SKRAERD, IT TERPEDOARP FAN DE
SKARREN
Qabe
roar
W'
ililli:
üs hjoed p Q
to sizzen
Wg
54e JAARGANG
No. 6
DINSDAG 21 JANUARI 1958
STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND
Fan liaedlangen. heaskippers en boereforset
Swijen is soms in klear andert.
Poaltocht
I
Fan
de Martinytoer
de
aan
van
Tj. de J.
Gouden filmpjes
3e week januari 1908
In de secretariskamer ten gemeente-
huize te Witmarsum is (gelukkig in
de nacht), een groot deel van het
plafond naar beneden gestort.
Eervol ontslag aan P. Attema als
hoofd der openbare school te Burg-
werd wegens gehoorgebreken.
De Lofstem te Exmorra gaf een uit
voering. Er werd rijkelijk getracteerd
op chocolademelk en banket.
Mr. Th. Heemskerk heeft de opdracht
tot kabinetsformatie aanvaard.
De gasfabriek te Bolsward zal wor
den uitgebreid. Het pad langs de
gracht zal hierbij aan de publieke
dienst worden onttrokken.
de
de
Brand in een der ijshuizen van
zuivelfabriek te Zurich.
Het Evangelisatiegebouw
Broerestraat is aangekocht door
St. Vincentiusvereniging.
In een adres aan de raad van de ge
meente Bolsward wordt gevraagd om
geschikt speelterrein voor de jeugd,
daar hieraan grote behoefte bestaat.
Gedacht wordt aan het plantsoen bij
de Blauwpoort.
Door de aanhoudende vorst worden
er veel merels gevangen. In een kooi
fluiten ze bijna even mooi als in de
vrijheid. Liefhebbers betalen er soms
f 1.50f2.voor.
II
mill BliBW
De snelste hardrijdster uit de provin
cie is momenteel mej. G. Engelsma
te Oldeboorn. Ook drie zusters van
haar wonnen prijzen.
sljuchte wurde. Dat kin meibringe,
dat men lan wint, hiel hwat mounle-
póllen opromje kin en dêrtroch ek
better it lan mei masjines biwurkje
kin. As léste foardiel neame hja dan,
dat sa’n bistjür fan in fiks wetterskip
folie mear kans en gelegenheit hat om
leden to krijen, dy’t mei de reglemin-
ten en wetten op ’e hichte binne.
It bybaentsje wurdt dan in wichtige
funksje en mei, omt hja deskundige
ambtners neist har hawwe, sille hja
harren folie better rédde kinne mei
al de lytse en greatere strideraesjes,
dy’t yn in wetterskip by nou en by
dan forfalle.
Hja sille ek mear gesach hawwe by
de yngelannen as de buorman of oer-
buorman yn in lyts wetterskip. Hwant
der binne wol lytse wetterskippen,
hwert de saek prima draeit en de lju
de saken eptich forsoargje, mar der
binne ek hiel hwat oaren, hwert men
de plichten fan de yngelannen wol
hwat al to genoedlik opnimt. Dér
komt by, dat it yn de boerewrald net
in moai baentsje is om syn buorman
op syn plichten to wizen en jit min
der om him ta bislüt to twingen. Men
wol op it lést ek gjin rüzje en skeane
gesichten.
En dêrom lit de situaesje yn in diel
fan de lytse wetterskippen wol it ien
en oar to winskjen oer, hwermei net
sein is, dat it yn alle greate wetter
skippen nou krekt allegearre yn oar-
der is.
Dizze kommisje seach lykwols ek bi-
langrike biswieren' oan greate wetter
skippen. Men kin wol maklik sizze:
foegje in stik as tsien, tweintich fan
dy lytse dingen bymekoar, mar hwat
binne de konsekwinsjes? De iene krite
leit fakentiids hiel oars foar it wetter
oer as de oare. Sil men sa’n gearfoe-
ging goed bimealle, dan moatte der
nije, djippe opfearten makke wurde
of bisteande ütdjippe.
De hiele krite moat nou droech en oer
in folie greater öfstan nei it sintrale
gemael fierd wurde. Fansels moat it
gemael folie swierder en sterker wur
de, mar de oanfoerwegen yn sa’n
wetterskip, dat liicht der ek net om.
Wurde dêrtroch de ünkosten net stik
ken heger? En sil men yn sa’n great
wetterskip net fakentiids folie mear
de bilangen fan eltse boer apart ün-
dergeskikt meitsje moatte oan de al-
gemiene bilangen fan it gehiel'? Kom
me de hege stikken net to droech
en de lege stikken net to wiet to liz
zen? En dan sizze hja in tige bilang-
ryk wurd: Makket men op dizze wize
Boerebelasting
Het dagelijks bestuur van de Friesche
Maatschappij van Landbouw heeft
zich op vrijdag 17 januari 1958 nader
beraden op de grote liquiditeitsmoei-
lijkheden, waarmee zeer veel melk
veehouders te kampen hebben.
de eigen forantwurdelikheit net foar
in bilangryk diel stikken. Hoefolle yn
gelannen fan lytse wetterskippen dog
ge nou de wurksumheden alhiel for
goes of hast forgees, omt it harren
eigen is. Hoe wol dat komme mei sok
ke greate wetterskippen. It hat alle
kans, dat men dan alles mar oan it
wetterskip oerlit, hwant om in stik as
seis of tsien boeren to bringen ta sok
mienskipswurk, dat giet, mar bisykje
dat ris mei in pear hündert. En dan
hat it in “bulte kans, dat sa’n bistjür
to fier fan de lju óf komt to stean. Hoe
giet soks: Is der in klacht, dan wurdt
de opsichter der hinne stjürd. En dy
rapporteart oan it bistjür, dat mei
eltse pleats net op ’e hichte wêze kin.
Nou, en dan sil it de kant wol üt gean
dy’t de opsichter oanriedt. Sil soks
net bifoarderje dat ’e yngelannen folie
fierder fan de saek öfkomme to stean
en ünforskillich wurde foar de din
gen, hwert hja praktysk dochs neat
of in bytsje oer to sizzen hawwe. Sin-
tralisaesje moat tige düdlike foardie-
len bringe oars is it forlies oan mo
rele wearden.
It is neffens my allegear tige reëel,
hwat dizze kommisje nei foaren
brocht hat. Hja sizze derby, dat der
op wetterskipsgebiet jit hiel hwat to
forbetterjen is, binammen troch it
oanbringen fan mechanyske bimeal-
ling, automatyske wetterregelers, it
ütdjippen en opskjinjen fan tochten, it
oanbringen fan pompen en it soargjen
foar wetterynlitten by ’t simmer en it
opmeallen derfan.
Neffens harren soene de wetterskip
pen it béste sa likernoch tusken de
500 en 1500 H.A. great wêze mar hja
wolle se net greater hawwe. Ik bin
der bliid mei, dat de hear Gerbrandy
ek sprutsen hat mei bigryp foar de
nuodlike kanten fan dit fraechstik.
Wy hiene it fan in praktyske boer ek
net oars forwachte, mar tusken in
keppeltsje yngenieurs fait it net altyd
ta jinseis to bliuwen, dat hat man-
nichien wol ünderfoun. De Fryske
boeren hiene it mei har deputearre,
dy’t dizze portefeuille biheart, wol
minder treffe kinnen, hwat dizze saek
oangiet. Hy sil it gewicht fan de boe-
rebilangen en -mentaliteiten grif fol»
slein yn de skiljens lizze, dêr hoecht
men net oeryn to sitten. Lykwols
hoopje ik, dat de boeren net neilitte
yn har organisaesjes wach en warber
to bliuwen. „Tua res agitur”. It giet
om har saek.
dy’t al den dei mei de pinne omgeane
en meastentiids net altyd sil it
dan ek krekter en mear op regel gean.
As trêdde foardiel komt der by, dat
yn in great wetterskip, hweryn de
stikken lan likernoch itselde natuer-
like peil hawwe, fakentiids mei ien
gemael de saek to bimeallen is. Kin
dat, dan sparret men hiel hwat lytsere
mounlen en wynmotoaren üt, hat bi
langryk minder bitsjinningskosten en
hwat bilangriker wê’e kin, der kinne
opfearten mist wurde en polderdiken
‘Bi.Mi.
MOAT DE BILE DER DHP YN?
Sjocht men de lyts trijehündert wet
terskippen en dan jit de hünderten
partikuliere polderkes, mei moderne
eagen, dan is der wol it ien en oar
op oan to merken. Mar it lid fan
Deputearre Steaten, de hear Harmen
I Gerbrandy hat der dizzer dagen al op
wiisd, dat it fraechstik net maklik is,
omt de situaesje op it iene plak folie
i better is as op it oare. Sünder mis
hawwe greate wetterskippen foardie-
len. De boerekommisjc, dy’t hjir oer
gear wie, sjocht dat ek wol. Hja sizze
ü.m. dat men yn sa’n wetterskip de
mooglikheit hat om bitüft, technysk
personiel oan to stellen, hwat by de
wurksumheden en by de leveransje
fan materialen tige winsklik is. In
fikse opsichter hat bipaeld greate
foardielen sizze hja.
Ek wize hja as twadde foardiel op de
legere administraesje-kosten. It by-
halden fan de boeken en leggers kin
dan dien wurde fan administrative lju,
Friesche Mij
Landbouw en
Bolswards Nieuwsblad
De Jong’s Nieuwsblad
Hwat haf
i
i
goed,
PYT
(Cliché Friesch Dagblad)
Advertentieprijs: 13 cent per mm
Ingezonden mededelL gen dubbel tarief
Handelsadvertenties bij contract reductie
Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Uitgave: A. J. OSINGA N.V., Bolsward
Administratie- en Redactie-adres;
Marktstraat 13
Telefoon 451 - Na 18.30 uur 305 of 335
(K 5157)
Skraerd yn de 2e helte fan de 18e ieu. Lofts fan de tsjerke sjogge wy
de pastorije, lyk as dy nou noch likernoch deselde foarm hat. Rjochts
sjogge wy de mêsten fan de heaskippen.
De foto is üt it boek „De Geschiedenis gaat door het eigen dorp” (III).
Utjefte Friesch Dagblad.
allegearre fan letter datum.
Yn de Franske tiid moast in hiel bulte
eigendom troch de tsjerke forkoft wurde.
Hja wrakselje mei snie en iis,
Fuchs en syn taeije mannen,
Hja witte ek wol, de earste priis
Krij wy net mear yn hannen.
Hillery rekke in streek yn ’t foar,
Dy soe it earlik winne;
Mar wy, dy’t ek hwat weagje doar,
Lit üs dêrtroch net kinne.
De Poal birikke, fêst bislüt,
Strieminne waerbirjochten,
’t Sit dreech, trochsette - krüp foarüt,
Der moat noch efkes fochten.
Kom, jonges - haldt de moed der yn,
In glinsterwite dage.
De sniejacht slacht de eagen blyn,
Wy rédde ’t - noch trije dagen
Us libben is faek ek sa’n tocht,
Fol soargen en biswieren;
De wegen rinn’ net altyd rjocht,
It ferget hurde spieren.
Mar boppe-al de krigele moed,
Doelbiwust troch to setten,
Fuchs foarbyld docht elk strider
Dy’t de bitsjutting fettet.
Abonnementsprijs f 1.90 per kwartaal
(bij vooruitbetaling)
Giro 887926
De aide Mearne.
Komt men fan Boalsert óf, sa sette de
hear Santema üt ein, en sjocht men de
mole fan Lonjé stean, dan hat men da-
liks al in stik ckiednis fan Skraerd to
pakken. Ek de lege stikker lan om it
doarp hinne binne fan bilang foar de
eigen skiednis. Bisjocht men op aide
kaerten de omkriten fan it doarp, dan
fait alderearst de aide séstream de
Mearne, letter de aide Skraerder feart
op. Dy ülde séstream hat in greate rol
spile yn de skiednis fan Skraerd.
Tagelyk mei it üntstean derfan of al
earder kamen hjir de earste biwenners.
Op it doarpsgebiet ha minstens 4 ter
pen lein. De doarpsterp hat moai heech
west, wol 2 meter groun is der ófkom-
men, mar ek de Wünser Wearstal is
in aide terp, op Skraerder groungebiet.
In de midsieuwen wie dit it Aide rjochts-
plak, lyk as de namme „wearstal” ek al
oantsjut.
Hündert myl - ’t telt óf - tweintich - fiif,
It greate doel komt neijer.
De kjeld makket har süver stiif,
Lykwols, men heart gjin kleijen.
Straks waeit de flagge op ’e Poal,
De strieljende erkinning,
Yn ’t iensum oard - it ljocht symboal
Fan energike oerwinning.
It frjemde is dat dizze wearstal net leit
ünder Wüns, mar op in stikje dyk, dat
earder eigendom wie fan de pasterij. It
wie ien fan de steunpunten, dêr’t de
dyk dy’t om 1100 of 1200 hinne opsmi-
ten waerd, op oansleat.
Yn de doarpsterp waerd ü.o. in prachtich
miskrüs foun, dat nou noch yn it Frysk
Museum to sjen is.
In 4e terp lei by de griene dyk, dy’t
üntdutsen waerd by it grave-n fan in
tochtsleat. Faeks is it wol in ünderspiel-
de terp. Yn it Frysk museum binne net
minder as 32 fynsten üt dizze terp bi-
warre. It is fan it Aldste Fryske ierde-
wurk 3 A 400 jier nei Chr.). Ek re
dens (fan bonken), spinstientsjes ensfh.
binne to Skraerd wol foun.
Der hat fansels in tiid west, dat der
gjin diken wiene. Noutiids leit Skraerd
tusken de diken yn. It is nijsgjirrich
noch hjoed de dei dy Aide diken del to
rinnen. De Aide slinke fan Lonjé nei
Kathuzen is noch altyd wol to sjen.
Skraerd is ien fan de Aldste plakken,
dêr’t men mei dykmeitsjên bigoun. Hja
hiene lykwols in foarbyld oan de Mear-
nedyk. Fan Kivytshoarne óf is men doe
bigoun in dyk to lizzen nei de Skraer-
dersyl en oer EksmoarsterwAl nei Lon-
gerhou. Alles hwat dertusken leit hearde
by Aids by it doarpsgebiet, it Skraer-
derhim, sa’n 1000 pounsmiet great.
It terpen- en dykmeitsjen barde net ün
der twang, mar yn folie frljheit. Doel
fan de diken wie oan de iene kant it sé-
wetter en oan de oare kant it marwetter
to kearen. Net altyd is dat slagge. De
griene dyk, ek wol Buorredyk neamd,
is wol ris trochbrutsen, b.g. op 26 sept.
1508 by in greate stoarm. De haedling
fan Skraerd, Sjoerd Aylva, bisocht doe
syn fé yn feilichheit to bringen, mar
hy seis mei fjouwer fan syn minsken
kamen om. Yn 1825 wie der wer in grea
te wetterfloed. Ek doe koe de griene dyk
it net hAlde. Der hie men doe in sa-
neamd „weingat” yn makke, dat men
mei skudden tichtsette koe. Dy skudden
waerden ornaris yn ’e tsjerke biwarre.
Hoe dan ek, dy kear haldden de diken it
net en kaem it sAlte wetter op it doarps
gebiet.
De Aylva’s.
Yn ’e 15e ieu hat him hjir it slachte fan
de Aylva’s (sprek üt Alua’s) fêstige.
De Aylva’s wiene net allinne wichtich
foar it doarp, mar ek foar in great part
fan FryslAn.
Fan 14981524 sloegen hjir de harto
gen fan Saksen foar master op. It wie
har to dwaen om de macht. Ek yn Boal
sert kamen in stik as 40< soldaten en
ambtners om dizze hoeke leech to rü-
peljen. Der kaem fül forset en. dit
bigoun yn Skraerd. It kaem ta in skeel,
hwerby inkelde huzen yn Skraerd yn
’e bran stutsen waerden.
Ek Skettens en Longerhou rekken oer-
stjür (1500). Op in nacht yn april gyn-
gen in hiele bulte boeren üt de Skraer
der kontreijen nei Boalsert om inkelde
bilêstingmannen it leksum to lézen.
It bart komselden, dat wy op dit plak oandacht freegje en
dat yn it Frysk foar in sljochtwei doarpsbirjocht. Dat wy dit
diskear dochs dogge hat syn reden. De feestkommisje fan Skraerd
hat ünder lieding fan de hear Sj. Heeres in lof lik initiatyf nommen
ta ek noch hwat oars as feestfieren.
Hja lieten de doarpshistoricus O. Santema in joun komme om to
sprekken oer de skiednis fan it eigen doarp. Yn in stylfolle en
fleurige joun wie der in grótfolle tsjerkefol folk, dat mei niget harke
nei it wol en wé fan de eigen foarteam.
Wis, wy hiene hjir in gewoan koart forslachje fan meitsje kinnen,
mar achtsje it idé sa treflik, dat wy der graech mear romte foar
jaen wolle as wy ornaris foar in forslach fan in doarpsgearkomste
misse kinne. Hokker doarp komt ek ris op dit eareplak?
Tsjerke en toer.
De tsjerke en de toer yn de klimmer-
beam binne al hiel Aid. Hja binne boud
tusken 1100 en 1200. Alle mooglike ram
pen ha hja trochstien.
Yn Febr. 1524 sloech bygelyks de wjer-
Ijocht yn de Skraerder tsjerke en toer.
De muorren sille wol stean bleaun wêze,
doe’t de tsjerke hielendal ütbaernde. Ek
nou noch hat de tsjerke moai houtsnij-
wurk, dat nei alle gedachten datearret
üt de tiid, dat de tsjerke nei de brAn
wer nij meubilair krige.
Yn it koar fan de tsjerke fine wy noch
in pear nissen, dêr’t yn de roomske tiid
bylden stien hawwe. Faeks wie ien fan
rütsje dêr’t in melaetske troch sjen
mocht om de mis to folgjen. Sokke le-
proazerütsjes wurde wol yn mear tsjer-
ken oantroffen.
De pastoar hie destiids in ynkommen
fan 100 goune, ütsein dan de pastoralia.
Skraerd hie njonken de pastoar noch in
vicaris.
Nei de herfoarming kamen de pastoralia
oan de dümny, de vicaralia foar in part
oan de tsjerke ta. It bisit fan de Skraer
der tsjerke lei ü.o. to Bittens ünder
Skettens. De pastoralia wiene 58 pouns
miet, de vicarali." 49 pounsmiet. Nam-
men as Easterleane, Suderleane, Mearne-
dyk, Skraerderbuorren, Skraerderhol
leech) binne dan al bikend.
Yn 1746 wurde de pastoralia forkoft. De
tsjerke hAldde it measte ü.o., it Heech-
hiem, de Frijterp en de Skraerderwerp
(letter „werf” to Makkum).
De „Frijterp” is in bysündere namme.
Yn Ferwert leit it „Frijhof”, yn Mant-
gum de „Frijbuorren”. Hat dit forbAn
mei in bigryp fan de Aide frijstêdden yn
it Aide Israël?
Hwat raerd oanbilanget, is der lyk
wols twifel. Der is nammers ek in oare
bineaming: Mienterp (1706), d.i. mien-
skiplike terp. Yn 1706 wie ek de Buor
redyk tsjerkebisit. It losse tsjerkelAn
waerd op Koppermoandei forhierd. Dit
waerd by trommelslach bikend makke.
Hiel typysk Is dat büten it doarp gjin
pleatsen stiene, mar inkeld yn it doarp
seis. De pleatsen büten it doarp binne
Sjoerd Aylva wie de greate man. Peter dy nissen ek wol in s.n. hagioskoop, in
en Worp fan Thabor (üt it kleaster to
Tirns) hawwe b.g. oer him skreaun: „It
wie in „godvruchtig, wijs, zachtmoedig
man”. Yn it kleaster fan Hartwert
waerd in gearsit halden. It biliz fan
Frentsjer, de sit fan de Saksers, wie it
gefolch derfan, in bilech, dat lykwols
forroun fanwegc. it üngetiderswaer.
De floed fan 26 sept. hwerby ek Sjoerd
Aylva fordronk, waerd sjoen as in straf
fan God, omdat it fieren fan de slach
by Warns (1345) troch de Saksers
forbean wie (Leaffrouwedei).
De Aylva’s ha in pear ieuwen yn Skraerd
wenne. Yn de tsjerke lizze noch de grea
te sarkstiennen fan dit slachte. Om 1700
hinne binne se hjir net mear. It slot
waerd doe in pleats.
Yn 1704 moasten de Skraerders wer bi-
lêsting bitelje, mar hja forpoften it en
de Skraerders waerden suver hantaste-
lik. Dit wiist op in typyske eigenskip.
Noch in foarbyld:
Yn 1661 stjürde in tsjerkfad in birjocht-
sje nei de dümny, dat er mar net kom
me moast to preekjen, hwant syn wiif
wie stoarn en soe bilet wurde, eat Èwat
oars op snein net barde. Dümny ek
in hurde kop kaem dochs en woe
mei alle gewelt preekje. It gyng hurd
om hurd. De boer hie der in greate
boete foar oer. It kaem him op 50 goud-
goune to stean, in kapitael, bidrach, as
men bitinkt, dat in skoalmaster destiids
mar 100 goune yn F jier fortsjinne.
Sa binne der noch wol mear foarbylden.
Nearne oars yn FryslAn binne yn de
Napoleontyske tiid safolle lju, dy’t by
it oanjaen fan har efternamme for-
klearje net skriuwe to kinnen, wylst
letter dochs har nammen wol ünder
tsjerkerekkens foun wurde.
Nei alle gedachten hat ek dat in foarm
fan forset west.
Ek binne der bjoed de dei ek al gjin
Skraerder boeren, dy’t yn forset geane
tsjin it bilêstingbiteljen oan it regear,
dat de molksinten net nei har sin ütbi-
tellet.
Waarin opgenomen: De Bolswardsche Courant, Westergoo en
De bifolking.
De bifolking fan Skraerd kaem fan Aide
tiden óf oan de kost mei buorkjen en
fiskjen. It fiskjen rekke yn de rin fan
de tiid oan de kant, it buorkjen waerd
haedsaek. De boeren wennen, lyk as nou,
allegearre yn it doarp, de fierste stikken
lAn wiene mienskar, mienskiplik bisit.
De boeren brocl.ten meielkoar 13 stim-
men üt. Bihalve de boeren wennen ek
skippers yn Skraerd. Yn 1749 wie der 1
dümny (dümny Kingma, „redelijk wel
gesteld” mei in formogen fan f4500.
fierders wennen der doe Durk Piters
widdou, Hessel Piters („welgestelde
hooischipper”, der wie destiids yn
Skraerd in greate heahannel. De boeren
forkoften destiids it measte hea. Nou
noch binne der heaskuorren yn Skraerd)
10 boeren (3 welgesteld, 1 redelijk, 1 ge
meen, 4 gering, 1 germge koeimelker),
10 skippers (3 welgesteld, 2 welgestelde
schuitvoerders, 1 geringe praamschui-
ver ensfh. De léste sil wol in lytse sküt-
skipper west ha, de oare heaskippen
moat men jin net to lyts foarstelle. It
hea gyng nei HollAn en de heaskippen
fan Skraerd moasten de Sudersé treast
wêze). Ek wie der 1 skoalmaster (in
Heeres, „gering”), 1 timmermansbaes,
2 timmerfeinten, 2 slachters (1 gering,
1 gemeen), 1 hospes (de herberch wurdt
letter eksploiteard troch de tsjerke!), 5
Dit is de Sagitta”, het eerste West-Duitse
vissersvaartuig met gasturbine-aandrijving. Het schip is een treiler van
720 ton, dat door de machine van 1800 pk een snelheid kan behalen van
15 zeemijlen per uur. De netten met vis worden door het gat in de achter
zijde, net als bij een walvisvaarder, naar binnen gehaald.
arbeiders (2 gering, 3 zeer gering), 2
frijgesellen, 2 widdouwen en 6 manlju
sünder birop.
It wie dus net allegearre goud hwat der
blonk.
Fan de 41 hüshAldingen wiene der 29
„gering”, earm en ünderhAlden, yn so-
siael opsicht stie it der dus net al to
bést foar.
Boerden waerden slein troch de fépest,
waerden soms stienearm en moasten to-
nei troch de tsjerke ÜnderhAlden wurde.
Yn it jier 1811 (de tiid fan Napoleon)
waerd de boargerlike stAn ynfierd. In
Rein Cornelis b.g. moat lyk as oare
boargers in efternamme kieze. Foar him
wie dat Reinsma.
Sibren Jans neamde him Janstra. Anne
Steffens Elgersma naem de namme Hoe-
kema oan foar ien fan syn fAldijbern,
foar oare fAldijbern de namme Dykstra
en Brünsma.
De sechste dy’t in efternamme kieze
moast wie Abe Sjoerds, hy neamde him
Brandsma. Hy wie tsjerkfAd en de hjoed-
deiske tsjerkfAd stamt noch fan him óf.
Sikke Piters waerd in Postma. Ek de
namme Terpstra, Waterland, Oudeboon,
Reidsma, Hibma, Heinsma, Alta, Tea-
kema, de Blauw, v. d. Meer, Posthuma,
Brouwer, Dykstra, Tolsma, Agema,
yVïersma, Tymstra (üntliend oan de
pleats Tym tusken Skettens en Wytmar-
sum) Bylsma (wie timmerman), Elger
sma, Visser, Bleeker, de Boer, Diepen-
btjsch, Coehoom (de skoalmaster, for
tsjinne 25 goune yn it fearnsjier), Ate-
ma, Veenstra, Bredee (de dümny 1811-
182j5), Kooistra, Harkema binne doe op-
joWn. Fan de 49 haden fan hüshAldin-
geni koene 23 net har namme sette, to-
minfsten neffens har sizzen.
Yn 1744 wennen der yn Skraerd 146
minqken, yn 1796 wiene dat 186, yn 1815
wie (lit tal al 194, yn 1855 oanwoeksen
ta 241, yn 1880 ta 259, yn 1890 ta 277,
yn 15(00 ta 283, en yn 1910 ta 308, it
heech^te tal dat Skraerd hawn hat.
Tsien jier letter wie it tal sakke ta 301,
wer tsien jier letter ta 289, yn 1940 koe
it foar it lést efkes boppe de 300 kom
me (302) mar sünt sakke it tal ynwen-
ners wir. Yn 1950 ta 288, yn 1957 ta
273, in düdlike efterütgong dus, al is
dat tal altyd noch hast 2 x sa heech as
yn 1744.
Fansels wie yn ien joun lang net alles
fan Skraerd, dat syn namme nei alle
gedachten üntliend hat oan Skarrewert,
letter forfoarme ta Stadawert en
Skreerd (by Aids dus de „werd”, de terp
fan de (mien)skarren) forteld wurde en
moasten gAns aspekten ünbisprutsen
bliuwe. Dochs wie datjinge hwat nei foa
ren helle waerd, tige de muoite wurdich.
