I
I
Ju i Ij
GEBEURTENISSEN IN FRANKRIJK
SCHEPPEN EEN ERNSTIG PROBLEEM
GESLAAGD MUZIEKFESTIJN BOLSWARD
HET AFTREDEN VAN STAATS
SECRETARIS KRANENBURG
Qabe Skroar
us hjoed
Buitenlands Overzicht
to sizzen
Burgerij weerloos tegen moderne wapens
Topconferenties in Moskou
Komt De Gaule met behulp van het leger
aan de macht?
STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND
„Oranje” werd liet hoogst geklasseerd
54e JAARGANG
No. 41
VRIJDAG 30 MEI 1958
Hwat hat
I
had,
BEELDEN UIT ALGIERS
KAMEROVERZICHT
het feit dat mr. Kranenburg nog
Twee beelden uit de stad Algiers,
Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Uitgave: A. J. OS1NGA N.V., Bolsward
Administratie- en Redactie-adres;
Marktstraat 15
Telefoon 451 Na 18.30 uur 305 of 335
(K 5157)
de
men
Abonnementsprijs f 1 90 per kwartaal
(bij vooruitbetaling)
Giro 887926
Advertentieprijs: 13 cent per mm
Ingezonden mededelL gen dubbe' tarief
Handelsadvertenties bij contract reductie
een krans werd
zien we hier na
b<
burg hebben
is dit
igen standpunt kan verdedt-
de betrokken bewindsman in
dwangpositie te brengen. Hieruit
dat ik niet beoogde te stellen, dat
Lit, as oar lju üs misdwaen
Har üt leafde dat forjaen
Lit üs oan üs stjerdei tinke
Lit üs de earme needdrift skinke.
Bolswards Nieuwsblad
Waarin opgenomen: De Bolswardsche Courant, Westergoo en De Jong’s Nieuwsblad
slotcommuniqué der conferentie wordt
gezegd dat
onderlin.
in het
geschonkei
digers van
landen zullen wel niet hebben nagelaten
er op te wijzen dat deze hulp aan hun
landen, hen zelf en het gehele blok niet
Zij, ol in ieder geval China hebben op
papier hun zin gekregen, want in het
- -t
men zal streven naar groter
ige samenwerking, waarbij zeer
bijzonder aandacht zal worden
:n aan China. De vertegenwoor-
de bovengenoemde Aziatische
1 -.111 1 I
op te wijzen dat deze hulp aan hun
t
alleen krachtiger zou maken, maar dat
het succes van deze hulp ook grote in
druk op de niet-communistische Aziati
sche staten zou maken, welke toch al
grote bewondering hebben gekregen voor
de Russische techniek met zijn succes
met de spoetniks.
Er zijn nog al wat Westelijke commen
tatoren, die de gevaren welke dit soort
communistische propaganda kan mee
brengen onderkennen en er op aandrin
gen dat het Westen toch vooral India in
zijn economische opbouw zal bijstaan,
opdat de Aziatische wereld ook zal kun
nen zien wat het Westen met deze hulp
kan bereiken in een groot Aziatisch rijk,
De
algemene staking aan, maar hier en daar
wel ernst zou zijn als de Gaulle werke
lijk aan de macht kwam, omdat, zoals
we hierboven al vermelden, de mogelijk
heid bestaat dat deze de Atlantische sa
menwerking of in ieder geval de Euro
pese integratie zou prijs geven en dit te
Moskou gaarne zou worden gezien, daar
het de positie van de Sovjetunie slechts
zou ten goede komen.
het vastgestelde tijdschema verliep, hetgeen vooral
van het publiek heeft verdiend.
sproken en 1
ziekconcours had uiteengezet, het eerste
plaats nam, had
den de weersomstandigheden zich dus-
net nog een lust
om in het mooie park te vertoeven
de goede muziek te genieten, die
Deze mening van de Amerikaanse
democratische partij moge nu alleen
theoretische waarde hebben, zij kan
practische betekenis krijgen als in
Frankrijk de Gaulle aan net bewind
komt. We hebben in ons vorig
overzicht reeds geschreven dat van
deze generaal een buitenlandse poli
tiek zou kunnen worden verwacht
veel zelfstandiger ten opzichte van
Amerika en Engeland dan die wel
ke Parijs tot nu toe voerde.
De Gaulle’s politiek zou veel nationalis-
tischer zijn, gericht op het herstel van de
zg. grootheid van Frankrijk, hoe onwaar
schijnlijk het ook is dat hij dit ideaal
zou kunnen bereiken. Frankrijk zal dan
ook over eigen atoomwapenen willen
beschikken.
En er zijn al commentatoren, die heel
ver met hun speculaties gaan en voor
spellen dat zoals eenmaal in de jaren
voor 1917 een vooruitstrevend Frankrijk
in de buitenlandse politiek samenging
met een reactionnair Rusland, straks een
rechts Frankrijk onder de Gaulle in de
buitenlandse politiek zal samengaan met
een uiterst links Rusland, als thans Ame
rika en de Sovjetunie niet spoedig onder
elkaar een accoord sluiten.
Maar hier zitten we dan al midden in de
Franse crisis. Ze leek aanvankelijk haast
programmatisch te verlopen. Premier
Pflimlin handhaafde in het openbaar de
fictie dat de generaals in Algerije niet
in opstand waren, en deze vermeden een
openlijke breuk met Parijs. Pflimlin be
reidde een grondwetsherziening voor tot
versterking van de uitvoerende macht
waardoor deze het recht van veto zou
krijgen op wetsontwerpen welke vanuit
het parlement zelf zouden voortkomen,
dus niet door het kabinet waren inge
diend; een motie van afkeuring in de
nationale vergadering, waarmede een
kabinet ten val zou kunnen worden ge-
taris van Marine de vice-admiraal Moor
man. Dit bleek uit een intervieuw met
het socialistische dagblad „Het Parool”,
dat ogenblikkelijk met een hoofdartikel
verscheen onder de felle kop „Mis”. Al
spoedig bleek, dat deze mdruk onjuist
was. In een persoonlijke verklaring aan
de Nederlandse pers zeide de heer Ver
meer, dat een dergelijke revanchemaatre-
gel wel zeer „onsportief” zou zijn. „Ik
betreur dat mijn woorden die indruk
gewekt hebben”, aldus de socialistische
partijvoorzitter. „Ik wees op de wijze,
waarop de Tweede-Kamerfractie van de
pvda had gehandeld bij de motie inzake
de „Karei Doorman” om aan te tonen
hoe men eigen standpunt kan verdedi
gen zonder
een
blijkt, dat
een aanval op de heer Moorman zal
worden begonnen nu mr. Kranenburg is
af getreden”.
Dat was duidelijke en geruststellende
taal. Eigenlijk kon deze verklaring niet
anders luiden omdat er een hemelsbreed
verschil tussen de kritiek op het beleid
Kranenburg en op ’f beleid Moorman is.
De staatssecretaris van oorlog had te
maken met een algemene vertrouwens
crisis. Na de helmen- en gasmaskeraf-
faire geloofde onze volksvertegenwoordi
ging niet meer in de juistheid van zijn
beleid. De staatssecretaris van oorlog be
ging ook de fout een reis naar de Ver.
Staten te maken toen hij in de Tweede
Kamer aanwezig behoorde te zijn. Voor
deze fout moest hij de Tweede Kamer
zijn verontschuldigingen aanbieden.
Dit alles kan men van staatssecretaris
Moorman niet zeggen. Het is waar, dat
de socialisten van meet af aan zich heb
ben verzet tegen ons vliegkampschip de
„Karei Doorman”. Wijlen de heer Vor-
rink is daarmede begonnen en de heer
Vermeer heeft dit beleid voortgezet.
Maar daar staat tegenover dat de be
groting van marine nog altijd is goedge
keurd. En ook heeft het parlement zich
niet verzet tegen de modernisering van
de „Karei Doorman”, die juist deze
week weer in de vaart kon komen. De
kritiek tegen het beleid van de staats
secretaris van marine is dan ook van
geheel andere aard. En daarom was het
dan ook niet te verwachten, dat de so
cialisten het nu speciaal zouden gaan
munten op het beleid van staatssecretaris
Moorman.
Al deze voorvallen hoe onbelangrijk
zij ook mogen zijn wijzen erop dat
de politieke tegenstellingen in ons land
verscherpt zijn. Als wij ons niet vergis
sen zal dit beeld na de gemeenteraads
verkiezingen niet veranderen. Na de be-
vrijding heeft nog geen enkel kabinet
het vier jaar de gehele parlementaire
periode volgehouden. Het valt na
tuurlijk niet te voorspellen of dit ook het
geval zal zijn met het huidige kabinet
Drees. Maar dat dit kabinet nog vele
stormachtige debatten zal moeten door
staan, is wel zeker.
Evenals tot nu toe het geval is geweest, is het traditioneel geworden
muziekconcours met avondfeest, dat telkenjare op Pinkstermaandag
te Bolsward wordt gehouden, ook thans weer schitterend geslaagd.
Deze keer berustte de organisatie bij de concourscommissie van de
Schutterij-muziek, die er voor heeft gezorgd dat het gehele program
ma volgens het vastgestelde tijdschema verliep, hetgeen vooral bij de
marsdefilé grote waardering
Het weer liet zich ’s morgens niet gun
stig aanzien, zodat de organisatoren niet
beter konden doen dan maar hopen dat
de regen in de loop van de dag plaats
zou maken voor het bij een dergelijk
openluchtfeest haast onmisbare zonnetje.
Toen om twee uur ’s middags, nadat de
voorzitter een welkomswoord had ge-
waarvan de regering op democratische
wijze geschoeid is.
Overigens zal een nauwere economische
samenwerking van de communistische
landen wel betekenen dat de Europese
satellietstaten hun krachtsinspanning zul
len moeten opvoeren om naast de Chi
nezen, ook de Russen te helpen in hun
poging de Ver. Staten te overvleugelen
op economisch gebied, tot welke poging
Moskou zich des te sterker wil zetten nu
een teruggang in de bedrijvigheid in het
Westen, ook de verdere ontplooiing van
het Amerikaanse industriële apparaat be
lemmert.
Dat het communiqué vermeldt dat ook
aandacht zal moeten worden geschon
ken aan de opvoering van de productie
van consumptiegoederen, zonder dat die
van de zware industrie daarvan nadeel
mag ondervinden, zal wel bedoeld zijn
om de arbeiders der satellietstaten het
lokaas van een hogere levensstandaard
voor te houden, terwijl ze zwoegen ten
bate van de Sovjetunie en China in het
streven dezer landen naar wereldover-
heersing.
MINISTER ALGERA OPENT
„KOMENDE KANSEN”
Het tentoonstellingscomité, dat belast is
met de organisatie van de tentoonstel-
link „Komende Kansen”, die van 25
juni tot 5 juli a.s. te Kollum zal wor
den gehouden, heeft Zijne Excellentie de
Minister van Verkeer en Waterstaat be
reid gevonden de tentoonstelling te ope
nen.
De tentoonstelling, die beoogt belang
stelling te wekken voor de landaanwin
ning en de overige structurele problemen
in onze provincie, zal naar mag worden
verwacht mede door de inhoud van het
openingswoord van deze Friese minis
ter, die zo nauw bij onze provincie en
haar problemen is betrokken, niet onbe
langrijk in haar bedoelingen worden ge
steund.
Te Moskou zijn in deze overzichtsperiode enige belangrijke confe
renties gehouden. Eerst kwam er de Raad voor onderlinge economi
sche hulp bijeen, waarin de communistische geregeerde landen, be
halve Zuid Slavië, dat nooit lid van deze organisatie is geweest, ver
tegenwoordigd waren. Bij uitzondering waren nu voor deze conferen
tie ook de meeste premiers en partijsecretarissen der betrokken landen
aanwezig, hetgeen er op wijst dat deze conferentie zeer-belangrijk
werd geacht. Dat is stellig ook het geval geweest. Men zegt dat
communistisch China al enige tijd ontevreden was over de bijdragen
welke de Europese communistische landen aan de Chinese industriële
ontwikkeling verleenden en de vertegenwoordigers van dit land,
zowel als die van Noord Korea en Noord Vietman ter conferentie
zullen stellig de nadruk hebben gelegd op de noodzaak aan hun
landen, welke als onderontwikkelde gebieden moeten worden be
schouwd, meer aandacht te schenken.
de nationale vergadering waren
vaard, eigenlijk al bezig was, zoals een
commentator het noemde, de jas te
naaien, waarin de Gaulle aanstonds zon
der meer zou kunnen kruipen. Maar toen
begonnen de zaken een zeer ernstig aan
zien te krijgen; in de eerste plaats vorm
den de generaals in Algerië een comité
voor algemeen welzijn voor het gehele
land, dat veel lijkt op een regering en
dus practised de taak van Parijs overnam
de toon van de generaals werd toen ook
agressiever en men kon er duidelijk uit
afleiden dat zij geenszins een liberale po
litiek jegens de Algerijnse inlandse be
volking wilden voeren; men mag dan
ook twijfelen of dit comité, lang de
steun van bepaalde Algerijnse leiders zal
behouden, welke het thans geniet.
In Tunis en Marokko en speciaal in
eerstgenoemd land roerden zich de daar
gestationneerde Franse troepen op een
wijze welke deed vermoeden dat hun lei
ders het eens waren met de generaals
in Algerië, zodat de vrees bij de rege
ringen dier landen rees dat de Franse
militairen de koloniale verhouding tus
sen deze nu onafhankelijke landen en
Parijs wilden herstellen. Daarna sloeg de
rebellie van Algerië ,door toedoen van
een uiterst rechts lid van de Franse na
tionale vergadering, over naar Corsica,
waar ook al weer parachutisten comité’s
voor algemeen welzijn gingen oprichten
en om een regering de-Gaulle begonnen
te roepen.
En tenslotte had het er veel van dat ook
een deel van de Franse vloot, pas van
Navo-manoeuvres in de Middellandse
zee terug en in Malta voor anker, rebel
leerde. Het voer uit en belandde, hoewel
het volgens Parijs orders voor Toulon
had, in een Algerijnse haven.
Geheel volgens de verwachting bood de staatssecretaris van Oorlog,
Mr. Kranenburg, zaterdagochtend aan H.M. de Koningin zijn ont
slag aan. Een andere conclusie kon hij uit het debat in de Eerste
Kamer over de defensie-begroting onmogelijk trekken. Dat het
„diepgaand beraad” nog enige tijd heeft geduurd vond zijn oorzaak
in het feit dat mr. Kranenburg nog overleg wilde plegen met zijn
partijgenoten.
Uit het vele rumoer dat rond dit aftre
den is ontstaan, is wel gebleken dat de
socialistische Tweede-Kamerfractie het
optreden van de Eerste Kamer minder
juist vond. In de Tweede Kamer had
men een commissie van onderzoek inge
steld, die het gehele inkoopbeleid bij de
landmacht onder de loupe zou nem.en.
De senatoren wilden dit onderzoek niet
afwachten en vrijwel unaniem alleen
de c.h.-fractie steunde de staatssecretaris
tot het einde toe hebben zij de staats
secretaris te kennen gegeven dat hij beter
kon heengaan. De voorzitter van de so
cialistische Eerste Kamer-fractie zat met
dit probleem. Mag de Eerste Kamer wel
op zo’n duidelijke wijze het beleid van
de Tweede Kamer doorkruisen Deze
vraag beantwoordde de heer In ’t Veld
tenslotte bevestigend toen hij staatssecre
taris Kranenburg veel „wijsheid en
moed” bij zijn beslissing toewenste.
Wij kunnen ons voorstellen, dat de
Tweede Kamer het niet erg prettig heeft
;evonden, dat de senatoren een ander
ieleid tegenover staatssecretaris Kranen-
L’i gevolgd. Maar af te keuren
is dit toch zeker niet. Er zijn uit de par
lementaire geschiedenis enige voorbeel
den aan te halen dat de Eerste Kamer
dit meer heeft gedaan. Zo heeft zij mi
nisters en kabinetten naar huis gestuurd.
En zal zij nu niet het recht hebben dit
zelfde te doen met een staatssecretaris?
De Eerste Kamer heeft haar eigen sou-
vereiniteit en als „Kamer van Revisie”
kan zij dus haar eigen beslissing nemen.
Neen, staatsrechtelijke bezwaren tegen
het optreden van de senatoren kunnen
zeker niet worden ingebracht. Bovendien
Hoe dit ook zij, de socialisten deden
niet aan de staking mee, maar het agres
siever optreden der generaals in Algerië
en de uiterst rechtse rebellie op Corsica,
alles onder de dekmantel van de Gaulle’s
naam, had hun partijleiding en parle
mentaire fractie kopschuw gemaakt voor
een bewind-de Gaulle en de parlementai
re fractie besloot dinsdagavond met over
grote meerderheid tegen overdracht van
de macht aan de generaal te stemmen,
die zelf al had aangekondigd dat hij be
gonnen was met de procedure om langs
wettige weg de leiding
keins regime op zich te
Kennelijk had hij in
president Coty en premier Pflimlin, die
overdracht van het bewind aan hem
waarschijnlijk als de enige uitweg zagen
om een burgeroorlog te voorkomen,
enige toezeggingen gekregen mits de
nationale vergadering met een bewind
de-Gaulle instemde.
Op zijn beurt schijnt deze nog eens te
hebben herhaald dat hij alleen langs wet
tige weg aan het bewind wilde komen
en dat hij de socialisten niet in de armen
van de communisten wilde dringen.
Pflimlin moet echter door het besluit van
de socialisten om tegen een bewind-de
Gaulle te stemmen en na een kabinets-
zitting tot het inzicht zijn gekomen, dat
hij niet vrijwillig voor de Gaulle moest
plaats maken doch aan de nationale ver
gadering, als de hoogste vertegenwoor
digster van het volk, het oordeel laten.
Daarom stelde hij die avond de vertrou
wenskwestie; hij zou aanblijven als een
meerderheid uit de democratische par
tijen de communistische stemmen
zouden dus niet meetellen zich voor
hem verklaarde.
Diezelfde nacht gaf de nationale verga
dering hem nog eens haar vertrouwen,
zij nam zijn herziening van de grondwet
aan, maar de conservatieven stemden te
gen en dat gaf Pflimlin toch aanleiding
af te treden: hij had blijkbaar niet meer
de overtuiging de toestand meester te
kunnen blijven, toen de conservatieve
ministers zich uit zijn kabinet terugtrok
ken.
Zo ver waren we woensdagochtend toen
dit overzicht werd afgesloten. Te Parijs
achtte men het toen waarschijnlijk dat
president Coty de Gaulle of de socialist
Mollet zou uitnodigen een nieuwe rege
ring te vormen.
Het eerste achtte men het waarschijnlijkst
omdat ook op het vasteland van Frank
rijk een rebellie der militairen, met hulp
van parachutisten uit Algerië dreigde.
Practisch zou de Gaulle dus aan het be
wind komen, niet als een figuur die bo
ven de partijen staat, maar door het le
ger. De moderne legers beschikken over
machtsmiddelen waartegen de burgerij
weerloos staat. Wat zich nu in Frankrijk
afspeelt is een buitengewoon ernstig
verschijnsel dat niet alleen de verdere ont
wikkeling der gebeurtenissen in geheel
de wereld kan beïnvloeden, maar in de
verhouding van volk en leger een zeer
ernstig probleem voor elk democratisch
land aan de orde stelt.
Na de economische conferentie
volgde te Moskou een soort top
conferentie van de landen van het
pact van Warschau, waar de politiek
werd besproken.
Gezien de situatie aan Westelijke zijde
ontstaan door de gebeurtenissen in
Frankrijk en de druk welke in de Atlan
tische landen door de publieke opinie op
de regeringen geoefend wordt om de
kernwapenen prijs te geven, kan
er van op aan dat aan deze onderwer
pen grote aandacht is besteed. En daar
naast natuurlijk aan de verhouding tot
het weerbarstige Zuid Slavië.
Vooral nu er ernstige moeilijkheden
dreigen voor de eenheid van het Westen
door de dramatische ontwikkeling in
Frankrijk, moet het Moskou veel waard
zijn daartegenover de eenheid van de
communistische landen te demonstreren.
De conferentie te Moskou schijnt dan
ook .besloten te hebben Tito met zachte
handschoenen aan te pakken. Stellig met
grote instemming van de Poolse leider
Gomulka, die om Moskou niet te versto
ren, het voorgenomen bezoek van Tito
aan Warschau liet afzeggen, maar zeer
ingenomen zal zijn geweest met het feit
dat Chroesjtsjew een telegram met geluk
wens aan Tito zond, ter gelegenheid van
diens 66ste verjaardag, waarbij hij de
hoop uitsprak dat d^i moeilijkheden tus
sen Moskou en Belgrado gerezen, spoe
dig zouden zijn opgelost.
Wat de verhouding tot het Westen be
treft zal vooral de vraag aan de orde
geweest zijn hoe dit Westen met nieuwe
vredesgebaren naar een topconferentie te
leiden, waar alleen onderwerpen aan de
orde zulleti komen, welke de Russen wel
gevallig zijn. Tot die vredesgebaren be
hoort het besluit van enige satellietstaten
hun troepenmacht in te krimpen, de
Sovjetunie zal haar leger uit Roemenië
terugtrekken en de landen van het pact
van Warschau hebben zich opnieuw ver
klaard met de Navo-landen een niet-
aanvalsverdrag voor de duur van 25 jaar
te sluiten.
Maar kennelijk blijft Moskou er op staan
dat op een topconferentie allereerst de
kwestie van de kernwapens en de stop
zetting der proeven daarmede zullen
worden besproken.
President Eisenhower heeft in een brief,
welke een laat antwoord was op
de Russische nota waarin een eenzijdige
stopzetting der proeven door Moskou
werd meegedeeld, voorgesteld dat de
landen, die atoomwapens maken, enige
deskundigen zullen aanwijzen die binnen
korte tijd moeten bijeenkomen om een
stelsel van controle te ontwerpen, waar
door vastgesteld kan worden of de lan
den zich inderdaad aan een eventuele
afspraak tot stopzetting houden.
Zou een dergelijk controlesysteem door
deze deskundigen eenstemmig worden
vastgesteld, dan lijkt het waarschijnlijk
dat president Eisenhower bereid zal zijn
het vraagstuk der proeven als punt 1 op
de agenda van een eventuele topconfe
rentie te aanvaarden. Opmerkelijk is dat
de partijleiding van de democraten in de
Ver. Staten in afwijking van de mening
der Amerikaanse regering, de mogelijk
heid heeft geopperd dat er desnoods een
topconferentie van de Ver. Staten en de
Sovjetunie alleen zou kunnen worden ge
houden de Russen willen niets liever
als de bondgenoten van Amerika
steeds over deze onderhandelingen wer
den geraadpleegd.
waar o.m. een comité van openbare
veiligheid voor geheel Algerië is gevormd. De bovenste foto geeft een
beeld van de eerste vergadering van dit comité. Aan het hoofd van de tafel
(links op de foto) zien we van voor naar achter: Dr. Sid Cara, voorzitter,
Jacques Soustelle, generaal Raoul Salan, generaal Jacques Massu en de heer
Delbeque, vice-voorziter. De onderste foto geeft een beeld van de plechtig
heid in de grote hal van het Gouvernementsgebouw te Algiers, tijdens welke
gelegd aan de voet van het oorlogsgedenkteken V.l.n.r.
het leggen van de krans generaal Jouhax, een onbekend
militair, generaal Massu, de heer Regard, Jacques Soustelle, generaal Salan
en Dr. Sid Cara.
is een verschil van mening over de Indo
nesië- en Nieuw-Guineapolitiek, zoals
die tussen een deel van de Eerste Kamer
en de Tweede Kamer bestaat, waarlijk
niet van minder belang.
Dit alles neemt niet weg, dat de pvda
de felle aanval van de kvp-senator De
Gou op staatssecretaris Kranenburg be
schouwt als een politieke manoeuvre aan
de voor-avond van de gemeenteraadsver
kiezingen.
De voorzitter van de pvda, de heer E.
Vermeer, had een ogenblik de indruk ge
vestigd, dat zijn partij deze aanval zou
wreken door ernstig kritiek uit te oefe
nen op het beleid van de kvp-staatssecre-
toe het geval is geweest, is het traditioneel geworden
Bolsward wordt gehouden, ook thans weer schitterend geslaagd.
Schutterij-muziek, die er voor heeft gezorgd dat het gehele pro:
Igens het vastgestelde tijdschema verliep, hetgeen vooral i
:filé grote waardering van het publiek heeft verdiend.
het grote nut van een mu-
corps op het podium plaats nam, had-
c
danig gewijzigd, dat
werd
en van
daar zou zijn te beluisteren.
bracht, zou van constructieve aard moe
ten zijn en zou tevens de nieuwe minis
ter-president moeten aanwijzen. Velen
geloofden dat Pflimlin, die beloofde te
zullen aftreden als deze voorstellen door
de nationale vergadering waren aan-
commentator het noemde,
van het republi-
nemen.
gesprekken met
het bewind
hem
Pflimlin riep onder deze omstan
digheden de nationale vergadering
reeds zondag bijeen en waarschuw
de haar en het gehele volk voor een
herhaling van wat zich op Corsica
afspeelde, op het Franse vasteland;
voor de veiligheidspolitie en de
troepen werd de alarmtoestand afge-
kondigd omdat de kans op een bur
geroorlog nu wel zeer groot was,
volgens Pflimlin.
communisten kondigden alvast een
vraagt men zich af of het hun daarmee
