De caravan, het buitenverblijf
voor duizenden
GaöeSKPoar
i
f
A
1
R
A
I
KI
tf - 5 j
Katjes
J. s.
Zilveren filmpjes
Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllll!lllllllllll
Raadsvergadering
Bolsward
O'
STREEKBLAD VOOR WEST- EN ZUIDWEST FRIESLAND
Fan stêd en lan
w.
Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
/f
i
„I I;
X'
y- 9c. -■
.1
w
112e JAARGANG No. 25
DINSDAG 27 MAART 1973
Wymbritseradeel.
Wel of niet een voortent
Angst om te trekken?
Waarop letten?
4E WEEK MAART 1948
1.
2.
5.
6.
Comfortabel wonen en trekken
in
Advertentieprijs: 21 ct. per mm.
Ingez mededelingen dubbel tarief
Contractprijs op aanvraag
Verschijnt
DINSDAGS en VRIJDAGS
Uitg. A. J. OSINGA b.v., Bolsward
Administratie- en Redactie-adres:
Marktstraat 13 - Postbus 5
Tel. 2044 - Na 18.30 uur 2660 of 2335
(05157)
Men begint vaak gewoon met een tent.
Ook hierin is nog een zekere opgaande
lijn aanwezig. Van een kleine huttent
naar de grote bungalowtent is een logi
sche stap. Vele kampeerders ontdekken
ook, dat het gemakkelijker is om de tent
een seizoenplaats te geven op een bepaal
de camping. Men is dan verzekerd van
een goede plaats en behoeft niet steeds
op te bouwen en af te breken.
Maar het verlangen om te trekken, voor
al in de grote vakantie, is weer zo sterk,
dat men komt tot de aankoop van een
vouwwagen.
Dat is in feite een „tent op wielen". Men
combineert de ruimte van de bungalow
tent met de verplaatsbaarheid van de
caravan. Maar na enige tijd, soms al
na een jaar, komt de toercaravan als ge
spreksthema naar voren. De aankoop
van een caravan is immers in hoge mate
een zaak, die door de vrouw wordt be
paald.
Er zijn momenteel tientallen typen en
merken caravans, daarom trekken wij
deze keer een enkel type en merk daar
uit om als voorbeeld te dienen van de
eisen die het publiek kan en moet stellen
nl. de Nordland-caravan.
Om met het uiterlijk te beginnen, de wa
gen valt op door de brede oranje band,
die op raamhoogte de hele caravan om
spant.
Deze band is niet louter voor de sier,
maar dient een wezenlijk verkeersveilig-
heidsprincipe. De gebroken witte cara
vans vallen, hoe vreemd dit ook klinken
moge, vaak te weinig op in het verkeer.
De Rijkspolitiewagens, de Porsches (witte
muizen) hebben ook deze oranje en witte
kleurstelling! Je moet gezien worden!
Heel populair is de Nordland NC 400, ’n
type dat uitsluitend wordt gebouwd en
Van tent naar vouw en van vouw
naar toer'.
Wat betekenen die dingen in de
praktijk
voor- en najaar aangenaam, maar le
vert ook in de winter voldoende ver
mogen.
De 400 tenslotte is een langslaper, dat
wil zeggen, dat u bij caravannen met
2 personen kunt slapen „zonder de ta
fel” te laten zakken.
De N.V. tot afsch. van alcoholische dran
ken te Arum vierde 25-jarig bestaan.
Op 31 maart zal het 50-jaar geleden zijn,
dat de heer H. Beekhuis te Bolsward tot
arts werd bevorderd.
Het wetsontwerp tot stichting van een
tweede Rijkszuivelschool in het zuiden
des lands ingetrokken.
Benoemd tot guardiaan aan het St. Ant.
Gasthuis de heer C. de Jong te Hitzum.
Beroepen bij de Geref. kerk te Pingjum-
Zurich. Candidaat J. v. d. Zande te Zu
rich.
De mode blijft hip:
Zij: ’n Makkelijk pakje in luchtige ka
toen van Pierre d’ Alby, in verschillen
de frisse kleuren te koop. Sportief door
de borstzakken en elastieken inzetstuk-
ken, gekleed door het kort plooirokje.
Hij: Sportief katoen-denim battle-dress
pak met jonge kleurrijke borduursels op
de rug, in verschillende kleurvariaties te
koop.
Brek dyn holle
Net to folie,
Hwant dat docht mar sear
Sykje’ yn stille
Sin en wille
Dat helpt folie mear.
Dan tonen zei
hun leefbaarheid
die steeds gebonden
is aan tijd.
Hun tijd van komst
en die is vroeg
als zij in maart
de bruidstooi droeg.
Vol ritme
is hun voorjaarsdans
als een voltooide
kleuren krans.
Geheel versierd
met uitbottend leven
hangt zij boven ’t water
dan te zweven.
Hun komst
als steeds vertrouwd
dan als de boer
zijn vruchten bouwt.
geleverd aan de Nederlandse dealer.
Deze wagen heeft een totale lengte van
525 cm (met V-dissel), een opbouwlengte
van 400 cm, een breedte van 205 cm, een
(sta)hoogte van 245 cm en een binnen-
hoogte van 188 cm.
Het eigen gewicht, onbeladen dus, is 690
kg.
De wagen is uitgerust met een torsie-as,
met oplooprem en parkeerrem, bezit een
gegalvaniseerd onderstel met uitdraaiba-
re steunen en heeft (bijzonder plezierig)
een achteruitrij-automaat (type Nieper)
met dubbele veiligheidsbediening. In de
disselkast kunnen 2-11 kg gasflessen en
een 10 liter watertankje geplaatst wor
den. Er is een dubbele deur (z.g. stal
deur). Verlichting van 12 V (autoaccu) en
220 volts-aansluiting plus gasverlichting.
Dubbele ramen! Belangrijk in koude da
gen!
Er zijn veel kastjes met telescopen, spe
ciale rugleuningen, gordijnen en vitrage.
Er is een spiegel, watercan en een voor-
tentrail.
Voor verwarming is de (beroemde) Tru-
makachel voor 3000 cal. ingebouwd.
De caravan is rondom geïsoleerd, dus ook
de vloer. De wagen kost f 8.750,- inclu
sief 16 BTW.
Abonnementsprijs f 7,50 p. kwartaal
(bij vooruitbetaling)
Giro 887926
t
„Stille Bouke” sil yn boekfoarm ütkom-
me.
3.
4.
Bolswards Nieuwsblad
Veel adspirantcaravanners hebben een
zekere angst om te gaan trekken. Die
angst is ongegrond. Wie goed kan rijden
kan ook met een caravan rijden. Wan
neer u tegen zware bergtrajecten opziet,
kunt u zich het best wenden tot de
ANWB, die u kan helpen aan de gemak
kelijkste routes.
De vraag die men stelt is dikwijls: Moet
ik wel of niet een voortent nemen? Ui
teraard zijn alle Nordlandtypen uitge
rust met een rail om een voortent te
bevestigen.
Wanneer u gaat trekken kunt u volstaan
met een simpele luifel tegen regen en
vooral zon. Wilt u uw caravan op een
seizoenplaats neerzetten voor een perio
de van 6 maanden en regelmatig gaan
„weekeinden”, dan is die voortent wel
aan te bevelen. U kunt er, zeker in de
zomer, extra slapers in hebben. U kunt
er ook uw buitenstoeltjes fietsen enz in
kwijt. Met een voortent hebt u een zee
van leefruimte.
Der kaem ek wolris jongfolk üt ’e stêd
wei, nou, dan wie it wer feest. It jongste
fanke hie fisfüken en dy waerden. dan
yn de grêften ütset. De oare deis waer
den dy dan wer ophelle. De iel lieten se
der ütglide en dan wie it oan it tameit-
sjen ta. As se der mei klear wiene, sea-
gen se der üt as bargen. Se sieten dan
under de slym en de modder, mar it
moaiste kaem noch, it bakken en brie-
den en dan moasten wy as arbeiders ek
efkes priuwe. Nou, dat siet wol goed, wy
wiene der masters yn. Op in iere maeije-
dei as de sinne yn alle myldens syn strie-
len ütgeat oer it gea en men it gers su-
ver groeijen hearde, waerd der rissel-
waesje makke om de kij üt to litten.
Nou, dêr mocht wol in bosk biezemrys
by, hwant it fé wie aimeast tige oer-
dwealsk. De keallen joegen ornaris de
measte swierrichheit, hwant op de keal-
lepólle rekken wol gauris in pear yn it
kouwedrinken. Se klauden aimeast krekt
oan de forkearde kant wer by de wal op
en dan moasten wy in hiel ein omrinne
mei sa’n wjerstribbich tsjinakseljend
wiet keal. Seis rekken wy under de mod
der en dridze, mar hawar, wy wiene noch
jong en it koe wol hwat lije.
Dan kofjedrinken en dêrnei de rüchte üt
it büthüs helje. Dyselde middels waerd
dan it büthüs wiet spield mei in skütel-
tsje üt in ammerfol wetter, dat wy üt de
büthüspomp hellen. De oare deis bi-
goun dan it büthüsskrobjen mei heide-
biezems. De jette plakken moasten wy
oardwaen mei koaitsjend wetter, oars
waerd it net Skjin. It skrobjen wie or
naris yn in dei as trije birêdden. Dan
moasten wy seineharje en hiemmeane.
Der wie altyd hiel hwat to biredden,
hwant ien fan de famkes hie allegearre
perken op it foarhiem. As der goekunde
Ians kaem, gyng de han efkes omheech,
Jonge, de saek hwat opknappe!
De ielreagers yn it hóf wiene dan ek al
wer drok yn ’e skrep. Se krigen al moai
gau jongen en in kabael dat se makken!
yn it hóf en dat is hjoed de dei noch
sa. Dat „bosk” skynt fan harren to we
zen. Hja hawwe it noait oars kend as
mei grêften fol iel der omhinne.
Dêr siet doe in hiele ielreagerkoloanje
Wie it hiem meand en oanswile, dan
waerd de foet fan de kuilbulte lein en
koe it masjinemeanen bigjinne. Meastal
omhinne. Dêrta moasten de sleatten heak
kele wurde en moasten wy fanseis sead-
ride. It wie yn de tiid dat de sédampen
al wer opsetten kamen. It waerd kalder
en loek al wer nei alderheljen. De earste
ky kamen dan al wer op ’e stal. De boer
wie der altyd tük op. Dy kou moast per-
foarst by dy stean. „It moat ien gehiel
wurde yn it büthüs, wie syn sechje al
meast. Winterdei wie it altyd smük yn
it büthüs en kamen der fakentiids joun-
praters üt it doarp wei op it bankje en
dan waerden der sterke forhalen opdist.
As it froastich waerd en it greppeljen
koe net mear, dan wie it houthok der
wol. Wy moasten dan it deade hout üt it
hóf helje. en de beammen hwat bysnoeije
Sadwaende wie der altyd wol in hantaest
to dwaen. As der om kofjetiid roppen
waerd hiene wy gjin lést fan hurdhear-
ringens. As it slim kald wie, hie de boe-
rinne noch wolris hwat ünder de koark
en dat kaem dan troch de kofje.
Nijjiersdei wiene wy op üs iepenst, hwant
de frou wol üs altyd it nijjier öfwinne
en dat like üs as greate keardels wol
neat. As wy har oankommen hearden
siet al gau ien fan üs op ’e heasouder
foar it lük en de oare foar de kij en as
se dan oan üs ta wie rópen wy: „Folie
lok en seine, yn it nijjier, frou!” en dan
sei se: „Mar gau yn ’e hüs mannen om in
nijjiersslokje!
Ek sneontojouns kamen wy altyd efkes
yn ’e hüs om kofje, in segaer en de sin-
ten, dat wie sa fêste moade. Mar doe yn-
ienen wie dat ek it léste jier op de pleats.
Gjinien, dy’t soks tinke kinnen hie. It
wie maert en op in sneintojoune waerd
der roppen: Bran! De pleats sloech de
lóge üt. De reade hoanne kraeide en om-
raek! De eastewyn stie der lyk op, it
fjür friet hoe langer hoe fierder en der
wie neat mear to rédden. Der gyng de
aid pleats, de boer wie ütbuorke, to
heech op jierren om nochris op ’e nij to
bigjinnen. Hy, de aid frou en de dochter
binne nei de stêd ta tein.
Letter is de pleats lykwols wer opboud
yn ald-nije-styl. Ek de ielreagers kamen
wer jier nei jier. In nij tiidrek sette yn.
Oars, moderner, mar faeks as ik yn tin-
zen sit, komt it my noch foar de geast,
dy gemoedlike tiid fan doe. In stik fan
jins libben wie it suver. Ja, it is al lang
lyn, mar dochs kin ik it my noch goed
foar de geast krije.”
Dan als de katjes
weer bloeien gaan
en haast roerloos
aan de sloten staan.
Bij de kortelings gehouden CaravanRAI te Amsterdam werden cij
fers van een landelijk onderzoek bekend gemaakt. Cijfers die ieder
een met stomheid hebben geslagen. Het bleek dat het aantal cara
vans in ons land nl. tussen de 225.000 en de 250.000 bedraagt.
Nergens in Europa is een dergelijke „caravandichtheid” aanwezig.
Er kwamen meer belangwekkende gegevens uit dit onderzoek naar
voren. Er is een duidelijke lijn aanwezig in het aankooppatroon.
Is men eenmaal tot het idee gekomen
dat de toerwagen voordelen biedt, dan
komen er punten naar voren, die voor
dien geen rol speelden.
Wat zijn de voordelen van de toerwagen
eigenlijk?
De goede toerwagen biedt meer com
fort. Men kan er langer in verblij
ven, dus vroeger beginnen, desnoods
in hartje winter (wintersport), en er
in wonen door de betere isolatie van
wanden, dak en vloer.
Men gebruikt geen kampstoeltjes,
maar zit comfortabel op banken... of
ligt languit. Er is een fraaie keuken,
van alle moderne gemakken voorzien.
Men woont meer dan men kampeert.
Men heeft geen last van nat tentdoek,
zoals bij vouwwagen of tent, maar
kan onmiddellijk vertrekken wanneer
men dat nodig vindt.
Op vochtige terreinen of ongelijke
campings is er voor de caravan geen
probleem
Geluidshinder van buiten af, is door
de goed geïsoleerde wanden duidelijk
minder aanwezig.
Dit alles neemt niet weg, dat de adspi-
rantkoper zich toch wel even moet bezin
nen op enkele punten.
Als voorbeeld noemen wij een toercara
van, die aan een reeks minimum-eisen
voldoet, maar daarbuiten nog wel een
reeks extra voordelen biedt.
Hwat hat
tingsinstallatie t.b.v. het stadhuis.
7 Idem tot vasstelling van een veror
dening op de heffing van liggelden
langs gemeentelijke kaden.
8 Idem tot wijziging van de Algemene
Politieverordening.
9 Idem tot het verlenen van een bij
drage in de kosten van restauratie
van het pand Appelmarkt 2.
10 Idem tot toepassing van maatregelen
betreffende huurverhoging van ge-
meentewoningen per 1 april 1973.
11 Begrotingswijzigingen.
Verschijnt in: Bolsward, Boarder ad eel, Hennaarderadeel, Hindeloopen, W onser adeel, Workum en
De eerstvolgende vergadering van de
raad der gemeente Bolsward zal worden
gehouden op donderdag 29 maart 1973,
’s avonds om 19 uur ten stadhuize.
De agenda luidt als volgt:
1 Notulen.
2 Ingekomen stukken en mededelingen.
V'
A
3 Voorstel van b. en w. tot aankoop
van de woning Bagijnestraat 1.
4 Idem tot het niet verlenen van me
dewerking betreffende de aanschaf
fing van leermiddelen.
5 Idem tot vaststelling van een wijzi
ging betreffende de algemene voor
waarden geldende voor de verkoop
van bouwterreinen enz.
6 Idem tot het verstrekken van een
krediet voor wijziging van de verlich-
Waarom een oplooprem?
De oplooprem maakt het mogelijk om
snel en zeker te remmen, ook in berg
achtig terrein. De autoremmen worden
niet overbelast, het is een noodzakelij
ke veiligheid voor uw wagen en... uw
gezin.
De schokbrekers onder de Nordland, we
vergaten ze nog te noemen, garanderen
een soepel rijdende wagen, die geen
slingerneiging vertoont.
De achteruitrij-automaat, maakt het ge
makkelijk om indien nodig, achteruit
te rijden, en dan de oplooprem „uit te
schakelen” zodat u niet vastloopt.
U hebt altijd licht, wanneer u eens wilt
stoppen zonder af te koppelen geeft
de autoaccu meteen electrisch licht, 6
of 12 volt.
Gasverlichting wanneer u geen gebruik
van de accu wilt maken en 220 volt als
u op een moderne (wintersport) cam
ping komt, waar men u aansluiting op
het lichtnet biedt.
De Nordland is voor en achter voorzien
van de wettelijk voorgeschreven ver
lichting, plus een voortentlamp.
De „vier” draaisteunen maken dat u een
horizontale standplaats kunt inne
men, ook als het terrein eens wat on
gelijk is.
Voldoende kastruimte om een royale va-
kantie-uitzet mee te nemen.
De dubele deur, een gedeelde deur dus,
geeft u een tochtvrije en toch fijn ge
ventileerde zit in de caravan, heerlijk
in warme dagen.
Voor-, achter- en één zijraam kunnen
geopend worden en dit leert u waarde
ren als u eens naar Italië of Spanje
gaat.
In de keuken, met dubbele gasbrander
en gootsteen, is een waterpompje aan
wezig zodat u altijd stromend water
heeft.
Tot slot, 'de ventilatie. Overal zijn roos
ters aangebracht, in de zijwanden en
onder in de deur, plus een dakluik.
Ventilatie is eèn noodzaak, vooral wan
neer u gaat wintersporten met de ca
ravan.
De Trumakachel maakt een verblijf
IN ALD ARBEIDER OP ’E TEKST
„It is al wer jierren lyn, mar dochs kin
ik it my noch goed foar de geast krije.
In maet en ik wiene doe arbeider op ’e
pleats alhiel yn ’e beammen ünder de
reek fan de stêd Boalsert. „State” stie
der op ’e homeije en de pleats hie hwat
foarnaems. It wie ien mei in great hóf
en mei brede grêften der om hinne. De
pleats seis lei op in heech hiem. Yn ear-
der dagen moat der in stins stien ha,
der moatte noch wol aide printen fan
wêze. Ja, ik mocht der stomme graech
forkeare. De boer wie goed en siet fol
koartswyl. De boerinne wie in pür bést
minske. Se stie altyd klear mei kofje en
thé en as der by üs thus swierrichheit
wie yn ’e hüshalding, dan wie se gau bi-
ret om to helpen mei it ien en oar. Der
wurke ek noch in broer fan ’e frou en
dêr wiene twa fammen yn ’e hüs. Ien
troude al ridlikgau en is letter mei har
man nei it bütenlan ta gien. Letter kaem
se noch wol gauris oer om by har sus
ter to sjen, dy’t doe yn Boalsert wenne.
It iene fammesbern haw ik noch meimak-
ke op ’e pleats. It wie in byderhantenien.
Neat wie har tofolle. Se koe har rédde
mei hynders en kij, dat it in leave lust
wie. Der wie altyd wol hwat to forhak-
stükjen op ’e buorkerij en dêr wie al
tyd in soad oanrin, sawol üt ’e stêd as
om utens wei. Op ’e pleats fielde elk him
thüs.
earst de stikken om hüs hinne en dan
kaem it hóf oan bar. De moaije tiid kaem
wer oan mei de fügels yn ’e greiden en
it bünte fé yn ’e finne. Soks lake üs as
arbeiders wol oan, lyk as elk, dy’t der
each foar hie. Sa stadichoan bigoun dan
de üngetiid. Sa tige foarlik as tsjint-
wurdich mei dy kunstdong wie it nea,
mar wurk wie der altyd genóch, aimeast
hanwurk en mei hynders. It wie wol in
drokke tiid, mar kofje- en théskoft koe
ne der wol óf by de aid boer. Dan rek
ken wy fakentiids yn in noflik petear.
It tiemjen kaem der ornaris tige op oan:
de wurdze yn ’e greppel en de foarke-
stók efter de tiempeal, mar as der in pear
goede gudsen foar kamen, mocht it hin-
nebruije. En as it léste stik net goed op
’e reak kaem, hawar, dan wie dat de
tiemstjürder syn skuld en dat wie al-
meast in foech jonge. De lytse man
moast hiel hwat forneare, mar Tsjerk
hie it bekje ek wol op it goede plak, dat
de tiemer tocht al gau: Hald dy mar stil
hwant aenst docht hy it dêr om en jei
de boel yn ’e bulten.
It weidloegjen joech üs gjin swierrich
heit, dat hiene wy beide goed ünder de
knibbel. Wy makken de weidéh lykwols
net sa ünbidige great: seis laech en it
puontsjerhea. Der wiene ek boeren, die
stiene op acht laech, mar it wie üs
boer sa wol nei ’t sin. It spul hie safolle
net to halden en hy krige in protte wei
den thüs, dat telde.
Wie it léste hea yn ’e skuorre, dan moas
ten wy meielkoar oan it golplókjen. Dan
kaem de spekherne oan bar, dan de
rüchskerne. De weinen waerden ütklaeid
en tige smard foardat de spitlodde dêr
yn set waerd. Der kaem ien man yn it
steal, Wierd moast tuskenride en Tsjerk
yn it lan öfklauwe. As wy yn it steal
stiene, kaem de frou nou en dan mei
kofje en thé en dat foei der dan yn as in
preek yn in alderling. De boer seis mak
ke it him sokke tiden net al to drok. Hy
mocht graech biljerte en moast tongers-
deis aimeast nei stêd. Wie it dongsteal
skjin, dan kamen de weinen ütelkoar. Se
kamen skjin en waerden op de skurne
plakken hwat byferve. Dan moast der
noch mingmodder yn it steal brocht: al
legearre fan dy lange rigels klaei yn it
dongsté. Dan fakentiids noch in kuil-
bultsje opmeitsje en der moasten dan
heakkelseadden op en der faek ek wol
f v
