Bouwverordening dient te worden aangepast Hoogtepunten uit een interkerkelijke gebedssamenkomst Gade smw .-w. 1 Wat de Raad van Bolsward te behandelen krijgt B Fan de Mar liny loer Hwat haf Tel. 2044 - Na 18.30 uur 2660 of 2335 STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND Verschijnt in: Bolsward, Baarderadeel, Hennaarderadeel, Hindeloopen, Wonseradeel, Workum en Wymbritseradeel, - 108e JAARGANG No. 8 DINSDAG 28 JANUARI 1969 Wijziging bouwverordening Gastarieven Beëindiging huur industriehal 31 JANUARI, PRINSES BEATRIX 31 JAAR De Onderwijszaken '11 ge- Tj. de J. (Zie voor vervolg vrijdag a.s.) r Advertentieprijs: 16 ct per nwn Ingez. mededelingen dubbel tarief Contractprijs op aanvraag Op vele manieren is er verleden week in Bolsward een verheugend en daad werkelijk zoeken naar eenheid geweest. De drie verschillende landbouworganisaties (Friese Mij., CBTB en ABTB) hielden maandagavond een gemeenschappelijke bijeenkomst, de plaatselijke kiesverenigingen van de KVP, AR en CHU deden dit woensdagavond en op dinsdag, donderdag en zaterdag waren er de interkerkelijke bijeenkomsten In het kader van de gebedsweek voor de eenheid van de kerken. Restte dan nog de vrijdagavond. Welnu, toen ging Bolsward als één man winkelen (zonder er al te veel op te letten of de winkelier nu rooms katholiek, hervormd, gereformeerd of nog anders georiënteerd was sprak donderdagavond in verband hier mee over het onderwerp. Ingevolge de Lager Onderwijswet moet de raad jaarlijks voor het gewoon lager onderwijs het bedrag bepalen, dat voor dat jaar wordt beschikbaar gesteld ter bestrijding der kosten alsmede die van instandhouding, Doordat de wet op het voortgezet onder wijs (Mammoetwet) inmiddels in wer- Verschijnt DINSDAGS en VRIJDAGS TJitg. A. J. OSINGA n.v., Bolsward Administratie- en Redactie-adres: Marktstraat 13 (05157) Salarismaatregelen gemeente- personeel Abonnementsprijs f 3,75 p. kwartaal (bij vooruitbetaling) Giro 887926 Wat houdt ons tegen bij intercommunie Bolswards Nieuwsblad Wês forstanniger as oaren, mar siz it har net minister van Binnenlandse Zaken heeft gevraagd een zelfde soort voorzie ningen voor het personeel in dienst van de gemeente te bevorderen als die zijn getroffen t.a.v. het rijkspersoneel De maatregelen komen er in feite op neer, dat, naast de doorberekening der trend er ingaande genoemde datum een sala risverhoging van 5 pet wordt toegekend. Voorts zal de vakantieregeling op enke le punten nader moeten worden beoor deeld. Daar de voorschriften eerst op 8 janu ari werden ontvangen was het b. en w. niet mogelijk, deze voorschriften nog te verwerken in een ontwerp-verordening en ook de andere rechtspositieregelingen konden nog niet worden beoordeeld, ter wijl over deze materie ook nog ’t plaat selijk georganiseerd overleg moet worden gehoord. Gezien de sinds januari plaats gehad heb bende prijsstijgingen menen b. en w. ech ter, dat het wenselijk is dat het perso neel op zo kort mogelijke tijd voorschot ten op het salaris krijgt betaald, waarbij rekening is gehouden met de verhoogde salarisnormen. Was het voorheen zo, dat de salarissen ter secretarie werden berekend en prac tised elk moment hiermede een aanvang kon worden gemaakt, ingaande 1 janu ari 1969 is de salarisadministratie on dergebracht bij ’t administratiecentrum van de DOA. Dit administratiecentrum zal niet op elk willekeurig moment tot king is getreden, behoeft de vaststelling van bovenbedoeld bedrag niet meer plaats vinden door het uitgebreid lager onder wijs. Op de ontwerp-begroting voor ’t dienst jaar 1969 zijn als bovenvermelde kos ten voor ’t openbaar lager onderwijs uit getrokken f 116,34 per leerling. Voor administratiekosten wordt voor ’69 in afwachting van het door de minis ter vast te stellen minimum bedrag, een bedrag van f 5,— per leerling bijgeteld. De besturen van de bijzondere scholen vragen ’n voorschot op de vergoedingen, waarop zij over 1969 aanspraak zullen kunnen maken. Deze voorschotten kunnen worden ver leend tot de voor 1969 beschikbaar ge stelde bedragen per leerling, berekend naar ’t gemiddeld aantal leerlingen over 1968. en bitellet de kosten, it regear bislüt om de provinsje Sélan mei dammen to bi- feiligjen en bitellet de kosten, it regear biheart en bitellet de ófslütdyk, hwerom yn de goedichheit moatte de lju dy’t ticht by de sédyk wenje, meibitelje yn de kos ten fan de séwarring? Stel, dat dy sédyk ris trochbriek, hwer soene wy dan meimekoar bidarje? Der binne nou lju, dy’t krekt ütsocht hawwe, hokfoar stik fan Fryslan dan ünder wet ter komme soe en hja sizze, dat it lan, dat heger leit as 2 meter boppe AP dan droech bliuwe soe en dat dizze lju dus net bitelje hoege. Mar dat is net oars as theory. Hwant as dat barre soe, hwat jowt it jo dan, dat jo yn Sint Nyk op in droege pólle sitten bliuwe of yn Gaester- lan, as alle lan om jo hinne ünder wet ter stiet, as de wegen net brükt wurde kinne, de spoaren en bussen stil stea- ne, tüzenen flechtelingen op dy droe ge plakken bihald sykje, gjin oanfoeren, gjin óffier mooglik is. Hwat seit it dan, dat it wetter seis net oan jo ta komt In trochbraek fan in sédyk soe in na- sjonale ramp wurde, dat witte wy wol fan Sélan. Derfoar moat it Ryk de sé- diken sa meitsje, dat it mlnsklik bisjoen, net mooglik is. En dy hiel aide ratte- plan fan séwarrende wetterskippen en subsydzjeregeleminten en ryksbedragen heart yn it archyf. Nei üs oardiel is it in Rykssaek. Wol it Ryk foar de ütfie- ring fan har taek gebrük meitsje fan de Op de hedenavond te houden openbare vergadering van de raad van de gemeen te Bolsward, wordt een 9 tal punten behandeld. Aan de toelichting hierop door b. en w. ontlenen we het volgen de-: In 1963 werd door de raad besloten tot de bouw van een industriehal op het in dustrieterrein en deze te verhuren aan de heer H. Haster te Hilversum. Nu de huurder van de industriehal in staat van faillissement is verklaard, me nen wij b. en w. te moeten voorstellen, de huur van de industriehal te doen be ëindigen. Omtrent dé nadere bestemming van de industriehal zal het college zich nog na der beraden en zij hopen hieromtrent spoedig een voorstel te kunnen doen. droegen oan de saneamde séwarrende wetterskippen. Likemóch in stripe fan 1015 kilometer djipte bylans de sé-igge wurde eigners fan „onroerend” bisit oan- slein yn de kosten fan dizze sédefensy. Dizze situaesje is al hiel Aid en komt üt de midsleuwen, doe’t de biwenners, ticht oan de sé, seis soargje moasten foar har feilichheit. Yn de rin fan de tiid die wol bliken, dat dizze minsken in al swierde- re lést hiene to dragen en linkelytsen is de ryksoerheit en ek de provinsiale oer- heit finansieel bysprongen. Mar altyd bleau de wettelike konstruksy op dit ai de stramyn fêstige. Dus earst it wetter- skip en dêrnei de oerheit mei subsydzjes. Nou’t de needsaeklike forheging fan de sédiken op deltahichte trochinoar in mil joen per kilometer kostje moat, sit men opnij to tizen, hoe’t de kosten fordield wurde moatte. Nei üs oardiel soe men dizze hiele alder- wetske en ünpraktyske saek opromje moatte, Us bilangrykste argumint dêr- foar is de stelling, dat oanliz en soarch foar de sédiken in taek is foar it Ryk. It is in nasjonale saek, dat it lan bi- skerme wurdt tsjin de sé, lyk as it ek in nasjonale saek is, dat it lan biskerme wurdt tsjin de militaire fijan. It is in nasjonale saek, dat de grinzen biskerme wurde, dêrom is ek de douane net in saek foar Limboarch, Braban, Gelderlan en sa fierder, mar foar it Ryk. It regear bislüt om de Sudersé droech to meitsjen Vrijdag 31 januari a.s. vieren wij de verjaardag van h.k.h. prinses Beatrix met nog wat meer vreugde en meer medeleven dan in vroeger jaren, want onze kroon prinses zal ons die dag wel een kijkje gunnen op haar voorspoedig groeiende zonen Willem-Alexander en Johan-Friso. Steeds meer raakt het bekend, dat prinses Beatrix een kind van haar tijd is. Zij heeft grote interesse in de problemen van deze tijd, haar man betrekt haar in de aanpak van de ruimtelijke ordening en tezamen ontvangen zij geregeld mensen op hun kleine kasteeltje met wie zij allerlei aspekten bespreken. Kunstenaars vinden er ook een gretig gehoor. Ook jonge mensen worden er uitgenodigd om te komen musiceren, of iets van hun werk te laten zien. Op Groot-Drakestein is het een komen en gaan van bekende en totaal onbekende persoonlijkheden. Zo staat onze kroonprinses temidden van ons. En ondertussen bereidt zij zich ernstig voor op haar grote taak, die eens kan komen. De vereniging samenwerkende regiona le organen gasvoorziening en de NV Ne derlandse gasunie hebben in 1967 gad- viseerd over de gastarieven. Deze beide organisaties hebben daarbij gesteld, dat zij nog nader zouden terug komen op de tarieven voor blokverwar- ming om richtlijnen te kunnen geven voor de z.g. gemengde gevallen. Het wordt thans wenselijk geacht een splitsing aan te brengen in de tarieven voor woningblokken, woningblokken, waarin tevens ruimten zijn opgenomen, die voor andere doeleinden zijn bestemd, woningblokken, waarbij bewoners te vens verzorging genieten o.a bejaarden huizen) en overige instellingen. B. en w. achten het wenselijk hun tarie ven af te stemmen op het gebruik dat van de woningblokken wordt gemaakt, daar er zich ook in Bolsward een ver scheidenheid in het gebruik van woning blokken voordoet. Het is nuttig hierbij de uniform geldende tarieven, zoals wordt geadviseerd te volgen. De gascommissie heeft over dit ontwerp- tarief gunstig geadviseerd. B. en w. stellen dan ook voor de verordening op de gastarieven in deze geest aan te vul len. BILANGRIKE BISLISSINGEN It wie alhiel torjuchte, dat de kranten fan ’e wike mei greate letters it nijs trochjoegen, dat it regear bisletten hie om de kosten fan de forheging fan de sédiken foar 100 persint foar har rek ken to nimmen. Dat wie in goed birjucht, hwertroch yn de yngewikkelde saek fan i de séwarrende wetterskippen einlings mear Ijocht en ütrêdding komd is. Sa’t de bilangstellende lezer witte sil, is de soarch foar de sédiken oan diztiid ta op- regionale erfaring en de praktykkennis fan de lju ticht oan de sédyk, dan soe dat forstannich wêze, mar de kosten fan it oanlizzen en ünderhalden fan de sé diken hearre by it Ryk. It is nou de tiid om in ein to meitsjen oan dizze ünbil- like en aldfrinzige tizeboel. Meiiens kin dan opnij bisjoen wurde, hwat him ófspile hat by de saek fan de Lauwerssé. Doe slet men ek noch fêst yn dit Aide ramt en hat it regear de pro- vinsjes Fryslan en Grins it mes op ’e kiel set. De beide provinsjes moasten goed sizze foar 25 persint fan de kosten, oars gie it oer. Dat bitsjut, dat hja nou aen- sens oansprutsen wurde kinne foar 25 persint fan 33 miljoen goune of mear. En omt twatrédde fan dy dyk op Frys- ke groun leit, soe Fryslan 5.5 miljoen bi telje moatte. Ik hoech net sizzen dat nei de meidieling fan it regear, dat hja 100 persint bitelje sille yn de kosten fan de sédyksforhging, ek dit punt hiel oars komt to lizzen. Der is in aid en bitter sprekwurd, dat seit: Hwerom soe men it maklik meitsje as it ek yngewikkeld kin! Dat hat fierst to lang yn bipaelde kringen de taktyk west. Wy hoopje, dat de moderne mins- ke, dy’t freget om earlike en düdlike po- lityk, ek op dit punt de spinreagen fan dizze séwarring üt de nasjonale boere- skuorre weireaget. Foar dizze kwestje is it nou al himmelerstiid. De woningwet bevat een bepaling op grond waarvan door de Kroon in het be lang van de bescherming van de bevol king tegen de gevolgen van oorlogsge weld, regelen gegeven kunnen worden omtrent de inhoud van in de bouwver ordening op te nemen voorschriften, wel ke bij het bouwen in acht genomen moe ten worden. Van deze bevoegdheid heeft de kroon ge bruik gemaakt bij de vaststelling van ’t „Besluit schuilplaatsen bij de bouw van woningen 1968”. Daarin zijn een aantal bepalingen vast gesteld, welke in de bouwverordening dienen te worden opgenomen. In 1955 zijn eveneens bepalingen vast gesteld en in de bouwverordening opge nomen, maar deze hadden slechts be trekking op bescherming tegen de scherf- en luchtdrukwerking van exploderende conventionele strijdmiddelen. De thans aan de orde zijnde bepalingen hebben echter mede betrekking op de be scherming tegen fall-out, waar in 1955 nog geen rekening mee kon worden ge houden. De bouwverordening bevat reeds voor schriften betreffende schuilplaatsen waaraan gebouwen moeten voldoen maar de thans voorgestelde zijn aangepast aan het bovengenoemde besluit schuilplaat sen 1968. Zoals u bekend is, is de bouwverorde ning tot stand gekomen mede als gevolg van een streven naar zo veel mogelijk uniforme voorschriften. De aanpassingen hebben betrekking op: het voldoen aan bepaalde eisen aan ge bouwen ten behoeve van minder validen, eisen betreffende onbrandbaarheid en brandveiligheid van wanden enz. van niet tot woning bestemde gebouwen. Daarmede wordt een ook in de model verordening voorkomende fout hersteld. De verordening opende n.l. alleen de mogelijkheid vrijstelling te verlenen van de eis van brandwerendheid en niet van de eis van onbrandbaarheid. Als gevolg hiervan zou geen vrijstelling kunnen worden verleend voor het bou wen van hokken, loodsen e.d. in de ge vallen dat dit zonder bezwaar mogelijk zou zijn. Deze onvolkomenheid, waartegen het landbouwschap grote bezwaren schijnt te hebben, zal met de aanpassing tot het Verleden behoren. De eisen betreffende voorzieningen aan gebouwen ten behoeve van invalide personen zijn voortgekomen uit de Nederlandse centrale vereniging tot bevordering van de revalidatie en de stichting technische voorlichting ten be hoeve van lichamelijk gehandicapten. Deze vereniging heeft verzocht om in ’n aantal bepalingen van de model verorde ning in het bijzonder de aandacht te ves tigen op het aanbrengen van voorzienin gen in openbare gebouwen ten behoeve van invaliden. Hoewel deze voorzieningen nu nog niet urgent zijn, lijkt het b. en w. toch ver standig de bouwverordening op dit punt aan te passen. Het artikel, dat handelt over brandvei ligheidseisen voor veestallingen e.d wordt eveneens op voorstel van het landbouw schap zodanig gewijzigd, dat het aantal deuren en/of luiken tussen tasruimte en een stal niet tot één beperkt behoeft te blijven. Daarnaast is een vereenvoudiging van de tekst doorgevoerd. Pater Van Straten noemde als uitgangs punt: Intercommunie is een taboe dat moet worden doorbroken. Om welke van de twee vragen gaat het eigenlijk? a. Wat houdt ons tegen, d.i. hoever moe ten we verschillen om niet te communi ceren met elkaar? b. Wat dwingt ons, d.i. hoever moeten we met elkaar eens zijn om wél met el kaar te kunnen communiceren? Het is duidelijk dat vraag b. meer eigen tijds én uitzichtsvoller is. Want het eens zijn met elkaar, betreft dat alleen de be lijdenis, katechismus, verwoording van ons geloof, óf ook en vooral het dieper liggend geloof en leven uit dat geloof? Om dat dieper liggend geloof en leven gaat het kennelijk; anders zouden de op het stuk van de katechismus zo verschil lend denkende roomsen elkaar niet aan één tafel kunnen vinden, noch de gere formeerden in Lunteren die zo sterk ver schilden in hun verstaan van het evan gelie in een praktische zaak van rassen onderscheid! Als nu die dieper liggende verbonden heid in het geloof doorslaggevend is voor de leden van een en dezelfde kerkforma- tie, dan moet de geloofsverbondenheid tussen b.v. roomsen en reformatorische christenen, waar het gaat om intercom munie, eveneens doorslaggevend zijn. Dus niet deze of gene katechismusleer. Ter verduidelijking kan men zeggen, dat ligurgische intercommunie (gezamenlijk avondmaal/eucharistie) een onderdeel èn teken is van de veel grotere „inter communie” die heel het leven omvat. Het sacrament steunt niet "Heen, maar ook op doop, katechisatie, verwoording van het geloof, naast het gelovig beleven van de werkelijkheid van het dagelijks leven, zoals dat o.m. in de gemeenschap pelijke samenkomsten en kerkelijke ge spreksgroepen beleefd wordt. Als nu de doop dankzij wederkerige erkenning bui ten discussie staat, als in katechese op vallende ruimte van elkaar gegeven word als de geloofsbeleving in feite de erva ring geeft, dat men wèl samen ter tafel kan, WAT HOUDT ONS DAN NOG TEGEN? Moeten we de aanvangsvraag eigenlijk niet omdraaien en vragen: Mo gen we nog wel apart communiceren, minstens althans zonder de anderen er bij te missen? De vraag rijst dan: Wat doen we met de kerkreformaties De kerkformaties mogen noch overtrok ken, noch gebatagelliseerd worden. Er kenning van eikaars kerk-zijn (inclusief elkanders Doop en Ambt) maakt elke ei gen kerkformatie betrekkelijk, want de sacramenten zijn van héél de kerk. In dit verband zouden wij moeten overwegen, of als kerkelijke wetten, gebruiken en regels van de huidige kerkformaties in de weg staan aan de groeiende overtui ging van een uit genade voortkomende verbondenheid van broeders met elkaar (die dieper is dan de menselijke zondi ge, en nooit zó diepe gescheidenheid van de broeders), of dén de zgn. kerkelijke wetten, gebruiken en regels van de for maties niet illegaal zijn en onevange lisch, en derhalve niet bindend voor het geweten? Dit over de betrekkelijkheid. Anderszijds moeten we de kerkformaties niet bagatelliseren, aldus pater Van Straaten, d.i. dat wij uit de kerk, de on ze, zouden moeten treden. In mijn kerk formatie beleef ik de gemeenschap met de Heer en met de anderen, en dat hoop ik zo te houden. Hier past alleen maar eerbied en dank, ondanks het doorbreken van de taboes. Dit relativeren én eerbie digen samen brengt een grote spanning in het leven van de christen. Enerzijds de behoefte aan bijzondere trouw aan de eigen kerkformatie, anderzijds een ver langen naar solidariteit, naar beleven van trouw aan de velen in de andere kerkformaties! Hoe geef ik gestalte aan beide, zonder aan één van beide onrecht te doen? Gelukkig is een gesprek op hoog niveau hierover op gang, zij het niet zonder dat op gemeentevlak de bezinning én zelfs de praktijk voorop gegaan is. Nederland loopt hierin voorpp en zet de inspira tie van Vaticanum II in daden om. Voor ons betekent het, dat wij niet kunnen stoppen (tot hier en niet verder), maar dat wij ernst moeten maken met de vraag: Hoe geef ik gestalte aan m’n soli dariteit in het geloof met die christen broeders die ik als werkelijk erken en herken in de omgang van het leven, om dat wij van harte ja zeggen op eikaars leven in het geloof? De vraag is dus niet: Wat remt ons, maar: Wat dwingt ons tot intercommu nie? In deze tijd van vernieuwing is het oppervlakkig, met deze vraag klaar te zijn, maar zeker onverantwoord om elk overleg uit de weg te gaan. Tot slot ging spreker de vraag nog wat toespitsen als punt van discussie: Wat houdt u per soonlijk tegen bjj intercommunie met vrienden en kennissen uit andere ker ken De secretaris van de Bolswarder meenschap van kerken deelde de herberekening van de salarissen kunnen overgaan, doch zal dit volgens schema moeten doen. Na overleg met genoemd centrum is gebleken, dat het mogelijk is de verhoogde salarissen reeds in de maand februari te herberekenen en als voorschot in afwachting van een defini tief besluit van uw raad, te doen uit betalen. In verband hiermede stellen b. en w. voor er mee akkoord te gaan voorschot ten uit te betalen op basis van de hier voor genoemde circulaire. Het is niet onze bedoeling van al de ze samenkomsten een uitvoerig verslag te geven. Toch willen we na een ge documenteerd verslag over de Amnesty International nog even stilstaan bij een paar hoogtepunten in de interker kelijke samenkomsten. Het „hart” van deze samenkomsten was wel hetgeen gezegd werd rond de intercommunie, 't eventueel samengaan aan de ene ta fel des Heren. Drs pater A. v. Straaten -

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Bolswards Nieuwsblad nl | 1969 | | pagina 1