Als alle menschen braaf waren.
WOENSDAG 29 JUNI 1898.
No. 51.
Acht
Buitenlandsch Nieuws.
"F-
Dit Blad verschijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG
-
A. J.
Prijs per kwartaal 70 cent franco per post 86 cent.
Prijs der ADVEBTENTIÉN van 15 gewone regels 40 cents
Voor eiken regel meer 7} cent. Bij abonnement is de prijs belangrjjk lager
Voorwaarden daaromtrent te vernemen b\j den Uitgever
UITGEVER:
Y. KUIPERS, FIRMA H- BRANDENBURGH EN ZOON. TE WORKUM
Alg erheen Handelsblad.
van het
over en
»Kom eens hier en blaas daar eens in
dan maakt het muziek.”
Het kind blies op de monding
pistoolde generaal haalde den haan
verbrijzelde het kind de hersenen.
Misérables
staafdeen
gen van verontwaardiging.
Don Alonzo Cisnéro, een suikerplanter op
Cuba, leefde rustig op zijn bezittingen met zijn
beide dochtersEvangéline en Carmen. In
hoeverre Don Alonzo deelnam aan de bespre
kingen van hendie den opstand tegen de
Spanjaarden voorbereidden en aanstookten, kan
in het midden worden gelaten. Niet zijn lot
ons bezig houdtmaar dat zijner
is het dat
dochters.
Op zekeren dag wordt de plantage door
troepen in bezit genomen, en Don Alonzo met
zijn beide meisjes werden gevankelijk wegge
voerd. Te Havana werden zij voor den krijgs
raad gebracht en veroordeeld tot verbanning
naar het eiland Païna.
De militaire commandant van dat eiland
José Berritz, was getroffen door de schoonheid
van Evangéline, en trachtte haar opmerkzaam
heid te trekkendoch het meisje had slechts
oog en oor voor haar vader. Steeds dringender
op werden de toenaderingen van Don Joséen
steeds koeler en terughoudender werd de doch
ter van den gevangene
Wat zou er niet veel uitgespaard en genoten
kunnen wordenals alle menschen eerlijk en
vlijtig warenWat zou er in de huisgezinnen
een vrede en geluk wonen, wanneer alle huis-
genooten elkander recht lief hadden, en elkanders
welzijn zochten te bevorderen! Maar ook in
het groote huisgezin der maatschappij zou veel
meer vrede en welvaart heerschen, als ieder
zijn waar belang begreep, en ook het heil van
anderen zocht. Dan waren er geen gevange
nissen noodig voor boosdoeners, en evenmin
werd het groot aantal menschen aan den arbeid
onttrokken, dat thans betaald wordt, om de
maatschappij tegen booswichten te beschermen.
Dan was er een gemakkelijke en weinig kost
bare manier om belastingen te heffenwant
ieder zou naar zijn vermogen bijdragen, om in
de algemeene behoeften te voorzien. Dan werd
er zooveel niet verkwist aan sterken drank, die
zooveel duizenden gezinnen ongelukkig maakt
en zulke verbazende schatten verslindt. Dan
was er geen oorlog, die zooveel verwoestingen
aanricht, en waarvoor zelfs in tijd van vrede
zulke ontzettende sommen moeten betaald wor
den. Dan maar we zullen maar niet
meer opnoemen, om te doen begrijpen, dat de
zonde onder de menschen en in de menschen
zooveel verwoestingen aanricht, dat we gerust
durven zeggen, dat zonder haar de schoone
aarde een paradijs zou zijn, waar ieder schepsel
dankbaar en vroolijk het goede zou genieten,
dat de lieve Schepper voor hem bestemd heeft.
Men pleegt het kwaad, om zich zelf te bevoor-
deelen en om te genieten, en juist door het
kwaad berokkent men zich op het eind nadeel
en smart Jate midden van voorspoed en
welvaart mist de booze het genot er van; want
genot zonder gemoedsrust is niet mogelijk. De
menschen hebben dus te lijden en veel te lijden
voor hetgeen onder hen krank en verkeerd is,
en dat is goed ookwant daardoor leeren ze
de zonde verafschuwen, die zooveel ellende
onder hen doet wonen.
Te jammeren over bet kwaad onder de
menschen helpt echter ook niet veel. Het
minst helpt het nog, over de verkeerdheden
en fouten van anderen te klagenen dat is
het, wat juist het meest gedaan wordt. Ieder
moet het eerst de kwaal bij zich zelven, en
ook voor zich zelven genezing zoeken. Worden
de enkele menschen beter, dan worden de
gezinnen beter; worden de gezinnen beter, dan
worden de volken beter, en zoo wordt de wereld
herschapen tot een woonplaats van vrede en
geluk.
Een ieder zie dus allereerst toe voor zich
zelven
DUITSCHLAND. De verkiezingen voor
den Pruisischen Landdag zullen denkelijk eerst
in de maand November worden gehouden.
De Groothertog van Saksen- Wei mar-Eisenach
heeft zijn 80sten verjaardag doorgebracht op
Wilhelmsthal. Tal van gelukwenschen, adres
sen en bloemstukken getuigden van liefde en
achting voor dezen grijzen Vorst, die zich
niettegenstaande zijn hoogen ouderdom thans
in een uitstekende gezondheid mag verheugen.
De Duitsche Keizer, die thans te Kiel ver
toeft bij gelegenheid van de zeilwedstrijden
aldaar, deed van zijne belangstelling blijken.
Ook van andere Duitsche Hoven, van prins
Journal, slaagde Evangéline er in te ontvluchten
uit haar gevangenis.
In de Vereenigde Staten aangekomenwas
zij de heldin van den dag. Een meeting in
New-York, waar zij haar lotgevallen mededeelde,
werd door twee honderd duizend personen be
zocht. En indrukwekkend was de eerbiedige
en teedere hulde, waarmede die allen haar lot
beklaagden en haar oproeping voor de bevrijding
der Cubanen uit de macht der onderdrukkers
toejuichten.
Te New-York vernam Evangéline, dat haar
oude vader was gefusileerddat haar kleine
zuster Carmen spoorloos verdwenen was.
Alle pogingen, door de Amerikaansche bescher
mers van Evangéline aangewend, om te weten
te komen waar Don José Berritz Carmen had
gelatenbleven vruchteloos.
De eene dochter was geredde vader en
de andere dochter zijn de slachtoffers geworden
van den wreeden en bloeddorstigen tyran.
Brieven en Berijtiten, de Redactie betreffende f ra nee
aan dit adres, uiteilijk Maandag en Donderdag middags 1 uur.
Advertentién Din3dag en Vrijdag morgens vóór 12 uur.
Zoo zou men kunnen voortgaan, de helden-
diden opsommend van Weyler, die uitgezonden
werd om Cuba te bevredigenen van zijne
satellieten. De Spanjaarden schijnen nu eenmaal
te zijn een volk, »dat niets heeft vergeten en
niets heeft geleerd.”
De manieren van Alva zijn nog steeds de
manieren der Spaansche bevelhebbers; en als
zij teruggekeerd zijn in het Vaderland, na te
hebben medegewerkt om nogmaals een kolonie
te brengen tot afval en tot verzet, dan hebben
zij niets beters te doen, dan in het Parlement
te bluffen op hun welgeslaagde pogingen” en
de schuld voor wat er gebeurde te werpen op
de regeering te Madrid zooals generaal
Weyler deed.
Wreedheid van den Spaanschen
generaal Weyler.
Het is niet te verwonderen, dat telkens op
nieuw de sympathieën van den toeschouwer
die de worsteling tusschen Spanje en de Ver
eenigde Staten gadeslaat, zich wenden naar
de zijde van de groote Amerikaansche Repu
bliek. Het verstand moge iets af te dingen
vinden op de wijze, waarop de oorlog is uitge
lokt, en moge waarschuwen tegen een »oorlog
om der wille van de geschonden humaniteit”
gevoerd het gemoed heeft nog steeds een
ernstig woord mede te spreken bij de beoor-
deeling van hetgeen om ons voorvalt.
En dat gemoed is in oproer gebracht door
de verhalen van wreedheid, van afschuwelijke,
barbaarsche wreedheid, door de Spaansche over
heidspersonen bedreven tegenover de Cubaansche
opstandelingen niet alleen, maar tegenover hunne
vrouwen en hunne onschuldige kinderen.
Een gevoel van afschuw en van smart moet
oprijzen bij allen, die lezen, op welk een wijze
de Spaansche generaal Weyler, door de Cu
banen »het wilde beest” bijgenaamdheeft
huisgehouden in het schoone land, waarvan
de Spaansche regeering hem het bestuur had
opgedragen.
Tallooze staaltjes daarvan zouden zijn aan
te halenslechts enkele der minst walgelijke
en der meest cynische mogen hier een plaats
vinden.
De gevluchte Cubanen hebbenin de Ver
eenigde Staten aangekomendeze mededeelin-
gen gedaan om te bewijzendat hun verzet
tegen het Spaansche bestuur gegrond was
wettige zelfverdediging. De Cubanen van heden
hebben evenveel recht om op te staan tegen
het Spaansche gezag als de Hollanders van
1568; want de Spaansche bestuurders van heden
zoowel als van vóór driehonderd jaren hebben
den opstand uitgelokt en aangevuurd door hun
optreden.
Is het overeen te brengen met de begrippen
van beschaving en eergevoel, die een Spanjaard
zich zoo gaarne toeschrijft, als een generaal-
opperbevelhebber eigenhandig zich verlaagt tot
het beulsambt, om een knaapje van zeven jaren
dood te schieten, een kind welks eenige misdaad
wasgeboren te zijn uit ouders die zich ver
zetten tegen wanbeheer?
De kleine Inigo was alleen overgebleven
van een geheel dorp, dat uitgemoord en daarna
in brand gestoken was. Het lieve, aanvallige
kind werd gevonden door de officieren van het
Spaansche regiment; zij spaarden het leven
van den knaap en brachten hem mede naar
Havana.
Op een
Door de goede zorgen van een journalist
den heer Guerot, directeur van het New-York
Zóó deed generaal Weyler; en die daad van
onnoodigebarbaarsche wreedheid staat niet
alleen.
Als een droeve roman ligt daar voor ons
het verhaal van Evangéline Cisnéro, een hoofd
stuk uit Monte Cristo van Dumasuit Les
van Hugo doch door getuigen ge
verbaal dat het hart doet opsprin-
En nu komt het oude verhaaldat toch
steeds nieuw blijft. Om Evangéline te dwingen
zich te onderwerpen aan zijn verlangenliet
José Berritz den ouden vader opsluiten in een
donkere celzonder dat daartoe eenige reden
bestond. Der dochter liet hij wetendat zij
van hem persoonlijk de vrijlating van den ouden
vader kon verkrijgen als zij slechts wilde.
En toen zij weigerde na^r dien eisch zich te
schikken, kwam de gouverneur van Païna des
nachts met troepen om haar gevangen te nemen,
en te doen brengen naar zijn paleis. De
vrienden van Cisnéro echter waren waakzaam
het escorte van den gouverneur werd met ge
weerschoten ontvangen en tot den aftocht
gedwongen.
Woedend over dezen on verwachten tegenstand
liet José Berritz Evangéline oplichten en door
den krijgsraad veroordeelen tot twintig jaren
opsluiting. Van vader en zuster gescheiden
werd zij naar Ricogidas te Havana gevoerd.
Het treurige lot van Evangéline trok de
aandacht eener Amerikaansche damede echt-
genoote van den consul Lee. Door hare
tusschenkomst werd de hulp ingeroepen van de
Koningin-Regentes van Spanje, van de Koningin
van Engelandvan den Pausen vooral van
de pers, de Koningin der Aarde. Maar terwijl
geheel Europa sprak over de wreedheid en de
barbaarschheid van Weyler en van zijn satellie
ten bleef dit alles verborgen voor Koningin
Christina van Spanje. Het smeekschrift van
Mevr. Lee bleef onbeantwoord.
morgen kwam generaal Weyler in
de wachtkamer der officierenwaar het kind
speelde. Hij vroeg aan den kapitein
»Wat is dat voor een kind?”
De officier vertelde hem de geschiedenis
en voegde er aan toe: »Hij is zoo lief, en
zoo verstandiggeneraal. Ik zal het u eens
laten zien. Kom eens hier, kleine, en zing
het liedje eens van den neger, die niet werken
wilde.”
Het kind zong een aardig negerliedje, dat
alle aanwezigen deed schateren van het lachen.
»Is hij niet aardig?” vroeg de kapitein
aan den generaal.
»Heel aardig”, was het antwoord. Toen
haalde de opperbevelhebber een revolver uit
zijn zak en zeide tot den kleine:
EN TWINTIGSTE JAARGANG.
Hoewel het niet goed en ook niet mogelijk
zou zijndat alle menschen even rijk waren, I
zou het echter heel gelukkig zijn, als ieder
mensch een zekere welvaart genoot. Daar
scheelt echter nog heel veel aan. Veel men
schen lijden gebrek. Men begint daar thans
meer dan vroeger op te letten. Men begint
te begrijpen, hoe ellendig het lot van vele
menschen is, die niet weten, wat ze eten of j
drinkenof waarmee ze zich kleeden zullen.
Met daarover bezorgd en beangst te zijn, komt
men echter niet verder. Daardoor kan men
evenmin een gulden aan zijn rijkdomals een
el aan zijn lengte toedoen.
Wijze menschen storen zich dan ook niet
aan de klachten, dat de menschen tegenwoordig
zooveel armer en ongelukkiger dan vroeger
zouden zijn. Dit is dan ook niet waarmaar j
wel is het waar, dat er tegenwoordig meer op
die armoede gelet wordt en dat er maatregelen
beraamd worden, om die ellende weg te nemen.
En wat daartoe wel gedaan wordt? Wel, er
worden allerlei inrichtingen in het leven ge
roepen, om de menschen wijzer en beter te
maken en de ongelukkigen te helpen, om zelven
in hun behoeften te voorzien. Daarom zijn er
scholen opgericht, bestaan er spaarbanken, hulp
kassen en nog veel andere inrichtingen ten
nutte van armen.
De ellende ontstaat echter niet alleen uit
ongeluk of onverstand; maar ook uit ondeugd.
Deze laatste kost den menschen wel het aller-1
meest.
Ml
MEI 11S- El llilIII11.VI11:
min iiiiiii iiiibi. i in.
I
