EISENHOWER HAD MOEILIJKE BESLISSINGEN TE NEMEN NATIONALE EN INTERNATIONALE WETGEVING Qabe roar üs hjoed p p to sizzen 53e JAARGANG VRIJDAG 13 SEPTEMBER 1957 No. 71 STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND Blanken liet in de V.S. oneens over het negerprobleem Selwyn Lloyd was op bezoek bij Tito Buitenlands Overzicht j Zilveren filmpjes Reclassering in de praktijk 41s de winter voor de deur staat Levertraan verhoogt weerstandsvermogen. Bolswards Nieuwsblad Waarin opgenomen: De Bolswardsche Courant, Westergoo Hwat hat KAMEROVERZICHT op Advertentieprijs: 13 cent per mm Ingezonden mededelL gen dubbel tarief Handelsadvertenties bij contract reductie Pracht zoete druiven, 30 cent per pond. D. M. Bosma, Kleine Dijlakker. Er is nogal enige deining ontstaan over het besluit van de raad (tegen het ad vies van B. en W.!) tot het dempen van het aardige grachtje langs de Broe- restraat en Snorkstraat. Kosten f25000.—. Ged. Staten hebben aan de besturen van de gemeenten Wymbritseradeel en Ijlst een ontwerp van wet gezonden, waarbij deze beide gemeenten ingaande 1 mei 1933 worden samengevoegd. Rijkskanselier Von Papen heeft aan de voorzitter van de Rijksdag, Göring, een scherpe brief gezonden, waarin hij hem op de vingers tikt voor zijn handelen in strijd met de grondwet. It béste kamt noch, sei de kandidaet, doe wiste er net mear Abonnementsprijs f 1.90 per kwartaal (bij vooruitbetaling) Giro 887926 2de week van september 1932 Ook Israël is niet bepaald tevre den over het resultaat van Hen dersons bezoek aan het Midden Oosten. De Amerikaanse wapen- leveranties aan enige Arabische landen mogen deze grotere be scherming verlenen tegen com munistische agressie, men maakt ze ook in het algemeen meer strijdbaar. Doordat Syrië en Egypte volgepropt worden met Russische wapens en andere Arabische staten met Amerikaans ma teriaal ontstaat een Arabische militaire macht hoezeer die ook thans nog ge spleten is welke op een gegeven mo- Henderson achtte het de aangewezen weg zo snel mogelijk grote wapenvoor- raden te verstrekken aan Jordanië, Li banon, Turkije en Irak, opdat deze zich veiliger zouden gevoelen en overtuigd, dat Amerika bereid was hen bij te staan tegenover bedreiging en ondermijnende activiteit van Russische satellieten, waartoe Syrië zou kunnen gaan beho ren, zo al niet behoort. Eisenhower heeft deze raad van Henderson opgevolgd en meegedeeld, dat de wapenleveranties aan genoemde landen zouden worden be spoedigd. Om deze toezegging meer indruk in de Arabische wereld en misschien ook daar buiten te doen maken, werd direct een luchtbrug tussen Amerika en Jordanië ingelegd, waarlangs nu het Ameri kaans materiaal dat land binnenstroomt. Er zit nogal wat opvallende propagan da in dit gebaar van Washington, waar mee het de bewapeningswedloop met de Sovjetunie in het Midden Oosten aan vaardt. Tegelijkertijd waarschuwde Eisenhower de Sovjetunie ook Syrië niet aan te moe digen tot een aanval op zijn buren en herhaalde hij de verzekering dat Ame rika bereid was iedere staat in het Midden Oosten bij te staan, welke slacht offer dreigt te worden van communis tische agressie of ondermijning. Van Turkze zijde worden al deze Ame rikaanse toezeggingen echter nauwelijks voldoende geacht. Daar had men het beter gevonden als Washington volledig lid van het Bagdad-pact was geworden. Maar de Amerikanen vinden dat hen dit te ver zou verwijderen van de werkelijk neutrale staten in het oosten, die afkerig van deze organisatie zijn, bovendien schijnt er ook in de Amerikaanse Senaat verzet tegen deze aansluiting te zijn. President Eisenhower schijnt nu zijn houding in de Syrische kwestie bepaald te hebben. Dit geschiedde na overleg met Loy Henderson, de Amerikaanse onder-minister van buitenlandse zaken na diens reis door het Midden Oosten. Henderson was tot de conclusie gekomen, dat er thans geen kans was om Syrië met vreedzame middelen te bewegen zijn pro-Russi- sche koers op te geven, terwijl geweld niet aan de orde was omdat dit een schadelijke uitwerking op de houding van andere Arabische staten zou kunnen hebben en zelfs gevaar voor een nieuwe wereld oorlog zou kunnen meebrengen. Sinds de afsluiting van ons vorige overzicht heeft de Tweede Kamer niet stil gezeten. In de laatste helft van de week zijn de volksvertegenwoordigers er met man en macht in geslaagd om de eerste fase van de behandeling van het burgerlijk wetboek, dat over een tiental jaren vernieuwd zal worden, af te ronden met een vrijwel ongewijzigde aanvaarding van het eerste boek, handelend over het personen- en familierecht. De congres besloten met gebruikmaking van alle middelen te zullen zorgen dat de lonen niet achterblijven bij de prij zen; de conservatieve regering had in verband met de benarde economische toestand verzocht de looneisen te mati gen. In Frankrijk heeft de regering Bourgès Maunoury moeilijkheden met de boeren en de middenstand over de prijsstop, maar zoals het thans lijkt is zij er in geslaagd een parlementsvergadering over deze zaak te voorkomen voor er Het is hier misschien de plaats om nu we van de Amerikaanse binnenlandse moeilijkheden heb ben gewaagd, ook nog even van de Engelse iets te melden. Britse vakbeweging heeft op haar besloten bliek veel commentaar op deze schets, zeker een origineel middel een vrucht bare discussie op gang te brengen. Na de pauze sprak Ds. J. v. d. Grient inspecteur van het gevangeniswezen, op de communisten na, alle partijen in 1 over „Eenzaamheid en Wangedrag”, de volksvertegenwoordiging achter deJ verdragen staan, die de tot standkoming van de Europese economische gemeen schap en de Europese gemeenschap voor atoom-energie omvatten. Dat neemt echter niet weg dat op verschillende on derdelen van het verdrag, met name be treffende de Euromarkt, veel kritiek wordt geuit. Zo wordt de klacht geuit, dat de belangen van ons land in te genstelling tot die van andere landen- leden van de gemeenschap niet vol doende tot uiting zijn gebracht en dat terwijl deze verdragen van zo ingrijpen de betekenis zullen zijn voor de politieke en economische toekomst van Nederland. Zelfs wordt in het verslag aan de re gering gevraagd om zich alsnog met de andere landen van de gemeenschap te verstaan en te vragen om meer reke ning te houden met de bijzondere positie van ons land. Dat geldt ook voor cje landbouw. Een groot aantal Kamerleden is bevreesd, dat het verdrag zal uitlo pen op een bescherming van de natio nale landbouwbelangen van enkele lan den, als bijv. Frankrijk. Daardoor zou Nederland dan „in een niet te aanvaar den richting worden gedreven”. Een ander bezwaar vinden de Kamer leden gelegen in het feit, dat de Bene- luxlanden een te kleine afvaardiging zullen krijgen in de gemeenschappen. Ne derland en België krijgen nu elk veer tien vertegenwoordigers en Luxemburg maar zes. Dat is te weinig om het voor ons fysiek mogelijk te maken ons werk in die gemeenschappen naar behoren te Verrichten, vinden de Kamerleden. Ook zijn er dan bezwaren tegen de late in diening van de verdragen bij het parle ment, waardoor de inwerkingtreding er van op 1 januari 1958 in gevaar komt en tegen de vertaling ervan in het Ne derlands, die verschilt van de verdrags tekst in de Franse taal. De regering zal op al deze vragen en opmerkingen binnen twee weken moeten antwoorden, want voorzitter Korten horst is voornemens de verdragen al be gin oktober in de Kamer te laten be handelen. Dat er op verschillende de partementen in sneltreinvaart gewerkt zal moeten worden, om dat mogelijk te maken, is wel duidelijk. De Kamerleden zelf zijn in deze week bezig met een oriëntering op de voor uitgang van de nationale industrie. Zij maken een industrie-reis, daartoe uitge nodigd door de vier werkgeversverbon den, die vrijdag in Den Haag zal worden besloten met een slotlunch, waarbij mi nister Zijlstra een rede zal houden. dit gesprek zou komen te liggen. In tweede termijn kwam de heer Bachg nogal radicaal op zijn eerste betoog te rug. Alle bezwaren zijnerzijds en van de zijde van zijn fractie leken toen ver dwenen en zelfs kon hij dat gesprek „begroeten”. Tot veler verrassing wees het wekelijks artikel van prof. Romme in de „Volkskrant” van zaterdag, dat ditmaal voor een deel aan deze kwestie was gewijd, weer meer in de richting van de terughoudendheid. Met nadruk stelt de katholieke politieke leider vast dat van katholieke zijde geen enkele medewerking is te verwachten aan een verruiming van de echtschei dingsgronden. Hij motiveert de houding van de k.v.p.-fractie in de Kamer min of meer met de opmerking, dat elk „of ficieel” gesprek over dit onderwerp als het ware drijft naar de verruiming. „En wie dat niet wenste, doet beter en eerlijker om dat direct te zeggen en in deze situatie elk officieel gesprek af te wijzen,” zegt prof. Romme. Hij stelt voorts vast, dat tegen een ge sprek tussen capabele mensen buiten elke „officiëlerigheid om” niet eenzelf de bezwaar behoeft te bestaan, maar hij laat ook duidelijk uitkomen, dat overi gens ieder dat voor zich zelf moet we ten. Maar zo’n gesprek hoort volgens prof. Romme evenzeer gericht te zijn op „vereniging” als op „verruiming” van de echtscheidingsgronden. Hoe het zij, duidelijk is daarmee wel geworden, dat men van kaholieke zijde bijzonder veel armslag te verwachten zal hebben, in dien dit gesprek voortgang zou kunnen vinden, hetgeen voor de ongelukkige si tuatie van het heden bepaald wenselijk te achten is. Van de nationale wetgeving, hoe belang rijk ook, moeten wij nu nog even over stappen naar het bredere terrein van de internationale, Europese samenwer king. Zondagavond is n.l. van de staats drukkerij gekomen 't voorlopig verslag] helpen. Er kwam dan ook van het pu- van de Tweede Kamer over de verdra gen inzake de Euromarkt en Euratom. Dat is geen kleinigheid geworden. Het verslag omvat 67 pagina’s. De conclusie, die er uit getrokken kan worden is, dat, De lonen in het bouwvak verlaagd. De geschoolden komen nu van 50 op 45 ct., de geoefenden van 40 op 35 en de onge schoolden van 36 op 31 cent per uur. De sociale bepalingen bijv, vakantiebons worden eveneens verlaagd. Lans in een sociadramatische schets „Reclassering in de praktijk” geaccentu eerd. De hierin optredende reclasseringsmede- werker gaf n.l. een volkomen foutieve houding tegenover de mens die hij wilde en De Jong’s Nieuwsblad Voor deze prestatie zullen vooral de be windsmaan van justitie, prof. Samkal- den, en zijn rechtsgeleerde raadsman, prof. Diron, dankbaar zijn. Alle amende menten, die enigermate ingrijpende be tekenis konden hebben voor het rege ringsontwerp, kregen niet de vereiste meerderheid in de Kamer. Slechts enige minder belangrijke wijzigingen, in hoofdzaak veranderingen in de tekst, werden aangebracht, doordat de rege ring de desbetreffende amendementen overnam. De belangrijkste gebeurtenis op politiek terreim, die hiermee samenviel, betrof wel die van het „gesprek” tussen pro testantse en rooms-katholieke groepe ringen in ons land over de mogelijkheid om in de toekomst tot een bevredigen der regeling van de echtscheidingswet- geving te komen. Op grond der levens beschouwelijke inzichten weerspiegelt de huidige wetgeving het compromis, dat al jaren lang aanleiding heeft gegeven tot veel klachten en misstanden. Terecht legde de anti-revolutionaire hoogleraar Gerbrandy aan het einde van de debatten nog eeng d« nadruk op deze misstanden. Daarbij ging het dan spe ciaal over de „grote leugen”, al noem- Ter gelegenheid van de komende natio nale reclasseringsdag kwamen zater dagmiddag een groot aantal vrienden van de reclassering bijeen in de kerkzaal en cantine van de gevangenis in Leeu warden. De vraag hoe een toezichthouder van de reclassering moet omgaan met zijn medemens die een misstap heeft begaan, werd door de heren Tj. Veenstra, re- classeringsambtenaar en ment zeer gevaarlijk voor Israël zou kunnen worden. De Amerikaanse verklaring dat ze geen communistische agressie in het Midden Oosten zou dulden, had daarom, vindt men in Israël, wel vergezeld mogen gaan van een Amerikaanse verzekering, dat ook geen Arabische aanval op Israël zou worden geduld. Overigens is het niet ónmogelijk dat Moskou de Amerikaanse verklaring dat geen communistische agressie in het Midden Oosten zal wor den geduld, zal beantwoorden met een verklaring dat de Sovjetunie op haar beurt geen westelijke agressie in dat zelfde gebied door de vingers zal zien. De grondslag voor zo’n verklaring heeft het al gelegd door Russische nota’s aan Amerika, Engeland en Frankrijk waar in deze landen beschuldigd worden van inmenging in de binnenlandse aangele genheden van enige Arabische staten als Syrië, Oman en Jemen. In laatstgenoemd land zijn de Russen ook aan het intri geren en de Amerikanen hebben zich ge haast dit rijkje, dat op slechte voet met Engeland verkeert, economische hulp aan te bieden. Frankrijk werd in de Russische nota o.a. beschuldigd te stre ven naar een agressief bondgenoot schap met Israël. Merkwaardig is ech ter dat Moskou te midden van al dit geharrewar toch streeft naar betere be trekkingen met het Navolid Turkije een handelsverdrag is pas tot stand ge komen en ook ten opzichte van Israël zich niet meer zo fel uit als kort geleden. De voor de hand liggende verklaring lijkt, dat de Russen na hun penyetratie in Syrië de zaken eerst wat tot rust willen laten komen, een al te felle en directe voortzetting van hun ondermij nende politiek zou ongewenste reacties kunnen oproepen, men moet niet ver geten dat de Syrische regering nog geen totaal communistische is, al zijn de linkse politici wel druk bezig het zover te brengen. Wat de Russisch-Israëlische betrekkin gen betreft zou Moskou er voordeel in kunnen zien de Israëliërs, door Russi sche joden toe te staan naar Israël te emigreren, wat minder pro-westers en meer neutralistlsch te stemmen. Som mige commentatoren veronderstellen dat het diepe indruk op alle Arabische sta ten zou maken als zelfs de op westers democratische basis geschoeide Israëli sche staat zich wat van dat westen zou afkeren. De Israëlische regering zou daarin, zo zeggen deze commentatoren, ook voordeel kunnen zien omdat dit mis schien tot een verbetering van haar be trekkingen met Egypte en Syrië, die het felst in hun vijandigheid jegens Israël zijn, zou kunnen leiden. Moskou zou er dan n.l. geen belang meer bij hebben deze landen tegen Israël op te zetten. Deze koers lijkt voor Israël echter nogal speculatief, ze zou het land tot een speelbal van de grillige Russische poli tiek maken. Schillerhemden f 1.48, tafellakens f 1.52; jarrateldragers met 4 jarratels f 0.38; heren sportpantalon f0.92; heren zak doeken met rand f 0.15. Frits Ooster- baan, Bolsward. Wat kan iemand tot een strafbare mis daad brengen? Hiervoor zijn twee oor zaken: geboorteaanleg en omgeving. Uit de levensloop van vele misdadigers blijkt dat zij geen contact hebbe i kunnen vin den met hun medemensen. Men zal zich dan gemakkelijk afsluiten van de wereld en toch wil men de aan dacht op zich vestigen en kan dan tot misdaad vervallen. Misdaad is het ant woord bijv, van kinderen, die niet de liefde ontmoet hebben, maar wel het al leen zijn moeten ondergaan. Die moge lijk wel materieel geborgen zijn, maar niet de geborgenheid kennen van een thuis, waarin men samen leeft. Zo worden ze het leven ingestoten, vin den ook daar geen begrip en aansluiting en begaan een misdaad in een jammer lijke poging een oplossing te vinden voor hun conflict-situatie. En dan komt de reclasseringswerker die zich geroepen voelt deze mensen te hel pen. Zij willen dikwijls veel „doen” en het gaat er alleen maar om dat ze iets „zijn”. Ze moeten luisteren en pro beren de gevangene te ontmoeten, als mens naast een medemens, al zullen ze nooit tegenover hem zijn foutieve hou ding mogen verontschuldigen. Het ergste wat een mens kan overko men is: hem de verantwoordelijkheid voor het eigen leven af te nemen. Daar om moet er ook straf zijn. Een mens heeft „recht” op straf, omdat hij door boetedoening weer werkelijk mens kan worden. de de heer Gerbrandy die niet bij name. „Op slinkse wijze wordt het aantal echt scheidingsgronden dat de wet kent, met één vermeerderd,” zei hij. En zijn plei dooi liep ten slotte uit in de vraag of de minister niet bereid was om een staatscommissie in te stellen, die het vraagstuk eens van alle kanten en op korte termijn zou gaan bestuderen. Minister Samkalden hield zich wat dei vlakte. Hij zei uiteraard zijn morele verantwoordelijkheid voor de huidige wetgeving te beseffen, maar hij dacht meer resultaat te bereiken als hij zocht naar een methode, die ook een oplos sing te zien zou geven. Dat hij daaraan al bezig was, was reeds gebleken uit zijn antwoord op het betoog van de k.v.p.-afgevaardigde mr. Bachg, die zich op zijn zachtst uitgedrukt in eer ste instantie geen voorstander had be toond van dat „gesprek”. De minister had daarop verteld, dat hij weliswaar een aantal juristen bijeen ge bracht had van verschillende richting en dat een geseprek al op gang was ge komen, maar hij zette tevens uiteen dat htf er verder geen bemoeienis mee had willen hebben, juist de te voorkomen dat de schijn van druk van bovenaf op In deze wetten worden wel de door de grondwet voorgeschreven gelijke rech ten van alle burgers aanvaard, maar wat de scholen aangaat wordt bepaald, dat deze gelijke rechten, gescheiden, dus on derscheiden naar ras, mogen worden ge noten. Zoals gezegd, heeft het Opperste Gerechtshof beslist dat dit gescheiden onderwijs toch ongelijkheid schept en dus in strijd met de grondwet, welker bepalingen voorrang op de wetten der afzonderlijke staten hebben, is. Dus moesten in de zuidelijke staten neger kinderen op „blanke” scholen worden toegelaten. In de meeste dezer staten be roept de negerbevolking zich nog niet op deze rechten, ze weet dat ze er maar moeilijkheden door krijgt, maar iij de staten welke aan de noordelijke, waar de blanken liberaler denken en ook min der negers zijn, grenzen doet zich een overgangsbepaling voor. De blanken zijn het daar onderling oneens over het ne- gervraagstuk en de negers staan meer op hun rechten. Zoals bekend heeft zich de kwestie voor al toegespitst in Little Rock in Arkan sas, waar de burgemeester en het school bestuur wel bereid waren negerkinderen op het „blanke” lyceum toe te laten, maar gouverneur Faubus zijn staatsmi- litie opriep om de negerkinderen de toe gang tot de school te beletten. Hij be riep zich daarbij op zijn taak de orde te handhaven, welke z.i. verstoord zou worden als de negerkinderen op deze school kwamen. Blanken zouden dan op stootjes veroorzaken. De burgemeester beweert echter, dat de gouverneur hier een schijnargument gebruikt, hij was overtuigd, dat er in het geheel geen moeilijkheden zouden zijn ontstaan als de gouverneur de zaak niet had opge blazen. President Eisenhower heeft verklaard, dat hij alles zal doen om de federale grondwet te handhaven. Doch de kwes tie is maar hoe. Federale troepen tegen de staatsmilitie van Arkansas gebruiken gaat niet, want dit zou ook staten die helemaal niet zo sterk op apartheid staan, tegen Washington in het harnas jagen, alle staten zijn zeer gesteld op „binnenlandse” onafhankelijkheid. Geduld, overreding en gematigdheid zullen wel de wachtwoorden van de pre sident zijn; ontegenzeggelijk wint in de Ver. Staten, ondanks hier en daar op laaiend verzet, geleidelijk de erkenning der rassengelijkheid veld, geheel anders dan in Zuid-Afrika, waar de blanken de ongelijkheid der rassen steeds meer in de wet vastleggen. Al met al kan men er op rekenen, dat de regering te Washington diep in de zorgen zit over de toe stand in het Midden Oosten. En niet alleen daarover. Er zijn ook zorgen genoeg over de binnen landse toestand in de Unie. Daar is de economische ontwikkeling, welke duidelijk op toenemende inflatie wijst. PresidentEisenhower heeft het Amerikaanse volk nog eens opgewekt niet zoveel uit te geven en meer te spa ren. Hij weet maar al te goed, dat als er een economische crisis, waarvan het in Amerika zo populaire kopen-op-af- betalingssysteem het gevaar vergroot, in zijn land zou ontstaan, dit de gehele westerse wereld zou schokken en in vele landen ook politieke moeilijkheden zou veroorzaken. En dan is er de kwestie der toelating der negerkinderen op „blanke” scholen in bepaalde zuidelijke staten van de unie. In al deze staten is er verzet tegen het drie jaar geleden door het Opperste Ge rechtshof uitgesproken oordeel, dat de wetten van bepaalde staten waarin ras senscheiding op de scholen wordt toe gestaan In strijd met de federale grond wet ztjn. op 24 september de kaderwet voor Al gerije aan de orde komt. De regering hecht er vooral aan dat deze er door komt, omdat zij meent dan de Algerijn se kwestie, die ook een zware belasting voor haar budget vormt, te kunnen op lossen. In Algerije schijnt het getij voor de op standelingen ongunstiger geworden te ztjn door het overlopen van een hunner keurlegers onder El Belounis naar de Fransen. Daar de Fransen gedreigd heb ben opstandige benden die vanuit Tu nesië en Marokko in Algerije opereren op het gebied dezer landen te achter volgen en dit reeds eenmaal is ge schied ook spreekt men er van dat de a s. vergadering der V.N. misschien zal besluiten V.N.-troepen langs deze grenzen te stationneren. In kringen der V. N. zowel als van de Amerikaanse Se naat en van het Engelse parlement schijnt men overigens de gedachte te overwegen om een permanente lichte politiemacht der V.N. in het leven te roepen. Misschien komt dit voorstel op de a.s. gewone V.N. vergadering welke 15 sept. geopend wordt al aan de orde. Thans is reeds de buitengewone V.N.- vergadering bezig met de behandeling der Hongaarse kwestie. Het Westen schijnt te spelen met de gedachte de voorzitter van deze vergadering naar Moskou te zenden om er op aan te drin gen dat de resolutie, welke de vergade ring eventueel zal aannemen, ook door de Sovjetunie zal worden uitgevoerd. De man zou te Moskou met de vuist hard op de tafel moeten slaan, wordt gezegd, maar dat is daar waarschijnlijk meer gebeurd en ook vaker vruchteloos. Tenslotte zij vermeld, dat de En gelse minister van buitenlandse zaken, Selwyn Lloyd, bij Tito op visite is geweest, doch dit bezoek waarschijnlijk niet veel heeft op geleverd, immers staat Z.-Slavië in de Cypruskwestie meer aan de Griekse dan aan de Engelse zijde en in de zaken van het Midden Oosten meer aan de Egyptische kant dan aan die van Londen. Hartelijker zal allicht de ontmoeting tussen Gomulka van Polen en Tito ver lopen, ze zijn thans in Belgrado bijeen. Zij hebben in hun nationaal-communis- me veel gemeen, maar zullen in hun contacten toch binnen de grenzen moe ten blijven, welke Moskou de satelliet Polen toestaat. Er is één kwestie, welke de heren stel lig met toestemming van Moskou mo gen bespreken. De Polen maken zich n.l. nogal ongerust over het feit, dat in de hoogste militaire kringen van het W.-Duitse leger krach tig wordt gepleit voor het gebruik van atoomwapenen, ook in dat leger. Deze kringen menen n.l. dat nu ook Amerika onder bereik van Russische interconti nentale projectielen ligt, de Amerikanen wel eens minder geneigd konden wor den bij een lokaal conflict in Europa, hun garantie van de veiligheid van W.- Europa uit te voeren. W. -Europa zou dan voor zich zelf moe ten zorgen en daarom dient volgens deze Duitse officieren ook hun leger over de sterkste vernietigingswapenen te be schikken. En deze Duitse wens is aller minst naar de smaak van Polen, dat het geschil over de Oder-Neisse grens met W.-Duitsland heeft, waarin Zuid- Slavië aan Poölse kant staat. Wat nog W.-Duitsland betreft: zondag zijn er de zeer belangrijke parlementsverkiezingen. Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS Uitgave: A. J. OSINGA N.V., Bolsward Administratie- en Redactie-adres; Marktstraat 13 Telefoon 451 - Na 18.30 uur 305 of 335 (K 5157) Nu de zomer ten einde loopt, gaat men langzamerhand al weer denken aan de voor zieningen die moeten worden getroffen voor het winterseizoen. De dagen met koud, guur weer, met vochtige wind en een alles door dringende regen komen weer in het ver schiet. Wie zich daar afdoende tegen wape nen wil, denkt er nu over om een goede, beschuttende jas voor de wintermaanden te kopen. Maar er is nog een ander wapen in de strijd tegen koude en nattigheid. Een middel dat ons fit houdt en weerstandsvermogen verstevigt. Vooral voor kinderen is het een zeer belangrijke bron van gezondheid, maar ook anderen kunnen er slechts wel bij varen als zij van dit middel gebruik maken. Dit middel is levertraan. De heilzame werldng van levertraan is reeds lang bekend. De vissersbevolking in noor delijke landen, zoals Noorwegen, Schotland en Ijsland, die altijd al meer dan anderen aan een guur klimaat was blootgesteld, wist zich tegen de invloeden hiervan te harden door het innemen van olie welke werd ge wonnen uit de levers van kabeljauw. Nu was de wijze waarop deze olie werd ge wonnen niet bepaald erg aantrekkelijk; men liet de levers verrotten tot het vocht er van zelf uit droop. De aldus verkregen olie was allesbehalve smakelijk en het is een wonder dat iemand dit kon innemen. Pas halverwege de vorige eeuw is men er- toe overgegaan de levers uit te stomen en de heer H. j aldus van hun olie te ontdoen. Maar ook Onze nieuwe regenpost in Tjerkwerd die nog maar enkele weken oud is komt al direkt in het nieuws, don derdagmorgen werd daar 47 mm. wa ter afgetapt gevallen in 24 uur. Tot woensdagavond 9 uur tapte onze waarnemer daar 17 mm af. de buien in de nacht van woensdag op don derdag deden daar nog een schepje (30 mm.) bij op. Alleen 'Ruften (NOP) kwam nog hoger met 51 mm. Verder zag het er als volgt uit. Lollum bracht het tot 40 mm, Sneek en Cornwerd hadden ieder 36 mm in de meter, Pingjum en Gorredijk meldden ieder 34 mm, Hichtum 33 mm, Oosterend (Henn.) 29 mm. Baard 28 mm en Allingawier 25 mm. Woensdagavond werd er ook on weer waargenomen met hagel en „drippen as kwartsjes” zoals onze waarnemer in Baard het uitdrukte. TJERKWERD 47 m.m.

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Bolswards Nieuwsblad nl | 1957 | | pagina 1