Publieke Verkoopingen.
WOENSDAG 15 MEI 1901.
No. 38.
Sterke beenen.
Een en Dertigste Jaargang.
Dit Blad veraohljnt eiken WOENSDAG en ZATERDAG.
Daarom nogmaals
H.
De Hernhutters herdacht.
bare kalmte
I
is de «inzetter”
H.
UITGEVER:
Y KUIPERS, FIRMA H. BRANDENBURGH EN ZOON. TE WORKUM
een
oproeper.
Handig hanteert hij zijn krijtje en i
zijn bordje f 11,000, een maatregel,
niet te vergissen,
f 10,800, f 10,700
f 10,000.
krijtje en
(Slot.)
Wij zouden nog een
derland en in Zeeland.
Pry’s per kwartaal 70 oent franco per post 86 oent
PRIJS der ADVERTENTlEN van 15 gewone regels 40 cents.
Voor eiken regel meer 7| cent. By abonnement is de pry’s belangryk lager
Voorwaarden daaromtrent te vernemen bij den Uitgever.
Het politiek geharrewar deed
»ad den vooruitgang in groepen
elkander onderling vijandig zijn.
ons kan daarvan het verwijt niet
Met deze vluchtige schets meenen we reeds
gewezen te hebben op verschillende usantien
bij den publieken verkoop van vaste goederen.
Uit den aard der zaak kon deze niet volledig,
zijn. Doch, als we gezegd hebben, hopen we
ook op mededeelingen van andere zijde en
vernemen wij ze, dan zullen we ook
die ter kennisse onzer lezers brengen.
Brieven en Berichten, de Redactie betreffende franco
aan it adres, uiterlyk Maandag en Donderdag middags 1 unr.
Advertentiön Dingdag en Vrijdag morgens vóór 12 uur.
’t Wil eenvoudig zeggen, dat al, wat voor
maar schijnbeweging was.
som zou de eigenaar of de familie I
maar na bet
op rekenen,
na eene
Een tien a twaalf tal alles zeggende
was ook hier weer den bekrachtigd.
De koop is voorloopig gesloten.
Wij weten ’t, sedert 1848 zijn er enkele weten we:
tusschen-regeeringen van minder liberaal allooi treffen.
Nog is de zaak niet verloren, als ieder
maar zijn plicht doet.
en reeds gaat men de liberale buit ver-
Let wel, niet alleen, dat men de
en taai geduld, wachtende den
Die
Aan
voor oningewijden de orakeltaal: «Vrienden,
I ’t goede woord is er!” Vooruit f 850 en ’t
is opmerkelijk: hoe^snel nu de volgende vijf
j guldens rollen, ’t Gaat op een drafjef 855,
f 865 enz. tot wel f 1100 of 1200,
als wanneer er stilstand komt, ’t Moet toch
eens ophouden. Als dan het
laatste cijfer eindelijk tot tien a twaalf malen
j herhaald en niemand verder eenig bod
Over de Cooperstichting te Akkrum van den
heer Folkert Kuipers, lid der beroemde firma
Siegler en Cooper te New-York is reeds een
en ander medegedeeld. Vele aanspraken zijn
bij de inwijding gehoudenmen vergunne ons
één daarvan over te nemen uit Hepkema’s
Nieuwsblad voor Friesland.
Ds. Wartena van Hallumvroeger doops-
’t Zijn sterke beenen, die de weelde kunnen
dragen, zegt het spreekwoord. En in ’t dage-
lijksch leven zal men op tal van voorbeelden
kunnen wijzen, die de waarheid van het ge
zegde moeten bewijzen. Voor ons doel hebben
we deze niet noodig, wij betreden heden het
terrein der politiek.
Sedert de beroemde Grondwetsherziening van
1848 hebben we in ons Vaderland een liberaal
bestuur gehad. Van 1848, tot heden, dat is
dus meer dan eene halve eeuw
Wat is er in die dikke vijftig jaren al niet
tot stand gekomen? Te veel om op te noemen.
Maar ’t wordt voor ’t grooter deel ter nauwer-
nood gekend, veel minder gewaardeerd, ’t
Behoort eenvoudig zoo en ’t moest eigenlijk j
nog veel beter wezen, ’t Gaat er mee als
met de altijd gezonden, die geene ziekten j
gekend hebben. Eerst bij ziekte leert men de 1 doen,
waarde der gezondheid kennen. Zoo zal het
ook in de politiek gaan. De vruchten van
het liberalisme worden gesmaad, men wordt
overmoedig en begeert, in weelde dronken,
nog meer, veel meer, zoo maar zonder talmen,
een twee drie I
Die *t onderst uit de kan begeert, enz.
i gezind predikant te Workum en te Akkrum,
sprak o.a. het volgende:
«Hooggeachtte stichter van deze philanthro-
pische inrichting, vader van den stichter en
kinderen en kleinkinderen
Al spreek ik in een taal, die gij allen niet
verstaat, toch is hetdat er oogenbiikken in
het leven zijn, waarin men tot spreken ge
drongen wordt, waarin zwijgen onmogelijk zou
zijn.
Voltooiddat was het woord, waarmee heden
morgen Utingeradeel ontwaakte, voltooid 1 dat
was het woord waarmee de inwoners elkander
groetten, voltooidde met ernstig overleg,
groote zorg, maar tevens met vaste hand en
sterken wil voorbereide stichting van die hooge
menschlievendheid, die eigenlijk in dit woord
nog niet uitspreekt wat het wel in zich bevat.
Mijnheer Cooper, heden morgen zag ik in
de courant de namen opgegeven van hen, die
gij door uwe stichting gelukkig maakt door
hun te bezorgen een gezegenden, vriendelij-
ken avond des levens, en al is het waar dat
de menscbenliefde zich tot allen moet uitstrek
ken, aan den anderen kant is het ook waar,
dat onbekend maakt onbemind in zekeren zin,
en daarom deed het mijn harte goed, onder
die namen zoovele bekenden aan te treffen,
velen, die ik al voor jaren zulk een tehuis
had toegewenscht, om bevrijd te zijn van het
dreigende spook der toekomst.
Nu is mij een steen van het hart gewen
teld. Reeds toen de eerste steen van dit ge
bouw werd gelegd, was mij dat als een steen
der hope, maar nu is het een steen der wer
kelijkheid geworden. Nu weten de oudjes den
avond huns levens voor altijd onbezorgd.
Hier is het werk van een ouden geest, een
oude geest, die voor anderhalve eeuw hier in
Akkrum zich heeft geopenbaard. Toen waren
er enkelen en daaronder de voorouders van
den heer Cooper, die geen vrede konden vin
den in de onverdraagzaamheid en het voort
durend krakeel, toen op het punt van den
godsdienst en de samenleving bestaande. Dat
waren de Hernhutters, waarbij zich ook be
vonden de bet-overgrootouders van den heer
Cooper, n.I. Willem Pieters en Elisabeth Ger
rits. Die oordeelden, dat niemand om zijn
geloof mocht veracht worden en die geest
van uwe voorouders, mijnheer Cooper, leeft
thans bij U voort, waar ook gij een tempel
hebt opgericht, waarvan gij de poorten hebt
geopend voor vogels van verschillende plui
mage.
Zoo leeft die oude geest der Hernhutters,
kijkje nemen in Gel- f 860,
Vooreerst dan Gelderland, speciaal gemeente eindelijk ook
Ede. 1
Na al de voorloopige bekendmakingen komt j8
ook hier tot den publieken verkoop. Ons schijnt te willen doen, klinkt ook hier het
1 andermaal” om met, het zij ter zijner eere gezegd, onverstoor-
lange ademhaling door het
«en ten derden maal te wor- tijd, dat hij zijn slag zou kunnen slaan,
tijd schijnt thans vrij wel aangebroken.
Bij de pogingen tot bondgenootschappen ontbreekt het
finale herhaalt zich ’t bedrijf op ongeveer de- niet
zelfde wijze. Van strijk- of verhooggelden deelen.
hoorden we hier niets, evenmin als van eenige Tweede Kamer gaat bestormen, maar ook de
vrije vertering. Eerste Kamer zal vallen. Een paar verkiezin-
Maar wat beteekent nu de bekendmakinggen voor de Provinciale Staten gewonnen en
«Vrienden, ’t goede woord is er” na welke daarmee valt de Eerste Kamer.
Dan is ook, die om, de Eerste Kamer wel
te verstaan, die sedert ’48 steeds was het
Tot de bolwerk voor het liberalisme.
Voor jaren reeds hebben we gewezen op
het gewicht van de verkiezingen voor de ge- I
westelijke Statensedert jaren hebben we I
aangedrongen op de blijvende vast geordende
aansluiting der vooruitstrevenden. Men heeft
bitter weinig naar ons geluisterd en ons hier
en daar zelfs om ons «conservatisme” bespot.
Spottersbuisje ondertusschen brandt ook wel.
Hoe ’t nu zal verloopen, zal de uitkomst spoe
dig leeren.
Ondertusschen komt er leven in de brouwerij.
Te Bolsward verscheen een eerste no. van een
blad, getiteld t Liberalen waakt” 1 Wij begroeten
dit orgaan met vreugde als een medestander in
den strijd en wenschen het een ruim succes
toe. Evenwel moeten we tegen eene enkele
zinsnede in de korte inleiding protesteeren.
«Er was behoefte aan een liberaal orgaan in
Friesland 1” Alsof ons blad niet meer dan
dertig jaren achtereen voor de liberale be
ginselen heeft gestreden en dit onvermoeid nog
doet.
De liberalen evenwel dommelden in hunne
weelde en bemoeiden zich weinig om hun
orgaan. En toch is het duidelijk, dat zonder
steun van abonnee’s van advertentiön enz. geen
blad het op de proppen kan houden, hoe goed
de bedoeling dan ook moge wezen.
De antirevolutionairen hebben in Friesland
hun orgaan, de christelijk-historischen evenzeer
en beide partijen steunen hunne bladen, de
liberalen steunen ze mede en vergeten daarbij
veelal het blad hunner eigene richting tot
er gevaar dreigt aan allen kant. Dan is bet
«Liberalen waakt”! Heel goed, maar beter
ware het geweest, wanneer men had gehoord
naar de woorden «Liberalen waakt altijd”
Helpt en steunt wat ge vermoogt ten allen
tijde Doch we zouden zoo onwille
keurig een pleidooi voor eigen zaken leveren.
En dat staat nu eenmaal niet op ons program.
Wij hebben ons best gedaan en zullen voort
gaan met te doen, wat onze hand vindt te
Meer kunnen we niet.
Wij zullen opwekken zoolang we dit ver-
mogen en valt het liberaal bewind in al
zijne takken van bestuur, in Gods naam,
dan moet een ieder zich de last van het
komende getroosten tot de nevelen wie
weet wanneer? weer zijn opgeklaard. Dit
men
trof het weinig saam-gekomen aantal gegadig- j bekende «eenmaal
den, ofschoon het te verkoopen pand nog al ten slotte
van groot belang was.
personen. De oproeper
man van gewicht, maar eer afslager dan
Van zwarte bordjes en witte krijtjes
als bij ons in Friesland, was hier geen sprake.
Alleen de afslager had van beide een exem
plaar, in de eene hand een zwart bord, in de
andere zijn krijt. Daar begint hij«Het per-
ceel wordt ingezet op f 12000. Wie biedt
er f 12000? En nu gaat het verder f 11,900, zooveel animo ontstond?
f 11,800, f 11,700 enz. telkens met f 100
afsiaande tot hij b. v. toekomt aan f 11,000. af gjDgi maar schijnbeweging
schrijft op geboden som zou de
om zich het goed niet willen missen,
Al weer verder f 10,900 goede woord mocht men er
enz., tot hij komt aan dat deze het zou loslaten aan hoogere bieders
Wederom eene beweging met het ongerekend
verderen afslag, enz. tot er eindelijk leden i
stel op f 7600 eene stem «mijn” roept. Hij J theekhouder
L 2: -1—'.'.—” en hem wordt onmiddelijk
daarop gevraagd: hoeveel hij wil «hoogen Men moet de dingen maar weten,
(verhoogen), iets, waarop hij het eerst het I
Stel, dat hij daarvan gebruik
natuurlijk bet recht van familie-
qua persoon of van den hypo-
om verder te bieden. Na het
«goede woord” wordt de verkoop eerst ernst.
Ook hier kunnen tusschen den voorloopigen
recht heeft. Stel, dat hij daarvan gebruik en den finalen verkoop verhoogingen plaats
maakt met f 200, (bij kan het ook laten) l hebben ten kantore van den Notaris.
en de zaak is voorloopig afgedaan. Dien -
dag hebben geene andere plichtplegingen plaats.
’t Perceel wordt niet weder opgeroepen of af
geslagen, ’t publiek kan huiswaarts gaan;
alleen de «inzetter” mag een fleschje wijn
drinken. Ten kantore van den notaris kun
nen natuurlijk ten allen tijde boogingen plaats
hebben. Bij de finale toewijzing wordt, naar
wij meenen, maar hiervan zijn we niet heele-
maal zeker, ook slechts éénmaal afgeroepen
tot verhooging en daarmee is de zaak uit.'
De inzetter geniet hier van den inzet één
procent, van de hooging tien procent, zoodat
onze inzetter genoot f 76 20 f 96. Van
de verdere hoogingen wordt evenzeer 10 pro
cent betaald.
Begint men alzoo in Gelderland van boven
af, geheel iets anders is dit in Zeeland, speci
aal op ’t eiland Tholen. Daar begint men
met een betrekkelijke laag cijfer, b. v. f 500.
De oproeper hier volstrekt geen afslager
herhaalt tot vervelens toe «wie biedt er f500?”
Onder ’t betrekkelijk talrijk publiek schijnt
geen kooplust te bestaan. Men laat den man
maar doorvrager met zijn f 500 tot dat er
eindelijk iemand komt, die het bekende «mijn”
roept. De zaak is aan ’t rollen. De oproe
per vervolgt f 505, f 510, f 515, enz., tel
kens opslaande met f 5. Hij zal dit niet doen,
als er niet geboden wordt. Zonder bod herhaalt
hij f 515, f 515, f 515... tot er weer eenig
teeken van leven komt. Het is opmerkelijk,
hoe de man zijn volkje kent, zonder iets te
hooren, is eene enkele hoofd- of armbeweging,
een tik met de hand of zoo iets, voldoende,
om hem onmiddelijk over vijf gulden te hooren
heen stappen. En zoo gaat het voort tot b.v.
f 850. Hier doet zich een opmerkelijk geval
voor. Eene kleine pauze en dan volgt
sedert 1848 zijn er enkele weten
geweest, doch zij vermochten weinig anders
dan in liberale richting sturen, aangezien de
staatsmachten in dien zin waren samengesteld, handelt als vrije mannen, beseft het ernstige
Die wetenschap vooral maakte velen overmoedig van den toestand en oordeelt een eigen oordeel 1
6D Olldnnkb&ür. TTof nnli+iaV rvaVtovwAnrnM I TT
de vrienden van
splitsen en
En ondertusschen lag de vijand op de loer
WK- EI Uil Eli IBUI
111.111 mini uilEsiiin.
