7
la
snie
AFSCHAFFING SCHOOLGELD EN
MINIMUM BROODPRIJS
Fan fuotprinten
farske
EUROPA’S DEFENSIE GEBASEERD OP
ATOMISCHE WAPENEN
J
V
M
lis
Liftverbod blijft gehandhaafd
Buitenlands Overzicht
Algehele reorganisatie der strijdkrachten
Rusland zorgde voor nota-Iawine
N’
g
n
STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND
CUttVït
Hwat bat Qabe Skroar
us hjoed p p
to sizzen 1
Dr
Vrijdag 24 December 1954
50e Jaargang
No. 101
14
3 uur
tuur.
Uit: „Gloria in Excelsis Deo”
vard
KAMEROVERZICHT
!N
begroting
Wetenscn;
kou deze weigering
voor het feit dat z.i.
*k Had anders eerst wel uit het raatn gekeken.
Maar dat was nü, vond ik, de eer van God te na.
*t Zou oneerbiedig zijn de zang te breken,
Wij zongen tweede stem het lied der englen na.
Yn nije winkels
is gjin aide skuld
Abonnementsprijs 11.60 pet kwart»»!
(bij vooruitbetaling)
Giro 87926
Advertentieprijs: 12 cent per mtn
Ingezonden mededelingen dubbel tarief
Handelsadvertenties bij contract reductie
gas-
estel
mge-
door
1.
deze
tref-
it te
Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Uitgave: Fa A. J. OS1NGA te Bolsward
Administratie- en Redactie-adres:
Marktstraat 15
(Telefoon 451 - Na 18.50 uur 305 of 335
(K 5157)
J
aangeroerd, die Athene in de algemene
vei
als
de
n-
:n
Bolswards Nieuwsblad
Waarin opgenomen: De Bolswardscbe Courant, Westergoo en De Jong’s Nieuwsblad
Ik zou de Kerstgeschiedenis vertellen.
De kleintjes kwamen kleintjes om het orgel staan.
Ik hoorde wel, dat iemand stond te bellen,
Maar onder ’t zingen kon ik niet naar voren gaan.
eenvoudig niet
jen van het
regeringen in beslissingen
eggen. Nu
dedigings-
atomische
atomische wapens ge-
eventueel ook gebruik
die wapens.
plannen tegelijk
voorbereiden, één voor atomische en
één voor niet atomische wapenen;
dat zou wat de bewapening betreft
al te kostbaar zijn en wat de organi
satie aangaat onmogelijk. Oorlog
voering met atoomwapens eist n.l.
Sandwich mannen en -vrouwen als
vrijwilligers voor een onderdak.
Aan het begin van de winter heeft
Abbe Pierre en 29 organisaties die
samen het Onderdakfront vormen,
500 sandwichmannen en -vrouwen
over Parfis laten uitzwermen De
vrijwilligers hebben zich in groepen
gesplitst en droegen op de Parijse
hoo dverkeerswegen hun slogans
mr‘ zoals: Geef hun vandaag een
onderdak en: Eis voorschot voor de
bouw, enz.
De jonge meisjes bleven niet achter
met zich enthousiast voor de goede
zaak in te zetten.
„Ere zij God” duurt lang en „Vrede op aarde.”
Ik liet maar bellen tot het allerlaatst refrein.
Toen zag ik, Wie er door de ruiten staarde:
Het Kind vroeg in een kind, of Hij er bij mocht zijn.
Okke Jager
recht moge theoretisch dan hier-
I er
j van terecht kunnen komen. Om
dat de beslissing bliksemsnel zal moeten
worden genomen zal men
alle regeringen kunnen raadplegen. Men
moet trouwens over
ingrijpen
van
Hei was dezer dagen juirri tien jaar gele-
i noging deed
Duitsland te
stuiten door het bekende Ardennen-of-
fensief.
waarin dit nader overleg werd ge
vraagd. Minister Zijlstra heeft dit voor
stel heftig bestreden. Maar op het laat
ste moment werd de motie ingetrokken
nadat gebleken was, dat zij geen schijn
van kans maakte. Dit kwam doordat de
heer Janssen een geheel nieuw element
in zijn voorstel introduceerde. Hij
drong er op aan dat de Regering een
aantal vertegenwoordigers zou sturen
naar de vergaderingen van de Neder
landse Bakkerij stichting. De grote
meerderheid in de Kamer was echter
van mening, dat dit niet kan. De stich
ting is een zuiver particulier orgaan.
Niemand was gediend van „overheids-
pottenkijkers” in particuliere lichamen.
Minister Zijlstra niet in de laatste
plaats. Door dit element in het voorstel
te brengen, heeft de k.v.p. minister
Zijlstra eigenlijk flink gesteund. Wat
de twijfelaars alle afgevaardigden
die van mening waren dat nader be
raad tussen Regering en Bakkerij stich
ting aanbeveling verdiende ver
klaarden zich tegen de k.v.p.-motie. En
doordat zij zelf geen ander voorstel
indienden, schaarden zij zich automa
tisch achter het beleid van de Rege
ring.
Minister Zijlstra had overigens genoeg
argumenten voor de afschaffing van de
minimum broodprijs. Deze is volmaakt
overbodig, want de werkelijke prijs van
het brood (die gelijk is aan de onder
ling af gesproken adviesprijs) ligt bo
ven de minimumprijs. Naar zijn me
ning zal er in de bakkerswereld geen
ernstige concurrentie komen. Daarvoor
steunt de adviesprijs te veel op het ge
zag en het inzicht van de bakkers, die
bovendien een „vechtfonds” hebben.
Dit fonds wordt gebruikt tegen bak
kers die hun brood beneden de advies
prijs verkopen. De minimumprijs is dus
overbodig. Maar volgens de minister is
deze ook schadelijk. Nu de maximurr -
prijs er niet meer is, moet er ook geen
minimumprijs zijn. Daarvoor is het
bakkersbedrijf te dynamisch. Waarom
schaft U de minimumprijzen af? zo
hadden verscheidene sprekers gevraajd.
Zij spelen immers geen enkele rol, om-
'J'ot de landen welke van Rusland een
nota ontvingen behoorde ook Zuid-
Slavië. Het ging daarbij niet direct om de
Parijse accoorden, maar over de weige
ring van Zuid-Slavië om aan de conferen
tie over een Europees Veiligheidsverdrag
te Moskou deel te nemen. Zoals ook in
nota’s aan andere landen, betreurde Mos
kou deze weigering en vroeg aandacht
voor het feit dat z.i. de Parijse accoorden
de vrede in gevaar zouden brengen. Zo
als bekend is Tito tegenstander van aan
sluiting bij $en der grote blokken. Hij
heeft daarvan ook nog eens getuigd bij
zijn bezoek aan premier Nehroe van
India door met deze samen een verkla
ring uit te geven waarin wordt betoogd
De raad van ministers van de Noord Atlantische Verdragsorganisatie
heeft besloten dat de defensie van Europa geschoeid zal worden op de
leest van de allermodernste wapens van kernenergie. Zo mag men de
beslissing welke deze raad vorige wede te Prijs nam wel samenvatten. De
raad verklaarde dat het aanvaarden van deze aanbeveling van zijn militaire
raadgevers niet betekende dat de aangesloten regeringen afstand deden
van haar verantwoordelijkheid voor het nemen van besluiten om deze
plannen in geval van vijandelijkheden in praktijk te brengen. Bedoeld
wordt dus dat alle betrokken regeringen op zo’n moment nog het recht
hebben zelf te beslissen of al of niet atomische wapenen zullen worden
gebruikt.
snel op dat Eisenhower zijn bevel niet be
hoefde door te zetten maa het geval is
tekenend voor de moeilijkheden welke
tussen individuele regeringen en een ge
meenschappelijk opperbevel kunnen ont
staan en welke op een bepaald moment
Zelfs noodlottige gevolgen zouden kun
nen hebben.
dat de werkelijke prijs toch hoger ligt?
Als men een soepeler prijsregeling wil,
zal men juist de adviesprijzen moeten
aanpakken. Nu, van deze gedachte
toonde de minister zich niet afkerig.
Hij overweegt op te treden tegen de
boycot van bakkers, die brood leveren
beneden de af gesproken adviesprijs.
Hem was een geval bekend van een
bakker die wittebrood kon leveren voor
drie cent goedkoper dan de algemeen
afgesproken prijs. Deze bakker was
echter nauwelijks meer in staat om
voorraden in te slaan. Hem trof de
boycot zijner collega’s. Maar de be
windsman voegde daaraan toe, dat hij
niet ineens alle remmen wilde losgooi
en. Hij begreep dat voor het optreden
tegen de adviesprijs wijs beleid en
overleg noodzakelijk zijn.
Afschaffing schoolgeld voor
leerplichtige jeugd
Nu door ziekte van minister Cals da
van Onderwijs, Kunsten en
lappen niet behandeld kan
zich angstvallig onthield van stemmen
toen het ging om de kwestie Nieuw Gui
nea. Washington ontziet zijn Engelse
bondgenoot dus heel wat meer dan zijn
Nederlandse.
Hier en daar is gefluister^, dat het eigen,
lijk de Engelse minister van Staat Nut
ting is geweest, die Washington wist te
winnen voor het Engelse standpunt in
zake Cyprus. Kort voor deze kwestie n.l.
in de V. N. aan de orde kwam, legde
Nutting in de Ver. Staten in het open
maar de verklaring af dat een rode Chi
nese aanval op Formosa Engeland aan
de zijde van Amerika zou brengen, om
dat dit een aanval op een lid der V. N.
zou betekenen. Een verklaring die in
Engeland heftige protesten heeft gewekt
en ook kant noch, wal raakt want Enge
land heeft het rode bewind te Peking al
lang als het wettige over China erkend en
is dus geenszins als lid van de V. N. ver
plicht Tsjang Kai sjek op Formosa te hel
pen, die slechts nog beweert heerser over
China te zijn.
Boer Santema siet yn 'e grtate opkeamer
fan ’e pleats. De greate kroanlampe
spraette syn Ijocht oan alle kanten oer de
keamer. De aide boer siet yn in noflike
Stoel mei de fuotten rjochtüt foar de nij-
rpoadderige haerd. Hy hie in kreas baits je
en syn kreaze forklaeijersbroek oan. De
tsjokke, boarstelige wynbrauwen, de
djippe tearen yn ’e foarholle it aide ruge
grize hier, ie brede koarte noas, de noart-
ske trekken om syn müle. Oer syn hiele
wêzen lei hwat ünbihaechlikens. Unto-
f reden wie it rjochte wurd net, mar ein-
liks meat hwat, dat jin ófstjitte.
De bihaechlike, ütstrieljende waermte fan
‘e haerd, it Ijocht dat dc kroanlampe oer
de keamer forspraette, de moaije oan-
klaeijing fan ’e keamer, de moaije alder-
wetske plusj ene stuollen, it plüsjene
kleed oer de groun en op ’e alderwetske
roune tafel, fike allegearre wol mei de
èlde, noartske boer yn striid to wêzen.
Oan it lewant hong in kastke mei aid
porslein, in alderwetsk stik meubilair
pronke mei glc 1 nikkelguod yn ’e hoeke
fan ’e keamer, de reade plüsjene oerger-
dinen joegen in waerme óffreding fan ’e
bütenwrald.
In greate Sint-Bernardhoun lei foar de
haerd mei de kop tusken de foarste poa-
ten en liet ris in grommeljend lüd hearre,
as de boer syn foet ris hwat forskeukte.
De heal slügjende eagen gyngen dan wer
ticht, nou wrychtich goedaerdich lykjend
of faeks ek lokkich tofreden fielend, bliid
om - -
hoen meast oan in keating yn 't büthüs.
j i
it hiem. In trijekleurige kat lei efter
inoar rölle en hie allang freonskip sluten
tnei de greate houn, beide biwend oan it
selskip fan ’e aide boer.
In tsjettel mei sükelade molke stie to
protteljen op in Ijochtsje op ’e thétafel.
Sa fierde boer Santema syr. Krystfeest.
r
skippe fan syn houn en in kat. Ynienen
i riisde
dat beide landen een gemeenschappelijke
politiek zullen trachten te voeren welke
de steun en sympathie zou kunnen -er-
werven van alle landen, die niet bij een
der blokken zijn aangesloten. Eigenlijk
willen deze staatslieden dus toch weer
blokvorming maar dan op basis van de
neutraliteit.
In hoeverre dit te rijmen is met Tito’s
verbond met Turkije en Griekenland, is
een vraag, welke nog tot enige wrijving
tussen Belgrado enerzijds en Ankara en
Athene anderzijds kan leiden. Het is
immers zo dat als Rusland bijv, jegens
West-Europa agressie zou plegen, Tur
kije en Griekenland als Navolanden ge
roepen zouden zijn West Europa bij te
staan ook al werden zij zelve met direct
aangevallen. Maar zou Z. Slavië dan
neutraal blijven?
u we hier Griekenland hebben ge
noemd zij ook even de kwestie-Cyprus
jgemene
■rgadering der Ver. Naties bracht. Zo-
s bekend eist Griekenland dit Middel
landse Zee-eiland dat nu een Engelse ko
lonie is, op, omdat de Cyprioten in grote
meerderheid Grieken zijn en zich bij dat
land willen aansluiten. Zonder veel moei
te werd deze kwestie echter zeer tot
ongenoegen van vele Grieken, zodat in
Athene zowel als op Cyprus zelf demon
straties tegen Engeland werden gehou
den van de agenda der Algem. Verga
dering der V.N. afgevoerd. En dat ge
schiedde nog wel met Amerika’s mede
werking, dat in dezelfde vergadering
De houn, wach as altiten, hie it oerein
gean fan syn baes wol fornommen en
slikke syn han. Streakjend gyng de aide,
ilige han oer de houn syn kop.
„Stil mar, stil mar, der is neat hear, de
baes woe mar efkes sjen granzge de
boer. „Sjoch ek mar ris nei buten ta”, en
de han die de kop hwat omheech. Doe
seagen twa pear eagen nei buten ta, in
pear trouwe houneëagen en in pear dy’t
stoarren
De fuotprinten wiene nou alhielendal
fuort.
Boer Santema loek it reade oergerdyn wer
ticht en liet him wer yn syn nof like stoel
sakje. De houn gie wer lizzen en kroep
noch hwat richter by de haerd.
„Kom, ik sil mar ris in bakje molke yn-
jitte, dêrfoar stiet it dér op-it lest ek”, sei
de boer yn himsels. Hy roun nei de thé
tafel en geat in kopke fol. Skean op ’e
hoeke fan 'e thétafel seach er in trompke
stean. Hy die it lid der ris of en seach in
farske Krystkranse lizzen.
„Hwat in goede soargen, hwat in goede
soargen”, sei er binnenmülks. „Klas is
wol goed foar my”.
Hy liet it him goed smeitsje. De greate
houn, dy’t syn baes yn al syn biwegingen
loerend folge, kaem oerein en krige ek
syn poarsje fan de kranse. Hy slikke him
om e bek. De kat bleau ek net binefter
en krige ek hwat.
„Meiinoar parte jonges, elk hwat, heat”,
en de boer striek de bisten oer de kop.
Poés streake him by de boksen lans en de
houn syn eagen fregen om mear.
„It is op hear”, treastge Santema, dy’t it
yn de houn syn eagen wol lies, „letter
wer ris hwat hear, jow dy mar wer del.
Poes sliept ek al hast wer”. En as forstie
sini
zegd zal
aar om terug te komen op de beslis-
ig van de Navoraad, nu a is ge-
il men als de nood aan de man
komt ook b moeten durven zei
eenmaal is besloten dat de verdedigings
plannen voor de Navo op atomische
wupenen gebaseerd zullen zijn, heeft het
nauwelijks zin meer dat als de nood aan
de man komt alle regering-i nog zullen
worden geraadpleegd^ of atomische wa
pens zullen worden ingezet. Theoretisch
zou zich het geval kunnen voordoen dat
uit een klein grensincident door directe
toepassing van het atoomwapen een groot
conflict zou ontstaan, maar men mag zo
veel verantwoordelijkheids!, jvoel bij de
militaire leiding veronderstellen, dat dit
geval in de practijk niet zal voorkomen,
en bovendien kunnen de regeringen te
Washington en Londen nog altijd een
oog in 'iet zeil houden.
Maar nu eenmaal besloten is dat de
Navo-defensie op atomische wapens ge
baseerd zal worden, zal men konsekwent
moeten blijven en
moeten maken van
Men kan geen twee plannen tegelijk
één voor niet atomische wapenen;
dat zou wat de bewapening
satie aangaat onmogelijk. Oorlog
voering met atoomwapens eist n.l.
een geheel andere indeling der strijd
krachten.
Militaire deskundigen voorstellen dat de
tijd van het inzetten van gehele divisies
voorbij is. Dergelijke grote eenheden zul
len moeilijk te mobiliseren zijn onder de
omstandigheden van de atoomoorlog.
Kleinere, plaatselijk gevormde eenheden
zullen in zeer los verband met elkaar
moeten opereren en er zullen versterkin
gen, welke voldoen aan de eisen welke de
atoomoorlog stelt, in de meeste blootge
stelde gebieden moeten worden aange
legd.
Er zullen waarschijnijk veel meer,
maar kleinere vliegvelden moeten
komen en de verdediging daarvan
tegen aanvallen wordt van zo pri
mair belang geacht, dat er een At
lantisch luchtverdedigingscentrum te
Den Haag komt, waar een aantal
knappe koppen uit de Atlantische
wereld de mogelijkheden ten deze
zullen bestuderen.
de houn de boer syn wurden, sa joech er
him wer del.
Santema stommere hwat yn ’e stoel, mar
it wie krekt as bigounen de fuotprinten
yn ’e snie foar him to libjen, lytse en
greate wiene itallegearre nei it
Krystfeest. Hy siet hielendal allinne
en hie neat jown
In oanklacht tsjin himsels, „aide jild-
skraber”, sei in stim.
„Kom, noch mar ris in bakje molke, dat
hie niiskrektsa goed sma ke, dat soe sok-
ke tinzen hwat fordriuwe”, tocht er. Mar
doe’t er krebintich oereingie, loek him in
huvering oer de lea. Wer seach er troch
it reade oergerdyn, de fuotprinten wie
ne fuortalhielendal fuort, de lytse
en de greate. Wylst er de molke yngeat,
rydboske er.
Ja, sa soe syn libben ek ienris ütwiske
wurde, „hy de aide, noartske boer, dy’t
oars gjin leafde joech as allinne oan syn
houn, de katmar de dieden, dy bliu-
we. Hied er ea in freonlik wurd foar de
hüshaldster oer? As hy nei har wurk
seach, hoe bést oft hja it allegearre foar-
inoar hie, wie hja dat net wurdich? Hy
seach om him Einne, it wie gjin wónder,
as hja har gesellichheit earne oars socht,
joun by de bern. Hwat wie der ek oan by
him, dy’t elkenien ófstjitte, en oeral
in oanmerking oer makke.
It wie krekt as glied syn libben oan syn
geasteseach foarby; allegearre kaem it nei
hoppen, syn jonkheit, syn libben by it
klimmen fan ’e jierrenen nou by it
alder wurden. Hwat hie hy dér fan mak
ke? It binaude swit briek him üt. O, as
yndertiid Murkje ris net stoarn wie, dan
hie ’t mülk hiel oars yn syn libben gien.
Dan hiene der nou mülk pakesizzers op
syn knibbels boarte, hied er hjir net sa
allinne sitten, lyk as nou. Hy sochte ünt-
wyk to finen, foar de lange rige fan
selsbiskuldigingen, dêr’t er suver ünder
biswykte. It flime troch him hinne, mar
hy kaem der net üt.
Hy gie oerein, alles like hjirre gleone
eagen to hawwen yn ’e keamer. Hy for-
geat it théljochtsje üt to dwaen, mar
stroffele by it trepper.tsje del fan ’e op
keamer. De beide bisten folgen de baes
nei it büthüs ta. Mar hjir wie it al krekt-
lyk as yn ’e keamer. De houn wachte om-
dóch, dat de boer syn keatling fêst meit-
sje soe en de kat waerd net mear streake.
Fragen bistoarmen him en makken him
lyts.
„Is dit sünde”, kriet er ynienen üt, „hoe.
moat it dan mei my?”
En in aide, gjirrige boer, die mei de han
op ’e earmen tsjin ’e büthüsmuorre oan,
bilidënis fan syn skuld, syn greate skuld
snokkere it üt en lei syn hiele iensu-
me libben del oan ’e foet fan it Krüs
De bem songen yn ’e tsjerke fan „Stille
Nacht, Hillige Nacht”, bernestimmen dy
it ütgalmen oer de wrald, oer it greate
wünder fan it bern yn Bethlehim, dy’t yn
in krêbbe dellein waerd.
De snie dwarrele del bütendoar, de fuot
printen wiene alhielendal fuort, mar yn
it büthüs fan ’e manske cleats, toraende
de hurde koarste om it hert fan boer
Santema. De greate leafde fan it bem fan
Bethlehim foar sunders makke plak yn
syn hert.
Boer Santema syn earste, wiere Krystfeest
Op ’n bepaald moment toen de ge
allieerde legers in een zeer moeilijke
positie verkeerden gaf Eisenhower
bevel desnoods Straatsburg prijs te
geven om strategisch voordeliger
stellingen te betrekken. De Franse
regering (de Gaulle) erkende deze
s '•tegische voordelen maar gelastte
haar eigen legers om Franse presti-
ge-redenen Straatsburg vast te hou
den en dus eventueel niet te gehoor
zamen aan Eisenhowers opdracht.
Daar is toen heel wat over te doen ge
weest. Gelukkig klaarde de toestand zo
Het besluit van de Navoraad, dat dus
een totale ommekeer in de organisatie
der strijdkrachten zal brengen, waarmee
men in 1956 hoopt gereed te zijn, schijnt
met algemene stemmen genomen te zijn.
Men had hier en daar vooral van Franse
of Deense zijde bezwaren verwacht, om
dat deze landen het misschien niet tac
tisch zouden hebben gevonden, zozeer de
nadruk op het atomische wapen te leg
gen, nu Rusland toch schijnt te streven
naar een zekere mate van toenadering tot
het Westen. Maar in regeringskringen
der Westelijke landen is men het er ken
nelijk over eens dat een militair sterk
W. Europa met meer succes kan streven
naar een vreedzaam nabuurschap met
Rusland, dan een zwak.
Dat is ook de oorzaak geweest dat men
W. Duitsland in de W. Europese verde
diging wilde opnemen. Tot het laatste
toe zowel in het W. Duitse als Franse
parlement zijn de accoorden van Parijs
nu aan de orde blijft Moskou pogen
de totstandkoming van deze accoorden
te verhinderen. In de afgelopen week is
er een lawine van Russiche nota’s ten
deze over de W. Europese landen uitge
stort, waarvan de belangrijkste wel zijn
die aan Frankrijk en Engeland waarin
gedreigd werd met het opzeggen van het
Frans-Russische vriendschapsverdrag en
het Engels-Russische verdrag van 1942
als Parijs de accoorden door deze landen
werden geratificeerd.
Deze Russische dreigementen zullen waar
schijnlijk een averechts gevolg hebben;
regeringen noch parlementen plegen te
wijken voor buitenlandse druk. Alleen
moeilijkheden over ’t Saaraccoord tussen
Duitsland en Frankrijk zouden nog roet
in het eten kunnen gooien en Londen en
Washington hebben het hunne gedaan
dat te voorkomen door aan te bieden de
Saar-overeenkomst te garanderen.
„Bakkers, durf de vrijheid aan”, zo
heeft minister Zijlstra verleden week
in de Tweede Kamer uitgeroepen, want
naar zijn mening passen in deze tijd
geen minimumprijzen voor het brood
meer. De jonge bewindsman van Eco
nomische Zaken heeft volledig zijn zin
gekregen. Weliswaar sputterden ver
scheidene fracties nog even na, maar
zij durfden niet het standpunt in te
nemen dat de minimum-broodprijs ge
handhaafd moet worden. De midden-
standsspecialisten zij voerden voor
namelijk het woord waren echter
wel van mening, dat de Regering haar
besluit te abrupt heeft genomen en dat
zij dus te weinig overleg heeft gepleegd
met de Nederlandse Bakkerij stichting.
Verscheidene sprekers hebben dan ook
aan de minister gevraagd om het over
leg alsnog te beginnen. Zolang dit ge
sprek tussen de Regering en de bakkers
duurt, zou het besluit om de minimum
prijs af te schaffèn opgeschort moeten
worden. De Ic.v.p. ging in dit opzicht
het verst. Haar woordvoerder, de heer
Janssen, kwam zelfs met een motie,
igd. Minister Zijlstra heeft dit voor-
heftig bestreden. Maar op het laat-
dat zij geen schijn
geheel nieuw element
dat de Regering
mede erkend zijn, practisch zal
weinig
rorden genomen zal
de gevolg:
neen in bi
1 van 1
de militaire leiding met licht denken.
den dat Hitler Z'jn laatste
de geallieerde opmars naar
haerd mei de kop tusken de foarste po:
de boer syn foet ris hwat forskeukte.
ticht, nou wrychtich goedaerdich lykjend
ril id, bliid
syn frijheit, dizze joun. Oars lei de
kAA,'»
Hy wie net los fortroud foar frjemden
op it hiem. In trijekleurige kat lei efter
de kachel, smük as in kleaune jern yn-
Inoar rólle en hie allang freonskip sluten
mei de greate houn, beide biwend oan it
selskip
r
protteljen op in Ijochtsje op ’e thétafel.
Sa fierde boer Santema syn Krystfeest.
De aide, wrantelige boer, allinne bisel-
fan syn houn en in kat. Ynienen
de aide üt syn stoel aerein, roun
nei it finster ta, skoude it gerdyn hwat
fansiden en seach ta it rut üt. It Ijocht
fan ’e strjitlantearne forijochte in great
diel fan it hiem en it paèd op ’e buorren.
Tinne snie dwarrele del yn ynmoaije skit
tering by it Ijocht fan ’e lantearne. De
snie wiske de farske fvotstappen üt fan
mmsken, dy’t foarby roun wiene op dizze
Krystjoun. It wie nou alhielendal stil yn
'e buorren.
Boer Santema stie stil nei dy fuotprinten
yn ’e snie to sjen, lytse en greate wiene
it
Der wie optheden Krystfeest in 'e tsjerke
foar de bern.
Niiskrektsa hie hy de stimmen wol heard
fan de bern, fan de alden, dy’t meigyn-
gen dêr hinne. Santema kaem nea yn ’e
tsjerke, dêr moast er neat fan hawwe, mar
doe’t er dêr dy fuotprinten yn ’e snie
seach, lytse en greate, wie ’t krekt as wie
it him as in oanklacht.
Doe’t hja okkerdeis west hiene om in
jefte foar it Krvstfeest foar de bem, hie
hy noartsk tsjin ’e hüshaldster sein, dat
er dêr neat foar oer hie en hy hie yn him
sels granzge oer dat geskoai by de doar-
ren lans. Dit hie de hüshaldster net hea.t,
dy hie sek wol hwat iown, hie hy wol
fornommen, fan har eigen lean Och,
froulju binne meast hwat wcakhcrtich
en hja wie nou zk nei it Krystfeest foar
en hja wie nou ek nei it Krvstfeest foar
bilang hie dy dêr nou by.
Hy seach lytse en greate fuotprinten dy’t
stadich ütwiske waerden troch de lytse
delfallende flokjes
iï
