Sudergoa vraagt: „Waarom
B. en W. willen standbeeld
Gysbert Japicx subsidiëren
vertrokken velen uitWonseradeel?”
Uk
It
K 1
Bloei van één bedrijf betekende ook
groei van andere bedrijven
Qabe Shroar
üs hjoed p p
to sizzen
Fan de Mart inyloer
—o—
Pand
toch
Oosterbaan
behouden
Ut 'e joun fan Andante
STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND
Waarin opgenomen: De B'oiswardsche Courant, Westergoo en De Jong’s Nieuwsblad
Tj.dQJ.
Zilveren filmpjes
le week maart 1937
1
58e JAARGANG
DINSDAG 27 FEBRUARI 1962
No. 16
ARTISBEWONERS ONDER DE HOOGTEZON
Hwat bat
door voog-
Lut de Haan
JUe/j oerset)
De wiere frijheit
harket nei de wetten
Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Uitgave: A. J. OS1NGA N.V, Bolsward
Administratie- en Redactie-adres:
Marktstraat 13
Telef. 2451 Na 18.30 uur 2305 of 2335
(K5157)
Ynsté fan kaerten
geleden is door de raad
no.
Abonnementsprijs f 1.90 per kwartaal
(bij vooruitbetaling)
Giro 887926
Advertentieprijs: 13 cent per mm
Ingezonden mededelingen dubbel tarief
Handelsadvertenties bij contract reductie
elektriciteitsbedrijf van Gebr. Van der
Weerd, waar maar liefst 17 man een
bestaan in vinden. Op het gebied van
motoren en radar kloppen de scheeps
bouwers aan bij dit energieke en voor
Makkum zo belangrijk bedrijf.
Een industrie, die uit Makkum verdwe
nen is, is de dakpannenindustrie. Het
was de laatste tijd altijd wat sukkelen
in deze fabriek, ’s Winters lag het werk
stil. Er werden ook draineerbuizen ver
vaardigd, maar deze vonden geen aftrek
meer, omdat hoe langer hoe meer ge
bruik wordt gemaakt van plastic bui
zen. Modernisering moest f 1000.000
kosten. Men zag hier echter geen heil
in, hetgeen tot gevolg had, dat de fa
briek, een der laatsten op dit gebied in
Friesland, werd opgeheven. De werk
nemers hebben nu elders een betrekking
kunnen vinden.
Tegenover het verlies van deze industrie
Staat echter het feit, dat ook enkele
nieuwe bedrijven zich in Wonseradeel
vestigden.
Een
of hij hen ook aan wat werk kon helpen.
Burgemeester en Wethouders hebben ook
een keer het genoegen gehad, om de
met die in Ridderkerk. Een der direc-I steeds uit
--„„„se scheepswerf I gold,
moet. tnp.n hfihhp.n Wii kunnen infpn
tegen het werk van Amels niet op”. De
werknemers in Makkum doen hun werk
met grote liefde, en in een goede team
geest. Deze eigenschappen ontbraken he
laas wat al te veel bij hun Ridderkerkse
collega’s, die meer zagen in een goed
salaris en het vlug afmaken van een pro
ject.
Andere bedrijven in Makkum zijn door
de scheepsbouw tof grote bloei gekomen,
o.a. het schildersbedrijf Terpstra, Van
huisschilder werd de heer P. Terpstra
schilder van schepen, die in Makkum,
maar ook in Lemmer worden gemaakt.
Zijn bedrijf geeft nu al aan 9 werkkrach-
Voor de firma Jan de Vries, een meubel
bedrijf, vormt -eveneens de scheepsbouw
een bron van inkomsten. Dit bedrijf
zorgt voor linoleum, hout en de verdere
stoffering. En een bedrijf, dat gedurig j
moet uitbouwen en moderniseren, is het 1
grondig onderzoek in te stellen naar de
gerak,
ikenje ik
redenen, waarom veel mensen uit hun
omgeving weggetrokken zijn naar Hol
land of naar andere delen van het land.
Was dat nu zo nodig geweest?
Weliswaar heeft Wonseradeel niet voor
iedereen een hem passende werkkring,
maar er zijn toch ook heel velen ver
trokken, voor wie de gemeente wel
werkgelegenheid biedt.
In een volgend artikel hopen wij in grote
lijnen te laten zien, welke mogelijkheden
er in Wonseradeel zoal liggen.
Bolswards Nieuwsblad
freget nou ien kear, dat men mei in
bytsje minsken in bulte wurk forsete kin,
HOE FYNT MEN HJIR IN UTWEI?
Hwa’t sunder in opsette miening de si-
tuaesje bisjocht fan de lanbou yn Neder-
lan, sa't dy him de léste fyftich jier ünt-
wikkele bat, sil forrast merkbite, dat op
in tige wichtich punt de saek net yn oar-
der is.
Neist greate forbetteringen yn arbeids
kanen en tiden, better fé, mear opbrin-
gend gewaechs, bettere syktebistriding,
bilangrike foarütgong yn masines en
yn wurktugen en jit mear goede dingen,
is op ien punt de efterstan great bleaun,
winlik folie greater wurden. Wy doele
op de tastan fan lan en pleatsen en de
earlike fraech derby, oft er net in skro-
melike efterstan is op dit gebiet foar in
Elke bridge-j’oun opnij, wie hy der bislist
Myn buorman, de aide Van Straten;
Der wie neat oan ’e man,
as men t fijne net wist
Fan ’t kaertspyljen, hwant ja,
dat woech him it swierst,
De man libbe allinne foar kaerten.
,,’k Hie lésten in spul,
in spul okkerdeis
Sa swetste er op tsjin syn maten.
„Acht skoppen, in singel, in ruten of seis
Myn maet hie noch herten,
dat ’k weage de reis,
Man, ’k helle great slem, üt dy kaerten!”
In 1966 zal het zoals wij m ander ver
band reeds eerder schreven drie honderd
jaar geleden zijn, dat de grote Friese
dichter en taalkenner Gysbert Japicx in
Bolsward overleed. Zoals bekend is, is
het werk van Gysbert Japicx van grote
culturele betekenis. Van hem heeft Prof.
Heil inga onlangs gezegd: „een groot
dichter, een geniaal taalbeschrijver, een
geniaal kunstenaar, ja Nederlands groot
ste taalbouwer in de 17e eeuw”.
Volgens Prof. Heeroma is de Friese taal
goed geoutilleerd garagebedrijf j door Gysbert Japicx cultuurtaal gewor-
de. Allinnich de ruilverkaveling makket
in ein oan dizze foraldere situaesje. Sa-
wol de Jannen as de pleatsen, de wetter-
bihearsking en de wegen komme dan yn
oarder. Mar hoe sit it mei dy ruilverka
veling en de kans dêrop? Ja, en de
mooglikheit dêrfan
Oant nou ta binne de ruilverkavelingen
allinnich jit to sjen op de sangrounen
en it fean. Men is brgoun, en dat is
bést to bigripen, yn dy kontreijen, hwer
’t it measte wie op to knappen en de
kosten it leechst.
Mar it kin gjin sprekken lije mei de
léste plannen, hwat de rentabiliteit oan-
giet. De regearing stekt der in slompe
jild yn, mar de eigeners moatte ek in
leaf bidrach bitelje. It hat er tige om
spand om de léste ruilverkavelingen der
troch to krijen. Mar oant diz’tiid ta is
der jit gjin inkeld plan om de ruilverka
veling ek op swiere groun to realisearen.
En dat bilibje wy yn gjin 20 jier as it ea
komme mochte. Hwant hoe swierder de
grounsoarte, hoe heger de kosten wurde
sille. Yn de swiere greidhoeke mei syn
knippige klaeigrounen is der alhiel gjin
sicht op.
De iennige oplossing soe wêze, dat de
liu, dy’t er it measte bilang by hawwe,
dus de boer en de eigner, de saek oan-
pakten. Mar dy ’t him dan oan it rek
kenjen set, hoecht net lang to siferjen.
Hy sil sjen dat it folslein ünmooglik is,
de ynvestearing rendabel to meitsjen.
En sa moatte wy dan trystwei fêststelle,
dat yn in tiid, hweryn elts sjocht, dat de
takomst it easket, op de swiere grounen
oan dy eask fan de tiid net foldien wur
de kin. Alteast net, byhwannear der gjin
krêftige hulp bean wurdt om in reedlike
ütwei to finen. Déroer in oare kears.
Mar ik lies yn ’e Boalserter krante al gau
Dat hommels forstoarn wie: Van Straten.
It dea-birjocht stie yn in ranne fan rou
Mei nammen fan sibben, fan bern
en fan frou,
En derboppe stie: Yn sté fan kaerten!!
Boalsert
(Nei in stik jan Fr. v.
Mar de aide waerd siik
en dokter seach strak.
Ik socht him ris op, om te praten.
Hy sei„Ik wurd better,
ik krij myn 1
Noch tweintich jier tel.
by myn gemak!”
En doe hied er 't al wer oer
de kaerten.
In ons blad van vrjjdag j.l. schreven wij, dat in Wonseradeel de Industrie flink
oj> gang; komt. Hard wordt, ook in de kleinste dorpen, aangepakt om de ge
meente tot nog groter groei en bloei te brengen. Het saamhorigheidsgevoel in
de kleine plaatsen is groot, maar ook een veel grotere plaats als Makkum kan
hierin tot voorbeeld worden gesteld. Daar heerst op grote bedryven een zo goede
teamgeest en zo’n hecht idee, dat men samen iets groots tot stand brengt, dat
dit ver buiten Wonseradeel bewondering wekt. Wonseradeel ss allerminst dood,
maar leeft.
Het gemeentebestuur van Wonseradeel
heeft een open oog voor alle dorpen. In
1955 werd een reis ondernomen langs
alle dorpen. Dat is toen een ware feest
dag geworden. Het ligt in de bedoeling
om
tocht staat in verband met het 25-jarig
huwelijksfeest van Koningin Juliana.
Het gemeentebestuur rekent er bp, dat
ieder dorp zorgt voor een versierde wa
gen, zodat de optocht weer, evenals in
1955, een grootse manifestatie kan wor
den. Op de film, toen gemaakt, zien we
hoe in elk dorp de dag feestelijk werd
gevierd. Het muziekkorps „Hallelujah”
van Makkum onder leiding van zijn emi
nente dirigent Piebe Bakker, blies vol
vuur en net als toen, zal ongetwijfeld dit
korps ook dit jaar zijn vrolijke tonen
weer laten horen.
Dat er ook in grotere dorpen saamhorig
heidsgevoel kan leven, bewijst wel het
feit, dat Makkum, hard op weg naar de j ten broodwinning.
3000 inwoners, maar één muziekkorps
(en welk een korps) heeft, waarbij iedere
muziekbeoefenaar ter plaatse zich aan
sluit.
Makkum is beroemd. Altijd geweest en
nog. De Makkumer kleiwarenfabriek
van Tichelaar functioneert al 300 jaar.
En de produkten uit deze fabriek heb
ben een naam. Het is preciesewerk, wat
hier wordt geleverd.
Men moet wel een aparte instelling heb
ben, om dit werk te kunnen doen. Ge
duld en voorzichtigheid zijn eerste ver
eisten. Vooral het beschilderen van het
aardewerk vraagt de volle aandacht van
degene, die dit moet doen.
De scheepswerven in Makkum zijn even
eens beroemd. De jeugd in Makkum
wordt scheepsbouw-minded gemaakt.
Voor hen is er aan de Technische School
te Bolsward o.a. gelegenheid om zich in
dit vak te bekwamen. Een van de groot
ste prestaties, in Makkum ooit geleverd,
was de bouw van een bananenboot van
4000 ton. Vakmanschap was vereist,
maar ook de tewaterlating was een
enorm probleem. En ternauwernood kon
deze boot in Kornwerderzand door de
sluizen worden geloodst. Maar hij ging
het zeegat uit en vaart thans in volle
zee.
De heer Wiebe Amels is niet alleen een
scheepsbouwer van formaat, maar ook
een gewiekst koopman. Ondanks het
feit, dat hij geen talen kent, reist hij
naar Tunis en Finland om opdrachten
Stralend vertelt hij dan aan Burgemees
ter en Wethouders van Wonseradeel,
dat het hem weer gelukt is om in de
staat Israël een opdracht van 30.000.000
los te krijgen. Het is zelfs al zover, dat
hij andere scheepswerven werk biedt.
Groninger scheepsbouwers hebben inder
tijd hun hoofd geschud, toen de heer
Amels begon. Maar dit duurde niet lang,
of zij kwamen bij hem met de vraag,
Enkele jaren p
aangekocht het pand Gr. Dij lakker
22 van de heer K. Oosterbaan met het
doel de Driepostensteeg (tussen Gr.
Dijlakker en Laag Bolwerk) te verbre
den. Ter realisering van dit plan zijn la
ter aangekocht enkele panden eigen aan
G. Kooiker, Laag Bolwerk en A. en K.
Sikma alhier. Bij de aankoop van laatst
bedoelde panden werd met de eigenaren
overeengekomen, dat de gemeente de
eigendom, de grond van het naastgele
gen pakhuis van de heer Sikma, zou af
scheiden met een muur, waarin twee deu
ren, waarbij de heer Sikma het recht
sg met een auto of kleine vervoer-
Idelen gebruik te maken van deze toe-
van de gemeente
ie te verbreden straat.
den en gebleven. De Friese literatuur is
zonder zijn werkzaamheid niet te den
ken. Dat zijn werk heden ten dage nog
van actuele betekenis is, moge blijken
uit het feit, dat nu, 3 eeuwen na zijn
dood, nog steeds op zijn werken wordt
teruggegrepen.
Er is dus alle reden, zowel voor Fries
land als voor geheel Nederland, om de
300ste sterfdag van Gysbert Japicx te
herdenken, aldus vinden b. en w. Daar
toe heeft zich nu reeds een werkcomité
gevormd van 11 personen op wier ver
zoek een groot aantal personen uit ge
heel Nederland gaarde in een comité
van aanbeveling heeft zitting genomen.
De herdenking zal geschieden op een
waardige wijze.
Het werk-comité heeft reeds voorberei
dingen getroffen om diverse dingen te
realiseren, b.v. een standbeeld van Gys
bert Japicx, een standaardwerk met in
teressante studies over hem en zijn tijd,
een bloemlezing uit zijn werk met Hol
landse vertaling, een openluchtspel met
de rijke fleur van de 17 eeuwse entou
rage als decor voor onze grote dichter,
filmstroken voor onze schoolgaande
jeugd.
Het spreekt vanzelf, dat door deze eve
nementen geld nodig is 'en daarom heeft
het comité om een bijdrage verzocht, aan
particulieren zowel als aan de gemeente
besturen, van wie reeds vele toezeggin
gen zijn binnengekomen.
Bij de viering van het 400-jarig bestaan
van het Weeshuis in 1954 is door voog
den als startgeld een bijdrage van f 1500
geschonken, terwijl het Gasthuis en het
Weeshuis thans elk f 5000,hebben
toegezegd.
De culturele commissie heeft geadviseerd
voor de herdenking een bijdrage van
f 5000,beschikbaar te stellen. B. en
W. kunnen zich met dit advies geheel
verenigen en stellen de raad voor dit be
drag beschikbaar te stellen met dien ver
stande, dat per jaar f 1000,wordt ge
reserveerd, te beginnen met het jaar
1962.
kree,
mid<
gangen over de grond
en dc 1— -
De plicht van de bouw en het onderhoud
van deze muur is bij later raadsbesluit
afgekocht voor een bedrag van f 2500,-.
Bij een bespreking over de uitvoering
van dit raadsbesluit kwam aan de orde
de plannen van de gemeente met het
pand Gr. Dijlakker no. 22, waarbij de
heer C. Sikma belangstelling bleek te
hebben voor dit pand met de daarachter
gelegen grond tot aan het Laag Bolwerk.
Voor dit terrein werd het vorig jaar op
tie verleend aan de N.V. Lauxsterman,
welke per februari j.l. afliep. Deze
N.V. heeft verklaard bij deze optie thans
geen belang meer te hebben, omdat een
uitbreiding van een bedrijfsgebouw op
deze plaats grotere financiële consequen
ties zou meebrengen dan de stichting
van een nieuw pand.
Teneinde tot een afdoende oplossing te
komen met de Driepostensteeg hebben
b. en w. nog eens nagegaan de verkeers-
belangen, welke een oplossing vragen
door verbreding van deze steeg. B. en
W. zijn hierbij tot de conclusie gekomen
dat deze steeg enkel een plaatselijk ka
rakter heeft en geen verkeersbelang van
ruimere betekenis dient. Esthetisch ach
ten zij een brede doorbraak van de straat-
wand aan de Grote Dijlakker minder ge
lukkig.
Door de culturek commissie is enkele ja
ren geleden geadviseerd dat het pand
Grote Dijlakker no. 22 geen bepaalde
historische waarde heeft zodat uit dit
oogpunt geen bezwaar bestaat tegen ver
koop hiervan, wat b. en w. de enige op
lossing voorkomt om tot een verantwoor
de bebouwing op dit punt te komen.
Wel zal de gemeente bij deze transactie
enig verlies moeten nemen, maar dit
komt b. en w. in de gegeven omstandig
heden alleszins gewenst voor. De com
missie voor openbare werken kan zich
met de gang van zaken verenigen.
B. en W. stellen daarom voor over te
gaan tot intrekking van het besluit van
18 juli 1961 no. 4, waarbij met de heer
Sikma de afkoop van de verplichting tot
de bouw van een scheidingsmuur is ge
regeld en aan de heer K. Sikma te ver
kopen het pand Grote Dijlakker no. 22
met het daarachter gelegen terrein.
(eigenaar de heer K. H. Oats) vestigde
zich uit Apeldoorn in Witmarsum. De
heer Cats vroeg onlangs nog optie aan
op een terrein, vlak naast zijn bedrijf 1
gelegen. Het is waarschijnlijk zijn be- j
docling hier een P.L.G.gasstation te
openen.
Ook vestigde zich een damesconfectie-
industrie in Witmarseum, n.l. de N.V.
Standard Coats. Het hoofdbedrijf van
deze N.V. is in Amsterdam, maar reeds 1
werken er 12 meisjes in dienst van deze
N.V. te Witmarsum en de bedoeling is,
dat er nog meer personeel zal worden
aangetrokken. Wat de meisjes hier op
het atelier leren, zal hen ook in later
leven uitstekend van pas kunnen komen.
In hoofdzaak worden hier mantels en
m-antel-costuums vervaardigd.
Een drietal bedrijven (Th. F. Bruinsma,
Fa. Doorenbos en D. Visser) kon tri
Wonseradeel niet voldoende tot ontplooi-
scheepsbouw in Makkum te vergelijken j ing komen. Deze bedrijven breidden zich
en voor ai deze bedrijven
dit jaar de tocht te herhalen. Deze teuren van de Ridderkerkse scheepswerf i gold, dat zij aan de weg (liefst aan de
moet toen gezegd hebben: „Wij kunnen 1internationale weg) moesten timmeren.
Zij hebben zich thans in Bolsward kun
nen vestigen. Hun vertrek betekende
enerzijds een tikkeltje afbraak voor de
dorpen, Lollum, Makkum en Witmar
sum, maar anderzijds getuigt deze stap
toch ook van de gezonde ontwikkeling
die deze bedrijven in de dorpen hebben
meegemaakt.
De recreatie komt in Wonseradeel meer
en meer op gang. Groot is het aantal
overnachtingen in de verschillende ho
tels. In Schraard werd een oude pasto
rie omgezet in een „vreemdelingen-in-
dustrie”. Makkum werd een recreatie
oord van de eerste orde.
De gemeente heeft goede contacten met
Harlingen, Sneek en Bolsward. Verschil
lende inwoners uit de gemeente vonden
een hen passende werkgelegenheid in
deze steden.
Onlangs heeft de Stichting „Sudergoa”
op een vergadering besloten, om een
Nou is dit foar elts, dy’t in bytsje bi-
gryp,hat fan arbeidsekonomy wol mear
as düdlik, dat sa'n situaesje him perfoast
net lient foar in goede arbeidsprodukti-
viteit. Hjir hat men fiersto folie wurk
fan it wurk: it melken, it fubrjen, ,it
mjuksjen, it boarnen, it skjinhalden kin
hjir net op in forantwurde wize barre.
De middels, dy’t er op it heden binne,
kin men hjir net tapasje. De greate bi-
en de yn-
rjuchting fan de pleats en dér prakke-
seart mannich boer him stiver gek op.
En dy nuodlike situaesje wurdt elts jier
knipender, hwant seis de meast ünleau-
wige boer sil npu wol bigripe, dat de
kosten fan de arbeid hyltyd wer heger
komme to lizzen en de biskikbere mins
ken minmachtiger. EI wat him der net
op ynstelt, wol de realiteit net sjen.
Oan de oare kant lizze der wol mooglik-
heden om it oantal uren lytser to krijen,
mits de pleats dêrop boud is. En nou is
it jammergenóch sa, dat buten in inkeld
brangefal of seldsume nijbou, it oer-
greate diel fan de pleatscn, mear as
njuggentich persint, dizze kans net bie-
Boerenboelgoed ten huize en verz. van
Lolle D. Schakel te Wolsum.
f 33,kost nu nog een originele Bata-
vus-fiets, roestvrij gelakt.
De Italiaanse pers in vuur en vlam, om
dat Engeland bij de a.s. Kroningsplech- j
tigheden ook de Negus van Abessinië
heeft uitgenodigd. „De onttroonde heer
ser van een bende slavenhandelaars kan
toch niet in gezelschap van beschaafde
mensen worden geduld?”
N.S.B. openbare vergadering in café
Bergsma te Parrega. Spreker E. Reeser.
Kaarten a 10 cent aan de zaal.
Tandem te huur. C. P. de Jager, Bols
ward, telefoon 133.
In de Duitse pers staat dat de Engelse
koning is gevallen door de intriges van
een Joodse vrouw.
Japan heeft een geboorteoverschot van
jaarlijks 800.000.
In boer rédt him lang, de iene sa en de
oare wer oars, op ’e skuorreed, yn de
dat men op in biskieden pleats f rij hwat hynstestal, yn in hok, under in óf dak
mei striepakken, yn in golle, ja rounom.
Ik wie fan ’e winter op in joun ris nei
in doarp foar in lêzing en ried by in bi-
freone boer it hiem op mei it doel yn 'e
skuorre myn auto kwyt to wurden, mar
de boer kaem my op ’e helte al yn ’e
mjitte mei de w’urden: „Dat kin net,
master, der kin hjir gjin kanaerjefügel-
tsje mear by!” En dêrmei wie op in hu-
moristyske wize de situaesje krekt wer-
jown.
Sinds enige tijd experimenteert men in bet reptielenhuis van het Amsterdamse
Artis met hoogtezonnen, Aanvankelijk werd een dergelijke apparatuur in de
quarantaine van bet ziekenzaal!je’ van deze afdeling gebruikt om niet vol
komen gezonde hagedissen en schildpadden een extra dosis zonlicht toe te
dienen. De resultaten bleken lang niet slecht. Enige moerasschildpadjes, die
door bet publiek als hopeloze gevallen aan Artis waren geschonken, knapten
na enkele hoogtezcmbehandelingen zienderogen op. Ook enkele legraansoorten
ondergingen een soortgelijke behandeling. Foto: een leguaan koestert zich on
der de hoogtezon.
fé halde kin en dat men by steat is om
in prima produkt óf to leverjen.
Foar dizze opjefte stiet eltse boer, dy’t
in reediik ynkommen helje wol en foar
himsels, de arbeider en de bern, itselde
rjucht hat as in oar op in arbeidswike,
dy’t yn üs tiid past.
Trije middels stean him dêrby ta syn
tsjinst. Alderearst de mechanisaesje fan
it wurk, fierder in rommere bimesting
en it brüken fan mear foer. De léste bei
de rédt hy him wol mei, mar de bilang-
rykste is de mechanisaesje fan syn wurK,
sawol yn 'e pleats as op de landerijen.
En hjir lizzc de swierste puzzels.
Dizze winter hat wer ris foar de safol-
ste kear sjen litten, dat it er net op liket
mei de oan- en óffier fan it wetter. De
swiere gong nei in twadde gemael, de
ófsluting fan de Lauwerssé, de reorgani-
saesje fan de wetterskippen en polders,
it op hichte bringen fan de polderdiken
en it op djipte halden fan sleatten en
wettergongen, der skilt mear as in bytsje hindering sit yn de greatte
oan. Yn mannich gebiet komme dêrby r-~ J --
de to lytse spultSjes, de forkaveling, de
roune ekers mei fierst to wide en djippe
greppels, it gemis fan drainage, minne
reden en fierst to smelle wegen om oan-
en óffier reediik todwaen. Mar it slim
ste tokoart sit yn de pleatsen seis.
Praktysk binne hja aliegearre boud yn in
hiel oare tiid doe t in boer, dy’t ien
melkkou op trije pounsmiet hie, in foar-
byld wie foar de oaren. Dy tiid leit lyk-
wols efter üs. Hünderten boeren binne
al ta oan ien op twa pounsmiet en ik soe
se net graech de kost jaen, dy’t jit mear
fé halde. Oant nou ta is der sa goed sa
i modern bidriuw. Dat moderne bidriuwjkwea in oplossing foar foun.
