Workum destijds tegen droog-
GaheSkiw
maken
de
van
meren
l
De palinghandel op Londen kwam
in gevaar
Wie van de drie
s
Fan de Martinytoer
Gouden filmpjes
Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Hwat hat
üs hjoed to sizzen
DE
ZUIDERZEE
Het vraag- en aanbodbord in huis
Dat is het Streekblad bij u thuis
Want meest als het even kan
Dan adverteert een zakenman
En weet zijn waren aan te prijzen
Door u het voordeel aan te wijzen.
STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND
o
o
o
c
o
o
o
o
o
o
o
o
e
fe-ewsr
DINSDAG 16 FEBRUARI 1971
Wymbritseradeel,
EXMORRA
>1
en
NET SA GLEONE HASTICH!
JOOOOOOOOOOQi
I
110e JAARGANG No. 13
Advertentieprijs: 18 et. per mm
Ingez. mededelingen dubbel tarief
Contractprijs op aanvraag
Heeren, wij hebben ontvangen zelfbin-
ders. K. Mol, Bolsward.
Abonnementsprijs f 4.95 p. kwartaal
(bij vooruitbetaling)
Giro 887926
Verschijnt
DINSDAGS en VRIJDAGS
Uitg. A. J. OSINGA n.v., Bolsward
Administratie- en Redactie-adres:
Marktstraat 13
TeL 2044 - Na 18.30 uur 2660 of 2335
(05157),
2e week febr. 1921
met
kon
Maar er kan nog veel gebeuren:
Vijfduizend meter rijdt men thans
En dat kan wijziging weer brengen
Opnieuw dus voor de rijders kans.
Misschien beneden de verwachting
Maar wat ’k als voornaamste zie:
In elk geval één uit ons landje
Behoorde bij de eerste drie!
En gelukkig, ’t kwam in orde
Onze angst voor pech verdween:
In het klassement schoof Schenk toch
Van nummer drie tot nummer één
Na de vijftienhonderd meter
Staat hetzelfde drietal bovenaan
Schenk heeft seconden nog gewonnen
En ’t zal waarachtig nu wel gaan!
De prognose van Dag Fornaess
Dat hij zou worden kampioen
Is ditmaal dus niet uitgekomen:
Met een 4e plaats moet hij het doen.
Ard Schenk reed nu de laatst’ etappe
In een bijzonder korte tijd
Hij is de beste van het drietal
Dat is een niet ’t ontkennen feit.
Na d’ afloop van 500 meter
Kwam het drietal uit de bus
Noor, Zweed en een Nederlander
De eerste uitslag was er dus.
Bolswards Nieuwsblad
O
o
o
O
o
o
o
o
o
G
o
o
Neist it lever jen fan molke, büter, tsiis,
fleis, aeijen, jirapels, grienten, fruit,
inklusyf it „toetje”, for 12 miljoen mins-
ken yn üs lan leverje dy agrariërs oan
it bütenlan foar net minder as 11 mil
jard oan agraryske produkten. Dat is
fan de 40 miljard mear as 25 pet. As
men de eksportprestaesje per wurkkrêft
yn de lanbou en de lanbouyndustry bi-
rekkent, dan komt men yn 1969 ta in
bidrach fan 20.000 goune per man.
Dizze prestaesje wurdt allinnich oer-
troffen troch de chemyske yndustry.
Wy meije en moatte wiis wêze mei üs
agrariërs, net omt hja stik foar stik
sokke pürbêste mlnsken binne, mar omt
hja as groep fan lytse selsstannigen mei-
mekoar oan folk en lan ünmisbere tsjin-
sten biwize en yn dat folk in maet-
skiplike tuskenlaech foarmje, dy’t al
linnich mei greate skea mist wurde kin.
len fan de béste middels tsjin de mas-
safikaesje is it bihald fan in soune groep
agrariërs. Dêrom is it in plicht en in
wolbigrepen eigenbilang, as it Neder-
lanske folk meiwurket om dy agra
riërs in reedlik bistean to gunnen en to
garandearen. En dit net troch monster-
bidriuwen to kreëeren, dy’t de boere-
stan yn ’e woartel oantaeste, mar troch
har to helpen by it modernlsearjen fan
har produksjemiddels en it bifoarder-
jen fan in priispeil, dat by de rest fan
it Nederlanske folk oanslüt.
Dat meije boer en tünder mei rjocht
forwachtsje! Tj. de Jl
seis en de maetskippij as hja dér fan
öfsjogge. Allerearst foar harsels! Der
is gjin bidriuw, hwat sa sterk in ienheit
bisit tusken wurk en libben as it boe-
relibben. It is hwat dizzer dagen in tige
foaroansteand blêd skreau: „een leef
gemeenschap, waarin de beste tradities
in ons volk zorgvuldig worden bewaard”
De sterk öfnimmende agraryske bifol-
king is in maetskiplik forties foar üs
lan. As it mooglik wie soe men it kea-
hawwe izeren konsekwinsjes, dy’t men
net maklik üntrinne kin. Lykwols liket
it der tsjintwurdich hast op, dat de flag-
ge wol op ’e toer mei as der wer in pear-
hündert boeren de blaukile ütdogge en
nei de fabriken geane. My tinkt, dat
dy flagge better healstok hingje koe.
Har oan to sjassen en de kop dwyl to
praten soe forbean wurde moatte. En
it Fryske struktuerplan dan, sille jo
sizze. Dér wiene jo sa wiis mei. Ja, dat
bin ik noch. Hwant dat plan hat de
greate fortsjinste, dat it düdlik sjen lif
ten hat, dat seis yn it foaroansteande
Frysk lanbougebiet de ideale technys-
ke posysje pas birikt wurde kin as de
mienskip hünderten miljoenen op tafel
lizze wol. Foar it lytse Nederlan soe-
ne dat tüzenen miljoenen wurde en foar
it hiele EEG-gebiet hünderten miljar
den.
It is skrikbarend hwat in Onkunde dér
is oer de Nederlanske agrariërs, alhoe-
wol hja al den dei ünderfine, hwat hja
foar üs tón b’tsjutte.
In frou, dy’t rounom op rekkening kea-
pet, kin der de oarsaek fan wurde, dat
har man it bern fan de rekkening
wurdt.
teelt gewonnen. Slechts weinige jaren
behoeven te verlopen, of tal van boe
renplaatsen zullen hier verrijzen en een
nijvere bevolking zal welvaart genieten
en verspreiden. De moedige onderne
mers kunnen met voldoening terugzien
op hun afgewerkte taak, en de aan
deelhouders mogen ondervinden, dat ho
ge verkooprijzen hun een welverdiende
winst opleveren, een winst waaraan
geen bloed kleeft, maar die een bron
was en blijken zal van welvaart en ze
gen, aldus genoemd artikel, waarmee we
erg waren ingenomen en dat we gaar
ne een ereplaatsje gunden.
In verband met de publicaties over het
merenplan zond zij ons volgend inte
ressant artikel. Zij vond het in „Ei
gen Haard”, geïllustreerd Volkstijd
schrift. Onder redactie van H. de Veer,
uitgave 1879; Tjeenk Willink, Haarlem.
Volgens dit artikel (dat wij aanpassen
in de hedendaagse spelling wijst (in
1879 dus bijna 100 jaar geleden wel te
verstaan!) de Landbouwcourant er op,
dat voor het droogmaken van drie
meren op ons gebied, de Makkumer,
Parregaster en Workumer meren, waar
voor een kapitaal nodig is van f 600.000
bij inschrijving voor de eerste der vijf
series, het gehele getal van 1000 aan
delen is genomen; 915 aandelen door
Engelsen, terwijl de Hollanders deelna
men voor 85 stuks. De Landbouwcou
rant wenst de maatschappij van harte
toe, dat zij in Engeland verder moge
slagen in 't plaatsen van nog 4000 aan
delen; in Nederland bestaat daarop
weinig kans. Daar koopt men liever
Peruanen en Turken, die veel interest
geven.”
Die wens fe vervuld. Het geld is geko
men en meest alles uit Engeland. Een
schande is en blijft het, dat zo vele
kapitalisten in ons land en zelfs men
sen die hun spaarpenningen uitzetten,
hun vertrouwen schenken aan vreemde
kapitalisten in ons land en zelfs men
sen die hun spaarpenningen uitzetten,
hun vertrouwen schenken aan vreemde
natiën, desnoods om met ons geld moord
dadige oorlogen te voeren, of, indien
men geld steekt in nijverheidsondeme-
mingen, daartoe bij voorkeur op mijnen
of spoorwegen in Duitsland of Ame
rika het oog vestigen. Toch mogen wij
niet onbillijk zijn en, wat de droogma
king betreft der bovengenoemde me
ren, met fierheid wijzen op de onderne
mingsgeest van een aantal Nederlan
ders, van wie enigen het denkbeeld op
perden, anderen het overnamen en een
vooral het uitvoerde.
Laat ik de geschiedenis dier droogma
king met korte trekken mogen schetsen;
zij heeft recht op onze belangstelling,
aldus nog steeds het artikel. Ih het wes
ten van Friesland, te midden van heer
lijke weilanden, hier en daar afgewis-
Adressenlijst voor Bolsward:
D. M. Bosma, mandenmaker
S. Algra, fotograaf, Gr. Dijlakker.
J. T. Wiersma, Goud en zilver, id.
S. J. Faber, koperslager, Dijkstr.
J. Wijma, Barbier, Schildwijk
Sijperda, banketbakker, Gr. Dijlakker.
W. Franzen, Timmerman
Wed. M. H. Ridder, boekh.
Jozef Wouters, schoenhandel.
J. E. Slot, stucadoor.
Nei de oarioch wiene yn üs lan 534.983
mlnsken, dy’t yn de lan- en tünbou har
brea fortsjinnen, dat wie likernóch 20
prosint fan de biropsbifolking.
Op dit stuit is it noch 8 pst., dat wol
sizze: minder as de helt. Lykwols pres-
teare dizze minsken nou mear as des-
tiids, dus har aktiviteit is fordübele en
mear as dat. Yn it EEG-gebiet is net
ien fan de seis lannen dy’t hjir oan ta
komt, de measten op gjin stikken nei.
Uiteraard is het voorstelbaar
Dat wij op deez’ eerste dag
Graag Hollandse suksessen zagen:
’n Beetje chauvinisme mag.
Wat in Gotenburg gebeurde
Was te zien op de t.v.
En een groot deel der bevolking
Leefde met de schaatssport mee.
staat van bezaaiing opgeleverd. Dit ge
schiedde met gras en koolzaad. Daar er
nog te veel zoutdelen in de bodem wa
ren, gelukte dit laatste slechts ten dele
en is de opbrengst voor dat jaar in
hoofdzaak grasgewas, terwijl over vijf
tig hectaren het koolzaad gemaaid en
gedorst is en een behoorlijke oogst
heeft opgeleverd. Intussen moest de 30-
ste augustus een kanaal opgeleverd
worden ten zuiden van de polder, ten be
hoeve der stad Workum en daartoe in
de pas drooggevallen grond ’n dijk aan
gelegd van plm. 500 a 600 m. lengte,
die een ophoging vereiste van om
streeks drie meter. Ook dit werk is op
tijd voltooid en daardoor de boete van
f 100 per dag ontgaan, welke Workum
had geëist, nadat de stad reeds f 4000
als schadevergoeding had gevraagd en
genoten.
Niet onaardig is het volgend overzicht,
van het geen in 1877 en '78 op en met
dit meer was geschied.
31 jan. 1877. Hevige storm. Schade aan
dijken en dammen.
Januari, februari, maart. Scheepvaart,
turf en veerschippers.
April, mei, juni. Droogmaking.
Juli, augustus, Verkaveling, bezaaiing.
December en jan. ’78. Lange jacht op
hazen.
De laatste palingen zijn gevangen in
juni 1877, de eerste kievitseieren ge
vonden’ in juni 1878.
In datzelfde jaar ’77, wederom de 15e
augustus, begon de aannemer aan het
derde kanaal, naar de voormalige com
missaris van Friesland, het Van Pan-
huyskanaal genoemd. Dit loopt dwars
door ’t Makkumermeer en moest geheel
gegraven zijn, alvorens met de afslui
ting der meren mocht worden begon
nen. Het is een prachtig kanaal, heb
bende in de polder een breedte van
37% m. op zomerpeil gemeten, en een
diepte van 1.70 m. beneden zomerpeil,
en loopt van de grote Zijlroede tot aan
Kaekeshoek, vanwaar het met een
breedte van 20 m. in de vaart uitmondt
van Workum naar Bolsward, terwijl
het plm. 5000 m. lang is. Dit kanaal
Onze trouwe lezer H. T. M. Soullié-Witteveen, Mamixstraat 81 te
Haarlem heeft zich steeds met grote belangstelling verdiept In alle
artikelen die in de Friese Pers verschenen z.ijn naar aanleiding van
het: „saneamde marrenplan Indien dit plan ooit tot uitvoering
ral komen, dan hoopt zjj van harte dat de Gemeente Wonseradeel in
samenspel met de mensen die dit rechtstreeks aangaat, een belan
gengemeenschap zal weten te stichten; waardoor het project en de
exploitatie na gereedkomen in eigen hand zal blijven. Zy doelt hier
op een harmonische „inbedding” in het Friese landschap en inpas
sing in het Fries-eigene van de greidhoeke. Want driemaal wee over
dit gebied, als de alles vernietigende stroom van het „pretpark” mas
sa toerisme., door middel van veel geld of tafel smijtende exploitan
ten, over deze hoek van Friesland zou losbarsten.
V
Dat blykt wol it düdlikst üt it feit, dat
twa fan de trije boeren yn it EEG ge-
hiel in bidriuw hat fan minder as 10
ha. Dér sille noch jierren oerhinne
gean, foardat hja it peil birikt hawwe,
fan Nederlan en noch mear jierren foar
|’t hja oan it niveau fan de Fryske
greidboer takomme. De oantrün fan Sic-
co Mansholt moat men derom ek sa for-
stean, dat hja ruchte is oan de greate
mearderheit fan de EEG-boeren büten
üs lan. Mar singelier genóch is it krekt
it meast üntw’ikkele gebiet dat him fan
de taspraken fan de EEG topman it
measte oanlükt. Nou is it wier, dat ek
to uzes wol streken binne sa as bipael-
de gebieten yn de Walden, yn Drinte,
op de Veluwe, yn de Gelderse efterhoek
en sa, mar ek dér foroaret it hurd. Yn
Braban is de situaesje yn tweintich jier
sa hurd foroare, dat jo it lan hast net
werom kenne. De sterke taname fan de
yndustry yn tsientallen tuskenbeiden
plakken hat dit tige bifoardere. Ek de
hinne- en bargehalderij yn it great hat
dér sterk opgong makke en op it heden
is it agrarysk ynkommen yn Braban
mei fan it heechste.
Lit üs gjin misforstan hawwe. It stiet
fêst, dat in bidriuw, dat to lyts is om
ien man it hiele jier leanend wurk to
jaen, net bihalden bliuwt. Dat sil op ’en
dür fordwine. Mar sa lang in hüshê.1-
ding op in bidriuw syn libbensünder-
hald fynt en dat bidriuw mei wille docht,
sa lang soe it in forties wêze toar har
Verschijnt in: Bolsward, Baarderadeel, Hermaarderadeel, Hindeloopen, Wonseradeel, Workum en
Schetskaart van de nieuw-drooggelegde
Makkumer-, Parregaster- en Workumermeren.
schappijen en verdiende voor zich en
zijn gezin een eerlijk, maar karig stuk
brood. Ht| voelde zijn kracht, bedankte
voor zijn betrekking, nam de spade op
de schouder en zocht in polders of aan
wegen werk. Hij leerde verschillende
gronden kennen, bestudeerde tal van wa
terwerken en droogmakingen, ontwik
kelde zijn aanleg steeds meer, deed een
kleine aanneming die gelukte, werd ge
steund door mannen die hem waardeer
den, en bekleedt nu een eerste plaats
onder de kundigste en voortvarendste
mannen in dat vak, bovenal waar het
droogmakingen geldt. Deze zet de kroon
op hetgeen hij vroeger tot stand bracht.
Er is toch bepaald, dat concessionaris
sen binnen omstreeks twaalf jaar alle
werken zullen moeten voltooid hebben,
en het bijna ongelooflijke heeft plaats
gehad, dat namelijk 15 augustus 1876 de
eerste spade in de grond gestoken werd
en 25 juni 1878 als datum werd opge
tekend, waarop men kon zeggen, dat de
drie meren droog waren, terwijl nu reeds
alles verkaveld is en in bouwgrond her
schapen. Daarmede is natuurlijk niet al
les afgelopen, maar toch de kanalen zijn
gegraven, de meren liggen droog, en
wat dat betekent zal blijken uit enige
bijzonderheden, die wij gaan mededelen.
Op de voorgrond sta, dat de aannemer
alle mogelijke medewerking van de direc
tie heeft ondervonden, daar ze met hem
overtuigd was van de waarheid der
spreuk: ttjd is geld. De onteigenings
wet is nimmer toegepast, en wat dat be
tekent kan men nagaan, als bedacht
wordt dat er allerlei tegenwerking
kwam van omliggende eigenaren, die
juist door de inpoldering zozeer gebaat
worden. Alleen ten gevolge van zware
geldelijke offers, soms gesteund door
de hulp van gewestelijke besturen, werd
die tegenwerking overwonnen.
Met de Workumermeer is een aanvang
gemaakt, een kanaal is gegraven ten
noorden, van 15 m. breedte op zomer-
pell en een diepte van 1.50 m. beneden
zomerpeil, ten behoeve der tijdelijke
scheepvaart over de andere meren naar
de Workumer trekvaart.
Ten gevolge der stormen van 30 en 31
juni 1877 hadden de dijken en dammen
een zware strijd door te staan en le
den zij betrekkelijk nog al schade. Daar
door kon eerst de 20e april met het ei
genlijke leegpompen worden begonnen.
Er was een oppervlakte van 200 hec
taren, waar tengevolge van de hoge wa
terstand gemiddeld een diepte stond van
2 m. water, een inhoud alzo van vier
miljoen kub. meter. In zeven weken
tijds hadden twee centrtfugaalpompen,
elk gedreven door een stoommachine
van 24 „indicated” paardenkracht, dit
werk volbracht. Deze machines, ver
vaardigd door John en Hery Gwynnes
te Londen, zijn zo samengesteld, dat
zij gemakkelijk verplaatst kunnen wor
den, terwijl het gewicht van pomp, ke
tel en machine zo groot is, dat geen
bijzondere fundering behoeft aange
bracht te worden. In de zomer van
1878, vooral tegen het einde der droog-
maling, stormde het opnieuw, maar nu
was dit een voordeel, want daardoor
werd de toch reeds vlakke meerbodem
geheel geëgaliseerd en ligt de polder uit
stekend ter bebouwing. De verkaveling
ving aan en 1 september werd hij in
loopt slechts voor een klein deel door
Makkumer polder, welke het in een
noordelijke en zuidelijke helft scheidt,
die door een ijzeren duiker verbonden
zijn, om zodoende een bemaling voor
de twee polders daar te stellen.
Het grootste deel, 4000 meter, door
snijdt kostbaar land, waar weer onder
handeld moest worden met de verschil
lende eigenaren, die, twintig in getal,
niet alleen hoge prijzen ontvingen voor
het land dat onteigend werd, maar ook
voor zich of hun pachters een uitmun
tende waterweg voor de afvoer hunner
produkten, in plaats van de landwe
gen waarvan zij zich vroeger moesten
bedienen.
Nauwelijks was dan ook de 9e april
1878 het gehele kanaal voor de scheep
vaart geopend, of een stoombootdienst
werd driemaal daags begonnen tussen
Makkum en Bolsward, terwijl de fabri
kanten in eerstgenoemde plaats zich
grotendeels verheugen over deze bin
nenvaart en hun blijdschap toonden,
niet slechts door te dien dage hun vlek
met vlaggen te tooien, maar ook door
het aanbieden van een schitterend diner
aan de directie en de aannemer der
maatschappij. Aan de notaris Ledeboer
werd een aandenken in zilver vereerd,
als erkentenis voor zijn rusteloos stre
ven.
De droogmaking der meren werd nu met
kracht doorgezet: De winter van 1877
op ’78 was aan de ene zijde wel gun
stig, omdat geen vorst het werk deed
stilstaan, maar aan de andere kant had
men te worstelen met een grote toe-
voer van water van de omliggende lan
derijen. Alle bezwaren echter werden
overwonnen. De twee machines uit de
Workumerpolder waren overgebracht;
nog een kleinere centrifugaalpomp werd
in werking gesteld en bovendien waren
er drie hulpmachines, vijzels, vroeger
bij de Amsterdamse kanaalmaatschap
pij in gebruik.
Zodoende is het gelukt alles droog te
leggen in de korte tijd die ik boven
noemde, en zijn honderden bunders
prachtig land voor landbouw en vee-
Kantongrecht Bolsward. Bij gesloten
zitting moest een 4-tal beklaagden te
recht staan.
J. Y. te Schettens had geen licht op de
fiets, f 6 of 5 dagen.
J. L. te Bolsward heeft op zondag een
liter petroleum verkocht aan een jon
getje. De beklaagde zegt dat het jonge
tje een zoontje was van een schipper.
Die zaten verlegen, f 10 of 10 dagen.
E. S. te snel gereden op een motorfiets.
'De beklaagde zegt, dat hij een ouder
wets model heeft dat niet langzaam kan
rijden. In het proces verbaal stond dat
hij 21% km per uur reed. Dit mag slechts
15 km zijn, f 15 of 15 dagen.
S. K. te Witmarsum bevond zich
een hazewindhond in het veld en
niet verhinderen, dat die een haas pak
te. De zitting werd verdaagd.
seld door enig bouwland, lagen in de
richting van het noorden naar het zui
den, tussen Bolsward, Makkum en Wor
kum, drie meren met een gezamenlij
ke oppervlakte van 850 hectaren water.
Het vermoeden ligt voor de hand, dat
deze waterplassen eerst in latere tijden
door overstroming zijn ontstaan. Het
water toch was overal zeer ontdiep, de
bodem over het geheel effen en vlak,
terwijl de grond in de Workumer pol
der bestaat uit veen met een kleilaag
bedekt en doortrokken, in de andere me
ren uit zware vette klei, met lagen van
een halve tot een meter dikte.
Het sprak dus vanzelf, dat het Neder
lands hart, altijd tuk om het door de
waterwolf geannexeerde grondgebied ’t
weer te ontweldigen, ook hier begerig
was om dit schone gebied te heroveren.
Doch daartegenover stonden grote be
zwaren. Datzelfde volk beschouwt ook
het water als zijn element. Zijn er nieu
we oppervlakten ontstaan, het be
volkt ze met zijn schepen, groot
klein, legt er nieuwe waterwegen aan,
verbindt ze te zamen, begint er vis
vangst uit te oefenen, handel te drij
ven, en zo leveren ook deze haar oog
sten en brengen leven, vertier en wel
vaart onder honderden en duizenden.
Ook de staat, in dit geval de waterstaat,
breidt beschermend zijn armen over haar
uit en bindt haar kracht of regelt haar
loop.
Toen dan in 1854 door de minister van
binnenlandse zaken voor het eerst aan
de heren mr. C. J. van der Veen, M.
Kingma Hz. en I. J. Verwen voorlopi
ge concessie werd verleend tot droog
making dezer meren en van de daar
mede in verband staande poelen en plas
sen, kwam er verzet en rezen er beden
kingen. Het verzet kwam vooral van de
zijde van Workum, dat meende zijn
meer niet te kunnen missen, in het bij
zonder met het oog op de palinghandel,
welke in die stad op Engeland wordt
gedreven; van staatswege rezen er dus
bedenkingen.
Jaren verliepen, adressen werden ge
zonden, onderzoekingen ingesteld, rap
porten opgesteld. De oorspronkelijke con
cessionarissen verloren de moed, an
deren vroegen machtiging voor een of
ander deel, maar moesten wachten om
dat de eerste aanvrage nog niet was in
getrokken of voor goed vervallen ver
klaard, totdat eindelijk, in 1872 en 1873
drie mannen de zaak ter hand namen,
die niet'zouden rusten aleer hun doel
bereikt was. Het zijn de heren J. A.
van der Kloes, toen gemeente-architect
te Bolsward, thans te Dordrecht, C.
Bouterse, aannemer en C. C. Ledeboer
notaris te Makkum. Zij traden in over
leg met de vorige concessionarissen en
eindelijk werd, 28 november 1874, de de
finitieve concessie verleend; daarna wer
den de voorwaarden bepaald van de te
graven kanalen voor scheepvaart en af
stroming, en aan de onverdroten, ruste
loze ijver van de notaris Ledeboer ge
lukte het om eerst de naamloze ven
nootschap de „Friesche Landaanwin-
ning-maatschappij” te doen oprichten,
welke de 5e juni 1876 door een konink
lijk besluit werd goedgekeurd, en alzo
de gelden te erlangen, die voor de uit
voering nodig waren. Dit een en ander
geschiedde, zoals we zagen, vooral door
Engelse invloed, en zodoende werd dan
ook een Engelsman, mr. George Wilson,
directeur-ingenieur, die intussen een Ne
derlander, de heer A. G. Tengbergen, als
zijn vertegenwoordiger aanstelde.
Ere aan deze allen, maar ere bovenal
aan de concessionaris C. Bouterse, die
bij de oprichting der genoemde maat
schappij de aanneming en uitvoering de
zer wc-ken voor zich bedongen had.
Immers wie was en wie is hij Hij
was, het is nog zo lang niet geleden,
conducteur bij ene onzer spoorwegmaat-
MCSLUM
Aei Workumer
NicuiulunH
jftjERKWEk
/f-fWORKUM
