DE GESTADIGE GROEI VAN DE
TECHNISCHE SCHOOL TE BOLSWARD
OPENHARTIGE VEROORDELING VAN
HET ONDERWIJSBELEID
Fan de Martinytoer
Zilveren filmpjes
„Het rijsje werd een boom”
De schuldvraag
Qabe Skrocir
üs hjoed p p
to sizzen
len goede mem is mear
as hündert skoalmasters.
Het oiades’wijsverslag ovr 1953 in discussie
STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND
Tj. de J.
55e JAARGANG
No. 5
DINSDAG 20 JANUARI 1959
Hwat bat
de toenmalige Com-
T.S. IN VOGELVLUCHT
stellen.
spel
HOE STILLER, HOE BETTER
-O-O-O-
PIET.
MICHIKO KREEG EERSTE LES ALS TOEKOMSTIGE KEIZERIN.
Wierdsma’s1'worst is Wierdsma’s roem.
Abonnementsprijs f 1.90 per kwartaal
(bij vooruitbetaling)
Giro 887926
Advertentieprijs: 13 cent per mm
Ingezonden mededeli. gen dubbe tarief
Handelsadvertenties bij contract reductie
Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Uitgave: A. J. OSINGA N.V., Bolsward
Administratie- en Redactie-adres;
Marktstraat 13
Telefoon 451 Na 18.30 uur 305 of 335
(K 5157)
weekblad „Burgerrecht” over dit staatsstuk
vei J -
Dit versla;
pers. En c
om 1
Bolswards Nieuwsblai
Waarin opgenomen: De Bolswardsche Courant, Westergoo en De Jong’s Nieuwsblad
deel te nemen aan de
het onderwijs, werd op
lijk dit plan genade vinden bij de te pas
seren instanties.
Gelukkig is men nu zover, dat alle huis
vestingsproblemen tijdelijk opgelost zijn.
Dat men nu een kantine bezit waarin de
jongens hun boterhammen, door de moe
ders met liefde klaargemaakt, op verant
woorde wijze kunnen nuttigen is van on
schatbare waarde, zij werkt mede aan hun
vorming.
Als de school eenmaal haar eindvorm
zal hebben gekregen, kan het onderwijs
in deze school met de nodige rust gege
ven en aangepast aan de vooruitgang van
inspekteur en het bestuur wilden over
tuigd zijn, dat straks de gevormde klas
sen
hebben.
De nodige adviezen werden ingewonnen,
intensief overleg werd gepleegd met de
Stichting „Smecona” en
Vakopleiding Bouwbedrijf,
door de I
spektietocht langs
van 1
langstelling
hadden, leverde overtuig,
die allen hoopvol stemde
„Ja, hoor ’es vrind”, sprak Mikojan,
„ik wil geen oordeel vellen,
heus u begrijpt wel, in mijn baan
kan ik niet alles vertellen,
maar ik geloof, de zaak zit zo,
waarschijnlijk, bij mijn weten,
zou de alwijze Salomo,
elk de helft der schuld toemeten”.
de techniek, nog menige jongen tot ze
gen zijn.
„belangstellenden” geïnformeerd en ge
zocht worden. Bevoegden, die bij norma
le competentie weinig of geen kans op
een benoeming zouden hebben, onder
vinden soms een welwillendheid die hun
'i over het hoofd doet zien. Na
één of twee jaren werkzaam te zijn ge-
aan-
wel-
Een persmeneer trof Mikojan,
de ambassadeur der Russen.
Hij dacht: „Die laat ik zo niet gaan!
’k Neem ’t heertje er eens tussen.
Deze Amerikaanse gast
als diplomaat een hele,
stel ik een vraag, hij zal me vast,
iets van belang meedelen”.
Toen zei hij; „Kijk es Mikojan,
uw natie en de mijne,
kunnen elkaar steeds slecht verstaan
de zaak is nooit in 't reine,
al blijft de ruzie soms verhuld,
elk voelt er zit een vete.
Welk land heeft nu de meeste schuld?
Laat u me dat eens weten”.
Een slimme vos, die Mikojan,
hij bracht dus niets tot klaarheid,
maar in zijn antwoord, neem het aan,
schuilt een element van waarheid.
Blijven er twee voor elkander doof
in een constant wantrouwen,
men zal over de brede kloof,
nooit bruggen kunnen bouwen.
De boeren van Jutland weigeren hun be
lasting te betalen.
Modernisering kapsalon van de heer
Monsma. De damessalon is nu aan de
voorkant geplaatst. Aan de meest mo
derne hygiënische eisen is voldaan.
landse geschiedenis en die in een aan
tal novellen had bewezen.
Wat we echter van zijn docenten-loop-
baan weten, moedigt niet aan om dit
voorbeeld te volgen, tenzij men
geen ander keuze heeft. Ook hier kan
men zeggen: „Nood breekt wet”. Het
aantal uren dat wel op de lesrooster staat,
maar niet gegeven wordt, is onrustbarend
hoog. Inzonderheid, in kleine plaatsen
komt het voor dat er geen mogelijkheid
bestaat, bepaalde vakken te doen onder
wijzen of althans niet het aantal lesuren
daarin, dat de wet vereist.
Wat gebeurt er nu, wanneer een leer
ling uit één dezer plaatsen naar een
grote stad verhuist, waar de toestanden
gemeenlijk wel iets beter zijn? Dan
komt hij, geheel volgens de wet, in de
zelfde klas, waarin hij in zijn nu verla
ten woonplaats, zat. Maar het kan voor
komen dat hij in één of meer vakken
een jaar onderwijs ten achter is. Nu kan
men zo clement zijn, als iemand maar
„De eeuwige lucifer” te koop in siga
renmagazijn „Cuba”, Wipstraat 10.
De jaarwedde van burgemeester, sekre-
taris en ontvanger van Wonseradeel zul
len 5% worden verlaagd. Ook de wet-
houderssalarissen worden gekort. Het
presentiegeld van de raadsleden blijft
gehandhaafd. Verschillende subsidies
worden geschrapt, o.a. die aan het
Groene Kruis.
Ter gelegenheid van de opening
van de jongste uitbreiding hield
de heer H. WPehlemann een
historisch overzicht over de groei
der school. Hierin zien wij hoe de
school geleid met visie op de
toekomst niet alleen in een be
hoefte voorzag, maar tevens in
meer dan één opzicht initiatieven
nam, die later als voorbeeld wer
den gesteld voor andere soortge
lijke onderwijsinrichtingen. In bij
gaand artikel vindt U de gegevens
over de geschiedenis der school,
zoals de heer Pehlemann die gaf,
weergegeven.
De mechanisatie in de landbouw neemt
met een niet te stuiten vaart hand over
hand toe.
Veel steun heeft de school ondervonden
van de heer P. de Boer, direkteur van de
Praktijkschool voor Landbouwmechani
satie te Slootdorp en van de heer Van
der Ham, kursusleider van de Landbouw
werktuigen- en traktorenkursus van de
Stichting „Smecona”
Is in het begin van dit overzicht de start
van het part-time onderwijs besproken,
in het jaar 1951 kwam nog een uitbrei
ding van het onderwijs aan de school
tot stand.
Op uitnodiging van
missie Faber om
vernieuwing van
1 augustus 1951 gestart met een experi-
menteerklas en wel voor hout, alsook
voor materiaal.
Dit experiment bescheiden begonnen
groeide uiteindelijk uit tot de 3-jarige
kursus, die dan ook augustus 1956 de
finitief zijn beslag kreeg.
Het spreekt vanzelf dat deze uitgroei
weer meer lokaliteiten vroeg
Het grote handenarbeidlokaal aange
bracht in het hoofdgebouw van de
nieuwe school was geen gelukkige greep.
Het vele spijkeren en kloppen van de
jongens in de V.K.-klas hinderde uiter
mate.
Daar er nu toch behoefte was aan meer
theorielokalen werd besloten dit grote
lokaal te splitsen in 2 kleinere, voor de
nodige handviardigheidslokalen werd
een 2e loods gebouwd.
Kandidaat A. D. Wumkes te Huizum
heeft het beroep naar Burgwerd aange
nomen.
Geen aanmoediging.
Waarom sprak ik over 1863?, aldus de
schrijver. Het is duidelijk dat bij de aan
neming der wét, waarop niemand, laten
we zeggen een jaar of vijf zes te voren
had kunnen rekenen, geen voldoend aan
tal leraren ter beschikking stond. In de
eerste jaren moest men dus ook op „be
langstellenden” rekenen om een leraren
corps te vormen. Zo werd b.v. de dichter
W. J. Hofdijk tot docent aangesteld, op
grond van het feit dat hij een grote be
langstelling had betoond voor de Neder-
De lezer die het jaartal 1955 leest, zal denken dat mijn klok lelijk
achterloopt, aldus dr. F. C. Dominicus in een beschouwing in het
weekblad „Burgerrecht” over dit staatsstuk en vervolgt dan. Hij
vergist zich. Er lóópt werkelijk een klok achter, maar niet de mijne.
TAk ';:::!ag over 1955 kwam in de tweede helft van 1958 van de
i daar het ruim 500 bladzijden omvat, is er enige tijd nodig
het rustig te bestuderen.
Dr. Dominicus laat in zijn lezenswaar-
dige artikel een groot deel van het ver
slag onbesproken en beperkt zich tot
opmerkingen over het gedeelte in het
verslag dat over de lerarennood handelt.
De inspecteurs zijn daarover zeer duide
lijk. Men dient hierbij te bedenken dat
het volgende gaat ovtr de toestanden in
1955, toestanden die op dit ogenblik
nog heel wat erger zijn geworden. In hun
openhartigheid geven de inspecteurs hier
de grootste veroordeling van het onder
wijsbeleid in de laatste jaren, die men
zich maar denken kan.
jongens en het
klassen, maakte
lokaliteiten opnieuw no-
Het bestuur van de school gehoor gevend
aan voornoemde propaganda besloot dan
ook te komen tot een „één dags op
leiding” en wel voor jongens, die een
leerovereenkomst hebben afgesloten met
de Stichting van de opleiding overeen
komend met hun beroep en die in het
bezit zijn van een diploma van de L.T.S.
De daarvoor nodige gevoerde besprekin
gen met de toekomstige werkgevers en
bedrijven werd een succes.
Na verkregen goedkeuring van inspektie
en Dep. O.K. en W. kon met ingang
van 1 september 1951 met het part-time
onderwijs hier in Bolsward worden ge
start.
Dat het stichten van dit part-time onder
wijs goed is geweest, blijkt uit de resul
taten, die deze part-time leerlingen tot
heden toe bij de gehouden eksamens
hebben behaald.
De spontane medewerking van de be
drijven, die deze jongens een hele dag
afstaan is lovenswaardig, terwijl ze nog
bovendien de praktische opleiding ver
zorgen.
Begrijpelijker wijs zijn door dit samen
spel van bedrijf-leerlingstelsel en school
kontakten gelegd, die een zegenrijke uit
werking hebben en waarvan deze jongens
direkt profiteren.
Door het veelvuldig uitwisselen van ge
dachten en het aanhoren van kritische
opmerkingen van de kant der bedrijven,
kwam het bestuur tot de konklusie dat
het wenselijk zou zijn voor de jongens,
die zich geplaatst wensen te zien in de
specifieke landbouwsmederijen en land-
bouwgarages, een verdere opleiding in
de vorm van een kopklas „Landbouw
werktuigen en traktorenherstellen” te
creëren.
Van de zijde van de aannemers kwam
meermalen de wens naar voren, bij de
opleiding van de leerlingen in het vak
timmeren, aandacht te besteden aan het
steeds meer opkomende vak „beton-
timmeren” en „stellen”
Aan deze beide wensen, zowel van de
smeden als die van de aannemers kon het
bestuur althans direkt geen gevolg geven.
Het zat nl. midden in de problemen van
de bouw van een nieuwe school, welke in
de jaren van schaarste op de geldmarkt
bijzonder zwaar drukten.
Echter na de officiële ingebruikneming
van de nieuwe school op 13 maart 1953,
kreeg het bestuur de handen vrij en wer
den voornoemde wensen, geuit door het
bedrijfsleven, weer actueel.
Tijdens de eerste bestuursvergadering
met de opvolger van Inspekt. Faber, de
nieuwe Inspekteur de heer van Waege-
ningh, werd dan ook besloten om te
komen tot het stichten van een kopklas
4e week januari 1934.
100 vel prima schrijfpapier 35 cent.
Boekhandel A. J. Osinga.
Het café „De Groene Weide” zal onder
architectuur van de heer G. van der Zee
geheel worden verbouwd.
Te koop 5 loopvarkens. H. Stremler,
Hieslum.
Dat sei it aid wiif ek en hja siet mei it
gat yn de brannettels. Sokssahwat moatte
de lju wol tinke, dy’t op it heden wen je
yn of om ien fan de lytse doarpen, hwer-
fan Fryslan sa’n trijehündert sjen lit.
Grif, gjin minske kin it mear oars sjen,
dizze lytse doarpen sitte mei it gat yn
de brannettels.
En it hat in goed ding west, dat okker-
deis op in gearkomste fan de Stifting
Fryslan foar maetskiplik wurk, dy’t yn
Aldeskou halden is, trije fakminsken har
Ijocht skine litten hawwe oer de takomst
fan it plattelan en de doarpkes.
De ynlieding fan drs. B. Korstanje, wit-
tenskiplik ambtner fan it Ministery fan
Maetskiplik wurk, is tige de muoite wur-
dich, omt dizze deskundige net allinnich
düdlik sjen lit, hwat net meat to halden
is, as ek yn hokfoar rjuchting wy it sykje
moatte om to soargjen, dat it plattelan
goed biwenber bliuwt. Hy stelt, dat de
plattelanner tsj intwurdich folie mear eas-
ken stelt oan de libbensforsjenningen dan
eartiids. Hjir yn dizze kontreijen binne
de boeren en oare minsken op it platte
lan net folie oars yn har libbenseasken
as de measte minsken yn ’e stêd. De
klean, it husrie, de radio, de televisy, de
film, de muzyk, mar ek telefoan, elek-
trisiteit, geyser en douche, bliuwe net
buten it plattelan. De bihoefte oan goed
ünderwiis, sawol foar jonges en famkes,
wreidet him aloan üt en elk, dy’t tsjin
njoggen ure nei Boalsert, Snits, Harns
of Ljouwert iydt, sjocht de kloften plat-
telansjongerein nei de sintra gean.
Drs. Korstanje stelt, neffens my, alhiel
reëel, dat it lytse doarp en gehucht, gjin
takomst mear hat foar it plattelan. De
mooglikheden binne der to lyts, al hoe’t
de lju ek oan ei yen doarp hingje en der
1 fakentiids in bulte foar oer hawwe. De
Dêrneist binne fleurige doarpen mei fol-
dwaende libbensromte, dy't likernóch it-
selde karakter sjen litte. Drachten, de
Sweach, It Fean, Wolvegea, Easterwalde,
Appeiskea, Kollum, Bütenpost en mear
hjir yn de buert: Wytmarsum, Wommels,
Makkum, Koudum, dogge deselde tsjinst.
Ik freegje my óf, soe it plattelan der net
mear mei gebaet wêze, as soksoarte plak
ken foldwaende mooglikheden halde of
krije, dan oan elts lyts doarp steech fêst
to halden? Komt men der fierder mei as
Easterein, Rien en Itens, Kubaerd en
Spannum de stege kop der foar halde
om alles yn eigen doarp halde to wollen.
Hwant as men dat docht, sil ek Wom
mels net ütgroeije kinne en forlieze se
meimekoar de striid.
Ik wit wol, dat it net maklik is üt to
meitsjen, hwa bliuwe sil en hwat for-
dwine moat, mar men mei ek net forjitte,
dat it libben syn gong giet en dat de
struktuerforoaringen trochgeane. Mei de
tins: Wy binne de lésten fan de Mohi
kanen, tsj innet men de takomst net. En
it is yn de kearn in wanhoopsgedachte,
as men tsj in alles yn keare wol, hwat net
to kearen is.
Alle jieren wurdt emmers de striid
swierder foar it lytse doarp‘en de for-
skillen tusken de jongere minsken wurde
yn lytse en greatere plattelanssintra ek
hyltyd lytser. Hja moatte der dochs al
hinne om to learen, om in film to sjen,
nei de merk of nei de winkels. De brom
mer of de auto makket it harren folie
makliker as eartiids. Is it net yn to sjen,
dat soks oer in jiermannich jit folie ta-
nimme sil en is it dan in soune reaksje,
tsj in de rede yn, troch to fjuchtsjen?
In great diel fan it lan komt ier of let
ter under de ruilverkaveling. Dan wórde
de wenten dochs nei de sintra forpleatst,
dan komme de buorkerijen safolle moog-
lik oan de hurde dyk en sille de kansen
om mei gemak nei in sintrum to gean
wer tanimme.
Mar it is fan great bilang, dat plakken
as Wytmarsum en Wommels dan yn
steat bliuwe kinne. En dat kin allinne
as mei it stichtsjen fan saken, fabriken,
skoallen en sa mear, sokke plakken oan-
winne yn akkomodaesie. Dat se mei op
’e list komme foar ae takomst en net
troch in al to ünpraktysk fêsthalden ek
weikwine. It libben giet hurder as ear
tiids, it kriget aloan mear tempo, de men
taliteit fan it nije geslacht stelt him op
de takomst yn en dêrom sille oerheit en
liedende minsken tige rekken halde
moatte mei it forrin fan de tiid. Ik wit
skoan, dat net elk fuortendaliks dit mei
m.y iens wêze sil, mar de tiid sil leare,
dat allinnich in sintrum, hwat de mins
ken fodwaende biede kin, groeije kin.
Ek it aid wiif fan it sechje moat ien kear
üt de brannettels wei oars bliuwt se op
dat lang net noflike plak sitten.
goede wil is der wol, mar de mooglik
heden fan seal, lieding, kosten en sa
mear, kin men der net meat fine. Dochs
wurdt der faken in almeugend stik wurk
forsetten om dit to bihalden. Hwat der
fan aids yn sit, kin en wol men net los
litte en sa sjocht men tsjintwurdich jit de
wanhopige striid ta bihald fan it libben
op it lytse doarp trochgean. Net rounom
mear, mar yn Fryslan op hiel hwat plak
ken. De fraech moat steld wurde of men
lans dizze wei it plattelan yndied de
goede wei op helpt. Kin men yn Skraerd,
Longerhou, Skettens, Hichtum, Burch-
wert, neam mar fierder op, de lju jaen,
hwat hja op it heden mei rjucht freegje?
De feiten wize üt, dat dit yn it algemien
net mear kin.
En ek, dat it yn de takomst aloan minder
gean sil. Ommers, de oantallen jonge
minsken yn dizze lytse doarpen, wurde
minder, de easken fan de lju nimme ta,
de forkearsmooglikheden wurde greater.
Moat hjir striden wurde ta de léste pa-
troan of is it plattelan better üt mei de
beakens op tiid to forsetten. Is it net
better hwat minder, mar goede «sintra
foar it plattelan, meiinoar to bihalden,
dan allinnich fêst to halden oan dingen,
dy’t op den dür dochs net to halden
binne
Michiko Skoda, de verloofde van kroonprins Akihito van fapan, kreeg van
Osanaga Kanroji, chef ritueel aan het keizerlijk hof, de eerste les. De toe
komstige keizerin zal vertrouwd moeten raken met de zeer vele rituelen,
welke bet Japanse hof het gehele jaar door kent.
Ik wit skoan, dat it mei dizze saek mak
liker is it to sizzen as to dwaen. It Fryske
aerd hat ien eigenskip, hwertroch it bi-
nammen der hwat ütkypt en dat is de
trou oan eigen dingen. En der rekkent
mannichien ek under, dat hja op it foar-
ste plak har eigen doarp heechhalde. De
moaralisten leare üs lykwols, dat eltse
oerdriuwing fan in deugd in ündeugd
wurdt en it liket my ta, dat hjir soksoarte
fan oerdreaune trou om ’e hoeke kipet.
Dan soe it in spultsje wurde fan dy trije
jonges, dy’t op in flot fearen, mar sea-
gen, dat it harren net halde koe. Mar net
ien fan de trije woe der óf en doe hellen
se alle trije in wiete krous.
Men kriget de yndruk wol ris, dat it mei
de lytse doarpen dyselde wei op giet.
Nou soe men sizze kinne: lit mar gean
salang it giet, mar der sit in great gefaer
yn. As elts doarp op himsels dizze for-
Jerne striid trochfjuchtet, dan gean se
der allegearre oan en wurdt de totale
winst foar de stêd. Nou al fornimt men
skoan de greate süging fan de echte stêd-
den. Mei echte stêdden mien ik dan dy
plakken, hwer’t it folsleine mondaine
stêdslibben de toan oanjowt. Yn Fryyslan
is dat op syn heechst Ljouwert en vn
bipaelde opsichten Snits en Harns. De
oare stêdden binne plattelanssintra en
kinne allinnich op histoaryske grounen
stêd neamd wurde. Plakken as Frentsjer,
Drylst, Boalsert, Warkum, Hylpen, Sta
veren, Sleat en Dokkum binne neat oars
?s sintra foar it plattelan, mei in tige
biskieden stêdskarakter.
Toen deze 2e uitbreiding haar beslag
had gekregen, meende het bestuur de
nodige rust te kunnen betrachten, totdat
de uiteindelijk te klein geworden school
definitief kon worden uitgebreid.
Deze veronderstelling heeft niet lang
stand gehouden, door de steeds groter
wordende toeloop van
daardoor groter aantal
uitbreiding van 1
dig.
De kantine-hulpgymnastieklokaal ver
loor steeds meer haar status van kantine.
Door vermeerdering van klassen kwamen
ook steeds meer lessen lich. opvoeding
op het rooster te staan.
En daar, nu door het grotere totaal aan
tal leerlingen ook steeds meer overblij
vers zich aanmelden, dat er zich een toe
stand ontwikkelde, die op den duur niet
meer verantwoord was.
Temeer daar in een lokaliteit waar voort
durend geturnd wordt een lucht blijft
hangen, waardoor zo’n ruimte totaal on
geschikt wordt voor overblijflokaal en
men de jongens daarin niet kan laten
eten. Deze toestand schreeuwde om een
oplossing.
Definitieve afbouw van de school op
korte termijn was onmogelijk, gezien de
lange lijst van urgente gevallen en de
nog heersende bestedingsbeperking.
Op zeer gelukkige wijze kwam het be
stuurslid de heer Jorritsma op het lumi
neuze idee, om op gemakkelijke en daar
door goedkope wijze een 3e loods te
bouwen.
Gebruikmakend van het stuk terrein lig
gend tussen de noordgevels van de werk
plaatsen en de ringmuren om het school
terrein aan de noordzijde en dit te over
dekken, zulks met gebruikmaking van
bewuste eindgevels en ringmuur als zij
muren, af te sluiten door houten fron
ten, is er een prachtig lokaal ontstaan
waarin de kopklas landbouwwerktuigher-
stellen is ondergebracht. Voor de nog on
bezette uren doet dit lokaal dienst als
bankwerkerij, vanwege de zware bezet
ting in de afdeling metaalbewerken.
De vrijgekomen ruimte waarin de kop
klas Landbouwwerktuigenherstellen was
gehuisvest was toen te veranderen tot
kantine.
Het plan Jorritsma werd voorgelegd aan
de Inspekteur en op zijn advies aan het
Dep. van Onderwijs, Kunsten en Weten
schappen.
Na veel besprekingen betreffende de
bouw en de financiering, kon uiteinde-
Duidelijke taal.
Regeren is vooruitzien. Dit is een ge
meenplaats geworden, maar juist daar
door is misschien de waarheid ervan ver
bleekt. Niettemin is het een waarheid.
Dat de resultaten bij de eindexamens en
op de scholen steeds slechter worden is
een bekend feit. Het verlagen van de
standaard helpt niet voldoende, want het
is duidelijk dat ergens een grens moet
liggen: men kan niet aanhouden met ver
lagen en met clementie ten opzichte van
prestaties.
Ziehier een aanhaling, die een zo duide
lijke taal spreekt dat men geen onderwijs
deskundige behoeft te zijn om te begrij
pen dat we voor een afgrond staan, ster
ker nog: dat we tot toestanden komen,
zoals die in 1863 bestonden, het jaar
van de aanneming van de wet op het
M.O.
„Als zich geen bevoegden of bezitters
van althans een kandidaats- of A-diplo-
ma aanmelden, moet bij allerlei instan
ties naar mogelijk niet-ongeschikte
zocht worden. Bevoegden, die bij
benoeming zouden hebben, onder-
gebreken
weest, wordt hun soms een vaste
stelling gegeven, ook weer op te
willend verleend krediet”.
Nadat de huidige Technische School te Bolsward als Lagere Tech
nische School op 18 mei 1949 is gestart, verlieten aan het einde
van de kursus 1951 de eerste leerlingen met een getuigschrift de
school. Het was in de tijd dat Prof. Roeterink op een vergadering
te Leeuwarden een lans brak voor de opleiding volgens het leer
lingenstelsel en hij had vooral op het oog om de leerlingen die van
de L.T.S. afkwamen, op te vangen in het leerlingenstelsel en ze
verder te bekwamen. In diezelfde tijd werd er van de zijde van
het Departement van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen propa
ganda gevoerd voor het part-time onderwijs, dit onderwijs moest
dienen ter aanvulling van de theoretische kennis van de jongens die
de opleiding volgens het leerlingenstelsel volgen.
landbouwwerktuig-herstellen en een kop
klas Metselen-betontimmeren en stellen.
Afspraak was behoedzaam te werk te
gaan.
Inspekteur en het bestuur wilden
dat straks de ge
ook bestaansmogelijkheid zouden
adviezen werden ingewonnen,
Stichting „Smecona” en de Stichting
De door de Inspekteur gemaakte in-
ngs die bedrijven waar-
kon worden aangenomen dat zij be-
-^-ii:-j voor een dergelijke opleiding
hadden, leverde overtuigend materiaal op,
die allen hoopvol stemde.
Na alle voorbereidende werkzaamheden,
volgde de aanvraag bij de Kroon.
Het uiteindelijke resultaat was, dat op
1 augustus 1955 kon worden gestart met
de beide klasse^.
De nodige huisvesting voor deze klassen
moest vanwege de oouwstop, tijdelijk
worden verkregen door het bouwen van
een loods.
Ook was de school te Bolsward de eerste
school die werkelijk een kopklas Land
bouwwerktuigenherstellen begon.
Richtlijnen waren er praktisch niet.
Langs de weg van het experiment moest
een outillage worden samengesteld.
Dit was bepaald niet eenvoudig en dat
is het vandaag de dag nog niet.
3
