VIJF EEUWEN IN NOG GEEN VIJF UREN
VAN DE FRIESE KAATSVELDEN
Qabe
roar
fit
to sizzen
Fan de Martinytoer
Tj- de J.
üs
„een oudt glierucht, dat niet logenachtigh
is te schelden”
Gouden filmpjes
le week juli 1908.
STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND
Frysk Kongres
I*
SKSH
54e JAARGANG
No. 50
DINDAG 1 JULI 1958
Hwat hat
I
boek der kunst-
8.
PYT.
2.
20.
1.
PRINS PHILIP BEZOCHT HOOGLANDERS
ÜNGETIID 1958
1.
2.
3.
Engeland
jit fanwege de warbere lytse kol-
ver-
vereenvoudigde
Abonnementsprijs I 1.90 pei kwartaal
(bij vooruitbetaling)
Giro 887926
Advertentieprijs: 13 cent per mm
Ingezonden mededelingen dubbel tarief
Handelsadvertenties bij contract reductie
Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Uitgave: A. J. OSJNGA N.V., Bolsward
Administratie- en Redactie-adres:
Marktstraat 13
Telefoon 451 - Na 18.30 uur 305 of 335
(K 5157)
8.
9.
16.
2.
3.
Al hwat eint
Motte skeint.
1.
2.
3.
5.
6.
7.
1.
2.
3.
4.
Voor de landbouwtentoonstelling
dicap. De perkspelers van 5 konden de
ballen plaatsen waar ze wilden. Verder
dan 3 eersten kwamen van der Weerd
c.s. dan ook niet.
De finale tussen 1 en 5 bracht volop
spanning met goed spel. Door enkele
missers op kritieke standen van partuur
1 konden Schuil c.s. een 4-2 voorsprong
nemen. Stavinga c.s. gooiden er toen nog
een schepje op en wisten, met goed spel,
de achterstand in te lopen.
Toch kwam de overwinning bij partuur
5 terecht. Een zitbal van P. Schuil bracht
deze formatie de derde overwinning.
De uitslag was:
P. Schuil, H. Schuil, R. Kuiper.
J. Stavinga, J. Pander, A. Veldkamp.
M. van der Weerd, en E. Zijlstra.
R. Hoekstra, Joh. Jansen, A. Veld
kamp.
DE FEDERATIE-COMPETITIE
Er stonden de vorige week voor, Boüs-
ward drie wedstrijden op het program
ma, n.l. Bolsward IFraneker I, Bols
ward IIIFraneker II en ArumBols
ward n.
De partij voor klasse A Bolsward I
Franeker I was intussen uitgesteld, zo
dat woensdag alleen Bolsward III
Franeker II doorging. Het werd een
spannend partijtje. De juniores de Way,
Jorna en Visser wisten het, evenals de
vorige thuiswedstrijd tegen Arum, tot
5 eersten te brengen, maar het laatste
Bolswards Nieuwsblad
Waarin opgenomen: De Bolswardsche Courant, Westergoo en De Jong’s Nieuwsblad
MENALDUMER JONGENSPARTUUR
WINT IN HARLINGEN
Het Harlinger jongenspartuur slaagde
er niet in zijn overwinningsrecht in
eigen plaats voort te zetten. Roemloos
sneuvelde het met schone telegraaf te
gen Leeuwarden. Maar Harlingen heeft
altijd meer pijlen op de boog. Het reser-
ve-partuur Glas, Soolsma en Boonstra
nam de taak over en wist door fraaie
overwinningen op de heus niet zwakke
parturen van Huizum, Franeker en St.
Jacob de demi-finale te bereiken.
Hier gaven ze ook de latere winnaars
prachtig partij, en eerst op de stand 5-5
4-6 moesten ze zich gewonnen geven.
Ook Marssum had het daarvoor tegen
Menaldum op dezelfde stand verloren.
Leeuwarden was gemakkelijker in de fi
nale gekomen. Na Bolsward met 6-1 te
hebben verslagen, kregen ze op de drie
een staand nummer.
De eindstrijd tussen Menaldum en Leeu
warden was van prima kwaliteit. Bij
Menaldum was de gehele dag A. Bosma
de grote man. De gehele dag voor best
op en ook in het perk demonstreerde hij
prima spel. In de finale passeerde hij
nog zes keer de bovenlijn. Hij werd goed
gesteund door de Boer en Schenkel fun
geerde als keerder. Leeuwarden had een
sluitender partuur, maar tegen Bosma
konde- ze niet op. Menaldum had steeds
een licht overwicht, kwam via 1-3 op 3-5
Leeuwarden gaf het nog niet op en wist
door prima werk van Delgrosso aan de
bovenlijn de achterstand in te lopen tot
4-5, maar verder liet Bosma het niet
komen. Op 5-4 6-2 zorgde hij met een
zitbal voor de eerste Menaldumer zege.
De uitslag was:
Menaldum: A. Bosma, P. de Boer
en Schenkel.
Leeuwarden: De Groot, Hoekstra en
Delgrosso.
Harlingen H: Glas, Soolsma en Boon
stra.
tlALEMA, SMEDINGA, HAANSTRA
ZEGEVIEREN TE MANTGUM
Op de tweede klas partij vrije samen
stelling te Mantgum wist het partuur
Galema, Smedinga en Haanstra, dat ook
op 1ste klas partijen al een paar mooie
successen behaalde, een zwaarbevochten
doch ten volle verdiende overwinning te
behalen.
In de eerste omloop troffen ze het par
tuur Wybenga, Miedema en Post, dat
eerst op de stand 5-5 6-4 capituleerde;
daarna moesten ze het opnemen tegen
S. Bouwma, P. de Groot en E. Rijpma,
dat ze op de stand 5-5 6-2 versloegen.
De andere finalisten, J. Faber, S. Olivier
en G. Groen, hadden het veel gemakke
lijker gehad door hun zwakke tegenstan
ders met 6-2, 6-0 en 6-1 te verslaan.
Op het vijftal plaatsten zich:
J. Dijkhuis, J. Hoitsma, D. Wester-
laan.
T. Kuipers, H. Efdé, S. Tjeerdema.
S. Bouwma, P. de Groot, E. Rijpma.
J. Galema, Dr. Smedinga, F. Haan
stra.
J. Faber. S. Olivier, G. Groen.
Partuur 2 won op de stand 5-4 6-2. Veel
beter was de spelkwaliteit in de partij
tussen 9 en 16. Er heerste ook volop
spanning. Beurtelings werd een bordje
Aan de historische optocht ter gelegen
heid van het Gysbert Japicxfeest zullen
170 personen en 40 paarden deelnemen.
Grote openluchtuitvoering op ’t nieuwe
sportterrein te geven door de gymnastiek
verenigingen Wilhelmina, Hollandia en
Lycurgus onder leiding van de heer G.
H. Sutherland Royaards. Kunstlievende
leden met 1 dame vrije toegang. En
tree 15 cent, beneden 15 jaar 5 cent.
Inwoners van Bolsward en omgeving
verkeren in dit opzicht toch wel m een
bevoorrechte positie. Het stadhuis is de
meesten bekend. Men behoeft niet staan
staren bij de ernome pilaar in de Vier
schaar, niet te voelen of de geldkist wel
of niet op slot zit, zich niet te verbazen
over het meesterlijke snijwerk van de
monumentale poort, zich de ogen niet
moe te staren in de veelkleurige schoon
heid van de glas in loodramen. AI deze
dingen zijn bekend of behoren dit al
thans te zijn.
Bij een bezoek aan de jaarlijkse schilde
rijententoonstelling kan men zich dus ge
heel en al wijden aan het beschouwen
van wat hier wordt geboden als tijdelijk
kunstbezit binnen ’s Bolswards muren.
Het vaak noodgedwongen vluchtige en
onvoorbereid bezoeken van de expositie
behoeft voor de plaatsgenoten evenmin
een handicap te zijn. Wie niet de moeite
wil nemen om de tentoonstelling meer
malen te bezoeken en er als het ware
langzaam „in te groeien", geven we de
raad vooraf de prachtige uitgevoerde en
van vele gegevens voorziene catalogus
te kopen en deze bij de leeslamp eens
rustig door te nemen.
Tentoonstellingen, zoals deze jaarlijks in het historische raadhuis te
Bolsward worden gehouden, hebben twee niet geringe bezwaren. Het
eerste is wel deze we spreken over bezoekers, die Bolsward toe
vallig of bewust op een vakantietocht aandoen dat de aandacht te
veel wordt afgeleid en verdeeld, het tweede, minstens even zwaar,
is dat men zich in de regel te weinig tijd gunt of meent te mogen
gunnen, om het gebodene rustig te bekijken. Deze bezwaren gelden
temeer, als men een bezoek aan een tentoonstelling als deze onvoor
bereid brengt, zoals dit veelal het geval is.
Trije drokke dagen
Gasten oeral wei
In bünte rige flagen
Dy't neist elkoar waeij’
Tael bisibbe bruorren
Yn ütwrykske klean
Swiid forljochte muorren
Ider soe’t forstean.
Drege referaten
Dy’t it wurk oantsjutt’
It mienskiplik praten
Hat de takomst nut
It heechste freonskip sluten
Nij forboun fan trou
Dat bin de fortuten
Fan it Kongres to Ljouw’t.
Iepen tsjerkedoarren
Sterkjend geastlik foer
By al’t wraldske barren
Bliuwt it biginsel djür
Takomst stelt syn fragen
Ynternasjonael
Trije drokke dagen
Heech it ideael!
veroverd. Op de stand 5-5 6-2 miste
Sikke Bosma het perk.
In de halve finale hadden Faber c.s. wei
nig moeite met partuur 2. Vooral toen
Dijkhuis bij een 1-4 achterstand gebles
seerd raakte en van het veld moest wor
den gedragen, was de tegenstand van 2
geheel gebroken.
De finale tussen 16 en 20 bracht beslist
eerste klas spel. De perkspelers passeer
den herhaalde malen de bovenlijn, terwijl
er aan de opslag weinig fouten werden
gemaakt. Tot 2 spel gelijk gaven beide
partijen elkaar niets toe. Partuur 16
gooide er toen echter nog een schepje op.
Op de stand 5-4 6-6 stelde Drewis Sme
dinga de overwinning veilig door op
fraaie wijze de kaats te passeren.
Dë uitslag was:
J. Galema, Dr. Smedinga, F. Haan
stra.
J. Faber, S. Olivier, G. Groen.
D. Westerlaan, J. Dijkhuis, J. Hoit
sma.
It Fryske bloed moat krüpe
Hwer’t it net mear rint
Hja lit de ein net slüpe
len fan hert en sin
Wol hja’t klear bilide
Elk nel eigen aerd
len as füle striders
Bliuwe wy paraet.
P. SCHUIL KONING IN HUIZUM
Voor de wedstrijd 1ste klas vrije for
matie te Huizum, stonden slechts 8 par
turen op de lijst. Ook de publieke be
langstelling viel tegen, waarschijnlijk
vanwege de concurrentie van de radio-
en televisieuitzending van de finale om
het wereldkampioenschap voetbal.
De wedstrijd was overigens het aanzien
volkomen waard. M. van der Weerd
kwam uit met andere maten, n.l. S. Fa
ber en E. Zijlstra. Faber bleef weg, zo
dat v. d. Weerd en Zijlstra het samen
moesten opknappen.
De volgende 8 parturen stonden op de
lijst:
J. Stavinga, J. Pander, A. Hiemstra.
J. Meijer, H. Seerden, H. Bultje.
R. Hoekstra, Joh. Jansen, A. Veld
kamp.
P. Schuil, H. Schuil, R. Kuiper.
K. Wassenaar, J. Venema, J. Tolsma.
H. van der Zee, P. Aukema, O. Feit-
sma.
M. van der Weerd, S. Faber, E. Zijl
stra.
Partuur 2 nam een verrassendde 5-2
voorsprong. Een onwisse bui van Meijer
grepen de oude rotten aan om zich te
herstellen. Met alles aan de hang miste
Bultje, die 'de eerste opslag had overge
nomen, het perk.
Partuur 3 won van no. 4 op 5-2 6-0.
Schuil c.s. hadden weinig moeite met 6,
welk perk zeer zwak was. Het einde
kwam op 5-1 6-0..
De beide mannen van partuur 8 waren
sterk genoeg om de 2de klassers van
partuur 7 te verslaan op 5-3 6-4.
Tweede omloop: 1-3 en 5-8.
Een prachtige partij speelden 1 en 3.
Hoekstra c.s. namen een 4-2 voorsprong
verslapte toen even, welke kans no. 1
greep om weer bij te komen. De laatste
eersten werd verwoed om de puntjes
gevochten. Op de stand 5-5 4-6 had Apple
Veldkamp pech, dat de door hem uitge
slagen bal net over de kwaadlijn viel.
In de andere halve finale weerden Van
der Weerd en Zijlstra zich, samen best
tegen het sterke trio Schuil. Tot 3 eer
sten gelijk konden ze het bijbenen, maar
door het gemis van de derde maat had
den ze vooral in ’t tussenspel, grote han-
geschilderd door de hofschilder van de
Landvoogdes Margaretha van Oostenrijk,
dat is verzekerd voor niet minder dan
f 70.000 (maar voor geen honderddui
zend zou het zijn te vervangen!) stelt
een episode voor uit de verovering van
Amerika.
Volgens Dr. K. van Luttervelt zou het
landschap zijn geïnspireerd op de reis
verhalen en afbeeldingen van de expe
ditie van Francesco Vasquez de Coro
nado, die in 1540 een tocht maakte door
Nieuw Mexico en Arizona. Het paneel,
dat ook in de catalogus is afgebeeld, is
ongetwijfeld identiek niet het stuk, dat
omstreeks 1600 in het bezit was van
Mostaerts kleinzoon Nicolaes Suycker en
dat de bekende Karei van Mander, van
wie de uitspraak is, dat te Haarlem in
Hollandt „van oudts oft seer vroeger tijd
zijn geweest seer goede, oft beste schil
ders van het gantsche Nederlandt, een
oudt gherucht, dat niet logenachtigh is
te schelden in zijn schilderboek
beschrijft als „Landtschap wesende een
West-Indien, met veel naeckt volck, met
bootsighe Clip, en vreernt ghebouw
van huysen en hutten, doch is onvoldaen
onvoltooid) gelaten’’..
Een nadere beschouwing van deze fan
tastische voorstelling leert ons spoedig,
dat Mostaert geen ooggetuige zal zijn
geweest en dat hij wat de bergen betreft
kennelijk gedacht heeft aan de hollandse
duinen
Merkwaardig zijn ook de dieren (koeien,
duinkonijn, schapen) in de rechterbene
denhoek, die ondanks de bloedige strijd
op de achtergrond een vredig aanzien
geven. Of zijn deze dieren, die wel wat
uit de toon vallen, later door een andere
hand aan het onvoltooide stuk toege
voegd
In de Vierschaar is vooral de documen
tatie (met fraaie foto’s) belangrijk van
Frans Hals’ meesterwerk de „Regentes
sen van het Oude Nannenhuis”, geschil
derd twee jaar voor de dood van Bols
wards dichter Gysbert Japicx, nl. in
1664. Trouwens ook de schilderijen hier
zijn belangwekkend. Men ziet b.v. het
sublieme stilleven van Gerrit Willemz.
Heda, dat door de koperen kandelaar
zo'n unieke belichting kreeg. Ook hier
betreft het een 17e eeuws stuk, evenals
„De Marteldood van St. Sebastiaan” van
Cornells Cornelisz. van Haarlemdie
eens regent was van ’t Haarlemse Oude
mannenhuis, thans Frans Hals museum,
welke instelling dit doek in bruikleen af-
stond.
Tot het alleroudste werk op deze ten
toonstelling behoort dat van Geertgen tot
St. Jans, die even na het midden van de
15e eeuw geboren werd te Leiden en nog
in deze eeuw stierf in zijn latere woon
plaats Haarlem, waar hij woonde bij de
St. Janstoren. Zijn werk, dat helaas
slechts in reproductie aanwezig kon zijn,
ademt een diep religieuze geest, bv. de
„Aanbidding der Wijzen’’, welk werk
door de heer Baard op de openingsavond
aan de hand van dia’s werd gecommen
tarieerd.
Tussen de raadzaal en de Vierschaar
hangt op wat een vergeten hoek even
eens een merkwaardig stuk, waar wij
speciaal op wijzen. Het betreft hier een
meesterlijke gravure in de trant van Al
brecht Dürer van Hendrick Goltzius, die
de Besnijdenis in beeld brengt. Goltzius
werd geboren te Mühlbracht bij Venlo
in 1558. Hij was een leerling van zijn
vader, de glasschilder Jan Goltz en ver
volgens van de graficus Dirck Volckertsz.
Coornhert in de periode, dat deze in
Voor de landbouwtentoonstelling te
Workum zijn ongeveer 250 stuks rund
vee, 110 schapen en 15 varkens aange
geven.
Hier en daar wordt toestemming
leend leerboeken in
spelling te gebruiken.
De burgemeester van Bolsward, C. J. v.
d. Veen, ontving bericht uit Oldeboorn,
dat een gouden horloge met een stuk
ketting welke voorwerpen door hem voor
ongeveer 15 jaar waren verloren bij een
zeilpartij, thans door ’n aldaar werkzaam
zijnde baggermolen zijn boven water ge
bracht.
suvelsituaesje sa prekair is. Dat is alle-
gearre praet om ’e nocht. Foar him is it
lennichste middel om de kostpriis to for-
leegjen in greatere produksje.
Der is mar ien middel, dat dy produksje
by de boer hwat ófremme, kin en dat soe
wêze it djür meitsjen fan it foer üt it
bütenlan. As koeken en moal djür binne,
wurdt der winterdeis minder molken.
Mar dat swurd hat ek wet twa skerpe
kanten hwant de lju, dy’t meste, it sy
kij, jt sy bargen, reitsje dan wer yn ’e
lytse loege. En de hinnehalders, dy’t nou
wer hwat bykomme, soene dan wer yn ’e
pine reitsje. Om harren soe men dan wer
in taslach jaen moatte op de bacon en de
aeijen en dan kriget men it bütenlan
wer om ’e hals fanwege „dumping”.
Yn West-Dütsklan skreaut men al moart
en bran oer de „Hollanners”. Né, dit
bliuwt in swier stik. Sweden rint nou om
mei it plan in pear hünderttüzen melkkij
op to romjen, hwant der kin de steats-
kas it net langer forneare de molkpriis
op peil to halden.
Yn Finlan hat men al twaris de büter-
priis forlege, mar jit altyd sit men mei
in oerskot fan 25.000 ton büter yn ’e
mage. Yn Denemarken hat men de kon-
sumpsje opfierd troch priisforleging fan
'e büter, wylst der ek in moai hoekje
nei Ruslan gien is. Lykwols hja miene
ek, dat it op in ófslachtsjen ta giet. De
lannen, dy’t büter brüke moatte, sitte op
fluwiel tsjintwurdich, hja kinne mar to
kust en to keur gean. Dit bringt lykwols
yn Ingelan, België en Dutsklan mei, dat
har eigen boeren tsjin de muorren op-
fleane en dy ynfoer stopsette wolle. Al
mei al in greate tizeboel en net in mak-
like opjefte foar de regearing om hjir in
oplossing foar to finen. Dat dy oplossing
net to finen is yn in wettelike regeling
foar de lytse bidriuwen, is sa düdlik as
hwat.
Foar de suvelkwestje jowt dit gjin byt en
in forsterking fan it folkslibben sil der
ek grif net ütkomme. It libben toant nou
ien kear in tige greate fariaesje en as
men it goed bisjocht is dat ek syn oan-
treklike kant. Lit de Minister net to folie
skematysk tinke, dan sjit er oer syn doel
hinne en makket hy dingen stikken, dy't
wol deeglik rjucht fan bistean hawwe. In
bipaeld diel lytse bidriuwen tusken de
greatere is foar lan en folk gjin kwea
mar in goed. Sawol fanwege dy bidriu-
wen as jit fanwege de warbere lytse kol-
lega’s.
Xanten en Kleef verbleef. Hem volgde
Goltzius in 1577 naar Haarlem, waar hij
weldra zelfstandig optrad en in korte
tijd grote bekendheid verwierf.
Wij vragen de aandacht voor deze gra
vure, juist omdat Bolsward zelf een ba
kermat was van de graveurskunst. Men
denke slechts aan namen als Schelte en
Bote a Bolswert, Pieter Tanjé en anderen.
Deze kleine greep toont reeds de grote
verscheidenheid aie deze tentoonstelling
biedt en de waarde en veelal hoge ouder
dom der stukken. Wie maar enigszins
de gelegenheid daartoe heeft, verzuime
niet dit opengeslagen boek der kunst
geschiedenis in te kijken.
In goede üngetiid, in béste üngetiid m.ei
men wol sizze. Trije, soms fjouwer wei
den hea fan it pounsmiet, gjin felle
droechte, genóch fretten foar de kij, al-
tomets in drip wetter of in buoi, mar
gjin wiete rite, it liket derop.
De pick-ups draeije hast dei en nacht,
fierst to lang winliken, hwant tsjin de
joun slacht der wer focht op it hea, mar
fan ’e wike hie it klokje fan tsien ure
al in moai skoft stil west, doe wie der
jit ien oan ’e gong. Hawar, it is dy
minsken har gouden ure ek, dus hwat sil
men der folie fan sizze.
En it wol party boeren wol oan, sokke
pakjes is wol hansum guod en hja kinne
op it lan ek jit hwat neidroegje. It stiet
my wol oan, dat der ek hiel hwat hea
op ruters stiet, dat is efkes mear wurk,
mar gans feiliger en fan it winter sil
men wol ünderfine, dat ruterhea best
foer is.
De greidhoeke bigjint ek hoe langer hoe
mear de smaek fan de kunstmest to pak
ken to krijen. Der giet langer by de
C.A.F., by de Fryske Kunstmesthannel
en net it minst by Folkerts hiel hwat om.
De kalkammon wie al populair, mar de
nije soarten gean der ek bést yn. Mei it
ark is it nou forgoed de nije koers. Lês-
tenjouns siet der sa’n foech jonge op in
trekkermeaner en dy meande oan it Hege
Bolwurk yn in pear ure in dik swé der
óf. It wie suver in 1
Hierbij bestudere men vooral de magi
strale inleiding, van de samensteller, de
heer H. P. Baard, die getuigt van visie
zowel als van zeggingskracht. Krijgt men
op deze wijze reeds vooraf enig inzicht
in hetgeen de expositie wil bieden, een
indruk die nog kan worden versterkt door
het lezen (en eventueel verzamelen) van
kranten-artikels over het onderhavige on
derwerp, dan wordt het genieten een
dubbele vreugde en het bezoeken een
ware ontdekkingstocht, waarbij men tel
kens weer een prettige ontmoeting heeft.
Zonder een bepaalde „insteling" lijkt het
ons nl. uitermate moeilijk vijf eeuwen
kunstgeschiedenis te verwerken in zeg
vijf kwartier.
Het is niet ons voornemen dit jaar een
reeks artikelen te schrijven, zoals wij bij
voorgaande gelegenheden wel deden.
Toch is het wellicht aantrekkelijk op deze
plaats nog enkele opmerkingen te ma
ken.
Men bedenke bij het doorbladeren van
de catalogus, dat deze streng wetenschap
pelijk is opgezet, d.w.z. niet in chrono
logische volgorde, maar in alfabetische.
Jonge en oude kunstenaars, beroemdhe
den en mindere goeden staan dus noch
in volgorde van belangrijkheid, noch ook
volgens de vertrekken, waarin hun werk
is tentoongesteld in het overigens zeer
aantrekkelijke en rijk geïllustreerde boek
je opgesomd. Wie deze catalogisering niet
gewend is moet echt even routine krijgen
in het opzoeken van de tentoongestelde
nummers, maar zal er dan ook de grote
voordelen van ontdekken.
Het meest prettig lijkt het ons de rond
gang door het stadhuis te beginnen in
de raadzaal. De wijze van ophanging is
hier wel ideaal. Alles ademt een voorna
me rust. Niets is er dat stoort, geen
enkel doek of voorwerp dat zich op
dringt. Het vormt alles één geheel.
Men ziet b.v. het prachtige kerkinterieur
van de in 1597 in Assendelft geboren
Saenredam, dat is opgehangen tegen de
noordwand tussen de antieke muurkast
jes. Hier is dit wel zeer oude stuk echt
op zijn plaats. Het hangt er, alsof het er
bij wijze van spreken altijd heeft gehan
gen. Men vergete in de raadzaal ook
niet het merkwaardige stuk van Jan Janz.
Mostaert te bekijken, als is dit meer uit
kunsthistorisch, dan uit artistiek oogpunt
van belang.
Mostaert is een echte Haarlemmer. Hij
werd er geboren in 1475 en overleed in
1555 of 1556. Het stuk is dus nog een
honderd jaar ouder dan het raadhuis,
waar het momenteel hangt. Alleen reeds
om deze hoge ouderdom vormt het hier
een waardevol bezit. Het tafereel, eens
syn wurk die. De fêste Bolwurkrinners
stiene der yn groepkes nei to sjen en oan
de kommentaren koe men wol hearre,
hoe de greate foroarings by eartiids seis
de stedlju opfoelen.
„Der hew ik froeger wel us in stuk as
ses poepen an ’e gang sien” sei ien fan
harren, „en dy warren der in dach as
drie met an ’e gang en nou maait su’n
foech jonge it er in twie uren óf”.
Ja, der foroiret in bulte, mar der bliuwe
ek folie dingen gelyk. Sa is der hjoed
wer likefolle noed om de ófset as der
eartiids ek wol ris wie. Allinnich it risiko
is folie greater wurden en as de klap
pen komme, treffe se folie pynliker. It
forskil is dan dit, dat it regear nou by-
springt en doe net. Sa sil der dizze moan-
ne 4 sinten de liter bybitelle wurde oer
it earste healjier. Der wurdt ek tige nei
ütsjoen, hwant der is in bytsje molkjild
bard. It giet nou al wiken lang sahwat
mei in heale garansjepriis ta en dus is it
jild tige wolkom. Sa graech soe men
wolle, dat de ynternationale suvelmerk
nou ris hwat better waerd, mar der sit it
forgoed op it gat. En hoe langer hoe
mear wurdt it düdlik, dat men net rek
kenje mei op forlichting as der gjin prik
ken yn it wurk steld wurde om de pro
duksje en de konsumpsje tichter byme-
koar to bringen. Dat it dy kant üt moat,
sjocht elk wol yn, mar oer de middels
is men it net alhiel iens. Dochs soe dat
jit net it slimste wêze, dat koe jit wol in
oplossing fine as it fortrouwen en it
meimekoar oparbeidzjen fan de suvel-
lannen mar hwat better wie.
Minister Vondeling hat op in gearkom-
ste sein, dat hy praet hie mei in stikman-
nich boeren üt Sud-Hollan en harren
frege, hwat hja foar de takomst fan doel
wiene. Nou, hja seine rounüt: mear
kunstmest struije, mear kij halde en mear
melke! De Minister lei dat üt, dat de
molkpriis dus wol aerdich wie, oars soene
hja soks net dwaen, mar dan sjocht hy
de dingen dochs net goed troch. Hwant
hy kin der op oan dat ek by in molkpriis,
dy’t perfoarst to leech is, dit stribjen
bliuwe sil. De kosten fan in bidriuw kin
ne mar op ien wize weromkomme en
dat is troch in greate produksje, hwant
foar it greatste part binne dit fêste kos
ten. It giet der krekt mei as mei in auto.
Dy’t him alle dagen brüke rydt it foar-
dielichst. Yn de garaezje stean litte is
grif skea.
Ik wol it jitteris düdlik sizze, dat men
t fan gjin boer forwachtsje kin, dat hy
lust hoe’t de masine frijwillich syn produksje biperket omt de
In het militaire kamp East W ret ham bij Thetford in het engelse graafschap
Norfolk, heeft Z.K.H. Prins Philip van Engeland in zijn functie van
kolonel een bezoek gebracht aan het eerste bataljon van „The Queens own
Cameron Highlanders" en een oefening van zijn bataljon meegemaakt.
Deze foto toont de Prins tijdens dit bezoek in gesprek met sergeant George
Macdonald van de hooglanders.
s.
