r HET BOTERT NOG NIET MET HET WEST-EUROPEES DEFENSIESTELSEL KAMER WIL PER 1 JULI ’55 BELASTING VERLAGEN sn Buitenlands Overzicht Rusland en Amerika poeslief tegen elkaar >ek len ID Socialisten wensen uitbouw van culturele en sociale overheidstaak Staf-officieren naar D n I Subsidievoorst ellen Frankrijk werd door onlusten in Algerië opgeschrikt TS I ui. '■en net rto )or lijk Langer op herhaling Minister Staf zal binnenkort ees wets ontwerp indienen, dat de duur van de herhalingsoefeningen, die op het ogen blik 85 dagen bedragen, wil verlengen met vermoedelijk vijf weken om de pa raatheid van het leger zo hoog mogelijk te houden. STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND Waarin opgenomen: De Bolswardsche Courant, Westergoo en De Jong’s Nieuwsblad us hjoed p p to sizzen 1 Ambon in de Friese Staten Folkje en Tjitske Vrijdag 12 November 1954 50e Jaargang No. 89 KAMEROVERZICHT Hwa bliuwe PYT, i. ir >e van t Abonnementsprijs f 1.60 per kwarta»! (bij vooruitbetaling) Giro 87926 Advertentieprijs: 12 cent per mm Ingezonden mededelingen dubbel tarief Handelsadvertenties bij contract reductie 3- r- len fan Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS Uitgave: Fa A. J. OSINGA te Bolsward Administratie- en Redactie-adres: Marktstraat 13 Telefoon 451 - Na 18.30 uur 305 of 335 (K 5157) Men kin fan in rier safolle net bigeare as fan in êld kou Ministers reitsje fan ’e kaert, In kunstner wurdt mar koart oer praet, In sportmasjedór forsjit meast gau, Filmstjerren rügelje troch it sou, Twa famkes bin har fier oermans, Ha ünbiwust de heechste kans, Selt wit hja ’t letter neist net mear, Us Siameeske twillingpear. Hwa strielen yn it folie Ijocht, Binn’ as prinsessen bliid bitocht, Ider dy’t har in lokwinsk sei, Geskinken kamen oeral wei. Hwa dy’t it mear sa jong al rédt, In portret op ’t foarste kranteblêd, Omtsjoend fan alegemiene ear? Us Siameeske twillingpear. I. f s fch les. en ge- e t r g i. n t" n fe B. e i- n Bolswanls Nieuwsblad i- st a- Verscheidene Kamerleden zijn met prio- riteitslijsten komen aandragen, waar door Minister van de Kieft en staats secretaris Van den Berge kunnen we ten, welke verlangens de Kamer heeft. De rechtse fracties (kvp, ar, ch, knp en sgp) traden als het ware gesloten op. De liberalen voegden zich daarbij, maar de fractie van de pvda nam een apart standpunt in. De heer Hofstra heeft daarvan uitvoerig mededeling gedaan. Hij deed dit in een betoog, dat indruk wekkend was door zijn logische opbouw maar dat zeer zeker toch lang niet alle Kamerleden overtuigd zal hebben. De socialisten hebben namelijk het stand punt verkondigd, dat de belastingen wel iswaar hoog zijn, maar niet te hoog. En zij waren van mening, dat de verwach tingen over het verloop van de con junctuur bij velen overdreven gunstig zijn. De bomen groeien nu eenmaal niet tot in de hemel, zo zeide de heer Hof stra, waarmee hij wilde zeggen, dat men niet moet verwachten, dat deze tijd van hoogconjunctuur altijd zal voortduren. Belastingen moet men verlagen als de tijden minder goed zijn. Maar als het werkelijk waar is, dat de budgetaire positie toch een belastingverlaging mo gelijk maakt, dan heeft de pvda wel enkele wensen. Zo bepleitte de heer Hofstra een ingrij pende verlaging van de omzetbelasting, een herziening van de inkomstenbelas ting, zodanig) dat de middengroepen zullen worden geholpen en een verho ging van het vrijgestelde bedrag van de vermogensbelasting, waarvan vooral de kleine renteniers zullen profiteren. Maar of al deze wensen tegelijk verwe zenlijkt kunnen worden is voor de heer Hofstra een groot vraagteken. Veel lie ver zag h(j een invoering van de belas tingverlaging in etappes, omdat hij er aan twijfelt of deze verlaging in 1955 wel verantwoord is. In 1956 is dat enigs zins anders, want dan vervallen ver scheidene belangrijke uitgaven. De be lastingverlaging werd dus niet door de socialisten afgewezen. Maar het is toch niet hun bedoeling, dat het vrijgekomen bedrag van f 500 mln daaraan volledig wordt besteed. Liever geven zij een deel van dit geld voor de uitbouw van de culturele en sociale Overheidstaak. Zij zijn nl. van mening, dat deze uitbouw belangijker is dan de verruiming van het particuliere inkomen. Een goede so ciale en culturele Overheidspolitiek be taalt zich zelf op den duur, zo zeide de heer Hofstra. Want zij heeft een grotere economische stabiliteit tengevolge, dus een grotere welvaart. En als wij nu die politiek niet voeren het geld is thans voorhanden dan kan het nooit meer. Een van de objecten, die de socialisten op het oog hebben, is het onderwijs. De pvda-fractie heeft geen bijval gevon den in de Tweede Kamer. Alle andere fracties bleven een grote belastingver laging prefereren. Er waren nog twee verschillen tussen de socialisten en de rest van de Kamer. Het eerste punt was de huurbelasting. Met kracht heeft de heer Hofstra nog gepleit voor deze be- We zijn er nog niet met het West-Europees defensiestelsel. Waren het eerst de Fransen, die de Europese Defensie Gemeenschap ver wierpen, nu blijken aan West-Duitse zijde zoveel bezwaren tegen het Saaraccoord, dat dr Adenauer met Mendès France sloot, te bestaan, dat het lot van alle overeenkomsten van Parijs in gevaar is. Dr. Adenauer heeft aanvankelijk en tevergeefs getracht het verzet bij tal van Duitse partijen tegen de Saarregeling te bezwe ren door die partijen voor te houden, dat de winst voor de Duitsers in de conferenties te Parijs behaald, toch veel groter was dan het verlies, als van het laatste nog sprake zou zijn. stemmingsheffing. Naar zijn mening is het maken van een huuregalisatiefonds in de technische zin van het woord geen belasting. De huren worden afgeroomd en in een speciaal potje geduwd, waar uit de nieuwbouw voor een deel kan worden gefinancierd. Maar hoe het zij, de heren V. Leeuwen (wd), v. d. Heuvel (ar), v. d. Wetering (ch) en Lucas (kvp) hebben reeds la ten blijken, dat zij niet van zins zijn de Regering te steunen als zij het huur egalisatiefonds wil instellen. En het tweede punt betrof de vennoot schapsbelasting. Deze is in 1951 voor de duur van vier jaren aanmerkelijk ver hoogd, in verband met de verzwaring van de defensielasten. Nu is de Rege ring van plan hoewel de overwegin gen die tot de verhoging leidden niet meer gelden deze belasting toch niet terug te brengen tot het peil van 1951. Als argument geeft zij darvoor op, dat dan f 60 mln extra kan worden besteed aan de verruiming van het inkomen, dus voor een extra verlaging van de loon- en inkomstenbelasting. De heer Hofstra was bereid voor dit argument te zwichten. Maar de sprekers, die we hierboven hebben genoemd de heer Zandt (sgp voegde zich daar nog bij lieten weten, dat zij het niet met de Regering eens zijn. Weliswaar is dit ka binet niet gebonden aan de toezeggingen van Minister Lieftinck, maar dat neemt niet weg, dat men op moet passen, dat beloften van ministers een onsolide ka rakter krijgen. verlaging van de vennootschapsbelas ting. De heer v. d. Heuvel (ar) voegde daar aan toe de afschaffing van de opcenten op grondbelasting. Deze afgevaardigde was met de heren v. d. Wetering (ch) en Welter (knp) de kampioen der be zuiniging. „In Nederland gelooft alleen het Kabinet nog, dat de staatsuitgaven niet omlaag kunnen worden gebracht.” Verscheidene Overheidsdiensten kunnen naar zijn mening worden ingekrompen. En dat moet juist nu gebeuren, omdat de arbeidsmarkt gespannen is. Deze in krimping behoeft geen werkloosheid te betekenen. Het bedrijfsleven zal onge twijfeld de ontslagen lagere ambtena ren opnemen. Het niveau der staatsuit gaven is altijd een aantrekkelijk mik punt voor de Kamerleden, maar tot op heden hebben zij nog niet veel resultaat geboekt. Natuurlijk werden er nog tal van technische onderwerpen behandeld, maar ver boven dit alles uit staken de vaak bewogen pleidooien voor de „ver geten groepen”, die niet langer kun nen wachten. Dat geeft de burger moed. En hoe moeilijk het ook is voor de over heid om iets te doen voor de rentetrek kers e.d., het beroep van de Kamer zal zij niet naast zich neer kunnen leggen. Dit nijpende probleem is nu met een forse stoot onder de aandacht van mi nister v. d. Kieft gebracht. En we zijn benieuwd wat de Regering nu denkt te doen. Wellicht kunnen we daar de volgende week iets meer van vertellen. Hwa wurd’ mar amper ien jier aid Utbylde oer de hiele wrêld? Jow alle wize dokters les, Yn in apart bilein kongres? hoe’t de tiid ek rint Har hiele libben grif bikend? As in oar allang syn glans forlear?, Us Siameeske twillingpear. Dit waren wel de grote geschilpunten in dit debat. De strijd om het potje van f500 mln zal nog wel heviger worden als de Regering haar belastingvoorstel len heeft ingediend. Het merkwaardige was, dat de wensen van de wd niet zo veel verschilden van die der socialisten. Zo wenste de heer Van Leeuwen (wd) allereerst een behoorlek fiscale regeling voor de „vergeten groepen”. Daarbij sloot iedereen zich aan. Zijn tweede ur- gentiepunt was de bevordering van de spaarzin, waardoor de gespreide bezits vorming in de hand wordt gewerkt. En ten derde was hij voor het scheppen van een gunstig klimaat voor ondernemin gen in N.V.-vorm. Maar de toon waarop de heer Van Leeuwen sprak, verschilde wel degelijk van die der socialisten. Hij verweet de heer Hofstra dat deze de rentabiliteit van de ondernemingen over schat en dat de socialist ’t recept gaf: hoge belastingen voor ondernemingen in een tijd van hoogconjunctuur om de ac tiviteit te temperen. De wensen van de heer Lucas (kvp) bestonden uit de afschaffing van de commissarisbelasting, de herziening van de belastingheffing van de familie- N.V.’s, een verlaging van de inkomsten belasting, speciaalvoor ongehuwden en een vermindering van de progressiviteit in deze belasting. Terwijl verder nog op zijn verlanglijstje stond een verla ging van het vrijgestelde bedrag van de vermogensbelasting (dus evenals de he den Hofstra en Van Leeuwen) en een Volgens de heer Welter mag men deze groep niet laten wachten op de invoe ring van de definitieve ouderdomsvoor ziening. Dat duurt nog twee jaar. Er zal eerder iets gedaan moeten worden. Maar daarnaast mag men dan niet ver geten, dat de ouderdomsvoorziening slechts geldt voor personen, die 65 jaar zijn of ouder. Maar onder de vergeten groepen bevinden zich vele personen, die deze leeftijd nog niet hebben bereikt. En dat is weer een moeilijkheid apart. Het probleem is bijna onoplosbaar, want fiscale faciliteiten helpen niet voor men sen, die maar een klein inkomen hebben. Rechtstreekse overheidssteun kan een oplossing zijn, maar daaraan zitten ge varen. Het is echter van belang te ver nemen, dat de pvda zich geschaard heeft achter het rapport van de kvp om over heidssteun te geven aan onze weduwen en wezen. dr Adenauer zelf een buiging maakten door von Neurath ter gelegenheid van zijn in vrijheidstelling een gelukwens te legram te zenden. Overigens met al dit gekoketteer met deze Duitse nationa listen door de Russen, mag men zich afvragen of Moskou zich even gelukkig in hun gezelschap zal gevoelen op de dag, als deze Duitsers, met dezelfde hef tigheid waarmee ze nu het Saarland op eisen, zullen opkomen voor de teruggave van het oude Duitse gebied aan gene zijde van de OderWeichsel grens. Mar die dag schijnt nog ver verwijderd, want als de tekenen niet bedriegen, krij gen we voorlopig een periode of W.- Duitsland al of niet in de West-Euro- pese Unie wordt opgenomen waarin de status quo in Europa zal worden ge handhaafd, dus de huidige toestand van een gedeeld Duitsland zal blijven voort bestaan. Zelden zijn er na de oorlog zulke vriéndelijke woorden door de kop stukken van Amerika en de Sovjet-Unie over eikaars bedoe lingen gesproken dan in de laat ste dagen. Eisenhower verklaar- dat het schrikbeeld van de oor log minder dreigend is dan m lange tijd het geval is geweest. Kroetsjef zei in het Kremlin dat Eisenhower een eerlijk soldaat en oprecht bondgenoot was en Ma lenkof voegde er bij dat de Sov jet-Unie bereid was terug te ke ren tot het verleden toen zjj sa menwerkte met de Ver. Staten. Voeg daarbij dat de Russen thans ook willen meedoen aan een conferentie over het "vreedzaam gebruik van atoom-ener- gie overleg in deze is dringend no dig nu de traditionele bronnen van eneigie-voorziening geleidelijk uitgeput raken zonder dat tevoren het ge bruik van atoomwapens wordt verboden dan zou men zich eigenlijk afvragen, wat er nog meer te verlangen was. Toch zij men ten deze voorzichtig. Ook Eisenhower heeft er nog eens op gewezen, dat het Westen een sterke strijdmacht paraat dient te houden, om dat „een deel der wereld wordt be heerst door mannen, die slechts eerbied hebben voor kanonnen, vliegtuigen en tank’. En wat Rusland betreft, dat land heeft voorlopig vrede nodig, niet alleen voor de eigen opbouw, maar in het bij zonder ook om zijn kolossale bondgenoot in Azië, China, gelegenheid te geven zich te ontwikkelen. TTET is deze nachtmerrie van de mo- gelijke verstoring van het evenwicht Welke sommige Amerikaanse strategen en ook politici, wel eens doet spelen met de gedachte van een preventieve oor log. Die zat blijkbaar ook achter het meerderheidsadvies van het Amerikaan se college van stafchefs aan president Eisenhower om machtiging te geven tot een Amerikaanse luchtaanval op het Chinese vasteland om een communisti sche aanval op Quemoy als inleiding tot een aanval op Formosa te verhin deren. Ook minister Dulles schijnt het eens geweest te zijn met dit advies, maar president Eisenhower heeft er zijn veto over uitgesproken. Ware deze beslissing van de president die al enige weken geleden genomen werd, doch thans eerst door een Amerikaans blad onthuld werd eerder bekend geweest, wellicht had de republikeinse partij nog enige stem menwinst opgeleverd, want ook het Amerikaanse volk wil geen oorlog en deze beslissing had de populariteit van de president stellig nog doen groeien, waarvan zijn partij zou hebben geprofi teerd. Nu heeft de democratische partij Het pad van de Regering gaat, wat de belastingverlaging betreft, over rozen en dat is begrijpelijk, want er is niet één Kamerlid, dat tegen de Regering zegt, dat het tegen belastingverlaging is. Maar van bijna alle kanten drong men er op aan, dat de komende verlaging niet later dan 1 Juli 1955 mag ingaan. Er was één uit- uitzondering en wel de heer Welter, die bleef volhouden, dat de verlaging een terugwerkende kracht moet hebben tot 1 Januari 1955. Maar hij was als een roepende in de woestijn en hij zal daar om zelf wel begrepen hebben, dat zijn wens niet in vervulling zal gaan. TWEST-DUITSLAND krijgt immers zijn souvereiniteit, wordt lid van de West-Europese Unie en van de Navo, het krijgt ook meer economische rech ten in het Saarland, de pro-Duitse poli tieke partijen mogen daar weer optre den en het gehele Saaraccoord is van tijdelijke aard tot het moment, dat een vredesconferentie van geheel Duitsland en de vroegere geallieerden de betrek kingen tussen deze mogendheden zal regelen. Het heeft dr Adenauer niets geholpen, een groot deel der W.-Duitsers blijft gekant tegen het Saaraccoord en neemt daarbij argumenten in de spreekwoordelijk grote mond, welke zouden doen denken, dat West-Duits- land de vermoorde onschuld is, inplaats van de schuldige aan een wereldoorlog welke zijn buren ontzaglijk leed heeft toegebracht. West-Duitsland voelt zich slachtoffer inplaats van zich bewust te zijn, dat 't slachtoffers maakte. Ten einde raad heeft dr Adenauer zich tot de Franse regering gewend met het verzoek de be sprekingen over het Saarvraagstuk te heropenen en hij gebruikte daarvoor het argument, dat dat accoord inderhaast was getroffen en daarom bepaalde tech nische details niet duidelijk waren en dus beter uitgewerkt moesten worden. Het was een zwak argument, want ten slotte komt het niet op deze details aan maar op de principes van het accoord en die zijn duidelijk genoeg. TVriSSCHIEN gelooft dr Adenauer dat de Duitse oppositie na de Franse afwijzing van zijn verzoek zich alsnog zal neerleggen bij het Saaraccoord ter- wille van de rest der overeenkomsten, maar dat lijkt toch twijfelachtig, we geloven eerder, dat de anti-Franse stemming in West-Duitsland nog meer zal worden aangemoedigd en dat een groot deel der Duitsers denkt, dat de Westelijke geallieerden de souvereiniteit Van West-Duitsland reeds hebben aan vaard en zo kennelijk de Duitse deel neming aan de West-Europese defensie begeren, dat West-Duitsland dit alles Stafofficieren van het Indonesische le ger zijn naar Ambon vertrokken, waar Zij besprekingen zullen hebben met het commando van het 25ste Indonesische regiment infanterie, waarvan 43 man een landing hebben uitgevoerd op N.- Guinea. De reis van de Indonesische stafofficie ren betreft in feite de inspectie van het onlangs op Ambon geformeere bataljon „Irian’’, dat de geheime taak heeft bin- nenkortop uitgebreide schaal en bij wij ze van speldeprikken infiltraties uit te Voeren op Nieuw-Guinea, aldus wordt Uit Djakarta aan de TeL gemeld. Hwat hat (jabe Skroar Anderzijds staat nu vast, dat de com missies uit de Senaat, welke zoveel in vloed op de buitenlandse en binnenland se politiek hebben, nu onder democrati sche leiding komen en het conservatieve deel der republikeinen daarin veel min der te zeggen krijgt. In hoeverre dit er toe zal leiden dat Amerika en zijn bond genoten elkaar ook beter zullen gaan verstaan over de te volgen politiek in Azië zal intussen nog moeten worden afgewacht, al was president Eisenho wers beslissing inzake Quemoy een hoopvol teken. Overeenstemming over deze Aziatische politiek tussen Amerika en Engeland is eigenlijk even belang rijk als overeenstemming tussen West- Duitsland en Frankrijk in Europa. Ook zonder deze zullen er hier in West- Europa steeds spanningen blijven, wel ke de gemeenschappelijke kracht af breuk doen. Een der voorwaarden voor deze overeenstemming is echter, dat Frankrijk inwendig weer sterk wordt. zowel in het Huis van Afgevaar digden als in de Senaat de meer derheid behaald, maar toch was haar winst niet zo indrukwekkend als wel verwacht werd en boven dien is de vooruitstrevende groep onder de democraten het minst versterkt. wel zal krijgen ook al verwerpt het ’t Saaraccoord en blijft die kwestie sle pend. Het is te hopen, dat zal blijken dat Bonn zich daarin vergist. Het is ook hoogst onwaarschijnlijk dat Frankrijk een der gelijke regeling zou aanvaarden, het zal alle accoorden van Parqs als één geheel willen blijven zien, en dat lijkt onder de gegeven omstandigheden ook maar het beste. Het is thans het moment dat men gaar ne een waarschuwend woord van Was hington tot West-Duitsland zou zien gericht. De Amerikaanse regering heeft destijds niet geaarzeld toen de E. D. G. in het geding was een ernstige waarschuwing tot Parijs te richten, het zou zeer ge wenst zijn dat Washington thans hoe zeer het de West-Duitse deelneming aan de defensie nodig acht ronduit Bonn laat weten, dat ook zij het Saaraccoord als een onafscheidelijk deel van de te Parijs in pricipe gesloten verdragen be schouwt. Misschien zou dat de West-Duitsers tot enige bezinning brengen, al blijft het jammer, dat, als de West-Europese Unie geboren wordt, zij al direct de smet zal dragen van de blijkbaar nooit uit te slijpen Frans-Duitse tegenstellingen. Deze hele Saargeschiedenis heeft trou wens meer gedaan dan de oude Frans Duitse tegenstellingen oprakelen, zij heeft ook bij de andere West-Europese a.s. bondgenoten van West-Duitsland ’t wantrouwen jegens dat land weer doen toenemen. Een wantrouwen, dat nog wordt aangemoedigd door meer dan één uitspraak van West-Duitse gerechtsho ven. Uitermate bevreemdend was weer die van het West-Duitse administratie ve hof, dat alle in Duitsland levende Oostenrijkers, die ter gelegenheid van de Anschluss in ’33 de Duitse nationaliteit verwierven, ook thans nog tot Duitsers verklaarde. Dit Duitse hof verklaart dus feitelijk de door Hitler afgedwongen aansluiting van Oostenrijk bij Duits land ook thans nog als wettig en gel dig, een uitspraak, welke het Duitse nationalisme slechts de wind in de zei len blaast. ,AT de Russen thans met dit Duitse nationalisme koketteren, is te be grijpen. Het is immers mede door de hulp van deze Duitse nationalisten en het verzet van deze tegen het Saar accoord dat zij er in kunnen slagen het tot standkomen van de West-Europese Unie te verhinderen. Het was op voorstel van Moskou dat anders zo weinig consideratie heeft met de Duitse oorlogsmisdadigers dat een van hen, von Neurath, om gezondheids redenen verkorting van ztjn straftijd kreeg en op vrije voeten werd gesteld. Maar von Neurath behoorde dan ook tot de oude Duits-nationalistische krin gen, voor wier invloed ook thans nog zelfs de West-Duitse bondspresident en Eerste binnenopnamen van de nieuwe Neder landse film „Het won derbaarlijke leven Willem Farel”. Regisseur- Gerard Rut- ten geeft aanwijzingen aan v. 1. n. r. Wim Son- neveld, Peronne Hosang en daarachter de nieu we ontdekking Femke Talma. Onder de camera zitten Joop Geesink - Supervi sor. De begroting van ons gewest voor 1955 zoals die door G. S. aan de Friese Sta ten is aangeboden, sluit. Voorgesteld wordt f 10.000 beschikbaar te stellen als bijdragen voor onrenda bele aansluitingen op de waterleiding. Voor kosten verband houdende met de voorbereiding van het agrarisch wel- vaartsplan is f 2500 uitgetrokken. Ook is alvast een post op de begroting ge- plaamt voor subsidie aan de lagere Hwa ha fanöf har bertestoun’ Fuortdaliks alle herten woun? Troch hiele Fryslan wiid forneamd, Hwa sein’ de minsken it bistean, Fan ’t foartiids ünbikend Mounein, Hwa ha har tüzenen forslein, It Onderwerp fan elk petear? Us Siameeske twillingpear. Met Mendès France is het daarmede stellig op de goede weg. Hij heeft een aantal maatregelen op het oog, welke de binnenlandse rust en de welvaart ten goede zullen komen en als de door hem uitgenodigde socialisten van hun partij verlof krijgen, als minister tot zijn kabinet toe té treden, zal de premier ook over een betrouwbare meerderheid in het parlement beschikken. üEN lelijke kink in de kabel is in- tussen de onrust in Algerië, welke de Fransen min of meei- overrompelde. Zoals bekend zal zijn, is de verhouding tussen Frankrijk en Algerië een enigs zins andere dan die van Tunis en Ma- rokka. Algerië is eigenlijk een deel van Frankrijk, het heeft ook afgevaardigden in het Franse Parlement. Deze verhou ding maakt dat wat er in Algerië ge beurt door de Fransen als een zuiver binnenlandse aangelegenheid wordt be schouwd. Ze zijn hevig vertoornd over het feit, dat vanuit Egypte en vanuit Spaans Marokko de Algerijnse natio nalisten worden opgehitst. Intussen staat het wel vast, dat al is Algerië ook in het Franse parlement vertegen woordigd, in het land zelf een locale regering gewenst zou zijn, waarin het Moslims element een groter invloed wordt toegekend. j WO •s

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Bolswards Nieuwsblad nl | 1954 | | pagina 1