«S1
ONTLUISTERING VAN STALIN
GAAT VOORT
BELGIE—NEDERLAND
Loonsverhoging mag prijspolitiek niet
beïnvloeden
üs hjoed p p
to sizzen 1
52e JAARGANG
No. 27
VRIJDAG 6 APRIL 1956
Buitenlands Overzicht
1
Russen bereid beperking van strijdkrachten
te aanvaarden
Nieuwe propagandamiddelen voor de
communisten
Zilveren filmpjes
STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND
Rede van bewindsman was „huzarenstukje”
Hwat ha< Qabe Skroar
De Jong’s Nieuwsblad
KAMEROVERZICHT
Advertentieprijs: 12 cent per mm
Ingezonden mededelingen dubbel tarief
Handelsadvertenties bij contract reductie
Abonnementsprijs f 1.60 per kwartaal
(bij vooruitbetaling)
Giro 87926
De autobusdienst Makkum-Witmarsum
geeft goede zaken.
bezoek vereren.
Lange Land.
Geslaagd vcor het diploma melkcontro-
leur, de heer P. A. Bakker te Worn-
melB.
Aankondiging: Circus Carré zal in de
2de helft van april Bolsward met een
Standplaats het z.g.
Cognac, zacht en belegen. K Plantinga
*n Zn., Bolsward.
Op de 1ste april te Gaast reeds een
„broed” kievitseieren gevonden.
Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Uitgave: A J. OSINGA N.V„ Bolsward
Administratie- en Redactie-adres;
Marktstraat 15
Telefoon 451 Na 18.30 uur 305 of 335
(K 5157)
1ste week april 1931
Met de koude Paasdagen trokken duizenden naar de Keukenhof,
waar ztj in de grote bloemkassen konden genieten van
de bloemenkleurenpracht.
Minister Zijlstra was daartegen, omdat
hij vreesde, op dat moment de prijzen
niet meer in de hand te kunnen houden.
Hij hield in zijn redevoering vol, dat
eerst nu het ogenblik is gekomen om de
lonen te verhogen. Maar toch zal zoveel
mogelijk moeten worden getracht de
prijzen niet te laten stagen. Daarom is
de jongste loonbeslissing van de rege
ring van zo groot gewicht geweest. De
bedrijfstakken die de Ionen met meer
dan drie procent kunnen laten stijgen
tot een maximum van zes procent
mogen deze loonsverhoging niet in de
prijzen doorberekenen. Slechts loonsver
hogingen tot 3 procent mogen worden
doorberekend. Dat is uiteraard gedaan
is nog lang geen vreedzaam naast el
kaar leven daar en toch zou slechts als
een dergelijke sfeer overal ter wereld
zou zijn ontstaan een beperking der be
wapening in de praktijk kunnen worden
doorgevoerd.
maar
en
Men kin in wyld hynder
it fjild net wegerje.
Bolswarils Nieuwsblad
Minister Zijlstra heeft voor de laatste maal in deze parlementaire
periode de begroting van Economische Zaken verdedigd. Het was
in de Eerste Kamer, die er de laatste jaren geen Paasreces op na
houdt. De eerste redevoering van deze bewindsman, in de Tweede
Kamer, was een huzarenstukje, waarvoor iedere fractie haar be
wondering uitsprak. En zo was het ook met deze laatste grote
redevoering. Natuurlijk zijn er meningsverschillen over het ge
voerde economisch beleid. Zo was er nu de socialistische afgevaar
digde, de heer Kapteyn, die evenals zijn partijgenoten in de Tweede
Kamer de bewindsman verweet, dat de loonsverhoging te lang is
uitgebleven. De P. v. d. A. heeft altijd op het standpunt gestaan,
dat er een loonsverhoging had moeten komen medio 1955.
Paasmaandag: ringfletsen te Witmar-
sum, uitgeschreven door caféhouder H.
Bruinsma. 1ste prijs: B. Politiek. 2de
prijs: S. Aukema.
Terugbllk.
Het was begrijpelijk, dat minister Zijl
stra in deze laatste parlementaire rede
voering er behoefte aan had een térug-
blik te werpen op de afgelopen 4 jaar.
Hij noemde het economisch beeld van
Nederland een beeld van „fleur en zo-
neschijn”. Het zijn jaren van voorspoed
geweest. De nationale middelen zijn per
jaar met niet minder dan anderhalf
miljard gulden gestegen. In totaal dus
met 6 miljard.. Dit is een expansiepro
ces, zoals in ons land nog nooit is waar
genomen. Deze zes miljard gulden wer
den voor 20 procent besteed door de
overheid, 35 procent werd geïnvesteerd
en 45 procent werd besteed aan verho
ging van de consumptie.
De Nederlandse economie zit nog steeds
in de spanning tussen vraag en aan
bod. Ons bedrijfsleven kan minder aan
bieden dan binnen- en buitenland vra
gen.
Minister Zijlstra heeft het reeds eerder
over dit moeilijke vraagstuk gehad.
Destijds zijn er maatregelen op beperk
te schaal afgekondigd, om de liquiditeit
enigszins te „verkrappen”. Nu zeide de
bewindsman, dat beperking van de be
stedingen noodzakelijk zal zijn. Veel
wilde hij daar niet over zeggen, omdat
minister V. d. Kieft de desbetreffende
maatregelen moet afkondigen. Wel zei
de de minister, dat een drastische be
perking van de binnenlandse besteding
niet nodig zal zijn, nu het buitenland
ten aanzien van onze export beperkende
maatregelen treft, hetgeen blijkt uit de
verminderingen van het overschot op
onze betalingsbalans.
litiek van de minister te zullen steunen.
„Alle steun is mij zeer welkom,” aldus
de minister, die er de laatste maanden
van overtuigd was, dat ondanks alle
tegenstrijdige geluiden, de kritiek te
gen dit prijsbeleid zou verstommen, zo
dra de loonsbeslissing was gevallen.
Waarin opgenomen: De Bolswardsche Courant, Westergoo en
Wordt Nederland verdedigd
De bewindsman van Oorlog en Marine,
minister Staf, heeft woensdag nogmaals
verklaard, dat wij meer geld voor onze
defensie moeten uitgeven, als wij ten
minste bereid zijn onze huidige defen-
sie-inspanning te handhaven. Lonen,
prijzen en nationaal inkomen stijgen
jaarlijks, maar het defensieplafond blijft
op hetzelfde peil, zo zeide hij. Wat we
in 1950 konden doen met 1 miljard gul
den kost nu f 1300 miljoen. Dit vraag
stuk zal ongetwijfeld een rol gaan spe
len bij de komende kabinetsformatie.
Dan moet worden uitgemaakt of het
sociaal-economisch verantwoord is jaar
lijks een nog groter bedrag voor de
defensie uit te trekken.
Dat is misschien prettig voor de nabe
staanden, maar voor het Westen heeft
dit eerherstel nauwelijks betekenis.
Want deze lieden waren slachtoffers
van een systeem, dat zij ook zelf in
stand hielden en welks gruwelijke me
thoden zij ook zelf toepasten. Men mag
er dan ook niet op hopen, dat dit eer
herstel ook zal leiden tot een groter
onafhankelijkheid van deze staten van
de Sovjetunie; ze zitten stevig vastge
klemd in de greep van het Russische
militaire apparaat, waarvan, als de te
kenen niet bedr iegen, de leiders in Rus
land zelf door de recente gebeurtenissen
nog meer invloed hebben gekregen.
Wat nu precies de betekenis van deze
gebeurtenissen voor Rusland zelf is, is
nog nooit duidelijk geworden, maar wel
is aan het licht getreden, dat het inter
nationale communisme ze tracht te be
zigen voor propaganda. Men stelt het
zo voor, ‘dat de ommekeer in de Sovjet
unie en de buurstaten een principiële
betekenis heeft en min of meer een de
mocratisering van het regime zou zijn.
Niets is natuurlijk minder waar. Het
communistisch bewind blijft onveran
derd en in het Westen zal men er goed
aan doen zich dat stevig in het geheu
gen te prenten. De secr.-generaal van
de Engelse communistische partij,
Harry Pollitt heeft misschien wel het
openhartigst gesproken over de moge
lijkheden, welke de communisten zien
in de ontstalinisering. Pollitt sprak
over de „verbluffende nieuwe perspec
tieven” die in Rusland geopend waren
en die een enorme invloed zullen uit
oefenen in de gehele wereld, in het bij
zonder onder het arbeidende volk in de
kapitalistische landen. Hij zeide, dat de
communisten alles zullen doen om tot
een betere verstandhouding met de La-
bourpartij te komen. En daarna kwam
het aanbod van de Britse communisti
sche partij aan de Labourpartij een
Volkscoalitie te vormen om de conser
vatieve regering-Eden ten val te bren
gen, de Amerikaanse troepen te dwin
gen het land te verlaten en een einde
te maken aan de slaafse houding van
Engeland tegenover de Verenigde Sta
ten.
Men kan er gerust op zijn, dat de nuch
tere leiding van de Labourpartij feeste
lijk voor dit aanbod zal bedanken, maar
er zijn elders in de Atlantische landen
socialistische partijen die zich door min
der nuchtere overwegingen laten leiden,
zoals bijv, de groep van Nenni in Italië
en wie weet een deel der Franse socia
listen. Overigens, van nuchterheid ge
sproken, men is toch wel even verwon
derd over de houding van een deel van
het niet-communistische Engelse pu
bliek jegens Malenkow, wiens jovialiteit
min of meer weerklank bij dat publiek
Vond en het blijkbaar deed vergeten,
dat deze Rus eenmaal de rechterhand
Voorbeschouwing ons aangeboden door de heer H. W. H. Herberts,
oud-voorzitter van de Keuze-commissie van de K.N.V.B.
Tijdens dit debat over de begroting van
Oorlog en Marine is uitvoerig gespro
ken over de Nationale Reserve.
De heer De Dreu (soc.) ging het verst:
hjj wilde de Nationale Reserve maar op
heffen. Dit instituut was, naar zijn me
ning, volkomen mislukt. Zover was mi
nister Staf nog niet. Hij wilde de zaak
nog even aanzien. Er zal in ieder ge
val een oplossing moeten worden ge
vonden, waarbij rekening wordt gehou
den met wat de vrijwilligers hebben ge
daan. De grote moeilijkheid is dat er
niet voldoende vrijwilligers zijn. Daar
door kan het noodzakelijk worden, dat,
als de nood aan de man komt, deze vrij
willigers moeten worden vervangen door
echte militaire eenheden.
Namens de regering heeft minister Staf
de gedachte van gedemilitairiseerde zó
nes afgewezen. Deze zónes zijn voor de
regering onaanvaardbaar als daarach
ter een volbewapende krijgsmacht aan
wezig blijft. Trouwens hij vond, dat men
voorzichtig moet zijn met het aanhef
fen van de ontwapeningsleuze. De rege.
ring wil een werkelijk verantwoorde
ontwapening, met een behoorlijke con
trole. Maar zolang dit denkbeeld wordt
afgewezen moeten wij onze defensie op
peil houden.
Verscheidene
grote kritiek
van generaal
Duitse journalist, dat bij een eventuele
aanval West-Duitsland en een groot
deel van Frankrijk (dus ook Neder
land) zouden worden prijsgegeven,
waarna men tot de aanval zou over
gaan. Zolang er geen Duitse troepen
zijn kan niet ons gehele grondgebied
verdedigd worden. De RijnIJssel-
linie is de eerste verdedigingsgordel.
Minister Staf noemde de uitlating van
generaal Gruenther, de Nato-opperbe-
velhebber in Europa, een hoogst belang
rijke kwestie en allerongelukkigst.
Maar de bewindsman wees er op, dat
de operatieplannen door de Navoraad
worden opgesteld, Minister Staf heeft
verleden week die plannen nog gezien.
Maar zij waren heel anders dan gene
raal Gruenther heeft verklaard.
Tot de belangrijkste en meest invloed
rijke figuren in het Westen, die ook
menen, dat de Russiche doelstellingen
niet veranderd zijn, behoort generaal
Gruenther, de opperbevelhebber van de
Navo-strijdkrachten in Europa. Deze
heeft in een persconferentie verklaard,
dat de aanvallen welke ook de tegen
woordige leiders van de Russische poli
tiek op de Navo richten, het duidelijk
maken, dat deze Navo hen een doorn in
het oog is, en dat deze Westelijke orga
nisatie daarom kennelijk nog een ele
ment van betekenis in de krachtsver
houdingen is. Hij ontkende niet, dat er
spanningen in de Navo zijn; het IJs
landse parlement bijv, wil, dat de Ame
rikanen hun bases daar opgeven, dan
is er de verbittering van Griekenland
jegens Engeland en Turkije vanwege de
Cyprus-kwestie en ook het feit, dat
Frankrijk steeds meer van zijn troepen
naar Algerije zendt overigens door
Gruenther in het belang van de vrije
wereld nodig geacht wekt bij andere
bondgenoten wrevel, omdat aan hun
militaire inspanning misschien nog gro
tere eisen zullen worden gesteld nu de
Fransen de hunne in Europa verminde
ren. Want Gruenther blijft van oordeel,
dat de strijdkrachten als geheel geno
men eerder dienen versterkt kan ver
minderd te worden, al zijn dan de hoog
ste Amerikaanse militaire chefs in een
conferentie op Portorico tot de conclu
sie gekomen, dat de Russen in de eer
ste 20 of 25 jaar geen grote oorlog
zullen ontketenen en al is men in niet
militaire kringen wat hoopvoller ge
stemd over de kansen van een interna
tionale beperking der bewapening.
De Russen zijn nu nl bereid een
gemeenschappelijk besluit tot be
perking der strijdkrachten te aan
vaarden, zonder dat tevoren be
sloten is tot afschaffing der
atoomwapenen, voor welke af
schaffing de Paus trouwens Ui
zjjn Paasrede tot de wereld ook
een pleidooi hield. Maar deze af-
We denken ook aan de verhouding
Frankrijk-Algerije». De Franse regering
overweegt haar troepen daar tot 300.000
man- op te voeren om de opstand te
dempen; hoe zou echter een beperking
van het Franse leger tot 650.000 man,
zoals Moskou voorstelt, mogelijk zijn,
als alleen de helft daarvan in Algerije
werd vastgehouden. De Algerijnse kwes
tie, we wezen er reeds de vorige week
op, blijft ook een betere verhouding tus
sen Parijs en de Arabische wereld in de
weg staan. Minister Pineau, die een
reis naar het Midden Oosten zou onder
nemen om ook een poging te doen tot
beslechting van het IsraëlischArabi
sche geschil, heeft zelfs een ogenblik
die reis weer in beraad genomen omdat
Syrië en de Libanon zeer scherpe kri
tiek op het Franse optreden in Algerije
hadden geoefend en zich volledig achter
de Algerijnse nationalisten hadden ge
schaard.
Het is dus nog lang geen koek en ei
tussen de Arabische wereld en het
Westen, het blijkt ook uit de houding
van de leidende Arabische natie. Egypte
dat zeer scherpe kritiek op de Engelse
politiek met betrekking tot Cyprus en
het Midden Oosten laat horen, kritiek
welke via de radio tot diep in Afrika
doordringt. Slechts een schrale troost
daarbij is dat Arabische landen als Irak
en Jordanië nog met het Westen blij
ven samenwerken, dus de Arabische
wereld verdeeld blijft; Jordanië blijft
vasthouden aan Engelands financiële
steun, al zal het gaarne ook aanvullen
de steun van Saoedie Arabië en Egypte
aannemen. Van de Cypruskwestie is
vorder geen nieuws te melden dan dat
verzetsbeweging en Engelse bezetting
uiterst fel tegenover elkaar blijven
staan en dat deze Engelse politiek to
taal uitzichtloos lijkt.
afgevaardigden hebben
geuit op een verklaring
Gruenther tegenover een
De onttakeling van afgod Stalin gaat in de Sovjetunie voort en
Wordt nu ook in de satellietstaten met grotere ijver dan aanvan
kelijk het geval was, ter hand genomen. In China, geen satelliet,
maar een volkomen zelfstandige bondgenoot van Moskou, is de
Russische kritiek op Stalin nu ook openbaar gemaakt en men zegt
dat deze kritiek Mao Tse Toeng, die te Peking nu een soortgelijke
positie inneemt als Stalin eenmaal in Moskou, geen goed zal doen.
In de Oost-Europese satellietstaten van de Sovjetunie, of zoals zij
zich zelf noemen, de volksrepublieken, is men bezig z.g. fouten in
de Stalin-periode begaan, te herstellen. Tal van hoogstaande fi
guren, destijds ter dood gebracht wegens titoïsme enz., worden
nu in eer hersteld.
om ook de arbeiders in de minder flo
rerende bedrijfstakken in de gestegen
welvaart te laten delen. Zo raakt onge
twijfeld de landbouw enigszins achter
op. In deze bedrijfstak merkt men niet
veel van de welvaart waarover iedereen
spreekt. Maar toch wordt het nu in de
landbouw mogelijk de lonen met drie
procent te verhogen, omdat de land
bouwprijzen mogen stijgen.
Het grote voordeel van deze regerings-
beslissing is, dat de loonsverhogingen
geleidelijk worden ingevoerd en dat zij
in verschillende bedrijfstakken niet even
groot zullen zijn. Daardoor kan het
prijsbeleid beter in de hand worden ge
houden. Het behoeft geen betoog dat
het voeren van een actieve prijspolitiek
door de jongste loonbeslissingen moei
lijken, doch ook noodzakelijker dan ooit
is.
Daarom was het geen wonder, dat alle
fracties in de Eerste Kamer vroegen of
door het nieuwe loonbeleid geen dood
steek is toegebracht aan de prtfssta-
bilisatlepolitiek. Minister Zijlstra ver
klaarde ronduit nog steeds de verant
woordelijkheid voor deze prijspolitiek te
willen blijven dragen. Ondanks de
loonsverhogingen is dit een zaak die
waard is te worden geprobeerd. Als wij
er werkelijk in slagen, aldus de be
windsman, ook in 1956 de prijzen in de
hand te houden, dan zal er iets groots
zijn verricht. Dan is er een werkelijke
loonsverhoging tot stand gekomen, zon
der dat de prijzen met hetzelfde per
centage zijn gestegen. Dan zijn de lonen
tenminste niet gestegen ten koste van
de vergeten groepen.
Minister Zijlstra vond ook de wlnst-
indeling een aantrekkelijk middel om de
arbeiders te laten profiteren in de wel
vaart, maar dit middel zal nooit in de
plaats van de normale loonvorming
moeten komen.
Zeer verheugd was de bewindsman van
Economische Zaken dat ook de socialis
tische fractie nu volledig achter het
prijsbeleid staat. Zolang er geen loons
verhoging werd gegeven, was dit niet
het geval.
Met de fraaie overwinning van het Ne
derlands elftal op de wereldkampioenen
in Dusseldorf is het vertrouwen in een
glorieus reveil van Oranje bij velen vol
komen teruggekeerd. Zozeer zelfs, dat
men in ons land bepaald al te optimis
tisch is over een gunstig resultaat van
de volgende Interland-ontmoeting, n.l.
die welke a.s. zondag op het program
ma staat.
Ik voor mij heb me over het fraaie suc
ces in Dusseldorf bijzonder verheugd.
Niet alleen om de uitslag, maar vooral
ook om de wijze-, waarop deze overwin
ning aan een altijd toch zeer sterke
tegenpartij werd afgedwongen.
Dit bracht mij immers de grote dagen
van weleer in herinnering, toen het Ne
derlands elftal het ook presteerde wed
strijden tot een gunstig einde te bren
gen, die qua vergelijkende kracht en
mogelijkheden eigenlijk verlies hadden
moeten zijn, maar in zulke wedstrijden
trokken de Oranjespelers zich geen bal
aan van reputaties en vochten zij zich
met meer dan gewone overgave naar de
overwinning.
Door de zegepraal in Düsseldorf is er
m.i. weer aansluiting met dat verleden
gemaakt; voor de zoveelste keer hebben
geestdrift en wilskracht het gewonnen
van grauwe theorie en wellicht zelfs
ook van wat meer technische vaardig
heid. Theoretisch spelinzicht en tech
nische bekwaamheden zijn uit de aard
dor zaak noodzakelijk, wanneer men in
interland-voetbal zijn krachten moet
meten, maar mentale eigenschappen,
teamspirit en aanpassingsvermogen
vormen inderdaad toch ook scherpe
wapens, die voor elke tegenpartij on
aangename verrassingen kunnen op
leveren.
De- Düsseldorfse wedstrijd zal aan de
Keuze-commissie bovendien wat anders
hebben geleerd, n.l. dat men nu over
een ploeg beschikt, waarvan zonder
meer de grote kern gehandhaafd kan
blijven. Ook dé.t geeft aanleiding tot
een parallel met het verleden.
Ook vroeger bestond een succesvol Ne
derlands elftal geruime tijd uit een gro
te kern van spelers. Doorgaans bepaal-
De heer Kapteyn verklaarde nu de po- de de vraag of er moest worden ver-
schatting kan toch eerst plaats
vinden nadat het Westen zeker
heid heeft gekregen dat het ge
vrijwaard zal blijven voor agres
sie uit het Oosten met gewone
wapenen en strijdkrachten.
Er zijn stellig vorderingen gemaakt met
de besprekingen te Londen in de sub
commissie der V. N. Voor de ontwape
ning maar volkomen eens is men het
nog niet. Want de Russen hebben nog
altijd niet het gehele voorstel van pre
sident Eisenhower betreffende de in
spectie uit de lucht aangenomen.
En overigens begrijpt men niet recht
hoe een beperking der bewapening
kan worden bereikt, zolang er geen
vergelijk is ontstaan over de meest
dringende en meest gevaarlijke politieke
kwesties in de wereld. Scherp staan de
Ver. Staten immers nog tegenover rood
China, dat een der grote partners in de
ontwapeningsovereenkomst zou moeten
zijn; het bleek dezer dagen nog eens
bij een ontmoeting tussen president
Eisenhower en de Canadese premier,
toen de eerste verklaarde, dat de Ame
rikaanse publieke opinie niet zou gedo
gen dat de regering rood China erken
de.
De Russische economische en culturele
penetratie in Azië roept ook grote ge
varen op, Birma heeft weer nieuwe aan
biedingen van Moskou geaccepteerd,
Cambodja pleegt eenvoudig chantage
door bekend te maken dat als de Ame
rikaanse hulp niet op bevredigende wij
ze wordt voortgezet, het zich binnen
enkele weken tot de Sovjetunie zal
wenden.
Direct oorlogsgevaar dreigt er in
het Midden Oosten tussen Israël
en de Arabische staten.
Terwijl we dit schrijven is nog niet be
kend, of de Veiligheidsraad akkoord
ging met de uitzending van secretaris
generaal Hammerskjoeld naar dat ge
bied om een poging te doen tot bemid
deling; het lijkt wel waarschijnlijk,
omdat ook de Arabische staten nu met
dit Amerikaanse voorstel heten akkoord
te gaan, maar of hij veel resultaat zal
behalen is een andere vraag. Neen, hei
anderd zich om een of twee plaatsen.
Daardoor werd de goed© geest in het
elftal bevorderd en kwam er evenwicht
in de ploeg.
Het is eigenlijk wel jammer, dat onze
Keuze-commissie zich voor moeilijkhe
den geplaatst zag, die haar taak voor
de belangrijke uitwedstrijd tegen België
nu niet weinig verzwaard hebben.
Enkele Oranjespelers, die van een vas
te plaats waren verzekerd, sukkelden
met blessures.
Ten slotte werd de opstelling als volgt:
Doel: de Munck (Fortuna ’54).
Achter: Wiersma (PSV) en Kuys
(NAC).
Midden: Notermans (Fortuna ’54), van
der Hart (Fortuna ’54) en Klaas-
sens (WV) aanvoerder.
Voor: Appel (Fortuna ’54), Bosselaar
Feijenoord), Koopal (VW), De
Bruyckere (Willem II) en Moulijn
(Feijenoord).
Reserve: Landman (Scheveningen/Holl.
Sport), Kerkum (Feijenoord), Bak
(Feijenoord) en Timmermans (ADO).
Bij de Belgen liep ook niet alles op wiel
tjes. De Belgische keuze-commissie
heeft de laatste tijd nogal wat teleur
stellingen moeten incasseren. Dit heeft
tot gevolg gehad, dat men op de spil-
plaats Carré is gaan vervangen door de
Daringspeler Van Kerckhoven. Carré
is jarenlang een sterk punt in de Bel
gische verdediging geweest, maar de
laatste tijd viel hij toch terug en ver
moedelijk zal zijn vervanging aan het
Rode Duivels team van zondag een so
lidere defensie bezorgen. Er is de laat
ste jaren bij onze Zuiderburen een ze
kere neiging geweest om aan de wed
strijden tegen Nederland grote winst
kansen toe te kennen overigens niet
zonder reden. Vandaag zullen de Bel
gen, na hun nederlaag tegen ons in
Rotterdam, na onze overwinning in dit
seizoen in Zwitserland en Saarland en
vooral na het opzienbarende succes van
Oranje in Düsseldorf wel overtuigd zijn,
dat dit Nederlands elftal zondag de hel
van Deurne zal betreden met het ver
langen om andermaal aan het legioen
van Nederlandse supporters een paar
vreugdevolle uren te schenken.
van Stalin was, wiens wandaden thans
te Moskou zo scherp veroordeeld wor
den. Ook Boelganin en Chroesjtsjef,
voor wier bezoek aan Londen Malen
kow de wegbereider was, behoren tot
deze oude medewerkers van de nu ont
luisterde tiran en men kan zich daarom
begrijpen, dat tal van Engelse groepe
ringen zich distantiëren van dit bezoek.
f
