Bil Bil nummer behoort een bijïOBflsel.
Al
Over dit en dat.
I
J
34ste Jaargang.
VRIJDAG 17 APRIL 1908.
No. 16.
Uit de Kamers.
Binnenlandsch Nieuws.
en
ver
voor
bij beiden loopt die
1
Dit blad verschijnt des Zaterdags
Per post 0.65. E-
De prijs der Advertentiën is van 1 5 regels 25 cents, elke
regel meer 4 cents. Grootere letters worden berekend naar
de ruimte die zij innemen. Bij abonnement belangrijk lager.
daarna ziek geworden,
ernstige vraag voor, of een kolonel wel met
goed fatsoen over slechts twee referendarissen
kon bevelen. Eigenlijk kon dat niet.
Een kolonel ook al is hij gepensionneerd
en slechts kolonel a la moed d' Allemagne
J
T
waarop in ambtelijke kringen soms
’s lands penningen wordt omgesprongen.
«Op een der departementen in den Haag
het doet er niet toe welk wordt een ge
pensioneerd overste tot chef van een afdeeling
benoemd. De gelukkige is zeer in zijn schik
met de benoeming, alleen op één punt is zijn
vreugde getemperd.
Wat is n 1. het geval Hij bevindt, dat hij
in zijn nieuwen werkkring slechts twee refe
rendarissen onder zijn bevel krijgt. Is dat
wel in overeenstemming met zijn «rang”
Gepensionneerd met den rang van kolonel
effectief had hij het in den dienst niet hooger
gebracht dan tot overste deed zich nu de
De Raad van Amsterdam koos tot op
volger van mr. Th. Heemskerk als wethouder
den heer mr.
tweede vrije stemming 22 stemmen verkreeg
tegen 16 op den heer Worst. De heer Del
prat is evenals de heer Worst, liberaal. Hij
nam de benoeming aan.
In de gister gehouden zitting der Pro
vinciale Staten is benoemd
tot hoofdingenieur van den Provincialen
Waterstaat de heer L v. Krimpen te Middel
burg met 31 van de 49 stemmen (15 op den
heer 8. Bouma en 3 op den heer W. Cool.)
tot ingenieur de heer D. F
Almelo met 48 van de 49 stemmen (1 op
den heer E. de Vries).
Bakkersnachtarbeid.
leven, dan zou de vischstand in de Zuiderzee
voor uitroeiing behoed blijven.
De Hoornsche afgevaardigde, de heer Ferf,
een voorstander der kuilnetvisscherij, antwoordde
daarop, dat van de 25.000 nog geen twee in het
leven zouden blijven, ook al bleven ze in de
Zuiderzee.
De Kamer heeft hierin nog geen partij ge
kozen, maar zich den tijd genomen tot 28 April
of later om er over te denken. Maar voordat
zij uitéénging heeft ze nog allerlei andere zaken
afgedaan.
De boter en consignatie-wet werden goedge
keurd. Den heer Kloek, een militair, dien in
dertijd, ondanks de waarschuwing van een chirurg
voor de gevolgen, voor den militairen dienst
was goedgekeurd en
werd uitzicht op de gevraagde schadevergoeding
geopend.
Over de zaak van een anderen militair, een
Indischen, die gestraft was, werd eenigen tijd
getwist. Voor een anderen Indischman, het 1
hoofd van het geslacht der vroegeren Sultans
Deze Indischen vorst zou zeer onrechtvaardig
en onheusch behandeld zijn. Maar de Minister
vertelde het anders. Nog een andere veronge
lijkte had de hulp der Kamer ingeroepen. ’tWas
de gewezen militair Alberts, de indertijd als vrij
williger bij het instructie-bataljon te Kampen in
dienst was gegaan en was na goed 5 jaar, als
oneervol ontslagen, met een rood paspoort aan den
dijk stond en van overspanning ziek was geworden.
’t Bleek, dat dit jongmensch in 3 jaar tijds
37 maal straf had opgeloopen. Dat was de schuld
zijner superieuren, meende de heer Thomson, die
ijverig zijn partij opnam. Men had hem gezocht
en niet in het minst rekening gehouden met zijn
aanleg, die hem voor den dienst ongeschikt maakte.
Dan hoorde hij daarin ook niet thuis, meende
de minister, die graag wou toegeven, dat dien
Alberts nu juist zoo’n schobbejak niet was.
Maar het viel moeilijk aan te nemen, dat waar
hij in verschillende garnizoenen gediend had,
overal zijn superieuren hem hadden gezocht en
tot strafbare daden geprocureerd. Wel wou de
minister toegeven, dat het beter zou zijn, voor
taan jonge mannen die in ’t geheel niet voor den
naar het Ziekenhuis noodzakelijk
waar de ongelukkige eerstgisteravond
L. Ct.
Een brutaal stukje. Bij den heer L.
Brasser, Wittenburgergracht te Amsterdam,
heeft men gistermorgen een -doos gevuld met
gouden ringen van de toonbank weggenomen.
De diefstal moet gepleegd zijn gistermorgen
tusschen 8 uur en halfnegen, toen de winkel
reeds geopend was De bewoners waren allen
aanwezig, hebben echter niets verdachts ver-
De bak met ringen, die door den
dief of dieven meegenomen werd, bevat een
Van de daders
Dit blad verschijnt des Zaterdags en kost per halfjaar 50 cents.
-- Enkele Nos. 3 ets. Ingezonden stukken Donder
dags r in te zenden. Advertentiën Vrijdagmorgens vóór 11 uur.
We kunnen de bevestiging daarvan dagelijks in
onze havensteden zien.
Schepen van heinde en ver en van allerlei
nationaliteit vallen er voortdurend binnen en
in de straten en op de kaden krioelt het van
vreemde zeelui, naast de eigen boot- en dok
werkers. Vooral te Rotterdam is dat het geval,
maar toch ook nog altijd te Amsterdam. Is het
wonder, dat men dit ziende, in zulke steden,
tehuizen voor de vreemde zeelui is gaan op
richten
Met flink wat geld aan den wal komende,
vallen dezen maar al te gemakkelijk in handen
van logieshouders, die ’t zoo nauw niet nemen
en uitsluitend op eigen voordeel bedacht zijn en
van allerlei anderen, mannen en vrouwen, die
om deze logementjes heen krioelen.
Een prettig, aangenaam tehuis, waar hij het
goed had zonder geplukt te worden, waar men
vriendelijk en voorkomend tegen hem was, ook
zonder dat hij voortdurend met rijksdaalders
rammelde, kon de zeeman meestal maar moei
lijk vinden. Toen zijn de zeemanshuizen opge
richt, die hem zoo’n vriendelijk tehuis wilden
bieden. Dat te Amsterdam is er 50 jaar geleden
gekomen aan het Rapenburgerplein. Het vierde
dezer dagen dat herinneringsfeest van 50-jarig
bestaan. De leerlingen der in hetzelfde gebouw
gevestigde Zeevaartschool hadden vacantie en
’s avonds was er illuminatie en feest, ’t Zag
er zoo echt gezellig en feestelijk uit in het met
festoenen en tropeeën versierde huis. En wat
zindelijk en helder was het er. Geen wonder,
dat de varensgezellen zich daar thuis voelen en
veilig bovendien. Ze behoeven hier niet bang
te zijn afgezet te worden, dat zien ze maar dade
lijk. En er zijn er maar te veel, die op hen
loeren, allerlei menschen, die er een goed leven
van hebben, ten koste van den zeeman.
Och dat is ook veel gemakkelijker, op zoo’n
manier, dan met werken aan den kost te komen.
Er zijn er heel wat in onze maatschappij, die
aan dergelijke gemakkelijke manieren de voor
keur geven. Maar ze zijn meestal niet zonder
gevaar, dergelijke manieren. Een Leeuwarden-
sche m’nheer heeft dat voor eenige dagen nog
ondervonden. Hij was gewoon de zaken, de op-
lichterszaken namelijk, in ’t groot te drijven.
Daarvoor had hij dan ook al 7 jaren gezeten.
En misschien dat hij nu wel weer een tijdje
te zitten zal krijgen, maar op een plaats, waar
het den meesten niet te best bevalt. Hij had te
Brussel een hotel gekocht en nog f2500 erbij weten
te leenen. Te Arnhem had hij een huis ge
kocht voor f 20.000 en aan een aannemer opge
dragen het af te breken. En toen hij gearres
teerd werd, had hij geen rooien cent op zak.
Nijland. Bij t veerhmsjë lang Brem in zijn
bloed te baden. Zoo vonden hen een paar
rijkspolitie-mannen, die op de Paaschwei dienst
deden.
Zij legden de vechtersbazen een noodver
band aan en deden hen naar Zwolle ver
voeren.
Daar werd door dr. Vitringa hun opneming
in het Sophia-ziekenhuis noodzakelijk geacht.
Beiden bekwamen ernstige groote hoofd
wonden.
Hun verwonding is merkwaardig gelijk,
1 van de wenkbrauwen
De vierde referendaris is aan den
beloofd, als, weder en wind
de Kamer eerst den derden referen
daris geslikt zou hebben.”
In de Ambachtschool te Leeuwarden
gebeurde eergistermiddag een droevig ongeluk.
De leerling G die op een plaats was, waar hij
niet mocht zijn, werd door een balk, die van
beneden naar boven zou worden getakeld, en
naar beneden stortte, op het hoofd getroffen,
waardoor een schedelbreuk ontstond.
Onmiddellijk werd een geneeskundige ge
waarschuwd, die, na hem behandeld te hebben,
Th. FÏ A.’ Deïprat? dïe' bij overbrenging
1 oordeelde,
I 1 is overleden,
ii
den patroon te voldoen. Hij beloofde
verschillende corporaties kennis te geven van
des heeren Munk’s bevel.
Iei °Pent zich dus een nieuwe en geheel
UvJLu VOor j°nSe menschen om zich een
alUrolrfJ* te?cl‘eppen. Maar hier dient zeker
t met den aanleg rekening gehouden
uauenjK nauac dit nem ter oore gekomen
was, liet do heer Munk Schutte op zijn kantoor
komen en gelastte hem «direct voor die Luther-
sche kerk en de vereenigingen te bedanken.
Ten strengste verbood de heer Munk hem
verder eenigen omgang te hebben met de per
sonen, die lid van de Chr. vereenigingen waren.
In het Chr. Geh. Onthouderskoffiehuis mocht
hij evenmin meer komen.
Schutte weigerde niet, aan de eischen van
s aan de
De kamer heeft voor eenigen tijd vacantie ge
nomen en de Visscherijwet in de steek gelaten,
terwijl zij midden in een kwestie zat, die al
heel wat pennen en monden in beweging heeft
gebracht.
Met het tweede hoofdstuk, regelende de zee-
visscherij was zij vrij gauw klaar. En ofschoon
de heer Van der Velde nog een amendement
indiende om naast Staat- ook Gemeentekeuring
van gekaakte haring mogelijk te maken, was
men het omtrent die keuring toch ook al vrij
spoedig eens, nadat het amendement was inge
trokken.
De kustvisscherij hield daarentegen de heeren
nogal wat langer bezig. Verschillende bepa
lingen als die tot instelling van een consent, dat
slechts 50 cent zal kosten en 2 jaren duren,
voor alle kustvisschers, werden gemakkelijk
aangenomen. Ook die vaststellende, dat er niet
mag gevischt worden in een water, waarvan
een ander rechthebbende is, tenzij voorzien van
een schriftelijke vergunning van dien rechtheb
bende, behalve dan in water, waarvan de Staat
rechthebbende is, werd na eenige woordenstrijd
goedgekeurd. Maar het oponthoud en den strijd
bracht een amendement van de heeren Hugen-
holtz en Duymaer van Twist betreffende de kuil
netvisscherij. Deze heeren wilde in een nieuw
artikel 15a het visschen in de Zuiderzee met
kuilnetten verboden zien en niet, zooals het ont
werp wilde de regeling ervan overlaten aan een
algemeenen maatregel van het bestuur.
Maar het bleek, dat men niet algemeen van
het kwaad dezer soort visscherij Overtuigd was.
regeering was er
er niet het minste kwaad in en Dr. Hoek vond
ze allerverderfelijkst. Die stroomingen bestaan
blijkbaar ook onder de visschers zelven en waren werp
in do Kamer waarneembaar in de gevoelens van j E
vertegenwoordigers der verschillende Zuiderzee-
districten. De afgevaardigden van Steenwijk
en Kampen, de heeren Duymaer van Twist en
Reyne lieten niet na al het verderfelijke van de
kuilnetten in het licht te stellen. Jaarlijks
werden, zoo verzekerde de heer Reyne, 2000
millioen jonge vischjes aan den wal gebracht,
die slechts konden dienen voor landbemesting,
eendenvoer, enz.
in te
Uitgave van T. GAASTRA Bz.,
firma H. BRANDENBURGH ZOON
te WORKUM.
F. Wouda te nomen-
-
waarde van 4 a 500 gulden.
is nog geen spoor ontdekt
de heeren J. P. A. te Boekhorst van Amster- Veeren bedden moeten nooit in de zon
- - gelegd worden, daar die op de olie in de
veeren werkt en ze daardoor een ranzige
reuk geeft. Om de veeren bedden of kus
sens te luchten, legge men ze op een winde-
rigen dag op een koele en beschaduwde plek
neer.
«Eendracht maakt macht.” Dat is al een oud
spreekwoord en onze vaderen reeds hadden het
goed begrepen. Maar onze tijd blijkt toch te
begrijpen, dat er in nog ruimeren zin dan vroe
gere eeuwen het deden mee rekening te houden
is. De zucht naai- vereenigen, naar bonden,
naar maatschappijen, wat is die eigenlijk anders
dan het bewijs, dat men de waarheid van het
spreekwoord ook voor het maatschappelijk leven
erkent En die zucht wordt immers steeds
algemeener, dringt steeds verder en verder in
alle lagen der maatschappij door. Dat ze zich
allereerst openbaarde, daar waar het leven het
sterkste dringt, in de groote steden, centra van
handel en nijverheid, is begrijpelijk.
Wie er rustig leven op het land, waar de
drang van het maatschappelijk leven zich min
der sterk doet voelen, bleven langen tijd van
deze zucht vrij. Maar ook hen drong hoe lan
ger hoe meer het tegenwoordig leven.
Nu hebben ook onze boeren en tuinders en
bloembollenkweekers sinds lang hun Vereeni
gingen. Maar de groote algemeene organisatie
ontbrak den landbouwers. Onze Prins Hendrik
heeft nu tot de stichting daarvan het initiatief
genomen.
Hij heeft aan de voorzitters van de groote
vereenigingen op landbouwgebied een schrijven
gericht, waarin hij wijst op den vooruitgang,
die juist de krachtige ontwikkeling van het
vereenigingsleven den landbouw heeft gebracht,
op het nut van de Landbouwtentoonstellingen
en op de noodzakelijkheid om door een alge
meene organisatie dit nut niet te doen verloren
gaan. «Zullen”, zoo schrijft hij, «dergelijke ten
toonstellingen, op regelmatige tijden terugkee-
rende, aan de Nederlandschen landbouwers de
gelegenheid bieden, een overzicht te krijgen van
den stand van het bedrijf, op een bepaald oogen-
blik zullen deze inderdaad hun zoowel uit een
wetenschappelijk als uit een practisch oogpunt
tot leering strekken en den vreemdeling een
beeld kunnen geven van wat Nederland als
exporteerend land op landbouwgebied vermag,
dan is het noodzakelijk er voor te waken, dat
de in het afgeloopen jaar opgedane ervaring niet
te loor ga en dat een organisatie in het leven
worde geroepen, wier taak het o.m. zal moeten
zijn, die tentoonstellingen voor de toekomst voor
te bereiden en te leiden.” De Prins roept
daartoe vertegenwoordigers van de verschillende
vereenigingen in het Koninklijk Paleis te Am
sterdam bijeen.
Zeker kon die oproep van geen betere zijde
komen, om kans op succes te hebben. Hier en
daar is hij al met instemming begroet. Te Rot
terdam, waar juist dezer dagen, als ieder jaar
een paar weken voor Paschen, een veetentoon
stelling werd gehouden, hebben de heeren van
de afdeeling Rotterdam, Schiedam en omstreken
van de Hollandsche Maatschappij van Landbouw
den Prins een telegram gezonden om hunne
ingenomenheid met zijn daad te betuigen.
En de Overijsselsche Maatschappij van Land
bouw, te Hengelo in algemeene vergadering
vereenigd, heeft op voorstel van haren voor
zitter eveneens een telegram gezonden, waarin
zij den Prins hulde brengt voor het genomen
initiatief en hare beste wenschen uitspreekt
voor het welslagen der plannen. Men Zou zeg
gen, waar reeds zoo dadelijk de ingenomenheid
blijkt, moet dat welslagen, nu de plannen ko
men van den Prins, die zich al meer en meer
bij het Nederlandsche volk bemind weet te
maken, verzekerd zijn. Voor den landbouw is
het zeker te hopen. En wat voor den landbouw
te hopen is, is voor heel het land te hopen.
Als het den boer goed gaat, gaat het iedereen
goed, zegt men wel. Al te letterlijk moet men
dat zeker niet opvatten. Maar toch is in een
land als het onze het belang van den landbouw
een zeer voornaam algemeen belang. Wij voe
ren heel wat landbouw-producten uit en kunnen
dat misschien nog meer gaan doen. Ons land
is er als ’t ware voor aangewezen, door zijne
vruchtbare kleigronden en zijn gebrek aan delf
stoffen. En we hebben dat dan ook altijd wel
begrepen en steeds onze kracht gezocht in land
bouw en veeteelt en zeevaart en zeehandel.
Want immers voor dat laatste liggen onze Onder de rapporteurs der
lage landen aan de zee met hun vele stroomen een strooming voor en een strooming tegen
en zeegaten en havens ook bij uitstek gunstig, de kuilnet-visscherij merkbaar. Dr. Redeke zag
meer te zien was voor het zoekende oog.
De politiebeambten voornoemd nu kwamen
Maandag het lokaal van R. binnen en snel
den onmiddelhjk naar den hoek, waar zich de
lift bevindt. Doch reeds schoot het ding de
hoogte in. Inspecteur en agent waren echter
vlugger; met beide handen pakten zij de lift
beet en door die beweging al vielen drie
flesschen drank uit het kastje. Kip, ik heb je.
De Nederlandsche Gist-en Spiritusfabriek
te Delft heeft over 1 907 een netto winst ge
maakt van f 967,962, zijnde een belangrijk
van Atjeh, nam de heer van Kol de partij op. moet minstens vier referendarissen onder zich
hebben. Minister gesproken Ernstige be
zwaren. Slechte tijden. Kamer zou de twee
extra referendaristraktementen niet slikken.
De kolonel bleef echter aanhouden. Iemand
in zijn rang kan zich niet vergenoegen met
over slechts twee referendarissen te bevelen.
Hij zou zich blameerenen het werk
zou er onder lijden. En op dat argument
van het «werk” lieve lezer, dat er onder
lijden zou, heeft de zaak haar beslag gekre
gen. zooals de kolonel het wenschte. Er
werd n 1. bevonden, dat de arbeidsverdeeling,
gij begrijpt wel de arbeidsverdeeling
veel beter zou zijn, indien de oorspronkelijke
afdeeling gesplitst werd in drie onderafdee-
lingen, met ieder aan ’t hoofdéén re
ferendaris.
I «chef’
dienende,
taan jonge mannen die in t geheel met voor den
dienst deugen, het verlaten daarvan gemakkelijker
te maken. Dit zou echter meende de heer
Thomson terecht den jongen Alberts niet
meer helpen, iets, waaraan echter de Kamer
niets te veranderen wenschte.
Zaterdag j.l. zijn
A
dam en H. Diemer van Rotterdam als afge
vaardigden van het Nationaal Comité tot af
schaffing van den Bakkersnachtarbeid door den
minister van Landbouw. Nijverheid en Han
del, den heer Talma, in particuliere audiën
tie ontvangen.
De minister verklaarde, dat hij van plan is’
zulks zoo spoedig doenlijk, een wetsont-
dienen inzake verbod van den
nachtarbeid in het bakkersbedrijf. Het ont
werp zal zoo kort mogelijk zijn.
Voor den minister is het een punt van
ernstige overweging het verbod zoowel
hoofden en bestuurders van bakkerijen als
voor de bakkersgezellen te doen gelden.
Hoe met’s lands geld omgesprongen wordt.
De Haagsche «Kiekjes”-schrijver van het
Bleven van deze ook maar 5 procent in het N. v. h. N., vertelt het volgende van de wijze
met
FBI
U
r
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
voor WORKl'JI en omliggende Gemeenten.
....tv. <1 n I.',1., nowtï. nv\
MCIÜIA.»!! nwit 11CU gCllUUtöCIiap i>ArcniLec-
tura et Amicitia” te Amsterdam het initiatief
genomen tot inrichting van een driejaarlijk-
schen avondcursus in de bouwkunst. Deze cur
sus zal toegangelijk zijn voor hen, die het
voorbereidend onderwijs op een der normaal
scholen voor teekenonderwijzers, industriescholen,
ryksacademies voor beeldende kunsten, enz. ge
volgd hebben, en een einddiploma daarvan kun
nen overleggen, maar bovendien ook 2 a 3 jaar
111 ir Praktik zijn werkzaam geweest.
