y fff ZIEK ZIJN EN NUTTIG ZIJN komt goed op gang Dorps- en buurthuiswerk in Friesland J. S. Fan de Martinytoer IlJ Tj. de J. Buurthuis Murmerwoude schakel in landelijk televisie-onderzoek STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND N.N.W.B. Avond-vierdaagse en Jeugd Avond-vierdaagst 1959 Ledigheid bestrijden, verzacht het lijden Wandelsport De Molkridersliappe Zilveren filmpjes 2e tveek mei 1934. |L r 1 55e JAARGANG No. 35 DINSDAG 12 MEI 1959 DE GAULLE HAD EEN ONTMOETING MET JEANNE D’ARC bakkersknechtje yn de tweintiger jierren makke is- undergone. Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS Uitgave: A. J. OSINGA N.V., Bolsward Administratie- en Redactie-adres; Marktstraat 13 Telefoon 451 - Na 18.30 uur 305 of 335 (K 5157) 'er fan Ie tafel Abonnementsprijs f 1.90 per kwartaal (bij vooruitbetaling) Giro 887926 Advertentieprijs: 13 cent per min Ingezonden mededelingen dubbe1 tarief Handelsadvertenties bij contract reductie olswards Nieuwsblad Waarin opgenomen: De Bolswardsche Courant, Westergoo en De Jong’s Nieuwsblad Siz net alles hwat jo witte, mar wit wol altyd, hwat jo sizze. Eén der ernstigste gevolgen van ziek-zijn is de gedwongen ledigheid. Die lediggang bestrijden is de taak van het Welfare-werk van Het Nederlandsche Roode Kruis. En met dit werk heeft men, na het gebruikelijk moeilijk begin, prachtige resultaten bereikt. Men moest even aan het idee, wennen, de vele de aan Op zaterdag 23 mei 1959 organiseert de Sneker Politie Sportvereniging voor de He maal de „Waterpoortmars”, over afstanden van 25, 15 en 10 km. Ook nu zijn er weer fraaie groepsprijzen beschik baar gesteld en wordt aan een ieder, die de tocht volbrengt, een herinneringsme- daille uitgereikt. „levend begraven”-zijn is het gevoel van nutteloosheid, het niets-meer-kun- nen-doen. En hier heeft, in tal van gevallen, het „Welfare”-werk een nieuw verschiet ge opend. Gezonde mensen vragen zich wel eens af, of dit werk nu inderdaad bevredigt, omdat het „slechts tijdverdrijf” schijnt. Maar vooral dankzij de stimulerende activiteit van de Welfare-werkers komen hier vaak gaven en talenten naar voren, tot dan toe onvermoeid, zodat de zieke aan zijn werk het teken van zijn per soonlijkheid kan geven. Niet alleen nut tige, maar ook zeer mooie en zelfs kunst zinnige wekstukken worden vervaardigd. Er is ook de mogelijkheid tot verkoop waardoor de zieke over „eigen verdiend geld” beschikten waardoor het soms zo wreed geknauwde zelfrespect weer opveert. De Noord Nederlandse Wandelsport Bond organiseert de Avond-Vierdaagse wandeltochten dit jaar in de week van 8 tot en met 13 juni. Deze tochten zijn uitgegroeid tot een van de grootste sportevenementen in het noorden en worden voor de senioren dit jaar voor de 15de maal, afstanden 3 x 15 en 1 x 20 km en voor de junioren voor de 8ste maal, afstanden 4 x 10 km georganiseerd. Evenals voorgaande jaren kan men ook aan één dagtocht deelne men. Het totale aantal deelnemers bedroeg in 1958 24.000, waaronder 17.000 junio ren. De tochten worden dit jaar in 52 aniseerd er wordt een record aantal deelne mers verwacht, aangezien het aantal or ganiserende plaatsen weer met 5 is uit gebreid. De tochten worden Bolsward, Wommels 1958 24.000, waaronder 17.000 junio- r— rx- -J. 1-. plaatsen in het noorden georgi en er wordt een record aantal Mar de tiid stiet net stil. Yn in great diel fan de biroppen is yn de forroune jierren aloan mear it frije rjucht fan fês- tiging oan bannen lein. Foar party bi roppen: medici, apothekers, ünderwiis- Iju, notarissen en sa, wie dat al lang sa, mar binammen de middenstan en de ambachten hawwe oan har leden bipael- de easken steld en de fêstiging dêrfan ófhinkelik makke. Yn de ambtlike wrald is dit ek folslein trochfierd. It meast frij binne jit de fabriken en hannelsbidriu- wen, mar ek dér wurdt hoe langer hoe en skoal- :rijen. - boer yn dizzen foar de twadde kear mient, dat soks yn d O Or-Cl I-TTcl/"/-! I X-1 *-* X-L. L, X. timmerman, de smid en de skearbaes, bipaelde easken foldwaen, mar it - sjocht yn it algemien wol yn, dat ek de jonge boer in goede oplieding en ün- derwiis ha moat, mar soks moat frij bliuwe. Ek as de jonge boer dat net hawn hat of net folgje koe, moat hy dochs boer wurde kinne. By in great diel fan de agrariërs is tsjinstan en tsjinsin as men it wurd fêstigingseasken ütsprekt. Nei myn oertsjügihg to’n ünrjuchte. Fêstigingseasken foar de jonge boer bin ne, sa’t ik it sjoch, in eask fan de tiid, in eask^fan de posysje, dy’t de agrariërs yn üs lan op it heden ynnimme en in urgint programmapunt foar har organisaesjes. Om gjin misforstean op to roppen, wol ik daliks fêstlizze, dat dit net slacht op de ynrjuchting en greatte fan de bidriu- wen, mar allinnich op de persoan fan de takomstige jonge boer. Dat ik mei it üt- sprekken fan myn miening net ta kin, mar oantoane moat, hwerom ik dat sa sjoch, bigryp ik tige skoan. By libben en wolwêzen sil ik de oare kears wiidweidich oanjaen, hwerom ik dizze kwestje fan great bilang achtsje foar de takomst fan de Nederlanske boer en ik hoopje, dat dit diel fan it wetsünt- werp, dat klear leit foar de opfolgi Minister Vondeling net under de rekket. Dat soe net minder as in herhel- ling wêze fan in histoaryske flater, dy’t yn de tweintiger jierren makke is en de agrariërs op ’e ranne brocht hat fan de ündergong. Mar dêroer dan de oare kears. land. Enfin, Murmerwoude is de derde plaats geworden, waar dit onderzoek wordt gehouden, hier speciaal gericht op de plattelandsbevolking en de platte- landsjeugd. Dit onderzoek wordt ingesteld onder lei ding van prof. Ten Have en prof. Bon man. En, het feit, dat Murmerwoude hierbij is ingeschakeld, bewijst, hoeveel er, ook bij het dorps- en buurthuiswerk, met enthousiasme bereikt kan worden. Reeds enige tijd staat het televisietoestel in het buurthuis De Sprankel en reeds enige tijd plukt men de vruchten van dit bezit zoals Friesland straks de vruch ten zal plukken van de buurt- en dorps huizen, die met veler samenwerking en dank zij enthousiasme tot stand komen en zo een bijdrage zullen leveren tot de zo veelbesproken „leefbaarheid” van het Friese platteland. Het buurt, en dorpshuiswerk in Fries land komt goed op gang, dat simpele, maar niettemin uitermate belangrijke feit kan met voldoening worden gesteld, voldoening niet slechts omdat het voor beeldige werk, dat al vele jaren onder meer in Jubbega werd verricht, in vele plaatsen navolging heeft gevonden, maar voldoening ook om het enthousiasme, waarmee in alle delen van de provincie wordt gewerkt. Er zijn thans in Friesland omstreeks 35 buurt- en dorpshuizen, waarbij de bevol king van zeker evenveel plaatsen nauw betrokken is en waarin honderden Frie zen niet alleen op een zinvolle wijze hun vrije tijd besteden, doch tevens hun ken nis op velerlei terrein verrijken. De buurt- en dorpshuizen zijn in steeds ster ker mate bezig een belangrijke bijdrage te leveren tot beter samenleven en sa menwerken en verheugend hierbij is, dat gemeentelijke en provinciale over heden, evenals trouwens de rijksoverheid dit werk steunen op een wijze, die een verdere ontplooiing mogelijk maken. Wij hebben onlangs de opmerking ge hoord, dat buurt- en dorpshuizen mo menteel een mode-artikel zijn. Wel, laat het zo zijn, maar met de termen sociale en culturele verheffing en de „bewoon baarheid’’ ofwel de „leefbaarheid” van het platteland, is het niet anders. In dit schema kunnen de buurt- en dorpshui zen een belangrijke rol vervullen. De taak van het dorpshuis begint al, zonder meer, bij het verenigingsleven. Heel lang hebben de herbergen onderkomen ver schaft aan de dorpsorganisaties, maar langzaam is daarin een kentering geko men. De herbergzalen voldeden dikwijls niet meer aan de eisen en er waren ook andere redenen, die leidden tot oprich ting van dorpshuizen, waarin het plaat selijke sociale- en culturele leven kan bloeien. Daarnaast zijn de buurthuizen ontstaan, waarin de leden van de ge meenschap een trekpleister vonden, zich in meerdere opzichten konden ontplooien en elkaar beter leerden kennen. Zo is in Friesland langzamerhand het buurt- en Nou driget itselde gefaer as yn de jier ren nei de oarloch T4-T8. Doe waerd de soasiale wetjowing gans forbettere, de kollektive leankontrakten yn de yn- dustry algemien tapast, de marges foar winkels en ambachtslju fêststeld, folie meat fêststelde prizen foar forpakte pro- dukten ynfierd, koartom yn in great diel fan de biroppen waerd de ünbiperkte konkurrinsje tobek krongen troch de soasiale gerjuchtichheit. De agrariër lib- be doe jit yn de miening, dat soks buten him om gyng en dat dit yn de lanbou nea koe. Hja wiisden de arbeidswetten óf en arbeiden op eigen aventuer fierder. It hat doe binammen de hear J. Smid west, dy’t mei klam nei foaren brochte, dat dit utrinne moast op in situaesje, hweryn de agrariër, as iennichste ünbi- skerme groep, de hiele boppelêst fan de mienskip op syn dak krije soe. Hy hat mear as gelyk krige, hwant yn de triti- ger jierren koene alle biskerme groepen harren pak op oaren ófskouwe, oant hja op de ünbiskerme boer torjuchte kamen, dy’t se net kwyt koe en der under bi- swykte. Smid stelde torjucht: of allegear- re in bipaelde biskerming of allegearre frij. De tiid hat him rjucht dien. De fout fan de earste wraldoarloch waerd net wer makke, ek de agrariër waerd to rjucht opnomd yn de soarch fan de Up in krusp der jit altyd wifkjen en driigjen by de agrariërs. Hokfoar kant wolle hja üt? Ekonomysk twinge de feiten ta sterke je mei i' wol yn, dat hja net lan, mar mienskip as boarch nedich hat. Of wol men it oars sizze: sunder in garansje fan minimumprizen kin de Nederlanske boer de bidriuwsrisiko’s net drage. Op dit stuit tinkt gjin forantwurdlik man der oan om dizze prinsipiële garan sje los to litten. Dit is jitteris düdlik wurden üt de ienstimmige miening fan it S.E.R.-rapport. En dêr mei men bliid mei wêze. Hwant stie dat yn ’e kiif, dan soe de boerestan great gefaer rinne tobek to fallen yn de ünmaetskiplike situaesje fan de foarbije tiid. Dit haldt lykwols ek bilangrike konsekwinsjes yn foar it hiele libbenspatroan fan de agrariër, hwant syn ekonomyske en soasiale oan- spraken hawwe allinnich mar doel en rjucht as hy ré is folslein diel to wur den fan it folk, hwerfoar hy arbeidet en dat syn bistean reedlik feilich stelt. Dizze konsekwinsjes kin men it maklikst om- skriuwe as men stelt, dat de agrariër eko nomysk, soasiael en kultureel op it peil Sprankel” te Murmerwoude. Dit buurt huis' is een centrum in de meest ruime zin, want De Sprankel heeft een aantal filialen in andere dorpen en „beflapt” straks vrijwel de gehele gemeente. In Murmerwoude, Broek onder Akker- woude en Rinsumageest draait het werk al uitstekend en straks wordt er uitge breid met een filiaal in onder meer Zwaagwesteinde en Veenwouden. Het buurthuis in Murmerwoude wordt voorts betrokken bij een uniek onderzoek met betrekking tot de televisie. Juist op het moment, dat er in drie plaatsen, name lijk in Rotterdam, IJmuiden en een nog nader te bepalen plaats op het platte land, een sociologisch onderzoek zou worden ingesteld naar de invloed van de televisie, verscheen de directeur van het buurthuiswerk in Murmerwoude bij een grote televisietoestellenfabriek in ons Van hoe grote betekenis het buurthuis in het nieuwe magazijn van het Rode Kruis aan het Leeghwaterplein te den Haag is een grote afdeling, die op het eerste gezicht aan een warenhuis doet denken. Lappen stof in alle kleuren, vellen leder, bundels raffia en pitriet, snoeren met duizenden kralen in alle tinten en vor men, strengen wol en zelfs modelbouw- dozen zijn er op de honderden meters lange stellingen gestapeld, soort bij soort, kleur bij kleur. Vanuit dit magazijn ontvangen de vele zieken, die door het „Welfare”-werk be zigheid gevonden hebben, hun materi alen. De omzet van deze „winkel van Sinkei” bedraagt f 400.000,per jaar. Niet minder dan 25.000 patiënten vormen de „klanten”, die worden bijgestaan door 115 vaste medewerkers na een vrij zware studie hebben die het diploma „bezigheids-therapeut” verworven) en 2700 vrijwilligers (en vooral -sters). yn syn gehiel op stiet en yn de takomst op stean sil. Foar party saken ünderfynt men dat nou al. De leanen en arbeidsbitingsten wurde yn de lanbou hoe langer hoe mear gelyk oan dy fan oare tsjinsten. It ünderwiis en de oplieding geane dy- selde kant üt, deTiutillaezje fan de wen- ten, de meubilearing, wetterlieding, elek- trisiteit, telefoan binne drok dwaende de efterstan yn to heljen. Alhiel torjuch te hwant it iene ferget it oare. Rounom, der’t dizze dingen bilangryk binefter bliuwe by dy fan it hiele folk, üntbrekt ek it motyf de bileaning op itselde peil to bringen. Hwant gelykweardige bilea ning freget ek gelykweardige prestaesjes en dizze lizze yn it hiele libbenspatroan en net allinnich yn it kwantum molke. It Nederlanske folk hat it systeem fan de garansjeprizen oannomd om soasiale re denen en dus moat hjir ek in maetskip- lik andert op jown wurde. Hwat hat Qabe Skroar us hjoed p p to sizzen o.a. gehouden te en Workum. Schorten en soldaten. Het is dikwijls verbazingwekkend wat deze zieken presteren. Zeer sterk was dit het geval toen een Welf are-werkster eens, in een stemming van „je kunt nooit weten”, met een zending te bor duren schortjes verscheen op de zaal van een militair hospitaal! De zieke landsverdedigers lieten het aan commen taar niet ontbreken, maar eindelijk be sloot één hunner het eens te proberen Aan pottekijkers en adviseurs ontbrak het niet, maar deze stuurlui-aan-wal, de pres taties van hun kameraad ziende, namen uiteindelijk óók de borduurnaald ter hand. En het resultaat? De mannen toonden in dit opzicht een zeer bijzon dere begaafdheid en de aldus fraai ge borduurde schortjes werden door de res pectieve dames hoog op prijs gesteld. rx 1. 1 maar het werd een succes! Dankzij modern materiaal en toepassingsmogelijkheden voldoen werkstukken aestbetisch en practisch hoge eisen. De patiënt heeft het prettige gevoel, dat hij weer iets presteert en familie en vrienden constateren zijn activiteit met vreugde. De muur rondom de patiënt is doorbroken Vergeten groep. Vooral voor de langdurig-zieken bete kent dit werk een uitkomst. Maar al te vaak behoren zij tot de vergeten groepen. Zij zijn al zo lang ziek, dat ze in som mige gevallen nimmer meer bezoek krij gen, afgesloten zijn van de wereld, die voortaan voor hen begrensd wordt door de wanden van de ziekenkamer. Eén der gevolgen van dit als het ware Der ried in molkwein oer de dyk It wie it brea, it wie syn ryk Dit eintsje ried hy dei oan dei Sünder geseur en sünder geklei. De happe roun der monter foar Hie faeks in gong hast as it spoar Dit die hy al in jier as tsien It is foarby, it is nou dien. Nou rint de happe yn it lan Mar hat 't noch altiid foar ’t forstan Nei’t melken moat ik nei de stêd De baes hellet my wer fan it mêd. It is foarby, hy bliuwt dêr rinnen Stiet dêr stümsk mar hwat to stinnen Hy fynt it sleau en is mar prot Is dit de ein, is dit syn lot? De baes wie altiid tige gol As happe mocht hy soks ek wol Hja gyngen togearre lans de dyk Dêr lei har brea, dêr lei har ryk. Vereist: Trouw •Niet alleen in de grote stads-ziekenhui- zen en -hospitalen komen de Welfare werkers van het Rode Kruis. Dit werk geschiedt overal, in Aalten, Baambrugge,' Castricum, Dinxperlo, Em. mercompascum en ga zo het hele al phabet maar langs, hoofdzakelijk door dames, die daarvoor een speciale oplei ding hebben gehad. Geen liefhebber, geen „liefdadigheid”. Maar het eist van de werksters doorzet- tingvermogen en trouw. Heeft men een vaste middag voor dit werk, dan moet men op die middag ter beschik king zijn, ondanks verjaardagen, feestjes e.d. De patiënt móet op die middag kunnen rekenen, hij moet kunnen voortgaan met zijn werk. Het is een mooie en dank bare taak, maar men moet het als een „taak” en niet als een liefhebberijtje aanvaarden. Wanneer men denkt aan het Rode Kruis, denkt men vaak aan grote rampen, veraf en dichtbij, aan georganiseerde hulpver lening op grote schaal. Maar in het da gelijks leven van tienduizenden zieken in ons eigen Nederland neemt het Rode Kruis een zeer belangrijke plaats in. Niet alleen door het Welfare-werk, maar ook door lectuurverspreiding (in 1958: ontvangen ca. 750.000 kg. tijdschriften en ca 145.000 boeken). Ook door de unieke vakantie, die de langdurig-zieken wordt bereid door de zomerse boottochten, welke thans kun nen plaatshebben met het eigen Rode Kruis schip, de „Henry J. Dunant”. Maar het Welfare-werk heeft voor hen wel de grootste betekenis. De Welfare-werker onderricht en helpt niet alleen, maar is vaak in vele opzich ten een schakel met de buitenwereld, door verschillende boodschappen te doen en bemiddeling te verlenen bij contact met sociale instellingen, ontwikkelings cursussen e.d. en, wanneer de patiënt weer terug kan keren in de maatschappij, door die terugkeer zoveel mogelijk te vergemakkelijken. Ook dit werk kost geld. De kosten stij gen steeds, want het aantal dergenen, die ervan profiteren, gaat ook gestadig omhoog. Éénmaal per jaar vraagt Het Nederland se Rode Kpuis in een speciale campagne- week aandacht voor haar werkzaamhe den. Daarom rekent het Rode Kruis straks, wanneer de bussen weer ramme len en de collectanten langs de deuren gaan, ook op Uw hulp. Het dankoffer voor Uw eigen gezond heid opent vele zieken een deur naar het leven. De directeur van het buurthuiswerk m Dantumadeel, de heer J. Goudswaard met een televisieclubje in het buurthuis „De Sprankel”, dat ingeschakeld wordt bij een uniek landelijk onderzoek naar de invloed en de betekenis van de televisie. Voor de kathedraal van Ofleans heeft president Charles de Gaulle een aan gename ontmoeting gehad met feanne d’Arc. Vrijdag werden in Orleans de traditionele feesten gevierd' rond de figuur van Jeanne d’Arc, welke rol dit jaar door de studente Claire Dechamps werd vervuld. dorpshuiswerk op gang gekomen en sinds enkele jaren is de ontwikkeling op dit terrein uitermate’gunstig. Er zijn in Friesland nog typische over gangsvormen, maar vrijwel overal wordt het buurt- of dorpshuis gedragen door •de gehele bevolking, zoals zich hier en daar ook de gehele bevolking inspant om een dergelijke baken in het zich snel wijzigende platteland te stichten. Bij de totstandkoming van buurt- en dorpshui zen verleent de overheid een belangrijke subsidie, doch een deel van de kosten moet door de bevolking zelf bijeenge bracht worden. Dat geschiedt dikwijls op een originele manier, zoals bijvoor beeld in Vegelinsoord in de Haskerveen- polder, waar men lammeren houdt en konijnen fokt en een gift vraagt van alle jarigen, alles ten bate van het dorpshuis. Men eet er snert voor en oliebollen en straks staat daar een dorpshuis als een monument voor eensgezinde samenwer king. werk is, dat sindt 1929 in Jubbega wordt gedaan, is genoegzaam bekend. Jubbega heeft op het punt van het buurthuiswerk in Friesland de spits afgebeten, en hier is het buurthuiswerk het oudste. Het meest omvangrijke is het buurthuiswerk, zoals dat thans in Dantumadeel reilt en zeilt, met als centrum het buurthuis „De Plaatsing gezocht voor voor kost en inwoning. De Italiaanse pastoor Alba heeft een fiets geconstrueerd, waarmee iedere wiel rijder een snelheid van 60 km per uur kan halen. Deze uitvinding betekent een revolutie voor het fietsminnend publiek. Duitsers, die door Joden worden aange sproken worden in „Der Angriff”, waar van Göbbels vroeger de leiding had, ge adviseerd te antwoorden: „Mijnheer, U vergist zich, u bent nog niet -geëmi greerd”. Bij gebrek aan voldoende grondstof zal de vleesmeelfabriek te Bolsward worden stopgezet. Het personeel wordt ontsla gen. Sterke kousen vanaf 34 cent. Allerliefste zomerjaponnen f 1,75, Polo-shirts 90 cent. B. J. Zantman, Bolsward. De eerste diesel-elektrische treinen tus sen de grote stations. De eerstaankomende in de Friese elf- stedenrijwieltocht waren de renners (om 2.03) Ki. de Vries, Workum; A. Feit- sma, Hijlaard; H. bij de Leij, Stiens en M. Dijkstra, Hijlaard. Om 5.32 kwam de eerste dame binnen. Het was een Bols- wardse, mej. Jo Kramer. Zij kreeg een elektrische fietslamp. De jongste dame, mej. Foekema uit Blauwhuis kreeg een ik< yntegraesj wol yn, di tuer farre kinne, DE TAKOMST FAN DE BOER (7) Op in krüspunt fan wegen steande, is jen en ;rariërs. Hokfoar kant wolle hja üt? it hiele folk, hja sjogge iger op eigen aven- dat har bistean de mear in bipaelde foaroplieding e letype frege om in bigjin to krij It liket derop, dat de de agraryske wrald net thüs heart. likegoed as master en dümny, moatte oan fy/J boer-wêzen moat frij bliuwe. Grif, hy

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Bolswards Nieuwsblad nl | 1959 | | pagina 1