FRANSE NAT. VERGADERING
VERHOOGT DE MILITAIRE UITGAVEN
DE NIEUWE GENEESMIDDELENWET
Qabe Skroar
üs hjoed p p
to sizzen 1
54e JAARGANG
VRIJDAG 14 MAART 1958
No. 21
STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND
Buitenlands Overzicht
De beschuldiging van Nasser
Amerika meer oog voor politieke achter
gronden in Indonesië
Onenigheid over de verkoop van genees
middelen buiten de apotheek
De vraag welke detailhandelaar geneesmiddelen mag verkopen
heeft deze week in de Tweede Kamer in het middelpunt der be
langstelling gestaan. Een debat daarover werd ontketend bij
behandeling van de nieuwe geneesmiddelenwet. En men zou
daardoor bijna vergeten dat deze nieuwe wet, met veel vuur
door minister Suurhof verdedigd, algemeen zeer gunstig is ont
vangen.
ren. Vele schadelijke geneesmiddelen
zijn door de drogisten zelf, in over
leg met de industrie, op de zgn. U.A.-
lijst (uitsluitend apotheker) geplaatst.
Artikelen, die op deze lijst staan, mo
gen niet door een drogist worden ver
kocht. De opstelling van deze lijst is
nu een particuliere zaak.
In het nieuwe wetsontwerp wordt
echter voorgesteld de lijst vast te stel
len bij algemene maatregel van be
stuur. Oorspronkelijk wilde minister
Suurhof dit doen bij ministeriële be
schikking maar op aandrang van de
Kamer is hij op deze gedachte terug
gekomen. Het zou dan wel bijzonder
moeilijk worden om in beroep te gaan
tegen een besluit van de minister.
Nu vrezen de drogisten dat er op de
duur steeds meer artikelen op de UA-
lijst zullen komen en dat daardoor
hun omzet zal dalen. Dat zouden de
drogisten onbillijk vinden, omdat zij
in het verleden steeds getoond heb
ben oog te hebben voor de voiksge-
zondheidsaspecten, die nu eenmaal
aan de geneesmiddelenverkoop ver
bonden zijn. En als de drogisten een
volksgezondheids-status in de wet
willen hebben, zuilen zij aan eisen
van vakbekwaamheid moeten vol
doen. Daarom kwam de heer Bachg
(kvp) met een amendement om de
verkoop van vrije verpakte genees
middelen alleen te beperken tot de
tailhandelaren, die over een drogis
tendiploma beschikken. Dat zou be
tekenen, dat slechts ongeveer 2000
drogisten geneesmiddelen mogen ver
kopen. In dit amendement werd een
overgangstermijn van zes jaren ge
noemd. Alle huidige geneesmiddeien-
verkopers kregen dus de mogelijkheid
nog het drogisten-diploma te benalen.
Het amendement Bachg doelde dus
niet uitsluitend op drogisten. Ook
kruideniers met ’n drogisten-diploma
zouden vrije verpakte geneesmiddelen
mogen verkopen. Tegen deze gedach
te heeft minister Suurhof ernstig be
zwaar gemaakt. In de eerste plaats
was hij van mening dat de opleiding
tot drogist te summier is om daaruit]
Gouden filmpjes
2e week maart 1908
Bovenaan „De Javaan” 2 ets. sigaar.
Fabrikant D. de Vries Jr., Bolsward.
Openbare vergadering van de ver.
voor vrouwenkiesrecht in De Doele.
Mevr. S. Tilma-Schaaff spreekt over:
De vrouw kiezer, huishoudster, moe
der. Gelegenheid tot debat. Entree 15
of 5 cent naar verkiezing.
De eerste spade werd in de grond
gezet voor de bouw van een nieuw
tramstation te Bolsward.
Te koop een bierhuis met verlof,
waar veel sterke drank wordt ver
kocht.
Te huur gevraagd een nette woning
in de prijs van f80 a f 100 per jaar.
Verkoping van Herberg en Logement
met stalling te Pingjum „Het Wapen
van Wonseradeel”, waarin sedert
1863 door de familie Yntema een zeer
beklante zaak wordt gedreven. Ge
boden f 3275.
Daar was overigens alle reden voor,
want de oude wet dateert uit ’t jaar
1865. Zij is gemaakt door de grote li
berale staatsman Thorbecke. en ver
nieuwing van de geneesmiddelenwet
was dus bepaald geen luxe. Er zijn
dan ook geen halve maatregelen ge
nomen. Zo zijn de eisen voor de in
richting van een apotheek aanzienlijk
uitgebreid. Bovendien wordt de phar-
maceutische verzorging in de zieken
huizen opnieuw geregeld en wordt de
geneesmiddelenvoorziening ten plat-
telande beter behartigd. Daarnaast
komt er een registratie en controle op
verpakte geneesmiddelen. Dit is voor
al van belang voor onze export in de
geneesmiddelen. Wij waren langza
merhand nog het enige land, waarin
men vrij een geneesmiddel mocht fa
briceren en als „verpakt geneesmid
del” op de markt kon brengen.
Men zal zich wellicht afvragen waar
door de oude wet van 1865 zich zo
lang heeft kunnen handhaven. Wie de
debatten in de Tweede Kamer heeft
gehoord zal daar spoedig een ant
woord op weten. In de praktijk blijkt
het n.l. bijzonder moeilijk het volks
gezondheidsprobleem te regelen zon
der economische belangen te schaden.
Meer dan één minister is het niet ge
lukt om de oude wet van Thorbecke
te vervangen. De laatste poging mis
lukte in 1933. En ook nu bleek weer
voor welke problemen minister Suur
hof werd gesteld.
De nieuwe geneesmiddelenwet noemt
de drogisten niet als mogelijke ge-
heesmiddelenverkopers. Dat is een
doorn in het oog van de drogisten,
die sinds jaar en dag in feite reeds
verkoper zijn van „vrije verpakte ge
neesmiddelen”. Zij willen het liefst
een status in deze wet, gezien de
wijze waarop de drogisten tot nu toe
hun zaken hebben behartigd. Er is
een groot Pharmaconkartel, waarbij
6300 detailhandelaren zijn aangeslo
ten, dat er nauwkeurig op toeziet dat
hun leden geen gevaarlijke artikelen
verkopen en dat zij de vrije genees
middelen ook inderdaad goed bewa-
een volksgezondheidsstatus te cre-
eren. De drogist (met witte jas en een
bordje aan de deur) kan dan wel eens
de neiging krijgen om pseudo-apo-
theker te spelen, zo zeide de minis
ter van sociale zaken en volksgezond
heid. Geen volksgezondheidsstatus.
en daaruit vloeide automitisch de stel
ling van de bewindsman voort, dat
het onjuist is de geneesmiddelenver
koop buiten de apotheek te monopo
liseren tot de ongeveer 2000 drogis
ten, die over een drogisten-diploma
beschikken. De geneesmiddelenvoor
ziening op het platteland zou daar
door in gevaar gebracht worden. Dui
zenden geneesmiddelenverkopers, die
momenteel niet over een drogisten-
diploma beschikken, zouden door het
amendement Bachg geschaad worden
in hun economische belangen. Daar
had de minister van sociale zaken
geen enkele behoefte aan. Als dit
eventueel moet gebeuren zal de ver
koop van geneesmiddelen buiten de
apotheek in de vestigingswetten ge
regeld moeten worden. En dat is een
zaak voor het departement van eco
nomische zaken.
De meerderheid van de Kamer voelde
veel voor deze argumentatie. De heer
Bachg bleek dan ook bereid zijn
amendement te wijzigen. De genees
middelenverkoop buiten de apotheek
zou volgens hem dan niet meer een
monopolie behoren te zijn van de
2000 gediplomeerde drogisten, maar
van alle detailhandelaren die door
„Pharmacon” zijn erkend. Door deze
nieuwe gedachte worden echter de
7000 winkeliers op het platteland, die
geneesmiddelen verkopen buiten
Pharmacon, buiten spel gezet. In ons
volgend weekoverzicht zullen we uit
een zetten hoe de situatie tenslotte is
geworden. Dat deze zaak bij onze
middenstand leeft is wel duidelijk ge
worden. De tribunes in de Tweede
Kamer waren dagenlang tot de laat
ste plaats bezet met belanghebben
den: apothekers, drogisten, industrië
len en handelaren.
In aansluiting op hetgeen we verleden
week schreven moeten we nog mel
den dat de interpellatie Biewenga
(a.r.) over het werkloosheidsvraag
stuk als een nachtkaars is uitgegaan.
De Kamer was tevreden over het
nieuwe programma ter bestrijding
van de werkloosheid, waarmede f 150
mln. is gemoeid. Zo is ook de motie
over de particuliere woningbouw uit
gebleven. Minister Witte zeide dat
deze bouw wel degelijk door de over
heid wordt gesteund. Per woning
wordt een bedrag van ruim f5000.
uitgetrokken. In de huidige regeling
past niet het geven van een rentebij-
slag. Daardoor zou de paticuliere
bouw ook weer overheidsbouw wor
den. En dat wilde minister Witte juist
voorkomen. Op zijn departement wor
den echter verschillende plannen uit
gewerkt om desnoods andere maat
regelen te nemen als de particuliere
bouw onverhoopt toch niet op gang
zou kermen. En daarmede nam de Ka-
I mer genoegen.
Het boertje van
Bergambacht
i
Bolswards Nieuwsblad
Waarin opgenomen: De Bolswardsche Courant, Westergoo
Hwat haf
PIET
KAMEROVERZICHT
Advertentiepnis: 15 cent per mm
Ingezonden mededelingen dubbe tarief
Handelsadvertenties bij contract reductie
Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Uitgave: A. J. OSINGA N.V., Bolsward
Administratie- en Redactie-adres;
Marktstraat 13
Telefoon 451 - Na 18.30 uur 305 of 335
(K 5157)
Hwa’t him foar houn ütjowt, moat
ek bonken frette
Duitsland eigenlijk de kern van de Navo-
macht op het vasteland van Europa zou
moeten vormen. Maar de opeenvolgen
de Franse regeringen hebben zich vast
gebeten in een regeling van de Algerijn
se kwestie met wapengeweld en op het
ogenblik is fer geen uitzicht dat ze daar
mee binnenkort een oplossing zullen be
reiken. Temeer niet nu Parijs door die
kwestie ook met zijn vroegere protecto
raten, de nu zelfstandige staten Tune
sië en Marokko, in dik weer is geraakt.
Deze beide landen eisen daarom de te
rugtrekking van de Franse militairen,
nog op hun bodem aanwezig, wat de
Fransen hardnekkig weigeren.
Bourguiba gaf de Fransen dezer dagen
nog tot 20 maart tijd om al hun troepen
uit Tunesië terug te trekken, maar Gail
lard verklaarde in de nationale vergade
ring, dat hij er niet over dacht de vloot-
basis Bizerta of de Franse vliegvelden
in Tunesië te ontruimen. De Engels-
Amerikaanse pogingen tot bemiddeling
tussen Frankrijk en Tunesië schijnen
nog niets te hebben opgeleverd.
Eerlijk, wij vinden M. G. M.
Een zeer soliede kerel.
Zoiets is men niet veel gewend,
In deze boze wereld.
Hij gaf geen cent onnodig uit;
De bank is niet vertrouwder,
Maak hem beschermheer van de buit.
Vlug, procuratiehouder!
Abonnementsprij» f 1.90 pet kwartaal
(bij vooruitbetaling)
Giro 887926
ENORME NEDERLANDSE SCHROEF NAAR „EXPO” IN BRUSSEL. Een 27 ton zware vijfbladige scheeps
schroef met een doorsnee van ongeveer zeven meter, welke is gegoten in een fabriek te Drunen, is maandag ver
voerd naar het terrein van de wereldtentoonstelling te Brussel en daar geplaatst op een betonnen voetstuk by het
dekhuis dat deel uitmaakt van de afdeling „vervoer” in het Nederlandse paviljoen. De schroef, bestaande uit een
legering van koper, nikkel en aluminium, s bestemd voor een in aanbouw zijnde super-tanker. De foto toont
het plaatsen van het enorme werkstuk op de betonnen voet. Op de achtergrond rechts het nu reeds alom bekende
Atomium
Deze week komt Gaillard voor een heter
vuur in de nationale vergadering te
staan als zijn wetsontwerp inzake de
grondwetsherziening, waarvan de bedoe
ling is het uitvoerend gezag te verster
ken, in stemming zal worden gebracht.
Een meerderheid is daarvoor nog niet
verzekerd; er zijn parlementsleden wie
de uitbreiding der bevoegdheden van de
regering ten koste van het wetgevend
lichaam te ver en andere wie ze niet
ver genoeg gaat. De laatsten roepen
weer om een sterke man, in de persoon
van generaal De Gaulle de leider der
Franse vrije strijdkrachten in wereld
oorlog II en volgens de meest betrouw
bare Franse bladen zou deze binnen niet
al te lange tijd werkelijk een goede kans
maken. Maar dat is toekomstmuziek, de
feiten van het ogenblik zijn dat de na
tionale vergadering thans heeft toege
stemd in een verhoging van de militaire
Uitgaven ten bate van de oorlogvoering
in Algerije ten koste van de militaire
paraatheid van het moederland en de
Navobondgenoten zien dat uiteraard met
lede ogen, daar Frankrijk met West-
Eén keer sloeg hij een beste slag,
Door zogenaamd te erven.
Toen dacht ie met een zure lach:
Dat spul moet niet bederven,
’k Weet de familie heeft ook recht
Op een klein gouden hapje,
Maar ’k moffel 't goedje stiekum weg
’k Bemin die rooie lapjes.
Premier Gaillard heeft vorige week in de Franse nationale verga
dering met een aanzienlijke meerderheid zijn herziene begroting
voor de defensie er door gekregen, waaraan hij de vertrouwens
kwestie had verbonden. Daarmee sprak het Franse parlement eigen
lijk zijn vertrouwen in Gaillard’s politiek ten opzichte van Algerije
uit, want de defensiebegroting moest worden herzien, omdat de
regering nog 28000 soldaten naar Noord-Afrika wilde zenden, om
het Franse leger daar op 370.000 man te handhaven.
Frankrijk en Spanje toegevend zijn
wat voor Frankrijk o.a. betekenen zou
dat het Algerië onafhankelijkheid zou
moeten toestaan de Franse en Spaan
se belangen te waarborgen, Tunesië en
Angerije zouden dan een Noord-Afri-
kaanse unie kunnen vormen, welke be
reid zou zijn met Frankrijk en Spanje
samen te werken. Het ziet er echter, ge
zien de houding van Parijs en Madrid,
niet naar uit dat het binnenkort zo ver
zal komen en daarom al evenmin tot
een plan dat Gaillard opperde, n.l. om,
een verbond van Middellandse Zee-sta-
ten te vormen dat mèt Frankrijk, Span
je, Italië, Marokko, Tunesië, Libye, Tur
kije, Griekenland en waarschijnlijk ook
Engeland zou moeten omvatten.
Gaillard noemde een dergelijk verbond
een noodzakelijke aanvulling van het
Navo-verdrag.
Het kan verkeren, want nog vrij kort
geleden waren de Fransen fel tegen sa
menwerking met Franco, thans willen
ze een bondgenootschap met dit land,
dat ook door meerdere Navoleden met
de nek wordt aangekeken en alleen door
een veiligheidsverdrag met de Ver. Sta
ten min of meer aan de Westelijke de
fensie is aangehecht. Kennelijk is het
Frankrijks bedoeling met dit voorstel
o.a. de invloed van Amerika in het Mid
dellandse zeegebied wat te temperen,
maar vooral de opmars van Nasser te
stuiten. De Fransen zullen er echter wel
rekening mee moeten houden dat zij
door hun onverzettelijkheid tegen ge
matigde Arabische leiders als Bourguiba
en Mohammed V juist de extremistische
elementen in deze Arabische landen in
de hand werken en dus ook Nasser, die
de afgod van deze elementen is. Het zal
dan ook wel geen verzinsel zijn als van
Tunesische regeringszijde Nasser be
schuldigd wordt de hand te hebben ge
had in pogingen van Tunesische extre-
om
Bagdad-pact, waarvan hij een der op
richters was, los te maken om andere
Arabische staten de toetreding tot de
Arabische federatie aantrekkelijker te
maken en dus Nasser de loef af te ste
ken. Er zal ook een grondwet voor de
JordaansIrakese federatie moeten ko
men en een gemeenschappelijke buiten
landse politiek en daar Hoessein van
Jordanië zich niet bij het Bagdad-pact
wil aansluiten is ook daarom het slaken
van de banden van Irak met het Bag-
dadpact waarschijnlijk nodig. Noeri zal
dat pogen te doen zonder de vriendschap
met het Westen en de andere leden van
het Bagdadpact te verstoren, maar we
betwijfelen of Israël de terugkeer van
Noeri es Said aan het hoofd van de
Irakese regering met vreugde begroet.
Want ofschoon hij niet als Nasser de
Joodse staat van de kaart wil vegen is
hij de man, die deze staat weer wil doen
inkrimpen tot de ruim tien jaar geleden
door de V.N. vastgestelde omvang en dit
denkbeeld is voor Israël gevaarlijk nu
het gehanteerd wordt door een staats
man, die ook in het Westen aanzienlijke
invloed heeft terwijl dat Westen een
hoge prijs zou willen betalen voor
vriendschap met een Arabische staten
bond, die als Noeri succes heeft, aan
zienlijk meer landen zal omvatten dan
de beide landen die dat lichaam oprich
ten, n.l. Irak en Jordanië.
Niet minder dan de Arabische
kwestie vergt de toestand in Azië
de aandacht der Westelijke diplo
maten en op dit moment natuur
lijk in het bijzonder de gebeurte
nissen in Indonesië.
Deze zijn door de Russen ter sprake ge
bracht in een verklaring aan de voor
avond van de bijeenkomst van de afge
vaardigden der landen van de Z. Oost
Aziatische Verdragsorganisatie te Ma
nilla op de Philippijnen. In dit lichaam
zijn de Ver. Staten, Engeland, Frankrijk,
Australië, Nieuw Zeeland, Pakistan, de
Philippijnen en Siam verenigd ter be
veiliging van hun belangen en de Rus
sen hebben het ogenblik gunstig geacht
om de gedachte te poneren dat geheel
Azië in een soort collectief veiligheids-
pact zal worden verenigd en er een zóne
zal zijn waar geen bases voor kernwa
penen zullen worden gevestigd. Het is
dezelfde gedachte welke de Russische
politiek ook in Europa kenmerkt, n.l.
Een hele poos kon hij dit doen,
Op ’t laatst werd er gefluisterd:
Het boertje heeft een kwart miljoen,
Zogenaamd slim, verduisterd.
Hij kreeg hierdoor natuurlijk last,
Men moest hem arresteren,
Nu zit ons boertje in de kast,
Heus niet voor potverteren.
en De Jong’s Nieuwsblad
kernwapenen daar te weren ,waar het
communisme een overmacht aan gewo-
ne strijdmiddelen ter beschikking staat;
Russ. n en Chinezen hebben deze in Azië
in overweldigende mate. In de Russische
verklaring worden de grote Westelijke
landen beschuldigd wapens aan de tegen
regering op Sumatra te leveren en de
Engelse en Amerikaanse vlootmanoeu-
vres in Oost Azië zouden volgens Mos
kou en ook volgens de rode Chinezen
ook bedoeld zijn druk op de regering te
Djakarta te oefenen. Het zijn de gebrui
kelijke communistische beschuldigingen
welke de eigen Russische inmenging in
Indonesië via de sterke communistische
partij moeten camoufleren of veront
schuldigen. Het is juist de sterke invloed
van de Indonesische communistische
partij op de regering te Djakarta welke
aanleiding gaf tot de rebellie op Su
matra en welke Soekarno en Hatta van
elkaar verwijderd houdt. Want ofschoon
laatstgenoemde zich niet bij de rebellie
op Sumatra aansloot omdat hij de legale
weg niet wenste te verlaten, wil hij aan
geen regering deelnemen waarin ook
communisten zetelen. Overigens is deze
kwestie nu van minder belang dan het
feit, dat de regering te Djakarta thans
haar militaire actie tegen de opstandelin
gen op Sumatra is begonnen. Deze laat
sten schijnen de guerilla-taktiek toe te
willen passen en dat is waarschijnlijk de
enige welke mogelijk succes belooft te
gen hun overmachtige tegenstander;
hebben ze dat dan is het mogelijk dat
ze meer steun op Sumatra krijgen: krij
gen ze die niet dan is het waarschijnlijk
dat de militaire bevelhebbers te Djakar
ta zullen zegevieren, zelfs Soekarno
schijnt deze militaire actie nu nog niet
te hebben gewild doch door die bevel
hebbers er toe genoopt te zijn. De op
standelingen schijnen te speculeren op
twee mogelijkheden: als de staf te Dja
karta Sumatraanse soldaten inzet is er
de mogelijkheid, dat ze naar de rebellen
overlopen; gebruikt de staf Javaanse
soldaten, die zich op Sumatra nogal ge
haat gemaakt hebben, dan bestaat de
kans dat heel Sumatra de opstand gaat
steunen.
Opmerkelijk is dat men te Washington
meer oog heeft gekregen voor de ach
tergrond van de gebeurtenissen in Indo
nesië, Dulles heeft dezer dagen ver
klaard, dat Soekarno’s politiek zou
kunnen leiden tot een communistische
overwinning in Indonesië.
misten, die in Egypte verbleven,
Bourguiba uit de weg te ruimen.
Op zijn beurt is Nasser met de
beschuldiging gekomen, dat ko-
ning Saoed van Saoedie Arabië
een hoge Syrische officier niet
minder dan 200 miljoen gulden
had geboden als hij president
Nasser zou willen vermoorden en
daardoor zou willen medewerken
aan het ongedaan maken van de
Egyptisch-Syrasche unie, de Ver.
Arabische republiek.
Stellig geeft Nasser zelf aanleiding tot
intriges tegen hem van de zijde der Sy
rische oppositie door het overwicht dat
hij in de leiding van de nieuwe republiek
aan de Egyptenaren geeft; van de negen
ministers die deze leiding kregen, is er
maar één een Syriër. Maar we geloven
niet dat koning Saoed, al zou hij graag
van het extreme Arabische nationalisme
dat ook invloed onder zijn eigen onder
danen heeft en verpersoonlijkt wordt in
Nasser, verlost zijn, zijn actie zo open
lijk en doorzichtig zal voeren.
De felle aanvallen van Nasser op de
federatie van Irak en Jordanië, als een
concurrerend orgaan voor de vereniging
van alle Arabische staten tegenover zijn
Ver. Arabische Republiek, heeft in Irak
geleid tot de vorming van een nieuw
kabinet onder leiding van de oude
staatsman Noeri es Said. Een zeer be
kend en slim polititcus, die vriendschap
pelijk staat tegenover het Westen maar
waarschijnlijk nu zal pogen Irak uit het
Ook denken de Fransen er niet
aan, hun 30.000 man sterke leger
uit Marokko terug te trekken, nu
de Marokkaanse extremistische
elementen de Sahara-gebieden
bedreigen.
Zoals wij reeds in een vorig overzicht
schreven, werken de Fransen hier sa
men met het Spaanse leger dat Spaans
West Afrika tracht te beschermen tegen
deze extremisten. Deze Frans-Spaanse
actie wekt scherpe reacties bij de Arabi
sche nationalisten, en niet alleen Bour
guiba maar ook koning Mohammed V
van Marokko vreest, dat de geringe
Frans-Spaanse soepelheid het extremis
me in hun landen zal versterken. Niet
alleen trouwens zij, maar ook de Ame
rikaanse regering die meent, dat door
dit gezamenlijk Frans-Spaanse optre
den alle kansen van het Westen in N.-
Afrika verloren gaan; zij heeft daarom
zowel in Parijs als Madrid op gema
tigdheid en tegemoetkomendheid jegens
de huidige Marokkaanse en Tunesische
staatshoofden aangedrongen.
Te Parijs noch te Madrid voelt men daar
echter veel voor ook al zijn zowel Bour
guiba als Mohammed V bereid, als
Een zekere boer M. G. M.
Ging stil zijn daagse gangen,
De dorpslui zagen het wel aan hem,
Hij liet het niet breed hangen.
Een sjofel jasje - een oude fiets,
’t Leek alles armetierig.
Maar toch bezat de man wel iets,
Hij was echter wat gierig.