Bolswards burgerprijs voor de
elfstedenrijwielvereniging
Sabe Skroar
Receptie voor 60-jarige vol met
verrassingen
bondsspaarbank
bolsward
Fan stêd en lan
Gouden filmpjes
llllllilillllllllillllllllllllllllllllllllllllllllll
STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND
Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
---
111e JAARGANG No. 39
WOENSDAG l\ MEI 1972
Giro 887926
Verschijnt in: Bolsward, Baarderadeel, Hennaarderadeel, Hindeloopen, Wonseradeel, Workum en Wymbritseradeel.
Enorm stuk werk
Ontvangst
Tweemaal 60 jaar
Burgerprijs
„Ziekte”
Hoekstra erelid
Feestrede
Nazaat
Eigen dokter
Biezemwein
„Dat he jim goed daan!”
Beker
Stroom
Meeleven
(Voor vervolg zie elders in dit blad)
Advertentieprijs: 20 et. per min.
Ingez mededelingen dubbel tarief
Contractprijs op aanvraag
Abonnementsprijs 6,40 p. kwartaal
(bij vooruitbetaling)
Prachtig bloeiende planten. H. Hollan
der, Kleinzand, Bolsward.
Dat het meeleven alom in de lande
enorm is, bewees ook de schat van bloe
men en cadeaus, de gelukwensen en tele
grammen. Zo was er een felicitatie van
de heer Commissaris der koningen, mr.
Ondergetekende verbiedt ten strengste
het kaatsen en andere volksspelen op de
landen bij hem in gebruik. D. H. State-
ma, Rien.
Ontvangen: Rozenkranstasjes met knip
sluiting. 'Ruiter, v/h fa. wed. G. Dooper,
Grootzand 16.
Ook de nazaten van de initiatiefnemer,
wijlen dokter H. Beekhuis, waren verte
genwoordigd, nl. in de persoon van de
kleinzoon, de in Bolsward geboren L.O.
ten Cate, zoon van een dochter van dok
ter Beekhuis, die hij een „merkwaardig
man” noemde, een .ouderwets soort huis
arts, die vele dingen bedacht, die lagen
op ’t gebied van de preventieve gezond-
heiszorg.” Zo was hij ook de mede-op-
richter van de zwemschool te Bolsward
Hedzer Rijpstra, van de oud-burgemees-
ter van Bolsward, mr. J. A. Geukers,
van erevoorz. J. Visser te Oranjewoud,
van majoor Jetze Rodenhuis, de laatste
namens de Rijkspolitie, afd. Friesland
en van vele anderen.
De initiatiefnemer tot,het instellen van
deze prijs, dr. ir. Bouwe Bölger, ver
kreeg hierna ook als oud-Bolswarder ’t
woord. Van de in 1912 opgerichte elf
stedenvereniging had hij zo direct geen
weet, want hij was reeds in 1911 uit
Bolsward vertrokken, maar hij was toch
wel zoveel Bolswarder gebleven, dat hij
Werd deze enthousiaste toespraak reeds
met een enorm applaus beantwoord, nog
meer was dit het geval, toen burgemees
ter Mulder voor de tweede maal het
woord nam en namens b. en w. bekend
maakte, dat dit college unaniem het
eenparig voorstel van de daartoe in.ge-
stelde commissie had overgenomen door
de tweejaarlijkse burgerprijs dit jaar toe
te kennen aan de Friese elfstedenver
eniging, dit op grond van de reeds ge
noemde steeds weer betoonde burgerzin,
de propaganda die er van deze tocht
voor Bolsward uitgaat en het feit, dat
nu ook de jeugd er bij werd betrokken.
Dat bij het doen van deze mededeling ’t
gezicht van de heer Kroontje ziender
ogen optrok valt te begrijpen
Er bevond zich nog een 60-jarige in de
zaal, het amusementsorkest Andante.
Namens dit ensemble sprak mevr. Fen-
nema een hartelijke gelukwens, waarna
het „Frysk bloed, tsjoch op!” werd ge
zongen.
Het was wel een middag van verrassin
gen. Zo mocht de heer W. K. Hoekstra,
zichtbaar ontroerd, vernemen, dat het
bestuur hem na 24 jaar van hard wer
ken tot erelid benoemd had, waarbij
hem als teken de gouden speld werd
uitgereikt. De heer Hoekstra heeft ge
durende al deze jaren de vereniging ge
diend en vooral gezorgd voor de propa
ganda en de publiciteit.
De
uit
Jong broekje
Tenslotte sprak voorzitter H. Kroontje
destijds volgens eigen zeggen als jong
broekje aan het comitee als technicus
toegevoegd, een dankwoord. Hierin gaf
hij een overzicht van de eerste tocht.
Neidat as léste sprekker de hear K.
Schukken fan Boalsert it wurd fierd hie,
deelde de seremoniemeester mee van
welke instanties er allemaal bloemen en
gelukwensen waren gekomen, o.a. was
dat het geval van de 76-jarige heer Ste-
dehouwer uit Leeuwarden. Zelfs van de
ijsclub Eindhoven was er een felicitatie.
Ut namme fan it boun fan Fryske fyts-
makkers spriek de hear Woudstra fan
Dryits. „As de fytsers yn slierten troch
maimoanne pronkseal ride, folgje wy al-
tyd mei de biezemwein, mar der is net
folie pech, hwant üs produkt is sa
goed!” Hy winske de foriening noch in
lang libben, „hwant de fyts is yn de
twadde jeugd.”
Wraldske rom en wraldske wille waeije
wei as stof en flear.
Verschijnt
DINSDAGS en VRIJDAGS
Uitg. A. J. OSÏNGA n.v„ Bolsward
Administratie- en Redactie-adres:
Marktstraat 13 - Postbus 5
Tel. 2044 - Na 18.30 uur 2660 of 2335
<05157)
3e week mei 1922
het wel en wee van de stad steeds met
belangstelling had gevolgd, zo ook dit
60-jarig jubileum. Er wordt door stille
werkers veel verricht, dat zo niet direct
aan de oppervlakte komt, maar toch van
enorm belang is. Om in zulke gevallen
eens een schouderklopje te geven, is het
doel van deze prijs. In dit geval achtte
hij de toekenning van de prijs volkomen
verdiend. „Dat he jim goed daan, jon-
ges!”
Bolswards Nieuwsblad
Van de1 vele regelmatige deelnemers aan
de tocht voerden ook enkele ’t woord.
In de eerste plaats was dat de heer J.
Dekker namens de wielrijders uit Noord
Holland. Als anecdote deelde hij mee,
dat hij op de Afsluitdijk de bekende ve
teraan, de Belg Ilegens had ingehaald,
die met zijn 77 jaar van Antwerpen was
komen fietsen en in een gesprek had la
ten uitkomen nog nooit een dokter te
De heer Beetstra (in 1947 de elfsteden
tocht per schaats uitgereden in het ge
zelschap van raadslid Sietze Palstra van
Bolsward) voerde het woord namens
,,De Premkeskouwers”, de bekende
schaatstrainerscl'ub. Hij betoogde, dat de
vergenoegd bestuur van de Friese Elf-
stenrijwieltoeht de prijs. Voorzitter H.
Kroontje kreeg ’t besluit, penningmees
ter J. de Boer de f 1000,aangereikt.
Naast de heer Kroontje de heren W. K.
Hoekstra (die ook onderscheiden zou
worden) en Terpstra. Naast de heer De
Beer de bestuursleden K. v. Gosliga en
M. de Wagt.
Namens het gemeentebestuur van Bols
ward sprak burgemeester J. M. A. Mul
der, hiervoor speciaal van vacantie thuis
gekomen, een gelukwens. Hij roemde de
burgerzin, die er uit spreekt, telkenjare
deze tocht weer te organiseren. Van een
eenvoudig begin is deze jaarlijkse terug
kerende tocht uitgegroeid tot een
evenement, Bolsward waardig. Na een
moeilijke periode is de belangstelling
voor deze tocht thans groeiende. Van
vervoermiddel werd de fiets ontspan-
ningsmiddel en de laatste jaren ook
steeds meer een middel om de gezond
heid te bevorderen. Ook is deze tocht een
uitstekend middel Friesland op zijn
mooist te leren kennen en vinden steeds
meer mensen er dor de weg naar
Bolsward. Er wordt elk jaar weer een
enorm stuk werk verzet, werk dat
naamloos is, maar desalniettemin tijdro
vend. 1001 informaties moeten worden
beantwoord en het vergt een enorm or
ganisatietalent de tocht met wellicht
1500 deelnemers vlekkeloos te laten ver
lopen. Spreker hoopte, dat het welslagen
van deze tocht een stimulans zou zijn
voor een nieuwe generatie straks het
werk van de ouderen over te nemen.
De verrassingen waren zaterdagmiddag tijdens de receptie ter ge-
genheid van het 60-jarig bestaan van de Friese elfstedenrjjwielver-
e.niging niet van de lucht. De grootste verrassing was wellicht het
angstvallig geheimgehouden besluit van b. en w. de 2-jaarlijkse bur
gerprijs dit jaar toe te kennen aan de jubilerende vereniging. De
receptie, die werd gehouden in de sfeervolle Doelezaal, voor dit
doe Ispeciaal aangekleed en met gewaardeerde muziek van een amu
sementsorkest op de achtergrond en ter afwisseling van de vele
sprekers was- uitstekend bezocht. Het prettige was, dat ook veel
jaarlijks telkens meerijdende deelnemers acte de presence gaven,
niet het minst ook de club van uodgedienden, die in 1912 onder bar
slechte weeromstandigheden, de tocht uitreden, w.o. de heer H. R.
Kingma, die destijds het record van 12 lekke banden verwierf en
nog nimmer zag „verbeterd”. Trouwens met de Mac-adamwegen
van voorheen moet een tocht zonder bandenpech wel een unicum
geweest zijn. In vergelijking daarmee is het nu „een makkie”.
Dr. Ir. Bouwer Bölger die de
Burgerprijs mogelijk maakte.
Terwijl de receptie door afwezigheid
van het toch wel verwachte college van
b. en w. wat traag op gang kwam en
vooral de voorzitter, zelf eens winnaar
van de Burgerprijs, nog wat namopperde
over het feit, dat ditmaal de prijs uitge
rekend op hetzelfde uur van de recep
tie zou worden uitgereikt, verzamelden
zich in de Vierschaar en de burgemees
terskamer de gasten voor deze plechtig
heid uitgenodigd, zoals de raadsleden,
de eerdere prijswinnaars (in die kwali
teit was ook de heer Kroontje, voorzit
ter van het elfstedenbestuur genodigd!)
en de pers. Ook dr. ir. B. Bölger, die
destijds door het schenken van f 10.000,-
de prijsuitreiking mogelijk maakte, was
aanwezig. Voor velen was het een ver
rassing te vernemen, dat de prijs niet
ten stadhuize, maai- in De Doele zou
worden uitgereikt.
In de Doele was het inmiddels een druk
komen, feliciteren, ontmoeten van oude
bekenden enz. en dat alles in een sfeer
vol door de heer Nauta aangeklede zaal
met het orkest Andante op het toneel.
Evenals onlangs bij het afscheid van de
beide Bolswardse predikanten, toonde,
ook nu namens de feestcommissie, de
heer K. Falkena zich een goed gastheer
en voortreffelijk ceremoniemeester. In 't
kort memoreerde hij de geschiedenis van
de elfstedentocht, die nadat het initiatief
van dokter H. Beekhuis in 1912 gestal
te had gekregen, nu is uitgegroeid tot
een jaarlijks terugkerend evenement met
dit jaar zeker 1400 deelnemers. In het
bestuur van nu noemde en eerde hij ook
de werkers van het eerste uur en de
doorzetters in de latere PFC (Perma
nente Feest Commissie) met namen als
Kingma, Osjnga, Gerritsma enz. Steeds
was het weer een kleine groep, die wist
vol te houden. De elfstedentocht van nu
heeft toekomst. Het fietsen (trimmen!)
is „in” en ook de jeugd is enthousiast,
zoals bleek uit de gehouden jeugdtoer-
tocht en de puzzelrit, evenementen, die
spreker ook in de toekomst graag zag
gehandhaafd.
DE GROPPE SLJOCHTE
Doe’t nou foech tweintich jier lyn gru-
te waerd, dat der yn Frankryk boere-
spullen leech stiene, ja seis hiele doar-
pen suver üntfolken, meidat alles nei
de stêd teach, woe üs dit mar min oan.
Noch helte minder woene wy doe leau-
we, dat soks ek üs boppe de holle hong.
Mar hjoed de ded sjogge wy it barren.
Troch ruilforkaveling, it greater roeit-
sjen fan bidriuwen, soms troch it oan-
lizzen fan in forkearswei, dy’t gjin syd-
wegen gedoocht, komme der pleatsen
leech to stean. It binne gjin ütsünderin-
gen mear. Earst bigoun it al mei de
arbeidershuzen, foarhinne fakentiids ti-
ge eptich mei blomte en grientetün, mei
in geit oan it tsjoar en hwat einekuor-
ren yn ’e wylgen, nou almeast in barge-
hok of forrinnewearre troch de jeugd,
yn it gunstichste gefal hwat omboud ta
<^***■*•*******•^*•******•1^*
net fan de aldermodernste, sadat ien
mei oar aerdich harmoniearet. It is foar
famylje Hettinga faeks mear it ütlibjen
fan in hobby as it sykjen fan in nije
breawinning, al slüt fansels it ien it oar-
net üt. Freedtojoune hat de „Fan stêd
en lan—skriuwer de iepening fan it
„cultureel centrum” meimakke en him
de eagen suver üt ’e holle sjoen.
De helte wie him net oansein. It is bi-
slist wml de muoite wurdich üt Boalsert
wei dy kant ris om to fytsen en ris oan
to wippen. Men sil dan al moai grif
fin tige enthousiaste gastfrou moetsje.
'Hja wol graech oan amateurs if bigjin-
nende kunstners de gelegenheit jaen yn
in unike entourage to eksposearjen.
Net in antyksaek dus, gjin museum, mar
moetingspunt. Al achte hja de namme
„cultureel centrum” wol hwat swier, dy
flagge dekt de lading derfandinne bet
ter as 'hokker oare namme ek. Fansels,
dit is in - bigjin. It ündernimmen is yn
syn earste stadium en maat noch fier
der ütboud wurde. It is moedich bisyk-
jen, mar net foar elk en ien om it sa-
mar nei to folgjen. Dêrta moat men
net aliinne kennis fan saken hawwe,
mar boppeal in leafde ta de saek. It
ferget noch al hwat altyd mar wer ré
to stean foar de gasten. It mei gjin rou-
tinewurk 1 wurde sünder geast en yn-
hald, lyk as men soms meimakket as
immen, dy’t der foar ynhierd is, syn üt
’e holle leard preuvelemint opseit. Ensa-
dré men folk yn it wurk nimme moat
en oan in finansiële of kommersiële
basis bisiket to kommen, keallet it fa
kentiids swier. In Schakel, ek sa enthou
siast bigoun, wit dêr fan mei to praten
Wy sizze dit net om it echtpear to ünt-
moedlgjen. It sil üs hiel hwat wurdich
wêze, dat dit hiele gea hjirre in trek-
sa’n sintrum mei wikseijende eksposys-
jes to finen is, hwant dit hat it foar,
hebben geraadpleegd, omdat men al
fietsend zijn eigen dokter is. De heer
Dekker, die steeds samen met Jeen van
der Berg fietst bracht speciaal dank aan
de dames van de commissieleden, die
steeds hun vrije pinkstermaandag moe
ten opofferen en het spreekwoord waar
maken, dat hij onderweg van Jeen van
der Berg had geleerd: Net sizze, mar
dwaen!
volgende spreker, de heer Tebbens
Groningen, die 's morgens nog ge
fungeerd had als voorrijder bij de jeugd,
toertocht, noemde in tegenstelling tot
de vorige spreker, die de nadruk had ge
legd op het gezonde van de tocht, het
meedoen er aan juist „een ziekte”. Zo
dra de laatste sneeuw wegsmelt krijgen
de echte elfstedentochters de kriebels
al in het bloed en dit wordt steeds maar
erger totdat de tocht volbrach is men
men als een kind zo blij is met de be
haalde medaille. Hij citeerde tenslotte
het bekende gezegde: „De wielersport is
schoon in al zijn wreedheid.”
wielertocht indirect de schaatssport be
vordert. Is het moeilijk na het winter
seizoen de training weer op gang te
brengen, zodra het woord elfstedentocht
valt, wordt het paard van stal gehaald,
■aldus spreker. Als blijk van waardering
schonk hij een beker.
Frouljn’s praet
Mefr. J. Gosiiga-Klom spriek in like
krêftich as sympathyk wurd üt namme
fan de froulju fan de kommisjeleden.
Hja wie forskrikiik bliid, dat hja in te
ken fan weardearring krige hiene. „Wy
haw wol nachten aliinne sitten, mar se
ha der hwat mei fortsjinne. Mar soms
ha wy wolris duvels west,” forklearre
se earlik. „Mar dat is nou foarby, wy
binne greatsk op jimme!”
Mans drilbroeken f 3.70, blauwe keper
kielen f 2,35, katoenen manskousen
f 0.95, manssokken f 0.26. Bonte onder
broeken f 2.70. D. P. v. d. Klei, Achter
de Smeden, Bolsward.
üs hjoed to sizzen
J. van Anholt. Timmerman en aanne
mer. Speciaal adres en handed in af
braak.
twadde wente, mar dan moat it al oan
it wetter wêze of tsjin in boskranne oan
Nou is it mei mannich boerespul al sa
fier. Soms leannet it de ófbraek net iens
mear en it is al foarkommen, dat men
om kosten to sparjen der de bran mar
yn stiek. Tichte by de stêd wol der
noch wolris in hwat romantysk oanlei-
ne learaer of arntner yn wenje, mar as
der gjin foldwaende sanitair yn sit, hou
mar! Net aliinne ütwenne pleatsen treft
dit lot. Soms moat ek by in nijeftich
spui de groppe sljochte. Men kin der
wol lang en breed om hinne prate, mar
yn wêzen is it in tryste saek. Net aliinne
foar de boer, dêr’t hiel hwat yn omgean
moat, as de léste kou fan de stal lutsen
wurdt, mar ek foar it Fryske lanskip,
dat dochs al tige oantaest is de léste
tiid en dat grif de kommende fiif en
tweintich jier noch hurd foroarje sil.
Nou steane as raketten, dy’t nei de
moanne opstige sille, de moalhaldcrs al
efter op it hiem, nou al waeit de plastic
withwer en forrize as manske pi-
kestjelpen de barge- en hinnehalderijen
langliddich yn it lan, nou al binne de
léste mounen teld en wurdt in pleats
mei foarein ta monumint forklearre. Mar
dit is de ein noch net. Ien ding stiet wol
fêst: Dêr is hiel hwat fantasije foar ne-
dich om ta in goede en originele oplos
sing to kommen. Hawar, dy fantasije
ha boer en boerinne Hettinga-de Vries
fan de Sjungadyk by de Burchwertér-
hoeke hawn, de frou faeks noch mear
as de boer, mar dy is under de bidriu
wen neffens eigen sizzen ek al enthou
siast wurden. Jim hawwe it yn ’e kran-
te al lézen kinnen. Hja ha de groppe
sljochte en fan de büthüsstallen stik
foar stik keammerkes makke mei anti-
ke tafels en stuollen, kastkes, thésto-
ven. sikretairen, ën neam mar op. Oan
de handersketten pronkje skilderijen,
gezinsbank zonder winstdoel
Sigarenmagazijn Havanna verplaatst
van Skildwyk 2 naar Dijkstraat 37.
Aanbevelend G. Foekema.
dat men der faker as ienris hinne kin.
Om ien ding sil binammen yn it earstoan
tige tocht wurde moatte: in goede pu
blished. Ungaedlik leit de pleats der
net, mar in fiere reis der om meitsje
sil men faeks aliinne, as der yn de om-
krite mear to sjen is. Sa soe it in goed
ding wêze, as yn folders en reklames
dit sintrum yn ien sike neamd waerd
mei hwat der yn Boalsert to sjen is.
mei hwat Schakel docht en mei hwat de
stifting P.I.A.E.M. bidoelt. It moat sa
wêze, dat dit hiele gea hjirre in tek-
pleister wurdt foar allerhande ütsjes
fan selskippen en forieningen.
By tsientallen geane hjirwei de bussen
mei selskippen de Ofslütdyk oer. Hwer-
om soe it ek net oarsom kinne? As in
reisselskip, in touringcar-chauffeur mar
ienkear it paed wit, komt er Wol wer.
VW moat hjir fan witte en Van ge
west tot gewest. Ik tink, dat frou Het
tinga, de biskiedenheit sets („ik doch
dit mear foar aerdichheit!”) dit hwat
opskepperich fine sil, mar dy kant moat
it al üt. Binammen de eksposysjes moat
te in seker niveau ha. De earste klap is
ornaris in daelder wurdich en yn Burch-
wert is it fan dat oangeande fuorten-
daliks raek. In iemanseksposysje fan in
75 skilderijen, hwer fynt men dat? En
dan to witten, dat dit noch net iens it
tsiende part fan de foarrie is. Lang hat
Vincent van Gogh mei goed 1000 skil
derijen hwat productiviteit oangiet oan
de top stien, mar pastoar Janning hat
de 1000 ek al fol!
„Trije wiken lyn stiene hjir noch de bis
ten”. Boer Hettinga sei it net sünder
wémoed. Wy kinne der yn komme. Mar
dochs, nou’t de groppe sljochte is: Alle
sukses mei jimme ündernimmen.
en leerde hij zijn eigen kinderen zwem
men,” met een been op de grond, om
dat hij het zelf niet kon. „Om én zijn
grootvader te eren én degenen die het
initatief overnamen en. de elfstedenver
eniging verder uitbouwden, schonk hij
namens de familie een bedrag van
f 1000,—.
Hwat hat
■t. iX'
