Het üeheim van de Grot
O
LI
I
fl
li
L
Rmno
24™
NEBOR KOUSEN
DE HAAN
32™
59S
OP AL UW DRUKWERK’t AJO-MERK
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
1
SHELL BUTAGAS
B. J. ZANTMAN BOLSWARD
A. J. Osinga N.V. Bolsward
F*
en
VROOM&DREESMANN
Adverteren doet verkopen!
Voor beter
schoner koken.
F
ROYCO kippensoep
daar knap je van op!
U bent weer
zó op streek.
uh^COTL-
1
dat zijn kousen
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
n Greep uit onze collectie
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIN
I
JOH. VAN DER KLEI
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
die U in 5 minuten maakt -
dan 1» zo’n beker verkwikke 4 n de boeg nu>
«et een beker pittige
48
39S
350
UwWarenhuis
VOOR
NAAR
ACHTER DE SMEDEN 4 - BOLSWARD
prima maatcostuum
st
I
CT'pefzakie EEN unox-product
In POPELINE
RAYON
GABARDINE
TWEED
w
en voorzien
Boekenweek
w li
'tp
5 soorten: 2.95 - 3.75 - 4.20 - 4.55 - 4.85
10.
12.50
12.50
a 8.90
8.90
Komt U eens een kijkje nemen in
Wt d« blauwe flei
LEEUWARDEN
SNEER
Een. spannend feuilleton
van
tneer
banden
COMFOREN IN DIVERSE PRIJZEN
Aanleg gratis!
JHELL NEDERLAND N.V.. AFDELING BUTAGAS
WASSENAARSEWEG 80, 'S-GRAVENHAGE
TELEFOON 18.34.00
GERDA ACHEN:
Ochtend in Boedapest
Middag in Wenen
Avond in Parijs
’n pracht trilogie
T. CNOSSEN - M. APPERLOO:
Australië Nieuw-Zeeland
’n boek voor a.s. emigranten
JAN MENS:
Griet Manshande
trilogie De gouden reael
De blinde weerelt
Het goede inzicht
ANTHONY VAN KAMPEN
Jungle
trilogie Jungle Pimpernel
Het Laatste Bivak
De verloren vallei
l
I
4
4
I
„Watblief?” vroeg Harry, terwijl hg met een breed ge
baar naar het nog wijd openstaande hek wees. „Als uw
edele dat gesloten noemt, weet ik niet meer wat een open
hof betekent.”
De man uitte een zware vloek. „Dan heeft dat loeder de
boel weer niet afgesloten,” bromde hij. Daarna, iets
vriendelijke-r vervolgde hij: „Laten we er niet verder over
praten. Neem maar aan, dat ik voor echo wil spelen
krek wat meneer smoest. U moet zeker een kaartje heb
ben voor de uitkijktoren Loopt u maar naar de overkant,
daar zullen ze er u een geven dan kan ik aan mijn
werk blijven.”
Hetty opende reeds de mond om de man nog een vraag
te stellen, maar Harry nam haar bij de arm en verzeker
de, dat zij „meneer” niet van z’n werk af wilden houden.
„Laten we een beetje voortmaken, beste,” zei hij zo zoet
sappig, dat Hetty er bijna akelig van werd, „anders missen
we straks nog ons gezelschap.”
Ze kregen in een der bijgebouwen, die later om de binnen
plaats van het kasteel waren gezet een toegangskaartje
om het ijzeren geraamte te beklimmen en toen Hetty een
maal boven was, genoot ze zozeer van het vrije uitzicht,
dat ze de man in de echoput al spoedig was vergeten. Met
Harry was dit niet het geval: die keek een paar keer
recht omlaag om te proberen, of hij misschien in de put
kon zien. Hetty keek meer in de verte en zy was het,
die heel in de diepte ontdekte, dat een gezelschap mensen
voor het huis van Lambert, de gids van de grot van Gemel-
dingen, stond.
„We moeten voortmaken Vreemdelingen-verkeer is er
al,” wees ze.
„We zyn al te laat,” verzekerde Harry. „Kijk maar, de
karavaan zet zich in beweging.”
Nu zag Hetty het ook. Ze had, evenals Harry, goede ogen
ep ze zagen, hoe de oude Lambert vooraan liep.
Als een donkere slang bewoog de stoet zich over het grijze
grintpad in de diepte.
„A, nu zie ik in welke richting de grot ligt,” riep Hetty
uit. „Zo even kon ik mij niet goed voorstellen, waar die
grot van Gemeldingen eigenlijk lag. Zeg, Harry, heb je
opgemerkt, wat een fletse blauwe ogen die oude Lambert
heeft?”
„Waar hij mee keek, als een hond die wordt geslagen,”
De korte sportieve
zomcrbroek, van prima
jeans, in de moderne
kleur zwart.
3 tot 16jaar.
Leeftijd S j.
h
d
e
(SHELL)
BUTAGAS
9
r|
E
V
si
li
ii
v
V
1
i<
i
is
t
t:
n
I
t
ii
v
li
n
h
V
v
is
c<
V
ir
u
h
h
d
v
d:
d
S
o:
n
ti
Ie
d
tx
Is
d
F
6]
O’
k
di
si
h<
a'
si
d
n
T
w
di
n
w
g
ai
r<
c<
N
h
A
V:
Si
ri
h
ri
n
b
ei
18
H. J. VAN NYNATTEN-DOFFEGNIES:
Huis van Licht en Schaduw
en Moeder Geerte
samen in één band
voegde Harry er aan toe. „We zullen toch proberen, of we
het gezelschap achterna kunnen gaan.”
„Dan ga je maar alleen,” zei Hetty, „Ik denk er niet
aan, zonder gids die grot in te stappen. Je zou de eerste
niet zijn, die erin verdwaalde.”
„Stil maar we zijn er al geweest,” antwoordde Harry
spottend. „Als mevrouw zich nu aan het schone uitzicht
heeft verzadigd, zouden we dan eens proberen, weer naar
de begane grond te komen?”
Ze liepen vlug de ijzeren trappen terug en Hetty had daar
bij gelegenheid een bespiegeling te houden over de ijdel
heid der mensen, die op voor het oog onbereikbare plaat
sen van de oude ruïne-muren hun namen of initialen ge
krast hadden, hoewel er overal bordjes hingen waarop
stond, dat het beschadigen der muren strafbaar was.
Harry dacht evenwel aan andere dingen. Hij gaf zyn dame
nauwelijks antwoord en hy scheen grote haast te hebben
om weer beneden op de binnenplaats te komen. Met grote
stappen, drie, vier treden tegelijk, liet hij zich van de
trappen afbolderen, maar nauwelijks stond hij op de bin
nenplaats of hij scheen weer alle tijd te hebben. Kalmpjes
wandelde hij naar de put, waar Hetty kort tevoren zo
van de onverwachte verschijning van de grote bruut was
geschrokken. Het meisje kwam langzaam achter hem
aan. Zij vond het wel vreemd, dat Harj-y plotseling zo’n
haast had, maar uit overweging, dat hij dadelijk wel zou
wachten als hij zou zien, dat ze hem niet op de voet
was gevolgd, deed Hetty kalm aan om naar beneden te
komen.
Juist was zij op de binnenplaats aangeland, toen zij zag,
wat de reden van Harry’s plotselinge haast was.
„Zo, meneerjy vertrouwt het zaakje zeker niet,”
mompelde ze voor zich heen, toen ze zag, dat Harry zich
angstig ver over de rand van de put boog. Hetty glim
lachte, toen zij heel zwak het geluid van Harry’s knijpkat
hoorde. De knijpkat was de zaklantaarn, die Harry inder
tijd zelf in elkaar had gezet. Zij wekte zelf de stroom op,
evenals de bekende lantaarns, die in de handel waren,
doch de lamp van Harry had het voordeel, dat hij kleiner
van omvang was en veel meer licht gaf dan de standaard
modellen. Nochtans maakte zij een licht piepend geluid,
dat Harry er niet uit had kunnen krijgen, ondanks de
vele proefnemingen, die hij vroeger met de knijpkat had
Meisjesmantel, met
ceintuur en contras*
terende fluweelgame--
nng. Een aardig Voor-
jaarsjasje van een
mooie kwaL velours.
60-105.
Maat 60
■Vlot Babymtmteltje, m.'
bijpassend hoedje. Een
lente combinatie van
een prachtige kwaliteit
arraché.
45 t/m 55
,Maa* 45
3>.
„En ik begrijp niet, waar de mensen zitten, die ons toe
gang tot de uitkijktoren moeten verlenen,” zei Harry, ter
wijl hij de binnenplaats op stapte, waar alleen een stel
kippen liep rond te krabben. „Het lijkt hier wel uitge
storven, maar de uitkijktoren heb ik al door die is
daar boven op die oude muur. Ze hebben heel handig van
de fundamenten van het kasteel gebruik gemaakt om er
een ijzeren gevaarte een soort Eiffeltoren op te
bouwen.”
„Interessant is het hier,” zei Hetty, die achter Harry aan
wandelde. „Daar is ook de put van het kasteel nog.
Zou het een echo-put zijn?”
Ze boog zich over de rand en zou net wat roepen om
vast te stellen of de put inderdaad een echo bezat, toen
ze verschrikt terug week. Want voor ze nog wat zeggen
kon, hoorde ze zich toesnauwen; „Wat moet dat hier?
Wie geeft u het recht?.
Harry had z’n antwoord al klaar en voor de grote, zware
kerel, die juist met zijn hoofd boven de rand van de put
uitkwam, hoger was geklommen, deelde hy minzaam
mede, dat hy en zyn dame dat recht hadden genomen
al wist hij nog niet eens, wat de putbaas met zijn vraag
eigenlijk bedoelde.
„Hij zal ’s zomers voor echo spelen, Hetty,” voegde Harry
haar minzaam toe. „Nu is hij aan het repeteren en wij
storen hem in zijn oefeningen.”
Het bleek, dat de man op een ladder stond, die wel bij
zonder lang moest zijn, daar zij tot de bodem van de put
moest reiken,
„Geen nonsens,” zei de man die zich op de rand had ge
hesen. „Wie geeft u het recht, hierop de binnenplaats
te komen, als het hek gesloten is?”
Tricot blazer, mooia
kwaliteit en pasvorm,
in rood, koren en grijs,
lM'lS 9S°
i
t
Het adres voor een
Uitgebreide stalencollectie.
Prijzen van f 95.f 240.00.
In alle costuums prima binnenwerk en voerings.
Vakkundig adres voor reparaties, keren en persen.
Van ouds bekend adres voor alle manufacturen.
B i
I
deze kous is van getwijnd nylon gemaakt
en daarom tweemaal zo sterk
In „Prisma” kinderschoenen
brengen wij een gevarieerde
collectie tegen aantrekkelijke
prijzen o.a. kindermolière, in)
diverse kleuren Ieder*
met prima rubberzool'
(als illustratie)
32-35 7.25; 28-31 6.25
24-27 5.25
22-23 4.25
20-21
contraste-
In
genomen. Hetty was altijd jaloers geweest op die knijp
kat, welke Harry ook wel zyn zoeklicht noemde en
ofschoon hy haar had beloofd, ook voor haar zulk een
dynamo in elkaar te zetten, was het er tot dusver nog
nooit van gekomen en Hetty begreep wel, dat Harry die
belofte al lang weer was vergeten.
„Heb je meneer bijgelicht?” vroeg het meisje^ toen Harry
met een vuurrood hoofd weer boven de putrand uit
kwam.
„Niet te veel vragen,” verzocht Harry kortaf. En dan
plotseling vriéndelijk: „Ik zal even de kaartjes gaan
terugbrengen.”
„De kaartjes gaan terugbrengen?”
Weer had Hetty reden, zich over Harry te ergeren, toen
hy zonder nadere verklaring naar het gebouw stapte,
waar een vrouw hen een kwartier geleden de bewijzen
van toegang had verstrekt. Zij kon niet anders doen, dan
langzaam achter hem aan te lopen.
„O, dus die kaartjes mogen we houden,” hoorde ze Harry
juist zeggen. „En dan had ik nog iets. zou ik de baas
even mogen spreken?”
„De baas?”
„Ja, uw man, of is dat uw man niet?”
De vrouw keek hem aan, zonder dat ze goed scheen te
weten, wat ze moest antwoorden. „Die is er niet.” kwam
er eindelijk uit en dan, vlotter: „en ik weet ook niet, waar
hij is.”
„Zo, dat is jammer,” zei Harry op luchtige toon. „Ziet u,
ik sprak hem zo even, terwijl hij in de put daar aan het
werk was en hij zei me, dat ik maar naar u moest gaan
voor de kaartjes. Nu zou ik hem een inlichting willen
verzoeken, maar misschien kunt u die ons geven. De
zaak is, dat myn verloofde en ik het er niet over eens
waren, welk torentje we in de verte zagen daar, in
westelijke richting,” wees Harry. „M’n verloofde zei, dat
het de kloostertoren was en ik beweer, dat het die van
de kerk was. U zal het misschien óók wel weten.”
„Het is natuurlijk het klooster,” viel Hetty in, ofschoon
ze helemaal niet begreep, wat de bedoeling van Harry met
die zotte vraag was. Het knipoogje, dat hij haar dankbaar
toewierp, maakte zijn zonderling gedrag bij het verlaten
van de uitkijktoren weer helemaal goed.
Wordt vervolgd.
Leuke kindermolière met
lederen zool. In rood,
camel en tan 28 8.50
24-27 6.95 20-23
Üni ristra kinder
jurkje, m.
rende kantgarnering
en 2 voorzakjes. in
mooie pastel kleuren.
45-75 -nr
Maat 45
s. K Trimt mnnii
even gekruid en voorzien™. 8' klPPenbo“>Hon,
geeft weer nieuwe energie Her Verroice,,i dat
gezond voor iedereS f ^vendten zo goed,
gebeurd. Zorgt U er dan S 10 3 m‘nuten
Alleen bij
’.eblUl aTekeutd door
BOEKHANDEL
WILLEM HAVERMAN
Geen t°et
geen vuile
GAS” beeft
binnenshuis g
pe flessen
de ovei
straks
BL
Geknipt voor ieder weer!
pil
