J
roar
OOST-EUROPA EN WIJ
KRIS-KRAS door Nederland
üs hjoed p p
to sizzen
DINSDAG 22 JANUARI 1957
53e JAARGANG
No. 6
STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND
Auto door onbekende
oorzaak in het IJssel-
meer
Wraldboarger
nümer ien
Wie zijn broeder offert, verspeelt zijn geluk
De tijd is rijp voor Europese eenheid
Zilveren filmpjes
S'Z 11
z
pzz
Bolswards Nieuwsblad
Waarin opgenomen: De Bolswardsche Courant, Westergoo en De Jong’s Nieuwsblad
Hwat hal
PYT.
EARST TINKE, DAN DWAEN!
De bestuurder verdronken.
was
Tj. de J.
0
Advertentieprijs: 12 cent per mm
Ingezonden mededelingen dubbel tarief
Handelsadvertenties bij contract reductie
Abonnementsprijs f 1.75 per kwartaal
(bij vooruitbetaling)
Giro 87926
De heer H. Reinsma, chef bakker te
Wytgaard, zal in het nieuwe stadsge
deelte een brood- koek- en banketbak
kerij stichten.
Balansopruiming R. P. de Boer, Mak-
kum: Kapstokmatten 94 ct., Vitrages
vanaf 19 cent, wiegedekentjes 58 ct, lig
stoelen f 1.58, schortbonten vanaf 19 ct.
meisjesrokken vanaf 19 ct. damesdirec-
toires 48 ct. (betere soort) kinderhand-
schoenen 19 ct. corsetten met en zonder
binnenband fl.96 (restanten 46 cent!)
zelfbinders 19 cent, enz.
De geeameliJke bedeelden, betuigen hun
nen welgemeende dank aan de kerke-
raad van Lutkewierum voor de milde
uitdeling van vlees.
Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Uitgave: A. J. OSINGA N.V., Bolsward
Administratie- en Redactie-adres;
Marktstraat 13
Telefoon 451 - Na 18.30 uur 305 of 335
(K 5157)
pa te bemoeien. En oorlog tussen Rus
land en West-Europa betekent een der
de wereldoorlog.
Zulk een oorlog willen wij immers ten
koste van alles vermijden. Ook ten koste
van tien miljoen Hongaren, hoe dier
baar zij ons zijn. Het is heel verstandig
om zo te redeneren, maar die verstan
digheid heeft een bijzondere bijsmaak.
Wie zijn broeder offert op het altaar
der vrijheid verspeelt zijn geluk. Dat
doen wij West-Europeanen op het ogen
blik. Omdat wij niet anders kunnen.
Maar het zit ons niet lekker. Hoe moe
ten wij daar nu mee aan
Laten wij maar eerlijk toegeven, dat
wij het niet allemaal hebben begrepen
in 1945. Maar nu weten wij het: de
vrijheid van Oost-Europa werd opgeof
ferd aan de vrijheid van West-Europa.
Ien fan de trouwe lêzers fan dit hoekje,
stjürt de redaksje in brief, hweryn hy
reageart op myn léste stikje „It waer-
glês rint tobek”. Hjiryn komme twa
dingen nei foaren, dy’t ek logysk oan-
mekoar fêstsitte. It earste is, dat hy
alhiel it bitrouwen yn de takomstige
maetrigels fan it regear mist. Neffens
him witte hja dêrre der alles fan, mar
binne hja net by steat foroaring yn de
to lege bileaning fan agrarysk kapitael
en arbeid to bringen. Ek yn de Stifting
fan de Lanbou sjocht hy gjin heil. Hy
sjocht mar ien middel mear, it klassie
ke midddel, sa as hy it neamt, der’t
eltse groep brüktme fan makket as alle
oare faeld hawwwe: weger je de pro-
dukten foar dizze prizen to leverjen.
D*r is gjin tmtkommen me*r oan, seit
er, hoe’t wy der ek tsjin oanhingje”.
Hwat de hear: v. S. fan Kimswert hjir
En zoals wij van de Duitsers verlangen,
dat zij een gemeenschappelijke schuld
erkennen aan de ellende, die zij over de
wereld hebben gebracht, zo moeten wij
voor onszelf erkennen, dat wij schuldig
zijn aan de onvrijheid in Oost-Europa.
Wij zijn niet klaar als wij volstaan met
de Russische meedogenloosheid te ver
vloeken. Wij hebben hun de ■vrije hand
gelaten, willens en wetens: ook de vrije
hand om te onderdrukken.
Zij handelen tot op zekere hoogte met
onze instemming.
Kunnen wij iets doen om dit verschrik
kelijke verzuim, weer goed te maken?
Alvorens die vraag te beantwoorden
moeten wij een andere stellen en wel
deze: willen wij het verzuim goed ma
ken? Het wil ons voorkomen dat het
antwoord op die vraag noch aarzelend,
noch halfslachtig mag zijn. Wij moeten
ervan uitgaan, dat het onze plicht is.
Zo goed als de West-Duitsers niet op
houden te pleiten voor het recht van
de Oost-Duitsers om ook in vrijheid te
leven zo goed mogen de West-Europe-
anen niet ophouden te pleiten voor het
recht van de Oost-Eurpeanen om in
volle vrijheid zelf uit te maken hoe zij
door het leven willen gaan. De West-
Europeanen moeten evenwel nog aan
dat pleidooi beginnen.
Wij willen daarmee niet zeggen, dat wij
nu dan maar moeten beginnen aan de
destijds verzuimde voortzetting van de
oorlog, maar wij moeten het besluit ne
men niets meer te verzuimen wat de
beëindiging van de slavernij, waarin de
Oost-Europese volkeren vertoeven, kan
bevorderen. En wij moeten het besluit
nemen alles te doen wat in het belang
van de vrijheid van Oost-Europa kan
zijn. Wij moeten een positieve houding
aannemen. Dat is punt één.
Punt twee is: wij moeten eens en voor
altijd uitspreken, dat wij West-Europe-
anen evenveel recht hebben ons met
Oost-Europa te bemoeien als de Rus-
Laat leder rjjden op Carnavalszondag.
De Ned. Katholieke Bond van hotel-,
café, restauranthouders en slijters „Ho-
ten het gas bleef stromen. Als een maat
niet eens was komen kijken, waren de
werklieden nooit meer wakker gewor
den. Nu kwamen zij tot hun verwonde
ring enige uren later bij in een zieken
huis.
Dy’t seis net oan it spek komme kin,
gunt in oar faek de swaerden net.
Garry Davis hat ien winsk
Nearne yn ’e wrald in grins
Oeral iepen doarren
Gjin forskil fan ras en tael
Wurdt it heechste ideael
Mei dit ienris barre
Minsken jim kin der op oan
Dan Ijochtet in nije moarn.
't Mantsje kaem to Amsterdam
Roun der fuort al tsjin ’e lamp
Earbied foar de wetten
Passen bin net üt ’e tiid
’t Mantsje hie in swiere striid
Hwant hy waerd fêstsetten
Minsken harkje! ’t Moat jim sein
Ik ha 't by it rjochte ein.
't Mantsje lykwols jowt gjin krimp,
Tinkt in elk dy’t trochset - wint.
’k Laitsje om dy hearen
Hwat maelt my sa’n burokraet
’k Gean mei moed wer op in paed
Ik lit my net keare
Minsken wurd dochs eilings wiis
Frijdom is de heechste priis.
Gary Davis - boarger ien
Wy ha ’t ideael forstien
In skuorde wrald genéze
Licht dat jo it goed bidoel’
Mar wy leau dat ’t üs óf foei
Boarger twa to wezen.
Minsken - wier, dat kaem net klear
Wy bitankje foar de ear.
3e week januari 1932
Als het U op 4 november 1956, de dag van het Russische verraad
aan het Hongaarse volk, net gegaan is als ons dan hebt U zich
die dag ook diep geschaamd. Natuurlijk hebt U uiting gegeven aan
Uw verontwaardiging jegens hen, die met geweld van wapenen de
hartekreet om vrijheid van een volk-in-slavernij getracht hebben te
smoren, natuurlijk hebt U zich geërgerd aan de grove leugen
achtigheid van de drogredenen, waarmee de imperialisten van het
Kremlin het feit probeerden te rechtvaardigen, dat zij hun machi
negeweren richtten op mensen, die niets anders op hun geweten
hadden dan de baas te willen zijn in eigen huis, en op vrouwen en
kinderen, die uitgemergeld en ondervoed de ellende van het Sovjet-
paradijs hadden ondervonden en er genoeg van hadden. Meer dan
dat. Wellicht hebt U nog diezelfde dag Uw cheque gegrepen om
een bedrag te storten voor hulp aan Hongarije, maar zelfs dan
moet U het gevoel hebben gehad tekort te schieten, hopeloos te
kort te schieten.
den verzet. Dit is toch gebeurd en ter
wijl de bewoners van het pand rustig
sliepen, forceerden de inbrekers de
brandkast en sloegen hun slag. Omdat
vrijdags de lonen worden uitbetaald,
viel hun een aanzienlijk bedrag in han
den. De firma was niet verzekerd tegen
diefstal. De politie heeft nog geen spoor
van de daders.
Het gevaarlijke gas. Twee werklieden
werkzaam in nieuwbouw in Tiel, had
den het zich in schafttijd behaaglijk
gemaakt i een gasbrander aan en dan
na het eten een lekker tukje doen in
de warmte. De brander ging echter uit
Schots en scheef. De Arnhemse justitie
verdiept zich thans in de problemen
van de 26-jarige Amsterdamse archi
tect J. H. die er van wordt beschuldigd,
de 18-jarige Nijmeegse Mies D. te heb
ben geschaakt om haar in Schotland te
kunnen trouwen. De Kon. marechaussee
op Schiphol arresteerde de jongeman,
toen deze pas getrouwd met zijn min
derjarige bruid naar ons land terug
vloog.
„Zware” jongens maken f 20.000 buit.
Inbrekers hebben in Arnhem kans ge
zien uit de brandkast van de N.V. Aan
nemingsbedrijf „Arnhem” v/h M. Fok-
kens, ongeveer f 20.000 te stelen. De
diefstal moet door meer personen zijn
gepleegd, daar de brandkast zo zwaar
is, dat zij niet door een man kan wor- terwijl zonder dat de mannen het merk-
Landbouworganisaties nul op rekest. De
drie centrale landbouworganisaties heb
ben van de regering nul op het rekest
gekregen op haar telegrafisch verzoek
aan minister-president dr. W. Drees om
door de ministerraad in gehoor te wor
den ontvangen over het overleg betref
fende het te voeren landbouwbeleid. Mi
nister dr. S. L. Mansholt heeft de or
ganisaties die slechts een deel uitmaken
van het in het landbouwschap vertegen
woordigde organisaties, verzocht zich
ermede te verenigen, dat het overleg
blijft gevoerd met het landbouwschap.
Auto reed met losse wielen. Een garage
aan de Middenweg te Amsterdam was
in rep en roer: een klant was met zijn
auto weggereden, terwijl het stuur en
de wielen nog los zaten en *de fusee-
pennen helemaal ontbraken. De auto
was in reparatie geweest en de klant
de heer Schokkenkamp meende, dat
alles weer in orde was. Onmiddellijk
werd de politie gewaarschuwd, die een
radiowagen achter de automobilist aan
stuurde. Gelukkig kwam de heer Schok
kenkamp in Duivendrecht zelf tot ont
dekking, dat er iets niet in orde was.
Nieuwe Stichting van P. de Boer. In
Drachten is opgericht de stichting voor
ziekte-, ongeval- en oorlogsslachtoffers
ten doel hebbende behartiging van de
belangen van alle Nederlanders, die
door ziekte- ongevallen- of oorlogshan
delingen dan wel andere omstandighe
den zijn getroffen. Initiatiefnemer en
bestuurder is de heer P. de Boer, lei
der van de bond van mobilisatieslacht-
offers.
De Ijsclub Bolsward besloot het a.s. zil
veren jubileum enigszins feestelijk te
vieren
Oud notaris P. A. Bruinsma, bekend o.a.
door zijn operettes gaat Bolsward verla
ten. Hij schreef o.a. „De Meikoningin”
en „Oom Kees,” „Moeders wiegelied”.
De laatste was wel een uitzonderlijk
hoogtepunt en trok 4 maal een tjokvol
le Doelezaal. Ook schreef de heer Bruin
sma verschillende toneelstukjes o.a.:
„Een offer”, „Paardemiddel” (zelfs in
Xndië opgevoerd) „De zonderlinge mars
kramer”, „De Vijanden”, enz.
zijn beurt weer invloed kan uitoefenen
op het comité van ministers en op alle
andere supra-nationale en intergouver
nementele lichamen in Europa. Al deze
instellingen zullen 'n plan en een fonds
maken om de Oostelijke helft van ons
werelddeel terstond te hulp te kunnen
komen als het ogenblik daarvoor is aan
gebroken.
Wanneer dan zal dat ogenblik aange
broken zijn? Welnu dit tijdstip zal Oost-
Europa zelf moeten bepalen. Wij zijn
niet in staat de geschiedenis twaalf
jaar terug te draaien. Daarom moeten
wij ons bepalen tot paraatheid. Wij wa
ren niet paraat toen Tito zich losmaak
te van het Kremlin.
Wij waren niet paraat toen in de zo
mer van 1953 Oost-Duitsland in op
stand kwam. Wij waren evenmin paraat
toen de Polen en de Hongaren de Rus
sen lieten weten, dat zij ongewenste
vreemdelingen waren.
De V.S. hebben Tito geholpen en zullen
wellicht Gomoelka helpen en zij zullen
nog steeds bereid zijn Hongarije te hel
pen. Maar dat alles gaat buiten West-
Europa om. Mogen wij nog langer af
zijdig blijven?
Neen, beslist niet. De tijd is rijp voor
Europese eenheid. Laat ons daarom al
les doen om die eenheid te bevorderen:
wij hebben al te veel nagelaten om ook
nog maar één dag langer te mogen
wachten.
cres” heeft de minister van Economi
sche Zaken verzocht op zondag 3 maart
(carnavalszondag) ontheffing van het
zondagsrijverbod te verlenen en het be
sluit daartoe op de kortst mogelijke
termijn bekend te maken. De bond voert
in zijn rekest o.m. aan, dat het zondags
rijverbod op carnavalszondag extra
zwaar op de bedrijven zal drukken, daar
de omzet ter gelegenheid van carnaval
een belangrijk deel van de jaaromzet
uitmaakt.
Burgemeesters ruit werd ingegooid.
Twee weken gevangenisstraf legde de
Utrechtse politierechter vrijdag de
grondwerker W.V. (30) uit IJsselstein
op die drie ruiten bij zijn burgemeester
had ingegooid. Een onbewoonbaar ver
klaard krot was zijn huis en na zich
bedronken te hebben, voelde hij zich
sterk genoeg om de burgemeester een
andere woning te gaan vragen. De bur
gemeester wilde de man niet te woord
staan. Toen vlogen de stenen door de
ruiten. Het strafblad van d.e grondwer
ker was lang niet onbeschreven. Een
nieuw huis is hem echter in uitzicht
gesteld.
op sette moatte, dy’t de produkten oer-
naem en biwarre, dy’t de boeren jild
foarskeat om troch to libjen en boppe-
al, soe men in organisaesje opbouwe
moatte, hwer’t alle boeren harren by
oansleaten en forbounen om neat to
leverjen. It giet der nou mar om, oft
soks ek praktysk troch to fieren is.
Hwer binne de millioenen, dy’t foreaske
binne om it ek mar twa wiken fol to
halden. Hwer binne de pakhuzen, de
koelhüzen, dy’t soks oankinne? En as
wichtichste: Hwer is de solidariteit tus-
ken de twahünderttüzen boeren en boer-
kes, dy’t, bouboer of greidboer, lytse of
greate, hierboer of eigen boer, Protes
tant of Katholyk, earm of ryk, ré wêze
soene al har bisit op it spul to setten?
De fraech is dus: is soks üt to fieren
en troch to setten? Hwant mei it nea-
men fan it wurd is men der net. Op it
twadde plak komt de frage: Is it wier
safier, dat dit uterste middel allinnich
mar oer is? Is de situaesje momenteel
sa? Nei myn miening is it organisato-
rysk en politiek sa net en ek net hwat
de feiten oanbilanget. De Stifting fan
de Lanbou en de politieke partijen binne
allebeide folie better ynljochte oer de
situaesje en hawwe ek folie mear yn-
floed to’n gunste fan de Lanbou as doe-
destiids. Dat mei net lykje. Hwat hja
hjoed mei rjucht freegje, doarsten hja
destiids noch net oan to tinken.
Tusken ien en tsien lizze noch acht
oare sifers. Ik haw yn de striid foar in
reedlike maetskiplike posysje jit by gjin
inkelde stan sjoen, dat hja op tsien
komem koene, dat gyng ek dêrrre op
en óf. As wy hjoed mei rjucht sizze, dat
it priispeil net doocht, wol dat net sizze
dat it net folie minder kin. Tusken puik
en striemin lizze jit in bulte oare wur-
den. En it uterste middel sil allinnich
brükt wurde meije as de situaesje ek sa
min wurden is, dat it moreel kin.
Ek it trêdde punt: it oerliz tusken de
organisaesjes en politieke partijen
Kinderlijkje gevonden. Bewoners van de
Sportparklaan te Heemstede vonden
vrijdagmiddag op braakliggend land het
ongekleed lijkje van een pas geboren
meisje. Het kind heeft na de geboorte
nog geleefd. Omstreeks vijf uur heeft
vóór het stukje land een zwarte auto
van vrij oud model met twee mannen
enige tijd stilgestaan. Waarschijnlijk is
het kind met deze auto vervoerd.
mei it Regear, billikt net dit uterste
midddel. Ik sil de earste wêze om to
sizzen, dat de ynfloed fan de agrariërs
jit to lyts is, mar hja is folie, folie grea
ter as yn de minne jierren fan roun
tritich. Ek mei it bigryp fan regearing
en keamers stiet it op it heden bilang-
ryk better as doe. As jo ris to lézen
krije kinne, hwat de S.E.R. oer de po
sysje fan de Lanbou ienstimmich oan
de regearing rapporteard hat, soene jo
mei blidens fêststelle, dat hjir hiel hwat
forbettere is.
Jo hawwe gelyk, dat wy der noch net
binne, mar ik sjoch de wei oars as jo.
De boerestan moat trochgean mei orga-
nisatorysk en polityk it Nederlanske folk
düdlik to meitsjen, dat hja rjucht ha op
forbettering fan de situaesje. Dat it
priispeil not doocht, dat sawol de konsu-
mint as de skatkist mear bitelje moatte,
sil der rjucht dien wurde.
Dit lüd moat mei alle wettige middels
forsterke wurde. De publieke opiny is
jit ünforskillich en to ünkundich. De
boereorganisaesjes sille iendrachtich en
mei sterke oertsjüging pleitsje moatte
foar bettere forhaldingen, hja hawwe it
rjucht oan har kant. Dizze methoade
freget üthalden en trochsetten, it is in
lange wei, mar it is neffens my de goe
de wei. Mei mismoedich en lêbbich praet
mei skermjen mei (net üt to fieren) bi-
drigings makket men de saek net bet
ter en wurd de sfear bidoam. Oarloch,
ek de maetskiplike oarloch bringt for-
bittering en forwidering en makket ünt-
saglik folie stikken.
Dy wei is it alderuterste yn in alder-
uterste situaesje. Sa stiet it nou net.
Ik haw like folie noed as jo mei de
Ontwikkeling fan de Lanbou, mar de
wei ta forbettering sjoch ik ek oars.
Ek by dizze wichtige dingen moet men
earst tinke en dan pas dwaen.
Als het inderdaad zo is gegaan met U
dan hebt U begrepen waarom het ging:
om de vrijheid van mensen-die-bij-ons-
horen. Zo min als U werkeloos zou
kunnen toezien als een lid van Uw ge
zin met doodslag zou worden bedreigd,
zo min kon U verdragen, dat er een
golf van terreur ging over een volk,
waarvan U niets af wist en dat U toch
op de een of andere manier dierbaar
bleek te zijn zonder dat U dat ooit had
beseft.
Diep in Uw hart had U meer de nei
ging, zo mogen wij aannemen, naar
een wapen te grijpen dan naar het che-
que-boek, maar Uw verstand weerhield
U. Daarin stond U niet alleen. Zeer
veel Nederlanders stonden aan Uw zijde.
En Belgen en Fransen en Duiters. Wij
allen en zij allen lieten het de Honga
ren zelf opknappen, ofschoon wij allen
en zij allen wisten, dat die Hongaren
op geen stukken na opgewassen waren
tegen de stalen overmacht van de tot
de tanden bewapende Russische imperi
alisten. (die zo graag over ontwapening
praten. Eerlijk spel was dat niet
Waarom deden wij allen niets? En zij
allen evenmin? Hadden niet grote con
tingenten vrijwilligers uit alle Westeu-
ropese landen naar Hongarije kunnen
stromen, uitgerust met de modernste
middelen om de laffe overval ongedaan
te maken? Neen, dat kon niet. Ziedaar
de tragiek van Hongarije. Ziedaar de
tragiek van geheel Europa. Het kon
niet.
Toen de Tweede Wereldoorlog op zijn
eind liep, kwamen president Roosevelt
en generalissimus Stalin overeen, dat
de Verenigde Staten West-Europa weer
op de been zouden helpen en de Sovjet
unie Oost-Europa. De Amerikanen hiel
den zich aan die afspraak, maar de
Russen maakten van Oost-Europa een
wingewest. De scheidslijn kreeg de
naam Ijzeren Gordijn. Aan deze zijde
Van die lijn werd de herboren vrijheid
in tal van waarborgen verankerd en
de armoede in welvaart omgezet.
Nu weten wij waarom dat fout was. De
dag van het Russische verraad heeft
het ons duidelijk gemaakt. Wij balden
de machteloze vuist die dag. En dat zul
len wij in de komende maanden naar
alle waarschijnlijkheid nog wel eens
moeten doen. Als wij iets anders doen
loopt het uit op de onverbiddelijke con
sequentie, dat er oorlog ontstaat tussen
Rusland en West-Europa, omdat Rus
land nu eenmaal wel en West-Europa
niet het recht heeft zich met Oost-Euro-
Nederlanders aan de spits in Suezka-
naal. De Nederlandse bergingsvloot in
het Suezkanaal heeft tot nu toe de
meeste obstakels in het kanaal opge
ruimd. De Nederlanders hebben acht ob
stakels geborgen, waaronder het wes
telijk deel van de brug bij El Ferdan.
De openbare lagere scholen, de gemeentelijke kweekscholen, de gemeentelijke
vormschool en de kleuterscholen zijn nu gedurende 10 jaar bezig het teken
onderwijs te moderniseren.
Het resultaat hiervan is te zien op de a.s. zaterdag te openen tentoonstelling
in Arti en Amicitiae te Amsterdam, genaamd „Kind en Kleur”.
De foto toont ons een serie koppen, die door leerlingen van de 5e klassse
lagere school gemaakt zijn.
Gistermorgen ontdekte men in het Ijs
selmeer ter hoogte van Breezanddrjk een
auto te water. Toen deze op het droge
gebracht bleek de inzittende te
zijn overleden. Men tast volkomen in
het duister over de wijze, waarop de
auto, een volkswagen, van de weg is
geraakt.
Van gladheid was ter plaatse geen spra
ke, terwijl ook niets wees op een aan
rijding. Het vermoeden rijst, dat de in
zittende, de heer Horstkamp uit Haar
lem, door de slaap moet zijn overmand,
ofwel dat hij door een hartverlamming
is getroffen.
Het is evenmin bekend, wanneer het on
geluk precies is gebeurt. De politie stelt
een nader onderzoek in.
skriuwt, is in lüd, dat men ünder de
boeren net foar it earst heart. En bi-
gryplik is it wol, dat men oan soks
tinkt. Mar dan sil it goed wêze earst
ris troch to tinken oer it hoe en hwat.
Hwant by wurden kin men it net bliuwe
litte. Men moat tofoaren sjen kinne, dat
dit middel ek yn dieden ütfierber is
en wol ta risseltaten liede sil.
De skriuwer seit: dit is it léste middel,
dat men brüke moat as alle oare net
helpe. Dêr bin ik it mei iens. Dat dit
it alderlêste wêze moat. En nou moatte
wy earst ris rêstich bisjen, hoe’t it lan
der hinneleit. Wy binne it iens, dat de
situaesje net goed is, dat de Ldnbou
syn gerak net kriget en dat it billik is,
dat der foaroaring to’n goede komt.
Mar alle oerdriuwing docht de saken
gjin goed. En al binne de ütkomsten
fan de boerebidriuwen op it heden net
foldwaende, men mei dochs ek net sizze,
dat is sa min is as it noch net west hat.
Tafallich krige ik dizzer dagen in pear
artikels ünder eagen, dy’t ik 25 jier
lyn oer de situaesje yn de Lanbou
skreaun hie.
Dat wie yn 1932. Doe koste de molke
1.10 per prosint dat wie amper 4 st.
De bargen makke men 23 st. de kilo
foar. Hoe min it doe wie, wit de hear
v. S. ek, mar de hjoeddeiske minsken
kinne it harren net mear foarstelle. Nou
wol ik perfoarst net biweare, dat men
om dy reden nou mar hwat stil wêze
moat. Mar wol, dat it seis doe gjin in
kelde kear bisocht is, om to staken. En
dochs wie it doe wol sa heislike min,
dat men neat mear to forspyljen hie,
soe men sa sizze. En dochs gjin staking.
Hwant oant dizze dei ta, hat gjinien
sizze kinnen, hoe’t it yn dieden üt to
fieren wêze soe. Yn de bisettingstiid
hat men it mei de Dütskers hjir en der
bisocht. Dat gia om hiel oare reden.
Mar it waerd bisocht en it is mislearre.
Hwant om dit middel mei sukses to
brüken, soe men in hiele organisaesje
sische imperialisten, die op grond van
de afspraken van 1945 het alleenrecht
opeisen om zich bezig te houden met de
gang van zaken in satellietlanden.
Maar wij moeten ervan uitgaan, dat
onze bemoeienis geen streven zal zijn
naar overheersing en onderdrukking,
maar zich uitsluitend zal richten op
herstel van de vrijheid, het recht, de
welvaart en het geluk. Wij moeten ge
tuigen van onze vaste wil niet te zullen
rusten voor de volkeren van Oost-Euro
pa alles hebben wat wij ook hebben. In
de derde plaats moet geregeld worden
wie zich zal belasten met de uitvoering
van zulk een besluit.
Als het er op aankomt moeten alle
West-Europeanen zich daarmee belas
ten, maar de praktijk leert, dat er een
centrum nodig is, van waar uit nieuwe
en grote gedachten de wereld in gezon
den worden, telkens opnieuw, totdat zij
gemeengoed zijn geworden.
Het wil ons voorkomen, dat in de eerste
plaats de Beweging van Europese Fede
ralisten (waarvan de Nederlandse afde
ling gevestigd is: Alexanderstraat 2,
Den Haag) daarvoor de aangewezen in
stantie is.
Zij verenigt alle Europese stromingen
in zich. Deze Beweging kan en zal dan
haar invloed moeten doen gelden bij de
onderscheidene parlementen en bij de
Raad van Europa te Straatsburg, die
Via haar raadgevende vergadering op
