Zal thans de toren van Longerhouw
gerestaureerd worden?
van
„Zoon
Friesland,
gewone Bolswarder jongen”
1 i i m
W
S. Helfferich 25 jaar melkrijdeï
„Ook een klein dorp heeft zijn geschiedenis"
EBS» -v
L JO;
DINSDAG 2 JUNI 1964
zeggen
Fan de Marlinytoer
Zilveren filmpjes
1
1^5
STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND
Wat anderen er van
us hjoed p
to sizzen
i t 'J
I03e JAARGANG
No. 41
IV ymbritseradeel.
a'/,
IN MOAIJE MAEIMOANNE
-r
Advertentieprijs: 15 cent per mm
Ingezonden mededelingen dubbel tarief
Contractprijzen op aanvraag
Ter gelegenheid van het groot nationaal
muziekconcours in het Julianapark te
Bolsward op Pinkstermaandag wordt er
een muziektent gebouwd voor 60 muzi
kanten en daarvoor voor 800 personen
zitplaatsen 'aangebracht
I Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Uitgave: A. J. OSINGA N.V, Bolsward
Administratie- en Redactie-adres:
Marktstraat 13
Telef. 2451 Na 18.30 uur 2660 of 2335
(05157)
Frits van der Meer heet hij bij allen die
het recht menen te hebben Ietwat ami
caal over hem te mogen spreken. Een
gewone Bolswardse jongen uit een heel
gewoon Bolswarder gezin. Maar de Bols-
warder rooms-katholieken zijn niet de
eersten de besten en zij hebben in de
loop der tijden een zeer beduidende
voorraad aan intellect, talent en energie
aan kerk, staat en maatschappij gele
verd. Zij zijn daarbij nooit bekrompen
geweest en hebben niet alleen aan Fries
land en zelfs niet alleen aan Nederland
gedacht. Er zitten Bolswarders op voor
aanstaande plaatsen over de gehele we
reld. De stad van Gysbert Japiks heeft
iets dat moeilijk te omschrijven, maar
des te beter te vermoeden en te proeven
valt. Daarom ook zal geen zoon van
deze stad haar ooit in zijn leven verloo
chenen.
Natuurlijk bleven de kundigheden van
de jonge schilderszoon niet lang onont-
Van de oude zerken noemen we die uit
1631 met de namen van Gabbe Scheltes
en zijn echtgenote, resp. oud 43 en 46
jaar. Epkele zerken met een kruis wij
zen er op, dat er voorheen ook rooms
katholieken zijn begraven.
Moge het dan weinig spectaculairs zijn
hetgeen van Longerhouw valt te mel
den, toch hopen we dat de restauratie
een feit zal worden.
Wonseradeel zal dan weer een gecon
serveerd kerkgebouw kunnen toevoe
gen aan een rij, die respectabel begint
te worden: Schiaard, Piaam, Makkum,
Witmarsum, Pingjum, Exmorra.
Vorige week werd feestelijk herdacht
dat de heer S. Helfferich van Franeker
25 jaar de melk had bezorgd aan de
Coöp. Zuivelfabriek te Achlum. Deze
avond was georganiseerd door de boeren
van wie Helfferich de melk vervoert.
De voorzitter der commissie, de heer
Y. O. Hoekstra, opende deze avond in
Café Groenewoud en heette allen harte
lijk welkom. Deze dag kon en mocht
niet ongemerkt voorbij gaan, aldus spre
ker. De heer Helfferich heeft in al deze
jaren bewezen dat hij hart heeft voor
dit werk. Maar wij willen vanavond bo
venal dank brengen aan God, die hem
Omstreeks 1934 zagen wij bjj een Friese
schilder een prachtige verzameling grote
foto’s van Michel Angelo’s werk in de
Sixtijnse kapel. Ten gebruike ontvan
gen van een priester die letterlijk Alles
van schilderkunst weet, zo zei hij. Het
duurde niet lang, of velen in Neder
land kwamen tot de ontdekking dat deze
in Rome toen al summa cum laude ge
promoveerde geleerde ook alles van de
architectuur, de christelijke archeologie,
de liturgie, de theologie, de algemene
geschiedenis en nog enkele gebieden
wist. Het bleek In het midden van de
Abonnementsprijs f 2 40 per kwartaal
(bij vooruitbetaling)
Giro 887926
Lear hearren, sjen en swijen
Dan sille Jo rju freonen krije
le week juni 1939
ze prizen opbrocht. Allinnich de hinnen
litte it nou forgoed sitte, sawn sinten
foar de aeijen op de feiling, dat liket
nearne op fansels. Mar hjir yn dizze kri-
te sjocht men net folie hinnen en kin de
boer de takomst hwat blider yn 'e mjitte
sjen. Hwant mei bargen en hinnen is it
altyd sa, dat goede prizen meastal net
lang bliuwe. Derfoar is de mooglikheit
om op in lyts spul folie hinnen en bargen
to balden to maklik. Nel in bipaelde tiid
blykt der dan wer in oerproduksje to
wêzen en tommelje de prizen wer nei
ünderen. Mei de prizen fan kij en keallen
liket it better, yn safier, dat men dit
oantal net samar bilangryk omheech
skroeve kin.
De sifers wize üt, dat it léste jier it oan
tal kij lytser wurden is, omt er mear
slachte en ütfierd binne as der oanset
binne. De greate oarsaek is de tanim-
mende wolfeart. Dy makket, dat mear
minsken dan eartiids in stikje fleis by it
iten krije en dat folie mear ek by it brea-
iten fan dat oangeande net foarby gea-
ne. Tüzenen hüshAldingen hawwe troch
de hegere leanen nou de küns om hjir
ek oan mei to dwaen en men kin wol
forwachtsje, dat hja soks ek net wer
maklik misse wolle. Jow se ris üngelyk!
Mar dy hegere konsumty by in tanim-
mend oantal minsken makket de fraech
dübeld heech. De léste fiif jier waerd
de man forbrükt: yn 1959 16.1 kilo, yn
1960 16.8 kilo, yn 1961 18.1 kilo, yn 1962
20.3 kilo en yn 1963 21.3 kilo per jier.
Rekkent men der dan by dat in oantal
ynwenners yn dy fiif jier mei 600.000
minsken tanommen is, dan wurdt it wol
I
Bols wards Nieuwsblad
dekt. Hij ziet alle dagen mooie oude ker
ken, mooie gevels, een pronkstuk van
e,en stadhuis rondom zich, hij hoort in
de kerk de taal der ouden, het Latijn,
de taal die later minder geheimen voor
hem zal bezitten dan het Fries, hij is
verzot op boeken. Zo’n jongen moet naar
het gymnasium. Het wordt Sneek, een
openbaar gymnasium; zijn medeleerlin
gen uit de laatste jaren van de eerste
wereldoorlog herinneren zich hem nog
wel. Maar al spoedig kiest hij of
wordt hij bestemd voor de geestelij
ke stand en dat betekent afscheid van
huis, afscheid van Bolsward en van
Friesland. In Culemborg en Rijsenburg
studeert, mediteert en exerceert hij. Hij
moet het, zoals alles, ernstig en toch
speels hebben gedaan.
Is hij voorbestemd om kapelaan, pas
toor te worden, om een parochie te gaan
leiden? Het lijkt eerst wel zo, maar al
spoedig vertrekt hij naar Rome,
Op de raadsagenda van Wonseradeel prijkt („lang om Iet” zouden we bijna
willen zeggen) een subsidie-aanvrage voor restauratie van de Herv. Kerk te
Longerhouw. Men had ook kunnen zeggen van DE kerk, want Longerhouw
bezit er maar één. Restauratie lijkt ons hoogst noodzakelyk. Ongeveer 15 jaar
geleden wezen we bij een bezoek aan de kerk reeds op de bouwvallige toestand.
Ons werd toen medegedeeld, dat de toestand eerst nog meer bouwvallig moest
zijn, voordat ’s Rijks Monumentenzorg wilde subsidiëren. Dit uitstel is dan wel
een duur uitstel geweest. De restauratiekosten zullen inmiddels wel meer dan
verdubbeld zjjn.
Men moet hem eens gehoord hebben op de kansel van de Bolswarder St. Marten,
op de bovenzaal van De Kroon, of waar dan ook, en men wist eens voor al dat
daar een buitengewoon begaafd man aan het woord was, een man van zeer aparte
welsprekendheid, een man, die wel een belichaming van de Europese cultuur mag
heten. Hij had een gevierd politicus kunnen zijn, denkt men soms, maar neen,
daar is hij toch te fijnbesnaard en te sensitief voor. Bij had schilder kunnen wor
de komt hjj niet uit een geslacht van huisschilders? en dan had hij zeker
naam gemaakt; toch is hij geen nonchalant artiest en lijkt elk kenmerk van
de bohémien hem vreemd. Als h(j schrijver, literator geworden was, zouden alle
wegen voor hem open gelegen hebben, maar hij werd priester, kapelaan en pro
fessor.
Niet alle zadeldaktorens in Wonseradeel werden behouden. Dit is dé (in
vervallen toestand verkerende) kerk met toren te Kimswerd. De kerk is
thans voorzien van een spitse toren, in later jaren gebouwd.
groeid tot 125. Sedert is de groei er wel
wat uit.
Rond de eeuwwisseling stond tegenover
de kerk een oude boerenhuizinge (de
schuur was ingestort) met het Friese
wapen, waarvan het rijmpje zegt: „Sawn
plompen mei trye balken yn in blau,
sawn is it wapen fan Fryslan”.
Verder moeten we nog vermelden het
rijmpje dat prijkt op de lijkbaar:
Der is dus gjin mis op, dat der krapte
komt oan fleis en dat it djür bliuwt.
Yn sa’n situaesje moat men oan de oare
kant forwachtsje, dat dizze djüre prizen
de boeren oansette sille om har bidriuw
hwat oars yn to rjuchtsjen. Sit der winst
op slachtfé, dan mei men oannimme,
dat der minder keallen forkoft wur-
de. Ek it mesten fan boltsjes sil dan ta-
nimme en it tal nofteren kealtsjes foar
de slacht sillytser wurde. De prizen wi
ze de wei wol. Tige bilangryk sil dan
wêze, hoefolle fan earste kwaliteit men
yn de skuorre helje kin dizze simmer,
hwant oars hinget men tofolle óf fan de
foerprizen. Nou ’t waer sa skoan liket
is dy kans der wol en is it alhiel for-
antwurde de kunstmest net to mijen.
Hwant it goedkeapste foer forbout de
boer jit altyd seis. Dat hja ek jit profi-
teare kinne fan de lege priis fan foer-
jirapels, mei wol bikend stean. Lit mar
in silo foljeije of forwurkje se troch de
kuil, dat kin skoan en dizze winter bin
ne jo der forgoed wils mei. De prizen
fan dy foerjirapels binne skandalich
leech, mar op dizze wize komme hja
dochs to plak.
Yn gjin jierren hat it waer yn de maei-
moanne sa nei it sin west as dit jier. En
it wurk giet dan fansels, dat it slydjaget.
Boppedat giet der neat forlern en kriget
men skoander guod yn de kuil of yn ’e
skuorre.
Dat it sin Jan de measte boeren aerdich
better stiet as in skoft lyn leit him lyk-
wols net allinnich oan it waer. It binne
ek de bettere molkprizen en binammen
de hege féprizen, dy't it beurske goed
dogge. De kij binne djür, de bargen ek
en de lammen hawwe yn gjin jierren diz-
Vele malen gebeurt het, dat za
ken, die onze belangstelling heb
ben, ook elders de aandacht trek
ken en van commentaar worden
voorzien.
Het lijkt ons nuttig in dit ru
briekje de mening van anderen
uit de aard der zaak met bron
vermelding weer te geven. De
inhoud van deze rubriek is uit de
aard der zaak buiten verantwoor
delijkheid van de redactie.
twintigste eeuw nog mogelijk te zijn:
een geleerde van universele kennis.
Sindsdien is er een ganse reeks indruk
wekkende boeken van zijn hand ver
schenen en is hij in het buitenland mis
schien nog wel bekender geworden dan
in zijn eigen land. Welk boek men van
hem in handen neemt, het is altijd voor
naam en zeer persoonlijk geschreven,
het heeft in zeer bijzondere zin stijl,
het is tot in de puntjes verzorgd, maar
blijft in elke zin inspirerend en evoca
tief. De titels overziend, weet men niet
waar men zich het dankbaarst voor zal
betonen.’ ,,De Geschiedenis ener kathe
draal” heeft een ereplaats, maar hoe zal
men ooit de indruk vergeten, die Van
der Meers „Catechismus” gemaakt
heeft, toen, in de bitterste oorlogstijd
Hier werd weer eens bewezen dat de
rechte theoloog ook de echte kunstenaar
is, het voor Gods aangezicht spelende
kind.
Het oog glijdt nog eens over die grote
en van fenomenale geleerdheid getui-
ge’nde „Atlas der Westerse Cultuur”,
maar dan blijft het toch rusten op een
dikke band, zwart linnen met enkele
gouden lijnen. Het hart wordt warm en
dankbaar, alleen al bij het denken aan
de uren, met dit boek doorgebracht.
„Augustinus de zielzorger” heet het en
een krant heeft dit werk eens „het
machtigste katholieke prozaboek van de
twintigste eeuw in Nederland” genoemd
Het lijkt wat voorbarig en overdreven
zulk een constatering, maar de lofrede
nen, die in buitenlandse bladen naar
aanleiding van verschillende vertalin
gen verschenen zijn, slaan vaak een nog
hoger toon aan. Welk een bezieling, welk
een oorspronkelijkheid van inzicht, welk
een kennis, welk een liefde, zijn hier
samengevloeid!
Deze prof. dr. F. van der Meer krijgt
nu de staatsprijs voor letterkunde over
1963, de z.g. P. C. Hooftprijs. Hij heeft
hem méér dan verdiend. Eindelijk is dan
eens afgeweken van de onzalige idee,
alsof letterkunde alleen binnen de bent
der literatoren zou kunnen worden ge
schapen. Op 16 juni a.s. zal de prijs
aan deze grote zoon van Friesland uit
gereikt worden. Zijn vaderstad Bolsward
en zijn heitelAn Friesland zullen die dag
in Hoofts oude burcht niet ontbreken.
P.
(Leeuw. Crt. 27 mei ’64).
in deze jaren kracht heeft geschonken
tot dit werk. Hierna werd het welkomst
lied gezongen. Vele vlaggen hebben van
daag gewapperd, vervolgde de heer
Hoekstra. Deze mijlpaal moest worden
herdacht. Het bestuur van de Zuivelfa
briek werd door hem welkom geheten,
alsmede verschillende afgevaardigden.
Hierna kreeg het gezelschap Weiland
van Beetgumermolen gelegenheid voor
hun eerste optreden, dat direct al goed
in de smaak viel. Het woord werd daar
na gegeven aan de voorzitter der fa
briek, de heer R. de Vries. Ook deze fe
liciteerde het gezin Helfferich met deze
dag en sprak de wens uit, dat de heer
Helfferich nog vele jaren de melk aan
de fabriek mag brengen.
Ook de secretaris van het Protestants
Christelijk Wegvervoer bood zijn felici
taties aan. De heer E. J. Vrieswijk sprak
namens ondernemingsraad en personeels
vereniging der fabriek. Hierna werd
weer eens uit volle borst gezongen. Het
hoogtepunt van deze avond was wel de
zang van de andere beide commissie
leden J. Terpstra en J. G. v. d. Pol, die
op rijm de belevenissen van de heer
Helfferich naar voren brachten en daar
na werden hem door 22 boeren in zijn
rayon vier prachtige clubjes aangeboden
en door de Zuivelfabriek een bijpassend
tafeltje. De directeur der Zuivelfabriek,
de heer J. Bonnenia, gaf nog een over
zicht van de kilo’s melk die door de heer
Helfferich in deze 25 jaar werden ver
voerd. Hij heeft in deze jaren zoveel ge
reden dat hij nu bezig is met zijn tweede
ronde om de wereld.
Ook de heer Sj. D. Yntema noemde nog
enkele leuke voorvallen op, die gepas
seerd waren in de afgelopen 25 jaren
dat de heer Helfferich de melkrit heeft
verzorgd. Mevrouw Bonema kreeg even
eens nog het woord en roemde de smaak
van de heren bij het uitzoeken van het
geschenk.
Vervolgens kreeg het gezelschap Wel
land nogmaals de gelegenheid en liet nog
weer leuke schetsjes horen. Tenslotte
bedankte de heer Helfferich namens
vrouw en kinderen voor deze mooie
avond. De dank voor dit prachtige ge
schenk kon hij moeilijk onder woorden
brengen. Tenslotte nog een dankwoord
door de voorzitter aan allen voor deze
zeer geslaagde, avond. Het was toen in
middels al half één geworden.
De kerk van Longerhouw dateert vol
gens de voorlopige monumentenlijst uit
de 13e eeuw, al is er door latere ver
bouwing vrijwel niets van het oude
Godshuis over gebleven. In 1757 was
de kerk bijna onbruikbaar en vervallen.
Daarom werd zij geheel ommetseld en
„vernieuwd”, ook inwendig, zodat van
het oude kerkgebouw praktisch niets
meer overbleef dan de fundamenten.
Volgens de heer A. Algra in Zijn „De ge
schiedenis gaat door het eigen dorp”
kan de kerk weer in gebruik worden ge
nomen op de 24ste april van het ge
noemde jaar en wel in een dienst, ge
leid door Ds. Joh. Lantens, die bij deze
gelegenheid sprak over Zacharias 1 36.
De toren met zadeldak is gebleven, hoe
wel ook hieraan heel wat gedokterd is.
Volgens sommige deskundigen zou hij
zelfs ernstig zijn geschonden. De Wij
zerplaat vermeldde voorheen (misschien
nog?) het jaartal 1897. In dat jaar werd
de toren n.l. door de bliksem getroffen
en het uurwerk totaal vernield.
Toch heeft de kerk van Longerhouw
wel zijn aantrekkelijk- en bijzonder
heden. Zo is bijv, de preekstoel een ju
weeltje van snijkunst, die niet veel on
derdoet voor die in de Bolswardse Mar
tinikerk en in elk geval veel Bijbelser
is wat het onderwerp van de snijkunst
betreft. Vermoedelijk stamt de preek
stoel uit iets later tijd. Uit 1757 welicht?
Dan zou de preekstoel een 100 jaar jon
ger zijn dan die van Bolsward. De vijf
panelen stellen voor Christus’ geboorte,
Christus gekruist, de opstanding, de uit
storting van de H. Geest (volgens an
deren de hemelvaart) en de weder
komst.
Is de kerkelijke gemeente sedert lang
gecombineerd met die van het tweeling-
dorp Schettens, met die ook het mees
te vereningswerk wordt gedeeld, in de
tijd vóór de Reformatie had elk dorp
zijn eigen herder of herders. Het kleine
Longerhouw had zelfs een pastoor en
een vicaris, van wie de een 110 en de
andere 80 goudguldens per jaar verdien
de.
De pastorie heeft, nadat na de kerkher
vorming een combinatie met Schettens
tot stand kwam, altijd in Longerhouw
gestaan. Op borden in Schettens zijn
de namen van alle predikanten genoemd.
De eerste herder, die het evangelie in
reformatorische zin bracht, was om
streeks 1600 Willem Jurgens of verla-
tijnst Wilhelmus Georgiï. Er is in Lon
gerhouw nogal veel -wisseling van pre
dikanten geweest. Sommigen bleven
slechts twee drie jaar.
Na Ds. Jurgens kwam Joh. Schotanus,
een loot uit het geslacht dat in de 17e
eeuw heel bekend geworden is in ons
gewest. Ds. Petrus Eilshemius en zijn
broer Abraham Daniël Eilshemius wa
ren uit Oost-Friesland afkomstig, waar
heen hun vader in de dagen van Alva
was gevlucht. Zij dienden de kerk resp.
van 1620-1623 en 1624-1627. De opvol
ger Corn. Fabus stond er van 1931-1643.
In dat jaar werd hij gedwongen eme
ritus, volgens sommigen wegens kinds
heid, volgens anderen omdat hij blind
De overwinningsparade van Franco in
Spanje is in volle gang.
Ondertekening Italiaans-Duits verdrag.
Goebbels: Een muur van staal en beton
beveiligt onze grenzen. Europa kent
geen probleem dat een oorlog nodig
maakt. Wanneer het verstand der vol
ken terug keert kan Europa bespaard
blijven voor een ernstig lot.
Koningin Wilhelmina bracht een offi
cieel bezoek aan de Belgische hoofd
stad.
boer profiteart fan de situaesje as in
oar de kat earst noch ris üt de beam
sjen wol.
Der lizze nou düdlike kAnsen en de des
kundige lju binne algemien fan bitin-
ken, dat de féprizen de earste jierren
heech bliuwe sille.
Dat jowt it férike FryslAn, as it op de
slach past, in skoandere kans!
Tj_. de J.
Verschijnt in: Bolsward, Baarderadeel, Hennaarderadeel, Hindeloopen, Wonseradeel, Workum en
De doodbar gaat niemand, o Heer,
voorbij,
’t Is jong of oud, ook wie hij zij,
Waak steeds en bidt en wees bereid
Voor 't nadere van de Eeuwigheid.
düdlik, dat der frijhwat bihoefte is oan
fleis. Neffens in deskundige birekken
moat hjir 75 miljoen kilo fleis mei bon
ken foar rekkene wurde. Nou keart de
wal it skip wol hwat en sille de hege
fleisprizen de konsumpsje wol hwat op-
keare, mar men rekkent dochs, dat foar
de Nederlanske bihoefte in miljoen kij
nedich binne. Dit jier kaem men al oan
959.000 slachtkij. Dit wie lykwols mear
as wy misse koene en derfandinne is it
tal kij efterütgien.
Der is dus alle reden om to forwachtsjen
dat de prizen fan de kij en it oare slacht
fé heech bliuwe sille, tomear omdat de
situaesje yn de oare EEG-lannen net
folie oars is. De ütfier fan gers- en fette
keallen is bilangryk en dizze gean fan
de totale produksje óf. Yn 1963 hat men
lang net lyk halde kinnen. Fanwege it
bilang fan deze kwestje wolle wy dizze
biwearing jitris mei de sifers wier-
meitsje.
Yn 1963 binne berne: 1.800.000 keallen.
Hjirfan binne nofteren slachte: 316.000
stiks. As gerskeallen en fette keallen
binne slachte: 589.000 stiks. As fette
keallen ütfierd: 44.000 stiks. Nei Bur-
gum of in oar destruksjebidriuw 172.000.] Sa seit it iene jier it oare net en in tüke
stiks. Meiinoar 1.121.000 stiks. Der bin
ne dus oerbleaun 679.000 bisten, dy’t it
plak ynnimme kinne fan aldere kij.
Mar der binne 958.616 opromme. Dus
der is in formindering fan 280.000 kij.
Der kin men dan bydwaen de ynfierde
slachtkij en dat wiene 33.249 stiks. Mar
der moatte wer óf de libbene fokkij en
de ütfierde slachtkij én dat wiene 33.720
stiks. Dus dat üntrint mekoar net folie.
was geworden. Hij kreeg nog één jaar
tractement en moest in 1644 de pasto
rie ontruimen.
Dan volgen 4 predikanten, die allen in
Longerhouw zijn overleden; de dominees
Terwold (1644-'68), Steenwijk (die het
57 jaar volhield), Lantinga (1743-1785)
en Ds. Sardon (1786-1809). Ds. Lemke
volgde de laatste op en bleef tot zijn
emeritaat in 1834.
In 1841 kwam kandidaat Van Assen,
die 6 jaar later naar Arum vertrok.
Hij behoorde tot de z.g. liberale rich
ting. Een heel ander geluid liet de jon
ge kandidaat Jan Wouter Felix, die op
23-jarige leeftijd zijn intrede deed, ho
ren.
Al spoedig ging een geweldige roep van
hem uit. Van heinde en verre kwam
men zijn prediking horen. Tal van boe
renwagens, soms met 16 mensen er in,
trokken ’s zondags naar Longerhouw.
Men zat in de' kerk tot in de venster
banken en tot op de trap van de kan
sel.
Ds. Felix (later o.a. te Heeg) werd op
gevolgd door Ds. W. Sijpkens.
Na hem kwam weer een „liberale” pre
dikheer, n.l. Ds. D. J. Westerloo. Deze
„moderne” predikant kantte zich ook
tegen de Christelijke school, die deson
danks toch tot stand kwam.
In 1879 vertrok Ds. Westerloo naar
Arum en opnieuw komt er een ortho-
dokse predikant, n.l. Ds. de Jagher. Hij
bleef tot 1882.
Van de latere predikanten noemen we
slechts enkele namen, nl. Ds. Dijkstra
(1910-’21), Ds. G. v. d. Hoeven (1922-
1928), Ds. Th. Kloek (1928-1945), Ds.
J. A. Gelderman (1945-1947), Dr. A. J.
Visser (1948-1956) en Ds. Hogendoorn,
namen, die bij de dorpsgenoten nog wel
in de herinnering voortleven.
Het dorp Longerhouw, waaraan de Frie
se dichter Johs. Couperus een aardig
gedicht en Wibren Altena een speelse
ballade wijdde, is al ongeveer 2000 jaar
oud, in ieder geval bewoond, dit blijkens
uit gevonden bodemschatten.
De naam is waarschijnlijk een verbaste
ring van Langerhoven (zoals Oldehove
werd tot Aldehou). Dit kén betekenen
een langgerekt hof, maar ouderen zien
er de naam Lolle in. Zo zou er te
Lollum een „Longerschar” zijn, van
ouds Lollinger-schar, d.i. schar van
Lolle.
In 1811 telde het dorp slechts 47 inwo
ners, omstreeks 1890 was dit aange-
Hwat hat (jabe Sltroar
-
