BOLSWARD SPREIDT HET BED VOOR
INDUSTRIALISATIE
KRIS-KRAS door Nederland
HET FEESTGESCHENK
üs hjoed p p
to sizzen
Het platteland mag niet langer worden
leeggezogen
Fan de Martin vloer
•f
iill
3
lil
Tj. de J.
STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND
Gouden filmpjes
Hwat hat Cjabe Skroar
51e Jaargang
No. 17
Dinsdag 1 Maart 1955
OERGUNST OF WEARDEARRING
aan
Abonnementsprijs f 1.60 per kwartaal
(bij vooruitbetaling)
Giro 87926
Advertentieprijs: 12 cent per mid
Ingezonden mededelingen dubbel tarief
Handelsadvertenties bij contract reductie
Opgericht te Bolswcrd de firma P. J. de
Boer, uitoefenende een handel in koffie,
thee, koloniale- en verfwaren, borstel
werken en drogerijen.
Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Uitgave: A. J. OSINGA N.V. Bolsward
Administratie- en Redactie-adres:
Marktstraat 13
Telefoon 451 - Na 18.30 uur 305 of 335
(K 5157)
Over het besluit, tot het verkopen van industrieterrein, dat gister
middag in een korte, maar hoogst belangrijke raadsvergadering
werd genomen, zal wel ieder, die het wèl meent met Bolswards
toekomst, zich van harte verheugen. En hier is alle reden voor.
Een plaatselijk bedrijf, dat niet alleen gevestigd was op een plaats
waar de drukke nering aanleiding gaf tot verkeersobstakels, maar
dat ook alle zo noodzakelijke mogelijkheid tot uitbreiding ontbeer
de, vindt zich nieuwe levensruimte toegedacht en blijft voor de
stad behouden.
de scholen in Bolsward en Sneek trek
ken, boekdelen. Wie nader studie maakt
van de bevolkingscijfers zal dan ook
ontdekken dat in de bedoelde streek,
met name in Bolsward, het juist de
jongeren, die op het punt staan zich een
bestaan te verwerven, of een gezin te
stichtten, zjjn, die naar elders vertrek
ken, omdat hier geen voldoende emplooi
is te vinden.
Is dit verschijnsel eenmaal vastgesteld
het wordt door de cijfers bewezen en
nooit kan men er genoeg aandacht aan
schenken dan ligt het voor de hand,
dat industrialisatie een remedie tegen
de gesignaleerde kwaal is, waarvan veel
mag worden verwacht.
Veel problemen.
Met dit feit te constateren, zijn de moei
lijkheden echter niet opgelost. Men weet
van pogingen in de richting tot indu
strialisatie gedaan, die hopeloos zijn ge-
Woudsend een assurantiemij.
Overal is het de natuurlijke groei ge
weest en het zakelijk beleid der oprich
ters, die kleine bedrijfjes groot maakte.
Evengoed als iedere andere plaats dit
kan zijn, kan Bolsward de geboorte
plaats worden van wie weet welk groot
concern. Maar van de vloer op de zolder
stappen kan niemand. Kerels kunnen
wat, maar kerels zijn er dun gezaaid.
Dat Bolsward, vaker dan eenmaal ba
kermat was van een groot bedrijf, of
dat nu een levens- en ongevallenverze
kering was of een fabriek van bakkerij
grondstoffen, een timmerfabriek of een
chemische industrie zich dergelijke be
drijven zag ontgaan, omdat hier geen
armslag was, mag niet weer voorkomen.
Daarom verheuge een ieder zich over
de mogelijkheden, die het gemeentebe
stuur thans gaat scheppen.
buitenlandse orders zal het bedrijf moe
ten overgaan tot uitbreiding.
Is is foarhinne al bakt, hwat
nou forkrommele wurdt.
Bolswards Nieuwsblad
Waarin opgenomen: De Bolswardsche Courant, Westergoo en De Jong’s Nieuwsblad
f 16.500 voor niet geleverde artikelen.
Anderhalf jaar met aftrek heeft de offi
cier van justitie bij de Amsterdamse
rechtbank geëist tegen de 32-jarige
persagent J. R. uit Halfweg, die van
April 1952 tot December j.l. in totaal
ruim f 16.500 incasseerde bij Elsevier’s
weekblad voor artikelen, die hij niet had
geleverd. Ruim 2% jaar lang diende hij
bij de kassier van het weekblad declara
ties en facturen in voor artikelen, die
hij niet had geleverd. Hij voorzag deze
papieren van de aantekening „acc.” voor
accoord en de paraaf „de K.” waar
mede zoals hij wist de hoofdre
dacteur steeds alle uit te betalen fac
turen signeerde.
Tweede Kamer voor Parjjse actoorden.
De overgrote meerderheid van de leden
der Tweede Kanjer is van oordeel, dat
strand. Dat maakt allen schuchter, zo
niet schichtig, die eveneens met plannen
rondlopen. Industrieën kan men niet
planten als bomen. Trouwens deze wil
len ook niet in alle grondsoorten ge
dijen. De grond en he-t klimaat moeten
er geschikt voor zijn. Zo is het met in
dustrieën precies eender. Hier bestaat
een wisselwerking. Omdat er te Bols
ward betrekkelijk weinig industrieën
zijn, is de bevolking over het algemeen
niet „fabrieksminded” en omdat men
niet direct tientallen werklozen of werk
zoekende geschikte arbeidskrachten op
de lijst heeft staan, bedenkt men zich
één en andermaal te Bolsward een avon
tuur aan te gaan. Deze vicieuze cirkel
moet echter worden doorbroken en zal
ook volgens onze stellige verwachting
worden doorbroken.
Reeds 10.000 FRS-dieren geëxporteerd.
Het tienduizendste stamboekdier is de
exportcontrole van het Friesch Rundvee
Stamboek gepasseerd in het huidige
boekjaar, dat loopt van 1 Mei 1954 tot
1 Mei 1955. Nog nooit in de 75-jarige
geschiedenis van ’t FRS is het voorge
komen, dat de export een dergelijke
massale omvang aannam. Het lijkt er
op het ogenblik niet op, dat de stroom
in de eerstkomende tijd zal opdrogen.
Beide benen afgered, t. Vrijdagmiddag
om 5 uur is op het Damrak te Amster
dam een man onder een bijwagen van
lijn 5 geraakt, tengevolge waarvan hem
beide benen werden afgereden. Het
slachtoffer, F. G. uit Naarden, is bij
de tramhalte tegenover het warenhuis
vermoedelijk op een reeds rijdende tram
gesprongen en daarna onder de bijwa
gen gevallen. De man is opgenomen in
het B.G. Het tramverkeer had op dit
spitsuur geruime tijd vertraging.
Grote order. De N.V. Fridorfabrieken
te Den Haag hebben uit Australië een
order ontvangen op electrische naai
machines voor een bedrag van ruim
f 7.500.000. Als gevolg van deze order
van enige tienduizenden stuks en andere
Niet blind staren.
Bolsward mag zich n.l. niet blind staren
op het feit, dat het in een omgeving,
die, wat het zielenaantal betreft, een
duidelijke tendenz tot langzame maar
zekere daling vertoont, kan bogen op
een kleine bevolkingsaanwas. Ten eer
ste is het zeer de vraag in hoeverre
deze aanwas een natuurljjke is en niet
afhankelijk is van min of meer toeval
lige omstandigheden, zoals het kunnen
beschikken over een (in vergelijking met
de omgeving) vrij ruim bouwvolume,
het vestigen van opleidingen, enz.
Ten tweede kan Bolsward zich niet de
weelde veroorloven zich zijn bestaan los
te denken van de omgeving, waarmee
het niet alleen met duizend banden blijkt
verbonden, maar waarvan het als het
ware als de exponent is te beschouwen.
Anders gezegd: Gaat het de omgeving
(i.c. de Friese West- en Zuidwesthoek)
goed, dan gaat het Bolsward goed, lijdt
de omgeving aan bloedarmoede, dan kan
op den duur Bolsward, als ’t hart, waar
het kloppen van het plattelandsleven
wordt gevoeld, niet gezond blijven. Bij
aldien is de situatie van het verzor
gingscentrum Bolsward ten zeerste af
hankelijk van het welzijn van het plat
teland.
4de week Februari 1905.
De diefstal in het Heidenschap wordt
thans ingewikkeld en wellicht een cause
célèbre. De gearresteerde is op vrije
voeten gesteld. Verschillende personen
Zijn opnieuw gehoord.
Klimaat gunstiger.
Immers het „klimaat” voor de industrie
vestiging wordt met het jaar gunstiger.
Het woningbezit groeit en wordt gemo
derniseerd. Bolsward biedt opleidings
scholen te kust en te keur. Vooral de
L. T. S. levert jaarljjks jonge mensen
af, die er een degelijke ondergrond kre
gen om een goed vakman te worden. De
ligging van Bolsward dicht bij de
afsluitdijk, dicht dus bij „Holland”, dicht
ook bij het achterland van de provin
cie is gunstig. Het beschikbaar stel
len van bouwrijp industrieterrein, het
aanwezig zijn van goed vaarwater en
goede wegen zijn belangrijke criteria,
die de schaal kunnen doen doorslaan in
de goede richting.
De spoorwegverbinding voor Bols
ward een onontbeerlijk en kostbaar be
zit kan in de toekomst nog wel eens
van eminente betekenis blijken, al zal
men op den duur ernstig de mogelijk
heid en de wenselijkheid onder ogen
moeten zien de railverbinding door te
trekken (rond de stad over Hartwerder-
vaart en Leeuwardervaart) naar het in
wording zijnde industrieterrein.
Steenwijk: 10.000 inwoners. Het inwo
nertal van Steenwijk heeft thans de
tienduizend bereikt. Vrijdagochtend is
ten gemeentehuize aangegeven de ge
boorte van Grietje Heidinga, dochter,
van W. Heidinga en E. J. Heidinga
Ritsema. Deze jonggeborene bracht het
inwonertal op tienduizend.
Twee voorwaarden.
Over het algemeen zijn er twee voor
waarden, waaronder een industrie goed
kan gedijen. Eén der gunstige omstan
digheden is de verwantschap met de
economische streekstructuur. De plaat
selijke zuivelfabrieken (melksuikerfa-
briek Incluis) en Schukkens industrie
zijn hier typische voorbeelden van. Aan
de andere kant is daar het particulier
initiatief en het zakelijk beleid van de
eventuele stichters van nieuwe bedrijven
Evengoed als er te Bolsward een knik-
kerfabriek bestaat zou er ook een fa
briek van duizend andere dingen geves
tigd kunnen worden. Waarom is er te
Ulst ’n welhaast wereldvermaard speel
goedfabriek ontstaan Te Sneek een pe
permunt- en meelfabriek? Te Winsum
een met de dag nog groeiende wagen-
bouw? Te Grouw een deurenfabriek Te
Nog urgenter.
Al is blijdschap dus gerechtvaardigd
over het feit, dat Bolsward, nog maar
pas het bed voor industrialisatie ge
spreid hebbende, reeds een gast ziet ver
schijnen, urgenter blijft natuurlijk het
aantrekken van nieuwe industrieën. Met
het overplaatsen van het levensmidde-
lenbedrjjf van de Vivo-grossier fa. M.
van den Oever, is wij willen dit nog
eens duidelijk vaststellen een stap in
de goede richting gedaan. Wie nog niet
overtuigd mocht zijn van de hier tot
stand komende verbetering zal zjjn ogen
uitkrjken, wanneer straks het moderne
complex tegenover Schukken’s industrie
zal verrijzen. Het wordt een ruime hal,
waarin naast expeditie-, opslag- en em-
ballageruimte riante kantoorlokaliteiten
zijn ondergebracht en zelfs een ruime
cantine niet ontbreekt.
Al zal het bedrijf hier de vleugels uit
slaan en dit in de toekomst opnieuw
kunnen doen (er is gerekend met een
eventuele groei) van een nieuwe indu
strie is geen sprake. En het lijkt ons
hoogst urgent, dat nu het gemeentelijk
industrieterrein wordt geschapen, de
vestiging van een of meer nieuwe indu
strieën met kracht wordt bevorderd.
K.R.O.: 400.000 leden. Vrijdagavond,
tijdens de opname van het caroussel-
programma voor Zaterdagavond, heeft
de directeur van de K.R.O, bekend ge
maakt, dat de K.R.O. het vierhonderd-
duizendste lid heeft ingeschreven. Het
was de heer J. Smeink uit Weesp, aan
wie als beloning een televisie-toestel
werd aangeboden. De K.R.O. is de eerste
omroepvereniging, die dit aantal leden
passeert.
Vacantie voor de boer? In Alkmaar
heeft Donderdag minister Mansholt voor
de Hollandse Maatschappij van Land
bouw de gedachte ontwikkeld, dat naar
zijn inzicht do boer af en toe vacantie
behoort te hebben. Hier hebben de jon
geren een taak. Ze zouden een organi
satie kunnen stichten, waartoe de boer
zich kan wenden en die gedurende zijn
vacantie plaatsvervangers inzet.
Aan brandwonden overleden. In een
huis aan de Olympiakade te Amsterdam
heeft dezer dagen een 81-jarige vrouw
ernstige brandwonden opgelopen, toen
haar kleding in brand raakte, doordat
zij te dicht bij de kachel stond. De vrouw
vluchtte in paniekstemming de trap op
naar de bovenburen, die de vlammen
doofden met een deken. Het slachtoffer
werd in zorgwekkende toestand naar het
W.G. gebracht, waar zij de volgende dag
aan de verwondigen is overleden.
Schade van f 20.000. In een groot kip
penhok van W. Top aan de Zeuvenberg-
jesweg te Voorthuizen is brand uitge
broken; 2700 jonge hennen alsmede vijf
kunstmoeders gingen verloren. De scha
de wordt geschat op f 20.000. De eige
naar was niet verzekerd.
Geen hopeloos geval.
Hopeloos zou de situatie schier worden,
als de samenleving op het platteland als
zodanig achteruitgang zou vertonen,
door bijv, een gebrek aan een geboorte
overschot, of economisch onaantrekke
lijk zou zijn door de aanwezigheid van
grote werkloosheid.
Typisch moet worden genoemd, dat noch
het een noch het ander het geval is. Op
het platteland waarvan Bolsward in
zekere zin deel uitmaakt worden
krachtige, gezonde gezinnen aangetrof
fen, het intelligentiepeil is er vrjj hoog,
werkschuwheid is er een onbekend be
grip, men weet er van aanpakken en
studiezin. Wat dit laatste betreft spre
ken de fietskaravanen die dagelijks naar
in poalgebiet krigen wy nei in
de oansluting wie al fuort. Ik
De artikeltsjes oer de molkpriis hawwe
my ünderskate reaksjes brocht, mar des
kundige krityk is der allinnich fan ien
kant kommen.
Dr Dykstra fan it Lanbou-Ekonomysk
Institüt üt den Haech hie der okker-
freeds in lange reis foar oer om dizze
wichtige kwestie mei in kej neltsje bi-
langstellenden troch to praten. Hwant
de birekkening, dy’t ik njir joech, wie
mei de praktyske deskundigen goed
troch praten, foar’t dy publisearre
waerd en hja hiene yn den Haech ek
alle respekt foar de saeklike en krekte
wize, hwerop dizze stüdzjeploech to
wurk gien wie. Fan syn kant joech hy
ta, dat it L.E.I. by syn kostpriisbirek-
ken op mear as ien punt to krap west
hie en grif net leger komme soe as wy,
byhwannear hja it nou wer dwaen soe-
ne. Mear as fiif uren lang hawwe hja
op de sifers omdoktere, mar leger koe
ne hja perfoarst net komme. Lykwols
fiele hunderttüzenen yn Nederlan it
Benoemd tot wethouder in de gemeen
te Wonseradeel de heer R. D. Politiek
te Wons.
hiel oars oan, omt hja net to seil gean
op kennis en ynsjoch mar har driuwe
litte op in gefoel fan oergunst, yn
pleats fan weardearring. En net ien
persint fan harren soe it wurk fan boer
en arbeider oernimme wolle foar de bi-
leaning, dy’t hja op it heden krije. Se
helje de noas op foar it plattelan en de
boer yn it bisünder, se krimmenearje
oer de djürdere molke, mar as se de
lange wei fan produsint nei konsumint
seis óflizze moasten, soene hja helte-
mear easkje. Fan weardearring foar
boer, molkrider, fabryksarbeider, molk-
rinder yn sokke minne omstannichhe-
den is by sokken gjin sprake.
Mar seis litte se har foar in miel iten
en in foech slokje mei in tientsje bi-
telje. Dêrfoar is men dan yn de stêd.
Ien briefskriuwer wie in boerearbeider
en dy wie it lang net mei my iens,
hwant in kou, sa skreau er, jowt miels
grif tsjien mingel molke en dus komt
men folie heger as 4300 kilo yn it jier.
It muoit my tige, dat dizze boere-arbei-
der yn al de jierren, dat hy by de boer
wie, net better op ’e hichte komd is
fan de molkjefte. Hwant hy hat fansels
gelyk as hy seit, dat in kou miels wol
tsjien mingels molke jowt yn de earste
moannen, mar hy hearde to witten, dat
dit linkendewei minder wurdt en dc
léste acht wiken alhiel neat mear.
Boppedat bistiet in bislach foar in part
üt rierren, dy’t mei in mingel as sawn,
acht ophalde. De boerearbeider sil my
tajaen, dat de sifers fan de kontrólefor-
iening bislist net to leech birtne, hwant
in boer komt graech sa goed müglik yn
it boekje to stean. Dat is syn rapport-
sifer en dat lit er sjen oan de lju, dy’t
in bist by him keapje wolle. En it sifer
fan 4300 kilo wie fan in kontrólefor-
iening üt de swiere greidhoeke. Né, rt
muoit my wol mar syn 6000 kilo kom
me allinnich op rékken fan de oergunst,
dy’t üt hiel syn brief düdlik blykt. Dér
sitte ek sifers foar forkofte bollen fan
75000 goune. Dy stiktwa boeren, dy’t
soks ris in kear yn har libben meimakke
hawwe, hawwe likefolle ynfloed op de
gemiddelde prizen as de seldsume win
ner fan de hünderttüzen yn de steats-
lotterij. De trochsné-boer bliuwt hjir
hald fan. Mei soksoarte praet, dy’t neat
oars is as in uting fan oergunst, docht
men gjin goed en ik kin my dan ek
skoan bigripe, dat de skriuwer syn nam-
me der mar net ünder set. Ik woe him
wizer hawwe en hy koe yn syn omstan-
nichheden ek wizer wêze as er de blyn-
kape fan de oergunst ris omroale mei
dy fan weardearring.
Hwant aloan wer docht bliken, dat
men om weardearring to finen, bigjin-
ne moat om weardearring to jaen en
dy’t der foar iepen stiet, kin yn it lib
ben gelokkich noch to kust en to keur
gean as it egoïsme en de oergunst him
net sjende blyn makke hawwe.
De winter hat üs allegearre raer to
pakken mei snie en iis. Heal Febrewa-
ris al en de tulpen mei de kopkes bop-
pe de groun en dochs jit strange win
ter, dat is in óffaller. It pak snie, dat
forline Tongersdei foar in wike vn de
Süd-westhoeke fan Fryslan delkaem,
hat de boer raer yn ünstjür brocht en
mannichien siet mei syn wurk en affear
to halden en to kearen. It is frjemd,
mar yn sokke lêstige en swiere dagen
leart men de minsken wer hiel oars
kennen.
De man mei de molkkarre, hwat hat
er him to skoar set om syn klanten net
yn ’e steek to litten. Mei frou en bern
foar it karke, wrotte hy troch de hege dearje
snie,. hieltyd siet it spul fêst en dan mei
twa, trije man tagelyk oan ’e speaken,
glidend en sljurkjend oer de hulterige
en bulterige strjitten. Bakkers en slach
ters, postrinners en grientemannen,
gjinien liet it sitte. De klanten bitsjinje,
dat wie har biedwurd en hwa, dy’t soks
seach, hat net weardearring field foar
dy groep fan wrotters, hwaens wurk
unmisber is foar üs allegearre. Hoe sille
har jouns de lea pipe ha, as se üren to
let einlings wer op hüs óf sette koene
en dochs de oare deis mar wer en wer,
nou al hast fjirtjin dagen lang. Komme
yn sokke tiden de béste eigenskippen
net boppe, stiene de measten net klear
om mei to helpen as jo mei de wein
yn in sniebank fêst sieten. Forjit men
dan net alle strideraesjes en forskelen
as de natür de minske dwers sit? It
liket sa wol. Ik wie dizzer dagen mei
de bus fan fiif foar achten op wei nei
Utert, mar fuort it earste trajekt wie
it al mis. De bus mei skoallegeand
folkje ploetere de aide diik Ians en
troch
lyts heal-ure Snits to pakken. Jawol,
I mar
moast de njuggen ure trein helje, dat
DE LIJMSTOK EN DE VOGELAAR
Merkwaardig, dat een eeuwenoud vooroordeel juist door een Eeuw
feest uit de wereld geholpen moet worden!
Hebben wij immers niet van geslacht op geslacht met verbittering
en verachting neergekeken op het mensensoort, dat het gilde
van vogelaars vormend er een handwerk van maakte argeloze
vogeltjes met lijmstok en net te verschalken en met de vangst
zijn geldbuidel spekte?
Te snel is steeds ons oordeel geweest! Niet alle vogelaars behoren
blijkbaar tot de verderfelijke lieden; niet allen, die een vogel kooien
behoren tot de geldwolven. Integendeel, de a.s.. Bolswardse stads
feesten gaan bewijzen, dat het géven van geld eerder dan het
beuren er van samengaat met het verlangen vogels te „vangen”.
U weet het reeds: ter gelegenheid van „Vijf Eeuwen Stadsrecht”
zal er op voorstel van de daartoe uit de burgerij gevormde commis
sie door ons allen aan de Bolswardse gemeenschap (aan ons zelf
dus, als u wilt!) eon feestgeschenk worden aangeboden in de
vorm van een volière in het Julianapark.
In dit blad bent U reeds eerder van deze plannen op de hoogte
gesteld; zelfs heeft U zich uit een tekening al een indruk kunnen
vormen van hetgeen over enkele maanden ons Stadspark zal sieren.
Want dat de volière er komt, moet buiten iedere twijfel staan!
Wie zou er willen achterblijven, vooral nu onlangs de rijkdom aan
plannen voor de a.s. feestweek in Juli is gepubliceerd?
Bolsward gaat een groots feest vieren en bij een goed feest behoort
een geschenk! Wie zou er immers gerekend willen worden tot de
genen, die wèl genieten van de feestvreugde, wèl proeven' van de
feesttaart of wèl aanzitten aan de feestdis, doch niet bereid zijn
bij te dragen in de geschenken, die de vriendschap onderhouden?
„Vijf Eeuwen Stadsrecht” zal een feest van heel de stadsgemeen
schap zijn; daaraan ontleent het zijn reden en waarde. Wat ligt er
daarom meer voor de hand dan dat wij elkander met een geschenk
verblijden?
U weet het: sa
men zijn we de
„brave” voge
laars, die in ons
Stadspark een
„net” dienen te
spannen waaronder en .waarachter een palet van kleur en een orkest
van klank ons zelf, onze kinderen en hen, die na ons komen, voort
durend zullen plaatsen voor de schoonheid on eindeloze verschei
denheid van de vogelwereld.
Wie zou zich aan het doen verrjjzen van het feestgeschenk willen
onttrekken? Sterker nog: wie durft ontkennen, dat hij met vele
of met speciale vogels een relatie heeft, die hem zelfs een ver
plichting oplegt?
Gij, timmerlieden en aannemers, springt u het hart niet op bij
het zien van een specht, uw gevederde collega?
Gij, kruideniers, voelt u zich niet verbonden met het rijstvogeltje?
Gij, dominé’s en advocaten, spreekt u de zwart-witte ekster
niet aan?
Zijn er politie-agenten die hun energie niet willen gebruiken
voor het opsporen van de kiekendief?
Moeten de jagers hun kostelijkste uren ook niet danken
de patrjjzen?
Is het voor onderwijzers en leraren niet thans de gelegenheid om
alle uilen op een veilige plaats op te bergen
Wij spraken nog niet over de mannen van de reiniging, die in het
puttertje hun ijverig voorbeeld zien;
over de aansprekers, aan de kraaien zo zeer gelijk;
over de kaashandelaren, die elke koolmees, hangend aan een
korst van een door hen verkochte volvette, als een zaakwaarnemer
moeten beschouwen.
En wat te denken van de gelieven? Behoren zij de stad niet een
passend aantal tortelduiven te bezorgen? Deze beestjes zouden
dan de strijd kunnen aanbinden met de spotvogels, die altijd voor
radig zijn of in het ergste geval geschonken zullen worden door
de lieden, die altijd alles beter weten (de raadsleden bijv.).
W(j zouden zo kunnen doorgaan, maar vatten wij niet alles samen
door te vragen: „Wat zouden wij allen zijn zonder ooievaar”?
Bedenkt dit alles, wanneer dezer dagen de dames van het comité
U zullen bezoeken.
Voor één keer kunt U in alle eer en deugd vogelaar zijn! U behoeft
slechts de verzilverde lijmstok te leveren en over enkele maanden
zult ook U de vreugde beleven van
„ONS FEESTGESCHENK”.
Ged. Staten stellen voor de jaarwedden
van Burgemeester en Secretaris van
Wonseradeel resp. te verhogen tot
f 2200.en f 2000.De raad heeft
hiertegen bezwaar. Men was van oor
deel, dat dit te zeer op de hoofdelijke
omslag zou drukken.
hoe nou? Der kaem in auto oan ik
stick de han op en der siet in goekunde
yn, dy’t nei de Lemmer moast. Mar nei
koart birie sei er: stap mar yn, wy
moatte mar ris sjen en der gyng it op
nei de Jouwer. De dyk wie glêd en de
sniebanken faken beech, mar hy joech
gjin krimp en sylde fierder. En doe’t
wy op ’e Jouwer wiene, sei er: ik bring
jo nei it Fean, ik haw seis ek wolris
forlegen west, wy moatte dan mar ris
sjen hoe’t it fierder moat. En yn dit
barbaerske waer ried er mear as twein-
tich kilometer om, allinnich om immen,
dy’t him fierders net neijer wie as hün-
dert oaren, to skewielen. It is mar in
simpel ding, mar hwat bitsjut soks
folie foar de mienskip en hwat falie de
minsken jin dan gauw ris parten ta.
It is krekt de gewoane man en frou,
dy’t yn sokke tiden blyk jowt, sünder
moaije wurden, fan dy echte mienskips-
geast, in oar to helpen en noed to stean
foar de klanten, al moat it in hüd fol
wurk kostje, dat net bileane wurdt. Der
wurde reizen makke tsjintwurdich, dat
liicht der net om, dy chauffeurs yn har
lyts hokje mei tritich minsken op har
noed, yn de sigerige kabine, heal blyn
fan de snie, dy’t soms it ütsicht wei-
nimt as de wyn it opjaget, se dogge har
plicht, seit men dan, mar hwat binne
hja in foarbyld foar eltsenien. In tsjin-
lizzer twingt har deun yn de berm, ien
misse set en de gefolgen binne net oer
to sjen, se halde it stjür yn har stevige
knüsten en as jo to plak binne, rinne
se, sünder ien bitankje nei har maten
om de kalde bannen ris efkes to but
sen. Dat is folkskrêft, dy’t boer en
skipper, karrider en chauffeur, postrin-
ner en bakker en al dat warbere folkje
ta sieraed is. Wy moatte dat tige wear-
en net forjitte as de oergunst
ot in oar eagenblik dizze selde mins
ken har lean of fortsjinst, har lytse mei-
fallers of sürfortsjinne fakansjedagen
forgunt.