reces
bevond (het was Augustus), opdat een
aanval op de regering haar val ten gevol
ge zou kunnen hebben. Vele M.R.P.-ers
steunden dit streven, maar deinsden voor
de gevolgen terug, toen bleek, dat het de
socialisten weinig erns was met een
nieuwe regering van het linkse centrum.
Algemeen vreest men L Frankrijk Duits
land meer dan Rusland. Vandaar dat dit
land de aandrang zo terk was om eerst
nog eens te trachten met de Russen tot
een vergelijk te komen, in de hoop, dat
de Duitse herbewapening overbodig zou
blijken. Voor deze lieden was het bitse
Russische antwoord op de Westelijke uit
nodiging om naar Lugano te komen een
koude douche, want zij voelden hun de
argumenten uit de hand geslagen. Er
werd sterke Amerikaanse druk op de
Fransen voorspeld om het Europese leger
nu eens goed te keuren. De Russen voel
den, dat zij een tactische fout hadden ge
maakt docr de Fransen de hoop tot over
eenstemming te ontnemen en eind No
vember (tijdens een moeilijk debat over
het Europese leger in de Franse Kamer)
kwamen zij met een nieuwe nota, waarin
Reria geliquideerd
In het binnenland en in de satelliet-
landen heeft Stalins overlijden wel wat
verandering gebracht. Er wordt nu wat
meer belangstelling aan de dag gelegd
de consumenten, de productie
vredelievende doeleinden wordt
■wat verhoogd, bij de kwestie van de in
Januari wegens moord en poging tot
moord veroordeelde artsen, wier on
schuld drie maanden later bleek, werd
gesproken van „ontoelaatbare onderzoe
kingsmethoden van de politie.” Betekent
die een grotere rechtszekerheid? De
boog, die vele jaren strak, te strak, ge
spannen is geweest, werd wat losser ge
hanteerd. Waarom? Een antwoord op
deze vraag is niet zonder meer te geven.
Een poging van de opvolgers van Stalin
In de Kerstrede, die H. M. koningin Juliana op Eerste Kerstdag over
beide zenders heeft uitgesproken, heeft Zjj in de allereerste plaats de
F ebruariramp in de herinnering geroepen. „Er is veel wat ons verbindt,
ook waar het water onze grond nu eindelijk verlaat. Er is veel goeds
ontstaan, waar wij als volk dankbaar voor mogen zijn,” zei H. M., die
zich vervolgens in het bijzonder tot de Nederlanders in den vreemde
richtte. Tot hen zei de Koningin: „Gij daarginds zijt het, die zowel ons
met de wereld, als de wereld met ons verbindt. Juist ook in tijd van
nood hebt gij zo duidelijk bewezen, waardoor wij mede alom vriend
schap ondervinden mochten.’’
Vervolgens legde H. M. er de nadruk op, dat het Kerstfeest niet als
traditie, doch als actualiteit gevierd moet worden. „Duisternis is het,
wat geboren wordt in deze wereld. En die maakt de geboorte van het
Kerstkind noodzakelijk. Aan deze noodzakelijkheid dat het Licht ver
schijnt kan door de mensen met eigen licht niet worden voldaan, maar
het wordt door God gegeven. Actueel is, dat de wereld niet alleen in
duisterhis verkeert, maar verlangt naar Licht, dat oplossing voor
haai- brengt voor de meest ingrijpende problemen.
Tegen verheerlijking van traditie en het vasthouden aan zinloze sleur
keerde H. M. zich hierna. „Ongezond is het, traditie als een zware bal
last in iedere nieuwe dag mee te slepen, en nog ongezonder ig het de toe
komst hiermee te belasten en de dag van heden voor niets te laten pas
seren.”
De Koningin liet duidelijk uitkomen, dat zij niet sprak over „de vrucht
van het verleden”, „het goede dat ons uit het verleden is gebleven, maar
over „de holle kolos van dat wat achter ons hoort te liggen, maar die
wij als een onhoudbare last op onze schouders meedragen.”
„Die nutteloze ballast is het” aldus de Kerstrede „die ons ver
moeid en traag maakt in het bevatten van de mogelijkheden, die elke
dag geboden worden. Elk moment kan men zich tot God wenden.”
Na het uitspreken van het vertrouwen, dat „alles uiteindelijk ten goede
zal dienen” en de noodzaak voor een ieder troost en licht pm zich heen
te verspreiden, besloot H. M. haar Kerstrede met allen „een werkelijk
Kerstfeest” te wensen.
allegearre bihalde, hwat in seine. De iene
hiè dat en de oare hat miskien in set
siik west, in tredde kaem ta steat en koe
in eigen hüshalding bigjinne. Blide en
soarchlike dingen hat it jier meibrocht
foar üs allegearre, mar de woldieden oan
sounens en opgong nei in goede takomst
binne hast net to tellen. Hwa kin nei
wearde skatte de seine, dy’t Gods goedens
oer üs allegearre sa rynsk ütstruit hat.
Nederlan is in kostlik lan en it Neder-
lanske folk mei al syn stagen en stammen
hat alle reden om dizze dagen ris djip to
fielen, hoe great de woldieden binne,
dy’t oan harren jown binne. Dér is alder-
earst de jefte fan it Keningshüs, it aide,
jimmer nij glanzjende Oranjehüs. Is der
ien folk yn 'e wrald, dat mear reden ta
tank hat as wy?
Stiet ien folk op dizze ieroe sa ienriedich
om de hege Frouwe en har hüsgesin?
In frou sa djip fan sterk en fêst Kristen-
dom, dat Hja üs allegearre optilt en mei-
nimt as Hja sprekt. En is in folk net ryk,
dat spontaen en echt syn Keninginne
heechachtet en leavet? Wy hawwe yn de
nei-oarlochske jierren in regear hawn, dat
in hiel great diel fan it folk bymekoar
halde koe troch it sykjen nei mienskiplike
wegen en middels. Is it gjin wünder, dat
yn dizze swiere jierren d° maetskiplike
frede biwarre bleau sa as nearne yn ’e
wrald. Dat de greate mannichte fan ar
beiders en boeren, aide minsken en oare
swakkere groepen it folie rommer hawn
hawwe as yn de jierrr foar 1940. De
wurkleazens is tige lyts; dit tichtbifolke
lan hat it oant nou ta klear spile om de
millioenen hüshaldingen, dy’t njir wenje,
brea en wurk to jaen op in wize, dy’t de
biwündering fan de hiele wrald opropt.
It wurdt hjir nea in paradys en it minsk-
lik forlangen kin hjir net bifredige wur
de; alle woldieden roppe de hünger oan
mear altyd wer op, mar hoe fier soene wy
God en minsken oer. Jit halde wy de
léste bledkanten yn üs hannen en mei
mear sin as oars folje wy de letters fan
üs dieden yn, wurd foar wurd. De hurde
wyn, dy’t him yn dizze wünderlike hjerst
kus halden hat, jaget efter de reinfleagen
oan, de diken binne wiet en smoarch en
mannich reed is drek en dridze.
Yn de büthuzen kin men it wurk wol
óf, de miellen wurde lytser, de earsten
stean al droech. Dat is it béste plak yn
dizze dagen. Smuk en rredich stiet it fé
to heapluzjen, melkers en melksters oan
’e side. Mei in sêft rüzjen komme de
speten yn de amers en de smoute kwink-
slaggen gean oer en wer De hastigens en
rimpenens fan oare tiden is fuort, men
hat it oan tiid en men docht it jin ek
better oan tiid. Wünderlik branne de
Ijochtsjes oan de glinsterjende souders.
De boer giet mei syn bisikers de rigen
lans en lit mei stille trots de bisten sjen.
De sifers fan opbringsten, de famylje-
relaesjes komme mei alle hysünderheden
üt syn wisse müle. Hjir leit syn ambysje,
hjir blinkt syn bisit en syn eate, hjir stiet
syn noed en soarch. Yn it lyts büthüs de
kalve rierren en de hokkelingen, de ta
komst, de forwachtinge. De skuorrereed
is jit fierst to fol.
De kij koene lang rinne dit jier, weinen,
ark, biten, strie, it moat earst dér plak
fine, de lege gollen moatte jit komme, in
inkeld keal stiet ünwennich yn syn hokje.
zij een conferentie van vier te Berlijn
voorstelden zonder deelneming van China
als voorwaarde te stellen, al zeiden zij,
dit probleem op de ccnferentie onmid-
dellijk aan de orde te zullen stellen.
Niet alleen de Fransen waren dankbaar
voor deze strohalm; ook de bijeenkomst
van Bermuda (het tweede Russische doel
wit naast de Franse Kamer) veranderde
wat van karakter. Overleg over de nota
kwam op de plaats van
het Europese leger. Het Westen heeft de
uitnodiging aangenomen A
voorgesteld. Dit op aandrang van Ame
rika, dat van het ges prei weinig heil ver-
mogelijk
iet tijdver
lies te beperken. Want na Berlijn moet
toch het Europese leger komen, is de niet-
onwaarsi
Frankrijk is
haast, omdat
om het volk brood te 'geven, zolang zij
zelf niet hecht in het zadel zaten, tot zij
de onderlinge strijd uitgestreden had
den? Of eenvoudig het inzicht, dat een
ontspanning verantwoord was, dat Stalin
teveel in militaire termen had gedacht?
Na Stalins dood nam het driemanschap
Malenkow-Beria-Molotow het bewind
over, maar de spanning tussen Malenkow
en Beria beiden er op uit voor zich
alleen de opvolging van Stalin te verze
keren werd zo groot, dat een botsing
niet vermeden kon worden. Malenkow
bleek de sterkste en Beria verdween eind
Juni in de gevangenis. Hem werd ten
laste gelegd op diverse belangrijke posten
in het staatsbestel aanhangers te hebben
benoemd, terwijl hem ook samenzwering
met kapitalistische landen in de schoe
nen werd geschoven. Na een proces werd
hij met 6 medeplichtigen aan de voor
avond van Kerstmis geliquideerd.
Opstand in Berlijn
Niet alleen in Rusland nam men maat
regelen het verzorgingspeil van de bevol
king te verhogen; ook in de satellietlan-
den, waar onrust was ontstaan, werden
de levensmiddelenrantsoenen verhoogd.
Oost-Duitsland deelde eveneens in deze
vriendelijkheden: aan de evangelische
kerk werd in Juni een aantal concessies
gedaan, naar het westen gevluchte boeren
zouden hun land weer kunnen terugkrij
gen, kleine zelfstandigen hun bedrijf en
levensmiddelenkaarten die hun ontnomen
waren. Dit wekte evenwel geen tevreden
heid en toen op 16 Juni een aant-.l bouw
vakarbeiders in Oo$t-Berlijn protesteerde
tegen een verhoging van
zonder loonsverhoging, groeide dit pro
test door massale toeloop al heel gauw
uit tot een felle politieke demonstratie
van afkeer van het communisme. De vol
gende dag staakte iedereen, de rode vlag
werd van de Brandenburger poort ge
haald, men sloeg aan het branden en
plunderen. De politie bleek machteloos
en niet betrouwbaar en tegen de middag
grepen de Russen in om de orde te her
stellen. In West-Berlijn gingen de Ame
rikanen op grote schaal voedselpakketten
aan Oost-Duitsers uitdelen, die zich gre
tig leenden voor deze vreedzame propa
ganda, zeer tot woede van de commu-
de prestatienorm Westelijke koppen bijeen te steken. Weer
t i i i t»i i j n
land zag blijkbaar ge
sprek over Duitsland,
stand in Berlijn en de grote verkiezings
overwinning van Adenauer in West-
Duitsland niet te verwonderen zou zijn.
Men mocht dus rekenen op een langdu
rige voortzetting van de koude oorlog en
tegenover dit probleem was eensgezind
heid in het Westen ec. vereiste. Dit
tweede' Bermuda was geheel anders van
karakter dan het eerste (mislukte). Stond
toen een gedachtenwisseling met de Rus
sen op de voorgrond, nu zou de defensie
nummer één zijn, en wel de defensie op
lange termijn; het evenwicht tussen oor
logsdreiging, atoomwapens, gewone wa-
Hammarskjöld
Ook in de Westelijke wereld heeft de
dood van Stalin invloed gehad. De nei
ging, die vorig jaar in Westelijke kringen
al bestond, om het gevaar van een oorlog
minder groot te achten en meer aandacht
aan de financiële problemen van de
Westelijke defensie te besteden, is er
aanzienlijk door versterkt. De nieuwe
Russische machthebbers maakten enkele
vriendelijke gebaren: zij converseerden
gezellig op cocktailparties, zij stonden
in met de benoeming van de Zweed Ham
marskjöld tot secretaris-generaal van de
Ver. Naties en de toon van hun redevoe
ringen werd over het algemeen wat min
der agressief en beledigend. De indruk
won veld, dat er met de nieuwe macht
hebbers wel eens zou kunnen worden ge
sproken over een oplossing van netelige
mis wêze as wy net tankber en bliid binne
mei al hwat wy al krigen. Fan de oerheit
yn lan, provinsje en gemeente giet in
sterke positive ynfloed üt op alle libber.s-
terreinen. Jonge, frisse keardels en min
sken fan ripere leeftiid hawwe mienskip-
lik de leije yn hannen en der giet hwat
fan üt. De tiid, dat de lied ig yn hannen
wie fan forkalkte adel of rfgintefamyljes
is forgoed foarby. Hja moatte bikwaem
en aktyf wêze, oars kinne hja it tempo
net byhalde en wurde oan ’e kant reage.
Eltse gewoane arbeiders-, boere- of boar-
gerjonge, dy’t hwat yn 'e marse hat, kin
syn kansen rounom gripe en op alle lib-
bensterreinen sjocht men de risseltaten. In
sterke libbensdrift hat üs folk nei de oar-
loch oangrypt en as it slagget dit yn de
jongerein oer to plantsjen, dan „sal het
waerachtig wel gaen”.
Mar wy witte ek de oare kant fan it lib
ben. Wy hawwe yn de bange nacht, dy’t
wy nea forjitte sille, fornomd, dat alle
minskewurk stiet under de driging fan
Gods krêft. Lyts en ünmachtich hawwe
wy tüzenen fan üs folk forlern gean
sjoen, doe’t de stoarm '<n ure de macht
krige oer rninske en lan. Mar ek yn syn
krêft ha wy helpe mochten en ütrêdding
brocht safolle as koe. It aide jier rint stil
syn léste gong, jit efkes en it is foarby
en mei de dichter Woldemar Voullaire
sizze wy:
It aide jier giet hinne, nimt freugd en
triennen mei
As w’ op ’e nij bigjinne, wiis üs dan
wer Jins wei!
pens en financiële draagkracht zou moe
ten worden bepaald; met het Europese
leger als afronding van de Westerse op
bouw zou nu eindelijk eens haast moeten
worden gemaakt.
De dood van Joseph Stalin in het begin van Maart heeft de politieke
ontwikkeling van dit jaar een alles overheersend stempel opgedrukt.
Vooral de eerste maanden na zijn dood meenden velen aanwijzingen te
zien dat de Sowjetunie bereid was in internationale zaken het roer om te
gooien, maar daarvan is tot nu toe niet veel gebleken. Dat het in Korea
na langdurige onderhandelingen in Juli tot een wapenstilstand kwam,
•bewijst ia deze weinig. Het betrof hier een conflict, waarbij de Sowjet
unie nog maar weinig te winnen had.
kwesties. Vooral Churchill was deze visie
toegedaan. Hij meende, dat de gebeur
tenissen achter de schermen in Rusland
veel belangrijker waren dan naar buiten
was gebleken, zoals hij in Mei in een
belangrijke rede in het Lagerhuis zei. Hij
wilde gehoor geven aan het Russische
argument, dat Rusland bevreesd was
voor de kapitalistische landen en voor
Duitsland in het bijzonder en stelde on
derlinge garantieverdragen a la Locarno
voor. Bij deze gelegenheid drong hij ook
aan op het houden van een conferentie
van de grote mogendheden op het hoog
ste niveau. Algemene problemen zouden
aan de orde moeten komen, een straffe
agenda was dverbodig. Dit thema van een
nieuw gesprek heeft het gehele jaar de
wereldpolitiek verder beheerst. De re
actie er op was in Amerika allesbehalve
bemoedigend; men herinnerde zich de
ongelukkige gevojgen van
ferenties in de oorlogsjaren. Eisenhower
Ruslands goede wil: Ko-
iplossing voor Oostenrijk.
Churchill bleef aanhouden en voor half
Juni werd een voorbespeking van de
Wetselijke Drie op de Bermuda-eilanden
vastgesteld ter bepaling van een gemeen
schappelijk standpunt. Ziekte van Chur
chill stak een spaak in het wiel. In plaats
van de regeringshoofden kwamen nu de
ministers van buitenlandse zaken bijeen
in New York, van welke conferentie.geen
resultaten te melden waren.
Het Europese leger
Naast deze kwestie was het Europese le
ger een punt van belang. In het Franse
parlement is op het ogenblik geen meer
derheid te vinden voor de goedkeuring
van het verdrag van het Europese leger
en het daaraan gekoppelde verdrag, dat
West-Duitsland zijn souvereiniteit zal
geven. In alle partijen bevinden zich te
genstanders van het Europese leger op
grond van uiteenlopende motieven. De
communisten zijn er enbloc tegen, de
Gaullisten eveneens; deze laatsten wen
sen de integriteit van het Franse leger
niet aangetast te zien, maar zouden wel
vrede hebben met een Duits nationaal
leger; voorstaanders (onder bepaalde
voorwaarden, zoals grotere deelneming
van de Engelsen en een politieke autori
teit) zijn de socialisten en de rk. volks-
democraten (de partij van Schuman en
Bidault); de radicalen en onafhankelijke
conservatieven (Pinay en Laniel) zijn
zeer verdeeld, maar met goede wil wel tot
medewerking te krijgen. Er is dus wel een
meerderheid te forceren, maar daarmede
is de regeringscoalitie verbroken. De
Gaullisten, die sinds Juni in de regering
Laniel vertegenwoordigd zijn, zouden ze
ker uit de regering lopen, maar hun plaats
kan niet worden ingenomen door de so
cialisten, voorstanders van het Europese
leger, maar op sociaal er. economisch ter
rein tegenstanders van de nu gevoerde
politiek. Een dergelijke verandering van
coalitie zou de M.R.P. (volksdemocra-
ten) niet onwelgevallig zijn, want deze
vooruitstrevende groep met een belang
rijke aanhang onder de arbeiders en de
kleine burgerij, voelt zich in het conser
vatieve milieu niet zo erg op haar gemak.
Dat is wel gebleken in Augustus, toen het
overheidspersoneel (waartoe ook het
spoorwegpersoneel behoort) in staking
ging tegen een voorgestelde kleine ver
hoging van de lage pensioengerechtigde
leeftijd. De arbeiders eisen een betere
verdeling van de lasten door een recht-
forantwurding,
jefte, in great stik libben, in bilangryk
i kear
skreaun wurde kin. Elts wurd dêrfan
dergelijke con-
stelde als voorwaarde voor een conferen
tie, blijken van
rea en een oi
lijke uitwerking dat vele kleinere
vuurkracht hebben dan de
huidige eenheden met conventionele wa-
kwantitatieve be
am kwalitatieve
bewapeningspro-
ren, zoals op het ogenblik geschiedt, legt
zeer zware v-*— -- J- *•-
vraag, mag
pening verwaarlozen? Zijn er geen geval
len, waarin atoomwapens niet goed bruik
baar zijn, zoals b.v. in de beperkte oor
log, die in Korea is gevoerd? xin wil men
het streven naar uitbanning van het
atoomwapen (de V.N. zijn daarmede be-
Nog niet, zoals blijkt uit
[e, die Eisenhower op 8 December
hier een laatste aanbod
nen?
Notawisselingen
Onderwijl was de notawisseling tussen
Rusland en het Westen over een confe
rentie over Duitsland en Oostenrijk weer
hervat. Van Westelijke zijde hield men
vast aan de eis, dat eerst tot algemene en
vrije verkiezingen in geheel Duitsland
moest worden besloten, voordat men de
volgende stappen tot hereniging van het
land zou kunnen gaan bespreken. Rus
land bleef aandringen op een uitgebreider
conferentie ter bespreking van de span
ning in de wereld in het algemeen. Dit
zou de aanwezigheid van communistisch
China als vijfde bondgenoot vereisen,
waarmee de Amerikanen niet konden in
stemmen. Deze hebben Mao Tse-toeng
nog niet erkend en willen zich in hun
Aziatische politiek nog helemaal niet
vastleggen.
Toen de Westelijken begin November
hun eisen betreffende de agenda hadden
laten vallen en de uitnodiging om naar
Lugano te komen herhaald werd, kwa
men opnieuw de onaanvaardbare Rus
sische eisen naar voren. Churchill achtte
toen wederom het ogenblik gekomen de
stelde hij de Bermuda-eilanden voor. Rus-
;een heil in een ge-
hetgeen na de op-
de pressie inzake
en 4 Januari
Dit op aandrang
wacht en het maar zo spoedig
achter de rug wil hebben om In
beperken.
Eu
ichijnhjke Amerikaanse opinie.
1 minder opgetogen over deze
pas op 17 Januari de nieuwe
president in functie treedt, hetgeen ge
paard gaat met het ontslag van de huidige
regering. Men verwacht dan een moeiza
me crisis, zodat de Franse stem geduren
de die periode met vei linderd gezag zal
spreken.
Het atoomwapen
Naar aanleiding van het eerste punt nog
het volgende; In Amerika is een discussie
ontstaan over de militaire politiek. De
nieuwe atoomwapens Ir.bben een derge
lijke uitwerking dat vele kleinere een
heden, welke daarmede worden uitgerust,
een groter 1—
pens. Men zou dus een
perking kunnen paren
vooruitgang. Twee x x
gramma’s naast elkaar te blijven uitvoe-
'P - - -
lasten op, maar, is de eerste
men de conventionele bewa
pening verwaarlozen? Zijn er geen g<
ten, waarin atoomwapens niet goed bi
baar zijn, zoals b.v. in de beperkt:
Korea is gevoerd? .on wil men
i naar uitbanning van het
zig) opgéven? Nog niet, zoals blijkt uit
de rede, die E'
in de V.N. heeft gehouden. Of gold het
1 van de Amerika-
