DULLES STELDE TWEE MENSEN
TELEUR
DE ALGEMENE BESCHOUWINGEN
BOLSWARDS WINKELIERS IN
PERIKELEN
Qabe Sb roar
üs hjoed p p
to sizzen
Ook koning Hoessein in moeilijkheden
Komt de Benelux tussen twee stoelen
te zitten?
Het is moeilijk tussen de veie klippen
door te zeilen
Buitenlands Overz/chtj
Zilveren filmpjes
STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND
VRIJDAG 10 OKTOBER 1958
54e JAARGANG
No. 79
Hwat bat
Elk moat syn büksmjitte witte.
KAMEROVERZICHT
NOORSE. EN NEDERLANDSE GIFT VOOR DE KERK VAN DE R.A.F.
4,
Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Uitgave: A. J. OSINGA N.V., Bolsward
Administratie- en Redactie-adres;
Marktstraat 15
Telefoon 451 - Na 18.30 uur 305 of 335
(K 5157)
;e-
deze
de
Abonnementsprijs f 1 90 pet kwartaal
(bij vooruitbetaling)
Giro R87926
Advertentieprijs: 13 cent per mm
Ingezonden mededeli. gen dubbe' tarief
Handelsadvertenties bij contract reductie
kondigde
land te ver u
de verlangens
nalisten.
We beloofden nog terug te zullen komen
op het besprokene in de maandagavond
j.l. gehouden W.A.C.vergadering, waar
een groot deel der Bolswardse winke
liers bijeen was, maar tot kennelijke
teleurstelling van de aanwezigen juist
enkele der „groten” ontbraken.
Uit de urenlange besprekingen bleek, dat
de Bolswarder zakenman open staat
voor de belangen van Koning Klant
enerzijds, maar anderzijds ook heeft te
rekenen met eigen gezin en personeel.
Zo bijv, direct reeds bij het punt: uni
forme winkelsluiting.
Menige klacht was n.l. binnen gekomen
van buitenmensen betreffende deze aan
gelegenheid. Komt men op woensdag
middag in de stad, men vindt de krui
deniers gesloten en kan zelfs geen ro
kertje kopen. Maandagmorgens is de
deur van de textielzaken op slot en zijn
de boekhandels potdicht. Maandags-
middags lukt het weer niet bij de kap
per. En zo zou men door kunnen gaan.
Vanzelfsprekend komt men dan tot de
vraag; Is het niet veel beter, dat alle
winkels op dezelfde middag of ochtend
gesloten zijn Beter is het één stille och.
an-
ders kan en er op rekent dat zij hem
ïpen de Quemoy en
ook niet
l een slaapkamertje
met eigen bed, tegen
Dezer dagen heeft Hammarskjoeld zijn
rapport uitgebracht over de mogelijk
heid van terugtrekking der Amerikaanse
troepen uit Libanon en de Engelse uit
Jordanië. In Libanon schijnt dat moge
lijk te zijn nu de ex-opstandelingenpartij
regeringspartij is geworden, in Jordanië
is het moeilijker, omdat koning Hoessein
eens duidelijk gemaakt dat het Amerika
als de grote vijand beschouwt, zoals de
Russen dat ook doen.
Door de storm begon de molen van de
heer A. Koopmans onder Baard beden
kelijk te draaien. Door de warmteont
wikkeling is de molen in brand geraakt
en geheel uitgebrand.
Breekt met de oude sleur, verwarmt met
gas uw interieur. Gem. Gasfabriek Bols-
ward.
2e week oktober 1933
De Ver. van Vrijz. Hervormden in Ne
derland heeft aan de beeldhouwer Wen-
cheback opdracht gegeven tot het ont
werpen van een gedenksteen m de Ned.
Herv. kerk ter nagedachtenis van dr. C.
J. Niemeijer. De onthulling zal geschie
den door prof. dr. J. Lindeboom op 27
oktober a.s.
Gevraagd in Bolsward
door jonge man r
f 1 per week.
Wat? Beste mansklompen en dan voor
59 cent? Dat is natuurlijk bij Hengst te
Bolsward.
De heer Dulles heeft het de vorige week minstens twee andere heren
niet naar hun zin gemaakt. Die andere heren waren Tsjang Kai sjek
en onze minister van buitenlandse zaken mr. Luns. Tsjang Kai sjek
was boos en stak die boosheid niet onder stoelen of banken toen
Dulles verklaarde dat het dwaasheid zou zijn een grote nationalisti
sche Chinese troepenmacht op Quemoy te handhaven als er een
wapenstilstand in de straat van Formosa zou worden gesloten. Tsjang
vatte direct vuur en verklaarde dat zijn troepenmacht op Quemoy maar
net voldoende was om een rode aanslag op het eiland te weerstaan,
hij verdacht Washington er van dat het voor rood China in zijn
schulp wilde kruipen. President Eisenhower heeft toen de ruzie wat
trachten te sussen door te verklaren dat de Amerikaanse politiek
jegens Tsjang en P
En toen een democratische senator, voor
zitter van de machtige commissie voor
buitenlandse zaken in de Amerikaanse
senaat de president schriftelijk vroeg
of de Ver. Staten bereid waren om voor
de eilandjes voor de Chinese kust te
vechten en of de president wel besefte
dat hij dan die oorlog zonder bondgeno
ten zou moeten voeren, antwoordde Ei
senhower dat hij zich strikt zou houden
aan de machtiging hem door het Con
gres gegeven om slechts Amerikaanse
strijdkrachten voor de bescherming van
Quemoy en Matsoe werkelijke te gebrui
ken als hij dat nodig achtte voor de ver
dediging van Formosa en de Pescadores.
Men diende er wel rekening mee te hou
den dat de Chinezen, gesteund door de
Russen, herhaaldelijk hadden verklaard
dat als zij de kusteilandjes eenmaal in
bezit hadden, de weg naar Formosa en
de Pescadores voor hen open lag.
Met deze uitlatingen moest Washington
wel rekening houden, aldus Eisenhowrer,
die overigens meende dat het Amerika in
een niet waarschijnlijke oorlog in
het Verre Oosten niet aan bondgenoten
Zou ontbreken. Deze zouden juist ontzet
zijn „indien wij ons in het aangezicht
Zal de Gaulle moeite hebben in Al-
gerië Nasser buiten de deur te hou
den d.w.z. er diens invloed op het
verloop der gebeurtenissen te weren,
ontzaglijk veel moeilijker zal het
koning Hoesein van Jordanië vallen
dat te doen.
lukte poging om betere verhoudingen
met Indonesië te scheppen.
Al deze fractievoorzitters, de oppositie
leider prof. Oud voorop, waren echter
zeer ingenomen met de duidelijke verkla
ring van minister Drees. Ook al is de
socialistische motie dan verworpen, het
valt niet te ontkennen dat de Nieuw
Guinea-kwestie weer een actueel pro
bleem voor de binnenlandse politiek is
geworden. Flet feit, dat een der grote
regeringspartijen over dit punt een vrij
wel oppositionele houding aanneemt,
spreekt boekdelen.
Dit komt overeen met de totale indruk,
die een objectief toeschouwer van dit de
bat moet hebben.
De socialisten hebben zich iets gereser
veerder tegenover dit kabinet opgesteld
dan vorige jaren, terwijl de anti revolu
tionairen er iets positiever tegenover staan
De heer Bruins Slot heeft duidelijk gi
zegd geen ander alternatief voor dit Ki
binet te zien. Dat was een opmerkelijke
uitspraak van ’n anti revolutionaire frac
tievoorzitter, die zich de laatste jaren zeer
gereserveerd tegenover dit kabinet had
gedragen en die bij de huurdebatten in
1957 bijna een kabinetscrisis had gefor
ceerd. De ar-Tweede Kamer-fractie heeft
zich ditmaal vrijwel niet gekeerd tegen
de socialisten. Het waren de liberalen
die het mikpunt waren van hun aanval
len, hetgeen tot gevolg had dat prof.
Oud zowel teleurgesteld als verbitterd
was.
De liberalen en socialisten staan evenver
van ons af, zo had de heer Bruins Slot
gezegd. Prof. Oud kon dit begrijpen,
zolang het gaat om twee niet-confessi-
onele partijen, maar er zijn ook nog an
dere principes, zoals b.v. de visie op de
staatstaak. In dit opzicht moeten de a.r.
dichter bij de liberalen dan bij de socia
listen staan, zo meende de wd-voorzitter
Maar de heer Bruins Slot zag de vvd
als de conservatieve vleugel en de pvda
als de progressieve vleugel van één par
tij. „De Christus der schriften is ons po
litieke beginsel en elk ander beginsel is
daaraan ondergeschikt”.
Het zal duidelijk zijn, dat door deze po
litieke uiteenzetting het debat nog enige
kleur kreeg, maar minister Drees kon
deze „partij entwist” over z’n kant laten
gaan. Als voorzitter van een gemengd
kabinet kan hij daaraan niet beginnen.
Aftreden van mr. J. Algera.
Het officiële bericht dat mr. J. Algera,
de a.r.-minister van Verkeer en Water
staat, aan H. M. de Koningin ontslag
heeft gevraagd, kwam verleden week za
terdag nog geheel onverwacht. Het was
iedereen bekend dat deze bewindsman
lijdende is aan een hartkwaal. De ontzet
tende overstromingsramp in februari
1953 heeft zijn krachten voor een deel
reeds gesloopt. Het land kan deze mi
nister dankbaar zijn voor de energie
waarmede hij zich van zijn taak heeft
gekweten. De Deltawet zal altijd op zijn
naam blijven.
De zwakke kant van minister Algera was
ongetwijfeld ”t internationale werk. Meer
dan één poging heeft hij aangewend om
daarvoor een staatssecretaris te vinden.
Al deze pogingen (de minister zocht
steeds in de anti revolutionaire hoek)
bleven zonder succes.
De bezetting van deze post zal niet ge
makkelijk zijn. Er moet een man gevon
den worden die bereid is tot I960 minis
ter te zijn, met het risico dat hij, na de
verkiezingen niet meer terugkeert. Bij
voorbaat zal naar een anti revolutionair
gezocht worden.
Bij de langdurige kabinetsformatie van
1956 hebben de a.r. altijd geweigerd met
één minister genoegen te nemen. Zij wa
ren van oordeel dat dan hun invloed in
het kabinet te gering zou zijn. Er is voor
de a.r. geen enkele reden om deze stel
ling niet onverzwakt te handhaven. Te
meer daar zijn geen alternatief voor dit
kabinet zien.
de meerderheid der bevolking niet ach
ter zich heeft en dus de hulp van Engelse
troepen nodig heeft zich te handhaven.
Hij meent dat hij dit laatste zou kunnen
als royale financiële steun hem zou in
staat stellen zijn land uit de economische
nood op te heffen; Amerika heeft hem
150 miljoen gulden beloofd, maar de
Jordaanse regering meent een half mil
jard nodig te hebben om „Nasser bui
ten de deur te houden”. Het is niet on
mogelijk, volgens deskundige commen
tatoren, dat Hoessein tenslotte zal wor
den opgeofferd, maar dat Jordanië toch
niet zal worden opgeslokt door Egypte
omdat Saoedie Arabië en Irak, waar men
de laatste tijd wat minder pro-Egyptisch
gestemd is, dat niet zouden dulden.
Op Cyprus is de strijd heftig opgelaaid,
doordat de Griekse verzetstrijders twee
Engelse vrouwen hebben neergeschoten
de Engelse troepen hebben daarna repre
sailles gepleegd jegens de Griekse bevol
king welke niet door de beugel konden.
Het Britse bestuur is intussen bezig zijn
plannen door te zetten voor een bestuurs-
hervorming. Griekse Cyprioten en Turk
se Cyprioten krijgen beide hun parle
ment voor de behartiging van de bin-
igen dezer bevolkingsde-
komt een raad van vier
Griekse en twee Turkse Cyprioten, één
van Griekenland en
één van Turkije met een
Bolswarils Nieuwsblai
Waarin opgenomen: De Bolswardsche Courant, Westergoo en De Jong's Nieuwsblad
Volgens het plan moet tenminste twee
derde der Algerijnse afgevaardigden
naar het Franse parlement Mohammeda
nen zijn, de lonen in Algerië zullen op
getrokken worden tot het niveau van die
in Frankrijk, 250.00 hectare land zal on
der Mohammedaanse boeren verdeeld
worden, nieuwe werkgelegenheid zal
voor 400.000 arbeidskrachten worden
geschapen, alle Algerijnse kinderen zul
len naar school kunnen gaan, enz. Het
is een mooi plan en een liberaal plan,
waarvan de uitvoering kennelijk boven
de draagkracht van het huidige Frank
rijk gaat, maar dat zou anders worden
als de rebellen er zich mee verzoenden
en Parijs geen zware oorlogslasten meer
zou hebben te dragen.
De Gaulle heeft dan ook een beroep op
dezen gedaan om de wapens neer te leg
gen opdat men gezamelijk het plan kan
uitvoeren; hij liet de toekomstige status
van Algerië buiten beschouwing, kenne
lijk in verwachting dat bij het gezame
lijk ter hand nemen van zo’nplan een
situatie zou groeien waarin Algerijnse
banden met het moederland niet meer
als een koloniale verhouding zouden
worden gevoeld. Dan zou deze frisse
aanapk van het probleem zelfs een model
kunnen zijn voor alle Europese landen
die nog betrekkingen onderhouden met
vroeger door hen gekoloniseerde onder
ontwikkelde gebieden.
En als de Algerijnse rebellenleiders rea
listisch willen denken ligt hier hun kans.
Maar we kunnen nauwelijks geloven dat
zij die zullen grijpen. Hun intellectuele
leiders zijn daarvoor te fanatiek nationa
listisch, zij zitten in Kairo waar Nasser
zijn invloed op hen heeft en wij vrezen
dat de Gaulle’s plan zal worden stukge-
malen tussen het verzet van het extreem
Algerijnse nationalisme en dat van het
extreem rechts kolonialisme van de Fran
se bewoners van Algerië. Het leger zal
ongetwijfeld thans een harde campagne
gaan voeren de opstand neer te slaan om
de invoering van de Gaulle’s plan moge
lijk te maken, die campagne zal nieuwe
haat opwekken en zo zullen de Gaulle's
bloed te loor gaan. In het moeder
de republiek na de Franse revolutie is
geworden, maken de partijen zich intus
sen gereed voor de verkiezingsstrijd in
november.
De Gaulle, thans met onbeperkte macht
bekleed, schijnt zijn nieuwe kieswet ge
reed te hebben; het staat al vast dat het
stelsel der evenredige vertegenwoordigers
weer vervangen zal worden door het
districtenstelsel. De Gaullistische groe
pen trachten thans één beweging te vor
men om zoveel mogelijk „ja-stemmers”
voor die beweging te vangen, doch daar
al deze groepen geleid worden door
uiterst rechtse figuren is het de vraag
of de Gaulle zijn naam aan deze bewe
ging zal willen lenen, het zou scherp ver
zet van de meer vooruitstrevende groepen
ontmoeten.
Er waren in deze overzichtsperiode
nog meer ontevreden heren dan
Tsjang en waarschijnlijk minister
Luns. Dat waren de Franse kolo
nels van de 13e mei” in Algerië en
hun aanhang, de Franse kolonisten
die vonden dat het door de Gaulle
bij zijn bezoek aan Algerië aange-
kondigde vijfjarenplan voor dat
ging in de richting van
der Algerijnse natio-
king van de papoea-bevolking heeft ver
dedigd, aldus de voorzitter van de kvp-
fractie.
1956 het beginsel van de zelfbeschik-
En volgens de heer Bruins Slot zal de in
ternationale druk op ons land door het
aannemen van deze motie nog slechts
toenemen. Want door het „morrelen”
aan de huidige regeringspolitiek wordt
de status van Nieuw Guinea dubieus ge
maakt. Waarom moet twijfel geuit wor
den over ons beleid? De regering is er
niet voor om de interne verwarring in
de pvda op af te reageren.
Voor de heer Tilanus was het teleurstel
lend dat er in deze motie met geen
woord gerept was over de bevolking
van Nieuw Guinea. Daarom noemde de
ch-fractievoorzitter de motie een mis-
Zoals we verleden week, na de eerste dag van de algemene politieke
beschouwingen in de Tweede Kamer, reeds hebben opgemerkt, mag
het kabinet Drees niet mopperen over de wijze waarop de „rege
ringsfracties” op de troonrede en miljoenennota hebben gereageerd.
De motie van de heer Burger (soc.) om de mogelijkheden van een
internationalisatie van Nieuw Guinea na te gaan werd met een ruime
meerderheid van stemmen verworpen.
Alleen de socialisten bleken het voorstel
van hun fractievoorzitter te kunnen ge
dogen. Alle andere partijen hadden daar
op kritiek en ook onze socialistische mi
nister-president heeft de motie fel be
streden. Dr. Drees betoogde dat wij een
verantwoordelijkheid ten opzichte van de
bevolking van Nieuw Guinea op ons ge
nomen hebben. En wij zijn ook verant
woordelijk voor de positie, die dit ge
biedsdeel in het totaal van de Westerse
politiek inneemt. Het prijsgeven van
Nieuw Guinea zou de communistische
invloed aan de grenzen van het Austra
lische gebied brengen. Dit zou kunnen
neerkomen op het prijsgeven van een
Westelijke buitenpost. Volgens dr. Drees
hebben wij het recht om te stellen dat
het niet-afstaan van Nieuw Guinea aller
minst een Nederlands belang is, maar dat
het hier gaat om een zaak van het Wes
ten in het algemeen. Tegen de gedachte
van de heer Burger, om een internatio
naal mandaat voor het bestuur over
Nieuw Guinea te vragen, had minister
Drees niet zoveel bezwaar, maar aange
zien Indonesië dit bezwaar wel zal heb
ben, valt niet te verwachten dat er in de
Verenigde Naties een tweederde meer
derheid voor dit plan zal bestaan. Er zijn
landen, die bij de Nieuw Guinea-debat-
ten in de V.N. met Indonesië meestem
men, doch die het uit zakelijk oogpunt
zo gek nog niet vinden, dat Nieuw Gui
nea door Nederland wordt bestuurd.
De fractievoorzitters Oud, Romme,
Bruins Slot en Tilanus zagen de socialis-
tische motie tegen de achtergrond van de
verdeeldheid over de Nieuw Guinea-
kwestie, zoals die nu eenmaal in de
pvda bestaat. Prof. Romme zag reeds ’n
bordje op Nieuw Guinea staan „te koop,
te huur, te leen of cadeau, te bevragen
bij Mr. J. Burger, Wassenaar, Holland”.
Dat is dan dezelfde man, die nog in
Een tweede ontevreden heer moet,
we zeiden het hierboven, minister
Luns geweest zijn, maar anders dan
Tsjang heeft hij zijn ontevreden
heid niet gelucht, integendeel bij
verklaarde gematigd optimistisch te
zijn over zijn besprekingen met
Dulles.
Die waren over alle internationale vraag
stukken gegaan maar natuurlijk in de
eerste plaats over Ned. Nieuw Guinea,
de Amerikaanse wapenleveranties aan
Indonesië en de inbeslagneming van de
Nederlandse eigendommen in Indonesië.
Er is geen gemeenschappelijk communi
qué verschenen over het onderhoud en
dat geeft al te denken.
Het ^Amerikaanse ministerie van buiten
landse zaken liet aan minister Luns over
zijn indrukken ervan te geven en
zeide dat de’Amerikaanse regering
inbeslagneming van de Ned. eigendom
men blijft veroordelen; over de houding
van Washington ten opzichte van de
Nieuw Guinea-kwestie vertelde minister
Luns niets en over de Amerikaanse wa-
penleveringen aan Indonesië vertelde hij
niet wat Dulles had gezegd maar wel wat
onze minister-president dr. Drees daar
over had gedacht, nl. dat een mogend
heid welke wapens aan een bepaald land
levert, de morele verplichting heeft er
op toe te zien dat deze wapens niet voor
agressie worden gebruikt.
Men is tenslotte diplomaat of is het niet
Maar het is toch wel heel duidelijk dat
Amerika in het openbaar in zijn lauwe
houding ten opzichte van de Nederland
se belangen volhardt, om Indonesië toch
maar te vriend te houden.
We zijn erg nieuwsgierig hoe de Ame
rikaanse houding zou zijn als in landen
met een gekleurde bevolking de Ameri
kaanse ondernemingen en bezittingen in
beslag werden genomen omdat de ne
gers in de Ver. Staten, of in ieder geval
in een deel daarvan, achtergesteld wor
den bij de blanken. Het is onder deze
omstandigheden niet zo vreemd dat er
hier in Nederland steeds meer stemmen
opgaan, welke er op aandringen dat Ne
derland niet meer zo volgzaam zal zijn
jegens Washington, waar men de Ne
derlandse steun aan de Amerikaanse we
reldpolitiek eigenlijk maar als een van
zelfsprekendheid beschouwt. Een van
zelfsprekendheid, welke ook de aandacht
van onze grote Europese bondgenoten
heeft getrokken.
Het Algemeen Dagblad vertelt dat een
Duits diplomaat moet hebben gezegd,
dat de buitenlandse politiek van Neder
land en België niet meer bestaat, in den
Haag en Brussel wacht men af wat Was
hington zegt en komt dan met een gelijk
luidend oordeel. En dat wenst noch
Bonn, noch Parijs, noch Rome.
Er zit stellig iets waars in deze redene
ring. Nederland en ook de Benelux,
moet oppassen, anders komt het tussen
twee stoelen te zitten, die van Amerika,
waar men de belangen van de kleine
Europese landen, zacht gezegd, weinig
ernstig neemt, en die van de combinatie
der grote W. Europese vastelandsmo-
gendheden, sterker geworden sedert
Adenauer en de Gaulle elkaar ontmoet
ten, die wel in „Klein Europa” met de
Benelux samenwerken, maar als deze een
echo van Washington blijft, met haar
belangen in de W. Europese samenwer
king steeds minder rekening zullen gaan
houden. Vooral de Duitsers en Italianen
schijnen niet alleen ontevreden over de
Amerikaanse politiek in het Verre Oos
ten, maar in het bijzonder over die in
het Nabije Oosten, waar zij tegen het
Arabische nationalisme niet zo scherp
wensen in te gaan omdat zij kansen voor
hun landen op economisch gebied in de
Arabische landen zien.
De kerk van St. Clemens Danes in Londen, die tijdens de oorlog werd ver
woest, is geheel gerestaureerd en zal dezer dagen door Koningin Elisabeth
in gebruik worden gesteld als officiële kerk van de R.A.F. en als een per
manente herdenkingsplaats voor de gevallen leden van de R.A.F. uit de twee
wereldoorlogen. De noorse- en nederlandse koninklijke luchtmacht hebben
een belangrijke gift aan de ,vliegerskerk’ gedaan: de noorse luchlmacht schonk
de fraaie vont op de voorgrond; de nederlandse luchtmacht het altaar en het
allerheiligste op de achtergrond.
ongetwijfeld thans
de invoering van de Gaulle’s plan moge-
Lg'
zo zullen de Gaulle's
goede bedoelingen wel in het vergieten
van I
land, dat sedert zondag officieel de vijf-
van het
nodige voorzien, als zijn schepen maar
beschermd worden door Amerikaan-
ig trachtte Tsjang ook nog eens
jk te maken dat hij spoedig door
de Amerikanen in de steek zou worden
gelaten, en
Dulles.
Het is nu maar de vraag wie Tsjang Kai
sjek het meest wantrouwt, de Ameri
kanen of de rode Chinezen. Vooralsnog
vermoeden wij dat hij op Washington
zal willen blijven steunen, maar de Ame
rikanen zal laten voelen dat hij ook
zullen blijven heli
Matsoe-groepen te behouden.
Peking heeft het Washington nu
gemakkelijk gemaakt een verzoenende
houding aan te nemen. Het heeft nog
Peking geen wijziging had ondergaan.
van de dreiging van Chinees-Russische
agresie zouden terugtrekken”. Achter al
die woorden lag echter de Amerikaanse
bedoeling met rood China te praten over
een neutralisatie van de kusteilanden
als Peking eerst de strijd staakte. Tsjang
zijn troepen zouden dan worden terug
getrokken van die eilanden, die niet door
rode Chinese troepen zouden mogen
worden bezet, omdat ze dan kunnen
worden gebruikt voor een aanvalsbasis
op Formosa. Tsjang wil echter van een
dergelijk plan niets weten, hij wenst zijn
troepen op de eilanden te houden al
schijnt hij wel te willen verklaren dat hij
Quemoy en Matsoe in het vervolg niet
zal gebruiken als basis voor een bedrei
ging van het Chinese vasteland.
Tsjang meent waarschijnlijk dat rood
China toch geen betrouwbare garanties
zal geven dat het de eventuele geneutra
liseerde eilanden niet zal inpikken en
toch als militaire bases gaan gebruiken.
Hij kon daar nog wel eens.gelijk in heb
ben ook en was dus allerminst te spre
ken over de Amerikaanse bedoelingen.
Daarvan heeft de regering te Peking ge
bruik gemaakt om het voorstel te herha
len dat zij enige jaren geleden aan
Tsjang had gedaan. „Dit is een zuiver
Chinese zaak tussen U en ons”, schreef
de rode minister van defensie Peng Teh-
hoeai aan Tsjang en niet een aangelegen
heid tussen China en de Ver. Staten, die
in laatste aanleg onze gemeenschappelij
ke vijand is. Laat ons dus de zaak onder
ling regelen”.
Om het Tsjang nog wat gemakkelijker
te maken staakten de rode Chinezen het
vuren voor een week, Tsjang kan in die
tijd zijn troepen op Quemoy
nodi;
niet
se. Pen;
duidelijk te maken dat
hij verwees daarvoor naar de
hiervoor al genoemde uitlatingen van
sailles gepleegd
king welke niet
r -
plannen door te zetten
Cyprioten krijgen beide hun parle-
nenlandse belan:
len, daarboven 1
.pnoten, een
vertegenwoordiger van Griekenland en
vetorecht op
zijn besluiten voor de Britse gouverneur.
De Grieken blijven er zich tegen verzet
ten en een oplossing lijkt ondanks de
bemoeiing van de secretaris-generaal van
de Navo, Spaak, niet nabij.
Men spreekt nu weer van een driemo-
gendheden conferentie; Engeland, Grie
kenland en Turkije.
De Russen hebben hun in maart stopge
zette kernproeven hervat, nu Amerika en
Engeland het Russische voorbeeld niet
overnamen. Zoals bekend willen Was
hington en Londen hun proeven stopzet
ten eind van deze maand als de drie lan
den te Genève overleg gaan plegen over
een algemene stopzetting der proeven;
Parijs schijnt echter bij de besprekingen
ook tegenwoordig te willen zijn en ook
rood China.
Er is een gerucht dat Chroesjtsjew bij
Rood China tevergeefs heeft aangedron
gen wat gematigd in de Formosa-kwestie
en in zijn felle actie tegen Zuid Slavië
op te treden, om een wat betere stem
ming op te roepen aan de vooravond der
conferentie.
Bulgarije schijnt het dan niet eens te
zijn met Chroesjtsjew, het ageert fel te
gen Tito en blijft voor zijn eisen op het
bezit van het Macedonisch gedeelte van
Zuid Slavië ageren.
De ontwikkeling in Pakistan, waar pre
sident Mirza de grondwet buiten werking
stelde, de politieke partijen ontbond en
de macht aan het opperbevel van het le
ger overdroeg komt te plotseling om er
nu reeds een oordeel over te vellen.