roar
DE RUSSISCHE GLIMLACH MAAKTE
PLAATS VOOR GRIJNS
DE OPBOUW VAN HET LEGER
KRISKRAS door Nederland
Dl Verenigde Staten willen echter
U geen levering van deze goederen aan
het Oosten, als men het niet eens wordt
over de ontwapening, of liever, de be
perking der bewapening. Het Westen
wilde inzake de verbetering der niet-
politieke contacten meer vrijheid van
beweging voor toeristen en ongestoord
radioverkeer, maar de Russen moeten
daar niets van hebben, zij willen voor
hun land zeker isolement handhaven
en zfln blijkbaar bang voor Westerse be
ïnvloeding van het Russische volk.
Duidelijk is ter conferentie gebleken,
dat de sleutel voor overeenstemming in
Europa ligt in het Duitse vraagstuk,
een kwestie waarvoor het Westen nooit
warm zou zijn gelopen, als de Sovjet
unie na de oorlog niet een dergelijke
expansiezucht had getoond, gepaard aan
zeer sterke bewapening en een neiging
tot inmenging in de binnenlandse aan
gelegenheden van andere landen, dat
het Westen zich daar tegen te weer
moest stellen en een defensiesysteem
vormen, waarin West-Duitsland onmis
baar was.
e
üs hjoed p p
to sizzen
Buitenlands Overzicht
Tussen Arabië en Israël wil het niet boteren
Vele onzekerheden werken verlammend
d.
Zilveren filmpjes
Conferentie
Het gordijn blijft
dicht
STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND
Hwat hat Cfal)
in mineur gesloten
J
51e Jaargang
No. 90
Vrijdag 18 November 1955
De Jong’s Nieuwsblad
De wraid is gjin prottersaei
toezicht
KAMEROVERZICHT
2de week November 1930
te
LS.
i
f
m
Advertentieprijs: 12 cent per mm
Ingezonden mededelingen dubbel tarief
Handelsadvertenties bij contract reductie
Abonnementsprijs f 1.60 per kwartaal
(bij vooruitbetaling)
Giro 87926
Grote pluimvee- en konijnententoonstel,
ling te Wommels.
er
et
jn
et
ir
as
eb
Het R.K. Jongenspatronaat te Bolsward
bestond 25 jaar. De feestelijke bijeen
komst stond onder leiding van de voor
zitter, dokter S. Andela.
Bolsward heeft een nieuwe motorspuit.
De straal kan wel 10 m. hoog schieten.
Daar motorspuiten vaak op de hache-
Ijjkste momenten kuren hebben, blijven
de handspuiten voorlopig in reserve.
De R. P. S. had te Bolsward in de afge
lopen maand een inleg van f 1990.98
(men vergelijke dit cijfer met de thans
onder stadsnieuws genoemde).
Beschikbaar 3 beren bij A. Veninga,
Schettens.
Op de kritegearkomste fan de Krite
Boalsert sil de Fryske toanielskriuwer
Y. Schuitmaker foardrage üt syn eigen
wurk (De Sang fan ’e tiid).
De eerste waterstralen van de intercom
munale waterleiding te Leeuwarden zijn
Makkum binnengekomen.
Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Uitgave: A. J. OSINGA N.V. Bolsward
Administratie- en Redactie-adres:
Marktstraat 15
Telefoon 451 Na 18.30 uur 305 of 335
(K5157)
Nederland’s grootst gegraven dok in aanbouw bij de N. D. S. M. wordt
26 November a.s. officieel in gebruik gesteld.
De foto toont een overzicht van het gegraven dok, dat bijna gereed ia.
De werklieden doen bij dit grote werk wel erg nietig aan.
Lengte 245 M., breedte 40 M. Er gaat 90.000 M.3 water in en er komen
4 hijskranen bij. De waterdiepte boven de kielblokken bedraagt 8.40 M.
Ze kunnen wel naar huis toe gaan,
En trek daar aan de touwen,
Laat niemand langer in de waan
Van onderling vertrouwen.
Weef verder elk zijn kronkellijn,
Eenheidsplan zal niet slagen,
Wij voelen achter het gordijn,
Kan 't nog geen licht verdragen.
PIET.
de
ik
te
r,
Bols wards Nieuwsblat
ir
in
ig
d,
JD
steling tussen twee groepen van nog
ongeveer gelijke sterkte, waarvan de
tegen het Westen meest onverzoenlijke
zich concentreert rond het ministerie
van buitenlandse zaken. Want het is
haast ondenkbaar, dat Molotoff ook
zelfstandig is gekomen tot de agressie
ve Russische politiek in het Midden Oos
ten de wapenleveringen aan de Ara-1
bische staten welke de mislukking
van Genève als het ware inleidde.
men vijf divisies in stand houden en
vervangen met f 1350 millioen per jaar?
Het is een nijpende vraag.
Minister Staf gaat daaronder gebukt.
Bnnen enkele weken vertrekt de be
windsman naar Canada en Verenigde
Staten om eens poolshoogte te nemen.
Van de Kamer uit heeft men hem al te
verstaan gegeven, dat hij de Amerika
nen duidelijk moet maken, dat zij re
kening moeten houden met de positie
van een klein land, dat zijn verplichtin
gen altijd trouw is nagekomen.
Misschien zal dit helpen. De enige afge-
blanken, die in overgrote meerderheid
wel zullen stemmen op de nationalisti
sche partij, zuster van die in Z.-Afrika
welke voor totale aansluiting bij Z.-
Afrika is.
Ds J. Op ’t Holt, Geref. predikant
Bolsward viert zijn 40-jarig ambtsjubi
leum.
We schrijven dit overzicht vóór de conferentie van Genève formeel
geëindigd is, zodat nog een verrassing mogelijk blijft, maar zoals
de zaken zich laten aanzien, zal men zonder enig resultaat uitéén
gaan. Dat leek verleden week, toen de besprekingen over de Duitse
hereniging mislukten al waarschijnlijk, omdat zonder een accoord
over het Duitse vraagstuk ook overeenstemming over een Europees
veiligheidsstelsel onmogelijk werd. En daarom weer moesten de
besprekingen over de kwestie der ontwapening mislukken en om
dit laatste kon ook de discussie over verbetering der niet-politieke
contacten niet tot succes leiden. Want de Russen hechtten, wat
dit laatste betreft, vooral ook aan uitbreiding van de handel en
speciaal aan hervatting van de levering van wat men noemt stra
tegische goederen door het Westen aan het Oosten.
Overheidsinvesteringen.
Verleden week heeft de Tweede Kamer
een motie Lucas (k.v.p.) aangenomen
om ook de overheidsinvesteringen te be
perken. Dit omdat er maatregelen zijn
genomen om de investeringen van het
particuliere bedrijfsleven enigszins af te
remmen.
Tegen de motie waren de socialisten en
communisten.
Minister v. d. Kieft heeft zich danig
geweerd. Zijn grote bezwaar tegen dit
voorstel was de vaagheid. Waarom deze
algemene kreet en waarom niet precies
aangegeven op welke punten er bezui
nigd kan worden?
Daar had de Kamer geen zin in, om
dat zij dit niet kan bekijken. En zo
waren we weer verzand in het jaarlijkse
onbevredigende debat.
Enerzijds is er de Kamer, die klaagt
over de hoge overheidsuitgaven. Anders-
zijds antwoordt de regering ieder keer
Potkijken mag je niet gegund,
Weg zijn de mooie dromen,
Men blijkt nog op geen enkel punt
Nader te zijn gekomen.
Het debatteren meer dan moe,
Openheid leek elk juister,
Maar ’t ijzeren gordijn blijft toe,
Alles nog even duister.
Er is weer druk geconfereerd.
Tussen de wereldgroten.
Er wordt ten stelligste beweerd,
Dat ze zijn opgeschoten.
Maar nu staan plots de zaken stop,
Men zeurde al een tijdje,
Toe, jongens, trek ’t gordijn wat op,
Dat blijkt een zwaar karweitje.
Het was de Stalinistische politiek, wel
ke het Westen tot tegenmaatregelen
dwong.
Toen in Juni van dit jaar op de
eerste conferentie van Genève de
regeringsleiders der Grote Vier
elkaar ontmoetten, onder wie de
nieuwe Russische premier Boel-
ganin, meende men wel, dat er
een nieuwe periode in de interna
tionale politiek was aangebroken,
de glimlach van Genève scheen
over de wereld, maar lang heeft
men zich niet in de warmte ervan
mogen koesteren, want op deze
tweede conferentie werd het al
spoedig heel kil en het Westen
begon zich te verwonderen over
de weer gewijzigde houding der
Russen.
Zo zelfs, dat men wel tot zeer gewaagde
gissingen is gekomen. De gewaagdste
is misschien wel deze, dat de groep in
Rusland, die naar een betere verstand
houding met het Westen wil koersen,
Molotoff, de laatste vertegenwoordiger
van de Stalinistische politiek in de
hoogste Russische regionen, tracht weg
te werken door hem straks, te Moskou
teruggekeerd, verantwoordelijk te stel
len voor de mislukking van de tweede
conferentie te Genève.
Het is natuurlijk mogelijk, dat deze gis
sing juist is, maar dan moeten we wat
er zich thans te Moskou afspeelt, toch
breder zien dan als een strijd tegen één
man, Molotoff, doch meer als een wor-
Waarin opgenomen: De Bolswardsche Courant, Westergoo en
opnieuw: geef dan zelf de bezuinigin
gen aan, waartoe de Kamer niet in
staat is. Zo zit men in de vicieuze cir
kel. En toch gaat het hier om een zeer
belangrijke zaak. We staan voor het
probleem dat het budgetrecht van de
Kamer niet meer doeltreffend gehan
teerd kan worden. De Kamer kan het
niet meer bekijken, maar tegelijk klaagt
zij. Dan is er toch maar één oplossing?
Wat ligt er meer voor de hand dan dat
zij naar methodes zoekt, waardoor het
budget weer een machtig wapen wordt
Dat zij inderdaad de regering weer kan
controleren.
In verscheidene perscommentaren ia
reeds op de wenselijkheid daarvan gewe
zen. Het is duidelijk dat men dan zal
moeten afstappen van de huidige me
thode. Het staatsrecht op dit punt moet
waarschijnlijk wel op de helling. Maar
staatsrecht mag geen tyran zijn. Een
onderzoek naar buitenlandse systemen
op dit gebied zal geen kwaad kunnen.
Hopenlijk durven onze Parlementsleden
dit aan, want zo gaat het niet langer,
Viering 5 Mei in 1956. De regering ver
trouwt, dat de Nationale Bevrijdingsdag
ook in 1956 waardig zal worden gevierd
en zij zal dit gaarne bevorderen. Dit
verklaart minister-president dr. W.
Drees in een nota aan de Tweede Ka
mer. Maar de jaarlijkse herdenking zal
uiteraard niet het zeer bijzondere ka
rakter kunnen dragen dat de 10-jaar-
lijkse herdenking heeft gehad.
Man. 63 jaar verdronken. Maandag
avond is de 63-jarige paardenhandelaar
en pensionhouder W. Bosscha te Hee-
renveen nabij zijn woning te water ge
raakt en verdronken. De man is vermoe
delijk door de duisternis misleid. Het
stoffelijk overschot is Dinsdagmorgen
opgehaald.
Drastische reorganisatie bjj de Lyempf.
Tussen de Coöperatieve Condensfabriek
..Friesland” te Leeuwarden en Lijempf
(Leeuwarder IJs en Melkproducten Fa
brieken) is overeenstemming bereikt
over de verkoop van een 7-tal Lijempf-
fabrieken aan de Condens. Dit houdt in,
dat van 26 November af de Friese be
drijven in Berlikum, Dokkum, Workum,
Sloten en Wolvega, benevens die in
Kuinre en Steenwjjkerwold in Overijsel
door de Condens zullen worden geëx-
ZAGENBLIKKELIJK is de winst van
het fiasco van Genève voor het
Westen. Niet alleen de Westelijke vol
ken, maar ook velen in West-Duitsland
zullen immers in de overtuiging ge
sterkt zijn, dat er niet met de Russen
valt te praten, zolang ze in hun huidige
houding volharden.
Maar hoelang zal die stemming in W.-
Duitsland de overheersende bljjven, bij
de felle oppositie, die daar jegens de
regering-Adenauer bestaat; feitelijk al
leen z(jn eigen partij, de Chr. Dem. Unie
staat achter zijn buitenlandse politiek,
de andere wensen, de ene meer dan de
andere, de één vroeger, de ander later,
diplomatiek overleg met Moskou over
de Russische voorwaarden voor een her
eniging ook al zou deze hereniging dan
mogelijk een uittreden van West-Duits-
land uit de Navo tengevolge hebben; de
Russen sturen dan ook niet voor niets
een hunner beste diplomaten, Zorin, als
ambassadeur naar Bonn.
Voor de verdere ontwikkeling van de
betrekkingen tussen West en Oost moet
men waarschijnlijk de komende maan
den minder naar Washington en Mos
kou zelf zien dan naar Bonn, waar dr
Adenauer gelukkig herstellende is van
zijn ziekte, het zou een zware slag voor
het Westen zijn als hij uit de politieke
arena verdween.
Zjjn moeilijkheden in het binnen
land z(jn misschien nog toegeno
men door de strijd, welke thans
in West-Duitsland wordt gevoerd
om tot een christelijk vakverbond
te komen en dus een scheuring
te veroorzaken In het grote Duit
se vakverbond.
Treden de katholieke en prot. chr. ar
beiders uit, dan wordt de invloed van
het Marxisme in het oude vakverbond
groter en die richting heeft zich al
eens uitgesproken voor het aanknopen
Het laatste parlementaire jaar is in alle opzichten een vreemd
jaar. De ministers kunnen er zich vrij gemakkeltjk van afmaken,
wetende, dat vele zaken bij de komende Kabinetsformatie toch op
de helling moeten worden gezet. Dat hebben we ditmaal ook weer
beleefd bij de behandeling van de begrotingen voor Oorlog en
Marine. De opbouw van onze defensie is altijd een belangrijke aan
gelegenheid geweest in ons Parlement. En dat is geen wonder,
want momenteel wordt er per jaar f 1350 millioen voor dit doel
uitgetrokken. Een bedrag, dat zo groot is, dat de Kamerleden het
zelf niet meer kunnen overzien. Bovendien is het militaire apparaat
dermate gigantisch geworden, dat zelfs de meest deskundige spe
cialist geen inzicht in de détails daarvan heeft.
Ditmaal heeft het Defensiedebat wel
helemaal op losse schroeven gestaan.
Er waren namelijk zoveel onzekerheden
in het spel, dat Kamer noch minister
eigenlijk een verstandig woord konden
spreken. In de eerste plaats is er de
atoomontwikkeling. De fabricage van de
atoombom en andere atomische wape
nen brengt een volslagen ommekeer in
de strategie. Het vliegtuig bijv, krjjgt
in de eerste dagen van een eventuele
oorlog de belangrijkste plaats. Maar ons
legersysteem is nog niet afgestemd op
de moderne strategie. En daarom was
het niet te verwonderen, dat alle con
structieve fracties vroegen, wanneer de
aanpassing een feit zal zijn.
Maar helaas, minister Staf weet het ook
nog niet precies. Onze defensie-inspan-
ning houdt nauw verband met de af
spraken die in Natoverband zijn ge
maakt. En in de Nato heeft men af
gesproken, dat men voorlopig gewoon
door moet gaan.
Ons vijf divisiënplan wordt momenteel
dus voortgezet. Het is niet prettig dit
te doen, met de mogelijkheid in het
vooruitzicht dat het binnenkort wel
weer veranderen zal. Generaal Gruen-
ther echter, heeft de nationale regerin
gen dringend verzocht niet zelfstandig
het legerplan te reorganiseren. En als
goed Nato-lid houden wij ons daaraan.
In de tweede plaats is er de vraag of
de f 1350 millioen per jaar wel voldoen
de is om inderdaad een goed leger in
stand te kunnen houden. Bij de opzet
van de plannen is rekening gehouden
met de Amerikaanse steunverlening.
Door tal van oorzaken is deze iets te
gengevallen. Binnen enkele jaren kan
de gehele Amerikaanse hulp van de
kaart zjjn, want deze wordt slechts ge
geven voor de opbouw van ons leger.
Als de opbouw echter voltooid is, zitten
we met de instandhouding. Dat bete
kent, dat we elke kogel en granaat,
elke tank en vrachtwagen zelf moeten
gaan betalen. Dat legt op ons kleine
land een ontzaglijke zware last. Kan
z.g.
van de V. N. behoort.
Deze week zjjn er in dat Z.W.-Afrika'
verkiezingen voor de daar wonende
Drie trekken er aan ’t ijzeren koord,
’t Begint iets te bewegen,
O, kijk, een kleine lichtstreep gloort,
Trek door maar, niet verlegen!
Dat hoort de huisbaas Molotof,
Hij wordt een beetje bang en
Schiet nijdig uit zijn rode slof,
Afblijven, vlug, laat hangen!
dit ook zij, deze conferentie
schijnt geen resultaat van betekenis
te zullen opleveren. Zelfs was het vlak
voor haar einde nog onzeker of er spoe
dig een nieuwe zou worden gehouden.
De Russen stuurden daarop aan, de
Fransen voelden er voor, de Engelsen
wilden een datum voor een volgende
conferentie eerst later vaststellen en
minister Dulles van Amerika voelde, na
zijn ervaringen op deze, helemaal niet
voor een nieuwe bijeenkomst.
Ook al niet omdat in 1956 in de Ver.
Staten een nieuwe president moet wor
den gekozen en ook congresverkiezin
gen worden gehouden. De Amerikaanse
regering wenst de verkiezingscampagne,
welke onder slechte voortekenen voor
haar begint, want de onlangs gehouden
lokale verkiezingen in de V. S. wezen
op een toeneming der populariteit van
de democraten, niet te vertroebelen door
kwesties van buitenlandse politiek, noch
een eventueel nieuwe regering te bin
den aan gewichtige besluiten op dat
terrein, welke zo kort voor haar optre
den nog door de oude zouden kunnen
worden genomen.
Overigens zijn conferenties niet de eni
ge middelen voor diplomatiek overleg,
het kan natuurlijk ook via de minder
publieke kanalen van de ambassades ge
schieden.
Een dergelijk fiasco als deze conferentie
leed, zou vroeger betekend hebben, dat
het oorlogsgevaar dichterbij gekomen
was.
Thans behoeft men daarvoor geen vrees
te koesteren; de grote tegenstanders,
de Ver. Staten en Rusland, houden el
kaar door het bezit van hun atoom
wapenen te zeer in evenwicht om acuut
oorlogsgevaar aanwezig te achten. Het
geen niet betekent, dat er uit de thans
ontstane situatie geen gevaren op den
duur kunnen voortvloeien.
van betrekkingen met de Oost-Duitse
vakbeweging.
Het is dus niet zo verwonderlijk, dat
dr Adenauer tegen deze splitsing is,
h(j wenst geen enkele versterking van
die elementen welke streven naar be
trekkingen met het communistische
Oost-Duitsland.
Het Westen kan niet anders doen dan
trachten er toe mede te werken de po
sitie van dr Adenauer te versterken.
Misschien behoort daartoe ook het
Frans-Duitse besluit, in een ontmoeting
tussen Adenauer en de Franse minis
ter van buitenlandse zaken Pinay ge
nomen, om de Saarkwestie maar geheel
te laten rusten tot na de verkiezingen
in dat gebied, welke er midden Decem
ber plaats hebben. Daarna zal er ge
meenschappelijk overleg komen met de
nieuwe Saarlandse regering. Ook de
Europese integratie schijnt bjj dit on
derhoud weer meer op de voorgrond ge
komen te zijn. En inderdaad zou dit
een weg zijn om West-Duitsland op een
wijze aan W.-Europa te binden, welke
veel verkieslijken zou zijn dan via de
Navo, maar dat is een zaak op een heel
lange baan.
/"OVERIGENS laten we Frankrijk met
zijn moeilijkheden over het stelsel,
dat bij de volgende verkiezingen zal
worden toegepast thans rusten, alleen
vermelden we nog, dat het gereed staat
in de Assemblee der Ver. Naties terug
te keren, welke het verliet toen de Al
gerijnse kwestie op haar agenda werd
gebracht, als de Zuid-Amerikaanse lan
den daartoe de weg hebben geëffend
door een besluit der Assemblee uit te
lokken deze kwestie toch maar niet te
bespreken. Maar inmiddels is er al weer
een delegatie uit de Assemblee terug
getrokken, n.l. de Zuid-Afrikaanse, om
dat de V. N. vergadering zich wilde
bemoeien met de apartheidskwestie,
welke de Z.-Afrikaanse regering als een
binnenlandse aangelegenheid beschouwt.
Vooral de afgevaardigde van India ging
hevig te keer tegen Zuid-Afrika, dat
ook ruzie met de V. N. heeft over het
feit, dat het de vroegere Duitse kolonie
Z.W.-Afrika practisch geannexeerd
heeft, terwijl dit gebied feiteljjk tot de1
mandaatgebieden onder
TAE V. N. komen ook nog even om
een hoekje kijken in de kwestie tus
sen Israël en de Arabische staten. Het
was immers oorspronkelijk een V. N.-
plan (1947) om Palestina te verdelen
in een Joods, Arabisch en internationaal
gebied.
Toen de Arabische staten daar niet aan
wilden, vielen zij Israël in 1948 aan,
doch verloren en Israël kwam groter uit
de oorlog dan eigenlijk de bedoeling der
V. N. was, het bezat nu ook de Negeb-
woestijn. De Arabieren wilden toen weer
terug naar het V. N.-ontwerp, doch
daarvan wilde Israël niet weten en se
dertdien houdt dë wrijving aan en is
he>t oorlogsgevaar steeds dreigend.
De grote Westelijke Drie trachten de
laatste tijd te bemiddelen; men zegt,
dat de Arabische staten nu tevreden
zouden zijn als Israël een deel van de
Negeb af stond om Jordanië en Egypte
een gemeenschappelijke grens te geven,
doch Israël voelt er niet voor in een
tang te komen liggen.
De Westelijke Grote Drie oefenen nu
druk op Israël om toe te geven, de En
gelse premier Eden heeft dat het sterkst
gedaan door er op te zinspelen, dat het
Westen eventueel nieuwe grenzen zou
willen garanderen, waaruit de Israëliërs
afleiden, dat het met de garantie der
bestaande grenzen maar heel wankel
gesteld is en dat heeft bjj de Israëlische
regering nogal kwaad bloed gezet; te
recht overigens zegt zij dat het Wes
ten naar een compromis zoekt om de
vriendschap met de Arabieren te red
den.
Vermelden we ten slotte de twee revo
luties in Zuid-Amerika: in Argentinië
heeft president Lonardi, die zeven we
ken geleden Perón verving, plaats moe
ten maken voor generaal Aramburu.
Lonardi schijnt te verzoenend tegen Pe-
rón’s aanhangers te zijn opgetreden.
In Brazilië is de waarnemend president
Carlos Luz door het leger uit zijn ambt
ontzet omdat hjj zou hebben samenge
spannen om te verhinderen, dat in Ja
nuari de onlangs gekozen president Ku-
bitschek inderdaad aan de macht zou
komen.
Met een minder dan nietszeggend slot
communiqué, waarin geen afspraak voor
een nieuwe conferentie werd vastgelegd,
ging de conferentie van de Grote Vier
Woensdagavond als een nachtkaars uit.
Het dertien regels tellende communiqué
constateert alleen, dat de ministers
„openhartige en diepgaande” besprekin
gen hebben gevoerd over Duitsland en
de Europese veiligheid, de ontwapening
en de contacten tussen Oost en West.
En verder wordt alleen nog gezegd, dat
de ministers hun regeringschefs rapport
over de conferentie zullen uitbrengen
en hen zullen aanbevelen langs de nor
male diplomatieke kanalen overleg te
plegen over de wijze, waarop het con
tact tussen de Vier in de toekomst zal
moeten worden voortgezet.
vaardigde, die zich nu reeds bereid heeft
getoond meer geld voor onze defensie te
willen uitgeven, was de heer Roosjen
(a.r.). Hij was van mening, dat de op
bouw van ons leger niet kan geschie
den met f 1350 millioen. Laat staan de
opbouw en vervanging.
Alle andere fracties, de heren Fens
(k.v.p.), Korthals (v.v.d.), Vermeer
(arb.), Tilanus (c.h.) beperkten zich
voorlopig tot het stellen van vragen.
De gedachte van de heer Frens (k.v.p.)
dat er zo spoedig mogelijk een tweede
parate divisie op de been moet worden
gebracht, werd door de meeste andere
sprekers bestreden of zij vroegen naar
het kostenprobleem. Eerst wilde men
maar eens afwachten wat er in Nato
verband wordt besloten. Op één punt
bestond er echter grote eenstemmigheid
met uitzondering dan van de commu
nisten, n.l. dat het Westen voort moet
gaan met de bewapening. De resultaten
van de conferentie te Genève zijn daar
ook naar. Het Westen mag zich niet
in slaap laten wiegen door een Wolga-
lied, zo zeide de heer Roosjen (a.r.).
Het Westen moet even vastberaden zijn
als Rusland, zo voegde de heer Fens
daaraan toe. Een stelling, die door de
heren Vermeer (arb.) en Tilanus (c.h.)
zeker werd onderschreven.
Volgens de heer Korthals (lib.) heeft
het Westen een voorsprong wat betreft
de ontwikkeling van de atoom-energie.
Zou het de atoombom afschaffen, dan
heeft het automatisch een achterstand.
Dat mag niet gebeuren, want de 175
Russische divisies zijn in kracht toege
nomen. Het oude materiaal gaat naar
Egypte of naar de satellietlanden, maar
Rusland zelf zorgt steeds voor vernieu
wing en modernisering van het leger.
De begrotingen van Oorlog en Marine
zijn altijd bijna oeverloos. De vragen va
riëren van Zondagsrust via de bevorde
ring van onderofficieren tot een tweede
vliegkampschp. Ditmaal kwam er een
nieuw probleem op het tapijt: de be
noeming van een staatssecretaris voor
de Luchtmacht. Daarvoor is vooral de
k.v.p. de motor. Minister Staf voelt er
niet veel voor. Hij vreest, dat zo’n
staatssecretaris op de stoel gaat zitten
van de betrokken Stafchef. Een stand
punt, dat voorlopig door de meerderheid
der Kamer wordt gedeeld.
IS
