DE POSITIE VAN MAARSCHALK JUIN
KRIS-KRAS door Nederland
GENEVE AANVAARDDE ENGELS
COMPROMIS
üs hjoed p p
to sizzen 1
PINKSTEREN
De alve stêdden
Buitenlands Overzicht
Amerika heeft nog een pijl op <le boog
liet lot tier E.II.G. nog onzeker
l>e meerderheid der Tweede Kamer tegen
handhaving
STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND
Hwat hat Qabe Skroar
Feest van de Heilige Geest
50e Jaargang
No. 43
Vrijdag 4 Juni 1954
De Jong’s Nieuwsblad
Brunner lazen we:
choco! twa minuten rêst,
PYT.
KAMEROVERZICHT
A. J.
le;
iet
Abonnementsprijs 1.60 per kwartaal
(bij vooruitbetaling)
Advertentieprijs: 12 cent per mm
Ingezonden mededelingen dubbel tarief
Handelsadvertenties bij contract reductie
en
als
het
Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Uitgave: Fa A. J. OSINGA te Bolsward
Administratie- en Redactie-adres:
Marktstraat 15
Telefoon 451 - Na 18.30 uur 305 of 335
(K 5157)
komt en deze voorstellen
voorgelegd.
ar
t?
lef
in
1 Juni!
De vissende schare op de Bosbaan te Amsterdam,
zelfs met kampeertenten
mi-
het
mr.
de
van
kan,
ind,
r te
4T-
ils
lis
;de-
>sen
eel-
taat
lied
vor-
loor
ge’
s na
iets
ant-
ift
e-
et
ils
er
ig
:n
g-
In één middag 2100 Colorado-kevers.
Op het noorderstrand bij Hollum op
Ameland zijn duizenden coloradokevers
aangespoeld. Kinderen uit één gezin be
machtigden in een middag 2100 stuks.
Het eigenaardige is dat het schadelijke
Men hat noch gjin fiif minuten nedich
om in forkearde stap to dwaen,
maar in hiel libbejj om der
foar to boeten.
onder de kolen bedolven geworden. Doo-
renbosch stierf de verstikkingsdood.
Marine neemt deel aan oefening „Haul”.
In het Kanaal en het Zuidelijke deel
van de Noordzee zullen zeestrijdkrach-
ten van België, Frankrijk, Groot-Brit-
tannië, Noorwegen en Nederland teza
men opereren tijdens de oefening
„Haul”, welke van 16 tot 25 Juli zal
worden gehouden.
Vier jaar geëist tegen „President Ro
bert”. Tegen Robert Lombert uit Den
Haag, die met een aantal gefortuneer
de mensen een zeereis heeft gemaakt
en verdacht wordt van oplichting, is 4
jaar geëist.
in communistische handen zal blijven
met al de gevaren daaraan voor hun
bestaan verbonden.
hand. De Franse regering vreest, dat
als Juin ambteloos burger wordt, zij
dan een tweede generaal De Gaulle in
het leven zou roepen. Eén De Gaulle
die zich verzet tegen het Franse poli
tieke leven en tegen het E. D. G.-ver-
drag, is reeds genoeg. Frankrijk heeft
van deze eenstemmigheidsrègel dus ge
bruik gemaakt om het ontslag tegen te
houden.
Feestgerüs yn de Gysbertstêd,
It read-wyt-blau it pompeblêd;
Kopermuzyk in bünt publyk,
Sjoch, sjoch twa tagelyk!
De earmen stram, de rêch foaroer,
Wy sjong’ üs moaiste aventür.
Fan trappe-trappe-trap,
Hyp hoera! Hangeklap!
Als de Ver. Naties verdere communis
tische infiltratie in Laos en Cambodja
of in Thailand zouden vaststellen en
zouden oproepen tot verzet daartegen,
zou de weg naar interventie door Ame
rika min of meer geëffend worden.
Engelse Lagerhuisleden hebben te Ge-
nève informele besprekingen met de
Chinese premier Tsjou en-lai gehad,
welke naar gezegd wordt zeer hartelijk
waren en liepen over de handel tussen
beide landen. En ofschoon de Engelse
regering niets te maken heeft met het
bezoek dat de linkse labourleider Bevan
en de rechtse Attlee en een aantal an
dere parlementsleden van de Arbeiders
partij dit najaar aan communistisch
China gaan brengen, moeten de Ame
rikanen, die Peking op een afstand wil
len houden, toch wel geprikkeld zijn
door dit gedrag van hun Britse bond
genoten.
Betuwe verwacht goed kersenjaar. On
danks het koude voorjaar hebben de
kersenbomen in de Betuwe overvloe
dig gebloeid. De vruchtzetting is dus
danig, dat gerekend mag worden op een
vol gewas. Vroege Duitse kersen, Mei
kersen en andere soorten zitten „dik”
op het hout en beloven veel goeds.
Pinkster-Moandei, wy sill’ wer los,
Smar ’t rinnend wurk fan ’t stielen ros;
Alf stêddentocht, sportive nocht,
Licht kin de krans thüsbrocht.
Wy stouwe dyk en strjitwei lans,
Wy sjonge yn ’e simmerglüns;
Fan trappe-trappe-trap,
It is üs mar in grap.
In
It gie mar skoan, wy wurd’ net lést;
Span de kütspier mei fiif ketier,
Komt Boalsert yn ’t fisier.
Wy binne grif by de earste tsien,
Wy sjonge: Fryslün—Hollan ien:
Fan trappe-trappe-trap,
Hwa dy’t ’t sa handich lapt?
De Amerikanen hebben natuurlijk nog
een pijl op hun boog, door hun bondge
nootschap met Japan, dat ook weer ge
militariseerd wordt, maar waar ook in
aanzienlijke mate oppositie heerst tegen
de samenwerking met Amerika. Een
deel dier oppositie zou eigenlijk het
liefst met rood China samenwerken om
daarmee samen de lakens in Azië uit
te delen. Zover is het echter nog niet,
Japan is nog te vast aan Amerika ge
bonden, om zich een dergelijk avontuur
te veroorloven. Maar of het nu de Rus
sen zijn met wie rood China samenwerkt
of de Japanners, ook te Londen ziet
men de gevaren wel, welke vanuit Pe
king dreigen, maar meent men deze
ook thans nog het best te kunnen be
zweren door te trachten met rood Chi
na op goede voet te komen en het van
de Russen los te weken. Zowel in de
politiek van Washington als in die van
Londen waar trouwens tal van con
servatieven nu ook in verzet komen
tegen al te grote toegevendheid jegens
Peking zit veel speculatiefs, maar
de toestand in Azië is nu eenmaal zo
onduidelijk, dat men eigenlijk niet meer
kan doen dan gokken. Men zegt overi
gens dat er zelfs in Rusland een stro
ming onder de leidende politici is, die
ook wat bang wordt voor de ontwikke
ling van de Chinese kolos en daarom
het liefst toenadering tot het Westen
zou zoeken.
schalk heeft reeds meer dan eens in
het openbaar recalcitrante redevoeringen
gehouden. Maar goed, het Nederlandse
Parlement kon er niets aan veranderen.
„Wij kunnen wel fulmineren tegen deze
zaak, maar wij kunnen haar niet annu
leren,” zo zeide de heer Bruins Slot
(a.r.). En daarmee waren alle sprekers
het wel eens, zodat het debat als een
nachtkaars uitging. Maar de harten
waren gelucht. En het is goed, dat men
in andere landen weet, dat men in Ne
derland deze zaak hoog heeft opgeno
men. Want te moeten werken met een
officier, die zich niet houdt aan de be
velen van zijn Regering en van zijn su
perieuren, is in een democratische staat
een kwalijk ding.
TVTAAR het is nog lang niet zeker dat
1 het dan tot een wapenstilstand zal
komen, want al worden de militairen ’t
eens over de opstelling der troepen na
de wapenstilstand, de politici kunnen
het misschien niet eens worden over
de samenstelling der commissie, welke
op het naleven van de wapenstilstand
toezicht moet houden. Deze staatslie
den hebben ook het voorbeeld van Ko
rea voor ogen. Daar lijkt het er veel op
dat de deling bij de wapenstilstand tot
stand gekomen, blijvend zal zijn omdat
men het in het politieke overleg men
praat ook daarover nog altijd te Genève
-niet eens kan worden over het vraag
stuk van du eenheid van het land.
Wel is in de voorwaarden welke de be
slissing over het overleg over een wa
penstilstand vergezelden uitdrukkelijk
opgenomen dat er geen sprake is van
een verdeling van Vietnam, terwijl bij
de besprekingen de Amerikaan Bedell
Smith nog vaststelde, dat in Laos en
Cambodja de communistische indrin
gers zich moeten terugtrekken voor het
vrede kan worden, maar als er eenmaal
een wapenstilstand is krijgt men in de
regel de oorlogsmachine maar moeilijk
weer op gang. Er heerst dus bij de re
geringen der Indo Chinese staten vrees
dat een deel van hun gebieden blijvend
Mijnwerker gestikt. De 22-jarige mijn
werker P. Doorenbosch is in de z.g.
fijnkoolbunker van de Staatsmijn „Mau-
rits” te Geleen door een ongelukkige val
Bolswards Nieuwsblad
Waarin opgenomen: De Bolswardsche Courant, Westergoo en
TIET lot van de E. D. G. blijft verder
nog even onzeker als het lot van
het verdeelde Frankrijk zelf. In de na
tionale vergadering is nu een debat
gaande over Indo China, dat het leven
van het kabinet Laniël weer bedreigt.
Naar aanleiding van de moeilijke mili
taire toestand in Indo China en de
nieuwe onrust in Tunis en Marokko
heeft de regering 80000 man dienst
plichtigen vervroegd doen oproepen.
Deze kunnen, zonder toestemming van
het parlement, niet naar Indo China
worden gezonden, doch ze kunnen be
roepsmilitairen daarvoor vrij maken en
zelf wel in Noord-Afrika gedetacheerd
worden. Dit alles heeft de spanning in
Frankrijk weer sterk opgevoerd en om
dat men langs legale weg eigenlijk geen
uitkomst ziet, zijn er ook weer geruch
ten over staatsgrepen enz.
-w.-.
De beroemde Franse maarschalk Juin
heeft onenigheid gehad met de Franse
Regering en met de Navo-raad, omdat
hij zich in het openbaar gekeerd had
tegen het E. D. G.-verdrag. De Franse
Minister-President Laniel heeft hem
ontboden, maar de maarschalk weiger
de te komen, met het gevolg, dat hij
uit alle Franse militaire functies werd
ontslagen.
Een moeilijkheid was echter, dat maar
schalk Juin ook nog een der opperbe
velhebbers der Nato-strijdkrachten is.
Kan men een hoge militair, die zo zijn
boekje te buiten gaat, die het gezag
van de Regering op een gegeven mo
ment niet erkent en die handel tegen
de instructies van de Nato-raad deze
had aan de opperbevelhebbers verboden
zich uit te spreken voor of tegen het
E. D. G.-verdrag nog handhaven?
De Nato-raad heeft volstaan met hem
een flink standje te geven. Hij heeft
zijn leedwezen over het gebeurde uitge
sproken en de raad hoopte daarbij, dat
maarschalk Juin dan de consequenties
wel zou trekken en ontslag zou vragen.
Maar dat is niet gebeurd. Maarschalk
Juin heeft het standje geaccepteerd en
hij is rustig op zijn post gebleven. En
daarover bestaat in Europa grote ont
stemming.
Ook in Nederland. De socialistische af
gevaardigde, Vermeer, hield over deze
kwestie in de Tweede Kamer een in
terpellatie. Zij is op niets uitgelopen
om de doodeenvoudige reden, dat het
Nederlandse Parlement aan deze zaak
toch niets kan veranderen. Maar dui
delijk is komen vast te staan, dat de
vier grote fracties in de Tweede Kamer
p.v.d.a.. k.v.p., a.r., v.v.d. de c.h.
heeft gezwegen, het handhaven van
Juin niet kunnen waarderen en dat zij
het betreuren, dat het zo gelopen is
Maarschalk Juin heeft geprofiteerd van
de „eenstemmigheidsregel”. Het is n.l.
zo, dat alle beslissingen in de Nato-
raad de hoogste instantie in de Nato
met eenstemmigheid moeten worden
genomen. En hoewel Minister Beyen dit
niet wenste te verklaren, is het wel dui
delijk geworden, dat het Frankrijk is
geweest, dat zich tegen het ontslag van
Juin als Nato-bevelhebber heeft ge
keerd. Op het eerste gezicht lijkt dit
vreemd. De Franse regering schroomt
niet hem van alle Franse militaire func
ties te ontheffen, maar zij blijft de maar
schalk aanvaarden als een der opperbe
velhebbers van de Nato. De reden voor
deze handelwijze ligt echter voor de
De heer Vermeer heeft zijn mening niet
onder stoelen of banken gestoken. „Het
gezag van maarschalk Juin is ge
schaad. Wij kunnen geen vertrouwen
meer in hem hebben en wij moeten af
keuren, dat onze soldaten onder deze
maarschalk moeten, dienen,’’ zo zeide
hij, „want deze officier kent zijn plaats
niet.”
De heer Vermeer begreep echter zelf
wel, dat zijn interpellatie op niets moest
uitlopen. Als er in alle veertien Nato-
landen geïnterpelleerd zou worden, kan
men misschien iets aan de positie van
de maarschalk veranderen. Maar dit is
een practische onmogelijkheid. En dat
was voor de socialistische afgevaardig
de het bewijs, dat de democratische
controle op de Nato-organen niet klopt.
Daarom bepleitte hij de instelling van
een Nato-parlement, maar Minister
T^IGENLIJK kan men zich dan ook
best voorstellen dat Thailand
Siam dat aan Laos en Cambodja
grenst bij de Veiligheidsraad heeft aan
gedrongen waarnemers der V. N. haar
dit land te zenden om er toezicht op
te houden, dat de communistische strijd
krachten niet verder infiltreren. De Vei
ligheidsraad zal dit verzoek stellig af
wijzen want als het al een voldoende
meerderheid verwierf, zou het toch door
een Russisch veto worden getroffen,
maar de Thailandse regering wil het
verzoek dan in de algemene vergade
ring der V. N. brengen, waar het veto
recht niet geldt. Engeland zowel als
Frankrijk waren gekant tegen deze
Thailandse stap omdat deze h.i. nade
lig op de besprekingen te Genève kon
den werken, doch de Ver. Staten wa
ren er voor. En dat laatste is ook wel
te begrijpen. De Amerikaanse regering
overweegt nog steeds plannen hoe zij
aan verdere infiltratie van het commu
nisme in Z.O.-Azië een eind kan maken
en hoe zij voor een eventueel ingrijpen
hier de toestemming van het Congres
kan verwerven.
Engels stro naar Nederland. Norfolk
heeft een grage markt in Nederland ge
vonden voor het overschot aan stro,
dat het gevolg is van een extra grote
oogst in 1953. Verscheidene schepen
met stro zijn reeds in Delfzijl gelost.
Het stro wordt verwerkt tot strokarton
dat gebruikt wordt voor de verpakking
van Nederlandse zuivelproducten. Als
strokarton wordt het ook weer naar
Groot-Brittannië uitgevoerd om aan de
groeiende vraag van kistenmakers te
voldoen.
Beyen voelt op dit moment daar nog
niet voor. Trouwens een echt parlement
kan de Nato toch niet hebben, omdat zij
geen boven-nationaal orgaan is. De Re
geringen hebben geen souvereiniteit aan
de Nato overgedragen, zoals zij bijv, op
het gebied van Kolen en Staal hebben
gedaan. Neen, in de Nato werkt men
met elkaar samen. Zij is een bondge
nootschap. Maar wel is het de bedoeling
dat parlementariërs uit de verschillen
de landen regelmatig bezoeken aan het
Nato-hoofdkwartier gaan brengen.
Mocht daaruit de wens voortvloeien om
geregeld contact met elkaar te hebben,
dan is de Nederlandse Regering bereid
een poging te doen om een soort parle
ment in het leven te roepen.
Verschillende, sprekers in dit debat
keerden zich ook tegen de eenstemmig
heidsregel. „Maar,” zo zeide de Minis
ter van Buitenlandse Zaken, „deze regel
'is typerend voor een bondgenootschap.
Zou men het systeem van meerderheids
besluiten invoeren, dan komt men in de
richting van een boven-nationaal or
gaan en daarvoor voelen de meeste lan
den nu eenmaal niet.”
De heer Vermeer had ook nog gevraagd
of de vermenging van nationale met
internationale militaire functies wel
juist is. Volgens Minister Beyen is daar
aan niet altijd te ontkomen, maar de
Nederlandse Regering is bereid om bij
toekomstige benoemingen in specifiek
nationale functies de voorwaarde te stel
len van de onverenigbaarheid.
Maarschalk Juin vond in de Tweede
Kamer enige steun bij de communisten
en de heer Welter (k.n.p.). Deze laat
ste achtte het onjuist, dat de heer Ver
meer deze oude zaak weer had opgera
keld. Het incident was nu eenmaal ge
sloten. En verder begreep hij niet waar
om de interpellant zich met Frankrijks
interne zaken bemoeide. Waarom mag
de maarschlk zich niet tegen het E.D.G.-
verdrag keren? zo vroeg de heer Wel
ter. Bestaat er dan niet zoiets als vrij
heid van het woord? Als het E.D.G.-
verdrag nu in alle landen was aange
nomen, dan zou het logisch zijn, dat de
maarschalk moet zwijgen. Maar nu het
nog slechts een ontwerp van wet is,
moet hij kunnen spreken.’’
„Behalve als de Nato-raad hem dit ver
boden heeft,” zo voegde Minister Beyen
hem toe.
En de heren Korthals (v.v.d.), Visch
(k.v.p.), De Kadt (arb.) en Bruins Slot
(a.r.) waren van mening, dat zij zich
helemaal niet met Frankrijks interne
zaken bemoeiden, omdat het Nato-be-
lang op het spel staat. En dat is ook
Nederlands belang. Al deze sprekers
vroegen zich af welke garanties de Na
to-raad heeft, dat de maarschalk in het
vervolg zal zwijgen. Maar daar kon de
Minister geen voldoende antwoord op
geven. Nu hij zijn ontslag niet heeft
genomen, heeft hij de overwegingen, die
tot het standje leidden, aanvaard. Hij
heeft dus erkend, dat hij fout is geweest.
Het was begrijpelijk, dat dit argument
voor de sprekers van de vier grote frac
ties niet voldoende was. Want de maar-
-
Postduiven per trein terug. Wat nog
nooit in de geschiedenis van de Neder
landse Algemene Bond van Postduiven
houders, de afdelingen Groningen,
Friesland en Drente, is gebeurd, zal
thans in de postduivengeschiedenis op
genomen worden. Ruim 5000 duiven
werden op 28 Mei naar Quievrain in
Frankrijk gezonden. Het weer was daar
zo bar slecht, dat aan lossen niet viel
te denken. Ook de volgende dagen bleef
het zo. Regen en laaghangende wolken
velden maakten lossing onmogelijk en
onverantwoord. De duiven keerden weer
in hun manden terug.
Te Genève is een Engels compromis aanvaard inzake het overleg
over een wapenstilstand in Indo China. Het was de eerste belang
rijke beslissing welke deze conferentie nam en ze komt hierop
neer, dat thans vertegenwoordigers van het opperbevel der strijden
de partijen, dus van de Fransen en van de Vietminh, naar Genève
zijn gekomen om een regeling voor het staken van het vuren te
bespreken. D. w. z. zij zullen voorstellen moeten doen over de groe
pering der wederzijdse strijdkrachten als het tot een wapenstilstand
zullen dan aan de conferentie worden
Siz, wit jim noch fan f’line jier?
Doe lake ’t sintsje al to blier,
’t Wie gloeiijend hjit - elk dreau yn
’t swit,
Klage oer syn sadelsit.
Hawar, da’s better noch as rein,
Noait moed forlem, wy sjonge’ optein:
Fan trappe-trappe-trap,
It waer bliuwt hjoed wol knap.
VAN het verdere nieuws vermelden wij
de overwinning van de bestaande
coalitie-regering in de verkiezingen in
Australië.
De liberale partij en de conservatieve
die samen deze regering vormen kre
gen 65 zetels (verlies 3) en de Labour-
partij, die in de oppositie is 56 zetels
(winst 3). In Luxemburg won de r.k.
christelijk sociale partij de verkiezingen,
ze kwam door 5 zetels winst op 26,
wat maar een zetel minder is dan de
absolute meerderheid. Socialisten, libe
ralen en communisten verloren zetels.
Vermeld dient ten slotte nog, dat de
Ver. Staten met spoed wapenen naar de
Midden-Amerikaanse republieken Hon
duras en Nicaragua hebben gezonden nu
hun buurman Guatemala grote wapen-
zendingen uit Polen kreeg.
De regering van Guatemala is niet
communistisch, maar wel sterk links
georiënteerd en meer anti-Amerikaans
dan pro-Russisch. Daartoe heeft sterk
bijgedragen het optreden van de United
Fruit Company, dat ook in andere Z.-
Amerikaanse landen wrevel verwekte.
Deze Amerikaanse maatschappij is niet
royaal met haar arbeidsvoorwaarden
en leveringscontracten. De regering van
Guatemala heeft van deze maatschap
pij nu vele plantages onteigend terwille
van agrarische hervormingen. De maat
schappij werd met staatsfondsen scha
deloos gesteld, doch deze onteigening
wekte natuurlijk weer ongenoegen in
de Ver. Staten.
De bekende, helaas zo jong overleden theoloog prof, dr K. H. Roessingh
heeft eens; gezegd: „Niet op mijn denken rust mijn geloof. Niet op mijn
gevoel rust mijn geloof. Niet op mijn verlangen rust mijn geloof. Niet
op mijn roepen en zoeken, maar alleen hierop, dat God gekomen is, dat
God gevonden heeft. God grijpt mij aan, daarom strek ik mijn handen
naar Hem uit en vind geen rust dan in Hem. Niet in mij ligt het funda
ment, maar in Hem. Dat is de rust van ons geloof en een andere rust
is er niet.”
En in een van de vele geschriften van de Zwitserse hoogleraar Emil
„Jezus Christus is de arm Gods, waarmede Hij ons
aangrijpt; het oog Gods, waarmede Hij ons aanziet; de mond Gods,
waarmede Hij ons aanspreekt. Jezus Christus is Hij, in wien God-zèlf
zich geeft en in wien God-zèlf ons tot zich trekt.
Zonder Jezus Christus weten wij niet wie God is. Men kan nu
zeggen: „Ik ken toch God, de Vader en ik bid tot Hem”. Ja, maar deze
God kennen wij pas door Jezus Christus, door de Bijbel, door de predi
king der Christelijke KerkJezus Christus is het venster, dat
God-zelf in deze „verschlossene Welt’» gebroken heeft, opdat wij Hemzèlf
kunnen zien. „Wie mij ziet, ziet de Vader”, zegt Jezus. In Hem komt
God naar ons toe
Als Petrus in antwoord op een vraag van Jezus, hoe de discipelen over
Hem denken, gezegd heeft: „Gij zijt de Christus, de Zoon des levenden
Gods”, merkt Jezus op: „Zalig zijt gij, Simon Barjona, want vlees en
bloed heeft u dat niet geopenbaard, maar mijn Vader, die in de hemelen
is.” God komt tot de mensen in de persoon van Jezus de Nazarener, maar
deze openbaring is niet zonder meer evident. Vlees en bloed, d.w.z.
louter-menselijke vermogens (hoe subtiel-psychisch ook) hebben hier
geen inzicht in. Vandaar, dat velen, die Jezus ontmoeten, in Hem geens
zins openbaring van God zien, al wisselen de diverse gevoelens van eer
biedige waardering tot giftige haat.
Om de openbaring Gods in Jezus Christus te aanvaarden is nodig een
innerlijk contact met God en met Jezus Christus. Hier komt het aan op
de werking van de Heilige Geest Geest van God en Geest van Jezus
Christus.
Petrus voelde zich gegrepen door Jezus. Hij en de andere discipelen
en nog anderen in ruimer kring mochten geestelijk zien, wat anderen
niet zagen, n.l. dat Jezus van Nazareth, Gods Zoon was. En ze werden
er op dat (Joodse) Pinksterfeest na Jezus’ hemelvaart toe gedreven te
getuigen van hun geloof, in weerwil van alle daarbij opduikende gevaren.
Dit is een geestelijke activiteit, waarover de psychologie allicht ook
iets zeggen kan, maar die een theologische „verklaring” vraagt. Heilige
Geest. De Geest van Christus (die geen andere is dan de Geest van
God) doordringt de geest van deze mensen, zodat zij niet tevreden zijn
met voor zichzelf te geloven, maar anderen deelgenoot van hun christe
lijk geloof willen maken. En we nemen direct aan, dat er toen verba
zingwekkende dingen gebeurd zijn. Want waar gewoon-enthousiaste men
sen aan het werk slaan gebeuren grote dingen, laat staan waar wérke
lijk door gelóóf bezielde mensen aan het werk gingen in woord en
daad.
Dat handjevol mannen vormde de aanvang van het Christendom. Wat
een kracht! Door de bezetenheid van de Heilige Geest. Wij vrezen, dat
het huidige Christendom meer en meer de Heilige Geest als een pro
memoriepost noteert. Er zijn reeds veel sceptische beschouwers, die van
mening zijn dat het Christendom weldra de geest zal geven. Zij vergissen
zich, want de Heilige Geest blijft werkzaam. Het grote getal en de
spectulaire machtsvertoning zijn niet heel belangrijk, het gaat erom,
dat er geladenheid is, geladenheid waar de vonken van de Heilige Geest
afvliegen. En dit heeft de wereld zo nodig.
Veni creator spiritus. Kom, schepper Geest.
Moge in onze nog steeds zogenaamde Christelijke beschaving geest
driftige geloofsactiviteit komen op alle gebieden des levens. Wat de
wereld nodig heeft is practisch Christendom, dat sprankelt en bruist.
Christendom van de Heilige Geest, Pinksterchristendom.
Kortere diensttijd nog in beraad. De
regering pleegt met de NATO overleg
omtrent een verkorting van de eerste
oefentijd en zal spoedig haar standpunt
bepalen. Dit antwoordt minister-presi
dent dr. W. Drees mede namens
nister ir. C. Staf op vragen van
Tweede-Kamerlid der KVP, prof.
C. P. M. Romme.
