I
fo
VERSTARDE FRANSE POLITIEK:
ACHTERGROND VAN KOLONIALE
TROEBELEN
LOONSVERHOGING OP KOMST?
KRIS-KRAS door Nederland
i PM
IL J
I
T'l
fe
1>
üs hjoed p
to sizzen
I
DE Duitsers mogen niet vergeten, dat
zij heel wat goed hebben te maken
aan Europa en daarom zekere offers
hebben te brengen. Een besef, dat ech
ter bij onze Oosterburen nog al te zeer
ontbreekt, het blijkt tussen haakjes ook
uit de houding der West-Duitse rege
ring tegenover de Nederlandse eisen in
zake de in de oorlog ontstane verliezen
door de opheffing van de deviezengrens
tussen Nederland en Duitsland. Daar
door bestal, platweg gezegd, het toen
malige Duitsland ons land voor onge
veer 4% milliard gulden waarvoor de
huidige Duitse regering echter nog nim
mer een enigszins billijke schadevergoe
ding heeft aangeboden. Een wel wat be
vreemdende houding van een regering
onder dr Adenauer, de man die in
Duitsland nog een der beste vertegen
woordigers der Europese gedachte heet
te zjjn, doch wiens houding nu ook wat
het Saarstatuut betreft teleurstelt, daar
bij thans met geen woord het door hem
gesloten statuut verdedigt. Enigszins
teleurstellend is ook, dat de Bondskan
selier het tempo van de opbouw van
de West-Duitse strijdkrachten heeft ver
traagd in afwachting van het resultaat
van zijn reis naar Moskou welke 9
September aanvangt en de a.s. con
ferentie der ministers van buitenlandse
zaken der Grote Vier te Genève.
Buitenlands Overzicht
Het gist ook dichter bij huis
De conferentie van Geneve beëindigd
■legering wil vacanlietoeslag verdubbelen
Ook drie dagen langer vacantie
STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND
Toekenning
Gysbert Japicxpriis ’55
Overeenkomstig het voorstel van de
daarvoor ingestelde adviescommissie
hebben Gedeputeerde Staten de Gysbert
Japicxpriis 1955 toegekend aan de heer
U. van Houten te St. Anna Parochie
voor zijn werk ,De Hillige Histoarje”,
dat door de verschijning van dee II in
1953 is voltooid; en voor zijn roman ,,De
Sünde fan Haitse Holwerda”, waarvan
de zesde druk in 1954 verscheen.
I
Hwat Lat Cjabe Skroar
‘Wr
Vrijdag 26 Augustus 1955
51e Jaargang
No. 66
ge-
van
KAMERO VERZICHT
Advertentieprijs: 12 cent per mm
Ingezonden mededelingen dubbel tirief
Handelsadvertenties bij contract reductie
Abonnementsprijs f 1.60 per kwartaal
(bij vooruitbetaling)
Giro 87926
As de bergen kealje,
dounset it wetter.
Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Uitgave: A. J. OSINGA N.V. Bolsward
Administratie- en Redactie-adres:
Marktstraat 15
Telefoon 451 Na 18.50 uur 505 of 555
(K 5157)
De redding van drie mijnwerkers te Spekholzerheide uit de
Willem Sohpia-mijn.
Foto: Met baarden en zwarte mijnwerkerskleren direct na het
binnenkomen, v. 1. n. r.: H. Bertram, P. Schoorman, H. Bertram.
jaren te kunnen financieren. Een van de
belangrijke besluiten van het Kabinet
is dan ook, dat er breed opgezet SER-
advies gevraagd zal worden over de eco
nomische situate in de jaren 1955 en
1956. Daarin moet met de huurverho
ging en de sociale maatregelen reke
ning worden gehouden. Dat komt er op
op neer dat er dit jaar geen grote loons
verhoging te verwachten is.
Ixindens lord mayor naar Den Haag.
De lord mayor van Londen zal van 10
tot 13 September een bezoek aan Den
Haag brengen als gast van het Haagse
gemeentebestuur. Op 10 September zal
hij in het oude stadhuis officieel worden
verwelkomd.
Onderwijzer gedood tijdens uitstapje. Op
de Wijngracht te Kerkrade werd Dins
dag het 56-jarige schoolhoofd J. Frant-
zen door de laadbak van een passerende
vrachtauto gegrepen en tegen de grond
gesmakt. Hij was vrijwel op slag dood.
Getuigen van dit dodelijk ongeluk wa
ren leerlingen van zijn school, met wie
hij voor een fietstocht door Z.-Limburg
was gestart.
Bolswards Nieuwsblad
De Jong’s Nieuwsblad
Wij blijven er aan twijfelen of Moskou
op dit ogenblik dat doel heeft of bereid
is straks te Genève werkelijk voorstel
len te doen of te aanvaarden, welke de
wereld een waarachtige vrede zullen
brengen. Voorlopig schijnt het doel van
de Sowjet-Unie enkel de status quo te
handhaven, omdat ze hoopt dat de tijd
voor haar zal werken. Zij verwacht, dat
haar glimlachjes de waakzaamheid van
het Westen zullen doen verslappen, dat
het Westen zal toestemmen in meer
handel, ook wat strategische goederen
betreft, met het Oosten en dat onderlin
ge geschillen der westelijke landen
waartoe een verwerping van het Saar-
statuut o.a. zou behoren hun kracht
verder zullen doen afbrokkelen.
Terecht schreef onlangs een commen
tator, dat het niet de vriendelijkheden
der Sowjetpolitici maar hun politieke
opvattingen zijn, voor de bedoelingen,
welke Boelganin c.s. met betrekking tot
Europa koesteren.
Elten wenst nieuwe raad. Een commis
sie uit de bevolking van Elten wil, naar
De Neue Rheinzeitung meldt, de Neder
landse minister van Binnenlandse Zaken
vragen verkiezingen te doen houden
voor een nieuwe gemeenteraad, die de
Landdrost adviserend ter zijde zal
staan. Deze adviserende functie werd
oorspronkelijk door de vroegere gemeen
teraad van het stadje vervuld, doch deze
inzien dat de toestand mede door hun
eigen houding onhoudbaar is geworden
en ook zij beseffen dat, wil Frankrijk
zijn Afrikaans rijk redden, naast in Tu
nesië ook in Marokko een nieuwe poli
tiek dient gevoerd.
En we zwijgen dan nog maar van Alge-
rië, dat een geheel andere status dan
Tunesië en Marokko heeft, omdat ’t een
Frans departement is, dat in het Fran
se parlement is vertegenwoordigd, maar
waar het Arabisch nationalisme ook ex
treme vormen aanneemt, getuige de ge
beurtenissen van Zaterdag.
dat in het Noorden van de Soedan Ara
bische dus Mohammedaanse stammen
wonen, die veel welvarender en ont
wikkelder zijn dan de primitieve neger
stammen van het Zuiden.
Onderdelen van deze laatste zijn thans
tegen de Arabische officieren uit het
Noorden in opstand gekomen. De Zui
delijke Soedanezen beschuldigden reeds
lang de huidige regering van de Soedan
een terreur in het Zuiden te oefenen,
waarom ze ook een zekere mate van
zelfstandigheid van het Zuiden binnen
het kader van de Soedanese staat vroe
gen.
Nu heeft de Egyptische regering altijd
voor het verwezenlijken van haar plan
nen gerekend op het Arabische Noorden
van de Soedan, dat immers stamver
want met de Egyptenaren is. Maar nu
in de laatste tijd gebleken is dat Kairo
niet meer op dit Noorden kan rekenen,
begon het aandacht aan de negerstam
men in het Zuiden te schenken, en wil
zij deze winnen.
De vraag is nu: heeft Kairo de hand in
deze opstandige beweging gehad of wil
ze deze gebruiken als voorwendsel om
haar troepen langer in de Soedan te
houden om kansen te scheppen aat als
nog de Egyptisch-Soedanese Unie tot
stand komt? Duidelijk is de toestand
allerminst, al mag men ook uit wat daar
in de Soedan geschiedt, concluderen,
dat het in een groot deel van Afrika
gist.
daarin opgenomen: De Bolswardsche Courant, Westergoo en
noemde voorstanders, slachtoffer van
wraakoefening zullen worden.
Wel heeft de volksstemmings-commis-
sie uit de West-Europese Unie getracht
een soort godsvrede tussen de partijen
tot aan de datum van de volksstem
ming tot stand te brengen, maar dit is
mislukt en het lot van het statuut is
zeer onzeker geworden, sommigen be
weren dat het met 70 der stemmen
verworpen zal worden, andere dat het
een dubbeltje op een kant wordt. Het
is inderdaad een hard gelag voor ,de
Saarlanders, afstand te doen van hun
vaderland, maar verstandelijk gespro
ken is de oplossing volgens het Saar-
statuut de beste om de eeuwenoude
vete tussen Duitsland en Frankrijk te
begraven, wat een groot Europees be
lang is.
in feite nog maar verder achterop zouden raken. Daar waren ten
slotte de werkgevers, die een advies wilden hebben van de Sociaal-
Economische Raad over de vraag of een loonsverhoging inderdaad
wel mogelijk is. De drie organisaties van de werknemers waren
daar fel op tegen. Vooral het C. N. V. en de K. A. B., want zij
waren van mening, dat per bedrijfstak moet worden bekeken of
er een loonsverhoging gegeven kan worden of niet.
TTET is een schrale troost, dat niet
alle Afrikaans nationalisme zich te
gen het Westen keert. Dat ervaart
Egypte, nu het Soedanees parlement
met algemene stemmen heeft besloten
dat de regelingen voor de zelfbeschik
king van het land onmiddellijk in wer
king moeten treden, wat betekent, dat
zowel de Egyptische als de Engelse
troepen, die nog in de Soedan zijn voor
het eind van dit jaar het land moeten
verlaten, waarna een volksstemming zal
beslissen of de Soedan een volkomen
onafhankelijke staat zal zijn of een zelf
standig onderdeel van een Egyptische-
Soedanese staat.
Lang is aangenomen, dat het ten slotte
wel op het laatste zou uitlopen omdat
bij gehouden parlementsverkiezingen de
partij in de meerderheid bleek, welke
met Egypte wilde samengaan. Maar er
blijkt zich in die partij zelf een wijziging
van het standpunt te hebben voorge
daan, men is in de hoogste kringen van
regering en partij blijkbaar tot het in
zicht gekomen, dat men beter volkomen
zelfstandig kan blijven. Daartoe zal bij
gedragen hebben het aan de kant zetten
in Egypte van Naguib, die uit de Soe
dan afkomstig is en er een grote aan
hang had. Maar ook het feit, dat bij de
onderhandelingen tussen de Egyptische
en Soedanese autoriteiten over de ver
deling van het water van de Nijl, Egyp
te bleek zozeer op eigen voordeel uit te
zijn, dat de Soedanese regering de in
druk kreeg, dat, als men prjjs stelde
op handhaving van zijn rechten zich
vooral niet moest begeven in een unie
met Egypte.
Kairo ziet zich dus dgze kans om de
eenheid van de volken van het Nijldal
tot stand te brengen, waarschijnlijk ont
gaan. Tenzij er zich weer een omme
keer in de stemming in de Soedan voor
doet. En men vraagt zich in dit verband
weer af wat eigenlijk de opstand had
te betekenen, welke onder de Zuid Soe
danese troepen was uitgebroken tegen
hun Noord Soedanese officieren.
Tot goed begrip dient men te weten,
Speculeert dr Adenauer werkelijk nog
op Russische voorstellen, welke voor
West-Duitsland aantrekkelijker zouden
zijn dan zyn deelgenootschap in de Na-
to?
Het loonprobleem houdt in deze warme dagen de gemoederen nog
geducht bezig. Op 21 Juli j.l. hebben de ministers Suurhoff, Zijl-
stra, Staf. De Bruyn en staatssecretaris Van Rhijn zich naar ae
Stichting van de Arbeid begeven om de wensen van de verschil
lende werkgevers- en werknemersorganisaties te horen. De be
windslieden zijn toen tot de ontdekking gekomen, dat die wensen
zeer verschillend waren en dat het uiterst moeilijk zou zijn om
een bevredigende regeling voor het loonprobleem te vinden.
Daar was het N. V. V., dat het liefst een algemene loonronde
wenste, naar zijn mening de beste methode om de gestegen wel
vaart te verdelen. Daar waren ook het C. N. V. en de K. A. B.,
die zich op het standpunt stelden, dat een algemene loonsver
hoging niet moet leiden tot prijsstijging, waardoor de werknemers
Briefport weer omhoog? Bjj de cen
trale directie der PTT zijn sinds enige
tijd niet onbelangrijke wijzigingen in de
post- en telefoontarieven in ernstige
overweging. Reeds moet contact op mi
nisterieel niveau hierover hebben plaats
gehad.
A/AN het verdere nieuws zou misschien
als we er ruimte voor hadden, het
bericht dat in Brazilië een militaire
staatsgreep aanstaande is, uitvoerig
commentaar verdienen. Blijkbaar zou de
bedoeling van deze staatsgreep zijn de
algemene verkiezingen te voorkomen,
welke in October moeten worden gehou
den, en welke volgens de chef van de
generale staf, in een sfeer zullen plaats
hebben, waarin corruptie hoogtij viert.
Overigens wordt het in Zuid-Amerika
gewoonte dat het leger de baas speelt;
in een artikel in de N. R. Crt. werd de
zer dagen vermeld, hoe in zeven van
de tien Zuid-Amerikaanse republieken
de militairen de leiding hebben, wat
meestal te wijten schijnt aan het feit,
dat het publiek genoeg krijgt van
beroepspolitici die hun eigen belangen
stellen boven die van het land.
Ten slotte: de conferentie der atoom
geleerden te Genève is geëindigd, zij
heeft de gewone man overtuigd dat
deze geleerden nog iets anders kunnen
dan bommen maken, en dat zij werk
doen dat van ontzaglijke betekenis voor
de welvaart van de wereld is. Al moet
diezelfde gewone man ook constateren,
dat hij eigenlijk niets begrijpt van het
werk, dat z(j doen en dat de kloof tus
sen wat hij weet en wat zij weten, steeds
wijder wordt.
Maar regeren is ook een kwestie van
psychologie. De ministers begrijpen wel,
dat de arbeiders ook nu van de geste
gen welvaart moeten profiteren. Het
gaat niet aan hen met een kluitje in het
riet te sturen, door voor te spiegelen
dat er eind 1956 iets gaat gebeuren.
Neen, het staat nu wel vast, dat de
welvaart in dit jaar gestegen is met
5 per hoofd van de bevolking.
En deze gestegen welvaart moet op de
een of andere manier worden verdeeld.
De grote moeilijkheid is echter hoe dit
moet gebeuren. Eén ding moet daarbij
voorop staan: ook de kleine, bedrijfs-
taksgewijze loonronde mag geen prijs
stijgingen ten gevolge hebben. De loons
verhoging moet dus uit de winst worden
betaald. Er wordt echter lang niet in
alle bedrijfstakken winst gemaakt. En
deze overweging leidt automatisch tot
de conclusie, dat er slechts dan een
loonsverhoging mag worden gegeven,
als daarover eenstemmigheid bestaat
tussen de werkgevers en de werkne
mers. Hoe groot mag die loonsverhoging
zijn? Ook dat zal de regering wel be
palen. Zij zal wel niet meer bedragen
dan 3 4 4%.
Nu is het lang niet zeker op welke
wijze deze loonsverhoging gegeven zal
worden. De regering stelt zich op het
standpunt, dat de vacantietoesiag mag
worden verdubbeld. In plaats van 2%
mag dus 4 van het jaarloon worden
uitgekeerd, terwijl het aantal vacantie-
dagen met drie kan worden verlengd.
Over deze dingen zouden de onderhan
delingen tussen de werkgevers en de
werknemers dan mogen gaan.
Verscheidene organisaties, zoals K A B.
en C.N.V. voelen daar niets voor. Waar
om mag alleen maar worden gesproken
over de secundaire arbeidsvoorwaarden?
Als vaststaat dat een loonsverhoging
van 3 mogélijk is, moet dat ook tot
uiting kunnen komen in de week- of
maandsalarissen.
In dit opzicht is het kabinet vast be
sloten. Tot nu toe tenminste. Maar het
is heel goed mogelijk, dat het stand
punt der ministers zal veranderen als
de Stichting van de Arbeid zich una
niem op het standpunt stelt, dat de be-
drijfstaksgewijze loononderhandelingen
ook op de primaire arbeidsvoorwaarden
betrekking mogen hebben.
Het N. V. V. schijnt daar overigens niet
veel voor te voelen. Dit systeem zou
niet passen in zijn opvatting over een
algemene loonronde. Het wenst zoveel
mogelijk te voorkomen, dat een arbei
der, in gelijke omstandigheden, in de
ene bedrijfstak meer verdient dan in
een ander. De andere organisaties heb
ben daartegen niet zoveel bezwaar. Het
zal nog wel enige weken duren voordat
de beslissende knoop wordt doorgehakt.
Op 2 September a.s. komt de Stichting
van de Arbeid weer bijeen. Dan zal zij
zich over het regeringsstandpunt moe
ten beraden.
Slaapwandelend kind viel uit raam. In
de nacht van Maandag op Dinsdag om
streeks half twee is het 8-jarig doch
tertje van de familie T. aan de Wevers-
straat te Rhenen al slaapwandelend uit
een raam gevallen, ongeveer zes meter
boven de grond. Toen de ouders van ’t
meisje hun kind hoorden huilen, gingen
zij naar de slaapkamer, maar het ledi-
kantje was leeg. Toen de vader door
het raam keek zag hij het meisje op
sraat liggen. Met een zware hersen
schudding en inwendige kneuzingen is
het in het Julianaziekenhuis opgeno
men.
TTET was eind van vorige week pre-
cies twee jaar geleden, dat de sul
tan Mohammed ben Joussef in balling
schap werd gezonden, omdat hij sympa
thiseerde met de eisen der Marokkaan
se nationalisten. Eigenlijk had de Fran
se regering in eerste instantie niet met
deze staatsgreep te maken, want het
was niet de regering te Parijs die be
sloot Sultan ben Joussef door de hui
dige sultan Ben Arafa te vervangen.
Het was de pasja van Marrakesj, El
Glawi, hoofd van de Berberstammen,
verklaarde vijanden van de Arabieren,
die, met instemming van de hoogste
Franse autoriteiten ter plaatse Ben
Joussef met wapengeweld af zette en
verving door Ben Arafa, omdat hij
vreesde, dat als de nationalisten hun
zin kregen hij en zijn Berbers slacht
offers zouden worden van Arabische
onderdrukking.
De toenmalige Franse regering, vrezen
de dat anders een burgeroorlog zou
ontstaan, heeft dit optreden van El
Glawi en de Franse generaals, ook om
dat de Franse kolonisten in Marokko er
erg mee waren ingenomen, later ge-
sanctionneerd.
Doch ze beroofde zichzelf daar
door ook van de medewerking van
een figuur, die door zijn gezag
naar beide zijden, misschien toen
al een verzoening tussen Parijs
en de Marokkaanse nationalisten
had tot stand kunnen brengen.
In ieder geval geeft de wijze waarop de
Sultanwisseling geschiedde, de Marok
kaanse nationalisten een zeker recht te
betogen dat Ben Arafa op onwettige
wijze de troon bezet en dat hij eerst
moet aftreden, voor men tot een redelijk
overleg over een regentschapsraad in
hun land kan komen, die de nodige her
vormingen zal invoeren om Marokko
wat binnenlandse aangelegenheden be
treft, zelfstandigheid te geven.
De nieuwe resident, generaal Grandval,
die opdracht van de regering Faure had
om in voor-overleg met de nationalisten
deze te winnen voor een samenwerking
met de Franse regering voor dit doel,
zag dit dan ook wel in en zijn oorspron
kelijk voorstel aan Parijs was dan ook,
dat Ben Afara zou aftreden en daarna
de regentschapsraad zou worden ge
vormd, bestaande uit alle partijen.
Maar in het Franse Kabinet waren de
conservatieve leden niet voor deze op
lossing, waartegen ook de Franse kolo
nisten zich scherp verzetten, en zo
kwam er een compromis oplossing,
waarbij voorlopig in ieder geval Ben
Arafa zou worden gehandhaafd, maar
deze een regering moest vormen uit alle
partijen.
Dat was een onmogelijk voorstel aan
deze Sultan, men wist immers, dat
de nationalisten niet met hem wilden
samenwerken en Ben Arafa moest dan
ook Parijs meedelen, dat hij wel bereid
was een soort raad te vormen, maar al
leen van partijen, welke hem gezind
waren, de andere moesten dan maar in
de oppositie gaan.
Die waren echter al jaren in de oppo
sitie en fel ook, dat had de terroris
tische activiteit in het verleden wel be
wezen beantwoord met een even felle
actie van de zijde der Franse kolonis
ten welke Zaterdag, de tweede ver
jaardag van Ben Joussef’s afzetting,
dan haar hoogtepunt bereikte.
De afschuwelijke misdaden, welke de
extremisten onder de nationalisten, bij
bestaan door gepeupel, die dag pleeg
den, zijn niet goed te praten, maar zij
hadden wellicht voorkomen kunnen wor
den als het kabinet-Faure minder ver
deeld was geweest over de oplossing van
de Marokkaanse kwestie en gehoor had
gegeven aan de raadgevingen van
Grandval en voortvarend had gehan
deld. Het is te vrezen, dat wat nu Za
terdag is gebeurd van ongunstige in
vloed zal zijn op de besprekingen welke
de Franse regering nu met enige Ma
rokkaanse leiders te Aix les Bains voert
over de nieuwe status van hun land,
tenzij de Franse conservatieven nu ook
De honderden doden welke Zaterdag in Frans Noord Afrika
vallen zijn bij terreurdaden der nationalisten en bij hun botsingen
met Franse troepen vormen een afgrijselijke illustratie van het
Franse immobilisme, d. w. z. van de onbeweeglijkheid der Franse
politiek. Deze poltiiek is verstard omdat de Franse kabinetten
niet meer over krachtige meerderheden beschikken, waardoor een
bepaald doel niet meer met doortastendheid kan worden bereikt.
Om kabinetten te vormen moeten er te Parijs onnatuurlijke com
promissen worden gesloten tussen vooruitstrevende en behoudende
partijen, waardoor een vernieuwende politiek onmogelijk blijft. Wat
er de laatste tijd in Marokko is gebeurd, is daarvan een sprekend
bewijs.
Met al die verschillende wensen en ver
langens z(jn de ministers op de 21ste
Juli naar huis gegaan met de belofte
het loonbeleid in het Kabinet te bespre
ken. De Stichting van de Arbeid zou
dan van het verloop van die bespreking
op de hoogte worden gesteld. Dit is ge
beurd en wel Dinsdag j.l. Dezelfde mi
nisters zijn weer met de werkgevers- en
werknemersorganisaties achter de groe
ne tafel gaan zitten. Alleen minister
Staf had zijn plaats moeten ruimen voor
zijn collega Mansholt die de eerste be
spreking door vacantie niet kon bijwo
nen. Het Kabinetsstandpunt schijnt niet
verrassend te zijn.
De prijspolitiek van minister Zijlstra
wordt krachtig gesteund. Daarom wil
het Kabinet in geen geval een algemene
loonsverhoging. Zij heeft dus gekozen
voor een bedrijfstaksgewyze loonsverho
ging. Maar veel moet men daar maar
niet van verwachten, want de ministers
bekijken de loonpolitiek op de lange
baan.
In de loop van 1956 en 1957 moeten
belangrijke voorzieningen worden ge
troffen. De definitieve ouderdomsvoor
ziening zal dan een feit worden en te
vens houdt de regering rekening met
een huurverhoging van 25 Deze za
ken moeten betaald worden. Daarvoor
is een loonsverhoging noodzakelijk.
Maar bovendien staan nog enkele an
dere gewichtige sociale voorzieningen te
wachten, zoals de regeling voor wedu
wen en wezen en de verbetering van
de invaliditeitswet. Het standpunt van
de regering is dat reeds nu gespaard
moet worden om dit alles de komende
r
TTET gist trouwens ook dichter bij
>xhuis. We hebben hier het oog op ’t
Saarland, waar op 23 October een volks
stemming zal worden gehouden over ’t
Saarstatuut en waar de pro-Duitse par
tijen op de grofst Hitleriaanse wijze
trachten de bevolking te bewegen dit
statuut te verwerpen.
Men weet waarom het gaat; het Saar
land voor de oorlog een stuk Duits
land heeft dus een Duitse bevolking,
maar het is economisch aangewezen op
Frankrijk, waarmee het nu een econo
mische Unie heeft. Ook Frankrijk kan
het Saarland om economische redenen
niet missen en te Parijs is men er diep
van overtuigd dat als West-Duitsland
weer over het Saarland met zijn m(jnen
zou kunnen beschikken, het Frankrijk
economisch spoedig geheel zou over
vleugelen.
De Fransen hebben daarom het Saar
statuut waarbij het Saarland geëuro-
peïseerd wordt, dus politiek en econo
misch gescheiden van West-Duitsland
tot er een definitief vredesverdrag met
geheel Duitsland wordt gesloten, tot
een onderdeel van de Parijse accoórden
gemaakt.
Zonder het Saarstatuut wilden zij geen
herbewapening van West-Duitsland. Het
Saarland zal als het statuut wordt aan
genomen dus een zelfstandige staat
worden met Frankrijk in een economi
sche Unie verbonden en onder toezicht
van een Europees commissaris aange
wezen door en verantwoordeliik aan de
ministerraad der West-Europese Unie.
De West-Duitse regering heeft destijds
in deze regeling toegestemd evenals de
Bondsdag, maar de landen der West-
Europese Unie hebben er op gestaan
dat de Saarlanders zelf ten slotte het
recht moesten hebben over hun lot te
beslissen en daarom werd een volks
stemming voorgeschreven, welke op 23
October wordt gehouden. Aanvankelijk
nam men aan dat de Saarlanders het
statuut met grote meerderheid zouden
aanvaarden, maar sedert de pro-Duitse
partijen, d. w. z. de partijen, die het
Saarland niet van het moederland ver
vreemd willen zien, weer actie mogen
voeren, is dat anders geworden. Niet
alleen omdat die partijen tot het gevoel
der Saarlanders spreken, die ten slotte
alle Duitsers zijn, maar ook omdat zij
terroristisch optreden en bij de voor
standers van het statuut de vrees wek
ken, dat als dit statuut wordt verwor
pen en als bij de daarop volgende par
lementsverkiezingen deze pro-Duitsers
het heft in handen krggen, zij, de ge-
