VAN DE FRIESE KAATSVELDEN
Qabe Sk
us hjoed
roar
Martin van Waning: schilder, beeldhouwer
(en heer) van Schiermonnikoog
llllh
Het weer in onze
Ban de Martinytoer
Tj. de J.
STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND
„Schoonheid, die ik zocht, vond ik op
dit eiland"
Gouden filmpjes
omgeving
to sizzen 1
'O
SLffltó?"'i
DINSDAG 5 AUGUSTUS 1058
5xe J \ARGANG
No. O
k
Hwat hat
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
1.
12.
2.
Als
3.
IN VEILIGE HAVEN
alder-
De
zaterdag is
Schiphol de Utrecht” geland
YN IN OARE HOEKE
simmer is tsjintwurdich foar
Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Uitgave: A J« OS1NGA N.V., Bolsward
Administratie en Redactie adres;
Ma.ktstraat 13
Telefoon 451 Na 18.30 uur 305 of 335
(K 5157)
het algemeen bar kunstlievend is
niet aan te pas heeft te komen, ooit
Te Oudega (W.) werden 20 ooievaars
in een stuk weiland bijelkaar waargeno
men.
wurdt
mannen
Abonnementsprijs f 1 90 pet kwartaal
(bij vooruitbetaling)
Giro 887926
Advertentieprijs: 13 cent per mm
Ingezonden mededelL gen dubbel tarief
Handelsadvertenties bij contract reductie
Bols wards Nieuwsblai
Waarin opgenomen: De Bolswardsche Courant, Westergoo en De Jong’s Nieuwsblad
heren A. en
ter plaatse.
GROTE „KOEPEL”KAATSPARTIJ
TE WITMARSUM.
op zondag 3 augustus 1958
Winnaars P. en H. Schuil en R. Kuiper
(H. Schuil koning)
Bovengenoemde partij werd door de k.v.
„Pim Mulier” gehouden op het terrein
„Bonga-State”, daartoe welwillend afge
staan door de fam. A. en J. Kooistra
en trof het, wat het weer betreft, vrij-
wat beter dan de vorige dag op hetzelfde
terrein gehouden jongenspartij.
Het publiek was dan ook in grote ge
tale opgekomen om getuige te zijn van
deze wedstrijd, die onder leiding stond
van de heer D. de Vries van Kimswerd.
De lijst vermeldde de volgende 12 par
turen:
R. Hoekstra, Ternaard, Joh. Jansen,
Harlingen en A. Veldkamp, Hui-
zum.
Jan Galama en Dr. Smedinga, Har
lingen en Fr. Haanstra, Bolsward.
A. Broersma, Oosterlittens, S. van
't Grinsforkear is op ’t heden tige drok.
Net allinnich fan takansjegongers, dy't
jouns Valkenburg meitsje ta in alder-
wetske Jouster merke, mar
seine, de biggen stjerre as muzen.
Hoe’t de sykte him ütwreidet, troch erf-
likheit of bismetting is jit net ütmakke.
Mar it féterinair tasicht hat de sykte foar
de wissichheit under de Féwet brocht en
nou wurde de sike bisten opromme. Yn
Baarlo ha se by de fokker G. Driessen
mear as trijehündert bargen en biggen
ófslachte en bij in oar boer F. Görtz jit
mear as twahündert. En dêr sil it wol net
by bliuwe. In treast is, dat dizze min-
sken de slachtwearde fan it Ryk for-
goede krije, mar sokke fokkers binne
der lykwols earnstich mei dupeard.
De sykte hjit offisieel „Atrovische rhi
nitis” en is yn üs lan net earder west.
Mar yn oare lannen is hja wol bikend
en is men der tige bang fan. Men hopet
nou troch dizze radikale óf slachterij de
kwael baes to bliuwen. Foar üs eigen
minsken bitsjut it dübel foarsichtich wê-
zen mei de oankeap üt dizze hoeke. Foar
de minsken sit der gjin gefaer yn, dat
is in lytse treast.
2e week aug. 1908
Oangeande de tinkstien yn it bertehüs
fan Gysbert Japiks oan e Wipstrjitte to
Boalsert is oerienkommen, dat it eigen
dom fan de tinkstien bliuwt by it Sel-
skip foar Fryske Tael en SkrifteKennisse.
Dit Selskip mei en moat de stien sa ün-
derhalde, dat it in earestien bliuwe mei
foar Gysbert-om en gjin skandestien
foar de Friezen, dy’t har greate
forjitte.
De steen werd vervaardigd door de
F. Cuperus, steenhouwers
In ding, hwat foaral yn Noard-Lim-
boarch in bulte opskuor joech wie in nije
sykte under de bargen. Hja neamden it
dêrre de „snuffelziekte”. ’t Is in frjem-
de kwael, hwer’t in hiel soad biggen oan
stjerre. De kop lit it düdlikst de kwael
sjen. De noas wurdt hol en de snüt for-
groeit. De groei stiet stil en sa’t wy al
iggen stjerre as muzen.
'kte him ütwreidet, troch erf-
is jit net ütmakke.
Met 9 tegen 4 stemmen wordt door de
raad der gemeente Bolsward besloten
des zondags geen concerten toe te laten
in de stad.
werd begonnen in twee perken) de nos.
1 en 2 en 3 en 4.
No. 1 het koningspartuur van de woens
dag; j.l. gehouden P.C. te Franeker, had
niet veel moeite met de tweede klassers
van partuur 2. Tweemaal werd het in
deze partij gelijk 6, doch geen enkel
eerst werd Galema c.s. gegund.
Hoewel de strijd tussen de nos. 3 en 4
meer evenwicht tussen de strijdenden
te zien gaf (het werd n.l. 4 maal gelijk
6) was toch van spanning geen sprake,
omdat driemaal het eerst aan Broersma
c.s. kwam en zij bij de stand 5-3 6-6 de
kaats wisten te passeren. De gebr. Van
der Zee waren in deze partij bijzonder
actief.
Schuil c.s. hadden ook al niet al te veel
moeite met de tweede klassers van no. 6.
Zij wisten 3 eersten achtereen te ha
len voordat Meijer c.s. er aan te pas
kwamen; op de stand 5-1 4-6 maakten
dezen het spel vol, doch toen S. Faber in
het volgende eerst op 6-6 de kaats niet
passeerde, verdween ook zijn partuur van
de lijst.
In de partij tussen de nos. 7 en 8 was
het eerste succes voor no. 8, toen Pander
de kaats op 4-6 wist te passeren. Om
beurten werd daarna een eerst genomen,
doch toen Van der Leest bij de stand
1-2 4-6 tweemaal het perk miste, scheen
er ook voor hen geen doorkomen meer
aan te wezen. De Vries en zijn maten
liepen uit tot de stand 4-2, waarna Van
der Leest op 6-6 een zitbal plaatste. Het
werd 5-3 door buitenslaan van dezelfde
speler op 6-0, 5-4 toen no. 7 de kaats
op 2-6 niet wist te passeren. In het laat
ste eerst besliste Rinia de partij ten
gunste van zijn partuur met een boven
slag.
De tweede klassers van no. 9 wisten
Van der Weerd c.s. het vuur ook al niet
na aan de schenen te leggen. Na eersten
I gelijk liepen de eerste klassers uit tot
I de stand 5-1. Nog eenmaal hadden Jan
Faber c.s. succes, toen Vlietstra op 6-2
de bal kwaad uitsloeg, doch hierna
kwam het einde, toen Groen op 4-6 de
bal tegen zijn perkmakker aansloeg.
Ook de partij tussen de no. 11 en 12
was het aanzien nauwelijks waard. Het
perkduo van partuur 11 faalde volko
men en het eindresultaat was dan ook
een verpletterende 5-1 6-6 nederlaag
voor het partuur Stavinga c.s.
In de tweede omloop speelden de par
turen 1 en 3 een meer langdurige dan
mooie partij. Het partuur Hoekstra-Jan-
sen-Veldkamp was in een dusdanige
slechte conditie (op en uit werden veel
te veel fouten gemaakt, iets wat bij an
dere partijen ook veel gebeurde) dat men
geen kans zag de tweede klassers Boer-
sma met de gebr. Van der Zee van zich
af te schudden. Het eerste eerst was met
een zitbal op 6-6 voor no. 3. Het werd
gelijk 1-1, toen op 6-0 de kaats niet
werd gepasseerd. Daarna liepen Broer
sma c.s. een spel uit, doch zagen deze
voorsprong verloren gaan, toen no. 1 3
eersten achtereen in de wacht sleepte.
Om beurten werd daarna een eerst ge
haald. Hiermede was het 5-4 voor no. 1,
maar het op papier zwakste partuur gaf
geen krimp en het eindresultaat werd 'n
it tilt hjir ek 6-2 overwinning op hun tegenstanders,
op fan Dütskers, dy’t de grins oerkomme Het drietal van no. 7, de Vries, Rinia en
e. Zijlstra probeerden eenzelfde spel
letje uit te halen met het 1ste klas par
tuur Schui c.s. en het heeft maar weinig
gescheeld of deze waren daarin ook ge
slaagd. De eerste 3 eersten waren in
een ommezien voor de Vries c.s., waar
tegenover het partuur Schuil slechts 6
punten kon stellen. Hierdoor wakker ge'-
ii i—iimnii-»
swartbünten fêstige
as t t
to bigripen, dat de lju dêrre har bést
hja eigen bollen brake kinne
gean hi;
sit by di
sjen, mar in unifoarm bislach seagen wy
net. It foei my ek bysünder op, dat de
boeren dêrre de saek fan de fokkerij tige
simpel biseagen. Forskate woene hinne
gean en keapje yn Fryslan in béste kou
en dan tochten hja via de K.I. sa mar
wis to wêzen fan in earste klas neiteam.
Fan de greate swierrichheden by it op
bouwen fan in fokstal hiene hja hwat in
nayf bigryp. Dat dit jit hiel hwat toloar-
stelling jaen sil, stiet wol fêst. De léste
oankeap fan in bolle foar de K.I. wie
dêr in biwiis fan. Hja hiene dy foar
f 12.000.yn Fryslan koft, mar doe’t
se thüs wiene blykte, dat de papieren
net folslein wiene. Efternei wie it djüre
bist net abortusfrij, sadat it op in rare
tobeksetter ütroun. Fan deskundige side
Van Waning op reis door Europa. Hij
schilderde in Duitsland, Frankrijk, Ita
lië, Spanje en Noord Afrika en dat rei
zen en trekken duurde voort tot de groot
vorst stierf. De schilder bleef achter en
vestigde zich op een buiten in Rees.
Doch in 1917 kwam hij terug naar Ne
derland. Hij werkte daarna in Oostvoor-
ne, nog later in Engeland en in 1926
vinden we hem op de Veluwe, waar hij
ook de twaalf enorme doeken maakte,
die als de Veluwe-cyclus bekend werden,
doch vrijwel zijn vernietigd. In 1934
kwan de schilder naar Schiermonnikoog,
zonder de bedoeling daar te blijven. Dat
bezoek gaf echter andermaal een beslis
sende wending aan zijn leven, want Van
Waning is nog op dit eiland. Meen ech
ter niet, dat zijn leven er gezapig voort
rolde, want dan hebt ge het mis. Hij
kreeg daar op Schiermonnikoog de oude
zeevaartschool als atelier en expositie
ruimte. Tijdens de afgelopen oorlog
stierf hij echter bijna onder het puin van
diezelfde zeevaartschool, toen een aan
geschoten bommenwerper zijn vernieti
gend materiaal boven het eiland losliet.
Bijna al het werk van de schilder werd
in een paar tellen vernietigd, maar na
maanden, toen hij nauwelijks weer was
hersteld, hervond hij zijn oude kracht en
kreeg hij de moed om opnieuw te be
ginnen. Hij werkt nu in een nieuw ate
lier achter zijn huis. Aan zijn werk is
duidelijk zijn afkomst uit de Haagse
school te zien, maar Van Waning heeft
een fraai kleurenpalet gevonden, een
eigen expressie, hij is expressionist en lu-
minist en zijn wolkenluchten zijn bijzon
der fraai. Het werk van deze schilder
is blij als de man zelf, opgewerkt als
schilder die nu honderden badgasten
ontvangt en die geen afscheid van hen
neemt met een „tot ziens”, maar met een
charmant „au revoir”. Zo is Van Wa
ning, de schilder, die op Schiermonnik
oog vond, wat hij jarenlang in vele lan
den zocht: vrede, rust en schoonheid.
Dat is dan ook de reden, waarom hij
steeds na enige tijd afwezig te zijn ge
weest, bij het naderen van het eiland
zijn hoed even licht, want ook zo is
Martin van Waning, de schilder, die een
unicum is, omdat hij het in de zomer
maanden zo druk heeft als een nering
doende
B. en W. van Bolsward maken bekend,
dat tijdens de jaarmarkt hazardspel, lote
rij en hardloopers geweerd en hoogstens
vijf draaiorgels, na keuring, kunnen toe
gelaten worden.
waerd üs trochdien, dat lang net alle
kommissionairs yn Fryslan bitroubere
gidsen binne foar dizze boeren.
Dat is wol spitich, hwant hjir leit jit in
opkommend ófsetgebiet en dat kin troch
miskeapen glêd bidoarn wurde. By ien
fan de boeren seagen wy in nij-keap,
dy’t op goed bitrouwen oankoft wie foar
f 1400.-en dat like nou krekt op neat.
It bist hie in jaer as in bosk woartels en
de Limboarger joech mal guod op fan
dy Fryske keapman.
De Limboargse boeren wiene oer it al-
gemien net üntofreden mei har bidriu-
wen, as der mar hwat mear kans wie op
in nij bidriuw. Foaral yn Süd-Limboarch
wurdt dei oan dei lan brükt foar oare
dingen. De yndustry freget al mar
mear, de wentebouwerij, tsjerken en
skoallen stiet gjin tel stil; der komt in
greate nije myn by en it fleanfjild freget
mear as 400 ha. Dan de wegen, kanalen
en grintgraverijen noch, it giet allegearre
fan it lanbou-areael óf en ynpolderjen
fan nij lan is der net by. Yn de kom-
mende 10 jier sille 400 boeren om in oar
plak sykje moatte. Dat bitsjut hwat foar
dy lju. It kin yn dizze omstanhichhe-
den hast net oars of by de jongerein sak-
ket de moed om boer to wurden yn ’e
skuon. Dat wie ek düdlik to merkbiten
oan it tal learlingen foar de Lanbou-
skoallen. Yn gjin jierren wie de oan-
jefte sa leech west en de Middelbere
Lanbouskoalle yn Valkenburg siet ek al
mei to min learlingen.
Dat dit sa hurd giet yn dizze hoeke komt
ek fan it forskynsel, dat hjir yn de oare
de
measte minsken de tiid, dat hja de fuot-
ten ris op oare plakken delsette en sa
wiene wy fan ’e wike yn it Suden fan
üs lantsje, yn it drokke, beuzige Lim-
boarch. Fan’t maitiid hiene wy de sin-
trale fokdei foar swartbünten yn Val
kenburg meimakke en nijsgjirrich wur
den nei de buorkerijen hjirre, ha wy diz-
kear de streek ris in deimannich troch-
reizge. In kostlik stik natuer en rounom
aerdige, hoflike minsken, dy’t gol en
gastfrij de frjemde ein yn it bit üntfon-
gen-
De swartbüntfokkerij stiet hjir yn in hiel
oar stadium as yn Fryslan. Fan troch-
fokte bislaggen sa as by üzes is jit gjin
sprake. Wol is der tige bilangstelling
foar de swartbünten oan it kommen,
’t Reabünte fé is jit it meastfoarkomm.en-
de, mar der binne forskate boeren dy’t
it ek mei de swartbünten bisykje wolle.
Op in aid kastiel wie de K.I. fan de
en seagen wy in stik
tolve knappe Fryske bollen, 't Is wol
t
dogge om seis sa fier to kommen, dat
en dy kant
hja ek al aerdich üt. It swakke sté
de kij. Der is jit fan alle sqarte to
net. It foei my ek bysünder op, dat de
der Zee en D. van der Zee, Leeu
warden.
H. Zijlstra, Witmarsum, H. Efdé en
Jac. Hoitsma, Leeuwarden.
P. Schuil, H. Schuil, Harlingen en
R. Kuiper, Makkum.
Jan Meijer, Ried, S. Faber, Berli-
kum en J. Venema, Achlum.
F. de Vries, Kimswerd, A. Rinia,
Makkum en E. Zijlstra, Amsterdam.
M. van der Leest, Stiens, Fr. Hel
frich, Leeuwarden en Jaap Pander,
Huizum.
Jan Faber, Peins, S. Olivier, Har
lingen en G. Groen, St. Anna Par.
M. van der Weerd, Bolsward, Joh.
Zijlstra, Creil en W. Vlietstra, Fra
neker.
Joh. Stavinga, Poppingawier, C.
Hoekstra, Franeker en A. Hiem-
stra, Leeuwarden.
Jan Sijtsma, Ried, H. Seerden, Fra
neker en H. Bultje, Harlingen.
eersten kwamen in het veld (er
om büter, kofje, thé en sükelade to keap-
jen. Sneons sjocht men mear Dütskers
as Nederlanners yn ’e winkels en hja
nimme safolle mooglik bern mei. Hwant
foar elk meije se in pear poun büter of
in pakje kofje meinimme sünder ynfier-
rjochten. En it is yn Dütsklan gans djür-
der.
Yn West-Dütsklan sit it mei de boere-
stan lykwols neat net fleurich. Alder-
earst binne der hiel hwat jonge boeren
yn ’e oarloch sneuvele, hwerfan de wid-
douwen it bidriuw trochsette. Mar ek
dyt’ weromkomd binne, kinne de smaek
fan it boerelibben allegearre net wer-
fine. Hja kinne de iensumens net mear
fordj’ürje en geane nei de stêdden.
Men sjocht dan ek hiel hwat froulju op
it lan en gauris ien op in lüker of com
bine. Melke dogge hja meast allegearre.
Foar dizze froulju is it in hurd libben en
faeks ek net sünder gefaer. Hwant de
moraliteit is troch de oarloch ek in ein
sakke en dy koe yn Dütsklan dochs al
gjin sprekken lije. Hoe’t dat yn de kom-
mende jierren him fierder üntjaen sil,
moat jit ófwachte wurde, mar de aparte
bidriuwsomstannichheden, mei dy lytse
perselen tsjin de hichten fan heuvels en
bergen, jowe swak moed. De mechani-
saesje is hjir hast net troch to fieren en
men hat dêrtroch folie wurk fan it wurk.
Sa seagen wy, dat 't net allinnich yn
Fryslan problemen jowt, mar dat ’t op
oare plakken faeks folie slimmer is. Ik
soe tominsten sizze, as in fikse buorkerij
yn dizze omkriten gjin bistean mear
t men ’t op oare plakken
prebearjen.
de „knyntsjedagen” mei nije
bidriuwstüken: yndustry, middenstan en
frjemdlingenforkear, bést fortsjinne
wurdt. As in sprekkend foarbyld fan
dizze wolfeart mei jilde it feit, dat yn
in doarp tsjin Roermond oan, yn Maas-
wiel, in dameskapper in nij pand boud
hat, dat sünder ynventaris al f 75.000
kostet. Men sjocht hjir dochs hiel hwat
prachtige, kostbere nije huzen. De wol
feart lit him düdlik sjen. Yn Sittard is
in skouboarch boud fan mear dan 4 mil
joen goune. Foar safier ik wit, de kost-
berste fan üs hiele lan. Dat men soks
oandoart, biwiist wol, dat it de lju net
sa min giet. En dan is ’t de boerejonger-
ein net kwea-óf to nimm.en as hja it yn
oarewei senkje.
HONDSDAGENWEEK
ALLINGAWIER, 29 juli. Na stralen
de „heamieldagen’ 'in Bolsward en nog
enkele prachtige dagen in de vakantie
week van de bouwvakmensen heeft het
weer zich vanaf 20 juli verslechterd.
Verleden week viel er leder etmaal re
gen, alleen daarom waren de vakantie
gangers reeds te beklagen. Maar uit
de reusachtig ontwikkelde cumulonimbi
(buienwolken) kwam behalve regen ook
hagel en onweer. De thermometer wees
nu en dan niet hoger dan 12 a 13 gra
den: een waarde die normaal is voor
eind-oktober. Met lage luchtdruk boven
Scandinavië viel er met noordwestelijke
winden poollucht ons land binnen. De
weerkaart zag er in grote lijnen precies
zo uit als dikwijls in de (slechte) zomer
van 1956 het geval was. Hoge barome
terstanden boven Scandinavië (dus in
Nederland warme en droge oostenwin
den) zijn ’s zomers prettiger maar zoiets
komt in dit jaargetijde niet vaak voor.
- -■
Alleen zomers als in 1947 en in 1911
brachten wel veel warme oostenwinden.
Toch moeten zulke weerstoestanden als
„onnederlands” worden beschouwd om
dat ons land nu eenmaal een zeeklimaat
bezit. Dat wil echter niet zeggen dat
we zolang het nog zomer is op de ka
lender ook geen volop zomerweer meer
mogen verwachten. Lie hoogste tempe
ratuur die ooit in Nederland is waarge
nomen werd ten slotte in de augustus
maand gemeten. Vooral ook omdat we
tot nu toe maar drie zomerse dagen (met
maximum-temperatuur boven 25 gr.)
rondom Bolsward hebben waargenomen
(twee in juni en één in juli); we hebben
„recht” op tien van dergelijke dagen!
Een feit blijft het echter dat het weer
zich in deze tijd van het jaar dikwijls
zeer moeilijk herstelt als het eenmaal vol
komen ,mis” is. Daarom hebben juist de
hondsdagen zo’n slechte naam
Waarnemingen van 21 tot 28 juli. Tem
peratuur: hoogste 19,6 gr. (24,4) op
vrijdag 25 juli; laagste: 10,1 gr. (9,9)
eveneens op 25 juli. Neerslag: 22,7 mm.
(19,3). Tussen haakjes staan de over
eenkomstige waarden van de vorige
week.
In de nacht van vrijdag op zaterdag is op Schiphol de „Utrecht” geland
met repatrianten aan boord uit Irak. Uit net vliegtuig kwamen 35 volwas
senen, voornamelijk vrouwen, 22 kinderen en 6 baby’s.
Foto: Repatrierenden verlaten het vliegtuig.
Wylst wy libje sa stjerre wy,
Wylst wy waechse forgeane wy.
Het aanvangssalaris der onderwijzers
wordt vastgesteld op f 600.per jaar.
De bekende Friese schrijver Waling Dyk
stra vierde te Holwerd zijn 87e verjaar
dag. Hij is nog kras en voert nog dage
lijks de pen.
jowt, dan hoecht
net mear to
En dus nei
moed it ark mar opskerpje.
De simmer is al wer yn ’t neigean, de
skuorren reitsje fol, straks iizze de boü-
lannen wer as swarte plakken mids de
griene biteblêdden. It simmertij hat syn
hichtepunt wer hawn, de rüzige hjerst-
wyn is op kommende wei
Hebt u in dit kille land, dat over
voor zover de portemonnaie er i
gehoord van een kunstenaar, van een schilder of beeldhouwer, die
het zo druk heeft als een neringdoende? Het lijkt bijna onmogelijk,
maar op een van de Noordzee-eilanden, namelijk Schiermonnikoog,
leeft Martin van Waning, schilder en beeldhouwer, die dit unicum
heeft bereikt. In deze zomermaanden, nu het op de eilanden, in zo
merhuisjes en pensions zo vol is als een potje met pieren, zo vol,
dat sommige eilandbewoners op hun eigen overloop of in hun
schuurtjes slapen, krijgt deze schilder-beeldhouwer drommen belang
stellenden te verwerken in zijn fraaie atelier. Dat wil niet zeggen,
dat hij zijn schilderijen aan de lopende band verkoopt, maar noch
tans is een en ander een unicum. Trouwens, eigenlijk is Van Waning
zelf ook een unicum, èen namelijk, die ge niet slechts in zijn werk,
maar ook als mens, levenskunstenaar en heer kunt waarderen, een
man, die leeft voor wat schoon en goed is en die bijna een kwart
eeuw geleden in Schiermonnikoog een arsenaal vond, waar hij uit
kon putten tot op de dag van vandaag.
Waning deed het enkele jaren geleden,
zijn eiland het model
van levensgrote schiere
- i - T 1
geslaagd, althans tot
daag niet, om het be
nodigde bedrag voor het gieten in brons
bijeen te brengen, maar het gebaar blijft
er even waardevol om, en het past ty
pisch bij Martin van Waning. Deze
I schilder en beeldhouwer is een martiale
1 figuur met zijn goed verzorgde baard,
1 zijn (eeuwige) zwarte sigaar, het kalotje
op het hoofd en zijn charmante optre
den. Men zou hem zestig geven, hoog
uit, hij is omstreeks zeventig, maar in
feite komt het er op neer dat hij veel
jonger is, dan beide leeftijden zouden
doen vermoeden, hoe mysterieus dat ook
mag schijnen. Hij is jong in zijn humor,
i verjongd in zijn werk om slechts be
jaard te zijn in zijn levenswijsheid.
Eigenlijk is dat laatste geen wonder want
I deze schilder heeft een avontuurlijk le-
ven achter de rug. Hij was voorbestemd
voor een loopbaan in de techniek. Ge
durende zijn studie schilderde hij al en
tot ieders verbazing keerde hij daarna de
techniek voorgoed de rug toe en ging
hij alleen maar schilderen en beeldhou
wen. Onder meer Dankmeijer en Willem
de Zwart werden zijn leermeesters en
jaren later schilderde Van Waning in
het kunstcentrum te Wiesbaden, waar hij
veel succes had. Wellicht zou hij daar
zijn gebleven, als hij niet toevallig de
Russische grootvorst Órleff had ontmoet,
die zijn werk zeer bewonderde en die
Van Waning aanstelde tot zijn particu
lier secretaris. Met de grootvorst ging
Van Waning is niet alleen schilder, maar
ook beeldhouwer, en het gipsmodel van
een poes, waarmee hij hierbij is afge-
beeld, bewijst dat.
Hebt u ooit gehoord van een beeldhou
wer, die de plaats waar hij woonde be
langeloos een ontwerp voor een monu
ment aanbood, uit pure dankbaarheid,
dat hij daar meer dan twintig jaar had
mogen wonen en werken? Martin van
toen hij bereid was
voor een beeld
of grijze monnik aan te bieden. Helaas
is men er niet in
op de dag van van<
bedrag
■d<
O
Z,
V
