I
I
Vrede op een afstand.
WOENSDAG 4 OCTOBER 1899.
No. 79.
Officiéél gedeelte.
Buitenlandsch Nieuws.
Negen en twintigste Jaargang.
1
Y. KUIPERS, FIRMA H. BRANOENBURGH EN ZOON, TE WORKUM
I
F»I
III.Ill lllllll Hl IISLIMI.
MMS- ES iiimvriE-
Dit Blad veraohijnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
Ea dan is het droevig, dubbel droevig, dat
komen, omdat
Laat men dan echter eerlijk
van
der ambtenarendie
U I T G E V E Kt
Adres
het geven
maken
XII.
het Centrum hem van het plan om de Katbo
van partij, die den doorslag
jammer en
ze komen
naam eens verraders aan
straten gegeven hebt zoudt gij, indien
ons land nog recht bestondverdienen
dorp in de asch gelegd te zien en al de
VI
inzake
schap.
VII.
ten omtrent de heffing
VIII.
zou
brengen. Maar
Het ventje was geheel op zijn terrein
deed naar behooren. I
van
en vond eindelijk een schat.
ziet dit en snelt toe met de bedreiging: over
geven of! en
ontkennendehield strak en stijf staande, dat
het uitsluitend was om de eer van
van het schoone ideaal.
kregen, wat m<
meerderheid stelde zich tevreden met wat ver
kregen waseen stap in de goede richting en
dutte weder in en droomde nogmaals van
het zalige samenwonen van zonen van ’t zelfde
huis als broeders, waar ’t liefdevuur niet wordt
verdoofd.
dat alles bitter weinig zou
Brieven en Berichten, de Redactie betreffende franco
aan dit adres, uiterlyk Maandag en Donderdag middags 1 nur.
AdvertentiSn Dinsdag en Vrijdag morgens vóór 12 uur.
I
enz., enz., enz.
’t Heet hier om de eer van
knikkers tellen eenvoudig niet mee.
’t gelooft?
Arm Transvaalzeggen we
na
Prijs per kwartaal 70 cent franco per post 86 cent
PRIJS der ADVERTENTIËN van 15 gewone regels 40 cents.
Voor eiken regel meer 7} cent. Bij abonnement is de prijs belangrijk lager
Voorwaarden daaromtrent te vernemen bij den Uitgever.
Ihl, BCUUUUÜ11 j -- ---- V
afkeuring en erS gebeten op den Pruisiscben minister Von
Het ventje moet er
Zedlitz. Nogmaals verwijten zij hem zijn hou-
i Hinrr in dn IrnnaalwoHnn dia ?iin Enn-pn.
in ’t meest deftige zwart, gedecoreerd van
onderscheidene kanten en warm I
apostelen van den vrede.
Waarom zou men ook niet dutten en droo-
men,
nog niet geslagen?
doel om de conservatieve partij in de plaats
van het Centrum te stellen en zoo de genegen-
Wij laten onze beeldspraak verder rusten en
’t spel, komen nader tot het gebied der werkelijkheid,
’t Einde van de zaak was echter dat de «eer-
bevechter” de knikkers hield en de man der wellicht op het oogenblik, terwijl we dit epistel
waarheid de zijne kon nafluiten met een aantal schrijven het Hollandsche
blauwe plekken in ruil.
En de enkele hooiplukkers deden
even ’t kijken aan toe, maar
van dien aard en dit geloof.
niet konden ontdekken. Maar rustig scheen er zijn er
het toch, al hinderde ’t dezen en genen, dat die zoo voor als na belang bij een oorlog heb Avignon met Dreyfus deed) bezocht
daar uit het verre zuiden een tweetal staten I ben. Laat men dan echter eerlijk wezen en
tot sikkels worden versmeed, alle ander oorloge- ter hand te nemen ter zelfverdediging,
tuig voor het vervolg dienen tot bevordering
van I
Een heerlijke nacht in ’t hartje van den
zomer. Licht was ’t, een weinig nevelig zeker,
maar licht genoeg om veel te kunnen onder
scheiden. ’t Was echter nacht, want de oude
torenklok sloeg daar het uur van drie. En
dat uur zal ongetwijfeld zelfs in den zomer nog
tot de nachtelijke gerekend wordeneen uur
waarop het grooter deel der menschheid nog
in zalige rust verzonken ligt.
Doch niet het geheel. Er zijn er in dien
vroegen stonde menschen die nog en ook men-
schen, die al »op” zijn. Tot de eersten be
hoorden wij, tot de laatsten eenige boerenarbeiders,
die naar ’t hooiland trokken en ook
Maar wat was dat, daar achter dien zeedijk.
Geschreeuw en lawaai, zelfs een dikke vloek
Daar heen en ziet een paar gewone jongens,
die zich ter nauwernood den slaap uit de oogen
hadden gewreven, waren daar puur in de een
zaamheid bij zooveel rust aan ’t vechten,
dat het een aard had. ’t Was een schoppen
en trappen, een knijpen en klappen, een duwen
en stooren, een wringen der «pooten”, in ’t
kort’t was een gevecht op leven en dood.
En waarom ’t ging De een zei om de knik
kers en de ander, dit beweer ten sterkste
heid der conservatieven te herwinnen.
Voegt men daarbij nog, dat de agrariërs
den minister vrijwel als een «uitgeknepen
citroen” beschouwendan ziet mendat de
positie van den heer Von Miquel niet zoo be
nijdenswaard is, vooral nu in de laatste dagen
ook de Rijkskanselier zeer ontstemd over hem
was en van een voorstel van Miquel, om tegen
over de agrariërs meer toegevend te zijn, niets
wilde weten.
Vrijdag hebben echter de heeren Von Hohen-
lohe en Von Miquel weer een lang onderhoud
met elkaar gehad en het schijnt, dat zij iets
nader bij elkaar zijn gekomen. Dit zou dan
in het voordeel zijn van de conservatieve
agrariërs, waarmede Von Miquel zich nog dien
zelfden avond in betrekking heeft gesteld.
De agrarische bladen oordeelen dan ook
En ’t machtige, fiere Albion, de toongever
der wereldbeschaving?
Wij spreken niet meer, maar hopen het
beste.
Mocht werkelijk de oorlog uitbreken, dan
en wij verzwijgen ’t niet, zal ’t ons dubbel
aangenaam in de ooren klinken, als we weldra
opnieuw het vreugdelied uit luide borst ver
nemen
«De Boeren hebben overwonnen!”
«Omdat gij den
I een uwer
er in
uw
inwoners Frankrijk uitgejaagd.”
«Waarom geen Judas-Iskariotstraathè?”
«Uwe koppen moeten het merk der grofste
beestehjkheid dragen, uwe gezichten lafhartig
heid weerspiegelen, en zij zijn onwaardig onder
moordenaars zich te vertoonen. In één woord,
gijlieden zijt in de hoogste mate terugstootend
en walgelijk, zelfs in uw Zondagsche kleeren.
Iemand die twee jaren van zijn leven ge
geven heeft om uw afgod Alfred Judas op het
Duivelseiland te bewaken.”
«De raadsleden van Lédignan zijn eenvoudig
waard om varkens te hoeden.”
Deze en dergelijke fraaiigheden werden
lachend door den maire den bezoeker voorge
lezen ten aanhooren eener schare eveneens
lachende dorpelingen.
Dezen verheugen zich ook in het bezit van
een Emile Zolastraat, een Picquartplein en een
Generalen Stafslop, ofte impasse de l'Etat-Major.
VERGADERING van den RAAD der
gemeente WORKUM, op Donderdag
den 5 October 1899, ’s namiddags 7|
uur, teneinde te beraadslagen over de
hieronder vermelde punten.
De Burgemeester,
T. M. ten BERGE
I. Notulen der vorige vergadering.
II. Mededeeling van ingekomen stukken.
III. Adres om afschrijving van Hoofdelijken
omslag over 1899.
IV. Voorstel van Dr Sluyterman om te onder
zoeken, of het ook voor onze gemeente niet nuttig
en noodig mag worden geacht, ons bij de pensi-
oensverzekering uitgaande van de Maatschappij
„de Philantroop” aan te sluiten, zoo zulks althans
moiïelyk is, met het oog op de fioancieele draag
kracht onzer gemeente.
V. Adres van den Bond „Friesche Stoomvaart-
belangen” om plaatsing van lantaarns op de be
weegbare bruggen, met rapport en voorstel van
Burgemeester en Wethouders.
Voorstel van Burgemeester en Wethouders
het slatten van eene vaart in het Heiden-
Daar ontwaakt een enkele en zijne ooren
spitsende, vangt hij klanken van
ellende op. Nog onbestemde, want
van verredaar ginds van achter dien dijk
dien verren dijk. En als hij zich den slaap
heeft uitgewreven ontdekt hij worstelen tusseben
twee knapen van ongeveer dezelfde kracht?
wat blief? van een grooten, sterken kerel tegen
over een nietig ventje. Geen partij zegt hij j
en bromt tusschen de tanden. Maar bij dit
brommen laat hij ’t ook, want de sterke vent
is machtig en ’t is geraden, hem niet te weer-
En anderen, ook ontwaakt, schudden
’t hoofd bij wijze van i
het heil der menschheid, zoo droomde de schrijver der Leeuw. Cl. na, maar dat arme, paar dagen geleden, wat reden geeft
groote menigte zelfs nog voor het derde uur. stamverwante Transvaal heeft de sympathie van
Maar anderen, die al op waren, vreesden, dat honderdduizenden in Europa aan zijne zijde.
van dat alles bitter weinig zou komen, omdat Jammer genoeg, meestal van de zoogenaamde geloof te slaan.
ze
daar ginds in Zuid-Afrika en van de vertegen-
1 -J - «-■ m «zxr. n 1-.i r\o „.nnlzGriM ZOO
De zwaarden zouden spoedig daarna zoude noodzaken de wapenen
- i O - -
den geschied- heden reeds vrijwat zachter over hem dan een
t om aan
bet gerucht, dat de Regeering voortaan het
i Agrarisch Verbond niet meer zal bestrijden,
geloof te slaan.
Ook in Engeland zelve zijn er FRANKRIJK. Lédignan, het plaatsje dat
Evenwel i eene straat naar Dreyfus vernoemdeis door
groot-handelaren en groot-bezitters, den heer Huret (die de reis van Nantes naar
en een
uitvoerig verhaal van het bezoek leest men in
de Figaro. Diensvolgens zijn al de zeven
honderd inwoners op een tiental na «Dreyfus-
ard.” De motie waarmede het bedoelde besluit
eenstemmig genomen werd (slechts één Raads
lid onthield zich omdat hij de gemeente te
onbeduidend vond voor zulk eene demonstratie)
gezegde motie houdt in, dat de nieuwe
voortaan bet zinnebeeld zal zijn van «den
en dweepzucht.”
Tallooze hoonende brieven enz. waren na het
en het Engelsche
element in Zuid-Afrika elkander beoorlogen.
er zoo Schande, nog eens schande voor ’t zoo mach-
de groote menigte tige Engeland, om een Hollandsche Republiek
sliep en droomde de schoonste vredesdroomenals de Transvaal tot den oorlog te dwingen.
- I De geschiedenis is genoeg bekend, wij behoeven
Een lieflijke morgen gloorde, toen daar in die hier niet te herhalen. Maar onmogelijk
Neerlands residentiestad op ’t Huis ten Bosch had men kunnen denken, dat eene groote
mannen samen kwamen uit alle oorden der mogendheiddie zijne vertegenwoordigers ter
wereldgekleed in de sierlijkste uniformen of vredes-conferentie zondeene anderekleine
1 van
begroet als woordiging ter conferentie buiten gesloten,
Resolutie van Heeren Gedeputeerde Sta-
van schotgelden voor vee.
Voorstel van Burgemeester en Wethou
ders tot vaststellen van nieuwe verordeningen
a. op de heffing en invordering van bruggelden en
i. haven-, sluis-,
baken- en vuurgelden.
IX. Alsvoren tot intrekking der verordeningen
op de heffing van markt- en waagrechten.
X. Alsvoren om machtiging tot het houden
van verhuringen, verpachtingen en aanbestedingen.
XI. Adres van J. Boonstra, alhier, om voor
van zangonderwijs, gebruik te mogen
van een lokaal der school voor k. o.
Ontwerp-besluiten tot het verleenen
subsidien aan instellingen van weldadigheid.
XIII. Vaststelling van den staat der Gemeente-
begrooting, van dien van het Burgerlijk Armbe
stuur, Stads Weeshuis en Gasfabriek, voor den
jare 1900.
XIV. Adres van Tj. Westendorp e a. tot het
maken eener waalklinkert-bestrating naar de boter-
fabriek.
door de nevelen heen de werkelijke licht- kleine luiden,
stralen, die er dan toch al moesten komen, nog genoeg
Maar rustig scheen er zijn
nee iocu <xi uiuucruu l uuóuii vu utn uic t
daar uit het verre zuiden een tweetal staten i ben.
niet waren vertegenwoordigd. dit ronduit verklaren.
Intusschen toch voortgewerkt ter bereiking i Zoo ook ten aanzien van den beschavenden
En al werd niet ver- invloed der koloniseering. Het Hollandsche en
enig droomer droomde, de groote ’t Engelsche element moesten onderling wed-
na iwguiauiB verwyten zy nem zyu iiuu-
ergerlijke ding in zake de kanaalwetten, die zijn tegen-
misdrijven hadde schuldig gemaakt, welnu dan standers ironisch deed opmerken, dat zij niet
I bad gesproken.
-• f l 1 - xl XV XV XV
_r i en
Het werkte en sloofde omdat thans, naar zij zeggenis uitgekomen,
den vroegen morgen tot den laten avond dat de vmaszregdung
De groote man tegen de kanaalwetten hebben gestemdniet
van prins Von Hohenlohe uitging, maar van
ode vuisten worden ge- Miquel. Hij zou dit gedaan hebben om zijn
knepen, de messen geslepen, de pistolen geladen, eigen positie te redden. Daarenboven verdenkt
’t spelde lieken hun positie
Wie die kan gevente laten verliezendit met het
staan.
evenzeer
gaan huns weegs.
maar van lusten I
Ware ’t nu een stoute knaap, die zich
herbaalde vermaning wederom aan
zulk eene afrossing genezing kunnen aan- wisten of bij vóór dan wel tegen die wetten
Ook de conservatieven zijn boos op hem
ijveren om den palm der overwinning inzake
de veredeling der zwaïte en gekleurde rassen.
En hoe zullen deze denken over ’t gehalte der
beschaving als de beschavers zelve elkander naam
in ’t haar vliegen en elkander den kogel geven? strijd des rechts tegen geweld
Arme, ellendige beschaving
Schaam uware thuis geblevenwant in besluit uit verschillende plaatsen des lands door
’t derde uur in den morgen had immers eigen kluis deugde ’t bij lange niet. Jen maire ontvangenwelke deze aan de pui
van het Gemeentehuis op het getraliede bord
deed tentoonstellenbrievenbriefkaarten
knipsels uit dagbladen. Zij bevatten lieflijk
heden als de volgende
«Gij moet al zeer ellendig zijn om den naam
des mans, die Frankrijk verkocht heeft, te
geven aan een straat van uw vuil gehucht.
Gij zijt een lafaardzelf een verrader, prijs
gegeven aan de verachting aller Franschen
«Smerige Pruisen, hoop lafaards en doenieten,
II. vuile punthelmen
j
BUITSCHLAND. De nationaal-liberalen zijn
d—txr
Miquel, wiens dubbelhartigheid, naar zij zeggen,
opnieuw gebleken is uit het schandaal-Von