■3
■Km?
FRANKRIJK VERGROOT MACHT VAN
PRESIDENT TEGENOVER PARLEMENT
DE VERKORTING VAN DE ARBEIDSTIJD
«ff
Qabe Skroar
us hjoed p p
to sizzen
Buitenlands Overzicht
Chroesjtjew en Mao beloven steun aan
„nationale vrijheidsbewegingen79
Wordt in het Midden-Oosten het gevaar
bezworen
Friesland
STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND
Zilveren filmpjes
|r
i 'I
54e JAARGANG
VRIJDAG 8 AUGUSTUS 1958
No. 61
Hwat hat
Maartje N. Zwaan.
Alkmaar.
VAKANTIE AAN DE RIVIERA
zo
ru bberboot-met-buitenboordmotor
Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Uitgave: A. OS1NGA N.V., Bolsward
Administratie- en Redactie-adres;
Marktstraat 15
Telefoon 451 - Na 18.30 uur 305 of 335
(K 5157)
dat de
overzeese
zeer l
grondwet wat de
te leggen,
hij zijn grondwets-
Abonnementsprijs f l 90 pet kwartaal
(bij vooruitbetaling)
Giro 887926
Advertentieprijs: 13 cent per mm
Ingezonden mededeln gen duhbe' tarief
Handelsadvertenties bij contract reductie
;eko-
van
;e week belette dat de Westelijke grote Drie
gaven aan Chroesjtsjew met betrekking tot
daarover later, het gaat ons nu om Frank
rijks binnenlandse verhoudingen, welke tenslotte toch ook beslissend
zullen zijn voor zijn positie in de buitenlandse politiek, dus voor het
gewicht, dat zijn stem daar in de schaal zal leggen. Vorige week is
het ontwerp grondwet, waarover het Franse volk in de herfst per
referendum zal moeten beslissen, gt
zelfs voor wie reeds een aanzienlijk,
macht ten gunste van
wacht en waarnaar
nog verrassend zijn door
van
recht op de voorgrond zou worden ge
schoven, schuwt Chroesjtsjew deze om
lijsting, omdat hij de macht een woordje
wil laten meespreken. Overigens toonde
Eisenhower nog een zekere tegemoetko
ming door in net vooruitzicht te stellen
dat deze topconferentie in de Veilig
heidsraad gevolgd zou kunnen worden
door andere topconferenties; hij was ook
bereid op die eerste conferenties politieke
voorstellen te doen en op latere een eco
nomische regeling voor hulp aan het
Midden Oosten te bespreken (waarbij
men denkt aan het initiatief in dezen
door de Italiaanse premier Fanfani ge
nomen).
De regering zal vele dingen per decreet
w i en de bepaling dat de
president weliswaar met kennisgeving
aan
maar zonder dat die er zijn
aan behoeft te hechten de
aan boord van een jacht:
boord van het koninklijke jacht
It libben is neat oars as in bigearte nei
it takommende en in birou oer it forline.
In het Midden Oosten zijn de ge
beurtenissen in de afgelopen over-
zichtsperiode nog niet eens
slecht voor het IF esten verlopen.
In Libanon is generaal Sjehab tot
president gekozen, die ook een ac
ceptabele figuur voor de meeste op
standelingen is, als Sjamoen bereid
zou zijn voor de afloop van zijn
ambtstermijn heen te gaan en plaats
te maken vqor Sjehab, zou mis-
schien de burgeroorlog e^n eind ne-1 lijk te doen zijn. De invoering
Onderstaand vers werd ons als een
spontane reactie toegezonden door
een toeriste, die Bolsward zag en
„bijzonder lief vond, vooral het
mooie raadhuis". Haar ontboezeming
geven we gaarne een plaatsje. Red.
hoeverre een
Friesland, land van groene weiden,
Met z’n kostelijk, grazend vee,
Met z’n grote, ruime meren,
Zonne-twinkelend ’lijk de zee.
Met z’n stoere, fiere mensen,
Vriendelijk toch voor vreemdeling,
Die al juichend, in plezieren
Door z’n schone dreven ging
Friesland, wie U eens gezien heeft,
Heeft aan U z’n hart verpand,
Als een deel van 't mooie Neerland,
Van ons dierbaar Vaderland.
Bolswards Nieuwsblad
Waarin opgenomen: De Bolswardsche Courant, Westergoo en De Jong’s Nieuwsblad
Met z’n mooie wolkenluchten,
En verrassend wolkenspel,
Met z’n prachtige boerenhoven,
Tonend: dit volk maakt het wel.
men en er reden zijn voor de Ame
rikanen om hun troepen terug te
trekken, in de veronderstelling dat
Libanon een zij het niet pro JUester-
se, toch in ieder geval neutralisti-
sche politiek zou volgen.
Maar een beletsel is dat Amerika zich
heeft verbonden zijn troepen niet uit Li
banon terug te trekken voor de Engelsen
de hunne kunnen terugnemen uit Jorda
nië en dat is veel moeilijker, want ko-
ning Hoessein zal waarschijnlijk het veld
moeten ruimen voor een pro-Nasser man
zodra hij de steun van Engeland mist
en dan komt ook direct weer het gevaar
voor Israëls positie aan de orde.
Het nieuwe Iraakse bewind is nu ook
erkend door de meeste Westelijke lan
den en de Mohammedaanse leden van
het Bagdad pact; men schijnt te hopen
dat Irak zich niet bij de V.A.R. van
Nasser zal aansluiten. Intussen is het op
merkelijk dat de Amerikanen ondanks de
vermindering der spanning, toch steeds
meer troepen in Libanon proppen.
Hebben zij de zinsnede in het Russisch-
Chinees communiqué over steun aan de
nationale vrijheidsbewegingen zo begre
pen, dat ze vermoeden dat ook in het
Midden Oosten nog wel eens Russische
en Chinese vrijwilligers zouden kunnen
verschijnen?
Chroesjtsjew heeft wel gezegd dat dit
zenden van vrijwilligers gevaar voor een
wereldoorlog zou oproepen en dat ze
daarom niet zouden worden gezonden,
maar hij zorgt telkens voor een verras
sing.
Bij het afsluiten van dit overzicht werd
bekend dat de Russische regering het
Amerikaans-Engelse voorstel voor een
top-conferentie in de Veiligheidsraad had
verworpen en nu voorstelde een buiten
gewone vergadering van de assemblee
der V.N. bijeen te roepen om de aanwe
zigheid van Amerikaanse en Engelse
troepen in Libanon en Jordanië te be
spreken. Dit zou de spanning kunnen
verminderen en nog tot een topconferen
tie kunnen leiden, aldus de Russen.
De Ver. Staten gingen direct met het
arbeidstijdverkorting moet dan ook wor
den afgestemd op de stijging van het
nationale inkomen.
Op de jaarlijkse zomerconferentie van
de Chr. Hist. Unie, die verleden week in
Zeist is gehouden, heeft een van de op
stellers van dit SER-rapport, drs. De
Pous, de bedoelingen van dit toporgaan
nader verduidelijkt. Hij kwam tot de
conclusie dat het niet mogelijk zal zijn
om voor het einde van I960 tot de in
voering van de arbeidsverkorting over te
gaan. De stijging van het nationale in
komen, die bestemd kan worden voor
het vervullen van verschillende verlan
gens, bedraagt tot I960 f 1 miljard. Er
is echter door de SER en de Overheid
een verlanglijstje opgesteld dat f 1500
mln. vergt. Het verlanglijstje van de
SER kost f 685 mln. Daarbij is reke
ning gehouden met de invoering van de
weduwen- en wezenvoorziening, de in
validiteitsverzekering, de kinderbijslag-
verzekering, de verwerking van de huur-
bijslag in de lonen, de vermindering van
het gemeenteclassificatieverschil en de
vermindering van de beloningsverschil-
len tussen mannen en vrouwen.
Daarnaast zal nog f 690 mln. nodig zijn
voor het vervullen van andere verlan
gens, zoals de uitgaven voor onderwijs,
cultuur en Deltaplan, maatregelen ten
behoeve van de landbouw, hulp aan min-
derontwikkelde gebieden en aan belas
tingverlaging. Wat dit laatste betreft: de
tij aelijke verhoging van de benzine-, om
zet- en vennootschapsbelasting (in het
kader van de bestedingsbeperking) zal
aan het einde van dit jaar aflopen. De
SER heeft daarmede rekening gehouden
bij het opstellen van de cijfers. Of de
belastingen inderdaad met f 250 mln.
verlaagd zullen worden (het bedrag dat
met deze tijdelijke verhoging gemoeid
is) is echter zeer de vraag, want het is
voor ingewijden reeds volkomen duide
lijk dat de komende rijksbegroting een
groot tekort zal vertonen.
In ieder geval zijn er meer verlangens
dan middelen. En daarom zal er gi
zen moeten worden. Het merendeel
ons parlement zal ongetwijfeld in de
eerste plaats een betere regeling voor
weduwen en wezen prefereren en daarna
zal het de voorkeur geven aan een inva
liditeitsverzekering. Met de invoering
van deze beide wetten is reeds f 330 mln.
gemoeid. De arbeidstijdverkorting met
één uur per week zal ongeveer f 250
mln. gaan kosten. De uitspraak van de
heer De Pous dat er vóór I960 niet ge
dacht kan worden aan een verkorting van
de werktijd is dan ook zeer reëel. Na
tuurlijk kunnen onder bepaalde voor
waarden uitzonderingen worden toege
staan, maar dat zullen dan de uitzonde
ringen zijn die de regel bevestigen.
3 week augustus 1933
Hitler moet rust houden. In verband
met zijn verblijf in Obersalzberg is het
autoverkeer door deze plaats tot het
uiterste beperkt. Aan de bevolking is
verzocht het verblijf van de kanselier
hem zo aangenaam mogelijk te maken en
vooral niet met een veldkijker elk zijner
bewegingen te volgen.
De verpakte geneesmiddelen van het
Staphorster boertje zijn steeds in voor
raad en verkrijgbaar bij de heer R. S.
Oldendorp, Witherenstraat, Bolsward.
In het lokaal der Geref. Kerk te Arum
is een zangvereniging opgericht met aan
vankelijk 38 leden. Als naam werd ge
kozen „Hallelujah”. De leiding zal be
rusten bij J. Osinga te Tzum.
De gedenknaald op de Afsluitdijk, daar
waar het laatste gat is gedicht, nadert
gijn voltooiing. De naald wordt 18 m
hoog.
Als een bewijs hoe het vrachtgoederen-
verkeer zich steeds meer aanpast aan de
moderne eisen moge blijken uit het feit,
dat de fa. Van der Plaats te Bolsward
dezer dagen een grote vrachtauto heeft
aangeschaft.
Een vrolijk vakantiegezelschap stapt in Monaco uit een
Het zijn.de Prinsessen, die na een zwempartij in de Middellandse Zee terugkeren aan
„Piet Hein”.
Het vraagstuk van de arbeidsverkorting komt steeds meer in discussie.
Er is een neiging om de 48-urige werkweek, die na veel strijd is
verkregen, te verkorten tot 45 uren. In vele landen is dit reeds het
geval, hetgeen echter niet wil zeggen dat in deze landen ook inder
daad ma’ar 45 uren per week wordt gewerkt. Veelal is het zo, dat
de werknemers een langere werkweek maken, zodat zij overuren krij
gen uitbetaald.
De invoering van de arbeidstijdverkor
ting kan ook noodzakelijk worden als de
tweede industriële revolutie zich door
zet. De automatisering van de bedrijven
en de toepassing van de kernenergie zul
len wellicht op de duur ’n kortere werk
week noodzakelijk maken, omdat dan
hetzelfde werk door minder arbeiders
kan worden gedaan. Regering, parle
ment en georganiseerd bedrijfsleven
staan vóór de moeilijkheid om de eco
nomische gevolgen van de tweede indu
striële revolutie op een sociaal verant
woorde wijze op te vangen.
In het begin van deze eeuw, tijdens de
eerste industriële revolutie (de mechani
sering van het bedrijfsleven), zijn er op
het sociale terrein vele misstanden ont
staan, doordat men de gevolgen van deze
revolutie over zich heen heeft laten ko
men. Daaruit heeft men nu de les ge
trokken. Men is bijtijds met dit vraagstuk
bezig. Daar komt nog bij, recente on
derzoekingen hebben dit aangetoond,
dat een niet te verwaarlozen percentage
van de werknemers op het standpunt
staat dat het liever een verkorting van
de arbeidstijd heeft dan een verhoging
van het loon.
Gezien al deze factoren is het dan ook
geen wonder dat het toporgaan van ons
bedrijfsleven, de Sociaal Economische
Raad, een advies heeft uitgebracht over
het vraagstuk van de arbeidstijdverkor
ting. In dit advies wordt geen antwoord
gegeven op de vraag wanneer tot deze
maatregel kan worden overgegaan. Wel
wordt gezegd dat de verkorting van de
werktijd slechts geleidelijk kan worden
ingevoerd, per bedrijfstak of per onder
neming. Deze geleidelijkheid is nodig
om te voorkomen dat ons economisch
evenwicht verstoord zou worden. Het zal
nl. duidelijk zijn dat door de invoering
van de arbeidstijdverkorting ook een
vermindering van de produktie kan wor
den verwacht.
De SER heeft berekend dat bij een alge
mene vermindering van de wekelijkse
arbeidstijd van 48 tot 45 uren een ver
mindering van de productie volgt van
drie procent bij een zesdaagse werkweek
tot 5 a 6 procent bij een werkweek van
vijf dagen. Deze percentages zijn slechts
zeer globaal.
Het valt nl. ook niet te ontkennen dat
een verkorting van de arbeidstijd ook de
produktiviteit zal stimuleren. De werk
nemers zullen bereid zijn harder te wer
ken en in het algemeen zullen zijn min
der verzuimen.
In concreto betekent verkorting van de
arbeidstijd: minder werken voor het
zelfde loon. Daarom zal het streven er
juist op gericht moeten zijn een vermin
dering van de produktie zo gering moge-
r van de
:ggen. Vorige week is
olk in de herfst per
;epubliceerd. Het ontwerp moet,
;e beperking van de wetgevende
de uitvoerende macht in Frankrijk had ver
hef Franse parlement het had gemaakt toch
oor de drastische ingreep in de bevoegdheden
de volksvertegenwoordiging.
Terecht zeggen vele commentatoren er
van dat dit een grondwet is, waarvan al
leen de Gaulle, die er dan ook sterk zijn
stempel op heeft gedrukt, de hantering
kan worden toevertrouwd. In het maat
pak voor een dictator zal, zo wordt ver
wacht, deze man, die niet machtsbegerig
is en van democratische huize, toch een
beleid voeren dat de werkelijke volkswil
tot uiting brengt en een nationale ver
zoening zal teweeg brengen. Maar men
moet er niet aan denken wat er van
Frankrijk zal worden als de reeds Oude
de Gaulle eens aan zijn land zou ontval
len en een figuur aan het bewind zou
komen, die, met gebruikmaking van alle
bevoegdheden welke de nieuwe grond
wet hem geeft, dezen zou gaan gebrui
ken ten behoeve van een werkelijk per
soonlijk bewind; het ontwerp geeft een
zodanige ruimte dat hij zich zou kunnen
opwerpen tot een échte dictator.
Intussen lijdt het geen twijfel dat het
Franse volk deze grondwet als ze de
Franse adviescommissie, welke haar nog
in behandeling heeft, ongewijzigd is ge
passeerd, zal aanemen, want het heeft
genoeg van de besluiteloosheid en mach
teloosheid welke het huidige regerings-
en partijensysteem meebracht. Het heeft
bovendien een diepe verering voor de
Gaulle, die zeker de eerste president van
de vijfde republiek zal worden, niet meer
gekozen door de beide kamers van het
parlement of bij referendum, maar, zo
als de nieuwe grondwet het wil, door een
college van tienduizend kiesmannen, aan
gewezen uit volksvertegenwoordiging, de
provinciale staten, de gemeenteraden,,
enz., enz. Het is door deze laatste bepa
ling duidelijk dat de ontwerpers van de
nieuwe grondwet de invloed van „de
provincie” op de politiek enigszins heb
ben willen vergroten ten koste van Pa
rijs zelf.
voorstel accoord, zij het op andere gron
den; er lag immers al sedert weken een
Amerikaans voorstel bij de Veiligheids
raad om de assemblee bijeen te roepen
ter bespreking van de toestand in het
Midden Oosten.
W'elke politieke voorstellen Eisen
hower wil doen is al evenmin be
kend als wat die van de Gaulle be
helzen. Maar misschien is dat niet
eens nodig want toen Chroesjtsjew
de aard van de Amerikaans-Engels
en Franse antwoord kon vermoeden
is hij naar president ALw tse Toeng
van rood China gereisd en is van
daaruit zwaar geschut in stelling ge
bracht.
Men kan er naar gissen of Mao tse
Toeng de Russische premier voor die reis
heeft uitgenodigd, omdat Peking tot nog
toe zozeer bij de onderhandelingen werd
gepasseerd of dat Chroesjtsjew uit eigen
beweging ging, maar het communiqué
dat van hun besprekingen werd gepubli
ceerd loog er niet om. Er werd een zeer
felle aanval in gedaan op de „imperialis
tische” bedoelingen van Amerika en En
geland, die op een nieuwe wereldoorlog
zouden aan sturen, ’n onmiddellijke top
conferentie werd geëist evenals de directe
terugtrekking van de Amerikaanse en
Engelse troepen uit Libanon en Jordanië;
steun werd toegezegd aan alle nationale
vrijheidsbewegingen in Azië, Afrika en
Zuid Amerika en het revisionisme van
Tito scherp veroordeeld.
De toon van het communiqué is zo
scherp, dat men ze nauwelijks als een
goede inleiding tot een topconferentie
kan beschouwen. En men vraagt zich wel
af of de regering te Washington die oor
spronkelijk toch al weinig voor een top
conferentie voelde, doch min of meer
gedwongen door Engeland op het idee
inging, het niet beneden haar waardig
heid zal achten naar een conferentie te
gaan in een dergelijke sfeer, waarin toch
geen redelijk overleg kan worden ver
wacht, maar welke blijkbaar dienstbaar
zal worden gemaakt aan de communis
tische propaganda.
Het is uit het communiqué niet op te
maken, of ook Peking ter topconferentie
vertegenwoordigd wil zijn, maar wel dat
China zijn stempel op de besprekingen
drukte. Het heeft nooit voor een topcon
ferentie binnen de Veiligheidsraad waar
het zelf niet, maar nationalistisch China
wel vertegenwoordigd zou zijn en ook ’t
andere grote Aziatische land, India, ge
voeld. Misschien ook uit vrees dat als
er een betere verstandhouding tussen de
Sovjetunie en de grote Westelijke landen
zou ontstaan, de Russen minder aan
dacht zouden schenken aan de Chinese
opbouw, in ’t bijzonder aan de militaire.
Er lopen geruchten dat Chroesjtsjew ook
te Moskou verzet ontmoette van de Sta
linisten tegen zijn plannen inzake de
topconferentie, die daarbij ook op dc
houding van Peking wezen en dat de
Russische premier daarom naar China
reisde om zijn machtige bondgenoot over
te halen hem te steunen, ook terwille van
zijn eigen positie.
En dat Mao tse Toeng tenslotte heeft
toegestemd in die steun, mits op een
topconferentie buiten de Veiligheidsraad
geen concessies aan de „imperialistische”
landen werden gedaan, waaruit dan de
felle toon van het communiqué zou zijn
te verklaren.
Hoe dit ook zij, de Amerikanen zullen
ook nogal verontrust zijn door de Rus-
sisch-Chinese aanmoediging van z.g. na
tionale vrijheidsbeweginen in Zuid Ame
rika ,waar Washington geen buitenland
se en zeker geen communistische inmen
ging duldt en kan dulden. Dulles zal re-
den hebben in Brazilië, waar hij op be
zoek is, over dit communiqué te spreken.
Het is geen wonder, dat het overigens
van grote zelfbewustheid getuigende Rus-
sisch-Chinese communiqué geen melding
maakt van Europese zaken, behalve dan
wat de toestand in Zuid Slavië betreft.
Uit de Russische politiek der laatste
maanden krijgt men sterk de indruk dat
Moskou de toestand in Europa, op die
in Zuid Slavië na, voorlopig gestabili
seerd acht, met een min of meer blij
vende verdeling van Duitsland en het is
niet onmogelijk dat Moskou in dezen
ook rekent op de medewerking van de
Gaulle.
belangrijk is
Opmerkelijk en
d~: de nieuwe
gebieden betreft slechts
drie alternatieven noemt: directe
aansluiting bij het moederland, dus
opneming daarin, binnenlands zelf
bestuur volgens de thans geldende
wet voor de Franse Unie, of samen
werking in federatief verband met
kunnen regelen
de (door hem benoemde) premier,
goedkeuring
bevoegdheid
krijgt alle maatregelen te treffen welke
de omstandigheden vereisen, doet wel
de deur dicht. De macht van de presi
dent wordt tegenover het parlement
uitermate vergroot; dat parlement zal
bijv, veel gemakkelijker door hem kun
nen worden ontbonden, dan het zelf het
kabinet dat in het vervolg eigenlijk
een presidentieel kabinet wordt zoals dat
in de Ver. Staten het geval is naar
huis kan zenden en de president krijgt
ook het recht buiten het parlement om
een beroep te doen op het volk per re
ferendum.
Laat ons dit overzicht beginnen met Frankrijk of liever met de
Gaulle, de man die vorig,
een eensgezind antwoord
de topconferentie. Maar daarover later, het gaat
binnenlandse verhoudingen, welke tenslotte
gewicht, dat zijn stem daar
referendum zal moeten beslissen,
het moederland, waarbij de zorg
voor de defensie, de buitenlandse
zaken, de rechtspraak, de exploita
tie van grondstoffen voor de verde
diging van belang, enz., enz. aan
Parijs blijven voorbehouden.
dezer mogelijkheden
voor de betrokken gebie-
i naar
onafhankelijkheid groeit met de dag in
bijzonder ook in Afrika,
minst
en de steun welke hij daarbij geniet
In
aantrekkelijk is
den laten we daar, het verlangen
nog gekoloniseerde gebieden, en in het
en niet het
door de propaganda van Nasser
van
het communistische blok. Van het laatste
getuigt ook weer ’t communiqué van de
besprekingen tussen Chroesjtsjew en
Mao tse Toeng te Peking, waarin steun
beloofd werd aan de nationale vrijheids
bewegingen zowel in Azië, Afrika als
Zuid Amerika. We komen daarop hier
onder nog wel terug.
Maar het is wel duidelijk dat de Gaulle
met wat in zijn ontwerp grondwet over
de betrekkingen tot de overzeese gebie
den staat, de Algerijnse nationalisten niet
zal bewegen de wapens neer
tenzij de generaal, als 1
herziening bij referendum, niet vertroe
beld door de meningsverschillen in het
moederland over de Algerijnse kwestie,
heeft verkregen, daarna een liberaler op-
losing in gedachte heeft, wat hem ech
ter allicht in botsing met het leger zou
brengen.
Voorlopig moeten we aannemen dat de
strijd in Algerije de Franse schatkist zal
blijven leegpompen, hoezeer de Gaulle
met gedurfde belastingvoorstellen, welke
vooral de weeldeuitgaven treffen en
welke iedere vorige regering zouden heb
ben weggevaagd tracht deze gevuld te
houden en daardoor ook de inflatie te
bestrijden. Al met al kan men ook daar
om niet te zeggen dat Frankrijk er al is
en het bewind de Gaulle op zodanige
basis gevestigd dat Frankrijk weer wer
kelijk als grote mogendheid een stabili
serende invloed in Europa kan uitoefe
nen en er een leidende rol spelen.
Toch tracht de Gaulle Parijs dat reeds
te laten doen en zowel de Amerikaanse
als Engelse diplomaten zullen zich nu
nog wel eens, zuchtend, de woorden van
Churchill herinneren (dezer dagen door
het Handelsblad aangehaald) „van alle
kruisen, die ik tijdens de oorlog te dra
gen had, woog het Lotharingse, het em-,
bleem van de Gaulle, het zwaarst”. De
generaal hield koppig vast aan zijn
standpunt dat de Topconferentie niet
binnen de Veiligheidsraad en in Europa
diende te worden gehouden - kennelijk
om daardoor de stem van Frankrijk als
spreekbuis van West Europa een zwaar
der acent te geven terwijl Amerika
en Engeland het eens werden over het
voorstel aan Chroesjtsjew om op 12
augustus de topconferentie in het kader
van de Veiligheidsraad te houden, al be
hoefde dit niet beslist te New York, hoe
wel dit de zetel van die raad is, te zijn.
De Gaulle wilde liever 18 augustus en
buiten de V.N. om en liefst te Genève.
Eisenhower zag in een voorstel de top
conferentie buiten de V.N. te houden,
de Russische opvatting weerspiegeld dat
de wereld 'door de grote mogendheden
moet worden beheerst. Er is overigens
voor beide voorstellen iets te zeggen;
gaat men uit van volkenrechtelijke be
ginselen dan verdient een topconferentie
binnen het kader van de V.N. de voor
keur, gaat men echter uit van de huidi
ge werkelijke verhoudingen, waarin het
machtsevenwicht een rol speelt dan
schijnt een topconferentie buiten de V.N.
om te verkiezen.
Om dezelfde redenen waarom Eisenhower
de V.N. omlijsting prefereert, waarbij ’t
