Atje: lopen
fietsen, Herman
en
eten en slapen, Henk: vooral rust
houden, Mr. X: Bolsward
GabeSkroar
I
h*
1
I
Buitenlands
geld
en
verzekeringen
De meidoorn bloeide
Provincie kocht
Fan stêd en lan
weer van Rahmami
Zilveren filmpjes
bondsspaarbank
bolsward
IIIIIEIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII1
,w
J. s.
gezinsbank zonder winstdoel
STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiifiiiniiiiii
111e JAARGANG No. 53
DINSDAG 11 JULI 1972
a
us hjoed to sizzen
Advertentieprijs: 20 et. per mm.
Ingez. mededelingen dubbel tarief
Contractprijs op aanvraag
Abonnementsprijs 7,15 p. kwartaal
(bij vooruitbetaling)
Giro 887928
Te Nijland vond de offciële opening van
het sportterrein plaats. Voorzitter van
het financiële comitee was de heer H.
P. Andela.
Bolsward maakt zich op het huwelijk
van burgemeester Bruinsma te vieren.
Begin van brand in de tapkamer van
hotel De Wijnberg.
Het vrouwenkiesrecht 25 jaar.
Het orgel in de Herv. kerk te Burgwerd
zal grondig worden gerestaureerd.
De heer R. Anema te Arum 35 jaar bij
de PTT.
Zet u schrap tegen elke verder voort
schrijdende ontbinding in Indië. Teken
op de lijsten van het Comitee „Handha
ving Rijkseenheid”: L. Zittema, dr. J.
L. de Bos Kuil; J. Visser; H. R. King-
ma; A. F. Bakker; S. Punter; F. A.
Coehoorn; P. ten Caté; C. Sikma; D.
van Kammen; W. Bos.
Gedeputeerde staten van Friesland heb
ben onlangs twee aankopen gedaan ten
behoeve van die provinciale collectie van
Friese kunst. De eerste aankoop betreft
een map met tien zeefdrukken van K.
F. Rahmann. Deze kunstenaar komt
Knoestig rijkt de stam
Der meidoorn omhoog
Met doornen bezet
Onaanzienlijk voor ’t oog
Getooid met die bloesem
Met honingzoete geur
Stelt zij het landschap
Heus nimmer teleur.
Ergens aan de slootkant
Tegen het water gedrukt
Daar is haar domein
En ’t leven gelukt.
Verschijnt
DINSDAGS en VRIJDAGS
Ultg. A. J. OSINGA n.v., Bolsward
Administratie- en Redactie-adres:
Marktstraat 13 - Postbus 5
TeL 2044 - Na 18.30 uur 2660 of 2335
(05157),
Ze week juli 1947
Dan komt de zomer
Men kent haar niet meer
Haar wilde schoonheid
Dijkt dan zb teer
Jow in baerch as er gnoarret. en in
bem as it seurt, en jo sille in pür-
bêste baerch en in bidoarn bem krije!
Bolswards Nieuwsblad
Verschijnt in: Bolsward, Baarderadeel, Hennaarderadeeï, Hmdeloopen, W onser aded, Workum en Wymbritseradeel,
We zitten midden In het seizoen, waar we met z’n allen een jaar
lang naar toeleven. De maanden van: koffers pakken en op het
laatste moment ontdekken, dat een paspoort zoek is; van hopen
dat het weer tóch nog opknapt; van rijen caravans; van zuchtende
vaders en kreunende auto’s. Vakantie is voor de één dat tentje
op de Veluwe of in Drenthe, voor de ander een rustig hotelletje in
de Ardennen of de felle izonnestralen van de Costa del Sol. Wat
vakantie betekent voor een aantal bekende Nederlanders, dat leest
u hieronder.
TWEE KEER HARMKE TWEE KEER JELTJE
Deze foto toont vier geslachten. De oudste is mevrouw Harmke
Buitenga-Bergsma, die op 12 juli a.s. 88 jaar wordt. Dan haar doch
ter mevrouw Jeltje Boelen-Buitenga (60 jaar). Kleindochter Harm
ke Bangma-Boelen (30 jaar) en achterkleinkind Jeltje (Anna)
Bangma. Allen wonen te Bolsward.
De tweede aankoop betreft een min of
meer historisch document n.l. de teke
ning die de schilder J. Troelstra in 1928
heeft gemaakt van het dorp Teroele.
Hij deed dit op verzoek van zijn vader,
P. J. Troelstra, die in zijn Gedenkschrif
ten een afbeelding wilde opnemen van
het dorp waar de familie Troelstra oor-
spronkelijk vandaan kwam. Het origi
neel is nu in het bezit van de provincie
gekomen en zal in september a..s. te zien
zijn in het Frysk Letterkundich Mu
seum te Leeuwarden.
-
Hwat hat
It is in goed ding, dat der ienkear yn
’e moanne in gearspraek hélden wurdt
tusken it Lénbouskip en de Minister
fan Lanbou. En treflik is it, dat dit net
bart efter sletten doarren, mar dat der
swart op wyt üt de doeken dien wurdt,
hwat der by sa’n underpaid op it alje-
mint komt. Dizze iepenheit is net even-
redich oan de publisiteit dy’t der oan
jown wurdt. Utsein yn de fakblêdden
fomimt men der omaris in bytsje fan.
De léste kear is der wiidweidich reden-
dield oer de swieirrichheden yn de tün-
bousektor, de fruitteeltoangelegenheden,
it lénboustruktuerbilied en it twadde
wurkgeilegenheitsprogramma fan it re-
gear, aUegearre saken dy ’t üs, it iene
faeks noch mear as it oare, nei oan it
hert lizze,
Binammen de glêskultuer sit yn ie pog-
ge, sa docht bliken. De priisüntjowing
fan tomaten en komkommers is net nef-
fens de forwachting. Op de léste moan-
dei fan de foargeande moanne ha de
De doodstraf in Nederland thans 51
maal uitgesproken. In 32 gevallen werd
gratie verleend.
de avond reeds hebben we genoten van
een orgelconcert. We hadden het be
roemde ongel reeds vaak voor de radio
beluisterd of op het scherm gezien. Dit
concert ,,.life” mee te maken was een
belevenis. Van vrienden die we er toe
vallig ontmoetten hoorden we veel roem
van de tentoonstelling in het stadhuis,
een gebouw, dat overigens zelf ook het
seum (bedoeld zal zijn de oudheidka
mer, Red.) iemand te vinden die er veel
van wist te vertellen. Een groot gedeel
te van de ochtend hebben we er aan
besteed. We maakten ook nog een wan
deling langs de oude verdedigingswal-
len en zagen aan de overzijde een hy-
per-modem zwembad. Na de lunch heb
ben we die woensdag wat gewinkeld
(dat kan hier heerlijk rustig!) en zijn
toen wezen zwemmen.
Kleumers aan het strand hebben ons
kunnen benijden. Toen we in het hotel
hoorden van het volksdansen op don
derdag, zijn we nog maar een nachtje
gebleven. We leenden Bolsward al echt
verkennen en waarderen. Het dansen
was als een sprookje. Trots zullen we
later vertellen dat we zelfs mochten
meedansen. En wie had kunnen denken
dat we nog dezelfde middag midget-golf
zouden spelen. Ook zagen we in Bols
ward een sport, die wij niet kenden, het
Friese kaatsen. Onze gastheer wees ons
er op dat er met Bolsward als uitgangs
punt veel te genieten valt. Wij zijn hem
bijzonder dankbaar voor de tip. Het
was meer dan we dachten. Een dag heb
ben we besteed aan de z.g. museumrou
te om daarna te relaxen in de z.g.
Nynkepleats te Piaam, het museum-
dorpje, waar we al veel van hoorden en
dat wij nu met eigen ogen zagen. Een
volgende dag bracht ons naar Gaaster-
land. We hebben er genoten van de bos
sen en toen het weer verslechterde de
tijd welbesteed in het pittoreske Hinde-
loopen. Eigenlijk onvergefelijk wat we
daar zagen aan volkskunst. Om eerlijk
te zijn vielen we van de ene verbazing
in de andere. Onderweg hadden we hier
en daar al een bordje gezien van de
Friese Merenroute. Vanzelfsprekend
hebben we die de volgende dag gereden.
Dat we hierbij enkele malen weer op
„bekend” terrein kwamen, was eerder
een voordeel dan een nadeel.. Het gaf
het gevoel van „thuis” te zijn. Nu staat
nog het skütsjesilen op het program-
ons ook verteld van het wonder van
Wieuwerd, de kerk van Bozum en het
scheepvaartmuseum te Sneek. Wellicht
gaan we ook nog een dagje Leeuwarden
doen, maar ons besluit is genomen.
Joop Smits (omroeper Vara-radio en
televisie) heeft zijn vakantie van vier
weken in drieën gehakt. Met vrouw en
twee zoons (9 en 13) trekt hij eerst een
week naar het Zeeuwse Haamstede,
daarna houdt de hele familie nog een
weekje vakantie op Terschelling en om
dat Joop ook nog wel wat anders wil
zien dan zand en water, gaat hij alleen
met zijn vrouw een aantal dagen naar
Parijs. „We zijn al eerder naar Haam
stede geweest, een ideaal oord.... lekker
rustig hotelletje en in de buurt toch
mogelijkheden om gezellig uit te gaan.
Mijn ideale vakantie? Nou... wat zwem
men, wandelen, spelletjes doen met de
kinderen, kletsen en een borreltje drin
ken. En dan maar hopen dat we het
droog houden.”
Voor Herman Emmink (veelzijdig ra
dio- en t.v,-man) is het ook dit jaar
weer Vlieland geworden. „Ik zit hier in
een heerlijk rustig hotel. Kamperen is
niks voor mij, ik heb drie linkerhanden.
Wat me in Vlieland vooral zo aantrekt,
is die geweldige rust; er rijden vrijwel
geen auto’s, bromfietsen zijn in de dorps
kern zelfs verboden en daardoor kom
je weer eens lekker op adem. Het gekke
is, dat er vrij veel mensen naar de ei
landen toegaan, maar dc meesten blij
ven op een kluitje zitten. Een paar kilo
meter verder is het doodstil en daar lig
ik in een duinpan. Wat ik verder doe?
Fietsen, slapen, eten, Maigret lezen en
naar de bios gaan. Gelukkig is er geen
t.v., mijn transistorradio is kapot en ik
geniet alleen maar van de natuur. Prach
tige vogels... ik weet niet hoe ze heten,
voor mij zijn het allemaal drijfsijssies...”
Atje Keulen-Deelstra: „Wij zitten hier
op de boerderij in Imsum met zo’n 36
koeien met kalveren, schapen en noem
maar op en dan is het heus niet zo ge
makkelijk om er zo maar tussenuit te
trekken. In april zijn mijn man en ik
op uitnodiging naar Mallorca geweest.
Voor deze zomer hebben we nog geen
vaste plannen. Misschien huren we er
gens een huisje voor een week, of an
ders gaan we dagjes weg. Ik vind het
voor de kinderen echt nodig, dat ze er
eens uitkomen, maar we zitten altijd
met de moeilijkheid, dat we een vervan
ger op de boerderij moeten hebben. Wat
vakantie voor mij is? Nou.... een beetje
lui zijn, maar natuurlijk wel doorgaan
met trainen: veel lopen, fietsen en met
gewichten werken.”
Guus Brox, de veel geplaagde manager
van de Rotterdamse voetbalvereniging
Feyenoord, zoekt het van het jaar eens
wat dichter bij huis. „Ik ben enkele jaren
naar Oostenrijk geweest. Ik dacht,dat is
lekker ver weg, dan kunnen ze me niet
fiergeande finansiële gefolgen, dy’t de
nommen bisluten foar de takomst ha
en sa’t elk njonkenlytsen wol wit, haldt
Den Haech hwat langer hwat mear de
knoop op de ponge. Yn elk gefal doar
minister Lardinois hjir net op eigen
manneboet hannelje en sil er earst mei
syn kollega fan finansjes rieplachtsje
moatte. Uteinlik komt it jild allegearre
üt deselde bilêstingpot. Troch omstan-
nichheden is it oerllz op ministerieel ni-
vo oer dit punt ihkeldé moannen üt-
steld. Dit wie ek de minister fan Lén-
bou wakker yn ’e wei en hy hie der
folslein bigryp foar, dat it Lénbouskip
fandatoangeande op hjitte koallen siet.
Dêrfandinne soe hy juster op de gear-
komste fan it O.- en S. füns in foarstel
dwaen yn elk gefal in bislissing to nim-
men oer de publikaesje fan de ütfie-
ringsbisluten. Faeks komt ek dêroer
hjoed eat yn it nijs.
In léste punt dér 't yn it lêsthélden
oerliz oer praet is, is dat fan it wurk-
gelegenheitsprogramma. It regear hat,
sa 't men wit, noch krekt foar de fa-
kansje bisletten in twadde programma
foar de bistriding fan de wurkleazens
üt to fieren. De Minister fan Lénbou
wol yn dit kader oan de lanbou in ek-
stra stipe jaen fan f 12 miljoen op foar-
wearde, dat it O- en S. füns inselde
bidrach ornearret foar de bistriding fan
de wurkleazens. De stipe is omearre
foar de forbettering fan de agraryske
bidriuwsgebouwen, ütsein fan dy yn de
provinsjes Noard- en Süd Hollén en
Utrecht. Hwerom dy dér büten falie,
is üs net alhiel düdlik, nei alle gedach
ten om ’t der de wurkleazens minder
great is. It Lénbouskip is wol wiis mei
de stipe oan de lanbou yn dizze foarm
en leaut hiel wol, dat dy der ta bydrage
kin twa miggen yn ien klap to fangen:
Bistriding fan de wurkleazens en for-
betterjen fan de struktuer fan de ISn-
bou, mar dat de pleatsen yn it westen
der by troch reitsje, kin it net hielen
dal goed krije.
oorspronkelijk uit Duitsland, maar
woont al een aantal jaren met zijn
vrouw S. Steiger in Hichtum. Van bei
de kunstenaars is werk opgenomen in
de collectie „Kunst uit Friesland”, die
door de Nederlandse Kunststichting
werd samengesteld voor tentoonstellin
gen in Nederland). De prenten die de
provincie heeft aangekocht, zullen wor
den opgenomen in de serie .schilderij
van de maand” van de Fryske Kultuer-
ried.
zo gemakkelijk vinden en daarom heb
ik dit jaar gezegd: we gaan naar Oud-
dorp op Goeree en als er wat is, ben ik
vlakbij. Ik ben ontzettend blij, dat die
hele transferperiode voorbij is en ik hóóp
het er nu even van te kunnen nemen.”
Voor Frits Thors geen zomervakantie.
De nieuwslezer van het NOS-joumaal
en zijn vrouw gaan liever in de winter,
omdat ze het haten in grote kudden weg
te moeten. „Wij gaan er iedere winter
drie weken tussenuit naar Zwitserland...
al jarenlang. We hebben een vast adres
in een heel klein dorpje (waarvan ik de
naam zeker niet zal noemen) en daar
huren we een chalet. De lucht is er fris,
je kunt er fijn wandelen, er is geen t.v.
en niiemand herkent me en dan kom je
weer eens op verhaal. In de herfst gaan
we altijd nog een weekje naar Londen,
vooral om goede theaters te bezoeken,
want ik vind dat we in Nederland op
dat punt karig bedeeld zijn.”
Het auteursechtpaar Ina van Faassen/
Ton van Duinhoven gaat steevast ieder
jaar naar Zuid-Frankrijk. Ina en Ton
zijn net terug van een vakantie van 2%
week in een dorpje vijf kilometer van
zee. Omdat het verblijf daar dit keer
niet zo lang was, hebben ze in een hotel
gelogeerd, gaan ze langer dan huren ze
vaak een huisje.
Ina: „Wij voelen ons daar erg thuis, je
hebt er alles bij de hand: bossen, zee, je
kunt er rust vinden en als je behoefte
hebt aan vertier, dan zijn Cannes en
Nice vlakbij. Ja, en wat we daar dan
doen? Wandelen, zwemmen, lezen., ei
genlijk allemaal dingen, waar je anders
niet toe komt.
Henk Vonhoff, staatssecretaris van
C.R.M. zegt: „Nee, ik ga niet met va
kantie op de boerderij, hoewel het me
niet zo gek lijkt voor het naseizoen.
Voorwaarde is wel, dat er voldaan wordt
aan de redelijke eisen, die ik gesteld
heb
De heer Vonhoff vertrekt zo mogelijk
half juli - na de technische voorberei
ding van de begroting - met vrouw en
drie kinderen twee dochters van 15 en
13 en een zoon van 10) voor 'n zwerf
tocht per kampeervouwwagén naar het
Zuidwesten van Frankrijk. „We zijn er
al vaker geweest. Het is een heerlijk ge
bied. En wat we er dan doen? Zwem
men, wandelen (vooral ook langs het
strand), wat roeien en vooral rust hou
den, rust....”
Voor Bert Boelhouwer (24) uit Hilver
sum en Jacques Passenier (23) uit Gou
da is het water van de Nederlandse
randmeren niet ruim genoeg. Zij kie
zen voor een wijdere horizon, die eerst
zal verdwijnen als de westkust van de
Verenigde Staten met het blote oog
zichtbaar wordt. Vooropgesteld natuur
lijk, dat de bijna zeventig jaar oude drite-
mast-schoener ALMA, eigendom van de
Amerikaan Peter Colagrossi en reeds
enige malen in het nieuws vanwege min
der fortuinlijke escapades op de woelige
baren, de woeste krachten van de At
lantische Oceaan zal weerstaan. Velen,
die de houten uit Denemarken afkom
stige schoener hebben gezien, willen
daar wel aan twijfelen, maar Bert en
Jacques zien het allemaal wat zonniger.
„Het is geen wedstrijd zoals die van Ge
rard Dijkstra, dus als het al eens spant
dan minderen we gewoon wat zeil. We
komen er wel!” Over een maand of vier,
vijf, zullen we weten of dit optimisme
gerechtvaardigd was.
Tenslotte Mr. X (bekend Nederlander,
wil naam liever niet genoemd) die we
voor het eerst ontmoetten bij het dan
sen van de Skotsploech. Ja, wij hebben
dit jaar voor Bolsward gekozen. Of
eerlijk gezegd, we zijn er toevallig
neergestreken. We hadden dit jaar echt
eens het verlangen „zo maar” wat te
toeren. Toch eigenlijk wel met de be
doeling door te gaan naar Denemar
ken. Het slechte weer lokte niet naar
strand of hei. Wij kozen de veilige weg.
Over de Afsluitdijk de Randstand nau
welijks ontvlucht was Bolsward de eers
te ovemachtingsplaats. We kenden het
stadje enkel van horen en zeggen, maar
het is er wel een met karakter. Dezelf-
troffen tünders har need Wage oan de
minister. Tasein waerd de swierrichhe-
den yn de glêskultuer yn it oerliz mei
it Lanbouskip oan de oarder to stellen.
Yn forbén dêrmei is de foarsitter fan
it Sintrael Buro fan de Tünboufeilingen
troch it Lanbouskip ütnoege ta in petear
mei de minister. De saek is net sa ien-
féldich. De sitewaesje yn de glêstünbou
is nammers net üntstien troch it ien of
it oare, mar troch it ien én it oar. in
kompleks fan faktoaren. It Lénbouskip
ornearret dat de minne prizen foar in
great part komme fan de ynfier üt de
Eastbloklannen en de West-dütske en
oare foar üs Jan wichtige merken.
By de minister waerd der mei klam op
oanstien it EEG-griente- en fruitbilied
sadanich om to bügen, dat de E.E.G.
(Europeeske Ekonomyske Mienskip)
better forwar hat tsjin de ütfiermani-
pulaesjes fan de lannen mei in steats-
hannel.
Minister Lardinois hat syn meiwurking
tasein ünder bitingst, dat it biwiis le-
vere wurdt dat de Eastbloklannen sünt
de léste jierren troch in oanwinnende
eksport in tige neidielige ynfloed üt-
oefenje op de Dütske merk. Dêrta sil
in ündersyk ynsteld wurde troch for-
tsjintwurdigers fan it ministearje fan
lanbou, it Lanbouskip, it Produktskip
foar Griente en Fruit en it Sintrael Bu
ro fan de Tünboufeilingen, in fjouwer-
kaert, dy’t der net om lycht.
Foardat fan ’t hjerst de Brusselse foor
stellen foar in wizige mienskiplik grien
te- en fruitbilied bisprutsen wurde, sil
de Minister op ’nij prate mei it Lénlbou-
skip oer de ynfier fan türibouproduk-
ten üt de Easteuropeeske lannen.
In oar punt is it ierdgasbilied. Nei in
earste bisprek mei de N.V. Gasuny oer
it ierdgasbilied, hat it Lénbouskip syn
moed net rjocht oer de fierdere omskea-
keling op ierdgas yn de glêskultuer. Bi
nammen it troehbirekkenjen fan de mi
lieuheffing op stookoalje by it fêststel-
We vallen steeds weer op Bolsward te
rug. Van hieruit kun je echt Friesland
verkennen en wat deze provincie ons
biedt hadden we nooit kunnen dromen.
Je behoeft er echt niet voor naar een
ander „buitenland” te gaan. Als het re
gent (en dit doet het ook in Bolsward
„wel eens”) gaan we wat snuffelen in
de openbare leeszaal. Ik weet niet of
ik het wel goed uitspreek, maar het
is voor ons geen vraag meer: „Men
moat fier rinne om it better to krijen”.
O ja, ik vergat nog te zeggen, dat we
ook Makkum en Workum heel interes
sant vonden. En in Bolsward zelf zijn
enkele heel goede antiekzaken waar we
iets vonden, dat we lang al zochten.
Mijn vrouw is dol op antiek moet u we
ten.
Ien fan de gaspriis liket neffens it Lan
bouskip neame net op. Hjoed oer in
wike sil ek it bidriuwslibben mei de
Gasuny prate. De minister en it Lan
bouskip wolle de fortuten fan dit pe
tear earst mar fwachtsje.
Ek de fruitteeltoangelegenheden kom-
me omaris yn it oerliz tusken Lanbou
skip en minister op it aljemint. Sa ek yn
it lêsthélden petear. It Lanbouskip kin
it iens wêze mei de plannen fan de mi
nister om de saneamde oerbrêgingsre-
geling yn de fruitteelt óf to rounjen.
It giet hjirre oer it foar ien kear skras-
sen fan de öflossingen fan fruitteeltbi-
driuwen, dy’t fan de oerbrêgingsrege-
ling gebrék makke ha. Njonken de yn
eardere jierren al bitelle öflossingen,
wurdt yn 1972 troch de oerheit (mar
dat is perfoarst foar ien kear) 30%
fan de haedsom kwytskolden. Dit bi
tsjut safolle as dat de öflossingen foar
de jierren 1972, 1973 en 1974 yn de rin
fan dit jier skonken wurde.
It Lénbouskip hat der fierder by de
minister op oanstien de EEG-moderni-
searrings-rjochtlinen sa gau mooglik
yn de fruitteeltsektor ta to passen. Mi
nister Lardinois hat dit tasein. Juster
soe it O. en S. (Ontwikkelings en Sa
nering®füns yn syn gearkomste foar
allebeide oangelegenheden neijere rjocht-
Mnen ütwurkje. Op it stuit, dat wy dit
skriuwe moat dit noch wêze en it is
fanseis de fraech oft it resultaet en de
fortuten daliks konkreet en publyk bin-
ne. Faeks seit it radio- of it t.v.-jour-
nael der hjoed hwat fan.
Wol kin nou al sein wurde dat it O.-
en S. füns inkelde bisluten nommen hat
oer de ynfiering fan de E.E.G.-regelin-
gen oangeande de modemisearring fan
lénbouibidriuwen. It Lénbouskip leit it
net sa noflik op de mage, dat de goed-
karring, dy’t de minister oan de foar-
stellen jarn moat, fourdat dy nei Brus
sel ta trochstjürd wurde ütbleaun is.
De ministec fan ayn kant wiist op de
A
