WACHTEN OP DE DADEN VAN HET
KABINET DE QUAY
RUSSEN TRACHTEN IN GENEVE AAN TE
PAPPEN MET ENGELAND
mm
Buitenlands Overzicht
compromis
Gouden filmpjes
STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND
Waarin opgenomen: De Bolswardsche Courant Westergoo en De Jong’s Nieuwsblad
Jan Eduard de Quay
Voorstellen bieden weinig houvast voor
Wensen van het
Landbouwschap
-
55e JAARGANG
No. 37
VRIJDAG 22 MEI 1959
PYT.
BOUW AAN HET „ZONNEHUUSKE” BEGONNEN
25-jarig jubileum van meester Luxwolda,
schoolhoofd te Witmarsum.
Flugge sprekkers binne fakentiids
stadige tinkers.
Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Uitgave: A. J. OS1NGA N.V., Bolsward
Administratie- en Redactie-adres;
Marktstraat 13
Telefoon 451 - Na 18.30 uur 305 of 335
(K 5157)
Abonnementsprijs t 1,90 pet kwartaal
(bij vooruitbetaling)
Giro 887926
Advertentieprijs: 13 cent per mtB
Ingezonden mededelu gen dubbe tarief
Handelsadvertenties bij contract reductie
4e week mei 1909.
Bols war ils Nieuwsblad
ongerust te maken, want onbe-
gemeld
buiten-
aan
werkt, zo-
wetenschap
van de Ver.
Boternotering. SneekBoerenboter f 46,
Fabrieksboter f45. Leeuwarden: Boeren
boter f 46 a f 46,50, Fabrieksboter f 44
a f45.
het
de for
mateur enkele wensen geuit, die het land-
Volgende week zullen in de Friese Zuid
westhoek de eerste maaiers arriveren om
de zeis te zetten in het schaarse gras.
Duitse maaiers worden niet meer aange
troffen. Het maaiersloon bedraagt f 2
tot f 2.55 per p.(ondemaat?).
It bliek in dreech eksamen,
kammetnetsformateur
’t gong yn forkearde banen
mei de ütslach wie 't meleur
doe holp freon Beel in hantsje
en waerd him ’t boadskip stjürd
ik foun in mannich mantsjes
doch jdu ’t eksamen oer.
Nou dat soe flot forrinne,
de ütslach foarüt wis
hy brocht de Keninginne
fluch in ministerslist
hy sei: Ik hie ’t noait rédden
sünder myn trouwe maet
ja, Beel dat is in glêdden,
in fakman, wiis-paraet.
Ik krige ’t yn ’e gaten
ik makke as dilletant
in mannich rare flaters
dat’s to bigripen, hwant,
och, alles moat earst leare
binamme polityk.
Oan Beel earbiedich eare,
dy sette my in pyk.
Ré om fan wal to stekken
as nije Steatskaptein,
ha ik 't wol yn ’e rekken
hja sett’ straks fül ütein
de hearen opposanten
tsjinwyn sil gau fornomd
neist dat ik fan alle kanten
yn woelich wetter kom.
Wy wachtsje óf, mei spanning
Wy winskje foar de steat,
kaptein, fracht en bimanning
sukses, bihalden feart.
West en Oost hebben hun voorstellen ter conferentie van Genève op
tafel gelegd. Nieuws bevatten ze eigenlijk niet. Uit wat zo voor en
na bekend werd, wist men de inhoud al ongeveer. Het Westelijk
plan omvat een regeling van de Duitse kwestie en voor de Europese
veiligheid in vier etappes en fazen.
Het Russische voorstel dat ter tafel
werd gebracht was al eerder gedaan
nl. in januari 1959 toen de Russen,
zich bereid verklaarden het Berlijnse
vraagstuk te bespreken in het kader
van een discussie over een vredes
verdrag met een geconfedereerd
Duitsland, waarin dus de beide
Duitslanden los verbonden zouden
zijn met ieder hun eigen regerings
vorm, of over een vredesverdrag
met beide Duitslanden afzonderlijk.
Deze beide staten zouden de huidige
grenzen krijgen; als Oostgrens zou dus
de Oder-Neisse grens moeten worden er
kend. Zij zouden geen atoomwapenen,
raketten en duikboten mogen bezitten.
Eén jaar na het in werking treden van
het vredesverdrag zouden alle buiten
landse troepen Duits grondgebied moe
ten hebben verlaten. Duitsland zou niet
tot een militair of politiek blok mogen
toetreden, waaraan niet wordt deelgeno
men door alle ondertekenaars van het
vredesverdrag.' Duitsland zou zich vol
gens het Russische plan moeten terug
trekken uit de N.A.V.O., het pact van
Warschau en de Westeuropese unie.
West Berlijn zou tot op het ogenblik dat
Oost- en West-Duitsland worden here-
ningd, een gedemilitariseerde staat, met
een speciale status moeten zijn.
In de eerste faze zouden West- en Oost-
Berlijn na vrije verkiezingen worden her
enigd terwijl de vrije toegang tot de stad
zou worden gegarandeerd door de Grote
Vier, die ook troepen in de stad zouden
mogen handhaven. In dezelfde faze zou
den de Grote Vier een verklaring afleg
gen inzake de Europese veiligheid, nl
dat zij geschillen op vreedzame wijze
zullen regelen, geen geweld zullen ge
bruiken en hulp aan een aanvaller zullen
weigeren. In de tweede faze zou een
gemengde commissie voor geheel Duits
land belast moeten worden met het ver
sterken van technische contacten, het be
vorderen van een ontwerp-kieswet voor
heel Duitsland, die dan nog aan een
volksstemming zou moeten worden on
derworpen. Deze gemengde commissie
zou moeten bestaan uit 25 afgevaardig
den uit West Duitsland (met 52 miljoen
inwoners) en 10 afgevaardigden uit
Oost-Duitsland (met 17 miljoen inwo
ners). Besluiten in deze commissie zou
den met een meerderheid van drie vier
den moeten worden genomen. Op het
gebied van de veiligheid zouden maat
regelen genomen moeten worden die
zouden leiden tot het instellen van een
bepaalde zóne waarover men elkaar we
derzijds militaire inlichtingen verstrekt,
men zou de strijdkrachten van de vier
bezettende mogendheden en hun bewa
pening moeten beperken en Duitsland
zou zich moeten verplichten geen atoom
wapens en wapens van chemische of bio
logische oorlogvoering te vervaardigen,
evenals enkele meer oostelijk gelegen
landen dat zouden moeten doen.
In de derde faze zouden verkiezingen in
geheel Duitsland moeten worden gehou
den voor een parlement, dat een grond
wet zou moeten opstellen. Deze verkie
zingen zouden binnen twee en half jaar
moeten plaatsvinden en gecontroleerd
worden door de Ver. Naties en de Grote -
Vier.
Als veiligheidsmaatregelen voor deze
derde faze noemt het plan de instelling j
van een zóne aan weerszijden van een
vast te stellen lijn, waarbinnen plafonds
zouden worden vastgesteld voor de bin-
nenlandse zowel als de buitenlandse
strijdkrachten in dit gebied.
Voorts zou terugtrekking van alle vreem- i
de militairen na het sluiten van een vre-
desverdrag moeten plaatsvinden en ver
mindering van de verdere Russische en
Amerikaanse strijdkrachten tot 2,1 en la-
ter tot 1,7 miljoen manschappen (sterkte i
nu bij beiden 2,5 miljoen). Indien het
herenigd Duitsland zou willen toetreden
tot de Noordatlantische verdragsorgani-
satie of het pact van Warschau zouden
de Westelijke zowel als de Russische
strijdkrachten blijven in de zóne waarin
zij thans gelegerd zijn.
De vierde etappe voorziet in een defini
tief vredesverdrag met een verenigd
Duitsland.
Hwat bat Qabe Skroar
üs hjoed p p
to sizzen
Twaalf dagen naar Zwitserland voor 150
gulden. Alles inbegrepen.
Moderne haarwerken noodzakelijk voor
de nieuwe zomerhoeden, vooral voor da
mes met dun haar. Losse vlechten vanaf
f 5, strengen f 2.
Leon de la Grange te Parijs zal weer en
wind dienende met een toestel Wright
op eenzelfde dag minstens twee vluchten
maken met een miniumduur van 10 mi
nuten. Aanvang 4 uur op zijn vroegst.
Eerder schijnt niet wenselijk met tiet
oog op de wind in de hogere luchtlagen.
Nog meer vliegnieuws. Arthur Seymoun
wil trachten met zijn vliegtoestel het Ka
naal over te steken. Bij gunstig weer
denkt hij het reisje te kunnen doen in
een half uur. Het toestel wordt voorzien
van zakken, waarop het drijven kan en
Seymoun zal zich bovendien in een kur
ken pak steken. Een motorboot, die
bijna 50 km in het uur kan lopen, zal
het toestel volgen.
en vestigt in het bijzonder de aandacht
op de noordelijke provincies.
Met het oog op de werkgelegenheid be
pleit het Landbouwschap een ruime sub
sidiepolitiek ten aanzien van de boeren
werken. Het wenst een verbetering in de
verhouding van lonen en arbeidsvoor
waarden van het agrarische en van het
overige bedrijfsleven. Het wil een aan
vang zien gemaakt met de vermindering
van het verschil in lonen op grond van
de gemeenteclassificatie.
Het Landbouwschap wijst nogmaals op
de onbevredigende toestand ten aanzien
van het aantal verkoopplaatsen van het
geslacht pluimvee.
Met betrekking tot het garantiebeleid
meent het Landbouwschap, dat het stel
sel van vaste prijzen en minimum-garan-
tieprijzen voor basisprodukten onverkort
moet worden gehandhaafd. Voor som
mige bedrijfstypen zou het garantiebeleid
moeten worden verbreed of versterkt.
drie landen, waarschijnlijk voldoende
zijn om de Benelux, de andere partner in
de E.E.G., genoeg van deze economische
„samenwerking” te doen krijgen.
Wat de Engelse politiek betreft zij nog
opgemerkt dat zij die de mening hebben
uitgesproken dat met het optreden van
Macmillan als premier Londen een zelf
standiger koers zou gaan varen en zich
meer zou laten gelden, waarschijnlijk ge
lijk zullen krijgen. Het blijkt ook uit net
feit dat de Engelse regering heeft beslo
ten Irak wapens te leveren ondanks het
feit dat dit land onder Kassem de vriend
schapsbanden met de Sovjetunie heeft
aangehaald, en ondanks het onbehagen
dat dit Britse besluit in Perzië en bij
Nasser heeft gewekt. Met meer ingeno-
mendheid is in het vrije Europa de tij
ding vernomen dat Engeland ook
een ruimtevaart-programma
dat dit nieuwe gebied van
en techniek geen monopolie
Staten en de Sovjetunie zal blijven, doch
ook het vrije Europa zich daarop niet on
betuigd zal laten.
Grote Vier of de Ver. Naties, de Grote
Drie willen in de eerste faze van het
plan tot hereniging van Duitsland West
en Oost-Berlijn door vrije verkiezingen
tot een geheel maken, dus tot een vrije
stad onder toezicht der Grote Vier, die
er troepen zullen houden.
Er is een zekere overeenkomst in beide
plannen, welke een discussie de moeite
waard maakt, hoewel het Westen de il
lusie zal moeten opgeven, dat ook Oost-
Berlijn tot de vrije stad zal behoren, de
Russen hebben dit deel aan Oost Duits
land beloofd en zullen bovendien nooit
toestemmen in vrije verkiezingen omdat
Berlijn dan een voorbeeld zou worden
van de wijze waarop ook heel Duitsland
zou kunnen worden herenigd.
In de Westelijke en Russische voorstel
len beide wordt gesproken over een be
paalde beperking der bewapening, in het
Russische weliswaar alleen met betrek
king tot Duitsland maar het is mogelijk
dat vanuit deze kwestie een discussie
over de bewapening en ontwapening in
het algemeen zal ontstaan, welke kan lei
den tot een topconferentie en dat zou
nog juist zijn ook, want realistisch beke
ken moet een beperking der bewapening
niet voortkomen uit een oplossing der
Duitse kwestie, maar moet deze oplos
sing voortvloeien uit een overeenkomst
over de beperking der strijdkrachten. De
Russen hebben weliswaar bezwaar ge
maakt tegen de koppeling van velerlei
onderwerpen in het Westelijke pakket,
maar nu ze zo begerig zijn naar een ont
moeting tussen Cnroesjtsjew en Eisenho
wer, terwijl Herter heeft gezegd dat er
alleen een topconferentie zou komen als
de resultaten der Geneefse conferentie
daartoe werkelijk aanleiding geven, is ’t
niet onwaarschijnlijk dat zij inzake be
paalde onderdelen van het Westelijke
pakket wat soepel zullen zijn, zonder
zich echter direct te binden.
Die soepelheid bleek trouwens reeds
doordat zij op de atoomconferentie van
Amerika, Engeland en Rusland welke
zich, ook te Genève, nog altijd moei
zaam voortsleept en waar men zich be
zig houdt met de stopzetting der proeven
met kernwapenen en de controle daarop,
weer enige concessies deden. Vooral van
Engelse zijde wordt er op aangedrongen
dat ook het Westen soepel zal zijn. Er
werd al gezegd dat Engeland en de Ver.
Staten zich bereid hadden verklaard bui
ten het pakket om te onderhandelen over
de Berlijnse kwestie afzonderlijk, maar
dit is haastig tegengesproken omdat
West Duitsland en Frankrijk de
nieuwe as op het Europese vasteland
er bezwaar tegen maakten. De Londense
News Chronicle omschreef het Engelse
standpunt in de volgende bewoordingen
„Het Westen moet soepel genoeg zijn
om tot voorlopige overeenstemming te
komen op punten waar vordering mo
gelijk is. Dit moet mogelijk zijn zonder
ministers van buitenlandse zaken mogen
niet vergeten dat zij eigenlijk alleen maar
portiers zijn op de weg naar de top. Het
is hun taak deuren te openen, niet om
deuren op slot te doen”.
Het is uit dit alles wel duidelijk dat
de Russen in Genève vooral trach
ten aan te pappen met Engeland.
Zo de Engelsen er al niet in moch
ten slagen hun Westelijke bondge
noten tot grote tegemoetkomend
heid jegens de Russische wensen te
bekegen, dan is er nog altijd de
kans Engeland wat losser uit het
Westelijk verhand te maken.
Verschillende commentatoren wijzen er
op dat het enige aantrekkelijkheid voor
de Engelsen zou hebben als de Russen
hun zin kregen inzake de neutralisering
van Duitsland omdat dit een eind zou
m iken aan de West Duits-Franse samen
werking, waarschijnlijk ook in de Euro
pese Economische Gemeenschap, waar
van te Londen de concurrentie met de
Engelse industrie wordt gevreesd.
Wat deze Duits-Franse samenwerking
betreft is er ook een duidelijke neiging
deze uit te breiden tot Italië. Het bleek
ook uit het aanvankelijke plan van Bonn
en Parijs om, als de Russische wens Po
len en/of Tsjechoslowakije ter conferen
tie uit te nodigen werd vervuld, van
Westelijke zijde Italië in te schuiven. Er
schijnt eerst later aan Nederland gedacht
te zijn, dat veel meer recht heeft op een
piaats aan de Geneefse tafel als slacht
offer van Hitler-Duitsland dan Italië,
dat een bondgenoot van Hitler was.
Overigens zou een W. Duitse, Franse en
Italiaanse samenwerking, al te zeer ge
richt op de nationale belangen van deze
Afe/ de bouw van het Zonnehuuske” in Opheusden is inmiddels een begin
gemaakt. Op de armen van twee van de leden van het actie-comité kijken
de kleine Alie (l.) en Annie toe, hoe hun huisje wordt uit gezet”. V.l.n.r.
machinist Van Wolf eren, conducteur Van de Eynden, hoofdconducteur Ekel-
rnans, uitvoerder Kegelaar knielenden architect van Asten.
Het resultaat daarvan zullen we de vol
gende week gewaar worden als het kabi-
net-De Quay voor de eerste maal voor de
Kamer verschijnt. Waarschijnlijk zal a.s.
O.msdag de regeringsverklaring worden
afgelegd. Daarop zal ongetwijfeld een
groot debat volgen, waaraan alle fractie
voorzitters deelnemen. In deze verklaring
zal het beleid van het nieuwe kabinet
tot uiting moeten komen. Met spanning
wordt daarnaar uitgekeken, omdat het
ministerie op verschillende belangrijke
vragen een antwoord moet geven. Men
denke slechts aan het probleem van hu
ren, lonen en defensielasten.
Men zal moeten toegeven dat de infor-
matiepoging van prof. Beel vruchtbaar
is geweest. Er is een sterker kabinet uit
debus gekomen dan prof. De Quay aan
vankelijk voor ogen stond. Vooral de
verschuivingen in de sociaal-economische
sector zijn bijzonder belangwekkend.
Prof. De Quay had tenslotte de volgende
drie ministers voor deze zware departe
menten: Van Campen (K.V.P.) econo
mische zaken, Witteveen (Lib.) finan
ciën en Hazenbosch (A.R.) sociale za
ken. Nu is het beeld als volgt: De Pous
(C.H.), economische zaken, Zijlstra
(A.R.) financiën en Van Rooy (K.V.P.)
sociale zaken.
Het loslaten van de heren Van Campen
en Witteveen betekent ongetwijfeld een
versterking van het kabinet. Tegenover
prof. Witteveen staat nu prof. Zijlstra.
Zij staan wetenschappelijk ongeveer op
hetzelfde hoge peil, maar prof. Zijlstra
heeft reeds zeven jaren ervaring als mi
nister. Dat geeft hem een onbetwiste
voorsprong op zijn bekwame liberale
collega.
De heer De Pous is eveneens een briljant
econoom. Hij was het jongste lid van de
Raad van State, zijn benoeming tot hoog
leraar aan de Vrije Universiteit was in
de maak. Hij mist weliswaar de parle
mentaire ervaring van het Eerste Kamer
lid Van Campen, maar toch heeft men
hoop dat hij het er goed zal afbrengen.
De bezetting van sociale zaken is voor
velen nog een groot vraagteken. Onge
twijfeld heeft de heer Van Rooy zich
doen kennen als een goed bestuurder. Hij
was een voortreffelijk burgemeester.
Trouwens, er zitten meer politieke vraag
tekens in het kabinet. Met spanning
wacht men dan ook af hoe de nieuwelin
gen het zullen doen. En dat zijn er heel
veel: De Quay, Beerman, De Pous, Van
Rooy, Van Marynen, Toxopeüs, Korthals
en Van den Bergh. Zij zijn nieuwelingen
in het vak en dat betekent dat zij in de
loop van de jaren zowel mee als tegen
kunnen vallen. Het is dan ook maar het
beste om de daden van dit kabinet af te
wachten.
Een feit is echter, dat de confessionele
vakbeweging nog steeds niet erg enthou
siast is over de gang van zaken. Maar
ook dit scepticisme kan door de daden
van dit kabinet omslaan in een betere
stemming. Het staat wel vast dat in dit
parlementaire jaar de Tweede Kamer niet
veel meer zal vergaderen. Weliswaar lig
gen nog enige wetsontwerpen op behan
deling te wachten, maar het is de vraag
of de nieuwe ministers zich zo vlug in de
materie kunnen inwerken. Alleen de mi
nisters die overgegaan zijn naar dit
Prof. Beel heeft zijn informatie-opdracht tot een goed einde kunnen
brengen. De laatste loodjes (de bezetting van het departement van
sociale zaken), hebben nog vrij zwaar gewogen. Maar met de komst
van de Eindhovense burgemeester dr. Van Rooy was het kabinet
compleet. Het was toen voor prof. De Quay nog een kleine moeite
om de opdracht „tot het vormen van een kabinet dat zal mogen
rekenen op een vruchtbare samenwerking met de volksvertegenwoor
diging” te aanvaarden. De ministerslijst lag n.l. reeds op tafel. Het
enige wat nog moest gebeuren was de definitieve vaststelling van
het regeringsprogram. Veel moeilijkheden heeft dit niet meer opge
leverd. Hoewel de richtlijnen van het conceptregeringsprogram
uiterst vaag waren, bleek spoedig dat de kandidaat-ministers elkaar
volledig konden vinden in de uitwerking van dit concept-programma.
Tijdens de kabinetsformatie heeft
Landbouwschap in een brief aan
bouwbedrijfsleven koestert nopens het
land- en tuinbouwbeleid.
Het Landbouwschap zegt dat ook in de
toekomst onderzoek, onderwijs en voor
lichting niet gemist kunnen worden.
Daarnaast moet de aandacht gevestigd
zijn op de verkaveling en de waterhuis
houding van de grond en de ontsluiting
van de afgelegen gebieden. Een verant
woord ruilverkavelingsprogramma zal ’n
omvang moeten hebben van 50.000 ha
per jaar. Het is gewenst, dat in bepaalde
gevallen ook bij kleinere oppervlakten
dan 15 ha subsidiëring van boerderijen-
bouw mogelijk is.
Het welslagen van het meerjarenplan
voor ruilverkavelingen acht het Land
bouwschap noodzakelijk, niet alleen voor
de land- en tuinbouw, maar ook voor de
verheffing van de gehele bevolking in
de zg. achtergebleven gebieden. Het
Landbouwschap vestigt de aandacht op
het scheppen van mogelijkheden voor
een tijdige overgang van agrarische jon
geren naar andere beroepen. Tevens
meent het Landbouwschap, dat gronden
in de IJsselmeerpolders ter beschikking
moeten worden gesteld van land, en
tuinbouwers uit de ruilverkavelingsge-
bieden.
Het Landbouwschap wijst op het achter
blijven van het platteland o ij de voor
ziening van water en elektriciteit en bij
de huisvesting. Het pleit voor de indu
strievestiging in de plattelandsgebieden
gedrang. De parlementaire
schijnlijk volgend jaar.
Intussen werkt de Eerste Kamer (zij was
immers niet ontbonden) rustig haar pro-
L
gende week nog enige onderwijswetjes
behandelen. In ieder geval zijn de ser
toren er in geslaagd om van
bruik te maken de begrotingsbehandeling
tot een goed einde te brengen.
We staan dus nu voor een nieuwe poli
tieke situatie. Voor de eerste maal na
bevrijding hebben
hun intrede in het nieuwe regeerkasteel
politieke toneel verdwenen: Struycken,
gaat
een interessante politieke tijd tegemoet.
De gezapigheid uit de vaderlandse poli-
ld ...1 ,._t verdwij-
socialisten als goede
voe-
Daar zou
ren, terwille van de oj
van de P.v.c
zijn. Bovendien zou dan de 0|
andere partijen dichter bij el
haar taak beschouwen.
nieuwe kabinet kunnen hun zaken nog
laten afhandelen.
Het zomer-reces komt dus waarschijnlijk
niet in gedrang. De parlementaire na
sleep van deze crisis komt dan ook waar
schijnlijk volgend jaar.
Intussen werkt de Eerste Kamer (zij
gramma af. Zij had de bedoeling vol-
-J-1- -1
sena
toren er in geslaagd om van de crisis ge-
tot een goed einde te brengen.
We staan dus nu voor een nieuwe poli
tieke situatie. Voor de eerste maal na de
bevrijding hebben we een kabinet zonder
socialisten. Veel nieuwe figuren hebben
hun intrede in het nieuwe regeerkasteel
gedaan. Enige oud-ministers zijn van het
politieke toneel verdwenen: Struycken,
Staf, Witte en Helders. Nederland gaat
interessante politieke tijd tegemoet.
tiek zal ongetwijfeld wel wat
nen, al zullen de
democratische partij geen oppositie
ren, terwille van de oppositie. D__.
de positie van de P.v.d.A. niet bij gebaat
oppositie de
:lkaar bren
gen en dat zal zij waarschijnlijk niet als
pen, het niet geheel
Afew is natuurlijk naarstig gaan zoe
ken naar punten in de voorstellen
van beide partijen welke elkaar zo
ver dekten dat men bij de verdere
onderhandelingen misschien tot een
compromis zou kunnen komen.
Er zijn er
stig in
ken naar punten welke er wel in aange
roerd zijn, maar waarover de Westelijke
i en die bij
i
aarschijnlijk zouden doen verbreken.
I.‘.11 .11 1
de ontwapeningsvoor-
'ipro-
■lijks
heel weinig. Men is ook naar-
het Westelijke voorstel gaan zoe-
punten welke er wel in aange
landen, daarbij West Duitsland inbegre
pen, het niet geheel eens zijn en die bij
verdere discussie de Westelijke eenheid
waarschijnlijk zouden doen verbreken.
Men zou zich kunnen voorstellen dat het
grootste deel van
stellen aan een Engelse brein is ontsi
ten, dat de West Duitsers er nauwelijks
voor voelen, en dat de Amerikanen er
op hebben gestaan dat als Duitsland zich
moet verplichten geen atoomwapens enz.
te vervaardigen dit ook moet gelden voor
enige meer oostelijk gelegen landen.
In de samenvattingen van het Westelijk
voorstel welke wij hebben gelezen heb
ben wij niets gezien over de omvang
van een herenigd Duitsland. We leiden
daaruit af dat de Grote Drie bereid zou
den zijn als de Russen de voorstellen in
hun geheel aanvaarden, de Oder-Neisse
grens als de oostgrens van het herenigd
Duitsland erkennen, wat voor dr.
Adenauer een bittere pil zou zijn. Maar
de Duitse rijkskanselier die straks Bonds
president zal zijn, behoeft zich toch niet
zo erg
scheiden journalisten hebben al
dat de Amerikaanse minister van
landse zaken, Herter, tegen hem heeft
gezegd: „Wij kunnen ons veroorloven
redelijk te zijn want de Sovjetunie ver
werpt het pakket toch”.
En dat is de vrij algemene indruk van de w
Westelijke commentatoren. De principes 'principiële standpunten op te geven. De
van de voorstellen der beide partijen lo- -
pen te zeer uiteen om een compromis
mogelijk te maken. Beide partijen heb
ben ter conferentie dan ook al de voor
stellen van haar tegenstanders afgewezen.
Het Westen blijft vasthouden laan de ge
dachte van een herenigd Duitsland, al
zijn de vrije verkiezingen naar een later
tijdstip verschoven; de Sovjetunie houdt
vast aan het standpunt dat er twee Duits
landen zullen blijven en in Oostelijk
Duitsland een communistisch regime zal
worden gehandhaafd.
Over de onderdelen der voorstellen
wordt echter de discussie voortgezet. Een
raakvlak in beide voorstellen levert de
kwestie-Berlijn, de Russen hebben des
tijds voorgesteld dat W. Berlijn een vrij
staat zal worden onder garantie van de