1W
KUNSTMAAN EN RUIMTEVAART
BRENGEN BEROERING
KR1S-KRAS door Nederland
HUUR- EN BELASTINGVOORSTELLEN
IN EERSTE KAMER
üs hjoed p p
to sizzen
Buitenlands Overzicht
Avenseare
Crilick op minister Witte neemt toe
De rol van Zuid-Slavië alleen
opportunistisch
Zilveren filmpjes
STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND
Hwat hat C/abe Skroar
Russische glimlach slechts voordeel voor
Moskou
- -a
L...4 4 l
r ja
51/ Jaargang
No. 62
Vrijdag 12 Augustus 1955
De Jong’s Nieuwsblad
KAMEROVERZICHT
PYT.
Beleefd aanbevelend,
Eén echtpaar, twee ongelukken.
I*
Advertentieprijs: 12 cent per mm
Ingezonden mededelingen dubbel tarief
Handelsadvertenties bij contract reductie
Abonnementsprijs f 1.60 per kwartaal
(bij vooruitbetaling)
Giro 87926
Het comité van actie voor een spoor
wegverbinding Heerenveen-Joure-Sneek-
Bolsward-Afsluitdijk vraagt de gemeen
te Bolsward een bijdrage van f2500.
in de kosten van de plannen.
De heer P. van der Laan, hoofd der Chr.
Nat. school te Witmarsum, behaalde de
landbouwacte.
P. Kramer won met „Rentinus” te Gro
ningen bij de aldaar gehouden grote
draverijen de 1ste prijs a f500.
Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Uitgave: A. J. OSINGA N.V. Bolsward
Administratie- en Redactie-adres:
Marktstraat 13
Telefoon 451 - Na 18.30 uur 305 of 335
(K5157)
3de week Aug. 1930.
Genève.
Deze conferentie der atoomgeleerden te
Genève verdient inderdaad evenveel be
langstelling als welke politieke confe-
Heit en mem sill’ mei de bern
Trije frije dagen
Efkes yn Great Mokum sjen,
’t Waer kin net oer klage.
„Gean’ wy nei de dieretün,
Bin der in protte bearen?”
Jawis, jonges, wyt en brün.
Rin oan! Avenseare.
Heit, sill’ w de „nachtwacht” sjen’
Da’s hiel moai, sei master.
Nou foarüt dan mar toe, mem
Dü bist neat net hastich.
Se doarmje yn ’t museum om,
Heit siket sabeare.
Ik kin dat ding net fine, kom;
Fierder avenseare.
In frije dei nou sünder mis,
Frij fan avensearen!
As wy de büter op it Ié fine,
dan binne de tsjernen bitsjoend.
Justitie vergeet na 8 jaar. De Eerste
Kamer heeft Dinsdagmiddag het wets
ontwerp van minister Donker betreffen
de de verklaringen van goed gedrag
goedgekeurd. De justitie vergeet en ver
geeft, wat deze verklaringen betreft,
overtredingen na vier jaar en misdrijven
na acht jaar.
Bolswards Nieuwsblad
Nu moet men de tijdsbepaling van de
Amerikaanse president maar met een
korrel nemen. Hij zou natuurlijk het
Amerikaanse geheim niet aan de open
baarheid prijs gegeven hebben, wanneer
hij er niet van overtuigd was, dat Ame
rika de Russen op dit gebied een eind
voor was, zodat we wel mogen aanne
men, dat men zo goed als gereed is
met de kunstmaan en we zeker niet tot
1957 behoeven te wachten voor de proef
daarmede zal worden ondernomen.
Men gelooft in Amerika, dat de presi
dent het geheim niet langer wenste te
bewaren, omdat als de kunstmaan bij
verrassing het wereldruim werd inge-
slingerd de Russen er van alles achter
zouden kunnen zoeken en in hun ver
warring maatregelen zouden kunnen ne
men, welke tot een oorlog zouden kun
nen leiden. Want ook de verschijning
aan de hemel van deze kunstmaan, die
waarschijnlijk een nieuw tijdperk van
stoutmoedig menselijk ondernemen zal
inluiden, zal nog eens de nadruk leggen
op de ontzaglijk snelle ontwikkeling van
het technisch kunnen van de mens zon
der dat daarmede gepaard gaat een
even snelle ontwikkeling van de geest,
waardoor wat misschien ’n nieuwe bron
van menselijk geluk zou kunnen worden,
tot een bron van zware zorg wordt. De
eerste inleiding tot de „Ruimtevaart”
had een gemeenschappelijke onderne
ming van de volken dezer aarde moe
ten zijn en geen object van hun onder
linge wedijver.
Opening van de nieuwe Chr. School te
Schraard. Aanwezig was o.a. burg. Ok-
ma von Wonseradeel. De openings
plechtigheid stond onder leiding van de
voorzitter, de heer Brandsma. Architect
was de heer Fennema, het nieuwe hoofd
der school, de heer Gorter.
van atommenergie te worstelen hebben.
Het is een zeer belangrijke conferentie,
waartoe president Eisenhower enige ja-
ren geleden het initatief heeft genomen.
Zeer belangrijk als men er aan denkt
dat de geleerden het er over eens zijn,
dat binnen afzienbare tijd de bronnen
van energie, welke we thans gebruiken
steenkool en olie uitgeput zullen
raken.
Dit onderwerp werd op deze conferentie
breed besproken van alle landen was ’n
rapport gevraagd over hun energiebe
hoeften en men heeft de voorraad grond
stoffen, waaruit atoomenergie bij de te
genwoordige stand der wetenschap kan
worden ontwikkeld, nagegaan evenals
de mogelijkheden andere stoffen voor
dit doel te gebruiken en voorts de geva
ren der radioactiviteit welke met de
atoomsplitsing verband houdt, bespro
ken. Het zou er voor de meeste kleine
landen kwaad uitzien als de grondstof
fen voor de opwekking van atoomener
gie beperkt bleven tot die, welke men
thans gebruikt, want vele beschikken
daarover niet. Gelukkig is Amerika be
reid in deze de westelijke landen te hel
pen, zo is er nog pas een verdrag tus
sen de Ver. Staten en Nederland daar
omtrent gesloten. Maar toch zou het
een uitkomst zijn als inderdaad, zoals
een geleerde uit India ter conferentie
voorspelde, binnen twintig jaar water
stof, nu gebruikt voor de beruchte bom,
zodanig is „getemd”, dat het ook voor
de productie van energie voor vreedza
me doeleinden kan worden gebruikt.
Dan immers heeft ieder volk de be
schikking over een onuitputtelijke hoe
veelheid grondstof en behoeft gebrek
daaraan geen reden tot oorlog te zijn.
Want gegeven het feit, dat de traditio
nele energiebronnen opdrogen, zou an
ders in de toekomst een wanhopige on
derlinge strijd der volken om zich mees
ter te maken van de productie-gebieden
van splijtbare stoffen geenszins denk
beeldig geacht mogen worden.
Overigens eisen bedrijven, die met kern
energie werken, thans de investering
van enorme bedragen. Juist de z.g. ach
terlijke landen hebben behoefte aan dit
soort energie en het zal zaak zijn dat
de rijke landen de achterlijke in deze
helpen, anders zal de aéhterstand in
welvaart bij de laatste nog groter wor
den dan die thans reeds is.
water heeft voor
schade aangericht. De polder was
een paar weken geheel droog.
Door de opruiming van de rails vanaf
Makkum naar Harkezijl zijn de laatste
sporen van de laatste paardentram uit
gewist.
Nederlandse
tingent pad
ders met de
te Beer vanuit
terdam naar
Jamboree in
lada vertrok-
De aldste wol graech mei de boat
Troch de „moaije grachten”.
Mem nimt ünforwachts in skoat,
„Sjoch dat IJ hwat prachtich”.
Jitris wurd’ boatwinsken dien,
Efkes lüd peteare.
Wetter ha jim thüs om ’t hiem,
Stil hwat avenseare.
Jouns nei ófrin stin en klaei,
Boartlik alle fjouwer,
Dy aid stêd fait üs net mei,
Wurch fan it omsjouwen;
Siz üs hwat fekansje is,
Wy moatt’ it neist noch leare.
Moeilijk aanwijsbare grens.
Wat ook bij dit Kunstmaanpj-oject op
gevallen is, is dat de grens tussen wat
in de nieuwe technische ontwikkeling
tot oorlogsvoorbereiding kan strekken
en wat zuiver en alleen doelen des vre-
des kan dienen zo moeilijk te trekken
is. Met deze moeilijkheid zal ook het
congres der 2000 geleerden uit alle lan
den dat thans te Genève bijeen is ter
bespreking van het vreedzaam gebruik
Voogden van de Hendrik Nanne-sstich-
ting (afd. Werkverschaffing) berichten
belanghebbenden, dat zij weder de be
schikking hebben over grote voorraden
erwten. Ieder, die hierdoor zijn verdien
sten wil vermeerderen, heeft de gele
genheid tot lezen. Dagelijkse afgifte aan
de Muziekschool van 8 tot 9 uur.
De heer Fedde Schurer ontslagen als
onderwijzer aan de Chr. school te Lem
mer.
De mensheid heeft er een nieuwe zorg bij gekregen nu men de
aarde een kunstmaan gaat trachten aan te meten. Want president
Eisenhower, die het eerst de vorderingen op dit terrein in Amerika
van Duitse geleerden Waarschijnlijk bekend maakte, moge
gezegd hebben dat de eerste kunstmaan alleen bestemd zal zijn voor
wetenschappelijk onderzoek, waarvan de resultaten bekend zullen
worden gemaakt, Amerikaanse deskundigen beschouwen deze kunst-
satelliet toch ook als een stap naar een nieuw wapen, een atoom
raket, welke in 20 min. de Atlantische Oceaan zou kunnen over
steken en met wiskundige zekerheid een doel zou kunnen treffen
en vernietigen. Het was dus niet zo verwonderlijk, dat de Russen
zeer spoedig na Eisenhowers mededeling, verklaarden dat zij
waarschijnlijk dan hun Duitse geleerden ook al bezig waren
met een kunstmaan, welke eerder dan 1957, het jaar dat Eisen
hower voor het afschieten van de Amerikaanse satelliet noemde,
in het luchtruim zou kunnen zweven.
Zuid-Slavië.
Een symptoom van de verzwakking van
de westelijke positie was al de gewijzig
de houding van Zuid-Slavië, dat thans,
veel meei’ dan vóór de Russische glim
lach over de aarde gleed, naar het neu
tralisme neigt. Als Moskou nog vrién
delijker jégens Belgrado wordt en bijv,
eens de Kominform in schijn zou op
heffen en de z.g. nationaal communis
tische groeperingen in enige van de sa
tellietstaten zou toestaan het bewind
daarover te nemen, zou er grote kans
zijn dat Zuid-Slavië in het Russische
kamp terugkeerde omdat het dan naast
Rusland zelf daarin een leidende rol
zou kunnen spelen.
Juichend op
naar de
De
Amsterdammer C. Meyers en zijn vrouw
hebben op hun terugweg uit Oostenrijk
wel pech gehad: In Kleef viel mevrouw
Meyers van de motor. Zij werd zo ern
stig gekwetst, dat de Duitse politie het
nodig oordeelde, haar per auto naar
Elke Vrijdagmorgen van Bolsward met
de tram van 7.45 naar Monsma te Rin-
sumageest. Beleefd aanbevelend, Tj.
Boersma.
J/aarin opgenomen: De Bolswardsche Courant, Westergoo en
resident-generaal in Marokko Grandval,
om de huidige pro Franse sultan Mo
hammed ben Arafa afstand van zijn
troonte laten doen en zijn, pro natio
nalistische, enige jaren geleden door de
Fransen verbannen voorganger Moham
med ben Joessoef eveneens. Daarna zou
een regentschapsraad gevormd worden
uit alle partijen en groepen in Marokko
de het heft in handen zou nemen om een
bevredigende oplossing van de kwestie
der binnenlandse zelfstandigheid van
Marokko te bereiken.
De moeilijkheid is echter, de pasja van
Marrakesj, die zijn macht aan zijn Ber
berstammen ontleent, en Ben Arafa
steunt, voor deze ogenschijnlijk enige
oplossing te winnen, alsmede de Franse
conservatieven, die van concessies aan
de Marokkaanse nationalisten niets wil
len weten.
Maar om terug te keren tot het Fran
se bezoek aan Moskou in deze herfst,
het ontbreekt niet aan waarschuwingen
aan de Franse ministers om dan op hun
hoede te zijn omdat men een uiterste
poging der Russen verwacht om in de
door hen nu geschapen vriendelijker at
mosfeer Frankrijk ontrouw te maken
aan de Parijse accoorden. In leder ge
val zou men in die kringen, die deze
waarschuwing laten horen, gaarne zien,
dat dit bezoek plaats had na de confe
rentie der ministers van buitenlandse
zaken der Grote Vier in October te Ge
nève omdat men dan meer zal weten
over de Russsche bedoelingen.
Dierentün in mearkedream,
Heit is dat sé-wetter?
Allé jonges, bliuw net stean,
Hurder! It wurdt letter!
Gjin gefreech en gjin geseur,
Dat kin ’k net forneare.
Jonges switte krije in kleur,
Toe dochs avenseare.
Frankrijk-Rusland
Anderzijds gaan er natuurlijk ook weer
stemmen in Frankrijk op, welke er
voor pleiten, dat men dit bezoek moet
uitbuiten om de oude Frans-Russische
rentie dan ook, de oplossing der vraag
stukken daar behandeld zal immers het
lot der mensheid minstens even sterk
kunnen beïnvloeden als die der grote
politieke vraagstukken.
Ja eigenlijk veel meer want het
is gaandeweg wel duidelyk ge
worden, dat geen der partijen
meer bereid is een oorlog te ris
keren om kwesties als bijv, de
Duitse hereniging, nu men we
derzijds de beschikking heeft over
alles vernietigende wapenen.
Een oorlog zou alleen tot de mogelijk-
'heden behoren, als een der partijen
meende een dergelijke overmacht op het
gebied der nieuwste atoomwapenen te
bezitten, dat zij in een verrassende aan
val de tegenstander direct totaal zou
kunnen verlammen. Ook daarom is deze
ontmoeting der geleerden van alle lan
den zo belangrijk omdat men misschien
nu te weten zal komen of beide partijen
in volle openheid bereid zijn hun ge
heimen uit te wisselen op een gebied
dat zowel vrede als oorlog dient. Als
zich te Genève inderdaad de bereidheid
openbaart, behoeft men ook nog niet
te wanhopen aan de mogelijkheid, dat
Oost en West het ook eens zullen wor
den over een contrólesysteem op de be
wapening en speciaal op de atoomwa
penen, dat afdoende werken zal en geen
mogelijkheid meer openlaat voor een
verrassende actie.
Tot nog toe heeft men op dit allerbe
langrijkste punt in de politieke gesprek
ken niets bereikt. Maarschalk Boelga-
nin heeft president Eisenhowers voor
stel betreffende verkenningsvluchten
boven eikaars gebied practisch verwor
pen, al verklaarde hij, dat de Russische
regering het nog wel eens wilde onder
zoeken, maar de Sowjet-unie gaf de
voorkeur aan haar eigen voorstellen.
Deze zijn echter zo vaag en laten in
hun laatste vorm slechts inspectie van
bepaalde plaatsen toe, zodat het Westen
er onmogelijk op kan ingaan.
Zoals bekend is er ook inzake andere
vraagstukken welke het Westen en Oos
ten scheiden geen wezenlijke toenade
ring merkbaar en zo constateren Weste
lijke commentatoren niet zonder onge
rustheid, dat de Russische glimlach wel
Moskou maar zeker niet het Westen
enig voordeel heeft opgeleverd. Rusland
heeft zijn adempauze gekregen, welke
het nodig heeft om zich aan zijn binnen
landse opbouw en die van Rood China
de Kabinetscrisis. Wie realistisch het
tempo van onze woningbouw bekijkt,
moet pessimistisch zijn zo zeide hij.
De heer Pollema vond het juist, dat de
beide Prot. Chr. fracties de regering
steeds hebben gesteund. Zij hebben de
crisis niet veroorzaakt. Want hoeveel
critiek de c.h.afgevaardigde ook had,
hij bleef regeringstrouw. De Friese Se
nator had er geen enkele bewondering
voor, dat de v.v.d. destijds kwaad uit
de Tweede Kamer is weggelopen, om
dat zij niet voor spek en bonen wenste
mee te doen. Dit standput vond hij fout.
Ons land is klein, overbevolkt, met ont
zaglijke problemen. Zulk een land kan
geen lange Kabinetscrisis dulden. Het
kan ook niet geregeerd worden door een
kleine meerderheid. Een brede samen
werking is dus noodzakelijk. De oppo
sitie in de Kamers wordt van minder
belang. Maar ook dat vindt de heer
Pollema niet erg, want er is een kente
ring gaande in ons parlementaire stel
sel. De oppositie verplaatst zich naar
de partijen. Iedere partij krijgt zijn op
posanten. Juist een dergelijke situatie
in het partijverband houdt ons partij
wezen gezond. We moeten onze kracht
zoeken in gemeenschappelijke vastbera
denheid.
Met deze stelling was de heer Teulings
(k.v.p.) het wel eens. Hij hoopte, dat
bij alle verschillen een nationale politiek
mogelijk zal blijken en blijven. Er is in
ons land nu eenmaal geen enkele partij
die In haar eentje kan beslissen. Er
moeten compromissen worden gesloten.
Het is daarom fout, om ieder compro
mis als een bewijs van zwakte te zien.
Natuurlijk zijn er verschillen. En om
ideologische redenen zullen deze ver-
vriendschap te herstellen, teneinde
Duitsland in bedwang te houden. De
huidige Franse regering wil echter van
dit laatst© niet weten, maar wenst
trouw te blijven aan de gemeenschap
pelijke westelijke politiek als ook W.-
Duitsland daaraan vasthoudt.
Wat dit laatste betreft, is ook dat
enigszins onzeker geworden, doordat de
hereniging van beide delen van Duits
land op de lange baan is geschoven.
Dit zou, waar dit vraagstuk het kardi
nale punt voor de Duitsers is, aanlei
ding voor Bonn kunnen zijn, als dr Ade
nauer eens de leiding der zaken zou op
geven, te trachten de hereniging te be
reiken langs andere wegen dan in het
kader van het Westelijk verband.
Daar komt nog iets bij. Tot nog toe
werd vrij algemeen aangenomen dat de
Saarlanders in October het statuut in
zake europeïsatie van hun gebied met
grote meerderheid zouden aannemen.
Nu echter in het Saarland ook de Chr.-
democratische Unie weer is opgericht,
blijk, dat deze zeer invloedrijke partij
niet staat achter deze overeenkomst,
welke dr Adenauer, leider der zuster
partij in West-Duitsland, destijds over
het Saarland met Frankrijk sloot. In
tegendeel, zij adviseert haar kiezers het
statuut te verwerpen. Als dat zou ge
beuren, zou wel de tegenwoordige toe
stand van het Saarland worden besten
digd, maar het zou toch leiden tot een
zeer sterke verwijdering tussen Parijs
en Bonn juist nu deze betrekkingen
mede dank zij een bloeiend handelsver
keer aan het verbeteren zijn welke
haar terugslag zou hebben op de ge
hele politieke toestand in het Westen,
dat eropnieuw door zou worden ver
zwakt.
Nu was dus alles rustig. Uitermate rus
tig zelfs, zoals wijze Senatoren trou
wens betaamt. Het was een vlak debat,
zonder een nieuw gezichtspunt. Dat kon
ook moeilijk meer. Maar toch zijn er
honderden mensen geweest die van dit
debat hebben genoten. Het waren de va-
cantiegangers, die weggespoeld van de
Haagse en Scheveningse stranden hun
heil moesten zoeken in de binnenstad,
waar zij behalve van de intocht van de
jaarlijkse bloemenkoningin ook nog kon
den profiteren van de vergadering der
Eerste Kamer.
Rijen dik stonden deze vakantiegangers
te wachten tot er eindelijk een plaatsje
vrij was op de publieke tribune. Zij heb
ben kunnen zien hoe belangrijke zaken
op een uiterst rustige wijze worden be
handeld. Maar velen zullen niet gemerkt
hebben, dat de critiek op het beleid van
minister Witte eigenlijk in hevigheid is
toegenomen door vrijwel alle fracties
is steen en been geklaagd over de wo-
nitjgbouwpolitiek, waarmee dé huurpo-
litiek uiteraard nauw samenhangt. In
die critiek speelde de oppositiepartij,
de v.v.d., natuurlijk de grootste rol.
Maar het valt zeker niet te ontkennen,
dat de regeringspartijen niet achterble
ven, al trokken zij uit dit beleid niet de
uiterste consequentie.
Prof. Molenaar (v.v.d.) zei het heel dui
delijk: het beleid van minister Witte
heeft ons vertrouwen verloren. Waar
om kan het Kabinet geen schema geven
voor de oplossing van ’t huurprobleem
Is 't werkelijk noodzakelijk, dat het dit
overlaat aan het volgende Kabinet?
Deze ministers hebben dit enorme
vraagstuk, van grote morele betekenis,
niet tot een oplossing kunnen brengen.
Het Kabinet heeft dus gefaald. En vol
gens de v.v.d. is dr Drees daarvoor het
meest aansprakelijk. Als leider van het
Kabinet is hij tekort geschoten. Hij had
een oplossing moeten vinden voor het
huurvraagstuk toen bleek, dat d© Twee
de Kamer de kreupele huurverhoging
zou verwerpen. Dat hij dit niet heeft
gedaan, pleit niet voor zijn stuurmans
kunst. De leiding is op dit gebied nu
overgenomen door verschillende politie
ke groepen, die thans het Kabinet steu
nen.
Deze critiek was niet mis. Maar de heer
Pollema (c.h.) was zeker niet minder
fel. Hij vond minister Witte een ver
moeid man. Zijn schriftelijke stukken
maken een matte indruk^Maar niet al
leen het Kabinet, maar ook het parle
ment gaf de heer Pollema de schuld
voor het feit, dat het woningbouwvraag-
stuk niet is opgelost. Deze onmacht is
naar zijn mening de ware oorzaak van
Frankrijk.
Op uitnodiging van Moskou zullen de
Franse ministerpresident Faure en de
minister van buitenlandse zaken, Pinay,
deze herfst waarschijnlijk een bezoek
aan de Sowjetunie brengen, wanneer zij
dan tenminste nog minister zijn. Want
de Marokkaanse crisis heeft ernstige
verdeeldheid in het Franse kabinet ge
bracht. Een deel der ministers wil mee
gaan met het voorstel van de Franse
Amsterdam te vervoeren. De heer
Meyers reed toen door, over Beek naar
de Waalbrug. Bij een bocht kwam hij
in aanraking met een hek, de motor
sloeg om en de berijder raakte bekneld
tussen motor en hek, waardoor hij een
been brak. Hij is naar een ziekenhuis
in Nijmegen overgebracht.
Annapolder opnieuw overstroomd. Ter
wijl de laatste hand werd gelegd aan
het herstel van de in December doorge
broken kade van de Annapolder is deze
nu opnieuw doorgebroken en is meer
dan 300 hectare land ondergelopen. Het
duizenden guldens
pas
Het stond reeds bij voorbaat vast, dat ook de Eerste Kamer de
voorstellen tot huurverhoging en belastingverlaging zou goedkeu
ren. Na het rumoer, dat daarover is ontstaan (het resulteerde in
een zeventien-daagse kabinetscrisis) was het duidelijk, dat het de
Senatoren niet gegeven zou zijn aan het gesloten compromis te
dokteren. Waarom zouden zij de politieke samenwerking verbre
ken? Voor de regeringspartijen is er nu alles aan gelegen het
Kabinet in stand houden. Brokken zullen er vóór 17 Juni 1956
niet meer worden gemaakt, maar dit wil zeker niet zeggen, dat
de politieke vlammen na Januari niet hoog zullen oplaaien. Dan
wordt er in de Kamer de voorbereiding voor de verkiezingsstrijd
gevoerd.
t© wijden, maar het lijkt er niet op,. i
dat hét Westen de hereniging van W -
Duitsland zal verkrijgen en er is, de
N. R. Crt. wijst er zeer terecht op,
door de verbeterde omgangsvormen der
Russen een kunstmatige sfeer van wel
behagen in het Westen ontstaan, welke
adaar misschien het gevoel van waak
zaamheid zal doen verslappen en de
militaire paraatheid afbreuk doen.
schillen wel eens tot uiting moeten ko
men. Maar het parool van de heer Teu
lings was: alles met mate.
Een andere k.v.p.-afgevaardigde, de heer
Kraayvanger, vertelde de regering, dat
zij de papierlawine, waarmee de woning
bouw gepaard gaat, moet laten verdwij
nen. D© bouwvoorschriften kunnen veel
eenvoudiger worden. Men dient rekening
met het tekort aan arbeiders te hou
den.
Daarom moeten de normen worden ver
anderd, zodat we het huidige bouwtem-
po kunnen bijhouden door een verstan
dige aanpassing aan de situatie.
Dat was een waar woord van een be
kend Rotterdams architect. Wat het
verschil in huurpeil betreft, vond de
heer Kraavanger een tijdelijke huurbe
lasting de enige oplossing om het moei
lijke huurprobleem grootscheeps op te
lossen.
Daarvan wilde Prof. Hellema (a.r.)
niets weten. Een huuregalisatiefonds
vindt hij fout, omdat men ook de so
ciale gerechtigheid t. o. v. de huiseige
naren moet betrachten. Met Prof. Mo
lenaar (v.v.d.) was hij het eens, dat
onze economische situatie labiel is.
Een algemene loonronde is thans niet
mogelijk. Van de zijde der,p.v.d.a.-frac
tie heeft men geen bezwaar gemaakt
tegende huur- en belastingvoorstellen.
Weliswaar had de heer v. Tilburg eni
ge bedenkingen tegen verschillende fis
cale voorstellen, maar evenals zijn par
tijgenoot In ’t Veld had hij geen lust
tot nakaarten. De vrede was getekend.
Zo stond de regering voor een gemak
kelijke taak. Helaas kon staatssecreta
ris v. d. Berge niet aan het debat deel
nemen. Een auto-ongeluk bracht hem
enige weken geleden in het ziekenhuis.
Thans is hij weer herstellende. Het re
sultaat van het debat was, dat het re
geringsvoorstel werd aanvaard.
'4, i
