BOLSWARD SPREIDT HET BED VOOR INDUSTRIALISATIE KRIS-KRAS door Nederland HET FEESTGESCHENK üs hjoed p p to sizzen Het platteland mag niet langer worden leeggezogen Fan de Martin vloer •f iill 3 lil Tj. de J. STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND Gouden filmpjes Hwat hat Cjabe Skroar 51e Jaargang No. 17 Dinsdag 1 Maart 1955 OERGUNST OF WEARDEARRING aan Abonnementsprijs f 1.60 per kwartaal (bij vooruitbetaling) Giro 87926 Advertentieprijs: 12 cent per mid Ingezonden mededelingen dubbel tarief Handelsadvertenties bij contract reductie Opgericht te Bolswcrd de firma P. J. de Boer, uitoefenende een handel in koffie, thee, koloniale- en verfwaren, borstel werken en drogerijen. Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS Uitgave: A. J. OSINGA N.V. Bolsward Administratie- en Redactie-adres: Marktstraat 13 Telefoon 451 - Na 18.30 uur 305 of 335 (K 5157) Over het besluit, tot het verkopen van industrieterrein, dat gister middag in een korte, maar hoogst belangrijke raadsvergadering werd genomen, zal wel ieder, die het wèl meent met Bolswards toekomst, zich van harte verheugen. En hier is alle reden voor. Een plaatselijk bedrijf, dat niet alleen gevestigd was op een plaats waar de drukke nering aanleiding gaf tot verkeersobstakels, maar dat ook alle zo noodzakelijke mogelijkheid tot uitbreiding ontbeer de, vindt zich nieuwe levensruimte toegedacht en blijft voor de stad behouden. de scholen in Bolsward en Sneek trek ken, boekdelen. Wie nader studie maakt van de bevolkingscijfers zal dan ook ontdekken dat in de bedoelde streek, met name in Bolsward, het juist de jongeren, die op het punt staan zich een bestaan te verwerven, of een gezin te stichtten, zjjn, die naar elders vertrek ken, omdat hier geen voldoende emplooi is te vinden. Is dit verschijnsel eenmaal vastgesteld het wordt door de cijfers bewezen en nooit kan men er genoeg aandacht aan schenken dan ligt het voor de hand, dat industrialisatie een remedie tegen de gesignaleerde kwaal is, waarvan veel mag worden verwacht. Veel problemen. Met dit feit te constateren, zijn de moei lijkheden echter niet opgelost. Men weet van pogingen in de richting tot indu strialisatie gedaan, die hopeloos zijn ge- Woudsend een assurantiemij. Overal is het de natuurlijke groei ge weest en het zakelijk beleid der oprich ters, die kleine bedrijfjes groot maakte. Evengoed als iedere andere plaats dit kan zijn, kan Bolsward de geboorte plaats worden van wie weet welk groot concern. Maar van de vloer op de zolder stappen kan niemand. Kerels kunnen wat, maar kerels zijn er dun gezaaid. Dat Bolsward, vaker dan eenmaal ba kermat was van een groot bedrijf, of dat nu een levens- en ongevallenverze kering was of een fabriek van bakkerij grondstoffen, een timmerfabriek of een chemische industrie zich dergelijke be drijven zag ontgaan, omdat hier geen armslag was, mag niet weer voorkomen. Daarom verheuge een ieder zich over de mogelijkheden, die het gemeentebe stuur thans gaat scheppen. buitenlandse orders zal het bedrijf moe ten overgaan tot uitbreiding. Is is foarhinne al bakt, hwat nou forkrommele wurdt. Bolswards Nieuwsblad Waarin opgenomen: De Bolswardsche Courant, Westergoo en De Jong’s Nieuwsblad f 16.500 voor niet geleverde artikelen. Anderhalf jaar met aftrek heeft de offi cier van justitie bij de Amsterdamse rechtbank geëist tegen de 32-jarige persagent J. R. uit Halfweg, die van April 1952 tot December j.l. in totaal ruim f 16.500 incasseerde bij Elsevier’s weekblad voor artikelen, die hij niet had geleverd. Ruim 2% jaar lang diende hij bij de kassier van het weekblad declara ties en facturen in voor artikelen, die hij niet had geleverd. Hij voorzag deze papieren van de aantekening „acc.” voor accoord en de paraaf „de K.” waar mede zoals hij wist de hoofdre dacteur steeds alle uit te betalen fac turen signeerde. Tweede Kamer voor Parjjse actoorden. De overgrote meerderheid van de leden der Tweede Kanjer is van oordeel, dat strand. Dat maakt allen schuchter, zo niet schichtig, die eveneens met plannen rondlopen. Industrieën kan men niet planten als bomen. Trouwens deze wil len ook niet in alle grondsoorten ge dijen. De grond en he-t klimaat moeten er geschikt voor zijn. Zo is het met in dustrieën precies eender. Hier bestaat een wisselwerking. Omdat er te Bols ward betrekkelijk weinig industrieën zijn, is de bevolking over het algemeen niet „fabrieksminded” en omdat men niet direct tientallen werklozen of werk zoekende geschikte arbeidskrachten op de lijst heeft staan, bedenkt men zich één en andermaal te Bolsward een avon tuur aan te gaan. Deze vicieuze cirkel moet echter worden doorbroken en zal ook volgens onze stellige verwachting worden doorbroken. Reeds 10.000 FRS-dieren geëxporteerd. Het tienduizendste stamboekdier is de exportcontrole van het Friesch Rundvee Stamboek gepasseerd in het huidige boekjaar, dat loopt van 1 Mei 1954 tot 1 Mei 1955. Nog nooit in de 75-jarige geschiedenis van ’t FRS is het voorge komen, dat de export een dergelijke massale omvang aannam. Het lijkt er op het ogenblik niet op, dat de stroom in de eerstkomende tijd zal opdrogen. Beide benen afgered, t. Vrijdagmiddag om 5 uur is op het Damrak te Amster dam een man onder een bijwagen van lijn 5 geraakt, tengevolge waarvan hem beide benen werden afgereden. Het slachtoffer, F. G. uit Naarden, is bij de tramhalte tegenover het warenhuis vermoedelijk op een reeds rijdende tram gesprongen en daarna onder de bijwa gen gevallen. De man is opgenomen in het B.G. Het tramverkeer had op dit spitsuur geruime tijd vertraging. Grote order. De N.V. Fridorfabrieken te Den Haag hebben uit Australië een order ontvangen op electrische naai machines voor een bedrag van ruim f 7.500.000. Als gevolg van deze order van enige tienduizenden stuks en andere Niet blind staren. Bolsward mag zich n.l. niet blind staren op het feit, dat het in een omgeving, die, wat het zielenaantal betreft, een duidelijke tendenz tot langzame maar zekere daling vertoont, kan bogen op een kleine bevolkingsaanwas. Ten eer ste is het zeer de vraag in hoeverre deze aanwas een natuurljjke is en niet afhankelijk is van min of meer toeval lige omstandigheden, zoals het kunnen beschikken over een (in vergelijking met de omgeving) vrij ruim bouwvolume, het vestigen van opleidingen, enz. Ten tweede kan Bolsward zich niet de weelde veroorloven zich zijn bestaan los te denken van de omgeving, waarmee het niet alleen met duizend banden blijkt verbonden, maar waarvan het als het ware als de exponent is te beschouwen. Anders gezegd: Gaat het de omgeving (i.c. de Friese West- en Zuidwesthoek) goed, dan gaat het Bolsward goed, lijdt de omgeving aan bloedarmoede, dan kan op den duur Bolsward, als ’t hart, waar het kloppen van het plattelandsleven wordt gevoeld, niet gezond blijven. Bij aldien is de situatie van het verzor gingscentrum Bolsward ten zeerste af hankelijk van het welzijn van het plat teland. 4de week Februari 1905. De diefstal in het Heidenschap wordt thans ingewikkeld en wellicht een cause célèbre. De gearresteerde is op vrije voeten gesteld. Verschillende personen Zijn opnieuw gehoord. Klimaat gunstiger. Immers het „klimaat” voor de industrie vestiging wordt met het jaar gunstiger. Het woningbezit groeit en wordt gemo derniseerd. Bolsward biedt opleidings scholen te kust en te keur. Vooral de L. T. S. levert jaarljjks jonge mensen af, die er een degelijke ondergrond kre gen om een goed vakman te worden. De ligging van Bolsward dicht bij de afsluitdijk, dicht dus bij „Holland”, dicht ook bij het achterland van de provin cie is gunstig. Het beschikbaar stel len van bouwrijp industrieterrein, het aanwezig zijn van goed vaarwater en goede wegen zijn belangrijke criteria, die de schaal kunnen doen doorslaan in de goede richting. De spoorwegverbinding voor Bols ward een onontbeerlijk en kostbaar be zit kan in de toekomst nog wel eens van eminente betekenis blijken, al zal men op den duur ernstig de mogelijk heid en de wenselijkheid onder ogen moeten zien de railverbinding door te trekken (rond de stad over Hartwerder- vaart en Leeuwardervaart) naar het in wording zijnde industrieterrein. Steenwijk: 10.000 inwoners. Het inwo nertal van Steenwijk heeft thans de tienduizend bereikt. Vrijdagochtend is ten gemeentehuize aangegeven de ge boorte van Grietje Heidinga, dochter, van W. Heidinga en E. J. Heidinga Ritsema. Deze jonggeborene bracht het inwonertal op tienduizend. Twee voorwaarden. Over het algemeen zijn er twee voor waarden, waaronder een industrie goed kan gedijen. Eén der gunstige omstan digheden is de verwantschap met de economische streekstructuur. De plaat selijke zuivelfabrieken (melksuikerfa- briek Incluis) en Schukkens industrie zijn hier typische voorbeelden van. Aan de andere kant is daar het particulier initiatief en het zakelijk beleid van de eventuele stichters van nieuwe bedrijven Evengoed als er te Bolsward een knik- kerfabriek bestaat zou er ook een fa briek van duizend andere dingen geves tigd kunnen worden. Waarom is er te Ulst ’n welhaast wereldvermaard speel goedfabriek ontstaan Te Sneek een pe permunt- en meelfabriek? Te Winsum een met de dag nog groeiende wagen- bouw? Te Grouw een deurenfabriek Te Nog urgenter. Al is blijdschap dus gerechtvaardigd over het feit, dat Bolsward, nog maar pas het bed voor industrialisatie ge spreid hebbende, reeds een gast ziet ver schijnen, urgenter blijft natuurlijk het aantrekken van nieuwe industrieën. Met het overplaatsen van het levensmidde- lenbedrjjf van de Vivo-grossier fa. M. van den Oever, is wij willen dit nog eens duidelijk vaststellen een stap in de goede richting gedaan. Wie nog niet overtuigd mocht zijn van de hier tot stand komende verbetering zal zjjn ogen uitkrjken, wanneer straks het moderne complex tegenover Schukken’s industrie zal verrijzen. Het wordt een ruime hal, waarin naast expeditie-, opslag- en em- ballageruimte riante kantoorlokaliteiten zijn ondergebracht en zelfs een ruime cantine niet ontbreekt. Al zal het bedrijf hier de vleugels uit slaan en dit in de toekomst opnieuw kunnen doen (er is gerekend met een eventuele groei) van een nieuwe indu strie is geen sprake. En het lijkt ons hoogst urgent, dat nu het gemeentelijk industrieterrein wordt geschapen, de vestiging van een of meer nieuwe indu strieën met kracht wordt bevorderd. K.R.O.: 400.000 leden. Vrijdagavond, tijdens de opname van het caroussel- programma voor Zaterdagavond, heeft de directeur van de K.R.O, bekend ge maakt, dat de K.R.O. het vierhonderd- duizendste lid heeft ingeschreven. Het was de heer J. Smeink uit Weesp, aan wie als beloning een televisie-toestel werd aangeboden. De K.R.O. is de eerste omroepvereniging, die dit aantal leden passeert. Vacantie voor de boer? In Alkmaar heeft Donderdag minister Mansholt voor de Hollandse Maatschappij van Land bouw de gedachte ontwikkeld, dat naar zijn inzicht do boer af en toe vacantie behoort te hebben. Hier hebben de jon geren een taak. Ze zouden een organi satie kunnen stichten, waartoe de boer zich kan wenden en die gedurende zijn vacantie plaatsvervangers inzet. Aan brandwonden overleden. In een huis aan de Olympiakade te Amsterdam heeft dezer dagen een 81-jarige vrouw ernstige brandwonden opgelopen, toen haar kleding in brand raakte, doordat zij te dicht bij de kachel stond. De vrouw vluchtte in paniekstemming de trap op naar de bovenburen, die de vlammen doofden met een deken. Het slachtoffer werd in zorgwekkende toestand naar het W.G. gebracht, waar zij de volgende dag aan de verwondigen is overleden. Schade van f 20.000. In een groot kip penhok van W. Top aan de Zeuvenberg- jesweg te Voorthuizen is brand uitge broken; 2700 jonge hennen alsmede vijf kunstmoeders gingen verloren. De scha de wordt geschat op f 20.000. De eige naar was niet verzekerd. Geen hopeloos geval. Hopeloos zou de situatie schier worden, als de samenleving op het platteland als zodanig achteruitgang zou vertonen, door bijv, een gebrek aan een geboorte overschot, of economisch onaantrekke lijk zou zijn door de aanwezigheid van grote werkloosheid. Typisch moet worden genoemd, dat noch het een noch het ander het geval is. Op het platteland waarvan Bolsward in zekere zin deel uitmaakt worden krachtige, gezonde gezinnen aangetrof fen, het intelligentiepeil is er vrjj hoog, werkschuwheid is er een onbekend be grip, men weet er van aanpakken en studiezin. Wat dit laatste betreft spre ken de fietskaravanen die dagelijks naar in poalgebiet krigen wy nei in de oansluting wie al fuort. Ik De artikeltsjes oer de molkpriis hawwe my ünderskate reaksjes brocht, mar des kundige krityk is der allinnich fan ien kant kommen. Dr Dykstra fan it Lanbou-Ekonomysk Institüt üt den Haech hie der okker- freeds in lange reis foar oer om dizze wichtige kwestie mei in kej neltsje bi- langstellenden troch to praten. Hwant de birekkening, dy’t ik njir joech, wie mei de praktyske deskundigen goed troch praten, foar’t dy publisearre waerd en hja hiene yn den Haech ek alle respekt foar de saeklike en krekte wize, hwerop dizze stüdzjeploech to wurk gien wie. Fan syn kant joech hy ta, dat it L.E.I. by syn kostpriisbirek- ken op mear as ien punt to krap west hie en grif net leger komme soe as wy, byhwannear hja it nou wer dwaen soe- ne. Mear as fiif uren lang hawwe hja op de sifers omdoktere, mar leger koe ne hja perfoarst net komme. Lykwols fiele hunderttüzenen yn Nederlan it Benoemd tot wethouder in de gemeen te Wonseradeel de heer R. D. Politiek te Wons. hiel oars oan, omt hja net to seil gean op kennis en ynsjoch mar har driuwe litte op in gefoel fan oergunst, yn pleats fan weardearring. En net ien persint fan harren soe it wurk fan boer en arbeider oernimme wolle foar de bi- leaning, dy’t hja op it heden krije. Se helje de noas op foar it plattelan en de boer yn it bisünder, se krimmenearje oer de djürdere molke, mar as se de lange wei fan produsint nei konsumint seis óflizze moasten, soene hja helte- mear easkje. Fan weardearring foar boer, molkrider, fabryksarbeider, molk- rinder yn sokke minne omstannichhe- den is by sokken gjin sprake. Mar seis litte se har foar in miel iten en in foech slokje mei in tientsje bi- telje. Dêrfoar is men dan yn de stêd. Ien briefskriuwer wie in boerearbeider en dy wie it lang net mei my iens, hwant in kou, sa skreau er, jowt miels grif tsjien mingel molke en dus komt men folie heger as 4300 kilo yn it jier. It muoit my tige, dat dizze boere-arbei- der yn al de jierren, dat hy by de boer wie, net better op ’e hichte komd is fan de molkjefte. Hwant hy hat fansels gelyk as hy seit, dat in kou miels wol tsjien mingels molke jowt yn de earste moannen, mar hy hearde to witten, dat dit linkendewei minder wurdt en dc léste acht wiken alhiel neat mear. Boppedat bistiet in bislach foar in part üt rierren, dy’t mei in mingel as sawn, acht ophalde. De boerearbeider sil my tajaen, dat de sifers fan de kontrólefor- iening bislist net to leech birtne, hwant in boer komt graech sa goed müglik yn it boekje to stean. Dat is syn rapport- sifer en dat lit er sjen oan de lju, dy’t in bist by him keapje wolle. En it sifer fan 4300 kilo wie fan in kontrólefor- iening üt de swiere greidhoeke. Né, rt muoit my wol mar syn 6000 kilo kom me allinnich op rékken fan de oergunst, dy’t üt hiel syn brief düdlik blykt. Dér sitte ek sifers foar forkofte bollen fan 75000 goune. Dy stiktwa boeren, dy’t soks ris in kear yn har libben meimakke hawwe, hawwe likefolle ynfloed op de gemiddelde prizen as de seldsume win ner fan de hünderttüzen yn de steats- lotterij. De trochsné-boer bliuwt hjir hald fan. Mei soksoarte praet, dy’t neat oars is as in uting fan oergunst, docht men gjin goed en ik kin my dan ek skoan bigripe, dat de skriuwer syn nam- me der mar net ünder set. Ik woe him wizer hawwe en hy koe yn syn omstan- nichheden ek wizer wêze as er de blyn- kape fan de oergunst ris omroale mei dy fan weardearring. Hwant aloan wer docht bliken, dat men om weardearring to finen, bigjin- ne moat om weardearring to jaen en dy’t der foar iepen stiet, kin yn it lib ben gelokkich noch to kust en to keur gean as it egoïsme en de oergunst him net sjende blyn makke hawwe. De winter hat üs allegearre raer to pakken mei snie en iis. Heal Febrewa- ris al en de tulpen mei de kopkes bop- pe de groun en dochs jit strange win ter, dat is in óffaller. It pak snie, dat forline Tongersdei foar in wike vn de Süd-westhoeke fan Fryslan delkaem, hat de boer raer yn ünstjür brocht en mannichien siet mei syn wurk en affear to halden en to kearen. It is frjemd, mar yn sokke lêstige en swiere dagen leart men de minsken wer hiel oars kennen. De man mei de molkkarre, hwat hat er him to skoar set om syn klanten net yn ’e steek to litten. Mei frou en bern foar it karke, wrotte hy troch de hege dearje snie,. hieltyd siet it spul fêst en dan mei twa, trije man tagelyk oan ’e speaken, glidend en sljurkjend oer de hulterige en bulterige strjitten. Bakkers en slach ters, postrinners en grientemannen, gjinien liet it sitte. De klanten bitsjinje, dat wie har biedwurd en hwa, dy’t soks seach, hat net weardearring field foar dy groep fan wrotters, hwaens wurk unmisber is foar üs allegearre. Hoe sille har jouns de lea pipe ha, as se üren to let einlings wer op hüs óf sette koene en dochs de oare deis mar wer en wer, nou al hast fjirtjin dagen lang. Komme yn sokke tiden de béste eigenskippen net boppe, stiene de measten net klear om mei to helpen as jo mei de wein yn in sniebank fêst sieten. Forjit men dan net alle strideraesjes en forskelen as de natür de minske dwers sit? It liket sa wol. Ik wie dizzer dagen mei de bus fan fiif foar achten op wei nei Utert, mar fuort it earste trajekt wie it al mis. De bus mei skoallegeand folkje ploetere de aide diik Ians en troch lyts heal-ure Snits to pakken. Jawol, I mar moast de njuggen ure trein helje, dat DE LIJMSTOK EN DE VOGELAAR Merkwaardig, dat een eeuwenoud vooroordeel juist door een Eeuw feest uit de wereld geholpen moet worden! Hebben wij immers niet van geslacht op geslacht met verbittering en verachting neergekeken op het mensensoort, dat het gilde van vogelaars vormend er een handwerk van maakte argeloze vogeltjes met lijmstok en net te verschalken en met de vangst zijn geldbuidel spekte? Te snel is steeds ons oordeel geweest! Niet alle vogelaars behoren blijkbaar tot de verderfelijke lieden; niet allen, die een vogel kooien behoren tot de geldwolven. Integendeel, de a.s.. Bolswardse stads feesten gaan bewijzen, dat het géven van geld eerder dan het beuren er van samengaat met het verlangen vogels te „vangen”. U weet het reeds: ter gelegenheid van „Vijf Eeuwen Stadsrecht” zal er op voorstel van de daartoe uit de burgerij gevormde commis sie door ons allen aan de Bolswardse gemeenschap (aan ons zelf dus, als u wilt!) eon feestgeschenk worden aangeboden in de vorm van een volière in het Julianapark. In dit blad bent U reeds eerder van deze plannen op de hoogte gesteld; zelfs heeft U zich uit een tekening al een indruk kunnen vormen van hetgeen over enkele maanden ons Stadspark zal sieren. Want dat de volière er komt, moet buiten iedere twijfel staan! Wie zou er willen achterblijven, vooral nu onlangs de rijkdom aan plannen voor de a.s. feestweek in Juli is gepubliceerd? Bolsward gaat een groots feest vieren en bij een goed feest behoort een geschenk! Wie zou er immers gerekend willen worden tot de genen, die wèl genieten van de feestvreugde, wèl proeven' van de feesttaart of wèl aanzitten aan de feestdis, doch niet bereid zijn bij te dragen in de geschenken, die de vriendschap onderhouden? „Vijf Eeuwen Stadsrecht” zal een feest van heel de stadsgemeen schap zijn; daaraan ontleent het zijn reden en waarde. Wat ligt er daarom meer voor de hand dan dat wij elkander met een geschenk verblijden? U weet het: sa men zijn we de „brave” voge laars, die in ons Stadspark een „net” dienen te spannen waaronder en .waarachter een palet van kleur en een orkest van klank ons zelf, onze kinderen en hen, die na ons komen, voort durend zullen plaatsen voor de schoonheid on eindeloze verschei denheid van de vogelwereld. Wie zou zich aan het doen verrjjzen van het feestgeschenk willen onttrekken? Sterker nog: wie durft ontkennen, dat hij met vele of met speciale vogels een relatie heeft, die hem zelfs een ver plichting oplegt? Gij, timmerlieden en aannemers, springt u het hart niet op bij het zien van een specht, uw gevederde collega? Gij, kruideniers, voelt u zich niet verbonden met het rijstvogeltje? Gij, dominé’s en advocaten, spreekt u de zwart-witte ekster niet aan? Zijn er politie-agenten die hun energie niet willen gebruiken voor het opsporen van de kiekendief? Moeten de jagers hun kostelijkste uren ook niet danken de patrjjzen? Is het voor onderwijzers en leraren niet thans de gelegenheid om alle uilen op een veilige plaats op te bergen Wij spraken nog niet over de mannen van de reiniging, die in het puttertje hun ijverig voorbeeld zien; over de aansprekers, aan de kraaien zo zeer gelijk; over de kaashandelaren, die elke koolmees, hangend aan een korst van een door hen verkochte volvette, als een zaakwaarnemer moeten beschouwen. En wat te denken van de gelieven? Behoren zij de stad niet een passend aantal tortelduiven te bezorgen? Deze beestjes zouden dan de strijd kunnen aanbinden met de spotvogels, die altijd voor radig zijn of in het ergste geval geschonken zullen worden door de lieden, die altijd alles beter weten (de raadsleden bijv.). W(j zouden zo kunnen doorgaan, maar vatten wij niet alles samen door te vragen: „Wat zouden wij allen zijn zonder ooievaar”? Bedenkt dit alles, wanneer dezer dagen de dames van het comité U zullen bezoeken. Voor één keer kunt U in alle eer en deugd vogelaar zijn! U behoeft slechts de verzilverde lijmstok te leveren en over enkele maanden zult ook U de vreugde beleven van „ONS FEESTGESCHENK”. Ged. Staten stellen voor de jaarwedden van Burgemeester en Secretaris van Wonseradeel resp. te verhogen tot f 2200.en f 2000.De raad heeft hiertegen bezwaar. Men was van oor deel, dat dit te zeer op de hoofdelijke omslag zou drukken. hoe nou? Der kaem in auto oan ik stick de han op en der siet in goekunde yn, dy’t nei de Lemmer moast. Mar nei koart birie sei er: stap mar yn, wy moatte mar ris sjen en der gyng it op nei de Jouwer. De dyk wie glêd en de sniebanken faken beech, mar hy joech gjin krimp en sylde fierder. En doe’t wy op ’e Jouwer wiene, sei er: ik bring jo nei it Fean, ik haw seis ek wolris forlegen west, wy moatte dan mar ris sjen hoe’t it fierder moat. En yn dit barbaerske waer ried er mear as twein- tich kilometer om, allinnich om immen, dy’t him fierders net neijer wie as hün- dert oaren, to skewielen. It is mar in simpel ding, mar hwat bitsjut soks folie foar de mienskip en hwat falie de minsken jin dan gauw ris parten ta. It is krekt de gewoane man en frou, dy’t yn sokke tiden blyk jowt, sünder moaije wurden, fan dy echte mienskips- geast, in oar to helpen en noed to stean foar de klanten, al moat it in hüd fol wurk kostje, dat net bileane wurdt. Der wurde reizen makke tsjintwurdich, dat liicht der net om, dy chauffeurs yn har lyts hokje mei tritich minsken op har noed, yn de sigerige kabine, heal blyn fan de snie, dy’t soms it ütsicht wei- nimt as de wyn it opjaget, se dogge har plicht, seit men dan, mar hwat binne hja in foarbyld foar eltsenien. In tsjin- lizzer twingt har deun yn de berm, ien misse set en de gefolgen binne net oer to sjen, se halde it stjür yn har stevige knüsten en as jo to plak binne, rinne se, sünder ien bitankje nei har maten om de kalde bannen ris efkes to but sen. Dat is folkskrêft, dy’t boer en skipper, karrider en chauffeur, postrin- ner en bakker en al dat warbere folkje ta sieraed is. Wy moatte dat tige wear- en net forjitte as de oergunst ot in oar eagenblik dizze selde mins ken har lean of fortsjinst, har lytse mei- fallers of sürfortsjinne fakansjedagen forgunt.

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Bolswards Nieuwsblad nl | 1955 | | pagina 1