HEEL BOLSWARD DEELDE IN
FESTIVALVREUGDE
ffl
alle onderdelen geslaagd
Het dansfestijn in
Lr
I
abe Skrocir
DINSDAG 14 AUGUSTUS 1962
101e JAARGANG
No. 36
Obermodern
en
Fan de Marlinyloer
Zilveren filmpjes
STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND
De Boalserter Skotsploech naar Emden
us hjoed p p
to sizzen
I
De Jong s Nieuwsblad
Foto Steggerda
gemerkt voorbijgaan.
buitenlandse gasten, van de zijde van 't
rum, fan Hallum
hjir fêst
de in-
kostlik bisit.
I
I
1
Nog een foto tijdens het festival gemaakt. Burgemeester en mevrouw
Geukers bewonderen de prachtig versierde koeienbellen van de Zwitserse
zang- en jodelgroep uit de Canton Appensellen. Hoewel door hen niet
werd gedanst hebben de Zwitsers met hun herhaald optreden
zeer veel succes geoogst.
3 e week aug. 1937
Al weer filmen.
De duizenden verdrongen zich om toch
maar iets van dit schouwspel te kunnen
zien en toen ook Polygoon-Profilty ging
filmen en ter wille van de publiciteit lan
ger gedanst moest worden dan was ge
pland, dreigde heel het schema van de
zo keurig getimede optocht in de war
te lopen. Tenslotte marcheerden de groe
pen die gereed waren als bijv, de Schot
ten maar op eigen gelegenheid verder.
Van een optocht was toen maar weinig
sprake meer, maar het was net alsof
met deze mensenzee heel de stad tot één
podium was geworden. Dan werd hier
gedanst, dan daar gejodeld of gespeeld,
het feest brak los in een grote spontani
teit, niet meer strak georganiseerd, maai’
als een waar volksfestijn.
Bolsward naar Emden.
Van bestuurszijde werd medegedeeld, dat
de Canneburger boerendansers uit Vaas
sen momenteel zijn afgevaardigd naar
het internationaal festival in Portugal.
Te Emden, waar een festival wordt ge
houden ter gelegenheid van de opening
Abonnementsprijs 1.90 per kwartaal
(bij vooruitbetaling)
Giro 887926
Advertentieprijs; 13 cent per mm
Ingezonden mededelingen dubbel tarief
HandelsadVertenties bij contract reductie
en skjinmeitsje wol, moat
boppen bigjinne.
i
Bolswards Nieuwsblad
belangstelling voor dit
>ot, dat de aloude Sint
ekers welhaast niet kon
chtigheid zelf was even
1. De buitenlandse gas-
Boalserter Skotsploech,
hamen plaats op voor
de plaatsen voor in de
den ze elkaar opgewacht
indrukwekkend gezicht
zijn geweest, a) die bont uitgedoste kerk
gangers tegen het decor van de 15de
eeuwse gothiek. Geen wonder dat voor
de zoveelste maal deze week de camera’s
klikten en de filmtoestellen snorden.
In de tot in de uiterste hoeken bezette
kerk nam van elke deelnemende groep
er één in het liturgies centrum plaats
achter de avondmaalstafel met branden
de kaarsen en fraai zilverwerk.
Na orgelspel las bij toerbeurt een ieder
van hen in eigen taal eenzelfde Bijbel
gedeelte, gevolgd door een lied, dat door
de desbetreffende groep werd gezongen.
De Boalserter Skotsploech zong ’t „Wilt
heden nu treden”.
Nu hierna de Vlaamse afgevaardigde,
eveneens een Nederlandse tekst las, was
het wellicht nog stijlvoller geweest, de
Skotsploech de Friese taal te doen ge
bruiken, zowel in Schriftlezing als ge
zang.
Was het zingen van de Eolswarders en
de Belgen in de grote ruimte van de
kerk nog ietwat schuchter, toen de Oos
tenrijkse groep aan beurt kwam, kreeg
de zang meer volume, dit kwam ook
doordat deze groep er eigenlijk een dub
bele was.
De door de Schotten gezongen hymne
Bal de Nations.
Vrijdagavond werd na het optreden in
de tent dit internationale verbroederings
feest in „de Doele” gehouden.
Jammer was het, dat de gehele bevol
king hieraan niet kon deelnemen, maar
plaatsgebrek dwong de commissie om de
toegang tot „de Doele” te beperken tot
de buitenlandse gasten, de comitéleden
en de tolken. Ondanks het feit, dat alle
zalen in gebruik waren, was het toch nog
een toer om voor iedereen een stoel te
bemachtigen.
Het is een grandioos feest geworden. Er
werd gezongen en gedanst, het was een
kleurig gezicht al die nationaliteiten op
de grote dansvloer te zien, met daarom
heen gedrapeerd de vlaggen van de na
ties, terwijl de zaal keurig versierd was
met bloemen.
De Zwitsers zongen hun jodellied, wat
een machtig gehoor was en in deze om
geving het stemmenmateriaal tot volle
ontplooiing kwam. Hierna kwamen de
Duitsers, Zweden en natuurlijk de Oos
tenrijkers. Op de onsterfelijke melodieën
van de Koningen der Wals waren de
„Heimatklange” opperbest en beleefden
de gasten de Weense wals in werkelijk
heid.
Een pracht gezicht al die zwierige wal
sende paren.
Maar ook de Claypso’s onder leiding van
lytse Wytse, pasten zich in dit milieu
aan en zorgden voor „Stimmung”.
Het was al vroeg in de morgen voor de
laatste gasten vertrokken.
Voor allen is het een feest geweest om
nooit weer te vergeten.
Een Duitse deelneemster drukte haar ge
voelens in de volgende woorden uit:
„Ganz Bolsward ist stimmung”.
I blijven voortbestaan als een waardig
slot.
In de loop van de zondag zijn de meeste
groepen weer naar hun vaderland ver
trokken, uitgeleide gedaan door hun
gastheren en gastvrouwen, uitgeleide ge
daan ook door degenen, die nog even
bleven.
Het festival is ten einde. De herinnering
blijft. Weer besloot Bolsward een feest
van formaat en kweekte het goodwill
tot ver over de landsgrenzen.
Voor velen werd Bolsward deze dagen
I tot een begrip. Het directorium, de ver-
schillende secties en allen die hebben
meegewerkt aan dit festijn, hetzij door
het geven van logies, of hoe dan ook,
kunnen met voldoening terugzien op het
resultaat van al hun pogen.
Slotceremonie.
Aan het eind van de zaterdagavondvoor-
stelling, waarvoor een overweldigende
belangstelling bestond, werd een slot
ceremonie gehouden. De deelnemende
groepen ontvingen ieder een vaantje als
herinnering, terwijl aan de leiders en
leidsters van de groep bloemen werden
aangeboden.
Ze behoort dan het zo lang verbeide internationaal folkloristisch festival weer
tot het verleden. Eensgezind en zonder wanklanken werd er te Bolsward een
grootscheeps festijn gehouden dat de aandacht trok van ver over de provincie-
en landsgrenzen. Zorgvuldig voorbereid, goed gepland, mogelijk gemaakt door
velen, is het internationaal festival tot een voor Bolsward onvergefelijk gebeuren
geworden. En niet alleen voor wat Bolsward betreft. De buitenlandse gasten waren
unaniem zeer opgetogen over wat Bolsward hen bood. Meldden wij leeds de
inzet van het feest, de laatste dagen deden hier niet voor onder.
De folkloristische
optocht.
Nadat het bal der naties, speciaal voor
de buitenlandse gasten en enkele intro-
ducé’s te Bolsward in „de Doele” ge
duurd had tot het moment, dat in Lon-
gerhouw en Exmorra de boeren al weer
in de morgendauw hun koeien molken
en men zich eens heerlijk had uitgesla
pen, traden de buitenlandse dansgroepen
zaterdagmiddag te Bolsward aan voor
het houden van een grote folkloristische
optocht. De vlotte start aan de Secre
taris Haitsmalaan beloofde iets goeds.
Allen waren weer present, de witge
pluimde schutters, de briesende paarden
van de Waterpoorters, de buitenlandse
groepen onder begeleiding van hun eigen
orkestjes, koeienbellen, violen, trommen
en doedelzak, met pittige muziek van
„de Heimatklange” en anderen zingend
en jodelend, dat het een lieve lust was.
In het begin marcheerde de lange, lange
stoet, waarin natuurlijk een Friese sjees
al evenmin ontbrak als de speciaal yoor
dit doel ontworpen praalwagen onder ’t
motto „It liet fan de natür” met hof
dames en heakeninginne en waarin nu
ook Nederlandse groep m meeliepen als
de Skylger folkloristische groep, de vro
lijk blazende Kikvorschen uit Den Bosch
en de witte klompen dragende Lönneker
boerendaansers, in vlot tempo door de
straten van de Nieuwe Buurt, waar de
belangstelling reeds bijzonder groot was
en waar op een gegeven moment heel <3«
stoet begon te dansen en te springen, dat
het een lieve lust was. Maar toen men
de binnenstad bereikte en met name het
stadhuis, was er geen houden meer aan.
Sober en stijlvol.
Was de inzet en de opening van het folk-
loristisch festival te Bolsward sfeer-
en stijlvol, resp. met de intocht van de
Heakeninginne en de openingsceremonie
van het officiële besluit kan hetzelfde
worden gezegd.
Was het uur van bezinning des zondags
morgens in de Martinikerk in de eerste
Boottocht.
Vrijdagmorgen om aoht uur vertrok
ken vanaf de L.A.B.-garage 7 bussen met
Folkloristen en medewerkers naar Sneek
waar aan de Pampuskade de Princenhof
gereed lag om het grote internationale
gezelschap over de meren naar Grouw
te brengen. Ondanks de regen was de
stemming, de enkele slaperige gezichten
niet meegerekend, opperbest.
De koffie liet zich goed smaken, maar
ook hir kwam het ,,’s lands wijs, ’s
lands eer” tot uitdrukking, want de Zwe
den dronken enkel zwarte koffie.
In Grouw werd het gezelschap op de
steiger door burgemeester Walda ver
welkomd. Met de Oostenrijkse kapel
voorop trok de bonte stoet het dorp in,
waar op het plein een demonstratie van
diverse dansen met zang werd gegeven,
waaraan alle nationaliteiten medewerk
ten. Het was een welkome afwisseling
voor de zeilers, die met de Grouwster
bevolking in grote getale aanwezig wa
ren.
Dat dit bezoek gewaardeerd werd, bleek
bij het afscheid. Zelden hebben wij zoiets
meegemaakt. Alle scheepstoeters van de
grote zeilvloot werden in werking ge-
steld, wat een machtig gehoor was.
De Oostenrijkers reageerden spontaan en
gaven op de steiger enkele marsen ten
beste. Na elk nummer klonk een dave
rend getoeter. Toen de boot afvoer zon
gen de zeilers vanaf de wal de folklo
risten toe.
Ook in spreekkoren werd dank gebracht
en aan het gewuif kwam schier geen
einde.
Een leuk intermezzo vormde de skot-
ploecher die zijn geleende parapluie in
het dorp vergeten had. Deze laatkomer
werd door de zeilfotografen druk onder
schot genomen.
Van de terugtocht naar Sneek hebben
de gasten buitengewoon genoten. Een
mooi zonnetje scheen over de woelige
baren, waarop slechts enkele zeilers hun
zeilkunst demonstreerden, hetwelk en
kele gilletjes aan de dames ontlokten,
als de bootjes wat al te scheef gingen
en met de zeilen op het water lagen.
In Sneek loodste de politie de bussen
door Sneek, wat zeer werd gewaardeerd.
Bij de aankomst in Bolsward bedankte
burgemeester Geukers de heer K. Fal-
kena voor zijn' uitstekende leiding en de
prima verzorging.
Jaarvergadering.
En toen de grootste drukte geluwd was,
werd het de hoogste tijd voor de Fede
ratie van folkloristische groepen in Ne
derland om ten stadhuize de jaarverga
dering te houden.
Toen zaterdagmiddag de raadzaal zich
geheel vulde, bevatte deze een bonte
mengeling van folkloristische costuums
als men er wel nimmer zag. Niet alleen
had iedere te Bolsward toevende buiten
lands groep een afgevaardigde gestuurd,
ook uit alle delen van Nederland was
men gekomen om plaatselijke afdelingen
te vertegenwoordigen en ook dit gebeur
de veelal stijlvol in het gewaad van de
groep. Ook hadden de federaties van
folkloristische groepen uit het buiten
land, bijv, uit België, Zweden en Oosten
rijk voor een afvaardiging gezorgd.
De afgevaardigde van het Ministerie van
O. K. en W. was verhinderd aanwezig te
zijn, wei was er een gelukwens van deze
zijde en een woord van hulde voor de
gedegen wijze, waarop het festival te
Bolsward was georganiseerd en voor de
manier waarop er allerwege publiciteit
aan was gegeven.
De waarnemend voorzitter, Jhr. Mr. J.
L. de Beaufort prees de goede geest en
de sfeer, die de gasten van buiten in
Bolsward zo had getroffen.
Jeugdige overmoed.
In welhaast jeugdige overmoed had een
der jongste leden van de federatie, de
pas voor enige jaren opgerichte Skots
ploech van Bolsward, op zich genomen
dit festival te organiseren. Dat de nog
jonge vereniging het zo voortreffelijk
heeft kunnen doen, kwam van het feit,
dat ze zich verzekerd wist van de sym
pathie en steun van de plaatselijke over
heid en de gehele burgerij en ook omdat
Bolsward als stad van traditie en his
torie enerzyds en een Europese instelling
anderszijds alle voordelen hiervan bood.
Bolsward als bolwerk van volkskunst
werd door spreker geschetst in zijn ont
wikkeling in de historie er ondeugend
aan herinnerend, dat een van zijn voor
zaten met de Schieringers in 1494 en
1497 deel had genomen aan de plundering
van de aloude Hanzestad.
Uit de meSedelingen bleek, dat in het
afgelopen jaar ook district Zuid zijn or
ganisatorische vorm kreeg. De landelijke
commissie voor regionale studie en do-
kumentatie heeft reeds nuttig werk ver
richt. Het orgaan „Folklore” kon in iets
grotere omvang verschijnen.
Dans als volkskunst.
Jhr. de Beaufort hield hierna een korte
inleiding over de kans als uiting van de
volkskunst. De dans noemde spreker
zo oud als de mensheid zelf. Reeds 500
1000 eeuwen geleden zal er van dans
reeds sprake zijn geweest. Toen de mens
heid verdeeld was in een bezittend en
een niet bezittend deel, vond men de
dans in twee soorten, de dans voor de
heren (dans als beroep) en de boeren
dans (dans voor het volk). Deze schei
ding moet ongeveer 12000 jaar voor
Christus zijn ontstaan. Toen in de mid
deleeuwen de derde stand opkwam, ont
stond er ook een derde dansvorm, die
een overbrugging bedoelde te zijn van de
twee reeds bestaande. Tussen de kunst
dans en de boeren (volks) dans ontstond
de gezelschapsdans.
Van de volksdans zijn bepaalde vormen
als traditie bewaard, maar ze zijn
schaars geworden. Met de klederdrach
ten verdween veelal ook dit stuk volks
cultuur. Ook heeft bij de verdwijning van
de volksdans het calvinisme een rol ge
speeld.
De huidige volksdans, of wat wij er voor
houden, is van veel later datum. Het
zijn jammer om het te moeten zeg
gen, aldus spr. maar niet minder waar
verheerste mgdedansen, vooral polka’s
en schotse dansen. De huidige volksdan
sen hebben globaal niet langer dan een
vijftal generaties bestaan. Het herleven
ervan is te zien als een reactie op de
dreigende vervlakking van onze eeuw.
Nu het nog niet te laat is het goede uit
het verleden in leven te kunnen houden
zien de folkloristen een taak.
Waarin opgenomen: De Bo/swardsche Courant. Westergoo en
Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Uitgave: A J. OSINGA N.V, Bolsward
Administratie- en Redactie-adres:
Marktstraat 13
Telef. 2451 Na 18.30 uur 2305 of 2335
(K5157)
en w
der wurdt, nim ik oan, ek binnenskea- gehouden worden op de tweede donder-
mers hurd oan arbeide. Mar soe it dêr dag in mei.
to lang underweis bliuwe, dan mei it ge-
hiel Baarderadeel staat voor de keus het oude
gemeentehuis te restaureren of een nieuw
gemeentehuis te bouwen. Het laatste is
ie voordeliger dan het eerste.
;iet om in I
dan fynt Last van Malaria? Even naar Drogisterij
't „De Salamander”, Jongemastraat 6 te
tiid en jild oer ha om de stêd to tsjinjen. Bolsward.
Dizze geast makket de lytse stêd Boal-
sert hyltyd wer ta in plak hwert eigen De zaak van de fa. Brandsma aan de
en frjemd graech hinne giet. Sok in stêd Dijk geheel aangepast aan de eisen des
is in kostlik bisit. Tj. de J. tijds.
meentebistjür gerêst witte, dat er
hwat lju yn de stêd sitte to springen om
in hantsje mei to helpen. En hja hoege
mar in kik to jaen om harren mei yn d<
line to krijen. Hwant as it gi-- 1.
algemien bilang foar de stêd, dan fynt
men hjir fêst in hiele protte lju, dy't
it byt üs ta de eagen üt, dat De paardenmarkt te Oosterwierum zal
fêst1 op voorstel van b. en w. inplaats van op
de laatste zaterdag in mei in het vervolg
IN KOSTELIK BISIT
Wol selden hat de stêd sa yn it midden
fan de bilangstelling stien as dizze léste
wiken en dagen. Gjin blêd koe men op-
slaen of der stie in artikel yn oer it by-
sündere barren fan dizze wike. En alder-
geloks is ien en oar tige slagge, tomins-
ten sa is de algemiene yndruk.
As nóu de finansiële ütkomsten ek net
to folie buten de stringen sprongen bin-
ne, kinne de organisatoaren en de tsien-
tallen meiwurkers en gasthearen en
-frouwen mei rjucht greatsk wêze oer
hwat hja foar de stêd ut 'e wei set haw-
we. Dat wie mear as in bytsje, dat hat
in hüd fol wurk west, wiken lang en net
it minst dizze forroune wike. It moaiste
momint wie foar üs de iepening foar it
stêdhüs, tongersdei-tomoarn. Doe’t Drs.
Passage yn koarte mar tref like wurden
eltse groep yn har eigen tael oanspriek,
de flagged plechtich nei de mêst lutsen
van het nieuwe raadhuis, zal ons land
worden vertegenwoordigd door de groep
uit Bolsward, de .Boalserter Skots
ploech”.
Verschillende bestuursleden werden bij
enkele candidaatstelling herkozen. Tot
voorzitter van de federatie werd geko
zen de huidige waarnemend voorzitter,
Jhr. Mr. J. L. de Beaufort, burgemeester
van Markelo.
Het volgend internationaal festival zal
worden gehouden te Enschede.
Nadat deze jaarvergadering was geslo
ten begaf het gezelschap zich naar de
feesttent om hier het optreden van de
aan het festival deelnemende groepen te
zien.
Aan dit optreden, evenals aan dat van de
zaterdagavond, toen het laatste dansen
plaats vond, namen ook de Nederlandse
groepen deel. De tent was alle keren
meer dan uitverkocht. Hij had wel de klonk weer wat ijl, maar de zang be-
helft groter kunnen zijn, aldus een der reikte een klimaks toen eerst de Zwe-
commissieleden. Maar voor een nieuw den prachtige kerkzang lieten horen en
feest gaf Jhr. de Beaufort reeds een tip. daarna de Zwitserse groep, nu zonder
Volgens de analen is Bolsward als stad jodeleffecten met hun sonore stemmate-
gesticht in 715. Dit is in 1965 precies riaal heel de kerk vulden.
twaalf en een halve eeuw geleden. Een Na wederom een kort orgelspel werd
dergelijk koperen eeuwfeest mag niet on- gezamenlijk (in alle talen tegelijk) het’
Onze Vader gebeden.
Hiermede was de korte, maar zeker zeer
zinvolle plechtigheid teneinde. Dit mo
ment van inkeer en bezinning moet me
nigeen bijzonder hebben getroffen.
Het publiek had eigenlijk meer verwacht
en inderdaad had men door de aanwezi
gen in het zingen te betrekken of bijv,
door het optreden van het kerkkoor het
geheel wat kunnen rekken en het wel
licht nog meer relief geven, maar juist
in dit sobere was zonder alle franje dit
besluit van het grandioze festival te
Bolsward veelzeggend.
Enkele bijbelgedeelten en het Onze Vader
mogen dan een minimum zijn, men ver-
gete niet, dat door deze sobere vorm te
kiezen, een ieder aan deze massale slui
ting mee kon doen. Alle kerken, de R.-
Katholieke, de Protestantse, de Lutherse
en de Anglicaanse waren hier verenigd
in wat allen bond.
plaats bedoeld voor de nog aanwezige ,jn dje zjn was bet een oecumenisch tref-
buitenlandse gasten, van de zijde van ’t fen aIs bijna
nergens tot stand ge-
komen, een treffen waartoe een ieder
bereid was en dat door elke deelnemer
in de daartoe wel zeer geëigende plaats
rum, fan HalJum en Bakhuzen, mei men als de Bolswardse Martinikerk ook voor
net ünmooglik meitsje troch dizze lju dit gebeuren js, in de erinnering zal
foarby to parten yn hwat oaren krije.
Salang Fryslan in provinsje is, hwert rju
forskaet fan stêdden en doarpen in rike
fariaesje oan it libben jowt en alderge-
loks de measte fan dy plakken eigen
karakter en aktiviteit sjen lit, mei men
as oerheit hjir net oerhinne wadzje. Bi-
nammen de oerheit moat earbied toane
foar if eigen libben fan de biwenners.
Minsken binne gjin jirapels en it eko-
nomysk motyf allinnich kin en mei gjin
tyran wêze, hwert elts him plat by del-
lizze moat.
It libbet gjir goed, it libbet hjir fleurich
en yn greate harmonij meimekoar. Oan
alle' einen fan de stêd en yn alle strjit-
ten bout men oan har takomst, de iene
saek nei de oare, it iene hüs nei it oare
komt yn in nij habyt.Neist it plan Noard
is nou de tarieding oan 'e gong fan it
Parkplan en yn koarte jierren kriget ek
de eastkant fan de stêd in hiel oar ge-
sicht.
Mei spanning wachtsje wy, mei noch
folie oaren, op de bislissing fan de sport-
fjilden en i
de kostlike swimmerij momenteel sa
sit. Der moat foroaring yn komme
waerden, doe hie de stêd Boalsert in gou
den ure op in niveau hwat selden birikt
wurde kin. It wie feestlik, it wie yn
greate styl, de sinne sette alles yn in
djippe en rike kleurenharmonij en it
stêdhüs joech in unike eftergroun, sa't
men net moaijer bigeare koe. Yn sokke
eagenblikken biseft men earst goed, hoe
in greate rykdom de stêd hat, hwert wy
yn libje meije.
Mar dizze ütwindige skientme, hoe
weardefol ek, soe net ta syn rjucht kom
me, as der net in wil en in geast efter
siet, sa ’t wy dat nou kear op kear mei
makke hawwe. In geast, hwert men yn
greatere en lytsere plakken faken om ’e
nocht om siket. Boalsert kin folie mear
as men mei it each op syn ynwennertal
tinke soe, om’t men hjir mekoar achtet
en forstean wol. Hjir is net ien of in
pear man, dy ’t de lieding altyd hat.
Hjir binne tsientallen, dy’t elts om bar
de leije fêstgripe, dan foar de sport, dan
foar de gymnastyk, dan foar de kulturele
festiviteiten, sa as konkoursen, heamiel-
dagen, Gysbert-Japixpriis, Cantatekoaren,
oargelkonserten en sa folie dingen mear.
Dy’t hjir hwat dwaen wol en dwaen kin,
kriget in earlike kans, itsij eigen Boalser-
ters, itsij lju, dy't fan om utens komd
binne om hjir to libjen en to wurkjen.
Dy't hwat presteart, is hertlik wolkom,
der wurdt jerne in plak ynskikt en de
stêd wit him of har to weardearjen. Diz
ze geast sit likegoed yn it stêdhüs by B.
en W. en de Ried as by de deagewoane
oaljekoeken. Hja sjogge hjir de ynkom-
mer net mei skele eagen oan, hja binne
bliid mei syn of har komst as de oare ek
mei sokke fielings hjir komt.
De Boalserter is net eksklusyf en
kele, dy’t dit praktiseare wol, rint stomp
op it golle aerd fan de oaljekoeken en
har sportiviteit.
De boargerpriis fan Dr. Beuwe Bölger
hat dizze geast yn it hert rekke mei it
takennen fan dizze erkenning oan de hea-
ren Rooda en Altenburg, twa sjouwers
fan professy, sljucht en rjucht as de
Boalserters seis.
Fansels: partij, klasse en religy, ófkomst
en kunksje jielde hjir ek, mar hja do-
mineare net, de achting en it respekt
jildt elts, dy ’t sünder eigenbilang de
stêd en syn biwenners op bysündere wi-
ze tsjinnet. Sokken meitsje de lju hjir
net jaloersk of lêbbich, sa’t dit op folie
plaken skyi
tige weardearre.
plaken skynt to wêzen, mar hja wurde
tige weardearre.
Dit is de rykdom fan de stêd: Boalsert
en sa lang dizze geast yn har biwenners
bliuwt, sil it nimmen slagje de groei en
de takomst tsjin to kearen. It bealwize
bislüt om sa’n libbene en soune mienskip
üt to sluten fan de yndustrialisaesjeplan-
ning sit eltsenien dwers, dy't de stêd en
syn harmonyske bifolking ken.
Wy witte net, hoe ’t de regearing fan
doel is to dwaen, as de fiif jier aensens
om binne. Der binne oanwizings, dat
men safolle mooglik mei stille trom dit
systeem fotlitte wol, Minister de Pous
dat hjir en der al’ris in wurdtsje falie
litten, mar fierder moat it ófwachte wur
de. It soe winlik tige spitich wêze as
men towille fan de foute opset, nou de
hiele saek opheffe soe. Wy hawwe sterk
de oertsjüging, dat de Noardlike provin-
sjes, sille hja net fannijs eftreroan reitsje,
in algemiene stipe perfoarst nedich haw
we. Mar dan sil men it sa foroarje moat-
te, dat eltse stêd of doarp, dy’t hwat to
bieden en to prestearen wit, ek op geli-
kense wize kans kriget.
It is nou dochs w'ol düdlik, dat de lib-
benswil net fanüt den Haech to bipalcn
is. De groei fan plakken as Boalsert,
Frentsjer, de Jouwer, Drylst, Bütenpost,
I Surhüsterfean en ek, as liket it minder
jbilangryk, fan Winsum en Easterwier-
i
I X
