al
II
BLOEDTRANSFUSIE KAN SOMS MENSEN-
LEVENS REDDEN
Jmifda z°nneb,'uiin
Stadsnieuws
No. 48
VRIJDAG 24 JUNI
BOLSWARDS NIEUWSBLAD
TWEEDE BLAD
Hidaerder folksliet
Een <laj£ niet de afnaniedienst op stap
Straks ook een
i
I
I
Helicoptère proefdraaide te Arum
Hel Lienuursklok je
..afname” in Makkum
It Wytniarsumer
jongespatür
keerde terug!
Zomerzitting
Friese Prov. Staten
O?
en
’t Bigjint der tinkt us, wol hwat
van
Al kear op kear, sa't „Teade’
I
i
i
r
een
n
e
t
t
1
INGEZONDEN MEDEDELING
De landbouwmechanisatie gaat met sprongen vooruit. Hier zien wij
hoe te Arum door een helicoptère gedemonstreerd werd hoe men in
een minimum van tijd een aardappelveld kan besproeien.
r
9
C
5
Fryske ütjeften wiene yn syn bisit. Hy
wie ien fan de béste kenners fan it
Fryske idioom en as sadanich stiene
der destiids wol gauris bydragen fan
syn hê.n yn it tiidskrift „De Pompeblêd-
den”. Ek helle er op aldere leeftiid noch
de Fryske akte en sette er him üt nocht
oan it Frysk der ta Hollénske feuille
tons üt ’e Boalserter krante oer to set-
ten.
SJOERD EN ZIJN ORGEL
Zaterdag na Zaterdag en op hoogtij
dagen met een versierd pierement
gaat Sjoerd Ferwerda Bolsward met
draaiorgelklanken opvrolijken.
De laatste tijd waren die klanken niet
altijd even best, haperde de machine
af en toe en werd er steeds maar weer
naar dezelfde wijsjes amper meer ge
luisterd.
Dit mag zo niet langer blijven, hebben
enige medeburgers gedacht en zo namen
zij het initiatief een inzameling te hou
den voor reparatie van het orgel, maar
vooral ook voor aankoop van nieuwe
boeken.
Hoe vaak zegt men ons:
„Wat hebben jullie beste verf.”
De gratis kwast of 51 cent korting is
voordelig.
Brandsma, Snekerpoort, Kade 2e deur.
BOLSWARD VOOR DE RADIO
Gisteren en vanmorgen zijn er te Bols
ward een serie opnamen gemaakt voor
de Wereldomroep, zulks natuurlijk ter
gelegenheid van het nu met rasse schre
den naderende eeuwfeest.
Hierbij werden ook opnamen op de band
vastgelegd in de Hendrik Nanneshof,
waar enkele oudjes bekende oude baker
liedjes opzegden, o.a.: Altijd is kort
jakje ziek.
In het St. Anthony Gasthuis werd o.a.
de „uitleg” van de zinnebeeldige voor
stellingen door de guardiaan, de heer
de Jong vereeuwigd, om straks over
het rond der aard te klinken, terwijl
men vanmorgen een bezoek zou brengen
aan het Julianapark om de jongens van
de L. T. S. te intervieuwen tijdens de
volièrebouw.
Efkes fierder oan de rydwei,
Stean hwat huzen op te Syl,
Dunje-hoeke heart der ek by,
Mei in eigen libbensstyl.
’k Soe de Kliuw hast noch forjitte,
Mei de Bear, dêr’t elk fan praet,
Mear soe ’k wier dan ek net witte,
Dat, dat is it lyts Hidaerd.
Onderwjjs Friese taal.
Met vreugde is de tot stand koming
begroet van de wet tot regeling van het
t
a
n
t
n
Ongerustheid over wegzuiging
arbeiders uit Friesland
De Commissaris der Koningin in de pro
vincie Friesland, mr H. P. Linthorst
Homan, heeft Dinsdagmiddag de eerste
gewone zitting van de Friese Staten
geopend.
In het algemeen, aldus de Commissaris,
valt in Friesland sinds de bevrijding een
sterk toenemende belangstelling voor de
landaanwinning te constateren, welke
mede het gevolg is van het stijgende
gebrek aan goede landbouwgrond, maar
tevens als een uiting kan worden gezien
van de vooruitstrevende energie van de
Friese gemeenschap.
Zoals we reeds meldden is de reizende beiaard het jubileumgeschenk
van twee Bolswarder stichtingen gearriveerd. Hierbij bevond zich
ook het z.g. tienuursklokje, dat werd hergoten en aan het carillon toe
gevoegd. Onder veel belangstelling werden in vlot tempo de 37 klokken
van het klokkenspel in de raadhuistoren geplaatst.
Op de foto zien wij hoe het tienuursklokje omhoog wordt getakeld.
Der de leane mei in bochtsje,
Tusken wide greiden rint,
Dêr’t de tsjerke mei sawn huzen,
By de Sjerp en Boukjepóllen,
Elkmis mei in eigen paed.
Dêr’t de Kleasterfeart noch weaget,
Der der leit it lyts Hidaerd.
Als de wagen bij de Hembrug de pont
oprijdt, klinkt achterin een geluid van
flessen tegen ijzerdraad. Een van de
meisjes kijkt automatisch om, maar al
les staat nog keurig op zijn plaats. De
flessen blinken in het lantaarnlicht, dat
door de achterruit valt. Ze ziet de nette
witte etiketten met het vertrouwde rode
kruisje. Op het deksel van een van de
houten kisten met de pakjes „syste
men” van naalden en slangen staat
„Bloedtransfusiedienst”. Er ligt nog een
stuk papier met vijf helderwitte jas
sen. Het wordt weer donker achter in
de auto, als deze de andere oever oprijdt
en verdwijnt in de grauwe duisternis.
Op datzelfde moment loopt de hoofd
onderwijzer in een kleine N.-Hollandse
gemeente terug naar zijn school. Hij
heeft met de burgemeester, tevens voor
zitter van de plaatselijke Rode Kruis
afdeling nog enkele dingen besproken,
in verband met de bloedafname-actie,
die voor die avond is georganiseerd.
Het licht in de gang en de lokalen
brandt volop. Tien geüniformeerde le
den van het Rode Kruis zijn onder lei
ding van de concierge druk bezig de
lokalen te ontruimen. De banken gaan
naar de gang en de vloer wordt bijge
veegd. Daarna worden met schragen of
stoelen en brancars ligbankep ge
maakt; tien in elk lokaal. In de twee
lokalen samen zal dus van twintig per
sonen tegelijk bloed kunnen worden af
genomen. Op elke brancard wil men to
taal vijftien gevers helpen om zodoen
de de Amsterdamse ploeg met 300 volle
flessen naar huis te kunnen sturen. Er
zijn twintig hoofdkussens nodig met
voor alle zekerheid 25 a 30 slopen.
Voor elke afname, inclusief het aan- en
afsluiten van de fles, is zeven tot acht
minuten uitgetrokken. De verplichte
rust na de afname neemt ongeveer 10
4 15 minuten per donor. In het rustlo-
kaal mogen daarom wel een dertigtal
brancards met elk één deken komen te
staan. Er moet alleen genoeg plaats
overblijven voor de koffieploeg met zijn
twee grote thermosketels, warm water
voor regelmatig afwassen van de vijf
tig koppen en schotels, twee blikken
biscuits, suiker, melk etc.
Al merkt een donor practisch niets van
het afnemen van ongeveer 300 cc bloed
een warme kop koffie en wat biscuits
doen na afloop toch weldadig aan.
Er is een bus gehuurd voor de aanvoer
van 50 donores uit een naburig dorp.
Ze zullen direct om half acht arriveren
De andere gevers zijn met tussenpo
zen van vijftien minuten in groepen
Soms inoar de les ris léze,
Rüzje is hjir ünbikend;
Lit it tige stil hjir wêze,
Der binn’ wy al lang oan wend.
Feesten, ja, dy kinn’ wy fiere,
Fleurich op en nei üs aerd,
Dan kin elk hjir hiel wol tiere,
Yn it bliere lyts Hidaerd.
Wize: It Heitelan
(Wy binne bliid, dat oan üs op-
rop sa spontaen foldien wurdt.
Hjir is dan it Hidaerder Folks
liet, üs stjürd fan Tj. Huitema,
dêrre. Hwa folget? De folks-
lieten fan Surch en Tsjerkwert
krigen wy al tastjürd).
JEUGD RODE KRUIS
Het jeugd Rode Kruis is weer in actie
geweest. De werkgroep van de 3de klas
o. 1. s. ,,’t Kan beter” is vanochtend bij
’t vertrek van de Rode Kruisboottocht
aanwezig geweest. Zij hebben meege
holpen aan de voorbereiding van deze
tocht, door het maken van persoons-
kaartjes e. d.
Zij boden bovendien de chronische zie
ken, die deze tocht zullen maken, een
drietal versierde fruitmanden met een
prachtige inhoud aan. en wensten hen
op kleurige kaarten een plezierige dag
toe.
WAT WORDT DAT MOOI. III
Wij hebben de definitieve tekenin„ van
het door architect J. Grunstra ontwor
pen muziekpodium in het Julianapark
mogen bezichtigen.
De beste stuurlui staan veelal aan de
wal en zo moeten de werklieden, die
momenteel bezig zijn het bouwwerk bo
ven de vijver te voltooien ook wel eens
opmerkingen van het publiiek incasse
ren, die minder vleiend zjjn.
Als echter het bouwwerk voltooid zal
zijn uiterst modern van vormgeving,
uiterst solied van constructie en zéér
doelmatig ingericht, zal alle critiek ver
stommen. Architect Grunstra heeft in
een minimum van tijd hier een gebouw
gecreëerd, dat overal in den lande de
aandacht zal trekken en waarmee Bols
ward zich wel zeer gelukkig mag prij
zen.
WAT WORDT DAT MOOI. II
De Volière in het Julianapark krijgt
gestalte. Door de leerlingen van de LTS
die aan het bouwen ervan een prachtig
werkobject hadden, is onder leiding van
hun leraar Brinksma, die de volière
ontwierp, een prachtig en uiterst doel
matig bouwsel ontstaan.
Momenteel wordt een en ander voorzien
van een kleurtje, straks wordt het
gaas gespannen, de beplanting aange
bracht en. worden de vogeltjes er in
losgelaten. In heel de omgeving vindt
men zo’n volière niet. Het is een r(jke
aanwinst voor het park en de burgerij
heeft de stad (en dus zichzelf) hiermee
een prachtig en waardevol geschenk
gegeven.
WAT WORDT DAT MOOI. IV
Het verhaal zou eentonig worden, daar
om nog een kort resumé van wat er
momenteel in ons stadhuis gebeurt.
Ook hier wordt met zoveel overgave
gewerkt, dat men iedere keer, wanneer
men zich op de hoogte gaat stellen van
de vorderingen, verbaast over het tem
po, waarmee het gebouw een ware ge
daanteverwisseling ondergaat. In de
raadzaal die 6 Juli wordt heropend
is thans een nieuwe eiken vloer ge
legd, terwijl de laatste hand wordt ge
legd aan de restauratie van de fraaie
betimmering. Ook de bedschutkamer
wordt afgewerkt, de garderobe voor de
raadsleden en de Vierschaar. En dan
niet te vergeten de plaatsing van het
carillon, die in recordtijd is geschied.
Maar ook hier is de helft nog niet aan
gezegd. Wist U dat voor het stadhuis
een speciale versiering is ontworpen en
het gebouw op sublieme wijze verlicht
zal worden? En dat men druk bezig
is de zolang verwaarloosde ruimte bo
ven de raadzaal in te richten als mu-
seumkamer
H. BRIJKER.
Yn it St. Ant. siekenhüs yn Snits is
nei in lang lijen noch hommels forstoarn
de hear H. Brijker, lést ynwenner fan
„Elim” to Boalsert.
De hear Brijker waerd op 15 Juny 1885
to Frentsjer berne. Op 1 Aug. 1907
waerd er bineamd as ünderwizer oan de
Iep. legere skoalle to Achlum, it plak
hwer’t ek syn frou en soan rêste en
hwer’t hy hjoed to hóf brocht wurde
sil.
Op 1 Febr. 1918 waerd de hear Brijker
haed fan ’e iepenbiere leg. skoalle to
Surhüsterfeansterheide (letter Boelens-
leane) en op 16 Juny 1930 haed fan de
iepenbiere skoalle to Moarre, dy’t op 1
April 1937 sletten waerd, op hokker
mannichste de hear Brijker op 57-jier-
rige leeftyd pensionearre wurde moast.
hy him to Boalsert nei
Komt de aide gloarje wer?
Wytmarsum yn de prizen?
Stean der nou wer in „Ketrinus” en in
„Rein”?
op to
lykjen.
Se toanden fjouwer kear, wy sitt’ yn
d’ earste ein
Komt de aide gloarje wer?
t Is wier, ’t bin noch de jonges,
Mar priis op priis, it liket dochs mar
skoan
Wy as Wytmarsumers, Bauke, Brant en
Rommert,
Us lokwinsk, hwant ’t is wier, it stiet
danich oan!
O
BRANDWEERWEDSTRIJDEN
Zaterdagmiddag vanaf half 2 tot onge
veer 6 uur zal men te' Bolsward getui
ge kunnen zijn van een uniek gebeu
ren.
Een tiental provinciale brandweren
klasse 2) zal n.l. op het Oordje demon
streren en in wedstrijdverband elkaar
bekampen.
Dat het er warm zal toegaan geloven
we zeker en het publiek kan er ruim
schoots van genieten, want entree wordt
niet geheven. De prijsuitreiking zal ’s
avonds gehouden worden in hotel Boer-
mans.
Komt de aide gloarje wer?
Nou jonges, wol it toane,
Gean mar sa troch, ienriedich, tink
der om!
Bliuw earlik en sportyf, wy binn’ dan
wiis mei jimme,
En hoopje jimm’ bring’ üs doarp noch
in tige bulte rom
HETTE REITSMA.
Industrialisatie.
Ten aanzien van de industrialisatie zei-
de de Commissaris, dat in Friesland al
flink vorderingen zijn gemaakt, met na
me in het ontwikkelingsgebied Oostelijk
Friesland.
Met enige ongerustheid meende Mr.
Linthorst Homan te moeten constateren,
dat nog steeds veel arbeidskrachten,
waaronder ook helaas geschoolden, uit
Friesland afvloeien naar andere delen
des lands. Hier speelt zeker een belang
rijke rol het karig woningbouwvolume
dat aan Friesland wordt toegewezen.
Dat men in dit gewest dringend verle
gen zit om meer woningen, mag hier
uit blijken, dat van de dit jaar door
het Rijk uitgetrokken 8000 woningen in
de z.g. half-vrije sector, er bijna 1000
in Friesland zijn toegewezen.
Het Provinciaal Bestuur, zo ging de
Commissaris verder, juicht ’t toe, dat
de scheepsbouw in Friesland zich
krachtig uitbreidt en dat vooral zulke
uitstekende resultaten worden geboekt
bij de bouw van kustvaarders. Met de
verbetering van de vaarweg naar
Drachten is een aanvang gemaakt en
na een zeer recent overleg tussen en
kele ministers en een vertegenwoordi
ging van Gedeputeerde Staten, mag
worden gehoopt, dat binnenkort ook
met de kanaalverbetering naar Heeren-
veen kan worden begonnen.
Letter sette
wenjen.
De hear Brijker hat it troch hüslike
omstannichheden net maklik Jiawn.
Twa dingen hiene en hüldden syn leaf-
de, de muzyk en it Frysk. To Boalsert
wie hy al ringen aktyf lid fan de Skut-
terijmuzyk en waerd ek bistjürslid. Hy
mocht seis graech wyskes komponearje
en hat jierrenlang muzikael meiwurker
west fan üs blêd. Yn „Elim” wie hy
noch lieder fan in sjongkoarke.
De hear Brijker wie in great leafhaw-
WAT WORDT DAT MOOI. I
Het Julianapark staat er momenteel,
ondanks het feit, dat de hoge twijgen
veel van de Hemelvaartsstorm te lijden
hebben gehad, prachtig voor.
Door alles wat er op het ogenblik in
het park gebeurt, is men geneigd niet
naar het park zelf te kijken, maar wie
dit bewust doet, wordt verrukt. Straks
met de feesten zal het Julianapark een
ware lusthof zijn. Met veel lief dg
vakkennis is alles zo geplant en ge
pland, dat geur en kleur zich in alle
schoonheid ontplooien.
Momenteel wordt een welhaast sprook
jesachtige verlichting aangebracht, het
geen straks een fantastisch effect zal
geven.
WAT WORDT DAT MOOI.
Last not least. Wat ondergaat de stad
ook op het laatste moment nog
gedaanteverwisseling wat de bestrating
betreft.
Wat in plan-Noord gebeurt grenst aan
het ongelooflijke. In de binnenstad
kreeg in een oogwenk het Grootzand
een geheel nieuw aanzien en momen
teel wordt er met man en macht ge
werkt ook de Jongemastraat nog tij
dig van trottoirs te voorzien. Met ware
burgerzin hebben, zowel wat het Groot
zand als de Jongemastraat betreft, de
eigenaren van diverse stoepen spontaan
meegewerkt, zodat nergens als op
de Grote Dijlakker een hinderlijke
onderbreking van het trottoir behoeft
voor te komen. En och, zo zouden we
Och, wy binn’ gewoai^e minsken,
En üs gong is net sa réd,
Wy ha gjin bysündere winsken,
Lyk it folkje üt ’e stêd.
Mar as komt it üngetiidzjen,
Dan is nimmen mear hidaerd,
Dan moat alles rinne en fleane,
Yn it warbere lyts Hidaerd.
van 25 30 schriftelijk opgeroepen.
Niemand mag onnodig wachten. „De
beste waardering voor de spontane be
reidwilligheid spreekt uit een goede or
ganisatie in een vriendelijke sfeer,”
zegt de verpleegster die haar laatste in
structies geeft aan de Rode Kruis-help-
sters, die elk een afnameplaats onder
hun hoede krijgen. Ze moeten weten
welke gegevens zij op de transfusierap-
porten moeten noteren; wanneer ze de
dokter moeten waarschuwen voor de
aansluiting van de fles; dat zij tijdens
de afname de fles voortdurend moeten
schudden. Als deze bijna vol is, moeten
ze de dokter weer waarschuwen voor
het afsluiten van de afname. Aan deze
gang van zaken mag niets ontbreken.
Om half zeven zijn alle lokalen ingericht
en iedereen ifent zijn plaats en zijn
taak. De twee plaatselijke artsen, die
de afname zullen leiden, komen diep in
hun jas gedoken, binnen. Tien minuten
later zwaaien de lichtbundels van de
auto de speelplaats op. Vijf figuren
stappen uit, stil en verstard door het
turen in de duisternis. De drie meisjes
lopen dan snel met de witte jassen over
de arm naar binnen. De twee mannen
geholpen door een paar plaatselijke
Rode Kruis-medewerk&rs, volgen met de
flessen en kisten. De borden en pijlen
in de schoolgang wijzen de weg. Dan
duurt het niet lang meer of twee tafels
staan vol met rijen flessen, elk voorzien
van een eigen „systeem” van slangen
en naalden, klaar voor dé afname.
Als de bus met vijftig „buitenlieden”
arriveert, gaat de organisatie lopen. Zij
moet de eerste 2 2% uur zonder ha
peren blijven lopen. Tegen acht uur ar
riveren de eerste donors. Gezonde man
nen en vrouwen tussen 18 en 60 jaar,
mensen van alle gezindten en uit alle
mogelrjke beroepen.
„Wat zijn uw naam en adres”? ,U kunt
uw jas daar wel even kwijt”, „Wilt U
op deze brancard plaats nemen”. „Wilt
U zelf de mouw even oprollen”. „Dok
ter!” De dokter sluit het slangetje aan
op de arm. Het is een kwestie van se
conden. Daar is de eerste fles bijna vol.
„Dank U hartelijk voor uw medewer
king”; „wie volgt”.
Het gevoel van „is dat nu alles” be
heerst de stemming in het rustlokaal.
De vrouw van de notaris vertelt van
een nichtje, dat met achttien transfu
sies het leven werd gered. De jonge
zwijgzame tuinder naast haar kijkt on
willekeurig om zich heen en denkt „zo
als we hier zitten, redden we misschien
drie kinderen”!
BENOEMINGEN AAN DE L. T. S.
Aan de Lagere Technische School te
Bolsward zijn de volgende leerkrachten
benoemd:
De heer A. van der Menlen van Har
lingen (leraar A. V. O.);
de heer G. de Vries van Anjum (le
raar kopklas landbouwwerktuigen
herstellen) en
de heer W. Bleumink van Jubbega (le
raar kopklas metselen).
OPBRENGST COLLECTE
De opbrengst van de gehouden collecte
ten bate van de Gez. Militaire Fondsen
op 18 Juni j.l. bedroeg te Bolsward
f79.97 (bruto).
Het was vier uur ’s middags, toen de auto door het hek van-het
Binnengasthuis een van Amsterdams oudste grachten opreed.
Een kilte mist maakte alles kil en schemerig. „Uitgezocht weertje
voor een tocht door dat waterland daar boven het IJ,” zei de be
stuurder tegen zijn vier mede-passagiers. Hij veegde met zijn hand
de beslagen voorruit wat schoon. Het was een grote overgang van
het warme laboratorium naar de kilte auto. Vooral voor de drie
meisjes, die werken in de technische afdeling, een vochtig warme
ruimte, waar men de hete dag bezig is met het spoelen van
flessen en het schoonmaken, monteren en inpakken van slangetjes
en naalden, vóórdat deze in de steriliseeroven een definitieve be
handeling krijgen.
delijk: heel Bolsward werkt onder
hoogspanning om straks het beste been
tje voor te kunnen zetten.
De acitiviteit breekt allerwege naar
buiten en. achter de schermen wordt
er minstens even hard gewerkt. Niet
minder dan 65 commissieleden vergade
ren en confereren, besluiten en treffen
toebereidselen, niet minder dan 80 man
repeteren voor het taferelenspel, talloze
moeders zitten avond aan avond aar
dige costumes voor de optochten te
naaien, talloze vaders werken aan ver
siering en verlichting. Kortom: Bols
ward bereidt zich voor!
„Het is mooi werk,” zegt een vrouwtje
van bijna zestig. Haar pensioen is maar
klein, veel geld kan ze niet missen.
Maar het geven van bloed kost niets,
integendeel, het geeft je een rijk gevoel.
Met zulke mensen duurt het ook niet
lang of driehonderd volte flessen kun
nen in de auto worden geladen. De Am
sterdamse ploeg aanvaardt de taaie te
rugreis.
Bèk-af, maar toch altijd weer voldaan,
rijdt men drie uur later het stilte grau
we Amsterdam binnen. Het is twee uur,
als de chauffeur de laatste flessen in
de koelcel van het laboratorium zet. De
volgende morgen zulten ze daar door
anderen weer worden uitgehaald voor
de, bewerking tot gedroogd plasma en
plasmafracties, praeparaten, die in de
moderne geneeskunde onmisbaar zijn ge
worden.
En naast deze plasma-acties is er nog
de enorme organisatie voor transfusies
met z.g. „volbloed” van ingeschreven
en gekeurde donors voor acute gevallen
in ziekenhuizen door geheel Nederland.
Al het werk dat in verband met deze
bloedafnamen verricht moet worden,
komt geheel voor rekening van het Ne-
derlandsche Roode Kruis. Honderden
vaste en vrijwillige medewerkers, tien
duizenden donores geven er hun tijd,
hun kracht en hun bloed voor. En mil-
lioenen maken dit werk mogelijk door
hun onontbeerlijke geldelijke steun.
Op 13 Juli 1955 wordt in de afd. Won-
seradeel te Makkum zo’n afname-dag
gehouden. Wij verwachten, dat de ge
zonde mensen van Makkum en omstre
ken tussen 18 en 60 jaar gaarne zulten
meehelpen om mensenlevens te redden.
Komt de aide gloarje wer?
De kransen nei Wytmarsum
Al kear op kear, sa’t „Teade’se earen
brocht,
•Jan Reitsma en de tüke „Sietse
Kooistra”,
Dy’t heech efteryn syn greate krêften
socht
MET DE NEUS IN DE BOTER
De teerlingen van de Chr. Landbouw-
huishoudschool hadden zich spontaan
aangeboden om bij de demonstratie van
het Ned. Zuivelbureau te Den Haag bij
het 50-jarig bestaan van de R. M. Z-
School verschillende melk- en kaasge-
rechten te bereiden. Zij deden hierop
hun best, vanzelfsprekend. Maar het
leuke was, dat zij zonder het te weten
meedongen naar een prijs, door het Ned.
Zuivelbureau uitgeloofd.
En het allerleukste was, dat deze prijs
door de meisjes gewonnen werd.
Zonder het te weten vielen ze voorgoed
met de neus in de boter of. misschien
beter gezegd: in de kaas!
De prijs bestaat n.l. uit een enorme
kaas (als een wagenwiel ongeveer,
vertelde ons de publiciteitschef van het
Ned. Zuivelbureau. En deze prijs wordt
Maandagmorgen ongeveer half twaalf
te Bolsward uitgereikt, n.l. in de Kei
zerskroon.
Het zal een uniek gezicht zijn als de
teerlingen deze prijs plechtig in optocht
naar hun school zulten dragen, waar
de enorme kaas zal worden aangesne
den en. het bereiden van kaasge-
rechten nog eens zal worden gedemon
streerd.
De destijds te Bolsward door de leer
lingen der Chr. Landbouwhuishoud-
school gemaakte kaasgerechten trokken
dermate de belangstelling, dat zij door
een demonstratrice thans overal in den
lande worden gepropageerd.
-v r
