DE SITUATIE IN HET MIDDEN OOSTEN
vervangen
STICHTING VOOR OPLEIDING VAN
MAATSCHAPPELIJKE WERKERS
ZWEMBAD WORKUM OP FEESTELIJKE
WIJZE GEOPEND
Oude Geneesmiddelenwet van 1865 wordt
Buitenlands Overzicht
voor
V.S. en Sowjet-Unie schrikken terug
<Ie stap naar het geweld
Voorzichtigheid aan Irakse zijde en bij
Nasser
STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND
Hwa» hat Qabe Skroar
üs hjoed p 9
to sizzen
Komt er een top-conferentie?
54e JAARGANG
No. 57
VRIJDAG 25 JULI 1958
is ook voorzichtigheid bij Amerika
stellig
wel
de
X *MDBO VERZICHT
mensen
nieuwe genees-
G.
F
Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Uitgave: A. J. OSINGA N.V., Boltward
Administratie- en Redactie-adres:
Marktstraat IJ
Telefoon 451 Na 18.30 uur 305 of 335
(K 5157)
Opleiding voor maatschappelijk
werk
Abonnementsprijs f I 90 pei kwartaal
(bij vooruitbetaling)
Giro 887926
Advertentieprijs: 13 cent per mm
Ingezonden mededeli. gen dubbe tarief
Handelsadvertenties bij contract reductie
voor
het geweld.
\en dat de
oorlogs-
SPAAR DE VOGELS
MAAR DENK OM U ZELF
bekende filmoperateur, de heer
te Harlingen, beleefde
en 20e eeuw heeft ondergaan, verande
ren de opvattingen omtrent de taak van
de gemeenschap, ten aanzien van het
individu, radicaal. Was de zorg voor de
in maatschappelijke nood verkerende
medemens eertijds principieel overgela
ten aan de weldadigheid en werden zij,
wier bestaansminimum werd aangetast,
aangeduid met de naam armlastigen,
geleidelijk aan werden deze opvattingen
verlaten en ontwikkelde de zorg voor
de „niet-aangepaste” medemens zich tot
het ruimere begrip maatschappelijk
werk, waarin de houding ten opzichte
van de cliënt door de erkenning van
diens eigen waarden een totaal andere is
geworden.
Door deze hierboven geschetste ontwik
keling kreeg het maatschappelijk werk
een hogere culturele, morele, pedagogi
sche, economische en sociale waarde en
vervult het thans een eigen functie in
onze samenleving.
Deze moderne inzichten kunnen alleen
gerealiseerd worden, indien de cliënt
wordt benaderd door een maatschappe
lijk werker(ster) dit voldoet aan hoge
eisen betreffende zijn persoonlijkheid en
zijn opleiding.
Een sociaal gevoel dient hij stellig te
bezitten, maar zonder een veelzijdig
kennis van de mens in zijn verhouding
tot de samenleving en van de wijze
waarop hulp geboden kan worden, zal
hij zijn taak evenmin naar beheren kun
nen verrichten.
De opleiding voor het maatschappelijk
werk kan behalve op een dagschool
deze staten zal
grote blokken
zullen dingen.
voor maatschappelijk werk worden
verkregen op een avondcursus van de
Stichting voor de opleiding van Maat
schappelijke Werkers, Kleine Houtweg
41, Haarlem, die cursussen in verschil
lende grote plaatsen organiseert en alle
inlichtingen verstrekt voor deze zeer
verantwoordelijke, nuttige en voldoening
gevende taak aan de in nood zijnde
medemens.
Het leerplan van deze stichting is over
eenkomstig de moderne taakomschrij
ving van het maatschappelijk werk in
gericht. In het leerplan wordt ruim
aandacht gevraagd voor vakken, die ’t
inzicht van de cursist in de verhouding
tussen mens en samenleving beogen te
vergroten.
Bolswarils Nieuwshlai
Waarin opgenomen: De Bolswardsche Courant, Westergoo en De Jong’s Nieuwsblad
het
zover te brengen, want de kosten hier
aan verbonden waren niet weinig en van
de Overheid kan men tenslotte ook niet
alles verwachten. Met kleine beetjes
moet in de regel het geld voor dergelijke
Het is opvallend dat men slechts zelden
een duidelijke voorstelling heeft van
wat nu precies onder het begrip maat
schappelijk werk moet worden verstaan.
In dc meeste gevallen wordt deze vorm
van menselijke activiteit alleen gezien
als het verlenen van materiële hulp aan
hen, die zonder bijstaan van anderen
niet meer, of niet volledig in eigen on
derhoud kunnen voorzien. Dat dit ma
teriële aspect in onze tijd niet meer het
voornaamste is, blijkt uit tal van instel
lingen, die op dit terrein haar werk
zaamheden verrichten.
Het aspect dat bij de wijze van hulp ver
lenen van deze instellingen essentieel
is en duidelijk op de voorgrond staat is
te voorzien in de behoefte aan „physi-
sche hulp”, een hulp, die er dus duide
lijk op gericht is, de cliënt door een stel
sel van maatregelen of door een thera
peutische behandeling weer te brengen
tot de gewenste zelfstandigheid en tot
volledige aanpassing aan zijn omgeving
en aan zijn eigen persoonlijke verant
woordelijkheid wakker te roepen en dit
te versterken, niet alleen ten bate van
hem zelf, maar in onverbrekelijk ver
band met de gemeenschap in al haar ge
ledingen.
Dit is dan de nieuwe inhoud, die het
begrip maatschappelijk werk de laatste
jaren heeft gekregen, n.l. een correctie
van de maatschappelijke structuur. On
der invloed van de ontwikkeling welke
het gehele maatschapppijbeeld in de 19e
Overigens is er bij de huidige zeer
explosieve toestand niet alleen voor
zichtigheid aan Iraakse zijde. Zij is
Unsillich boppe alle minsken is hy,
dy’t nea rêstich en tofré is.
Lang verwacht en stil gezwegen, nooit
gedacht, maar toch gekregen. Dit be
kende rijmpje zou men haast van toe
passing kunnen brengen op het zwem
bad dat j.l. zaterdagmiddag officieel
door de burgemeester J. Russchen werd
geopend.
Toen ik 10 jaar geleden als burgemeester
in Workum kwam, zo zeide spreker, was
er al sprake van dat er een zwembad
moest komen. Gezwegen over deze nood
zakelijkheid is er in al die jaren die
voorbij gingen evenwel niet. Maar van
wege de vele kosten, die hier mee ge
paard gingen bleef het jaren lang bij een
heel mooi plan, doch tot een uitvoering
daarvan kwam het helaas maar niet. En
hadden we niet zulk een actief bestuur
;ehad bij de vereniging Plaatselijk Be-
was het zwembad er dan
;eweest. Enkele jaren terug
_1 een grote Bazar
dit doel. En zij zijn het
ook die hebben doorgezet met me-
•emeentebestuur om
aangelegenheden bijeen worden gebracht
en zo was ook hier het geval.
Had het bestuur niet de volle medewer
king gehad van de verschillende vakmen
sen voor de aanleg en opbouw van het
zwembad en had dit alles tenvolle moe
ten worden betaald, dan had er mogelijk
nog geen zwembad gestaan.
De gebrachte hulde aan deze
was ook wel verdiend.
De naam van het zwembad is geworden
„Lyts Bigjin”. Een welgekozen naam,
want inderdaad de opzet is niet groot,
maar het begin is er. En wat er nu nog
ontbreekt is een „Pierebak” voor de kin
deren doch deze kan en zal er ook wel
komen, als de burgerij maar waardering
toont voor wat er nu al tot stand is ge
komen.
Met de wens dat er niet alleen vandaag
een grote belangstelling is, maar dat die
ook in de toekomst zo moge blijven, ver
klaarde de burgemeester het zwembad
voor geopend.
Na dit openingswoord dankte de voor
zitter, de heer A. Buning, de burgemees
ter voor zijn openingswoord en heette al
de aanwezigen hartelijk welkom en
bracht voorts een woord van dank aan
allen die op enigerlei wijze hun mede
werking hadden verleend om te komen
tot de oprichting van dit zwembad.
De Eerste Kamer heeft dinsdag j.l. de „wet op de geneesmiddelen
voorziening” zonder hoofdelijke stemming aanvaard. Zij deed dit, in
tegenstelling tot de leden van de Tweede Kamer, in grote eensgezind
heid. Geen enkele Senator verzette zich tegen
12 maart 1952 door minister Joekes' werd
g«
lang, mogelijk
nog niet geweest, linke
werd door dit bestuur al
gehouden voor
dan
dewerking van het
het voorgestelde doef te bereiken.
Het was verre van gemakkelijk om
Intussen vraagt men zich af wat
V.N,-politietroepen eigenlijk in Li
banon en Jordanië, want Engeland
vraagt voor dat land ook de ver
vanging van zijn daar gelande troe
pen door een politiemacht van
V.N., zouden moeten doen.
De
Aalfs te Harlingen, beleefde enkele
hachelijke ogenblikken, toen zijn volks
wagen op de rijksweg Sneek—Bolsward
enkele tegenliggers kreeg.
Een moeder-eend met kuikens n.l., die
meende deze gevaarlijke weg rustig wag
gelend te kunnen nemen en welke die
renvriend zou deze optocht niet ontwij
ken? Ook de heer Aalfs deed hiertoe
een poging, maar de wagen slipte zo
ongelukkig, dat deze enkele malen over
de kop sloeg en in de bermsloot terecht
kwam, wat eigenlijk het doel van de
moedereend was geweest.
Wonder boven wonder hadden de beide
inzittenden slechts enkele onbeduidende
schrammetjes opgelopen. De auto had
begrijpelijkerwijze belangrijke schade.
diverse landen de Westelijke exploitatie
der olie-.of andere rijkdommen wel hun
heersers maar niet het volk als geheel ten
goede komt.
Het sentiment wint het hier van de rede
en het is niet zo’n wonder, dat men in
dergelijke landen en speciaal in het Mid
den Oosten Nasser bewondert, die de
eenheid van alle Arabische volken pre
dikt, en het neutralisme omdat dit z.i.
het snelst vruchten voor de opbouw van
opleveren, daar beide
om de gunst dezer landen
er, ondanks felle propaganda
speeches en artikelen, vooral be
stemd voor de Arabieren, toch ken
nelijk ook bij de Sovjetunie en bij
Nasser, die met Chroesjtsjef sprak
en die wel weet dat bij een conflict
in het Midden Oosten, het Westen
hem direct te lijf zou gaan om het
bezit van het Suezkanaal.
Zeker zij zouden hulp vanuit Egypte en
Syrië voor de opstandelingen, want die
zijn er niet alleen in Libanon maar ook
in Jordanië, al treden zij daar niet in
het openbaar op, kunnen verhinderen,
maar dat kan een versterkt aantal van
de waarnemers van de V.N., zoals de
secretaris-generaal van dat lichaam Ham-
marskjoeld wilde, ook.
Maar zij zouden niet mogen beletten dat
de meerderheid van het Libanese en Jor
daanse volk hun tegenwoordige heersers
aan kant zette, en dat kunnen Ameri
kaanse en Engelse troepen wel. Sjamoen
in Libanon en koning Hoessein in Jorda
nië zijn vrienden van het Westen en
houden hun landen nog in de Weste
lijke koers. Het Westen heeft in Arabi
sche en Mohammedaanse kringen meer
van die vrienden, Mohammed V in Ma
rokko, Bourguiba in Tunis, de Turkse en
Perzische regeringen, misschien koning
Saoed, Hatta in Indonesië. Deze zien in
dat zij de medewerking van ’t Westen,
onder Amerikaanse leiding, nodig hebben
voor de opbouw van hun landen en dat de
hulp van die zijde meer betrouwbaar, ef
ficiënter waarschijnlijk ook, en onbaat-
zuchtiger wordt verleend dan door het
Oostelijk blok, welke communistische pe
netratie meebrengt.
Zij zijn gevoelig voor het communistisch
gevaar en willen daarom ook de Weste
lijke positie geen afbreuk doen. Maar in
bijna al deze landen leeft onder de be
volking de herinnering aan het leed, de
ellende en de beperking hunner vrijheid
onder de oude koloniale overheersing
van Westerse landen; ze ziet ook hoe in
iswaar genoegen moeten nemen met een
neutraal Midden Oosten, waarin het ech
ter naar hartelust zou kunnen intrigeren
als het Westen niet door een groot en
onbaatzuchtig ontwikkelingsplan de Ara
bische volken trachtte met zich te verzoe
nen. Al met al lijkt de kans op politieke
successen voor het Westen, dat het Rus
sische voorstel schijnt te willen aanvaar
den mits de top-conferentie in het kader
van de V.N. wordt gehouden, niet groot.
Het kan natuurlijk voorstellen dat in ruil
voor de ontruiming van Libanon en Jor
danië de Russen bijv. Hongarije zullen
prijsgeven en dat dit land ook zal wor
den geneutraliseerd, maar die prijs zal
Moskou zeker niet willen betalen.
Er is ook voorzichtigheid bij Amerika
en Engeland, die beide met verzet in hun
eigen land tegen de actie in Libanon en
Jordanië hebben te worstelen, terwijl ook
enige hunner bondgenoten allerminst te
vreden zijn; men krijgt eigenlijk de in
druk dat zowel Washington als Londen
wel wat willen terugkrabbelen en onder
deze omstandigheden is het onmogelijk
dat het Sovjetvoorstel om een topconfe
rentie over het Midden Oosten te hou
den een oplossing voor een impasse zal
bieden.
In ieder geval is het een meesterlijke zet
der Russen. Als men de brief, waarin
het voorstel wordt gedaan, ontdoet van
het voor de Arabische landen bestemde
propagandistische omhulsel, blijft een
vrij zakelijk voorstel over. Met Amerika
Engeland, Frankrijk en de Sovjetunie
zouden volgens Moskou op zo’n topcon
ferentie tegenwoordig moeten zijn India
en de secretaris-generaal der V.N. Ham-
marskjoeld. De uitnodiging aan de beide
laatsten doet al vermoeden waarop Mos
kou op een dergelijke conferentie zou
aan sturen; n.l. een neutralisatie van het
Midden Oosten; de Amerikaanse en En
gelse troepen zouden moeten worden te
ruggetrokken, een V.N. politieleger of
eventueel een groot aantal V.V. waarne
mers zouden deze moeten vervangen;
misschien zou Nasser zijn propaganda en
inmenging moeten staken en gecontro
leerde verkiezingen in Libanon en Jorda
nië zouden de voorkeur van deze volken
moeten tonen voor Nasser of voor het
Westen.
Groot zou de waarschijnlijkheid zijn dat
Nassers ideaal van ’n pan-arabische neu-
tralistische federatie dan verwezenlijkt
werd. Een uitermate moeilijk punt zou
overigens de positie van Israël zijn, dat
spoedig een prooi van deze federatie zou
worden als het Westen of de V.N. zijn
positie niet garandeerden.
Het lijkt ons overigens niet gewenst ver
der over de.mogelijkheden dezer confe
rentie te speculeren, die, als de tekenen
niet bedriegen, een resultaat zou opleve
ren voordeliger voor de Sovjetunie dan
voor het Westen. Het laatste zou enige
van zijn laatste vrienden in het Midden
Oosten verliezen, de Sovjetunie zou wel-
Gelukkig maar voor de Amerikanen en Engelsen dat er een artikel
in het Handvest der Ver. Naties voorkomt, waarin het aan de staten
afzonderlijk is toegestaan op een verzoek van andere wettige regerin
gen deze bij te staan, als de laatste door opstandige bewegingen, van
buiten geïnspireerd, dreigen omver te worden geworpen. Dergelijke
verzoeken waren gedaan door president Sjamoen van Libanon en
koning Hoessein van Jordanië en zo konden Washington en Londen
hun troepenzendingen naar deze landen verdedigen met een beroep
op het Handvest, de zaak aanhangig maken bij de Veiligheidsraad
en werd de schijn van agressie aan hun optreden ontnomen.
Niemand die echter gelooft dat deze
actie werkelijk is ingegeven door het
verlangen de genoemde heren in Liba
non en Jordanië aan het bewind te hou
den, als dat niet een speciaal Westelijk
belang was. Amerika en Engeland zijn
eenvoudig terwille van hun eigen belan
gen, die trouwens die van het gehele
Westen zijn, in actie gekomen om in het
Midden Oosten aan de steeds verder om
zich heen grijpende machtsverschuivin
gen ten nadele van het Westen een eind
te maken. En zo dat al niet mocht ge
lukken, dan hebben Amerika en Enge
land^ en heeft speciaal onze eerstgenoem
de machtige partner toch een gebaar ge
maakt jegens neutralen en het commu
nistische blok dat het Westen niet bereid
is alles te verdragen en de risico’s van
verzet bij een crisis op zich durft te ne
men. In deze demonstraties ligt mis
schien de duurzame winst voor het Wes
ten. Maar we kunnen ons zeer goed
voorstellen dat een land als Zweden, dat
niet tot het Westelijke blok behoort en
op een neutrale positie prijs stelt, in de
Veiligheidsraad niet gediend bleek van
de Amerikaanse actie in Libanon, welke
z.i., al zei zijn afgevaardigde het niet
openlijk, trachtte de Ver. Naties voor
het Westelijke karretje te spannen, waar
om deze afgevaardigde dan ook voor
stelde de V.N.-waarnemers die immers
reeds in Libanon waren, om Egyptisch-
Syrische hulp aan de opstandelingen te
verhinderen, maar terug te trekken.
Dit voorstel vond alleen maar steun bij
de Sovjet-afgevaardigde, diens eigen
voorstel om de Veiligheidsraad een be
sluit te doen nemen dat de Amerikaanse
troepen uit Libanon moesten worden te
ruggetrokken, werd verworpen met al
leen de stem van Moskou voor, en het
Amerikaanse voorstel dat de Veiligheids
raad zou besluiten V-N.-politietroepen
naar Libanon te zenden om de Ameri
kaanse troepen te vervangen kreeg een
Russisch veto, terwijl Zweden zich ont
hield.
Zowel Rusland als de Ver. Staten stelden
daarop voor de V.N.-assemblee in bij
zondere vergadering te doen bijeenko
men om haar de kwestie voor te leggen
en dat zal dan ook waarschijnlijk ge
beuren, als de Veiligheidsraad te voren
ICl Til
dit wetsontwerp dat op
ingediend. Het heeft dus
meer dan zes jaren geduurd voordat beide Kamers der Staten-Gene-
raal dit wetsontwerp hebben aangenomen.
Dat dit tenslotte toch geschiedde is wel
vnl. te danken aan minister Suurhoff,
die zich buitengewoon energiek op het
vraagstuk van een moderne geneesmid
delenvoorziening heeft geworpen. Op
bekwame wijze heeft hij tweemaal dit
wetsontwerp verdedigd.
Hoe groot deze prestatie is, blijkt alleen
al uit het feit dat de oude wet nog da
teert van 1865! Het was een wet van
de grote liberale staatsman Thorbecke.
Tot 1958 is niemand er in geslaagd om
deze wet te vervangen. Men heeft dit
geprobeerd in 1915, in 1925 en in 1931,
maar al deze pogingen mislukten. En
toch wist iedereen dat het noodzakelijk
was om een nieuwe geneesmiddelenwet
te maken. Want de wet van Thorbecke
moge dan uit wetgevend oogpunt een
fraai stuk werk zijn geweest, zij is per
slot van rekening opgesteld in een tijd,
dat er nog geen sprake was van verpakte
geneesmiddelen. Juist de verkoop van
deze geneesmiddelen heeft een enorme
vlucht genomen maar in de wet van 1865
werd deze materie in het geheel niet
geregeld.
Alle pogingen om een nieuwe genees
middelenwet te maken zijn gestrand op
de moeilijkheid om ’t volksgezondheids
belang te dienen zonder economische be
langen te schaden. Men vreesde dat de
apothekers te veel bevoorrecht zouden
worden boven de drogisten, die toch ook
een belangrijke taak vervullen in de ver
koop van verpakte geneesmiddelen. Ook
nu weer is dit bezwaar naar voren ge
komen. In de Tweede Kamer trouwens
in sterkere mate dan in de Eerste Kamer.
Het is bekend dat de drogistenorgani
saties over deze nieuwe wet allerminst
enthousiast zijn. Zij hebben geen „volks-
gezondheidsstatus” in de wet gekregen
en dat hadden zij graag gewild, juist
omdat de drogisten in het verleden op
eigen initiatief een prachtige organisatie
hebben opgebouwd, die er voor zorgde,
dat de verkoop van geneesmiddelen bui
ten de apotheek op verantwoorde wijze
geschiedde.
Alle protestvergaderingen van de dro-
Nog enkele bijverschijnselen van de cri
sis in het Midden Oosten. Het is wel ge
bleken dat het machtsevenwicht ontstaan
door het wederzijds bezit van kernwape
nen werkt.
Beide partijen schrikken terug
de beslissende stap naar i
Ook is opnieuw geblekt
Veiligheidsraad in tijd van
gevaar door het vetorecht der grote
vijf niet efficiënt kan werken om
een oorlog te voorkomen.
Als deze crisis overdrijft zal men
meer horen van Frankrijk dat door Ame
rika en Engeland niet voldoende op de
hoogte is gehouden van hun actie en,
toen het ook oorlogsschepen en landings
troepen naar Libanon zond, er niet aan
mocht meedoen.
Misschien was het niet zo kwaad bedoeld
omdat de Fransen tussen de twéé we
reldoorlogen mandataris voor dit gebied
zijn geweest en er geen goede naam heb
ben, maar de Gaulle is niet de man om
zoiets te laten passeren.
Ook West Duitsland is niet tevreden
omdat het niet tevoren door Washington
en Londen was geraadpleegd, het‘spant
zich in een goede marktpositie in het
Midden Oosten te veroveren en voelt
er niet voor in politieke moeilijkheden
met de Arabische staten te geraken.
Italië was om dergelijke redenen ook
niet best te spreken, als Middellandse
Zee-mogendheid heeft het ’t grootste be
lang bij de toestand in het Midden Oos
ten waar het meent een bemiddelende
rol te kunnen spelen.
In Zuid Slavië schijnt Tito nog al bang
geweest te zijn, dat nu aller aandacht ge
vestigd was op de Arabische wereld, de
Sovjetunie van de gelegenheid gebruik
zou maken met hem af te rekenen. Maar
de Russen lieten hem met rust.
Nasser houdt dan de Arabische vol
ken als bewijs de historie van het
Suezkanaal voor dat hij aan Wes
telijke handen wist te ontfutselen en
te nationaliseren. Waarom zou de
Arabische wereld met zijn olierijk
dommen niet net zo doen; als hij
leider was van die gehele wereld
zou het allang gebeurd zijn.
Deze propaganda slaat in, men ziet het
met Irak en het is de vraag of er één
Arabische staat is welke er nog lang het
hoofd aan kan bieden. Libanon en Jor
danië hebben wel geen olierijkdommen,
maar door hun landen lopen de pijplei
dingen, die de olie naar het Westen voe
ren waardoor zij aanspraak op zeker deel
van de exploitatierechten zouden kunnen
maken. Wat Jordanië betreft komt er
nog een bijzondere reden tot ontevreden
heid der bevolking bij, het is absoluut
niet in staat economisch op eigen benen
te staan en herbergt honderdduizenden,
uit Israël verdreven Arabieren, die in
grote ellende verkeren. Voor koning
Hoessein was het daarom aantrekkelijk
met het economische rijkere Irak de Ara
bische Unie, als tegenhanger tot de Ver.
Arabische republiek van Nasser, te vor
men, welke door de omwenteling in
Irak een wel zeer snel einde heeft ge
vonden.
Men kan zich voorstellen dat deze ko
ning, die na de moord op Feisal van
Irak, zich als het hoofd van deze Unie
beschouwt, gaarne in Irak een tegenrevo-
lutie zou ontketenen, maar het allerge
vaarlijkste wat de Amerikanen en Engel
sen zouden kunnen doen is aan deze
hersenschim steun te verlenen, dit zou
com-
re-
tot
het
om-
de Sovjetunie, die met de andere
munistische staten de nieuwe Iraakse
gering reeds erkende, waarschijnlijk
ingrijpen brengen. Bovendien is
Westen ten opzichte dezer regering i
zichtig, omdat deze het Bagdadpact nog
niet opzegde en de rechten der Westelij
ke oliemaatschappijen blijft erkennen.
Er zijn ook geruchten dat onder de le
den der nieuwe regering figuren zijn, die
wel een Nasser-politiek willen volgen,
maar onafhankelijk van Nasser omdat
zij menen dat Irak de leiding in de Ara
bische wereld toekomt.
Van Iraakse zijde zou daarom ook toena
dering tot de sheik van Koeweit wor
den gezocht, om wiens gunst ook Nas
sef heeft gedongen. Dit is een klein
staatje, onder Brits protectoraat, met
enorme olierijkdommen. De sheik heet
pro Engels, maar zou met het ook zeer
olierijke Irak samen heel wat invloed
kunnen uitoefenen, in het bijzonder als
ook Saoedie-Arabië voor een dergelijke
samenwerking voelde.
geen oplossing heeft gevonden of een
topconferentie over de toestand in het
Midden Oosten is gehouden: een Rus
sisch voorstel, waarop we hieronder nog
wel even terugkomen.
gisten hebben niet mogen baten. Zij
strandden op de argumentatie van mi
nister Suurhoff, dat als de verkoop van
vrije verpakte geneesmiddelen een zaak
is waarmede de volksgezondheid is be
trokken, men deze verkoop niet mag
doen geschieden door een drogist, die in
vele gevallen niet over een drogistendi
ploma beschikt. De verkoop van vrije
verpakte geneesmiddelen heeft dus, vol
gens de minister, met volksgezondheid
niets uit te staan.
De heren Schipper a.r.), De Vos van
Steenwijk, Van Bruggen (c.h.), Hooy
(kath.v.) en Querido (arb.) hadden wel
begrip voor de positie van de drogisten.
Zij hoopten dan ook dat minister Suur
hoff de uitvoering van de wet soepel
zal toepassen. De bewindsman van so
ciale zaken en volksgezondheid verklaar
de dit niet zonder nadruk. Bij de opstel
ling van de U.A.-lijst (uitsluitend apo
theker) zal niet worden uitgegaan van
de belangen van de apothekers, maar
van de volksgezondheidsbelangen. Ook
onder deze nieuwe geneesmiddelenwet
zullen de drogisten de mogelijkheid krij
gen hun bedrijven verder uit te bouwen,
zo zeide de minister.
Het waren deze geruststellende verkla
ringen, die de Senatoren deden besluiten
hun stem aan dit ontwerp te geven.
Tegenover het eventuele nadeel voor de
drogisten biedt de nieuwe geneesmidde
lenwet ook vele voordelen. De genees
middelenvoorziening is nu op moderne
leest geschoeid. Onder de huidige wet
van 1865 worden aan de apothekers voor
wat de inrichting van hun apotheken be
treft geen andere eisen gesteld dan dat
zij bepaalde maten en gewichten moeten
gebruiken en bepaalde geneesmiddelen
in voorraad moeten hebben. Op basis i
van de nieuwe wet kunnen deze eisen
aanzienlijk worden uitgebreid. Dit kan
van groot belang zijn voor een goede ge
neesmiddelenvoorziening, juist in ver
band met de ontwikkeling van de mo
derne wetenschap.
Ook de pharmaceutische verzorging in
ziekenhuizen wordt verbeterd. Zieken
huizen boven een aantal bedden kunnen
verplicht worden een eigen apotheker in
dienst te nemen. De geneesmiddelen
voorziening op het platteland is even
eens beter geregeld.
Een andere belangrijke verbetering is de
registratie van en de controle op ver
pakte geneesmiddelen. Nog op dit mo
ment is iedereen in ons land vrij een
produkt te fabriceren en dat als „ver
pakt geneesmiddel” op de markt te bren
gen en aan te prijzen. Dit is een zeer
uitzonderlijke situatie, want vrijwel in
alle andere landen bestaat een wettelijke
controle op de fabricage van geneesmid
delen. Registratie van en controle op de
ze geneesmiddelen is dus van belang uit
oogpunt van volksgezondheid en export.
Onze geneesmiddelenexport is nl. niet
onbelangrijk.
Zo hebben al deze voordelen tenslotte de
doorslag gegeven. Minister Suurhoff be
leefde een blijde dag. De Eerste Kamer
zal volgende week nog twee dagen ver
gaderen en dan gaat ook zij op zomer;
reces. Onze ministers blijven voor het
grootste deel nog enige weken op hun
post. Er worden momenteel extra verga
deringen van de ministerraad gehouden
om de rijksbegroting, die op de derde
dinsdag in september moet worden aan
geboden, te kunnen opstellen. Zoals
ieder jaar zullen deze besprekingen ook
thans wel zeer moeilijk zijn, omdat het
nu eenmaal onmogelijk is om aan alle
wensen en verlangens te voldoen.