EEN DORP DAT LEEFT, DENKT AAN
DE TOEKOMST
hark
en
sjoch
WW
Het Kabinet
Kimswert
Fan de Martinytoer
Zilveren filmpjes
106e JAARGANG
No. 28
DINSDAG 11 APRIL 1967
J. s.
STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND
i'.
O
Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
W ymbritseradeel.
een
en
K. V.
Aylva State
Tot ziens, dit was Hark en Sjoch!
met
houtzool
zonder
bon,
Tj. de J.
Advertentieprijs: 16 cent per mm
Ingezonden mededelingen dubbel tarief
Contractprijzen op aanvraag
Uitgave: A. J. OSINGA N.V, Bolsward
Administratie- en Redactie-adres:
Marktstraat 13
Us pake syn snor. In de school van
Parrega leest meester de volgende
zin voor uit het leesboekje: „Jan
knuffelt zijn hond”. Meester: wat is
knuffelen Een jongen: Hy jowt him
in tut. Meester: Nee, knuffelen is
„aanhalen”. Dat doen jullie heit en
mem of jullie pakes en beppes met
jullie toch ook wel eens? Germen:
Us pake net, hwant dat prikt fan
alle kanten, üs pake hat ’n snor as
in toskeboarstel.
Jong gekend. Op de landerijen in
de omgeving van Witmarsum gingen
de vijde en zesde klas van de o. 1. s.
onder leiding van meester Wagenaar
eierzoeken. De tjongens raapten er
12 eieren, de meisjes een broedtsje
van een gruto.
Oud gedaan. De 72-jarige G. Dijk
stra te Kubaard, als oud-melkvaar-
der een echt natuurmens, vond zater
dag in Smitstra’s plaats vijf kievits
eieren in één nest. In zijn lange loop
baan als eierzoeker was dit hem nog
niet eerder overkomen.
Prins of prinsesje. Zaterdagavond
om zeven uur marcheerden muzikan
ten en drumband van „Hallelujah”
te Makkum trommelend en musice
rend door het dorp. Velen verschenen
op straat en dachten aan een blijde
gebeurtenis op Drakenstein.
Kampioen, kampioen, klonk het ach
ter de muzikanten vandaan, zwaaiend
en toeterendJiep hier het dolgelukkig
voetbalelftal Makkum I met bestuur
en supporters, die deze dag kampioen
waren geworden. Vandaar dit muzi
kaal onthaal.
Leuk. Burgemeester en Wethouders
van Wymbritseradeel willen aan de
leerlingen van de lagere- en kleuter
scholen een blijvend aandenken uit
reiken in de vorm van een aardewerk
melkbeker met een kleurrijk embleem
ter gelegenheid van de a.s. blijde ge
beurtenis in het prinselijk gezin. Er
is een bedrag van ongeveer f 1250,
mee gemoeid. Dit voorstel komt van
avond aan de orde.
Voor filmen in Hindeloopen en dat in
kleur, krijgt U een unieke kans als
op zaterdag 22 april een 200 gecos-
tumeerde volksdansers hier hun jaar-
lijkes reunie houden en o.a. in op
tocht door het stadje trekken.
De raadzaal te Bolsward krijgt een
rigoreuze oknapbeurt. Trouwen gaat
er niet meer. Toch gaat ook te Bols
ward het trouwen wel door, maar
dit gebeurt nu in de B. en W.-ka-
mer.
Bescheiden. Fa. Schilstra opent op
woensdag a.s. in het Industriepark
een enorme uitbreiding, officieel „cast
en carry” genoemd, maar op de uit
nodiging heel bescheiden aangekon-
digd als Schilstra’s PAKhuis.
Wie nam zaterdagavond tegen twaalf
een damesfiets weg van voor de pui
van boekhandel A.J.O.?
Het kabinet is weer hersteld
Zo werd ons door de krant vermeld
Een tweetal mannen had gefaald
Maar ’t kunststuk is nu uitgehaald
En as oanst op ’e hoeke
By de aid smitterij
De forhalen wer geane
Oer bou en oer klaei.
Swier is dyn groun
By Dyksterbuorren
Faek as it droeget
Leit it yn skuorren.
As ’t aenstens waer is
En de tiid rint mei
Dan is ’t wer in lust
Op sa’n sinnige-dei
Dan komt wer it flaeks
De hjouwer en ’t weet
En leit oer it fjild
Wer it glanzjende kleed
Abonnementsprijs f 3.25 per kwartaal
(bij vooruitbetaling)
Giro 887926
Telef. 2044 - Na 18.30 uur 2660 of 2335
(05157)
Of oer it gas
Yn Kimswert fout.
Dat leit to wachtsjen
Der djip yn ’e groun
Bolswards Nieuwsblad
Omke Romke vliegt verder. Er kwam
een serie foto’s uit Australië met het
bericht, dat wegens enorm succes
Omke Romke als vliegende ambassa
deur ook andere Australische steden
zal aandoen.
SAEKLIK BLIUWE!
Nei de tige skealike affaire mei de keal-
len, dy’t üs lan in stompe jild kostet, is
it nou wer ris Frankryk, dat fanwege de
tongblier, dy’t by in pear bargemesters
foun is, syn grinzen foar üs fleis en fé
ticht set. Formeel hawwe dizze E.E.G.-
partners dêrta it rjocht, mar de wize
hwerop sawol Italië as Frankryk dizze
omstannichheden oangripe, jowt folie to
tinken. Op papier binne de seis E.E.G.-
lannen ienriedige lannen, dy’t meimekoar
har ekonomysk libben foarütbringe wol-
le, mar al dizze jierren binne biwizen
fan it feit, dat de nasjonale bilangen, ek
yn it E.E.G.-forban fier de boppetoan
fiere. Dat mocht men winlik ek net oars
forwachtsje. Soene allinnich troch in
fordrach en enthousiaste redefieringen
de minsken yn dy seis lannen har aerd
sa folie foroare hawwe?
Lit üs by üssels bigjinne: As troch it
E.E.G.-fordrach de prizen foar üt pro-
dukten leger wurden wiene, soene wy
dan sizze: It is wol spitich foar üs, mar
gelokkich de Dütske of Franske boer
hat der foardiel fan Wolnou, sa is it ek
by üs E.E.G.-kammeraten. Alle seis wol-
le hja der better fan wurde en alle seis
bisykje hja de oerienkomsten sa to krij-
en, dat har lan der goed foar wei komt.
En by de tapassïng fan de oerien
komsten blykt al wer itselde. Dêrom
wurde de grinzen daliks tichtsmiten, sa-
dré der ek mar ien forlechje foun wurde
kin. Minister Luns, dy’t okkerdeis foar
de T.V. frege waerd hwat syn moaiste
momlnt wie yn dizze EEG-perioade, sei:
De dei, hwerop it fordrach fan Rome
tekene waerd! Ja, dat is to bigripen.
Doe wie it papier jit skjin, doe koe men
jit forwachtsje, dat it allegearre sa kom-
me soe, as men hope. Nou, nei al dy ma
rathonsittings wit men wol, dat de aide
adam net dea is, mar springlibben. Dêr-
mei wol ik net sizze, dat dizze saek in
misse set west hat, perfoarst net. It
moat dy kant üt en alles hwat birikt
wurdt, is winst. Mar wy moatte nof-
terenen reëel bliuwe en goed biseffe,
dat de nasjonale bilangen fan de seis
troch alle gordyntsjes hinne to sjen
bliuwe. De Van Heek-débacle is ek in
kant fan de E.E.G. en it is logysk, dat
de minsken, dy’t hjir it slachtoffer fan
wurde, nei de eigen regearing stappe en
freegje om dit bidriuw to helpen. Nef-
fens de kranten hat de regearing ek bi-
paelde tasizzingen dien, garansjes foar
nij jild. Is dit alhiel neffens de geast fan
de E.E.G. It skynt, dat dizze fabriken
troch de sterke konkurrinsje op dit ge-
biet fanüt Italië, net mear meikomme
kinne. Dat is slim, mar dêrüt blykt, dat
oare dielnimmers it better of goedkeaper
kinne. Neffens de ütgongspunten fan it
fordrach soene wy sizze moatte: lit mar
wêze, hja kinne it dêrre better of goed
keaper en moasten wy bisykje de lju
plak to jaen yn dy bidriuwen, dêr’t wy
mear kinne as de oaren. Mar hwat komt
fan dy moaije theory torjuchte? Wy fine
it fanselssprekkend, dat üs eigen regea
ring de lju meihelpt om troch to setten,
hwant wy wolle dy tekstylyndustry yn
Twinte om de deale net kwyt. Dy help
fan de regearing is yn wêzen in foarm
fan konkurrinsjeforfolsking, dêrt wy op
oare gebieten sa tsjin to kear geane.
Mar nou it üssels oerkomt, gripe wy ek
wer nei de aide wapens. En sa dogge de
oare lannen ek, soms yn it iepenbier,
soms tomük.
Inkele jierren is men nou al dwaende om
Ingelan yn de E.E.G. to krijen, mar bi
leaven Frankryk sinnicht dat net en it
sil in hiele toer wurde om dy oer de
streep to krijen. Alwer, men moat fuort-
farre mei de saek, mar tink der om, it
bliuwt in kalde oarloch en fan kamme-
raetskip is gjin sprake.
Wy moatte üs dêrop klear meitsje, dat
ek yn de E.E.G. klappen ütdield wurde.
De hinnehalders witte der al fan mei to
praten, dé tekstyl nou ek. En dan liket
it my ta, dat men net to folie bitrouwen
ha moat yn fordragen en öfspraken, mar
dat it nou, lyk as eartiids, it béste wapen
is, as men kwaliteltsprodukten leverje
Wij zijn nu weer gerust gesteld
Al kostte ’t ons wat geld
Blijmoedig gaan wij weer in zee
Met enk’le mannen en Klompé
Het komt nu zeker wel terecht
Met ferme mensen, naar men zegt
Wij wachten nu maar rustig af
Wat men ons brengt met deze staf.
bouw kan plegen, dan moet er
bouwvereniging komen.
Het is inderdaad wel gebleken, dat in
Tzum voldoende belangstelling is voor
nieuwe woningen. De Tzummers hopen
er op, dat er ook mensen van buiten
naar het dorp zullen trekken en zij
wijzen dan onder meer op de korte af
stand naar Franeker. En denken aan die
oud-Tzummers die in Franeker wonen
en werken, maar toch mee blijven doen
aan het verenigingsleven in hun oude
dorp, wat een voordeel van een kleine
gemeenschap kan zijn. De gemeente
Franekeradeel heeft voor Tzum een aan
trekkelijk bestemmingsplan klaar lig
gen, dat echter nog moet worden goed
gekeurd door de provincie. Daarin is
plaats voor het bejaardencentrum van
de Stichting Martena voor bejaarden
woningen (20) zevenparticuliere en wo
ningwetwoningen (waarbij die bejaar
denwoningen zijn inbegrepen) en dertig
autoboxen.
Dan is er nog het saneringsplan, waar
bij het Oostelijk en Westelijk Achterom
zullen moeten verdwijnen. De gemeente
heeft al tien woningen ter vervanging
toegewezen gekregen.
Burgemeester Hempenius denkt op de
plaats van het Westelijk Achterom aan
de aanleg van een tennisbaan. „Wat
elders kan, moet hier ook mogelijk zijn.
De laatste tijd zijn in Tzum zes wo
ningwetwoningen en zes bejaardenwonin
gen gebouwd. Er zijn tien woningen bij
na klaar, voor Tzum een aardige uit
breiding. De Martena-Stichting gaat
misschien ook nog wel aan woningbouw
doen, als het kan speciaal voor gehuwd
personeel, dat toch huisvesting moet
hebben”.
Als Tzum zijn nieuwe bejaardencentrum
in gebruik kan nemen het is overi
gens een centrum voor de hele gemeen
te zal 't oude gesloten worden. Het
uit 1818 daterende gebouw, dat niet meer
voldoet aan de eisen die tegenwoordig
gesteld mogen worden, moet dan een
nieuwe bestemming vinden.
Burgemeester Hempenius denkt daarbij
persoonlijk aan een kindertehuis. „Een
klein tehuis voor tien tot vijftien kin
deren. Kinderen, die met de strafrechter
in aanraking zijn geweest, want daar
voor heb je weer een heel andere be
huizing nodig, daar is dit tehuis niet
geschikt voor. Maar kinderen, die op de
een of andere manier geen thuis meer
hebben en die dan hier liefderijk kunnen
worden opgevangen. Die hoeven niet uit
Franekeradeel te komen. Voor mijn part
uit Maastricht.
Pake Jan Pieters de Jong was ge
boortig van Tzum, werd boereknecht
en Jan en Agatha woonden tot 1875
in Tjerkwerd.
Oerpake Pieter Hommes de Jong
werd geboren op een boerderij aan
de rand van Workum. Hij trouwde
met Jantje Jans Dijkstra, een boe
rendochter, eveneens uit Workum,
werd boereknecht en kreeg later een
boerderijtje te Pingjum. Het zou ons
niet verbazen, dat er in Bolsward en
in de Zuidwesthoek nog heel wat De
Jongen familie van onze minister
president zijn.
Oude loten. De heer Y. Jongema te
Wieuwerd is in het bezit van een
schutterijlot (van zijn vader), gebo
ren 1876 (loting 1901. Hij was dus
25 jaar). Ook heeft hij nog een lot
van de nationale militie no. 38 van
de gemeente Hennaarderaleel, loting
1896 (dus 20 jaar oud).
Nog een geluksvogel. Op 26 maart
vond ook schilder Douma van Wieu
werd 5 kievitseieren in één nest.
Den Haag: Eerste zitting van de nieu
we ministerraad: staande v.l.n.r.: Ir.
W. F. Schut, Drs. B. J. Udink, Mr. P.
L. de Haseth, B. Roolvink, Dr. G. J.
Veringa, Ir. P. J. Lardlnois, Drs. J.
Middelburg (secr. ministerraad)
Mr. J. P. M. H. Merckelbach (notula-
ris). Zittend v.l.n.r.: Mr. C. H. F. Po
lak, Mr. H. K. J. Beemink, Dr. H. J.
Witteveen, P. J. S. de Jong, Drs. J.
A. Bakker, Mevr. Dr. M. A. M. Klom
pé, Mr. L. de Block
Men spijkerde bij dag en nacht
De Jong, die ons nu uitkomst bracht
Met C.H.U. en V.V.D.
Met de A.R. en K.V.P.
r,De minsken wolle wol op it plattelan
wenje,” zegt de (van afkomst Drentse)
directeur van de Coöp. Zuivelfabriek te
Tzum, de heer R. Lubberink, mits it
doarp ek hwat to bieden hat. Tsjom
etiet nou wol net op it listke fan de
Plan-kommisje, mar wy leauwe, dat goe
de partikuliere initiatieven fêst bileane
wurde sille. De plannen fan it „bejaar
dencentrum” binne dochs ek goedkard?”
„Hwa’t yn Tsjom hikke en tein is, giet
der net wer wei of komt werom,” seit
de hear S. S. Greidanus, penn. van het
actieve „Dorpsbelang”. „Ik ha gjin
Jioed mei Tsjom. It doarp fjochtet foar
syn eigen bistean. De minsken hingje
hjir oan elkoar, yn in oar doarp kinne
wy net sa maklik wenne. In frjemdling?
Dy is hjir yn koarte tiid thüs, as hy
him der mar by jowt.”
Ds. A. P. Peschar, Herv. predikant in
Tzum, heeft een belangrijk aandeel ge
had in de plannen voor het nieuwe be
jaardencentrum dat het dorp krijgt en
ook bij de plannen voor een dorpshuis
Ss hij meer dan een belangstellend toe
schouwer.
„Toen ik van Ameland naar hier ging,
zeiden mijn vrienden daar: Man, wat
moet je in zo’n stijf kleidorp”. Maar
dat valt mee. Het is hier bijzonder ple
zierig werken. De gemeente werkt mee
waar ze kan en het dorp krijg je zon
der meer achter een goed plan. Het
dorp wil ook offers brengen voor een
goede zaak, dat is hier meer dan één
keer duidelijk gebleken.
„De takomst fan it fabryk is ek de ta-
komst fan Tsjom”, staat er op het wand
bord, dat het dorp de Coöp. Zuivelfa
briek in 1957, toen de vereniging zestig
jaar had bestaan, aanbood. De Tzum
mers hadden dit goed begrepen, want
deze kleine zuivelfabriek biedt werk aan
niet minder dan dertig vaste krachten,
buiten de melkrijders. Een kleine fa
briek; eigen leveranciers leveren zo on
geveer 11% miljoen kilo melk per jaar
en daar wordt nog het een en ander bij
gekocht, zodat er wel meer wordt ver
werkt. De fabriek is bij de tijd geble
ven en heeft zich daardoor in deze tijd
van concentratie kunnen handhaven.
Directeur R. Lubberink is geen voor
stander hiervan en als het aan hem
ligt, blijft de fabriek in Tzum bestaan,
want sluiting of opgaan in een groter
geheel, zou ontslag betekenen. En dat
zou Tzum niet kunnen dragen.
De enige school in het dorp, de Christe
lijke, die enkele jaren geleden er een
vierde lokaal bij kreeg, zou ongetwijfeld
geen viermansschool kunnen blijven.
Tzum zorgde voor een eigen ijsbaan.
Dorpsbelang dat activiteiten ontplooit
die variëren tussen veilig verkeerscur-
sussen, een
Belangstelling. We hopen, dat er voor
de beroepententoonstelling die mo
menteel in het St. Jozefgebouw ge
houden wordt, verhoudingsgewijs
meer belangstelling zal zijn dan voor
de opening. Van de 50 uitgenodigde
onderwijskrachten waren er nog geen
tien aanwezig.
Beppe. De Beppe van onze minister
president P. J. S. de Jong, Agatha
Huning, was een dochter van een
timmerknecht uit Bolsward, aldus de
heer Vleer in de Leeuwarder Cou
rant.
kin tsjin billike prizen. De fabriken fan
Van Heek wiene net op de hichte fan de
tyd, seit men. Dat sil wol sa wêze, mar
hoefolle bidriuwen, allinnich al yn de
agraryske sektor, binne dat hjoed ek
net? Dêrom kinne wy it alderbêste
dwaen troch üs mei alle middels to
goaijen op de forbettering fan üs bidriu
wen, op de forbettering fan de öfset en
de öfsetorganen.
Hwat Hollandia docht en op priemmen
hat, hwat de konsintraesje Warkum
docht, dy’t yn koarte jierren fan 20 op
96 miljoen kilo molke komd is, hwat de
forkeaporganisaesjes dwaen moatte om
meimekoar sterk to stean, dat is wurk
yn de goede rjuchting. Mar it is jit to
min en it stüket hieltyd op in bipaelde
hichte. Krekt, dêr’t de greate bilangen
lizze, kin men mar net ta ienriedich-
heit komme. It is fansels winst as der yn
pleats fan 800 aparte fabriken, nou mar
200 forkeapers op de merk komme, mar
it spul is itselde bleaun. Hwat drs. Schel
haas foar eagen stie yn Snits: ien na
sjonale forkeap fan suvelprodukten nei
it bütenlan, ien Nederlansk hannelsmerk
en ien propagandabureau, lyk as Dene
marken, dat soe üs folie sterker meitsje.
Dan hiene wy in bilangrike ynfloed op
de gong fan saken, dy’t wy nou misse.
Trochwurkje om de pleatsen yn oarder
to krijen, de produksje yn de fabriken
sa rationeel mooglik en de ófset yn ien
han bringe, dat binne de béste wapens
yn de ekonomyske striid, dy’t der altyd
west hat en ek yn de E.E.G. bliuwe sil,
alle lofsangen to’n spyt.
Verschijnt in: Bolsward, Baarderadeel, Hennaarderadeel, Hindeloopen, Wonseradeel, Workum en
3e week april 1942
Voor de aanstelling van personeel bene
den de 40 jaar zal voortaan toestemming
nodig zijn.
Verloren: zilveren doekspeld. Y. de Haas
te Arum.
Sandalen
Hengst.
Steunt de Nederlandse Volksdienst:
Voor het volk, door het volk.
Door visser S. Kuipers te Zurich de eer
ste haringen gevangen.
Serviezen van aardewerk op de bon.
Te koop gevraagd een fietsband:
Hengst Appelmarkt 11, Bolsward.
Gedeeltelijk afgedragen jassen gevraagd.
Enigszins stuk geen bezwaar. Smid’s
boekhandel te Makkum.
Japanners rukken verder op in Burma.
Adolf Hitler, Führer van het Groot
Duitsche Rijk, viert op 20 april a.s. zijn
53ste verjaardag.
Nog een getrouwe. Mevr. R. v. Dljk-
Teitsma te Leeuwarden leest ons blad
al 59 jaar. Zij kreeg de krant resp.
in Mantgum, Winsum, Witmarsum,
Hindeloopen, Cubaard, Wommels en
nu in Leeuwarden, waar zij woont in
de Herman Gorterstraat 15.
Hartelijk dank aan de heer H. H.
Brandsma, „skriuwer Doarpsbilang”
van Roodhuis voor zijn verslag. Stuur
nog maar eens wat Roodhuizer
nieuws.
oud papier-actie en het
(binnenkort) uitgeven van een soort al
manak spande zich er voor en Tzum
kreeg een ijsbaan.
Zo is het ook gegaan met een wacht-
hokje voor buspassagiers en zo ging het
met de bouw van een kleedgelegenheid
op het gemeentelijk sportterrein. Dat
moest f30.000,kosten, waarvan het
dorp f8000,moest opbrengen (dat is
dus acht gulden per inwoner, grijsaards
en zuigelingen meegerekend). Het kwam
er. Zo hopen de initiatiefnemers, onder
wie Ds. A. P. Peschar en R. Lubberink,
dat het ook zo zal gaan met de plannen
voor de bouw van een dorpshuis met
gymnastiek-accomodatie. Tzum kampt
namelijk met een gebrek aan behoorlij
ke zaalruimte, koppelend aan de oude
pastorie.
Ir. G. J. F. Hildebrand, maatschappe
lijk consulent van „De Kleibouwstreek”
heeft in verband met dit plan het dorp
eens „doorgelicht” en uit zijn bevin
dingen, neergelegd in een rapport,blijkt
duidelijk, dat het dorp en wel behoefte
aan heeft. Men is druk bezig al an
derhalf jaar om de zaak rond te krij
gen. De bouw van een bejaardencentrum
(ontwerp architect M. Gerbenzon, Leeu
warden) is door de Martena Stichting
in korte tijd klaar gekomen en kan bin
nenkort worden aanbesteed, de gemeen
te heeft al een begin gemaakt met het
leggen van een noodbestrating in de
weg waar het centrum aan komt te lig
gen.
„Er moeten meer huizen komen,” zegt
Ds. Peschar, „dan komen de mensen
wel. En als de gemeente geen woning-
Ditmaal werpen wij onze schijnwerper op Tzum: Een gewoon dorp, dat als „afhan
kelijk” te boek staat. Een dood dorp dus? „Wij staan niet op het lijstje,” zeggen
de inwoners van Tzum, „maar gaan niet bij de pakken neerzitten.” Integendeel,
Tzum is wakker geworden. Er zijn rigoureuze plannen gemaakt, waarvan enkele
al zijn uitgevoerd, binnenkort in uitvoering komen of in een vergevorderd sta
dium van voorbereiding zijn. En wat deze dingen betreft (voorzieningen die het
hele dorp ten goede komen) kent Tzum een plezierige samenwerking. „Tzum is
b(j lange na nog niet dood,” zegt burgemeester Mr. R. F. H. Hempenius van Fra-
Bekeradeel, die verheugt de Tzummer activiteiten waarneemt, „en ik zie het
er nog eens van komen, dat het uitgroeit tot een zelfstandig dorp. Het gemeente
bestuur wil elk particulier initiatief dat het dorp omhoog lean brengen en enige
kans van slagen heeft, met kracht stimuleren, zoveel het in zijn vermogen ligt.
Wij denken, dat Tzum nog eens 1500 inwoners zal tellen.”
Burgemeester Hempenius hoopt nog een
goed contact te kunnen krijgen met de
jeugd in zijn gemeente en stellig ook
in Tzum. Er is daar kort geleden een
soort jeugdcentrum geopend. „Het Spin
newiel”. Dat is een Hervormde aange
legenheid, maar ik hoop er over niet al
te lange tijd vertegenwoordigers van de
hele jeugd van Tzum te kunnen ontmoe
ten.”
De burgemeester hoopt, dat er dan een
gesprek tussen jeugd en gemeente kan
ontstaan, dat misschien voor de gemeen
te en het dorp van belang kan zijn.
„Wij denken bij „de jeugd van tegen
woordig” maar al te gemakkelijk aan
beat en al wat daarmee samenhangt,
maar ik geloof dat als je met „haal
bare” zaken komt, dat de jeugd beslist
voor iets constructiefs warm kan lo
pen”.
Burgemeester Hempenius vindt het een
zaak van belang, dat de gemeente (of
liever „wij ouderen”) het oor eens te
luisteren moeten leggen bij de jeugd.
„Je hoeft het niet met alles eens te zjjn,
maar er kunnen zonder twijfel ideeën
uit de jeugd naar voren komen.”
