RUSSEN VOEREN EEN ECONOMISCHE
OORLOG TEGEN HET WESTEN
DE KABINETSCRISIS
(gabe Skroar
Voetbal
STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND
Buitenlands Overzicht
Afrikaans-Aziatisclie conferenties
Berlijnse kwestie eist sterk de aandacht
De meest merkwaardige in onze
geschiedenis
Zilveren filmpjes
us hjoed p p
to sizzen
VRIJDAG 19 DECEMBER 1958
54e JAARGANG
No. 99
Bolswards Nieuwsblad
Waarin opgenomen: De Bolswardsche Courant, Westergoo en De Jong’s Nieuwsblad
Hwst ha»
De
BELGISCHE ZUIDPOOLVORSERS GERED
KAMEROVERZICHT
hoeing (en
zijn rijwiel
.v.p., a.r. en c.h. Maar voor zo’n
Ito
Advertentieprijs: 13 cent per mm
Ingezonden mededeli. gen dubbe tarief
Handelsadvertenties bij contract reductie
Abonnementsprijs f 1.90 per kwartaal
(bij vooruitbetaling)
Giro 887926
;ij stoelen allemaal,
toga’s, 't grijs tapijt,
nu voor altijd kwijt.
voor Kerstmis. Hogelijk te betreuren In
deze situatie is dat een groot deel van
de Franse strijdkrachten in Algerië ge
bonden is en dat de Gaulle, zolang
Frankrijk naast Engeland en Amerika
geen leidende rol in de Navo krijgt toe
bedeeld, geen Amerikaanse raketwape-
nen enz. op Frans gebied wil toelaten.
De Kerstvlucht van de Pelikaan naar
Indië is buitengewoon gunstig geslaagd.
zich bij de stemming over de Ze zijn kansloos; de Gaulle wordt stellig
Franse grondwet van het moeder
land afscheidde, een verdrag sloot
dat de grondslag voor een Afri
kaanse Federatie moet vormen.
De vier vermiste Belgische Zuidpoolvorsers, die op 6 december veronge
lukten, toen zij met hun kleine verkenningsvliegtuig boven de ijsvlakten
van de Zuidpool een noodlanding moesten maken en die sindsdien in het
gebied van de Kristalbergen van de buitenwereld waren afgesloten,
zijn gered. Zij zijn opgepikt door een Russisch verkenningsvliegtuig, dat
werd bestuurd door Viktor Perof, die naast de Belgen landde en een uur
later weer opsteeg.
Deze foto-combinatie toont de vier mannen, vóór zij uit Antwerpen
vertrokken. Links-boven: Prins Antoine de Ligne, die het verongelukte
toestel bestuurde, in gesprek met de commandant De Gerlache en links
onder: landmeter Loodts met werktuigkundige Hulshagen.
dat wij dit schrijven is het resultaat j/an
de onderzoekingen van i..."-
nog i
poli
president en men behoeft hem die uiter
mate zware taak niet te benijden.
Te Parijs spelen zich, terwijl wij dit
schrijven, trouwens allerlei belangrijke
dingen af. De raad van de organisatie
voor Europese economische samenwer
king kwam bijeen en de elf leden daar
van, die niet tot het Euromarkt-verdrag
behoren, zochten in het raam van deze
bijeenkomst onder Engelse leiding naar
een nieuwe mogelijkheid zich aan de
Euromarkt aan te haken. Maar een com
promis is nog niet gevonden.
Op 15 januari komt men weer bijeen.
En voorts is er, nog belangrijker, de
Navoraad bijeen om te spreken over het
antwoord van het Westen op de Russi
sche voorstellen inzake West-Berlijn.
De ministers van buitenlandse zaken van
de Westelijke Grote Drie hadden tevoren
al overlegd met Adenauer en zijn mi
nister van buitenlandse zaken von Bren-
tano en men werd het daar natuurlijk
eens over het feit, dat men het Russi
sche voorstel inzake West-Berlijn moest
afwijzen; uit het uitgegeven communi
qué blijkt zelfs, dat men het ook onaan
vaardbaar achtte, dat Moskou In de
Russische zóne van Berlijn het bewind
zou overdragen aan de O.-Duitse rege
ring. Dit is kennelijk een succes voor
dr. Adenauer, die wil dat het Westen
in geen enkel opzicht met de Oost-Duit-
se regering in overleg treedt, terwijl
Dulles kort geleden eens heeft gezegd,
dat, als de Oost Duitsers het bewind in
Oost-Berlijn ’"in de Russen overnamen,
men wel met hen over kwesties Berlijn
betreffende als „agenten der Russen”
zou kunnen praten.
We weten dus nu de principiële houding
van de Grote Drié inzake dit vraagstuk,
maar alleen de negatieve kant ervan.
In de Navoraad wordt verder over deze
zaak overlegd en terwijl wij dit schrij
ven is over het resultaat daarvan nog
niets bekend.
Wij zijn nieuwsgierig of daaruit ook een
positief resultaat zal voortkomen, n.l.
of men naast een afwijzen van het Rus
sisch voorstel zich ook bereid zal ver
klaren met de Russen te onderhandelen
over het gehele Duitse vraagstuk. De
Engelsen schijnen daarvoor te voelen, dr
Adenauer niet zolang Moskou zijn ulti
matum inzake Berlijn niet heeft inge
trokken. In het bijzónder is ook de aan
dacht gevestigd op de houding van Ita
lië, Fanfani, chr. dem. premier en minis
ter van buitenlandse zaken, die het
moeilijk heeft met het parlement, niet
alleen om binnenlandse, maar ook om
buitenlandse kwesties hij koketteert
hevig met de Arabische staten wat voor
al weerzin bij Frankrijk wekt zal
allicht geneigd zijn tot een nogal gema
tigde politiek jegens de Russen.
Het was niet wat men noemt een offi
ciële conferentie, de delegaties vertegen
woordigen geen regeringen, doch de Ka
mers van Koophandel in de betrokken
landen, maar de voorbereidingen voor
deze conferentie waren getroffen door
de minister van economische zaken van
de Ver. Arabische Republiek. Besproken
werd o.a, de vraag hoe een eind te ma
ken aan de onderlinge concurrentie der
betrokken landen op de wereldmarkt,
welke als schadelijk werd beschouwd en
maatregelen tot verweer tegen de Euro
markt, dit laatste mede omdat een deel
van Afrika door Frankrijk betrokken is
bij deze Euromarkt en de confererende
landen allerminst gesteld zijn op een op
neming van Afrika in een Europees eco
nomisch bestel.
Concrete maatregelen zijn er overigens
op deze conferentie nog niet genomen,
maar er is een organisatie opgericht,
welke allereerst gegevens zal verzame
len en welke straks de basis zal kunnen
vormen voor een economische samenwer
king, ook al ligt deze zeker nog niet
direct in het verschiet.
In die organisatie is de Sovjet Unie niet
als lid gekozen en opmerkelijk was, dat
zowel Indonesië als de Ver. Arabische
Republiek Rusland eigenlijk niet als een
Aziatisch land wensten te beschouwen,
hun houding was in dit geval bepaald
anti-Russisch. We vermoeden dat hier
toe de Russische tactiek in de econo
mische oorlog tegen het Westen om de
wereldmarkt van artikelen, waarvan het
een overvloed heeft, door dumping te
desorganiseren van invloed is geweest.
Indonesië is economisch bijv, zwaar ge
troffen door de daling van de tinprijs,
o.a. tengevolge van Russischf aanbod.
Het patroon van de wereldeconomie be-
gint overigens uiterst bont te worden,
de Russen voeren een economische oor-
De tweede conferentie, welke in
Afrika werd gehouden, was die
te Accra, de hoofdstad van Gha
na, de Afrikaanse staat welke
kort geleden onafhankelijkheid
van Engeland verwierf, maar lid
van het Gemenebest bleef en ver
volgens een bondgenootschap met
Guinea, het Franse gebied, dat
Overigens hebben deze het daar niet naar
gemaakt. Zij hebben de Navolanden
vlak voor deze bijeen kwamen, nog eens
extra onder druk gezet, door de waar
schuwing dat alle Europese landen, die
Amerikaanse raketbases en kernwape
nen op hun gebied toelaten, grote risi
co’s nemen omdat de Sovjet Unie deze
bases bij een eventuele oorlog het eerst
zal trachten te vernietigen. Polen en de
Oost-Duitse regering hebben nog een
extra duit in het zakje gedaan door na
hun overleg te Warschau te verklaren,
dat juist de opneming van West-Duits-
land in de Navo uiterst gevaarlijk is
voor de vrede.
Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Uitgave: A. J. OS1NGA N.V., Bolsward
Administratie- en Redactie-adres;
Marktstraat 13
Telefoon 451 - Na 18.30 uur 305 of 335
(K 5157)
Wat de verhouding van Frankrijk
tot zijn Afrikaanse gebieden be
treft, zij hier nog gemeld, dat in
Algerië weer een soort burgerlijk
bestuur is ingevoerd, generaal Sa-
lan wordt inspecteur-generaal van
alle Franse strijdkrachten, als
hoofd van het militair bestuur
wordt hij vervangen door generaal
Challe, in september door de
Gaulle naar Algerië gezonden en
dus blijkbaar iemand, op wie hij
vertrouwen kan.
4e week december 1933.
Het kantongerecht te Bolsward opgehe
ven. De allerlaatste zaak in de historische
zitting van 30 dec. was die van D. A. te
Wommels, die geen licht aan
had gehad (f2 of 2 dagen).
Delouvrier wordt het hoofd van het bur
gerlijk bestuur en de militaire autori
teiten zijn hem ondergeschikt. Men krijgt
wel de indruk dat de Gaulle nu de mili
tairen in Algerië weer geheel in handen
heeft, maar de Algerijnse kwestie is er
niet mee opgelost; afgewacht dient in
welke richting de Gaulle die nu zal zoe
ken en of hij de Kamermeerderheid
daarvoor achter zich krijgt.
Veelbelovend is de toekomst niet als de
ze meerderheid op het standpunt blijft
staan, dat Algerië een onderdeel van ’t
moederland moet blijven en zelfs de
Gaulle zal niet bereid zijn Algerië ge
heel vrij te laten, zoals de rebellen dat
wensen. Op dit moment is overigens in
Frankrijk aller aandacht gevestigd op
de presidentskeuze op 21 december a.s.;
met de Gaulle zijn er nog 2 kandidaten,
een communist en een lid der van de
I socialistische partij onder Guy Mollet
afgescheiden soc. groep.
In de Zaterdagmiddagcompetitie staat
Bolswardia een uiterst belangrijke wed
strijd te wachten, n.l. de thuiswedstrijd
tegen leider Heerenveense Boys.
Wel staan de boys met resp. 3 en 4 pun
ten voorsprong op D.O.G. en Bolswardia
momenteel vrij stevig bovenaan, doch
beide ploegen moeten nog een keer te
gen de leider uitkomen, zodat nog van
alles mogelijk is, en al zien we in de
Bolswardianen dit seizoen geen kampioe
nen, voor de 2de plaats, die misschien
dit jaar ook voor promotie in aanmer
king komt, is groen-wit één van de ern
stige kandidaten. Wanneer zaterdag dan
ook deze bijzonder lastige klip omzeild
kan worden, zou dat een grote stap in
de goede richting betekenen.
Het zal een hele toer worden, maar wan
neer de thuisclub een zeer hoog tempo
weet op te brengen, waardoor de gasten
geen kans krijgen in him spel te komen,
lijkt ons een verrassing zeker niet uitge
sloten. De grote vraag is echter, zal deze
ontmoeting door kunnen gaan. Wanneer
R.E.S. zondag een thuiswedstrijd had,
konden we nu reeds gerust zeggen, re
ken er maar niet op, doch nu dit niet
het geval is, is er bij een droog week
end een redelijke kans dat deze belang
rijke wedstrijd door zal gaan.
Een tweede belangrijke strijd is die tus
sen D.O.G. en H.J.S.C, Beide zijn kan
didaten voor de 2de plaats, zodat ook
hier een spannend treffen tegemoet ge
zien kan worden, waarbij we uiteindelijk
Wittenskip is de kaptein,
praktyk binne de soldaten.
De jaargang 1933 eindigt met de vol
gende uitroep van Thomasvaer in zijn
samenspraak met Pieternel:
Daarom met frisse moed weer voorwaats.
Maakt U allen op voor nieuwe strijd.
Alleen hij, die optimist kan blijven.
Heeft succes te allen tijd.
Dit was een politieke bijeenkomst, maar
ook geen officiële, al waren er op deze
zg Pan-Afrikaanse conferentie heel wat
regeringspersonen aanwezig. De confe
rentie besprak vooral het vraagstuk van
het kolonialisme en het racisme en had
dus een min of meer propagandistische
inslag de Algerijnse rebellen
regering was ook vertegenwoordigd
maar tal van commentatoren achten
het onjuist dat uit het Westen geen ver
tegenwoordigers naar Accra waren ge
zonden, al hadden die wel heel wat on
aangename' dingen moeten slikken. Al
gemeen waren de afgevaardigden van
mening dat gestreefd moest worden
naar onafhankelijkheid van geheel Afri
ka, dat neutraal moest staan tussen de
blokken van Oost en West. Over de wijze
waarop de onafhankelijkheid van de nog
niet vrije Afrikaanse landen en die
zijn nog vele moest worden verkre
gen, verschilde men nogal van mening,
de ene groep keurde gewapende opstan
dige bewegingen daartoe het middel,
maar andere afgevaardigden, onder wie
vertegenwoordigers van reeds vrije lan
den, voelden uitermatie weinig voor ge
weld.
De delegaties namen met algemene
stemmen het besluit tot alle landen ter
wereld een oproep te richten voor een
economische boycot var Zuid-Afrika,
waarvan de regering in een uiterst
kwade reuk bij deze conferentie stond
wegens haar apartheidspolitiek. Nu
hoeft deze regering zich misschien daar
over thans niet zo’n grote zorg te ma
ken, daar deze oproep thans elders in
de wereld nie' zoveel weerklank zal vin
den, op de duur, als er steeds meer
Afrikaanse landen vrij worden, komt
Zuid-Afrika, waar de gekleurde bevol
king de blanke numeriek sterk over
treft, waarschijnlijk toch in het gedrang.
Dat Frankrijk zich zorgen maakt over
hetgeen ter conferentie van Accra is be
sproken, is begrijpelijk. Het tracht zijn
Afrikaanse gebieden binnen een Unie te
houden, welke moet bijdragen tot de
politieke en economische glorie van het
moederland, en het streven van de op de
conferentie vertegenwoordigde Afri
kaanse landen gaat precies in tegenover
gestelde richting. Zij willen een soort
Afrikaans Gemenebest, de Verenigde
Staten van Afrika, onafhankelijk van
maar niet noodzakelijk vijandig tegen
over het Westen.
Zoals bekend trachten Ghana en Guinea
al meer leden te werven voor hun Fede
ratie van Afrikaanse staten.
Men moet zich overigens niet voorstel
len dat de éénwording van Afrika van
een leien dakje zal gaan. Men denke
er alleen maar aan dat Nasser graag een
leidende rol in een federatie zou spelen
en Egypte dus te enigertijd waarschijn
lijk in botsing zal komen met Ghana,
waar premier Nkroemah een figuur is,
waarmee niet valt te spotten, maar die
door nog veel strijdbaarder en feller
Afrikaanse nationalisten ter conferentie
„een zetbaas van Londen” werd ge
noemd. Tenslotte zit elk van de vrije
Afrikaanse naties en die het nog zullen
worden met het probleem hoe de inboor
lingen uit hun stamverbanden los en te
maken tot bewuste burgers van een mo
derne staat, een probleem dat niet ge
makkelijk is op te lossen en waarbij de
stamhoofden een woordje hebben mee
te spreken, dat niet altijd even wellui
dend zal klinken in de oren van de Afri
kaanse leiders van deze naties.
O, zetel van ’t gemene recht,
Uw levensdraad is thans beslecht.
Hoevelen zijn er in Uw zaal
veroordeelt tot een galgenmaal.
Vaarwel gij oude dierbre zaal
Vaarwel gij
Vaarwel de
Wij zijn je
In Afrika zijn in deze overzichtsperiode twee conferenties gehou
den, welke, nu de Berlijnse kwestie zo sterk de aandacht opeist,
misschien niet het meest actuele nieuws vormen, maar toch een
ontwikkeling aankondigen, welke van grote betekenis kan worden.
In Kaïro kwam een economische conferentie van Afrikaanse en
Aziatische landen bijeen.
log tegen het Westen en trachten de
Ver. Staten daarbij te treffen en dat
land in produktie te overtreffen; in het
vrije Europa wordt fel geageerd tegen
de economische samenwerking van
Klein Europa in de Euromarkt; de Azia
tischAfrikaanse landen, waarvan vele
nog wel economische bijstand van het
Westen en sommige ook van het com
munistisch blok genieten, trachten tot
onderlinge economische samenwerking
te komen; Engeland is bezig met een
plan met de landen van het pact van
Bagdad een gemeenschappelijke markt
te vormen; in Venezuela tracht de nieu
we regering met democratische in
slag onder president Betancourt een
nationale oliemaatschappij te stichten,
waarin de maatschappijen, welke thans
de enorme olierijkdommen van het land
exploiteren, zouden kunnen deelnemen.
Dit zijn Amerikaanse en EngelsNe
derlandse maatschappijen, die als de
president in zijn poging zou slagen,
waarschijnlijk een niet onaanzienlijk
deel van hun winsten zouden moeten
afstaan. Voor Nederland is nog van uit
zonderlijk belang, dat de Venezolaanse
regering er naar wil streven dat de olie
In het eigen land geraffineerd wordt,
terwijl thans de raffinaderijen op Aruba
en Curagao dat voor het grootste deel
doen.
lijke regel, dat de meerderheid die een
crisis veroorzaakt ook probeert een nieuw
kabinet te vormen. Daar prof. Romme de
leider van deze meerderheid is, lag het
voor de hand dat hij van H.M. de Ko
ningin een opdracht zou krijgen. Dit is
echter niet gebeurd, hetgeen alleen te
verklaren is uit de adviezen die de frac
tievoorzitters en de andere adviseurs aan
H.M. de Koningin hebben gegeven.
Hoe die adviezen luiden, is een geheim,
maar uit redevoeringen is toch veel dui
delijk geworden. Er was het volgende
politieke beeld; de v.v.d. en k.v.p. wen
sten vervroegde verkiezingen. De p.v.d.a.,
a.r. en de c.h.u. wensten eerst een nor
male kabinetsformatie te beproeven. Dit
eenvoudige beeld werd echter bemoeilijkt
door de verklaringen van de v.v.d.- en
p.v.d.a-leidefs, dat zij voor de volgende
verkiezingen geen regeringsverantwoor
delijkheid willen dragen. Zo bleven er
twee mogelijkheden over. De eerste: de
vorming van een rechts kabinet, bestaan
de uit k.v.p., a.r. en c.h. Maar voor zo’n
kabinet voelt prof. Romme niets, zodat
ook dat tot de onmogelijkheden behoort.
De k.v.p.-fractie is van mening, dat het
rechtse kabinet te kort kan regeren
(slechts anderhalf jaar) om successen te
behalen. Dat dit kabinet felle bestrijding
der socialisten zou ondervinden ligt voor
de hand. En het griezelige is dat de
rechtse coalitie in de Tweede Kamer
slechts over een meerderheid van drie
zetels beschikt.
Zij is dus in vele gevallen afhankelijk
van de v.v.d. En dat willen deze partijen
niet. Want zij wijzen ook de tweede
mogelijkheid afeen rechts kabinet,
Nederland beleefd momenteel zijn meest merkwaardige kabinetscrisis.
Het vierde kabinet-Drees is uiteengevallen: De socialistische ministers
hebben hun ontslag aan H.M. de Koningin aangeboden en de niet-
socialistische ministers hebben „slechts” hun portefeuilles ter be
schikking gesteld. Daarop heeft de demissionaire minister van finan
ciën, de heer Hofstra, verklaard alleen nog maar bereid te zijn die
belastingontwerpen te behandelen, die hoogst noodzakelijk zijn.
Het is heel duidelijk, dat het
communistisch blok grote vrees
koestert voor de voorziening van
W.-Duitsland met Amerikaanse
kernwapenen en zij schuiven het
plan-Rapacki de zóne zonder
dergelijke wapenen in Midden-
Europa op de voorgrond en
hengelen naar een topconferentie
waarin de Russen echter niet over
de hereniging van Duitsland op
de basis van vrije verkiezingen
willen praten; deze hereniging is
een zaak alleen van de beide
Duitslanden, zeggen zij.
semi-gedemilitariseerde Midden
Europese zóne is onaanvaardbaar voor
het Westen, omdat ze in militair opzicht
voordeliger is voor het Oosten dan voor
het Westen, en een gesprek over deze
onderwerpen lijkt op dit moment on
vruchtbaar. Slechts als de Russen over
totale ontwapening zouden willen pra
ten zou een sfeer kunnen ontstaan, waar
in alle vraagstukken min of meer oplos
baar zouden worden, maar dat schijnt
ondenkbaar, hoewel de Engelsen geneigd
zouden zijn een poging te wagen. Het
lijkt er echter op, dat de Sovjet Unie
thans alles op haren en snaren wil zet
ten om de Berlijnse kwestie op te los
sen en te beletten, dat West-Duitsland
kernwapenen krijgt. In het algemeen
schijnt men daarom een sterke opvoe
ring van de spanningen in Europa te
verwachten; in een commentaar in de
N. R. Crt. wordt zelfs het vermoeden
uitgesproken, dat Finland, dat wegens
zijn ligging uitstekend ingelicht kan zijn
over de bedoelingen van Moskou, thans
zozeer tracht bij de Russen alle verden
king omtrent de Finse houding bij de
Sovjet Unie uit te bannen, omdat men
te Helsinki meent, dat een ernstige keer
in de internationale politiek aanstaande
is. Dat is geen plezierig geluid zo vlak
Dat wil zeggen, alleen de tijdelijke ver
hoging (en nu met één jaar) van de
indirecte belastingen. Anders zouden te
levisietoestellen, benzine, auto’s banden
en motorrijwielen, plotseling op 1 janu
ari a.s. goedkoper worden. Per 31 de
cember lopen nl. alle wetsontwerpen af.
De directe belastingen, zoals de verho
ging van de vennootschapsbelasting en
de vermogensbelasting, kunnen nog altijd
in de loop van 1959 met terugwerkende
kracht worden verlengd.
De meerderheid van de Kamer, de
k.v.p., a.r., c.h. en de v.v.d., was echter
bevreesd, dat de socialistische minister
van financiën alleen maar de wetsont
werpen wilde behandelen die eventueel
aan de minder draagkrachtigen ten goede
zouden komen. Zij stond er op, dat mi
nister Hofstra alle wetsontwerpen zou af
handelen. De minister van financiën was
daartoe niet bereid. Hij weigerde achter
de regeringstafel plaats te nemen, waarop
de socialistische fractie, na een tumul
tueus politiek debat, eveneens de verga
derzaal verliet.
Het streven van de rechtse meerderheid
werd echter een fiasco, want toen het
eerste wetsontwerp in stemming moest
komen, bleek dat er (door het vertrek
van de socialisten en een deel der com
munisten) niet voldoende leden aanwe
zig waren om te kunnen stemmen. Zo
was er dus in feite sprake van een dub
bele crisis. .Nu een crisis met het demis
sionaire kabinet-Drees.
Direct na de val van het kabinet-Drees
rees de vraag: wat nu? De mogelijkheden
tot de vorming van een kabinet waren
gering. Het is een normale staatsrechte-
waarin ook liberale ministers zitting heb
ben.
Gezien het feit, dat er geen mogelijk
heden waren om een kabinet te vormen
moest er dus iets anders verzonnen wor
den. De negen niet-socialistische minis
ters hadden alleen maar hun portefeuil
les ter beschikking gesteld. Zouden zij
bereid zijn om als rompkabinet verder
te regeren? Deze vraag heeft de vice-
minister-president in het kabinet-Drees,
Mr. Struycken, op informele wijze on
derzocht. Het antwoord was negatief.
Het rompkabinet, dat dan tot taak zou
krijgen om vervroegde verkiezingen uit
te schrijven, was daartoe niet zonder
meer bereid. Eerst zou moeten blijken of
er geen andere mogelijkheid tot formatie
was.
Die andere mogelijkheid heeft prof. Beel
deze week onderzocht. Op het moment
dj dit schrijven is het resultaat van
iderzoekingen van informateur Beel
niet bekend. Maar in vrijwel alle
politieke kringen nam men aan, dat de
breuk niet meer te krammen en te lijmen
is. Ook zijn onderzoek zou dus op ver
vroegde verkiezingen moeten uitdraaien.
Het was alleen nog maar de vraag of
dit zou moeten geschieden door het
rompkabinet, dat formeel geformeerd
zou moeten worden, of door het demis
sionaire kabinet. In Haagse politieke
kringen hield men er ernstig rekening
mee, dat de pogingen van prof. Beel
vrijdag a.s. definitief beëindigd zouden
zijn. Op verzoek van de informateur heeft
de Tweede Kamer dinsdag j.l. besloten
de behandeling van de belastingontwer
pen uit te stellen tot maandag a.s. Men
hoopt dat dan een minister voor de Ka
mer zal verschijnen, die bereid zal zijn
de ontwerpen te verdedigen.
Het is inderdaad de meest merkwaar
dige crisis die ons land heeft gekend.
In onze parlementaire geschiedenis zijn
geen voorbeelden, die op deze situatie
slaan. En het ligt daarom voor de hand,
dat de huidige gang van zaken een
kolfje naar de hand is van de staats
rechtsgeleerden.
