Het statendebat rond verpleeghuis
fiabeShroar
„Bloemkamp
Veel waardering voor deze inrichting
Lening van 6 miljoen gulden vlot
gegarandeerd
Fan de Marl in vloer
Illllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll^
107e JAARGANG
DINSDAG 2 APRIL 1968
No. 26
99
STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND
n‘‘i
Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS
Verschijnt in: Bolsward, Baarderadeel, Hennaarderadeel, Hindeloopen, Wonseradeel, Workum en Wymbritseradvel.
Hwat haf
ós hjoed to sizzen
Tj. de J.
Advertentieprijs: 16 cent per mm
Ingezonden mededelingen dubbel tarief
Contractprijzen op aanvraag
gen,
rjucht die oan de feitlike situaesje en de
Abonnementsprijs f 5.50 per kwartaal
(bij vooruitbetaling)
Giro R87926
Under in steand seil
is it maklik kloetsjen
Uitgave: A J. OS1NGA N.V, Bolsward
Administratie- en Redactie-adrcs:
Marktstraat 13
Telef. 2044 Na 18.30 uur 2660 of 2335
(05157)
MEMPHIS. Een gewonde politieman wordt door zijn collega’s naar een ge
reedstaande auto gebracht. Zes politiemensen werden gewond tijdens plun
deringen en relletjes gedurende een mars, die onder leiding stond van
dr. Martin Luther King. Een jeugdige neger werd doodgeschoten.
Boiswards Nieuwsblad
Mevr. VAN STRALEN wijst, evenals zij
dit bij het vorige punt ook reeds heeft
gedaan, op het verschil in rentepercen
tage. Zij zegt blij te zijn met de toezeg
ging van ged. Spiekhout, dit nader te
zullen bezien. In het ene geval is het
1 pet., in het andere geval 1 pet. en
als men deze voorstellen eens goed be
kijkt, komt men toch wel tot de ont
dekking, dat men zelfs met betrekking
tot zaken als deze, nl. waarbij men
geld moet gaan lenen, in een behoorlijk
kapitalistische maatschappij leeft. Het
is misschien ’n beetje gek gezegd, maar
het is toch wel zo. Als men bij dit
voorstel kijkt naar het concept-besluit,
punt 5, leest men, dat men bij ekstra
aflo ig l3/2 pet. rente moet betalen
als t ete, maar als men schulden maakt
moet men aan de provincie ekstra rente
betalen. Spreekster vindt dit vreemd en
zij hoopt, dat bij dit soort dingen voort
aan eventuele kosten in rekening wor
den gebracht en dit niet in percentages
wordt uitgedrukt, zoals de gedeputeerde
intussen reeds heeft toegezegd.
van de opname bestond uit patiënten
Reeds in ons vorig nummer deelden we slimier het statenbesluit mee aan Bloem-
kaïnp ter realisering van de uitbreiding en verbouwing een garantie te verlenen
groot f 6.000.000. Het defeat hierover en de beslissing werden op de voet gevolgd
door ds. H. Kreb, voorzitter van de stichting en de heer Posthuma, administrateur.
Om ook de lezers van ons blad een indruk te geven van een dergelijke vraag- en
antwoordspel, laten we hier de letterlijke tekst volgen van het debat, dat ont
stond, nadat de kommissaris der koningin, mr. H. P. Linthorst Homan, het onder
werp aan de orde had gesteld.
ene kant blijft er b(j eigen afdelingen
natuurlijk wel het grote voordeel, dat de
psychisch gestoorde meer in eigen om
geving blijft, aan de andere kant schuilt
hierin volgens mevr, van Stralen toch
wel het gevaar van een te grote ver
snippering van opname, wat weer an
dere kwalijke konsekwenties met zich
mee kan brengen. Zij gelooft, dat men
dit niet te licht moet achten.
In de memorie van toelichting staat op
pag. 2, dat in Bloemkamp meer echte
zieke mensen worden verpleegd, dan in
het gemiddelde verpleeghuis het geval
is. Wordt hiermee bedoeld, dat de inva
liditeitsgraad van de bejaarden in dit
tehuis hoger ligt en hier de ziektegeval
len erger zijn dan in de gemiddelde ver
pleeghuizen? Ig hier misschien meer
sprake van een mengvorm? Op blz. 1
van bijlage 2 staat, dat op de wachtlijst
12 demente bejaarden stonden, die zou
den opgenomen zijn, als de betrokken
afdeling plaats zou hebben gehad. De
vraag is in dit verband: Was het hier
voor deze 12 demente mensen wel de
plaats Deze horen in het algemeen im
mers thuis in een tehuis voor gestoorde
bejaarden.
Tenslotte leest spreekster op pag'. 2 van
hawwe allinnich diskusje-stof oandrage
wollen en hja hoopje, dat men har nota
dêrby brüke kin. It is allinnich spitich,
dat hja fan it wetllk ramt fan de Neder-
lanske bistjürsynstellingen sa min op 'e
hichte binne en dêrtroch frij folie slag-
gen yn ’e loft ütdiele.
Folie nuodliker is it dat der oaren binne,
mei namme üt de formiddens fan de
PvdA, dy’t ek omrlnne mei fiergeande
konsintraesje fan bistjüre en bistjürs-
organen hjir yn it Noarden. Dat is hie
hwat oars as op bipaelde konkrete pun
ten gearwurkje, dat wiist nei forties fan
de provinsiale selsstannichheit. Ik acht-
sje dit stribjen tige gefaerlik en dom.
Der soe neat mei woun, mar folie mei
forlern gean kinne. Nelst mekoar kinne
de trije provinsjes op eigen wize en mei
eigen middels ta bloei brocht wurde,
hwerby gjin konflikten oer tael en kul-
tuer, mentaliteit en struktuer üntsteane.
Soe men alles yn deselde koer smite, dan
waerd it ien greate kreauwerij. Wy
achtsje it in greate seine, dat én Grins-
lên én Fryslan har eigen bistjür en yn-
stelllngen hawwe en soene elts hjir op
it hert bine wolle, dit nea priis to jaen.
Rjuchtoarsom wolle wy jerne, dat de
provinsiale bistjüren mear eigen finan-
sjes, mear eigen foech en mear wetlike
macht krije sille. Mar in superprovinsiael
orgaen en in Noardlik parlemint liket üs
wol op fleanen mei in paraplu. Dat is
wol hwat nijs, mar dêrom net hwat bet
ters.
ófstannen tusken dizze gebieten en har
biwenners. Folie mear as yn it midden en
westen fan it lan fynt men yn it suden en
noarden gjin simpele steatkundige grin-
zen tusken de provinsjes, mar ek oar-
soartige minsken en in oare struktuer.
Der wurdt dêrom ek net oan tocht om
bygelyks de Limboargers en Braban
ders under ien huodtsje to biflappen,
hwant elk wit dat hja dat allebeide fier
fan har ófsmite sille. Sterker jitte, de
süd-Limboargers üt de mynstreek en de
Noard-Limboargers om Venlo hawwe
folie muoite om yn ien beage to rinnen.
Krekt gelyk is it yn Braban, dér’t West-
Braban yn hiel hwat opsichten wakker
üngelyk is mei Midden- en East-Braban.
Yn Gelderlan is it noch sterker, der
formje de Veluwe, de Betuwe en de Ef-
terhoek trije ünderskate gebieten mei in
eigen mentaliteit.
Nou is it foar elts düdlik, dat it bistjü
ren fan in gebiet, dat homogeen is, folie
makliker en effisiënter giet, as byhwan-
near men to meitsjen hat mei ütienrin-
nende groepen en situaesjes. Der kin
wol gearwurking wêze op bipaelde pun
ten, mar der haldt It dan ek folslein mei
op.
It soe net maklik wêze yn Nederlan twa
provinsjes to finen, hwerby de struktuer,
de opbou, de histoarje, it folksaerd, de
kultuer, it sentimint sa ütienrinne as by
de provinsjes Fryslan en Grinslan. De
forskillen tusken Grinslan en Drinte bin-
keamerdeputaesje seach al nei twa da- j ne folie minder great, har greatendiels
dat dit soarte fan bihanneljen gjin Saksyske ófkomst is sawol yn har tael
as mentaliteit düdlik waer to nimmen.
het voorstel, dat tevens nog in studie is,
in hoeverre Bloemkamp kan worden in
geschakeld als dagziekenhuis voor pa
tiënten, die physich terapeutisch be
handeld moeten worden. De vraag is, of
dit alleen bedoeld is voor bejaarden of
dat men dit ook wil uitbreiden tot an
dere patiënten, die physisch terapeutisch
behandeld moeten worden. Uit de stuk
ken blijkt dit volgens spreekster niet.
De heer RENKEMA heeft een vraag
naar aanleiding van het gestelde in het
voorstel op blz. 3. Het gaat hier over
de garantievoorwaarden. Ged. staten
stellen hier: Hierbij ware tevens de
voorwaarde te stellen, dat een bestuurs
lid namens ons kollege in het bestuur
wordt benoemd. De provincie krijgt al
dus inspraak in de beleidssfeer, hetgeen
ons ook, met het oog op de ontwikke
lingen in ons gewest, nuttig voorkomt.
Spr. vindt dit niet scherp toegelicht. Wel
licht kunnen volgens hem ged. staten
zich hierover nog nader verklaren. De
vraag rijst, waarom zij specifiek een be
stuurslid namens het kollege van ged.
staten in dit bestuur benoemd willen
hebben. Wanneer dit door zou gaan en
ook zou gelden voor alle besturen, waar
bij de provincie op de een of andere
manier financieel betrokken is en waar
bij het toch meestal gaat over financiële
belangen op provinciaal niveau, vraagt
spr. zich af, of het hier niet de verkeer
de kant op gaat.
Een tweede vraag, die hij hier aan toe
zou willen voegen is, of het in de be
doeling van het kollege ligt - indien dit
door zou gaan - een lid van ged. staten
in dit kollege te benoemen.
Ten derde, hierbij aansluitend, is het
in het algemeen voor een goede ver
houding tussen een bestuur, die bepaalde
financiële verplichtingen heeft ten op
zichte van de provincie, juist niet aan te
bevelen dat noch door een lid van het
kollege van ged. staten, noch door een
door hen aan te Wijzen persoon, wordt
deelgenomen aan het bestuur, juist om
Ekonomysk binne de forbiningen by
Fryslan-Grinslan folie swakker as dy
tusken Grinslan en Drinte. lenheden, dy’t
sa düdlik ünderskieden binne en in eigen
bistjür hawwe, dat by harren past, kin
men der mei lokwinskje, hwant sokke bi
stjüren binne folkseigen en drage deselde
mentaliteit.
Dochs wurde der de léste tiid ek oare lü-
den heard yn bipaelde politike formid
dens, lüden, dy’t gefaerlik wurde kinne,
omt men yn Den Haech üt ambtlike ge-
maksucht dy kant wol üt wol. Gefaerlik
omt wy libje yn in labile tiid, hwerby it
moade wurdt al it bisteande as Éllder-
wetsk en üt de tiid to bistimpeljen. Hoe’t
it moat, witte hja net, mar it moat oars.
Inkelde jonge minsken üt de stêd Grins
hawwe okkerdeis in bydrage forskine
litten oer de takomst fan de noardilke
provinsjes. De seis, dy’t har namme der
Onder set hawwe, hawwe mei ien ütsün-
dering nea by in partij oansluten west.
Allinnich de foarsitter wie earst CHU-
man, letter WD-er en is nou D’66-er.
Mar de oaren hawwe yn polityk opsicht
gjin ünderfining opdien. Der is neat mei
missein, hwant jonge yntellektuelen haw
we der yn har stüdzjetild it measte for-
let net fan. Mar it seit yn safier wol
hwat omt hja gjin tiid en gelegenheit
hawn hawwe om kennis en oardiel oer it
bisteande op to dwaen. It binne jit jonge
ünbilearde hynderkes, ek al drage hja
mei eare, nim ik oan, in titel. Mar boppe-
dat, hja hawwe ek net de pretinsje om
ris to sizzen, hoe’t it moat, hja wolle al
linnich it petear mei op gong bringe, hja
is men overgestapt op het vragen van
Tot nu toe vroeg de stichting de garantie
garantie aan de provincie, omdat 50 pet.
van de opname bestond uit patiënten
die kwamen uit het gebied van de om
liggende gemeenten en de andere 50 pet.
(ruim genomen) uit overig Friesland
en van buiten de provincie. Dit zal wel
juist zijn. Spreekster heeft in dit ver
band slechts de vraag, waarom de pro
vincie nu verder garant moet zijn en de
omliggende gemeenten niet opnieuw zijn
gevraagd.
Voorts is het nu de bedoeling een af
deling voor psychisch gestoorden in te
richten. Men heeft dit ook in Bertilla, ’t
verpleeghuis in Drachten. Nu gaat
Bloemkamp ’t ook doen. De vraag rijst,
of het nu de bedoeling is, dat ieder ver
pleeghuis in de toekomst soms ook een
afdeling voor psychisch gestoorde be
jaarden gaat openen. Moet men op deze
weg voortgaan, zodat bij ieder verpleeg
huis dus ook een afdeling voor gestoorde
bejaarden komt, of zou men er toe moe
ten overgaan Nieuw Toutenburg even
tueel vlugger uit te breiden? Aan de
soarte fan ynstellingen. Yn prinsipe
moat men dit soart dingen wol mei de
fêstigingsgemeente yn 'e mande dwaen.
Sa stadichoan - sa konstatearret mefr.
v. Stralen - kriget men hoe langer hoe
mear forpleechtohuzen mei gestoarde
bijaerden. Neffens sprekker is dat yn
(ie praktyk ek sa. Ek by Blomkamp is
it sa groeid. Men sjocht (binammen yn
de sektor bijaerden spilet dit) dat der by
it ê-lder wurden ünderskate minsken ek
geastlik gestoard wurde, mei oare wur
den, dy’t dübeld handicapt wurde en
dy’t men net sa maklik nei in oare yn-
rjochting stjüre kin. It is nou al sa,
dat der yn Blomkamp in bihoarlik tal
minsken sit, dat dübeld handicapt is.
Oan de oare kant kriget men yn Nij Tou-
tenburch itselde, sij it dan, dat it dêrre
hwat fan de oare kant komt. Men bi-
gjint dêrre mei geastlik handicapten,
mar der binne ek forskate by, dy’t yn in
earder stadium ek lichaemlik hwat krjje.
Nou kin men wol sizze; dy moatte der
daliks mar üt en der moat mar wiksele
wurde tusken Blomkamp en Nij Touten-
burch, mar dit is foar de minsken meast-
al net goed. Oan de oare kant is spr. it
wol mei mefrou v. Stralen iens, dat it
extreme oare stanpunt: sitte litte, dêr’t
men ienkear sit, ta konsekwinsje ha kin,
dat alle forpleechtohüzen op ’en dür in
oanwiisde-öfdieling krije. Ek dat kin net
ideael wêze. Spr. leaut dêrom dat der
wol in bettere trochstreaming yn dizze
forpleechhüzen komme moat en dat men
troch better Onderling kontakt, dat der
dochs yn it bilang fan de hiele folks-
sounens wêze moat, wol ite ien en
oar birikke kin. Sa soe men komme
kinne ta ruil fan pasjinten, yn dy ge
tallen, dêr’t it op groun fan it bilang
fan de pasjinten net al to greate biswie-
ren jaen soe. Wol soe sprekker it as in
biswier achtsje, as elk tohüs in ófdieling
foar psychysk gestoarden krige. It leit
hjir dus efkes oars. Hjir is it al sa groeid
dat der al in sekere ófdieling is en dy
wurdt nou stabilisearre. De ynspekteur
foar de geastlike folkssounens is ek fan
bitinken dat dy ófdieling hjir wol op syn
plak is. Oan de oare kant is it ek sa,
dat der noch in great tokoart oan bédden
is foar de psychysk gestoarden. Hjir kin
in folweardlge ófdieling yn komme, dy’t
der goed yn past. Sprekker leaut dêrom,
dat der yn dit gefal hielendal gjin bi
swier hoecht to wêzen, dizze ófdieling by
Blomkamp ünder to bringen.
Fierders is der wiisd op de stelling, dat
de forpleging hjirre hwat yntensiver
is as yn oare forpleechhuzen. Dit is de
stelling, dy’t it bistjür fan Njj Touten-
burch nei foaren bringt. It is sprekker
bikend, dat forskate deskundigen it dêr
mei iens binne, al kin hy him ek wol
foarstelle dat oaren dit wer yn twivel
lüke. Hy leaut net, dat men hjir tofolle
op yngean moat. Feit is wol, dat Blom
kamp bisünder outilleard is op dit stik
fan saken en lang as foarbyld, op dit
punt en binammen ek op dat fan de
revalidaesje, steld is yn üs hiele lan. Dit
docht ek wol bliken üt de ekskursjes
dy’t der hinne hélden wurde. Om dy
reden mient spr., dat Blomkamp wol in
seker rjocht hat om to sizzen, dat it
hwat better outilleard is en hwat mear
jowt as it gemiddelde oare forpleech-
tohüs, al wol spr. dêrmei net to koart
dwaen oan de soarch, dy’t oare forpleech
huzen oan de pasjinten jowe. Ek op dit
punt is der in üntwikkeling oan de gong
It is bislist sa, dat forgelike mei 5 of
10 jier lyn ek de oare forpleechhuzen
mear dogge op dit punt as yn it forline
it gefal wie.
Ek is noch in fraech steld oer de de-
minte bijaerden op de wachtlist. Nei
alle gedachten giet it hjirre oer de dü
beld gehandicapte deminten. Dan is it
de fraech, hwer’t dy ünderbrocht wurde
moatte yn Nij Toutenburch of yn Blom
kamp. As de lichaemlike handicap der
ek is en dêr kin noch hwat oan dien
wurde, dan is Blomkamp op dit punt
better outilleare as Nij Toutenburch of
Talma-oard en is it forstannich sokke
pasjinten hjir op to nimmen. Dit moat
fansels earst wol goed oei.v.a wurde
die verhouding zo goed mogelijk te hou
den?
Over deze drie vragen zou spr. graag
de mening van de gedeputeerden willen
hebben.
De hear SPIEKHOUT (deputearre) soe
hast winskje, dat foarstellen as dizze
tonei earst dochs mar nei de ófdielingen
geane, hwant op dizze manear komt der
al hwat op jin óf. Hjir soe suver
in hiele forhanneling oer de soarch foar
de hjir bidoelde minsken oan fêst sitte
kinne. Lykwols, sprekker sil bisykje de
stelde fragen puntsgewiis to bihan
neljen.
Mefr. van Stralen ynterpretearret hwat
spr. by it foargeande foarstel sei, sa,
dat der yn it forfolch kosten en gjin
persintaesjes yn rekken brocht wurde
sille. Dit hat sprekker net sein. Hy hat
wol tasein, dat it kolleezje bisykje sil
hwat better de kosten to binaderjen,
mar it sil dit wol ütdrukke yn persin
taesjes en wTol net mei deklaraesjes
wurkje. Faeks is it in misforstén en bi-
doele beide itselde. Yn elk gefal, dep.
steaten sille bisykje hwat neijer nei to
gean oft it neamde persint ek in heal
persint wurde moat, of trijekoart per
sint, mar it leit net yn de bidoeling mei
deklaraesjes de kosten yn elk óf sünder-
lik gefal yn rekken to bringen.
De fraech fan de garansje troch de pro-
vinsje, troch de gemeenten of troch pro-
vinsje en gemeenten mei elkoar, lyk as
yn ’e praktyk ek wol bart, haldt yn
feite in fraech yn nei it provinsiael bi
lang, dat de provinsje by bipaelde yn
stellingen hat. Yn dit gefal giet it oer in
ynstelling, dy’t de pasjinten oer de hiele
provinsje wei kriget. It is dus regionael
op syn minst en yn in bigreatingssitting
is alris sein, dat men dit soarte fan yn-
stituten op in bipaeld momint sjen kin
as ynstituten, dêr’t de provinsje ek yn
mei docht. Der is wol it stribjen yn
sa’n gefal de provinsje mei de pleatslike
of omlizzende gemeenten hwat dwaen to
litten. By Nij Toutenburch is it ek sa,
dat de provinsje en de gemeente fan
fêstiging elk foar de helte dogge, by
Het Zwaluwnest to Snits is dat ek it
gefal. Faeks hie dat ek hjirre op syn
plak wést. Spr. wol der hjir net folie
oars fan sizze as dat men dit noch al
pragmatysk binadere hat ek mei it each
op de mooglikheden dy’t der op it heden
binne foar gemeenten en provinsjes, om
garénsjes to jaen foar lieningen fan dit
GJIN UNBIRETTE STAPPEN
De oandacht, dy’t troch de „Nota over
het Noorden des Lands” oer de situaesje
fan Fryslên, Grinslan en Drinte oprop-
pen is, hat in saek oan it Ijocht brocht
dy’t net sünder soarch is. De nota seis
hat der de earste oanlieding ta west, omt
hja mei de diagnose en de therapy it
Noarden as ien gehiel bisjocht en dêr
troch üt gemaksucht of üt ünkunde in bi-
droefd bytsje op ’e hispel brocht hat. De
MOSKOU. Het verongelukken van Joerl Gagarin heeft ook in de Sovjet Unie
grote verslagenheid gewekt. Hier een beeld uit Moskou, waar op het Poesjkin-
plein een erewand werd opgerieht met de portretten van Gagarin en de even
eens omgekomen piloot kolonel V. S. Seregin.
mei de SPD en oare ynstansjes, dy’t
advisearje moatte, tomear nou’t it hjirre
giet om deminte persoanen.
Ek hat mefrou v. Stralen noch in fraech
steld oer de stüdzje, yn hoefier men
Blomkamp ynskeakelje kin as deisiken-
hüs foar ynvallden. Men hat it gefoel,
dat men yn dit forpleechtohüs foarsjen-
ningen hat, dy’t ek to’n nutte makke
wurde kinne oan mear minsken. Dat
hoecht net allinne op bijaerden to slaen,
dat binne ek de net-bijierre minsken,
dy’t derfoar yn oanmerking komme. De
fraech kin dus ienfaldich mei ja biant-
wurde wurde. It is yn died ek foar
oaren bidoeld.
De hear Renkema is noch efkes yngien
op ien fan de léste punten fan de oan-
biedingsbrief, dêr’t it giet oer de foar-
wearden. Foarwearden is op dit punt
faeks efkes to sterk. It hat ek in punt
fan bisprek ütmakke tusken it kolleezje
en it bistjür fan Blomkamp. Der is de
winsk üt nei foaren kaem, dat der ek op
dit punt hwat meiwitten fan it kolleezje
wêze soe, ek mei it each op de koördi-
naesje fan dizze dingen yn de provinsje.
Der is op it terrein fan forpleechtohuzen
noch al it ien en oar yn biweging. De
kwestje fan it trochstreamen is al
neamd en sa binne der noch wol mear
problemen. It soe om dy reden wol
winsklik wêze, dat troch in sit yn It
bistjür fan ien fan de wichtichste for
pleechtohuzen yn de provinsje, it pro
vinsiael bistjür der hwat tichterby siet.
Boppedat is dit fansels in garansje foar
in bihoarlik bidrach (f 6.000.000) en it
is net óngebrükelik (dat is ek yn de
gemeenten faek sa) dat dit dan yn-
haldt, dat in bistjürslid üt namme fan
de garansjejowende ynstansje yn it bi
stjür komt. It is ek sa, dat yn Nij Tou
tenburch dizze foarm keazen is, lyk as
ek by Beileroard en yn mear sokke ge-
fallen. Mei dus omdat it om in bihoarlik
bidrach giet, like it dus it kolleezje net
forkeard ta, mar ek it motyf op dizze
wize in oersjoch to krijen oer hwat him
hjir ófspilet, telde by dy winsk wol mei.
Doe’t iat nei foaren kaem, bliek der by
it sittende bistjür net it minste biswier
tsjin to bistean.
De twadde fraech wie, oft dit in lid fan
it kolleezje wêze moat. Dit is mei sin
iepen litten. Yn it konsept stie earst wol
fan in lid fan it kolleezje, mar letter is
dit mei sin weilitten. Oft it nou in lid
fan it kolleezje wêze moat, of hwat it
kolleezje hjir fan tinkt, kin sprekker op
dit stuit neat fan sizze, omt hjir yn it
kolleezje noch net oer praet is. Hjir sil
it kolleezje earstdeis oer gear moatte.
Oft it yn it algemien oan to rlkkeme-
dearjen is, wurdt üngelikens oer tocht.
Der hat wolris faker in koarte diskusje
oer yn de steaten wést en ek yn it kol
leezje hat dy fraech faker as ienris oan
de oarder west. Sprekker kin üt namme
fan it kolleezje hjir dus gjin konkreet
antwurd op jaen, it is op dit punt noch
net ta in ütdragene saek kommen. Der
is in minderheit en in mearderheit. Der
sitte foardielen oan it yn^keakeljen fan
in lid fan it kolleezje. Der sitte soms ek
neidielen oan, foaral as it om subsydsje-
oanfragen giet en sa. Nou leit it mei it
jaen fan garansjes wol hwat oars, as by
forieningen en stiftingen, dy’t jierliks
om subsydsje komme moatte en hwat
har normale eksplotaesje oanbilanget
oanwezen binne op dy subsydsjes. Dan
binne de gefaren wol greater as yn dit
foar de provinsje suver gjin risico mei-
nimmend gefal fan garansje. Hoe dan
ek, hjir wurdt yn it kolleezje hwat ün
gelikens oer tocht en sprekker kin dus
net in stanpunt fan it kolleezje yn dit
stik fan saken meidiele.
De hear DE JONG hie itselde freegje
wollen as mefrou v. Stralen oer dy ga
ransje, hwerom dat nou foar de pro
vinsje is, wylst dat earst foar de ge
meenten wie. Fierders is hy nijsgjirrich
to hearren, hwa’t nou biletje moat as
Blomkamp net oan syn forplichtingen
foldwaen kin, de provinsje of de ge
meenten.
De hear SPIEKHOUT: As net foldien
wurde kin oan de forplichtingen, dy’t üt
dizze liening fuortkomme, moat de pro
vinsje bitelje, de gemeenten jowe gjin
garansje foar dizze liening.
De hear DE JONG: Foar dizze liening
net, mar as Blomkamp to koart hat, hoe
moat it dan? Earst hat it f 5.000.000
liend foar de oprjochting en nou f 6 milj.
foar de ütwreiding. Stel nou de eksploi-
taesjerekken kloppet net, hwa moat dan
bypasse
De hear SPIEKHOUT: Dat sil yn dat -
oars wakker theoretysk - gefal ütsocht
wurde moatte.
De VOORZITTERWenst iemand na dit
glashelder antwoord aan de heer de Jong
nog het woord? Zo niet, dan stel ik
voor het voorstel aan te nemen.
Hiermee gaan de staten z.h.st. akkoord.
I
