DE GAULLE ZORGDE WEER VOOR
BEROERING
PERU BALSEM VOOR BOUWCONFLICT
OP VERKENNING IN ZUID-AFRIKA
Qabe Sk
roar
üs hjoed p 2
to sizzen
Buitenlands Overzicht
V. Het leven binnen- en buitenshuis
STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND
Foarjier
Boerderij te Lollum
in as
Gouden filmpjes
56e JAARGANG
VRIJDAG 11 MAART I960
No. 20
Hwat hat
het
PYT.
SKI-EN MET GEÏMPORTEERDE SNEEUW
HAMA.
blemen. De regering stelt momenteel
Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Uitgave: A. J. OSINGA N.V, Bolsward
Administratie- en Redactie-adres:
Marktstraat 13
Telef. 2451 Na 18.30 uur 2305 of 2335
(K5157)
Abonnementsprijs f 1.90 per kwartaal
(bij vooruitbetaling)
Giro 887926
Advertentieprijs: 13 cent per mm
Ingezonden mededelingen dubbel tarief
Handelsadvertenties bij contract reductie
Bouwstaking.
Deze festiviteiten vermochten echter niet
lang de belangstelling der Tweede Ka
mer af te houden van de ernstige proble
men, waarvoor zij met name door dé
Bolswards Nieuwsblad
Waarin opgenomen: De Bolswardsche Courant, Westergoo en De Jong’s Nieuwsblad
Freonlikens jildt neat en
men keapet der alles foar.
tende, dat ons land nu eenmaal het
Tweekamerstelsel bezit zijn voorstel
len niet eerder had ingediend. Dit be
zwaar kennend, wilde de Tweede Kamer
meerderheid kennelijk niet de oorzaak
zijn, dat opnieuw vertraging zou optre
den, met als gevolg, dat de huurverho
ging werderom zou moeten worden uit
gesteld. Was zij zelf er niet de oorzaak
van geweest, dat het tijdstip van de huur
verhoging, hetwelk de regering aanvan
kelijk op 1 januari I960 had willen be
palen, naar 1 april was verschoven?
Voorstanders.
Reeds op de eerste dag van het debat
bleek, dat de meerderheid der Tweede
Kamer haar goedkeuring aan deze huur
verhoging zou schenken. De socialisti
sche afgevaardigde Baart mocht opmer
ken, dat ettelijke groepen werknemers de
toegezegde welvaartsverruiming nog niet
hadden ontvangen; de K.V.P.-er Van
Vliet antwoordde onder verwijzing
naar het door de regering genoemde per
centage van 50% dat de verwachting
van de socialistische oud-minister Suur-
hoff, volgens welke het „huurkonijn” het
ook de essentie van een
generaal Norstad, de op-
van de N.A.V.O. in
Europa, die mededeelde, dat er een Ame-
rikaans-Engels-Franse „geïntegreerde” le
gergroep van ongeveer 3000 man zal
worden gevormd, die zou kunnen wor
den uitgerust met tactische atoomwapens
en die later met deelneming van andere
N.A.V.O.-landen uitgebreid zou kunnen
bouwwereld, werd gesteld. Hier hielp
geen Peru-balsem. Voordat het debat
over de huurverhoging begon, betrad de
voorzitter van het Christelijk Nationaal
Vakverbond, de Christelijk-historische af
gevaardigde Van Mastrigt, het spreekge
stoelte om de Kamer verlof te vragen
tot het houden van een interpellatie over
de staking in het bouwbedrijf. Het gold
hier een omvangrijke, door de (vakorga
nisaties afgekondigde staking naar aan
leiding van de weigering der aannemers
om een loonsverhoging van 5% uit te
betalen als de regering niet zou toestaan
deze meteen in de prijzen door te bereke
nen. De Christelijk-historische minister
De Pous, meende die wens niet te mogen
inwilligen. Bij deze weigering van hun
geestverwant legden zich tenslotte de
meeste protestants-christelijke aannemers
neer. Zij konden hun collega’s in de al
gemene en katholieke organisaties echter
niet overhalen dit voorbeeld te volgen.
Een bemiddelingspoging van de voorzit
ter van het Verbond van Nederlandse
Werkgevers, ir. Den Hollander, faalde.
Zijn collega van de R.K. werkgevers,
oud-minister Van Thiel, Kamerlid voor
de K.V.P., herhaalde de poging, maar
intussen duurde de staking voort. Van
daar de interpellatie-aanvrage van de
C.N.V.-voorzitter. Zij was kennelijk niet
onvriendelijk bedoeld jegens de rege
ring; de opzet was waarschijnlijk veeleer
het gespleten front der aannemers onder
nog sterkere druk te zetten.
In de Protestants-christelijke wereld kon
de houding der aannemers niet de goed
keuring wegdragen. De tegenstelling,
welke in de Antirevolutionaire Tweede
Kamerfractie anders misschien had kun
nen ontstaan tussen de voorzitter van de
protestantse bouwvakarbeiders, Van Ei-
bergen, en zijn geestverwant mr. Aantjes,
die verbonden is aan het secretariaat van
de Protestantse aannemers, openbaarde
zich dus niet.
Engeland heeft op het ogenblik geen sneeuw, maar dat betekent niet, dat er
niet geskied kan worden. Te Reddisch Vale bij Manchester heeft men op een
heuvelhelling een keurige springschans gemaakt, bekleed met sneeuw uit
Schotland, welke in speciale verpakking is aangevoerd.
De foto toont een skispringer in actie.
dat me doet denken aan een stuk
met
klaar
gelootst.
Maar mijn metgezel, ook een Fries, be
gint te lachen en zegt: „Ik zou die Friese
boer wel eens willen zien kijken, als hij
dat spul yn zijn „golle” kreeg, het zijn
mierenhopen”.
Mierenhopen van soms meer dan een
meter hoog, soms met nog een „schoor
steen” van zand en leem er op, waaruit
bij vlagen als rookwolken de mieren uit
vliegen. Onwennig strijken ze neer op
de grond, waar ze worden opgevangen
door een ander soort, die ze naar hun
nest slepen. Ook vogels maken er jacht
op. Ongeveer de helft vindt de tijd om
tijdig weg te komen. Zij voegen zich el
ders bij elkaar om een eigen home op te
bouwen.
Mieren! Ja, daar kan men in dat warme
land behoorlijk last van hebben. O wee,
als de houtmieren uw woning hebben
uitgezocht als arbeidsterrein en U zou
dit te laat ontdekken! Dan kunt U alles
er wel uitbreken en opnieuw in laten
zetten. Gelukkig weet men in de meeste
gevallen het gevaar tijdig te keren of
zelfs geheel te voorkomen.
Maar ze komen overal door. Op een
avond had ik een stuk cake in een trom
meltje naar mijn slaapkamer meegeno
men. Nog nimmer had ik daar een mier
gezien. De andere morgen krioelde het
er van de mieren en in het trom
meltje zag het er zwart van!
In het algemeen zijn de huizen van de
blanken ruim en luchtig gebouwd, ge
heel aangepast aan het warmere klimaat.
Vaak doen de huizen denken aan de in
ons vroeger Nederlands Indieë wijze van
wonen. Er is ruimte genoeg! Uitgezon
derd de winkel- en zakenpanden, staan
de woningen dan ook allemaal ruim uit
elkaar. Men ziet zijn buren alleen vanuit
de verte, groet ze, maar kans om ruzie
te maken met elkaar is er eigenlijk nooit.
Ook kan men niet bij zijn buurman op
tafel kijken wat ze eten of wat ze doen.
Dat is een heerlijke vrijheid van dit land-.
De indeling van zo’n huis is natuurlijk
wel eens wat verschillend in details,
maar stemt toch in één punt meestal
overeen: alle kamers zijn gelijkvloers.
Trap en zolder vindt men er meestal niet.
Men heeft een entreehal met waranda,
links daarvan de zit- en eetkamer, met
openslaande deur naar de waranda. Aan
sluitend op de eetkamer, de keuken. Ter
wijl de gang doorloopt naar een achter-
waranda, vindt men rechts van de gang
meestal 3 slaapkamers, gescheiden door
een dwarsgang van de badkamer en de
toiletten.
Alles van ruime afmeting, met veel licht
en ruime vensters, met overhellend dak
tegen de felle zomerwarmte.
Wel kan het in dit land ontzettend hard
waaien en meestal komt dat snel en on
verwacht opzetten. Dan moet men snel
alle deuren en ramen sluiten, maar zelfs
dan vindt men na afloop bijna geen
plekje in huis, waar het niet knarst van
verdwaalde zandkorrels.
In de buurt van Welkom zag ik zo’n
zandzuil over het land jagen. We prezen
ons gelukkig, dat het ver weg was en
niet onze k%nt uit. Een half uur later
zaten we zelf middenin zo’n zuil, roet
zwart en bruingeel zag de lucht om ons
heen er uit. Het was zoeven nog helder
weer, nu moesten de grote lichten op.
Na een kwartier was het over en waren
we thuis, maar ponder elke voetstap
knarste het harde zand zijn snerpend
lied.
Televisie is in dit land nog vrijwel onbe
kend. Alleen de grote steden Kaapstad
en Johannesburg hebben er een beschei
den begin mee gemaakt, maar de hoge
kosten, de geweldige afstanden in dit
Land en het gebrek aan voldoende ac
teurs, orkesten, kunstenaars en noem
maar op, staan een verdere uitbreiding
voorlopig nog al te zeer in de weg. Men
worstelt hier met nog heel andere pro- het
worden tot een divisie. De taak van
deze groep zou zijn uitermate snel be
schikbaar te kunnen zijn bij incidenten,
die men in militaire kringen tegenwoor
dig bosbrandjes pleegt te noemen, inci
denten dus, die door snel ingrijpen ge
smoord kunnen worden.
Merkwaardig is, dat Frankrijk hierbij ge
noemd is, omdat Frankrijk bij monde
van De Gaulle al vaak heeft laten weten,
dat het niets van integratie wil weten.
Men zou misschien kunnen vermoeden,
dat De Gaulle toch wat water in zijn
wijn heeft gedaan, waar dan misschien
een Amerikaanse concessie tegenover zou
kunnen staan, dat de stem van De
Gaulle in de beraadslagingen sterker ge
hoord zal kunnen worden.
Van belang is verder, dat dit „Europese”
leger de beschikking krijgt over atoom
wapens. Dat zou geheel passen in de ge
dachtengang, welke hier en daar heerst,
om de N.A.V.O. de beschikking over
atoomwapens te geven. Dit om te ver
hinderen, dat elk Europees land zijn
„konijn van de welvaartsverruiming”
zou opslokken, toch niet in vervulling
was gegaan.
Toch had de K.V.P. zelf ook nog wel
enkele bezwaren te overwinnen. Zo dien
de zij een amendement in om alle wonin
gen beneden een huurpeil van f 5 tot f 9
per week, variërend naar gelang van de
gemeenteklassen, van de huurverhoging
vrij te stellen, tenzij de verhuurder zou
aantonen, dat deze woningen goed zijn
onderhouden. Dit was een uitbreiding
van het regeringsvoorstel, dat zulk een
vrijstelling voor de woningen van vóór
1918 beoogde. De socialist Bommer wil
de deze vrijstelling over alle vóór 1918
gebouwde woningen verspreiden.
K.V.P. en P.v.d.A. koesterden met de
Christelijk-historische afgevaardigden
Van Eysden en Van de Peyl nogal vrees
voor de voorgenomen, geleidelijke libera,
lisatie van het huurbeleid waarover de li
beraal Schuitemaker in beginsel juist zeer
wel te spreken was.
Maar al bij al was het een kalm debat,
vergeleken bij de strijd, welke bij de
kabinetsformatie over het huur- en loon-
vraagstuk heeft gewoed.
Toen de Peruaanse president dinsdagmid
dag het Binnenhof bezocht, zetten de
Kamerleden rustig hun beraadslagingen
voort over de voorstellen der regering
om de huren per 1 april met 20% te
verhogen. Alleen voorzitter Kortenhorst
liet zich bij de president zien; op het
voorzittersgestoelte der Tweede Kamer
liet hij zich die middag vervangen door
de liberale ondervoorzitster Mevrouw
Stoffels-Van Haaften. Zij mocht daarbij
het genoegen smaken voor het eerst een
Kamervergadering te mogen leiden, wel
ke mede door een vrouwelijke parle-
ments-stenograaf werd verslagen. Mej.
A. van Eek uit Terneuzen trad namelijk
op die middag officieel in dienst der
Kamer.
land
kleine opgestapelde hooibultjes,
om de schuur te worden binnen-
Huurbeleid.
Toch kon de Kamer er niet toe beslui
ten de interpellatie aanstonds te doen
houden. Zij werd tot de tweede helft
van de week verschoven. Mevrouw Stof
fels kende als voorzitster namelijk meer
haast toe aan de voorstellen tot huursver-
hoging. Hadden de leden der Eerste Ka
mer efe regering onderhands niet doen
weten, dat zij nauwelijks kans zagen deze
voorstellen nog vóór 1 april in behande
ling te nemenhadden zij geen uitstel tot
1 mei gesuggereerd? Deze gedachte was
niet uitgegaan van hun socialistische
voorzitter mr. Jonkman, wiens partij te
gen de huurverhoging is gekant. Neen,
vertegenwoordigers der regeringspartijen
in de Eerste Kamer hadden zich gesto
ten aan het feit, dat het kabinet we-
De voornaamste beroering in ons deel
van de wereld is weer door president De
Gaulle van Frankrijk veroorzaakt, die
zich, eind vorige week, bij een bezoek
aan enkele hoofdkwartieren in Algerije,
in een iets andere geest over de moge
lijkheden van een vrede in dat land
heeft uitgelaten.
Vrede op korte termijn door een staken
van het vuren acht hij niet meer moge
lijk. Het leger zal de wapens moeten
halen, die de rebellen niet willen inleve
ren. Maar dat kan lang duren. Is dat
gebeurd, dan zal het Algerijnse volk uit
spraak moeten doen over zijn toekomst.
Waren er eerst drie mogelijkheden, nu is
er in feite in de ogen van De Gaulle
nog maar een, namelijk een Algerijnse
staat, die nauw met Frankrijk verbon
den is. Willen de Algerijnen afscheiding
ofwel onafhankelijkheid, dan zal het
land verdeeld moeten worden tussen de
Europeanen en de Algerijnen. Dit alles
is niet geheel nieuw, maar de nadruk,
waarmee De Gaulle gesproken heeft
over de militaire zijden van de affaire,
werpt een nieuw licht op zijn politiek.
Men kan zich afvragen, of dit het geval
is van een compromis, dat hij met het
leger heeft moeten sluiten om de ge
hoorzaamheid ervan te waarborgen. Of
zijn de geheime besprekingen met de op
standelingen mislukt, zoals men in Pa
rijs steeds meer gaat geloven? Van een
uitgestoken hand naar de rebellen is geen
sprake meer.
De laatste rommelingen over de vesti
ging van Westduitse depóts in Spanje
vallen te constateren, al zal de kwestie
in de toekomst nog wel eens aanleiding
tot moeilijkheden geven. Strauss, de
Westduitse minister van defensie, heeft
in Bonn verteld, dat hij geen haast zou
zetten achter het verkrijgen van de de
póts, wanneer eind maart de ministers
van defensie van de Noordatlantische
Verdragsorganisatie bijeen komen. Hij
wilde dan alleen een rapport overleggen
over de depóts en de oefenterreinen, die
West Duitsland nodig heeft, wanneer
het zijn verplichtingen tegenover de
N.A.V.O. wil nakomen. Hij drong sterk
aan op een geïntegreerd bevoorradings-
stelsel in de N.A.V.O. Recente oefenin
gen hadden bewezen, dat er veel moei
lijkheden ontstaan, als elk land zich bij
zijn eigen systeem houdt.
Integratie was
verklaring van
perbevelhebber
Onze regering heeft de president van Peru, don Manuel Padro,
statievol ontvangen. Koningin Juliana en Prins Bernhard boden hem,
met de Nederlandse ministers een galadiner op Huis ten Bosch aan.
Aan de wens der Staten-Generaal, laatstelijk door vrijwel alle leden
der Eerste Kamer in het Voorlopig Verslag over de begroting voor
de Hoge Colleges van Staat voor I960, onder de aandacht der mi
nisters gebracht, om de volksvertegenwoordigers te betrekken bij een
dergelijk statiebezoek, werd wederom niet voldaan.
It is wer safier, blomkjen en blier
Rize de maerteblommen
Wyn is noch kald, mar jong en aid
Ha it bliid boadskip fornommen
Wyn wurdt aenst sud, it beamgrien sprüt
De winter moat it forlieze
Twa is in pear, aenst sjonge klear
De Ijepen en de skriezen.
Jerk je en ein, hja swimme kein
Yn ’e sleat efter de buorren
Kwèk, kwèkke kwèk, by it reittek
Lokje de strieën kuorren
It earste aei in mylde dei
Miskien mids nije wike
It jongfolk bras, giet derop los
Hja fiele har al forrike.
De pols opsocht, sportive nocht
Jonges feardich oan’t Ijeppen
Fuotten ris wiet, da’s gjin fortriet
Kom lit üs boartlik skreppe.
Elk moat it forstean, aenst barre wy lean
In „snoekje” is to noedzjen
De moaiste set, aenst yn ’e pet
In olivegrien bünt broedtsje.
It is wer maert, oan’t binnenpaed
Wytkranse kouweblommen
Yn it hert fan goud, hwat blidens jowt
De maitiid stiet to kommen
It Ijocht oerwint, in fleurich sin
Gjin soargen en biswieren
In opgeand tij, alles wurdt nij
Lit üs it breidsfeest fiere.
Woensdagavond is de afgelegen, onge
veer 100 jaar oude boerderij aan de Berg-
huizerweg, bewoond door de 81-jarige
heer Joh. Tullener en eigendom van mr.
H. ten Kate te Hilversum, door nog niet
precies bekende oorzaak tot de grond toe
afgebrand. De gehele inboedel, alsmede
totaal ruim 100 stuks vee gingen verlo
ren. De brandweer uit Witmarsum arri
veerde meer dan een uur na het uitbre
ken van de brand, hetgeen onder meer te
wijten is aan het feit, dat de dichtstbij
zijnde telefoon zich op ongeveer twee
kilometer afstand van de af gebrande
plaats bevond.
De brand is omstreeks negen uur ont
staan in het schapenhok, dat zich in de
„Jeech golle” bevond en waar de zoon
Albert aan het werk was, terwijl de be
jaarde heer Joh. Tullener en zijn dochter
Janke zich reeds te bed hadden begeven.
Vermoedelijk is een in de stal staande
olielamp door een van de schapen omge
trapt.
In een minimum van tijd stond de hele
zaak in lichterlaaie. De zuster en de zoon
van de hoofdbewoner hebben eerst de
oude heer Tullener in veiligheid moeten
brengen alvorens zij aan het waarschu
wen van de Witmarsumer brandweer
konden denken. Aan de redding van 40
stuks stamboekvee, waarboven 15 hok-
kelingen, 16 kalveren, 1 stier en 2 paar
den alsmede van 28 schapen en 14 lam
meren, viel niet meer te denken.
De dieren die nog naar buiten konden
worden gebracht (8 koeien en 1 paard)
liepen dermate ernstige brandwonden op,
dat zij misschien moeten worden afge
maakt.
De brandweer is de gehele nacht bezig
geweest met nablussen.
Inboedel en vee zijn tegen brand verze
kerd.
De zoon Albert, die door een inslaan
van een raam zijn bejaarde vader wist te
redden liep hierbij brandwonden op.
2e week maart 1910.
In Engeland is het eerste kievitsei reeds
gevonden nl. bij Salisbury. Het werd
naar Londen gezonden voor de Koning.
Zo vroeg zijn de kievitten in Engeland
naar mensenheugenis nog niet eerder ge
weest.
De koemelkerij in de Hanekoperssteeg te
Bolsward van wijlen Jouke Adema is
aangekocht door de heer S. "Baarda, al
hier voor f 2086.
Door het springen van een stoomleiding
zijn zondag j.l. in de mijn Oranje-Nas-
sau II te Schaersburg ondergronds zes
paarden gestikt.
Geslaagd voor de toelating tot Chr. nor
maallessen te Bolsward I. Ykema, J. C.
Hommes, W. de Groot en A. Kneteman
te Bolsward, G. Velds te Tjerkwerd, J.
de Boer. I. de Boer en M. Walsma te
Nijland, T. Dek te Makkum, Tr. Mein-
dertsma en H. Boonstra te Witmarsum,
W. v. Tuinen te Schraard, A. Boersma te
Hichtum en H. Westra te Wons.
De tijd voor de haringvisserij op de
Zuiderzee is aangebroken, maar de ha
ring blijft nog steeds uit. De bot is klein
van stuk, waar van extra kwaliteit. Voor
pond werd te Workum 10 cent be-
romd.
De klap, die de bevolking van de Marokkaanse havenstad Agadir
getroffen heeft, blijkt nog zwaarder te zijn dan men aanvankelijk
aannam. Er zijn nu al 4000 doden officieel geregistreerd, maar men
verwacht, dat het totale aantal zal stijgen tot boven de 10.000, dat is
een vierde van de totale bevolking van de stad. Er zijn zondag weer
enkele lichte schokken gevoeld, maar de schade is er niet door ver
groot. Wel acht men het mogelijk, dat in de zee, even buiten de kust,
'n vulkaan is ontstaan. Er stijgen namelijk stoomwolken uit de zee op.
Op één der laatste dagen van november
van het vorig jaar, reed ik, vóórinzittend
in een zware lorry, van Welkom naar de
hoofdstad van Transvaal, Johannesburg,
een afstand van zo’n 180 mijl (niet km,
zoals ik tevoren schreef.
Het was nog vroeg in de morgen, een
mooie morgen, want van grijs ging de
lucht over in kopergroen, licht groen,
blauw, azuurblauw, waarbij zich achter
eenvolgens we zien dat, terwijl we
voortsnorren over die eindeloze kaars
rechte wegen voegengroengeel, oran
jegeel, oranjerood, purperrood tot vuur
rood en eindelijk ae zon, die „als een
bruid uit haar kamer treedt, wanneer ze
opkomt en juichend zijn weg gaat van
oost naar west’’ (Ps. 19 3)
Een zonsopgang en zonsondergang in de
Zuid-Afrikaanse karoo, wat kunnen die
indrukwekkend mooi zijn.
Alles is stil en ongerept, geen mens, die
de vrede verstoort.
In een lang verleden, toen alles goed
was, vóór dat de mens een breuk met
God deed ontstaan, moet het zo onge
veer geweest zijn.
We paseren slechts nu en dan een plaas,
een grote boerderij, met duizenden hecta
ren grond, woeste dorre grond, waaruit
slechts ten koste van jarenlange harde
arbeid de vruchten worden gewonnen.
Er om heen in groepjes verspreid zien
we z.g. rondavels, d.w.z. ronde plagge-
hutten van de inlanders, kaffers of kleur-
langen, het werkvolk.
De hele familie is al buiten, de kleinsten
iopen helemaal kaal, de jongens alleen
een lendendoek, de meisjes dito met af
hangende rok.
En veel werk wordt er niet gemaakt van
het ochtendtoiletde eerste zorg gaat
onmiddellijk uit naar wat eten, wat mie
lies, papaya’s en een schijf watermeloen,
waarmee dan meteen de dorst gelest is.
Even verder passeren we een stuk grond,
meer prijs op een goed wegennet in de
Unie dan dat zij de daarvoor nodige mil
joenen zou steken in uitbreiding van het
televisienet.
Wel heeft het land een aantal goede
radio-zenders, die vooral op het gebied
van voorlichting en muziek zelfs aan de
verwende Europese immigrant menig
aangenaam uur van ontspanning bieden.
Men zoekt de gezelligheid nogal tame
lijk veel in eigen huis. Natuurlijk zijn
er film- en dansavonden, maar daar trekt
niet iedereen altijd heen. Over het alge
meen is het niet raadzaam zich 's avonds
alleen op eenzame wegen te begeven.
Men loopt in zo’n geval de kans van
beroving of ander letsel op.
Uiteraard gaat men dus ’s avonds meest
al met de car uit als men ergens naar toe
moet, hetzij alleen, hetzij met meerde
ren.
Elk huis wordt praktisch in dit land be
waakt door een hond, hetgeen, gezien het
reeds eerder vermelde gemak, waarmee
zwarten en kleurlingen heel veel dingen
van eigenaar laten verwisselen, bepaald
geen overbodige luxe is, vooral ’s nachts
niet.
In de zomer wordt er natuurlijk veel
gezwommen, vaak onmiddellijk na de
volbrachte dagtaak, zo tussen 5 en 6 uur,
wanneer het ook niet meer op zijn
heetst >s- En de week-enden benut men
vaak door er op uit te trekken, te gaan
picknicken en vleesbraden buiten. Ik heb
zelden lekkerder vlees genoten dan zulk
aan een braadspit gebraden stuk vlees,
doortrokken van het op het smeulende
houtvuur druipende vet.
In een vallei, of bij een stuwdam of be
schutte holte langs de weg ziet men de
mensen dan bij tientallen in groepjes
aldus genieten van de schone Zuid-
Afrikaanse natuur.
eigen nationale politiek met dat ver
schrikkelijke wapen zou menen te kun
nen gaan voeren.
In de Amerikaanse Senaat is een filibus
ter aan de gang. Dat betekent, dat sena
toren, die een minderheid vormen, door
een eindeloos rekken van een debat po
gen een beslissing te verhinderen op een
volgens hen ongewenst punt. Vaardige
sprekers houden het urenlang vol op het
spreekgestoelte, ellenlange citaten moe
ten het gebrek aan eigen stof goed ma
ken en in het gebouw staan bedden op
gesteld voor hen, die na de vermoeienis
sen van het spreken willen rusten.
Uiteraard gaat de zitting dag en nacht
door.
Het betreft hier de kwestie van de bur
gerrechten voor negers, die de regering
in een gematigd voorstel wil garanderen,
maar waartegen de Zuidelijke democra
ten fel gekant zijn. In de eerste plaats
gaat het om het stemrecht, of liever de
uitoefening van het stemrecht door ne
gers in het Zuiden. Door allerlei oorza
ken is het aantal negers, dat zich als kie
zer laat registreren, uitermate laag. De
regering wil „scheidsrechters” aanstellen,
bij wie iedere neger, die het onmogelijk
wordt gemaakt zijn stemrecht uit te
oefenen, een klacht kan indienen. Het
zijn federale scheidsrechters en dit juist
beschouwen de Zuidelijke senatoren als
een aantasting van de rechten van de
afzonderlijke staten.
In het zuiden beseft men wel, dat de
toestanden op het stemrechtgebied niet
goed te handhaven zijn, maar vermoede
lijk stuurt men aan op een compromis,
waarbij de regering iets laat vallen van
een ander aangevochten onderdeel, na
melijk de integratie van de scholen. Het
regeringsvoorstel luidt, dat het Congres
de uitspraak van het Opperste Gerecht
van in 1954, dat rassenscheiding op
scholen in strijd met de grondwet is, zal
overnemen en er dus een politiek feit
van zal maken.
