tijd
eis van onze
Kerkrestauratie
Wons kreeg een juweel van een bedehuis
I
PIET
Fan de Martinytoer
R
r
r
STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND
De Gaulle
Bolsward blij:
sportvelden komen er
Per speciale koerier werden gistermorgen
de raadsleden als eersten in kennis ge
steld van het feit, dat B. en W. enkele
ogenblikken geleden de telefonische me
dedeling hadden ontvangen, dat de mi
nisters van Maatschappelijk Werk en van
Binnenlandse Zaken het door hen ge
vraagde subsidie voor het sportvelden
complex hebben toegezegd, wat inhoudt
de volledige goedkeuring van dit plan.
Dank zij de volledige en vlotte medewer
king van enkele plaatselijke instanties,
welke het plaatselijk minimum hebben be
schikbaar gesteld, van de Prov. Plancom-
missie, welke het ingezonden plan goed
keurde en de vereiste subsidie adviseerde
alsmede Ged. Staten die de verstrekte ad
viezen overnamen en het raadsbesluit tot
het investeren van de gemeentelijke bij
drage goedkeurde, is het plan tot uitvoe
ring van het sportveldencomplex in vrij
werk in amper een jaar tijds voor uitvoe
ring gereed gekomen.
Zilveren filmpjes
4e week november 1937
Avond voor
gerepatriteerden
in Makkum
fc-
DINSDAG 20 NOVEMBER 1962
|oie JAARGANG
No. 64
ONTMOETING ADENAUER—KENNEDY
Dessener, hul-
geef, frij
DE WIERHEIT HAT IN SKEL LUD
De greate gearkomste yn de Haech, hwert
r
den met de namen der predikanten die
in Wons gestaan hebben, zijn onveran
derd opnieuw geplaatst en wei tegen de
twee gesloten wandvlakken der hoofd
entree achter de gemeente. Zij dateren
uit het jaar 1877 en bezitten een laat-
Empire vormgeving met marmer ge
schilderde zijpilasters. Zij zijn bijge
werkt tot op de huidige dag. Zelfs de in
wijding door Ds. T. Feenstra (zie ver
slag elders in dit blad) staat er reeds
op vermeld.
Yn it r
lykwols
Bolswards Nieuwsblad
Waarin opgenomen: De Bolswardsche Courant, Weatergoo en De Jong’» Nieuwsblad
Abonnementsprijs f 1.90 per kwartaal
(bij vooruitbetaling)
Giro 887926
Advertentieprijs: 13 cent per mm
Ingezonden mededelingen dubbel tarief
'Handelsadvertenties bij contract reductie
van oude groen en geel ge-
met
daartussen door roodbruine, terwijl de
teruggevonden bremer tegels met de
verzaagde grafzerken een plaats op ’t
podium hebben gevonden, afgesloten
door een trede van oude handvormsteen.
De bruin geverfde lambrizering is ver
dwenen. De muren zijn geheel opnieuw
wit bepleisterd, en geven met de blauw
geverfde koepel de ruimte een helder,
rijzig en wijd karakter.
Preekstoel.
Blijkens een opschrift dateert de preek
stoel uit 1681 en is „besprooken ge
schonken) door Richtie Jacobsz. Abbe-
ma, jonge DOVI 23 jaer Ao 1681” aldus
de tekst.
Het is een zeshoekige rijk gesneden re-
nainssance preekstoel van eikenhout.
Het oorspronkelijk peervormige onder
stuk was geheel dóór modern werk met
boardbekleding vervangen. Tijdens de
restauratie is hiervoor een nieuw onder
stuk van oud eikenhout bijgemaakt.
Hoewel de preekstoel (bruin) geverfd
was, viel er van originele kleuren niets
te ontdekken; daarom is de verflaag ge
heel afgenomen en steekt hij nu in don
ker gebeitst eiken rijk af tegen de wit
gepleisterde muur. Het is duidelijk dat
deze preekstoel oorspronkelijk nog in de
oude Romaanse kerk moet hebben ge
staan, evenals de oude Bremer tegels
en grafzerken daar als vloerbedekking
zullen hebben gefundeerd.
Predikantsborden.
De vóór de restauratie aan weerszijden
van de preekstoel hangende houten bor-
rood, terwijl het lofwerk grijs, wit en
goud bewerkt is. De tinnen pijpen heb
ben vergulde mondstukken gekregen.
De galerij zelf dateert, naar de detaile-
ring te oordelen, uit 1912. Deze is op
zijn plaats gebleven en boven de hoofd
ingang bijgewerkt en daarna in twee
tonen grijs gemarmerd. De onderzijde
heeft een blauw plafond gekregen. Op
deze galerij zijn een aantal nieuwe ban
ken geplaatst.
Deze gegevens ontlenen we aan een
zeer gedetailleerde beschrijving van P.
L. de Vrieze, architect B.N.A., die de
restauratie op zo uitnemende wijze ver
zorgde.
Wons is een bezienswaardigheid rijker
geworden. Het bezit het enige koepel-
kerkje uit Westergo.
Een juweeltje.
Doopvont.
Dank zij de hulp van het Anjerfonds in
Friesland is het mogelijk geweest de
beeldhouwer C. Fokma uit Leeuwarden
opdracht te verstrekken, een nieuw
fors doopvont te maken. Dit bestaat uit
een hardstenen voetstuk, waarop een co
nisvormige cylinder van donkerbruin
gebakken chamotte. In de oppervlakte
van deze cylinder is een motief geboet
seerd, nl. de scheppende hand Gods,
waaruit levend water stroomt. Rond
gaande langs de cylinder ziet men uit
dit golvende water twee vissen opduiken
waarvan de laatste zijn kop in de hand
legt waarmee de kringloop gesloten is.
Hier zijn de motieven van schepping,
zondvloed, Christus en doop tot een zin
vol geheel samengevoegd. Bovenop deze
cylinder rust losjes een grote helder
groene koperen doopschaal, met een
middellijn van 90 cm.
Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Uitgave: A. J. OSINGA N.V, Bolsward
Administratie- en Redactie-adrest
Marktstraat 13
ïtlef. 2451 Na 18.30 uur 2305 of 233 J
(K5157)
Het bezoek Adenauer aan Amerika is ten einde: tijdens zijn slotbezoek aan bel
Witte Huis nam de grijze staatsman de jongste Kennedy-telg op de arm een
Wesl-Duiise; Amerikaanse ontmoeting, welke in de beste harmonie verliep
j Wanneer de geschiedenis later een oordeel gaat vellen over onze eeuw, zal dit tegelvloer
I bij alle kritiek op één punt ten gunste uitvallen ten opzichte van de twintigste. £'azuurde plavuizen (estrikken),
daartussen door roodbruine, terw
Was de 19e eeuw de eeuw van afbraak en verwaarlozing wat betrof stinzen, torens
tn zelfs kerken, in onze tijd weet men een historisch bouwwerk weer te waar
deren. Restauraties volgen elkaar op in snel tempo. Met de gerestaureerde Mar
tinikerk te Bolsward, de Herv. kerken van Schraard en Piaam, de torens van
Pingjum en Witmarsum enz., zijn en worden even zovele paarlen toegevoegd
aan de keten van oude kerkgebouwen, die zich slingert door ons Westergo.
De zondag j.l. ingewijde Herv. kerk van Wons is er wel één van zeer grote
naarde. W’at architect P. L. de Vrieze van Groningen hier met zijn aannemers
en werklieden heeft gepresteerd, doet in genen dele onder voor het overigens ook
voortreffelijke restauratiewerk van de in deze contreijen zo bekende Friese res
taurateur Baart. Met gevoel voor historie en traditie is hier op zeer verantwoorde
wijze het erfdeel der vaderen geconserveerd.
len deugd is better
tüzen kundichheden
Nog altijd is de Gaulle
Van daadkracht het symbool
De spil der Franse natie
Men wil hem heus niet kwijt
Maar toch, de laatste tijd
Raakt hij wat uit de gratie
Hij toont nog steeds veel fiers
Het struikelblok Algiers
Is nagenoeg verdwenen
Hij bleef star als een sfinx
Al stak hem rechts en links
Een stok tussen de benen
Moedig toonde De Gaulle
Men kan de geit en kool
Beide bezwaarlijk sparen
Ik ga daarom recht door zee
Partijen blijf gedwee
Ik zal ’t alleen best klaren
Verkies ik mij een tolk
Welnu, dan ’t hele volk
Het dient met haar „Ja” bevestigd
De stembus gaf ’t getal
't Werd wat een sneu geval
De eindstand: twee en zestig
Laat ze maar, dacht De Gaulle
Leiders van de oude school
Lieten ’t al jaren zitten
Daarom geel ik geen cent
Voor 't hele parlement
Ik lach om kleuren-snitten
Maar dit wordt op den duur
’n Gevaarlijk avontuur
Het schept vast onbehagen,
Straks komt allicht ’t besluit
Ik wil, het spel is uit
Emeritaat aanvragen.
Want dit leert eens De Gaulle
Vrijheid blijft het parool
En alle dictatoren
Hebben de slag verloren
De Hervormde kerk op de terp te Wons kachelpijpen. Ook in Wons was dit het
geval. Als vertikale as van centraal-
bouw fungeerde hier het klokketouw en
de even uit 't midden geplaatste kachel
met pijp, welke laatste uitmondde in het
houten torentje, waar de rook en de
vonken eenvoudig door de galmgaten
werden af gevoerd.
Een zeer gevaarlijke
situatie.
Onder de houten vloer bevond zich de
oringinele vloer, bestaande uit platen
rode bremer steen, welke bij de restau
ratie weer te voorschijn zijn gehaald.
De restauratie.
Bij het opstellen van het restauratieplan
werd het eenmaal gekozen uitgangs
punt bij de opzet van de kerk gehand
haafd. De preekstoel is op zijn plaats
gebleven, evenals de hoofdentree, de ver
binding met de consistoriekamer en de
galerij met het orgel. Om de centrali
serende werking zoveel mogelijk te
handhaven is de vloer duidelijk gecen
treerd ingedeeld, d.w.z. een cirkelvormig
motief. Om de vertikale aswerking te
ondersteunen is een fors doopvont ge
plaatst in het middelpunt der ruimte en
daarmee tevens temidden van de ge
meente waar de bediening van de doop
thuishoort. Tevens is met behulp van
een tros verlichtingsornamenten deze as
nader zichtbaar gemaakt. Aangezien
banken hier de ruimtelijke werking te
veel zouden verstoren, zijn hier stoelen
toegepast, van een open modern karak
ter, welke in een driekwart cirkel seg
ment rondom het doopvont opgesteld
staan.
Het vierde segment vormt de sluiting
der cirkel en wordt gevormd door één
trede verhoogde podium, waarop zich
kansel en avondmaalstafel bevinden.
Door het wegnemen van het in 1912
gewrochte trappenhuis naar de zolder
en dit achter het orgel te brengen en
door de onregelmatige entree met de
galerij symmetrisch te maken, is een
veel zuiverder ruimte ontstaan. Door de
binnendeuren naar de zijkant van de
entree te verplaatsen, is het binnenko
men veel verrassender geworden, ter
wijl deze oplossing goed aansluit bij ’t
stoelenplan.
De houten vloer is vervangen door een
Orgelgalery.
Het orgel dateert van 1891 en heeft
eveneens een goede beurt gehad. De fa. I gewerkt. De conferencier wist zowel in
van der Bliek uit Leeuwarden heeft zich het -Nederlands als in het Maleis een
I veestia? verbindende tekst te spreken.
van
is niet de eerste op die plaats. Reeds in
de 12e eeuw bevond zich hier een Ro
maans kerkje, zoals uit de opgravingen
van 1941 is komen vast te staan. Ge
zien de gevonden grote platte stukken
tufsteen mag men redelijkerwijs aan
nemen dat dit eerste kerkje geheel uit
tufsteen opgetrokken is geweest en be
hoord zal hebben tot de groep van
kerkjes welke een halfrond gesloten
koor bezitten, zoals die in Friesland nog
voorkomen, o.a. te Bozum. De funda-
mentresten der toren doen vermoeden,
dat deze van baksteen is geweest en
iets later dan de kerk gebouwd is. Is
deze vermoedelijk uit de eerste helft
der 12de eeuw, de toren zal van plm.
1290 of iets later zijn. De aan de noord
zijde van de toreningang gevonden zeer
grote zwerfkei wettigt het vermoeden,
dat de fundering der toren, althans ten
dele op zwerfkeien heeft plaats gevon
den. Ook tijdens de restauratie van 1961
—’62 werd aan de noordzijde der huidige
kerk nog een zwerfkei gevonden, met
een afgeplatte bovenkant, waarin zich
een conisvormig g’at bevond. De vraag
of het hier wellicht heidsene offerstenen
betreft, is nog niet afdoende beant
woord.
In ons historisch overzicht van j.l. vrij
dag vermeldden we reeds dat het hui
dige kerkje gebouwd is in 1728. In 1776
wordt de bouw van het achtkantige to
rentje aanbesteed.
Uit de laatste mededeling mag gecon
cludeerd worden, dat het kerkje con
structief bijzonder slecht gebouwd is,
anders was de vernieuwing van het to
rentje 48 jaar na de bouw niet nodig
geweest.
De in het Noorden weinig voorkomende
centraliserende bouwvorm is een uiting
van de toenmaals heersende opvattingen.
Vanaf de Renaissance golden de regel
matige vormen als de meest ideale uit
drukking van de goddelijke verhoudin
gen, t.w. de vierhoek, de zeshoek, de
achthoek, de twaalfhoek en de cirkel.
Van origine is centraalbouw in de Chris
telijke kerkbouw echter veelal uitslui
tend gebruikt voor doop- en grafkapel
len.
Ondanks de zeer sobere uitvoering en
de bescheiden afmetingen (uitwendige
diameter plm. 13 m., goothoogte plm.
8 m.) bezit het kerkje te Wons een
zekere allure, alg gevolg van het rijzige,
door blauwe vlakke Friese pannen ge
dekte dak en het slanke open koepel
torentje, waardoor het zich gunstig on
derscheidt van de eveneens achtkante
kerk te St. Anna Par. (1682), met zijn
wat plompe, lage klokketorentje en die
te Berlikum met zijn nogal buiten ver
houding geraakte onderbouw. Door de
kleinere afmetingen (St. Anna Par.
diam. plm. 18.50 m.) was het mogelijk
de inwendige ruimte meer gaaf te hou
den, d.w.z. ongedeeld zonder de 4 kolom
men, zoals die te St. Anna Par., Berli
kum, Sappemeer e.a. soortgelijke ker
ken noodzakelijk bleken.
In Wons daarentegen beantwoordt de
binnenzijde aan de verwachtingen, die
het exterieur oproept, een niet geheel
gelijkzijdige achthoek met een inwen
dige diameter van 12 m. en een hoogte
tot de 1.60 m. brede cooflijst van plm.
7 m., afgedekt door een ruimtekroon
in de vorm van een achtdelig houten
koepelgewelf. De vier grote regelmatig
geplaatste rondboogvensters ondersteu
nen de centrale aanleg. In een der vier
gesloten gebleven muurvlakken bevindt
zich de toegangsdeur, welke helaas in
1912 op weinig fraaie wijze was ver
nieuwd.
In 1891 is het vrij forse orgel met een
langs 5 wandvlakken gaande galerij aan
gebracht. met als ondersteuning een
aantal slanke houten kolommen, welke
tengevolge van hun geringe diameter
ruimtelijk niet misstaan.
De houten vloer is vermoedelijk aan het
eind van de 19e eeuw aangebracht, de
periode waarin het noorden in vele ker
ken de behoefte aan verwarming ont
stond. Vanaf die tijd vinden we nog in
zoveel kerken gehandhaafde kolen
kachels met
Hwaf hat Qabe Skroar
üs hjoed p p
to sizzen
en onhoudbare
B. en W. toonden zich over deze vlotte
werkwijze uiterst tevreden en verheugen
zich er over, dat binnen niet te lange tijd
tot uitvoering kan worden overgegaan,
waartoe zij reeds de voorbereidende maat
regelen hebben getroffen.
koartom in maetskiplike groep, hwert elts
lan greatsk op wêze moast.
Yn it rapport fan Drs. Platenburg kamen
lykwols ek oare blêdkanten foar, dy’t lang
net moai wiene. Efter dy skildereftige
doarren, grien mei wyt ferve, foun hy ek
hiele oare dingen: dommens, rügens,
minne hygiëne, berne-eksploitaesje, for-
wrotten en toknoeide froulju, in great tal
debile en imbisile bern, loaije manlju sun
der iennich forantwurdelikheitsgefoel,
treurige slieperij, stank, smoargens,
drankmisbrük en morele delikten.
Oer dat rapport hat hiel hwat to dwaen
west, hwant hiel hwat autoriteiten waer-
den hjirtroch biskuldige fan tokoarten.
Tokoarten oan maetrigels, dy’t hjir dien
wurde moasten en net dien wiene. It yn
mekoar om trouwen, it dielen fan de bi-
driuwen, dy’t nedich sa great wêze moas
ten, it bymekoarwenjen fan aid en jong,
de soargeleazens oer de takomst fan de
bern, it tokoart oan üntwikkeling, men
hie dat allegearre hwat oer ’t holle sjoen
om’t it sa maklik wie om it sa to liften.
En yn dy krisisjierren hie men foar it bi-
langrykste kwea ek gjin oplossing by de
ban. Hwant rounom wie tofolle fan en
it leger fan de wurkleazen wie sünder diz-
ze lytse boeren dochs al in heal miljoen.
Yn de oarlochsjierren en ek jierren dêr-
nei, wie alles, hwat iten wie kostber en
bleauwen dizze bidriuwkes yn wêzen mar
doe’t de krapte oer wie en it libben syn
rjuchten werom krige, stie men krekt yn
dizze streken foar libbensgreate fragen.
Hwant de toerist, dy’t op in moaije sim-
merdei in kuijerke makket troch dit aer-
dige lanskip, hat nea in goed bigryp fan
hwat dit libben yn de realiteit bitsjut.
Sokke bidriuwkes, hoe aerdich en skilder-
eftich, hawwe gjin saeklike basis mear
yn it libben fan 1962. Hja binne defini-
tyf oerlibbe, hja kinne de minsken nef-
fens hjoeddeiske mjitte gjin bistean mear
biede. De flecht yn hinnen en bargen giet
mar oan in biskate hichte ta, dan komt de
oerproduksje en de prize-fal, sa grif as
twa kear twa fjouwer is. De tsientüzenen
bidriuwkes fan minder as fiif hektare
sangroun binne yn it algemien Iikefolle
wurdich as de sküte fan in modderskip-
per of de hynstestallen yn de trochreed
tan in doarpsherberge. It libben hat har
ren de bisteansmooglikheit üntnommen
en gjin regearing kin har dat werjaen.
Hja binne de slachtoffers fan in maet
skiplike struktuerforoaring, dy’t al jier
ren oan ’e gong is.
En allinnich oanpassing oan dy maet
skiplike foroaringen kin hjir reedlike ta-
stannen bringe. De basis fan dy bidriuw
kes moat in stik forbrede wurde om eko-
nomysk meidwaen to kinnen, yn pleats
fan diele, moat men kombineare, for-
greatsje en moderniseare, al it oare kin
tydlik hwat lins en forsêfting bringe, mar
it hat gjin takomst.
Dêrom is de opset fan de regearing om
in struktuerfüns to foarmjen in goed ini-
siatyf. Dat hie allang wêze moatten, der
binne al kostbere jierren üngebrükt foar-
bygien, it is de heechste tiid om it krêf-
tich oan to pakken. Mar dan moat it ek
tinken wêze en net sa as nou mei in pear
miljoen, dat is gek-oanstekken.
Wol men it kwea yn ’e woartel oantaeste,
dan is it hege tiid om mei greate plan
nen to kommen en net allinnich foar de
lytse bidriuwen. Ek tüzenen oare buorke-
rijen snakke dêrnei.
Towille fan dy lytse minsken en de ta
komst fan har bern sil men de basis fan
har bistean forbreedzje moatte, dat is de
eask oan in regearing en it boerefolk, dat v«
takomst ha wol. Tj. de J. I ct. per paar. J. Elsinga, Makkum.
moast direkte en kontante stipe komme
oars gie it falikant forkeard.
De measte minsken witte nou linkelyt-
sen wol, dat it dit jier mei hinnen en
aeijen, mei bargen en keallen lang net
bést gien is. En op de sangrounen, hwert
men folie mear oan dizze dingen docht
as hjir mei men ek gerêst fan in min
jier sprekke. Dat soks op in greate gear
komste ütdroegen wurdt, is op him seis
in goede saek en ik soe de léste wêze om
hjir krityk op to hawwen. It is foar de
lju seis, temidden fan in wolfeart by oa-
ren, hurd kenóch.
Of it oan de oare kant reedlik is om fan
regearingswege kontante stipe to jaen, sa,'
dat dizze bidriuwen wol in bistean haw
we, is in oare fraech. It giet hjir binam-
men oer de tsientüzenen lytse bidriuwen
en bidriuwkes op de lichte groun, hwert
it bistean komme moat fan in pear ha.
rogge, hjouwer of foerjirappels en biten,
in pear melkekij, in fyftich bargen en
biggen, in pear hündert hinnen, soms
hwat grienten of ierdbeijen dêrby, in stik-
mannich fruchtbeammen, in biskieden
hüs, in büthüske en in skuorke mei in
heaberch. In echte aerdige „hoeve” hwert
meast in flinke greate hüshalding jit plak
fynt.
Drs. Platenburg hat de earste deskundige
west, dy’t fanwegen de regearing yn de
tritiger jierren stüdzje makke hat fan it
probleem fan de lytse boer. Doe’t hy mei
syn bifiningen op ’e lappen kaem, wie it
lykwols net bést. Hwant dizze lytse boe
ren hiene in romantyske en idyllysk
mineur. Tüzenen boeren soene foar in kleurde weardearring By theologen, sosio-
:n en literatoren.
Dizze minsken wiene it salt fan de maet-
fiif of seistüzen dielnimmers üt it hiele
lan bymekoar wiene om to protestearen
tsjin hwat de regearing fan doel is,
klinkt yn de fakblêdden en deiblêdden
jit nei.
Ut dizze hoeke wie der praktysk net ien,
mar binammen üt Gelderlan, Oerisel en
de Südlike provinsjes safolleste mear.
De gearkomste of leaver de fjouwer gear-
komsten hiene in rêstich karakter, mar
de toan fan hwat der sein is, wie tige yn
faillisement stean as der net gau help logei
kaem, de minsken koene lang gjin ar- DIl.
beidersdeihier meitsje, koartom it like skippij, wurksum, iverich, sober, god-
nearne net nei. De plannen fan de Mi-j tsjinstich, moreel soun en geef, frij en
lelijke, brandgevaarlijke nister rikten lang nel fier genóch, der selsstannich, stipe fan tsjerke en steat,
Maandagavond 29 november reikte de
Spaarbank Bolsward t.o.v. het stadhuis ’t
10.000ste Spaarbankboekje uit. Het be
hoorde aan een meisje nog slechts 15
maanden oud. Als eerste inleg plaatste de
bank f 25,
De opbrengst van de marktgelden der
veemarkt is voor 1938 verpacht aan Ja-
ring Bangma voor de som van f 76,
Klompsokken. Winkeliers en wederver
kopers vraagt onze scherpe notering.
Hengst, Appelmarkt 11, telef. 11.
Nog is het niet te laat voor St. Nicolaas-
geschenken. Wij vulden verschillende af
delingen belangrijk aan. Gebr. Wolke,
Bolsward, Makkum, Dokkum
De tussenstations op de lijn Leeuwarden-
Sneek zullen met ingang van de zomer-
regeling 1938 worden opgeheven. Het
vervoer zal met autobussen in samenwer
king met de N.S. geschieden.
Gele en zwarte mansklompen vanaf 55
Mèj. Bekkie van Lien, welke sterk deed
denken aan de Serimpi-dans van de vor
stenhoven in Soerakarta en Jogjakarta en
haar kaarsendans. De schetsjes en de pan
tomime van de heer Hofstra sloegen ge
weldig in. De „jongedames” van „dans
der Indonesische gasten” werden vele
malen teruggeroepen voor een hartelijk
applaus.
Ook de andere dansen, ingestudeerd on
der leiding van mevrouw Dessener, von
den een warm onthaal.
De „zaal-loterij” met 67 prijzen, welke
bijna alle door Bolswardse zakenlieden
beschikbaar waren gesteld, verliep vlot.
Een, door een gerepatrieerde uit Nieuw-
Guinea zelf vervaardigd en voor deze
avond geschonken, collier van schelpen
viel op door schoonheid.
Het optreden van onze bekende Skots-
ploech werd met enthousiasme begroet.
Het applaus was na iedere dans niet van
de lucht. Het meedansen van het publiek
met IJspolka was fantastisch. Friesland
en gerepatrieerden één in samengaan 1
De conferencier bracht veel dank aan al
len, die hebben meegewerkt aan het wel
slagen van deze onvergetelijke avond:
de zakenlieden van Bolsward, de Bols-
warder Skotsploech, de beide orkesten,
danseressen en dansers èn de directie van
de „Holle Poarte”. Dat de heer en me
vrouw Bonnema, wie niets te veel was,
in deze dank betrokken werden, spreekt
vanzelf.
Een van de gerepatrieerden zeiPesta int
besah seperti doeloe bagoes sekali
(dit feest was weer als vroeger heel
erg mooi .'5
Onder overgrote belarlgstelling is zater
dagavond j.l. in de „Holle Poarte” een
feestavond gegeven t.b.v. de gerepatri
eerden. aldaar. Deze avond werd ver
zorgd door enkele gerepatrieerden in
Bolsward, The Yellow Jacks uit Leeuwar
den, het orkest Roelof de Haan en de
Bolswarder Skotsploech.
De dames Baidenmann en
de voor het vele werk hiervoor verricht
Het gevarieerde programma werd vlot af-
I pewerkt De rnnferenrier wist zowel in
van der Bliek uit Leeuwarden heeft zich het -Nederlands als in het Maleis
van deze taak gekweten. De orgelkas I geestige verbindende tekst te spreke
is geschilderd in een donkerbordeaux- Vooral vielen op de Javaanse dans
as
