Prinses Wilhelmina:
Een Koninklijke Vrouwe
„Eenzaam, maar niet alleen”, is de titel van het boek, waarin Prinses Wilhel
mina van haar leven verhaalt.
7 5-jierrich jubileum J.V.
„Samen Bouwen” to Skettens
ü.l
SI
Qabe Skroctr
Fan de Martinytoer
üs hjoed p p
to sizzen
Zilveren filmpjes
I
aiwl
ij-
er
ds
STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND
RS
-
1
tó-
O*
DINSDAG 4 DECEMBER 1962
lOleJAARGANG
No. 68
De Jong’» Nieuwsblad
Hwat hat
wurktiid.
master
oer. 13 jier forfolle hy
TWA WEGEN
It
dat wy meimekoar
ld
Advertentieprijs: 15 cent per mm
Ingezonden mededelingen dubbel tarief
Handelsadvertenties bij contract reductie
Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Uitgave: A J. OSINGA N.V, Bolswatd
Administratie- en Redactie-adres:
Marktstraat 15
Telef. 2451 Na 18.30 uur 2305 of 2335
(K5157)
Abonnementsprijs f 1.90 per kwartaal
(bij vooruitbetaling)
Giro 887926
laar principiële levensopvatting, haar
vastbeslotenheid tot het vervullen van
haar taak en het duidelijk besef, dat zij
nderdaad regeerde „bij Gods genade”,
laakten haar met name in die donkere
jiren, toen zij van haar volk gescheiden
las, tot het idool van de strijd om de
vrijheid.
Zij had een grote opvatting van de taak
Iran het constitutionele staatshoofd en
zij had een open oog voor de ontwik
keling van de geschiedenis. Het is zeer
zeker niet alleen een opzien tegen een
zeer zware taak geweest, dat haar er
toe bracht, afstand te doen ten behoe
ve van haar dochter, onze Koningin
gerhou de Kristlike skoalle stifte wie,
komen ek de jongfeinten los en mei
Theunis Hibma oan ’e kop en Bouke
Gjin aerdiger guod as in tredkeals kou
en in jong frommiske.
„Teruggetrokken, maar niet vergeten”, zou men kunnen zeggen nu het nog
onverwachte overlijden van deze Oranjevorstin levendige herinneringen terugroept
aan haar regeerperiode, wei een der meest bewogen tijdperken uit de geschiedenis
van het Nederlandse volk.
Bolswards Nieuwsblad
n:
:0,
8,
4,
7,
4,
'i
De Chinees-Japanse oorlog is
ïming van I’
lium gekomen.
WERKZAAMHENDEN IN DE NIEU
WE KERK. Een beeld van de werk
zaamheden in de Nieuwe Kerk in Delft
waar rond de ingang van de vorstelijke
grafkelder de vloer van grafstenen ge
lijk gemaakt wordt voor de komende
begrafenis.
Ek op maetskiplik gebiet wie it hiel
oars as nou. Dit nei oanlieding fan in
rapport üt 1892, hwerby 83 persoanen
Waarin opgenomen: De Bolswardsche Courant, Westergoo en
It earste reglement fan dizze foriening
is skreaun troeh master Kurpershoek.
By it 50-jierrich bistean hie de hear
S. van Abbema ek it foarrjucht om in
bitinkingsrede üt to sprekken ünder de-
selde titel as nou.
De revue waerd forsoarge troch Ds.
Westerloo. Yn syn taspraek waerd foar-
al oandacht skonken oer de forhaldin-
gen op it mêd fan de tsjerke, de skoalle
en it maetskiplike fan „doe en nou”.
De tsjerke: Om 1887 hong de doleansje
yn de loft en oer Skettens en Longerhou
kamen dünkere wolken en de tsjerke
driigde ütelkoar to fallen. Hoe Tjeerd
en Jan Douwes de Jong, Douwe Scheep-
sma en Jan Jansen ek prebearren dit
to kearen it mocht net barre, hwant
plm. 1889 stiene hja skerp tsjin elkoar
oer en sneins gyng men elk in kant
üt.
De aide skoalle (nou brükt as pakhüs)
is stifte yn 1872 en by it gouden jubi
leum yn 1922 is in kostlik stik skreaun
troch D. Scheepsma, dat letter yn druk
to krijen wie.
Dat de minsken foar it Kristlike ünder-
wiis hwat oer hiene, blykt wol üt it feit
dat, hoewol men dér hjir hielendal gjin
forlet fan hie, doch trochsette en mei
8 learlingen, hwerfan 2 üt Boalsert en
2 üt Wytmarsum üteinsette koene.
Tsjintwurdich telt de gemeente Wünse-
radiei 16 Kristlike en 6 iepenbiere skoal-
len.
na de in-
Honkong in een nieuw sta-
ige geskikt foar,
j folie gunstiger as
annen en de Boeren
Foar mannichien is it jubileuumfeest
ta bitinking fan de Griff. J.V., dat
woansdeitojoun halden is, in joun west
om nea wer to forjitten. Dit jildt jm it
bysünder foar de Aldleden.
De lieder, teffens Aldfoarsitter, de hear
H. Boersma to Skettens, iepene de gear-
komste en lies nei it sjongen fan Ps.
103 1 inkelde bibelgedielten.
Der waerd in eagenblik stil stien by it
forstjerren fan ’e aid foarstinne Prin-
sesse Wilhelmina.
De hear Boersma spriek in wurd fan
wolkom, foar oan de Aldleden, foarsit-
ters en bistjürsleden en de óffurdigen
fan de forskate susterforienings.
It waerd tige op priis steld dat twa
soannen oanwêzich wiene fan de op-
rjuchter fan de J.V. to witten de 82-
jierrige Cornelis Kurpershoek üt Rot
terdam en syn 4 jier jongere broer üt
Amearika, dy't sei; „Der bin ik nou
hielendal foar üt Amearika wei kom
men om hjir yn Skettens feest to fie
ren.”
Ek oanwêzich wiene de Aldfoarsitters
D. Reinsma en S. Burggraaf! en bi
stjürsleden G. Boersma en Sj. Ybema.
De jubilearende jeugdforiening kaem
hjirnei mei in sjongstik.
De feestsprekker, de hear S. van Ab
bema, krige doe it wurd en wist op in
tige moaije wize de oanwêzigen to in-
Toen Koningin Wilhelmina de regering
aanvaardde, was er alom grote blijd
schap. Immers, er was een tijd geweest,
waarin men meende de Oranjezon te
zien ondergaan. De drie zonen van Ko-
ning Willem III waren gestorven. Uit
zijn tweede huwelijk met Emma v. Wal
deck Pyrmont was een.meisje ge
boren. Kon dat, een vrouw op de troon
van Nederland?
De verhouding tussen volk en Oranje
huis was min of meer gespannen. On
der drie koningen moest het constitutio
neel koningschap gestalte krijgen en dat
ging met wrijvingen gepaard.
Het is Koningin Wilhelmina geweest die
er voor hét eerst in is geslaagd als
grondwettelijke vorstin zó te regeren,
dat haar positie nimmer onduidelijk is
geweest. En toch drukte haar per
soonlijkheid het stempel op die regeer
periode; zij wist haar persoonlijke op
vattingen meer dan eens te doen gel
den. Maar daarin vertolkte zij dan ook
steeds die gevoelens, die leefden bij haar
volk. We denken maar aan haar be
faamde beslissing, de oude president
Kruger een veilige overtocht naar Euro
pa te garanderen op een van haar krui
sers.
Zij begon haar regering in een tijd, waar,
in sociale en politieke spanningen tot
een uitbarsting dreigden te komen. Te
veel werd, haars ondanks, het vorsten
huis hierbij betrokken, zodat het ener
zijds werd verheerlijkt, anderzijds ver
guisd.
Met name de tegenstelling „Oranje bo
ven” en „de socialen” trok de positie
van ons vorstenhuis scheef.
Langzamerhand is dat anders gewor
den, vooral toen onder de dreiging van
agressie het Nederlandse volk de een
heid zocht en die zag gesymboliseerd
in Oranje. Bijzonder sterk kwam dit tot
uiting- tijdens de bezettingsjaren.
Koningin Wilhelmina was niet populair
in die zin, zoals men dat tegenwoordig
verstaat. Haar opvoeding, haar omge
ving, noch haar eigen karakter maak
ten dit mogelijk.
Maar zij was geliefd. En dat niet in
(overdreven sentimentele zin. Men zag
in haar de verpersoonlijking van alle
waarden, welke het Nederlandse volk
beslist niet wilde prijsgeven. Men wist,
dat zü hierin zó volkomen één was met
haar volk, dat dit volk haar blindelings
vertrouwde. Haar volstrekte integriteit
2e week december 1937
100-jarig bestaan van de gasfabriek ge
vierd. Het eerste jaar waren reeds 110 ge
bruikers en
oprichting
kin de greideboer hwat oars oan ’e merk
bringe as fleis? Ik bigryp dat forhael net
rjucht. Sjoch wy hawwe hjir yn Neder-
lan in boerestan, dy’t him a-1 sünt hünder-
ten jierren ütlein hat op bést fé, mei folie
molke, hweryn hege persinten fet en aei-
wyt.
De groun is der hjir ti.
de wetterforsjenning
yn de measte oare la
hawwe har der tige op ütlein. Wie der
frije konkurrinsje yn it E.E.B. gebiet,
dan koe gjin inkeld lan der tsjin üt. Yn
theory is de E.E.G. bigoun om de pro-
duksje dêr to bringen, hwert de natuer-
like faktoaren it meast gunstich binne.
Wolnou, dat is Nederlan. Mar yn pleats,
dat de oare Jannen dy’t yn dit opsicht
folie minder gunstich binne, nou sizze:
lit üs it yn oare wei sykje op gebieten,
hwert wy meat yn presteare kinne, drave
se har de fuotten ünder it gat wei om har
djüre produktsje mei steun fan de oerheit
op to fieren. As dan yn april de ünder-
hannelingen oer de suvel ta in bislüt kom-
me moatte, dan roppe se allegearre, dat
it by har sa en sa is en dat der net oan
toarnd wurde mei. Soene der maetregels
komme, dat elk lan him biperke moat,
dan ha se, op papier alteast, in wit hoe
heech kwantum. Dizze feiten binne bi-
kend en biroerd beide.
Mar is it dan forantwurde de boeren hjir-
re to forwiten, dat hja mar ris ophalde
moatte mei it opfieren fan de produksje,
omt der binnen de Euromerk gjin plak
foar is? Moatte de Nederlanske boeren
yn har gunstich gebiet de produksje for-
leegje om de oare lannen mei har ün-
gunstige produksje mear kans to jaen?
Dat liket in bulte op selsmoard, tinkt my
of selsforminking. Krekt mei it each op
de E.E.G. sille wy as klassyk suvelgebiet
in oare wei op moatte, sawol yn it bilang
fan de boeren as fan it lan seis. Us ra-
tionele produksje fan de suvel is net j in rike sükeromke
hoek de J.V. ta stAn. Dit wie net de j -
earste, hwant doe’t yn Skettens en Lon- lést stil. Lokkich oan’alles komt in ein;
Ta eare-foarsiter waerd destiids bi-
neamd Ds. van Eerden.
Earst foei it net ta mei de foriening,
hwant mannich jongfeint rekke nei Ka-
nada en Ynje.
10 jier hat de hear H. Boersma as foar-
sitter fungearre en S. Burggraaf pro-
mofearre doe ta hammerswaeijer. De
maeitiid fan 1956 liet er se yn ’e steek,
mar daliks sprong opper-liedsman S.
Visser yn ’e bres en is dit hjoed de del
noch.
De fammeforiening gyng yn dy tiid ek
stadichoan efterüt en men flüstere weag-
je it ris mei forkearing, dat to bi-
harkjen wie yn 'e skets: „Fan de fam-
kes bigjint de fleur”.
De jonges mei 6 en de famkes 7 leden
koe net langer stan halde en kombi-
nearjen wie de iennichste oplossing.
Dat hja it goed mei mekoar fine koe,
docht wol bliken dat nei in jier losse
forkearing men oergyng ta trouwen.
„Samen Bouwen” sa wurde nou de for
iening neamd en ridlik gau kamen der
ütwikselbisiken mei Jutryp en Hom-
merts en ek in jierfeest yn mids maert
1961 bleau net wei.
len fan de Aldste Aldleden, de hear C.
Kurpershoek winske de foriening foar-
spoed yn ’e tiid dy’t nou foar har leit
en wist troch inkelde Aide herinneringen
op to heljen it publyk in setsje to boeien.
In lokwinsk fan de jongesklub „Sa
muel” waerd oerbrocht troch Y. Rein
sma.
De lytse famkesfor. wie ek fortsjint-
wurdige.
Ut namme fan de Herf. Jeugdforiening
spriek B. Reitsma in wurdtsje, wylst
mej. Sj. Spijksma de jubilarissen in
wandboerd mei „Elts moat syn eigen
paed skjin meitsje” oerhandige.
Léste sprekster wie mefr. van Abbema-
Smeding nammes de Griff, frouljusfor-
iening. In slüf mei ynhald bisteande üt
f 100,- sil wol to pas komme.
I Juliana. Zij begreep, dat deze taak moest
worden volbracht in een tijd, die in vele
opzichten anders was dan die van vóór
de oorlog. Zij heeft dat reeds zien aan-
komen toen zij, zelf in de hofsfeer op
gevoed, haar dochter nader wilde bren
gen tot haar volk, haar temidden van
haar toekomstige onderdanen liet ver
keren en studeren.
De starheid, die haar voorvaderen tel
kens weer in conflict bracht met de ver
tegenwoordigers der natie, was haar te
enenmale vreemd. Wie zal zeggen hoe
veel persoonlijke voorkeuren en anti
pathieën zij heeft moeten overwinnen om
zulk een gedragslijn te kunnen uitstip
pelen? Maar het geheim van haar leven
was dat zij niet zich zelve zocht, maar
eerst en vooral het belang van haar land
en volk. Zij is waarachtig geweest de
Eerste Dienares van de natie. Hoe
merkwaardig het moge klinken omtrent
een vorstin, die toch in geheel haar
leven eerder conservatief dan vooruit
strevend scheen.
Koningin Wilhelmina was actief betrok
ken in een geluidloze revolutie, die zij
bewust zich heeft helpen voltrekken.
Wanneer het Nederlandse volk haar in
dankbaarheid en eerbied gedenkt, is dat
vooral om het voorbeeld van hoge
plichtsbetrachting, dat zij onder alle om-1
standigheden heeft gegeven. Om de wij- I
ze, waarop zij haar dienende taak heeft
vervuld. Zó heeft zij zich in het hart
des volks gesloten.
De laatste jaren trok zij zich volkomen
terug. Nu zij geen Koningin meer was,
trok zij, naar haar aard, ook hieruit de
volstrekte consequentieZij werd
„ambteloos burger”. Zelfs de titel „Ko
ningin Moeder” wenste zij niet te voe
ren. Ten volle maakte zij het koning
schap los van de persoon en hiermede
diende zij zowel het land als de dynas
tie.
Laten wij niet vergeten, dat onze Ko
ningin Juliana ontzaglijk veel te dan
ken heeft aan de wijze, waarop haar
grootmoeder, de onvergetelijke regentes
Emma en haar moeder, haar taak ver
stonden en vervulden.
Een grote vrouw is heengegaan.
In de rij van Oranjevorsten neemt zij
een vooraanstaande plaats in.
Zij, die zich indertijd afvroegen of een
vrouw wel kon regeren in Nederland, I
zouden thans moeten bekennen, dat ’t
hoogstwaarschijnlijk aan deze vrouw en
aan de wijze waarop zij haar taak ver
vulde, te danken is dat Nederland én
Oranje heden ten dage hechter zijn dan teressearjen mei it ünderwerp: „,Doe en
ooit tevoren. inou”.
foargoed. It is
nou noch sa
foar’t de hikke sluten wurdt. West-Dütsk-
lan hat oan har minsken opdracht jown
by de ünderhannelingen goed hurd to
bliuwen as it giet om de Dütske bilangen
feilich to stellen en sa is it oer de ‘hiele
liny. Elts wol him forbetterje, gjinien
wol in fear slüpe litte. Allinnich üs Mi
nister wol mei it each op de oerladene
suvelmerk yn de E.E.G. de minsken sa
fier bringe, dat hja de produksje min
der) e sille. Allinnich hoe dat moat, bliuwt
in riedsel. Troch it frij meitsjen fan de
lanprizen, mient hy ü.o. Dan sille de
béste boeren harren bidriuw forgreatsje
en de minder goede der mei op halde. Ik
leau der net folie fan, mar lit üs ris oan-
nimme, dat hy gelyk hat. As dan dy bés
te boeren dat lan goed djür keapje en
har bidriuw forgreatsje, hwat tinkt de
Minister dan, dat hja fierder dwaen sille.
Nou fansels, fiks hwat kij mear halde,
oars kin dy djüre priis der nea wer üt-
komme.
Dy béste boeren sille grif net minder mel-
ke as dy minder goede, earder mear. De
Minister wol ek in füns om de bidriuwen
to modernisearen yn dy needgebieten.
Alles bést, Eksellinsje, dy kkant wol ik
ek bittere graech üt, mar
de bidriuwen, as 1 j
der-produseare sille, dan bigryp
neat mear fan. Soe in bidriuw, da
mist üs net, dat de situaesje yn de
Lanbou yn brede kringen bilangstelling
bigjint to lüken en
steane foar wichtige bislissingen. In great
diel fan de mingde bidriuwen kin net
mear meikomme en moat mei bysündere
maetregels holpen wurde. It sprekt fan.
seis, dat men dan fan oerheitswege jin
óffreget, hokfoar kant moat it üt. De
minister fan Lanbou hat yn Limboarch
oan it wurd west en syn sjenswize komt
hjir op del, dat wy üs mei de produksje
rjuchtstje moatte nei de merk, de Euro
merk dan, dy’t mei gauwens foar de doar
stean sil.
Nou is it linkelytsen wol bikend, dat dy
merk foar de suvel der net bést foarstiet.
Wiene wy yn it forline de iennichste
greate leveransier, yn de léste jierren
dogge alle lannen har bést om
kunstmjittich, mar steunt op in natuer-
like basis. Dat is krekt üs sterkste troef.
En wy hawwe ek gjin oar produkt, hwert
wy op oer gean kinne yn dit lan. Wy
kinne hjir gjin kokusnuten of sitroenen
forbouwe yn Heech of it Heidenskip. As
der ien wurd wier is yn de hiele E.E.G.
dan sil hjir it suvelgebiet komme moatte,
omt hjir de faktoaren it gunstichst binne.
En om dat sa fier to krijen, moat de pro
duksje hjir net leger wurde, mar wol, sa
leech mooglik yn ünkosten. De kostpriis
fan de molke foar de boer, dy’t dizze
molke wint op in sosiael en ekonomysk
forantwurde bidriuw, litte wy dat net
forjitte, moatte sa leech mooglik wêze,
omt dat üs skerpste wapen is yn de bi-
steansstriid. Dêrom soe der foar de re-
gearing gjin wichtiger wurk wêze as mei
to wurkjen, dat de bidriuwen better wur
de, better forkavele en better ünt- en
biwettere, mei moderne bidriuwsgebou-
wen, hweryn de needsaeklike arbeidspro-
duktiviteit syn gerak krije kin. Lit hja de
molkpriis mar op 27 sinten litte, mar twa
of trije sinten per liter biskikber stelle om
dy modernisearing ütfiere to kinnen.
Yn dizze koarte jierren moast rounom
de timmerman en betonwurker mei pleat-
seforbou oan ’t gong wêze, dan makken
wy üs op de goede manear klear foar de
kommende tiid. Bettere bidriuwen, mak-
liker en greater büthuzen, lanruiljen om
ekonomysker wurkje to kinnen en help
oan de wetterskippen en provinsjes om
de wetterbihearsking yn oardèr to meit
sjen. Dat soe de wei wêze om yn de ta-
komst it plak yn to neimmen, hwat Ne
derlan en Fryslan net it minst, takomt.
It muoit üt, dat de Minister it oars
sjocht. Syn idealisme oangeande de E.E. Ta bislüt noch de opfiering fan de koart-
G. sil earst jit mear opkipers krije moatte [swilige klucht yn twa bidriuwen „Papa
foar’t hy sjocht dat it ek dér hurde en kal- I strijkt de vlag”, biwurke fan Henri
de rekkeners biine, dy’t like fül op har Lemor.
bilangen sjogge as de erfgenamten fan Rom healwei lenen sleat de lieder nei in
Tj. de J. kostlike joun mei tankbea.
as hy mient dat
hja oanpast binne, min-
ik der
bidriuw, dat better
forkavele en better üntwettere en gean sa
mar troch, minder produseare?
Dat kin en sil hy net miene. Mar hoe
dan? De boeren moatte har mear rjucht-
sje nei de merk, seit de minister. Hoe
doch jo dat mei de melkerij Kin men
de pro- i in kou hwat oars jaen litte as molke of
duksje yn eigen lan op to fieren en sa
wurdt de merk jit altyd minder.
Salang de E.E.G. bisluten jit net fan
krêft binne, kin dat jit barre mei stipe
fan de regearingen en dy dogge it dan ek
T' in greate hurddraverij om
fier mooglik to kommen,
Feenstra, dy’t ek syn plichten seach,
wisten mei nog 6 oaren de earste jeugd
foriening op to rjuchtsjen. Dizze koe
lykwols net stan haldde en is 1880 sêft
forstoarn, sa wie to hearren yn de foar-
dracht „De Aide garde”.
It twadde skoallehaed, master Kurpers
hoek, róp fiif jier letter de jeugd op
om paraet to wezen en nochris op ’e nij
to prebearjen.
Fol fjür koe 12 oktober 1887 de earste
bistjürsgearkomste halden wurde;
fêstlein yn de skets „Fan de feinten de
fiktoarje”. Styl neffens de tiid en by
it flauwe Ijocht fan de petroaljelampe
kaem it foarlopige bistjür dy jouns by
mekoar yn it skoalle-lokael.
„Op dinsdagavond 12 oktober 1887 kwa
men wij onder leiding van meester Kur-
perhoek in de school van, Schettens
bijeen. Er is na een bezielend woord van
onze mqester, deze avond opgericht een
Jongelingsvereniging op Bijbelse grond
slag met 10 leden.
Als voorlopige bestuursleden zijn aan
gewezen: P. Kurpershoek, voorz.; R.
Bergsma, vice-voorz.; E. Nawijn, secr.;
P. Bakker, penningm. en H. Jansen, ad
viseur enz.” Sa lette it bigjin fan de
earste oantekeningen.
De kontribüsje waerd fêststeld óp fiif
sinten. Deselde jouns komt Bouke Bron
(in Aid winkelmantsje) en hAldt him
mei syn lange wiven (12 sint it stik) en
„sükerklonters” (65 sint de kilo) foar
in kommend jierfeest tige oanrekom-
mandearre.
It „jierfeest 1900” waerd hAlden yn ’e
tsjerke to Skettens en de jongfeinten
ünderfrege binne. De ünderwerpen wie- I lieten har de molke, keallepoaten en
ne ü.o. de to lege leanen, de sosiale for- eierkoeken goed smeitsje, mar de skat-
sjenningen, it drankmisbrük en de lange halder siet mei de gefolgen, hwant hy
sint mear yn ’e kas.
Sa wie Sjerp Baukes Jansen üt Rotter-In jier as tsien gyng it hiel bést mei de
dam yn tinzen by dit feest en as blyk
fan weardearring skonk er f 25,
Ek de Ald-dümny Ds. Feitsma üt Em
men en D. van Tuinen, Meppel, en de j
krektlyn nei Südlaren fuorteine Ds Rid-
dersma toanden har meilibjen mei de
foriening.
R. Kooistra liet sjen dat er de J.V.
noch net fórgetten wie.
Nammens de tsjerkerie spriek de hear
Y. Ybema en de foriening waerd in
stüdzjeboek riker.
60 straatlantaarns. Voor de
oprichting van de gasfabriek stelde het
St. Anthony gasthuis destijds f 10.000
disponibel. In 1907 en 1908 had een
grote ombouw der fabriek plaats.
25-jarig bestaan schaak- en damclub te
Oosterlittens.
De slagerij van de heer Vellinga aan ’t
khildwijk verkocht aan de heer Huite-
M, die thans een slagerij aan de Broe
rstraat exploiteert.
forskynt earstdeis„Paed oer 't hiem”
lan Nyckle J. Haisma. Utjowery A. J.
Dsinga, Boalsert.
Gevraagd een flinke boerenmeid, beste
lelkster. N.H. U. J. Wiersma, Heiden-
thap.
’blgcns de voorstanders van het fascisme
tengt deze beweging nieuwe welvaart,
lieuwe broederschap, een geheel nieuwe
rolkerengemeenschap, de wereldvrede en
»g tal van andere begcrenswaardige za
ten.
I hie gjin
Tr» lior r
foriening, mar stadichoan sakke it le-
j dental, sadat in „opgang en delgang”
I foei to konstatearjen fan 1887-1914.
Yn de neisimmer fan 1901 is jammerlik
it leadsje lein. Ds. van der Meulen,
ambtfoargonger fan 1902-1907 wist mei
master K. de foriening op ’e nij ta stAn
to bringen.
Twa jier nei’t it öfskie fan master,
hwerby hy in forieningspetret oanbea
krige, is hy yn 1906 forstoarn. „Lean
-- - nei swiere striid” is hjir wol op syn
De skiednis fanóf 1887, it jier fan op- plak, nei 27-jierrich foarsitterskip.
rjuchting, oant en mei hjoed de dei, Syn opfolger, master Van Abbema,
waerden yn in revu sa goed mooglik üt- naem fol flyt de skoalle en de forie-
bylde, dy’t ta titel hie: ,Bouwe en Bilide’ ningshammer
Sang, foardracht en skets wikselen me- dizze taek.
koar óf. Fan de „Bisettingsskimer 1940-’45”
Alderearst it iepeningsliet. Yn 1887 bleauwen hja net bisparre. It gearkom-
kaem ünder lieding fan master Kurpers- men wie in toer, om’t de feinten oprop-
hoek de J.V. ta stAn. Dit wie net de pen waerden to tsjinjen. Alles lei op 't
