WORKH en omliggende Gemeenten.
voor
I
1
I
Over dit en dat.
4
ZATERDAG 12 SEPTEMBER 1908.
34ste Jaargang.
No. 37.
Binnenlandsch Nieuws.
men
op de volgende
I
I
't geheel
Dat kan
een
n-
komen.
Zijn vrouw,
Uitgave van T. GAASTRA Bz.,
firma H. BRANDENBURGH ZOON
te WORKUM.
naar
Het onderzoek heeft, aldus vernam het blad,
niet aangetoond dat hier sprake is geweest
(wat heel erg sporadisch voorkomt) en het
tweede stel om het na afloop der betalings-
het bestuur der R. V. B. op
De prijs der Advertentiën is van 1 —5 regels 25 cents, elke
regel meer 4 cents. Grootere letters worden berekend naar
de ruimte die zij innemen. Bij abonnement belangrijk lager.
en
te duwen. Alleen gewelddadig verzet, licha
melijk letsel tengevolge hebbende, kan den
aangehoudenen ten laste worden gelegd (art.
180, 181).
Alle negen aangehoudenen blijven in pre
ventieve hechtenis.
het verwoede gevecht ontstond, waarvan wij
destijds hebben melding gemaakt. Door en
kelen van de woestelingen moet geroepen zijn
«Smijt hem in het water", maar bij dien uit
roep is het gebleven.
1 zich in beweging, de dragers achter den wagen
aan.
Als men het eerste drankhuisje genaderd
is, worden de dragers plotseling door een on
weerstaanbare moeheid overvallen. «Laten
we hier even halt houden,” stelt een hunner
voor. Algemeene instemming.
Een poosje later verkondigen luide mannen
dat het leed over den
Eindelijk verschijnt de
Een maakt de opmerking
en wij loopen, dat gaat
Weer alge-
het
Dat ging altijd goed,
Zaterdag werd de verleiding voor den
jongen te sterk en hij ging spelen. Zusje
De Eerste Kamer zal Dinsdag 15 Sep
tember des namiddags 3 uur, vergaderen.
De Tweede Kamer vergadert ook 15 dezer,
Aan de orde is de aanbieding der Staats-
begrooting voor 1909, het opmaken der nomi
natie voor het voorzitterschap en de benoeming
van voorzitter en onder-voorzitters der afdee-
lingen.
De Zoetwatervisscherij wil de regeering
verzoeken jaarlijks f 1000 uit te trekken
voor het dooden van reigers en aalscholvers
en het uithalen van nesten dezer vogels.
Consulent voor landbouwzaken. Naar de
N. Bt. Cl. verneemt, is bij de regeering in
overweging, na gehouden overleg met Ged.
Staten van Friesland, den provincialen consu
lent voor landbouwzaken in Engeland, dr.
J. J. L. van Rijn, te Londen, van die pro
vincie over te nemen, teneinde hem in de
zelfde betrekking voor het Rijk aan te stellen.
Voor Oostelijk Groningen zijn thans
plannen gereed voor het aanleggen van tram
lijnen. De kosten worden op f 2 170 000
geraamd, de lijnen zijn geprojecteerd als volgt
Winschoten Bellingwolde 13.6 K.M., Bhj-
ham—Terapel 33.2 K.M Winschoten —Delf
zijl 35.9 K.M.
De veeziekte wrang. Dit jaar heerscht
in de geheele provincie Groningen onder het
rundvee in zeer erge mate de wrang. De
schade beloopt honderdduizenden zoodat het
gezegde der veehouders in Groningen is
«liever tweemaal mond- en klauwzeer onder
de koeien dan eenmaal de wrang Elke
koe toch welke de ziekte krijgt, is voor de
zuivelbereiding voor goed verloren, daar bijna
zonder uitzondering een of meer spenen ver
loren gaan. Het ~kalf- en melkvee vermagert
daarbij zoodanig, dat de waarde van de dieren
met ongeveer de helft vermindert. Bij het
kalfvee komt het verwerpen menigvuldig voor.
Kalveren en vaarzen zijn voor de voortteling
ongeschikt, terwijl vet geweid wordende koei
en zoodanig in welstand achteruitgaan, dat zij
tegen den slachttijd mager in plaats van
vet zijn.
Voor zoover bekend, bestaat er nog geen
afdoend middel tegen de wrang. De land-
bouwvereeniging te Middelbert heeft zich tot
de Tweede Kamer gewend met het dringend
verzoek dat van regeeringswege in dezen
maatregelen zullen worden beraamd.
Door een val. Een Groningsche werk
vrouw had als «huizen” een zaak in gebreide
en tricot-ondergoederen en het bovenhuis.
Toen ze nu onlangs ziek was en te hater
vervanging haar dochter bij de bovenburen
werkte, kwam deze te vallen op de binnen
plaats. Ze liep daarbij een paar schrammen
aan het hoofd en beenen op.
Bij het verbinden bleek, dat het meisje
ondergoed uit den winkel aan had van het
fijnste soort. Dit wekte argwaan. Bij de
moeder werd huiszoeking gedaan en toen bleek
dat de vrouw in vier weken tijda voor onge
veer f 150 aan ondergoed gestolen had.
Geknoei met loonlijsten. Volgens een
bericht in Land en volk van onlangs was er
een patroon, die, ter gedeeltelijke ontduiking
van de verplichtingen die de ongevallenwet
hem oplegt, met de loonlijsten knoeide.
De Avondpost bevestigt dit thans, en zegt
dat dit geval niet op zich zelf staat. Er is
het blad een geval bekend, dat een werkgever
twee stel loonlijsten aanhield, en wel een stel
om te dienen als er personeel van de Rijks-
verzekeringsbank kwam om te controleeren
Zijn vrouw, die hij had achtergelaten, is
intusschen met hun kind van eenige maanden
hare ouders teruggekeerd.
Een 14-jarige jongen te Amsterdam
moest, terwijl moeder uit werken was op
kleine zusje passen. T
maar I
perioden naar
te zenden.
Nu vraagt
kan zijn, dat een werkgevever
van een te voren beraamd plan, met welk
doel ook, noch bewezen dat de bedoeling
heeft bestaan om Smit met opzet te water
Het moet geen aangename gewaarwording
zijn, om, wanneer je met dames op een toertje
bent en gezellig hebt koffie-gedronken, bij de
afrekening een revolver voor je neus te krijgen,
omdat je weigert te betalen, wat de heer waard
je gelieft in rekening te brengen. Zoo iets kan
je, meen je, ergens in Turkije overkomen of in
een afgelegen plaatsje van Italië en Spanje. En
wanneer je daar reist, houdt je je misschien min
of meer op zoo iets voorbereid en eveneens een
revolver bij de hand. Maar wie denkt er nu
aan zoo’n ding in z’n zak te steken, als hij op
een mooien morgen te Amsterdam met wat ken
nissen en dames afspreekt het Gooi in te fietsen.
Daar voel je je wel zoo veilig als bij moeder
thuis. Maar de heeren en dames, die het Pavil
joen Blaricum bezochten, hebben ondervonden,
dat je dat alleen bent, zoolang je je portemonnaie
wijd genoeg open houdt. Ze hadden den kell-
ner verzocht de tafel een beetje te dekken en
wat bordjes en messen te brengen. Toen had
den ze hun eigen eetwaren voor den dag ge
haald en ’t een en ander besteld, ter gezamen
lijke waarde van f 1.60. Nadat ze gegeten en
nog een oogenblikje gezeten hadden, vroegen ze
de rekening en bemerkten, dat hun niet f 1.60
maar f 6.60 in rekening werd gebracht, namelijk
f 1.60 voor het gebruikte en f 5.voor de ge
dekte tafel en het gebruik van borden en messen.
Dat weigerden de heeren te betalen. En ik kan
het me begrijpen. Dat ze voor dat gebruik van
servies iets moesten bijleggen natuurlijk. Ze
wilden er één gulden voor geven. Maar vijf
gulden I Zeker, het is voor een restaurateur niet
prettig, wanneer zoo’n gezelschap met een hal ven
wagen proviand bij zich, zijn restauratie komt
gebruiken om dien boel op te peuzelen. Ik vind
dat ook een onhebbelijke gewoonte. Dat kan je
doen in een melkinrichting of ergens in het gras,
niet in een eerste rangs zaak, waar de geheele
inrichting en bediening van den caféhouder groote
uitgaven eischen. En ik vind dan ook alleszins
begrijpelijk een kennisgeving, als ik eens ergens
in een buiten-restauratie aangeplakt zag, dat het
verboden is eigen consumptie te gebruiken. Dat
is een fatsoenlijke manier om de menschen aan
’t verstand te brengen, dat de restaurateur niet
voor z’n pleizier zijn zaak drijft. Maar de men
schen f 5 voor het servies in rekening te bren
gen, wanneer ze naar den zin van den waard
bij ’t gebruiken van eigen consumptie niet ge
noeg verteren, dat lijkt veel op afzetterij. De
waard, die ook zijn lezing van 't geval gegeven
heeft, verklaart, dat het regel is daarvoor 50
cent per persoon te berekenen. Ik zou zoo zeg
gen, voor 50 cent kan men er een goede boter
ham bij krijgen. Maar dat nu daargelaten, als
men behandeld wil worden als houder van een
eerste rangs zaak, gelijk de waard de zijne beti
teld, dan moet men de menschen ook eerste rangs
behandelen en nette heeren en dames niet feite
lijk gevangen houden, wanneer ze weigeren te
betalen. Want dat blijkt deze waard dan toch
gedaan te hebben door zich, volgens zijn eigen
verklaring, in de deuropening te posteeren. Hij
heeft daarna, zegt hij, niet met een revolver ge
dreigd, maar alleen een der heeren, die zich den
doorgang wilde vrij maken, gewaarschuwd, dat
hij gewapend was en van dat wapen zou ge
bruik maken, wat van een bedreiging nu juist
niet zoo heel veel verschilt.
Men kan ondertusschen hieruit leeren, dat het
ook in eerste rangs zaken, zaak is, vooraf te in-
formeeren wat iets kost, voor men bestelt en dat
men verkeerd doet zich in Nederland en in het
Gooi altijd zoo veilig te voelen als bij moeder
thuis.
Die veiligheid was er nu trouwens de laatste
dagen speciaal in Noord-Holland niet beter op
geworden. Frans Rosier, de beruchte Haarlem-
sche Frans, was uit het krankzinnigengesticht te
Medemblik ontsnapt. Dat wil zeggen, dat de
menschen in Noord-Holland en misschien ook in
Zuid-Holland en Utrecht verder schijnt Frans
het veld van zijn werkzaamheid zelden uit te
breiden zich op een mogeljjk nachtelijk be
zoek moesten voorbereid houden, wanneer het
tenminste niet gelukt was hem spoedig weer in
handen te krijgen. Want Frans is een handige
en gevaarlijke inbreker, die overal van zijn gading
vindt. Het is nogal geruststellend, dat hij niet
gemakkelijk iemand naar het leven schijnt te
staan. Hij is van jongsaf een dief geweest en
heeft zich bij dat werk gehouden. Dat is blijk
baar een manie van hem geworden. De onver-
schrokkenheid en vermetelheid, die men zich als
eigenschappen van zulke beruchte individuen
voorstelt, schijnt hem dan ook, en evenals den
meesten kleptomanen, te ontbreken. Dat is trou
wens een vergissing, die de meeste menschen
maken. Juist zulke misdadigers als Frans Rosier
geven vaak blijk van bijzondere vreesachtigheid.
En wanneer ze iemand aanvallen is dat gewoon
lijk ook uit angst en als ze zeker weten hem
baas te kunnen.
De onverschrokkenheid, de echte dan en van
de goede soort, moet men elders zoeken. Die
hebben een paar onzer jonge zeehelden aan de
Engelsche kust getoond, toen daar in de stormen
der vorige week een Engelsch schip in nood zat.
Met ware doodsverachting hebben ze samen in
een kleine boot de 7 opvarenden van een wissen
dood gered. Kijk, als je dat zoo leest, hoe ze
in de duisternis over de woedende hooggaande
golven zingende voortroeiden, dan voel je iets
als bewondering voor die beide jonge kerels, die
Dit blad verschijnt des Zaterdags en kost per halfjaar 50 cents.
Per post 0 65. Enkele Nos. 3 ets Ingezonden stukken Donder
dags in te zenden. Advertentiën Vrijdagmorgens vóór 11 uur.
blijmoedig het eigen leven waagden om dat van
anderen te behouden. En dan voel je ook iets
van trots, omdat die twee Hollanders waren.
Wij hebben geen zeehelden meer als De Ruyter
of Tromp. Maar zijn dit niet ook helden van
de zee En zouden we ze, met alle bewonde
ring voor de groote mannen der 17de eeuw, niet
liever zóó hebben, nu ze uitgaan om te behouden
in plaats van om te verdelgen Want dit is
toch wel de schoonste en edelste heldhaftigheid,
wanneer een mensch zijn eigen leven vrijwillig
aanbiedt om anderen te behouden. En moge de
roem van onze vroegere helden grootscher zijn
en machtiger en wijder klinken over de aarde,
deze is van die nederige en opofferende zelfver
loochening, die ons niet de vrees, maar wel den
eerbied en de liefde der wereld doet verwerven.
En ik weet niet, of er onder de velen, die ter
gelegenheid van Koninginne-verjaardag geridderd
werden, wel meerderen zijn, die zich zoo’n on
derscheiding waardiger hebben getoond dan deze
twee jonge zeelieden.
’t Gaat wel een
voor een begrafenis-
j eens en nóg eens
i gepleisterd hebben, is het een en al ruwheid
en ongepaste scherts wat den mond uitkomt.
Er wordt een allerbanaalst liedje gezongen en
telkens bij het laatste woord van het refrein
schoppen allen gezamenlijk tegen de kist. Daar
is de zwakke kist niet tegen bestand en plot
seling stort het deksel krakend ineen.
Een akelig gezicht’t is alsof de doode
allen verwijtend aanstaart. Een oogenblik is
men dan ook onder den indruk. Neen, dat
gezicht is niet langer aan te zien. «Keeren!”
zegt er een, en het lijk wordt eenvoudig om
gekeerd.
Zoo wordt de doodenakker bereikt, maar
vóór de dronken polderjongens de kist naar
de groeve dragen, maakt een hunner hikkend
de opmerking, dat hij maar liever niet op
het kerkhof wil. En de anderen worden
eveneens door een bijgeloovige vrees terug
gehouden. De kist wordt daarom scheef
overeind tegen een paal gezet, waarna
de doodgraver de stichtelijke mededeeling
krijgthier heb je ’mwij brengen ’m niet
verder.” En zingend wordt de terugtocht
aanvaard.
Zoo is in de Haarlemmermeer een mensch
begraven. Meer dan ergerlijk.
De klerk der posterijen H. te Ooster-
hout, die zich eenige weken geleden met on
geveer duizend gulden uit de voeten maakte
heeft zich thans bij de politie te Oosterhout
aangemeld.
Hij had al het ontvreemde geld te Parijs
stemmen daarbinnen,
doode al wat zakt,
stoet weer buiten.
«De rooie uit rijen
toch niet, laat ons meerijen
meene instemming. Allen nemen plaats op
den rand van den wagen.
beetje luidruchtig toe
plechtigheid, en als ze nog
zich af hoe het mogelijk
u --oen twee stel
loonlijsten op na kan houden, daar hem deze
toch verstrekt moeten worden door het be-1
stuur der R. V. B.
Welnu, dat geschiedt b v.
wijze
Bij een schriftelijke aanvraag om een bui-
tenvel loonlijst, voorgevende dat dit door 1
of andere omstandigheid zoek, verloren ofo
bruikbaar geworden is wordt dit den werkge
ver toegezonden, die op vertoon daarvan ten
postkantore zooveel binnenvellen kan krijgen
als hij noodig heeft
De beide loonlijsten worden aangehouden
de minst nadeelige voor
wordt ingezonden, en klaar is Kees!
De Amsterdammers drinken over
geen prima melk «zoo van de koe.”
hieruit blijken, dat van 148 bij melkslijters
genomen monsters melk 90 nog niet vol
deden aan matige eischen. die aan volle melk
mogen worden gesteld. Van 39 onderzochte
monsters boter bleken 10 wat al te waterig
te zijn. Er was boter bij, die met 75 ets.
het pond werd betaald en die toch «royaal”
voor de helft uit water bestond.
Nog altijd gaat men te Bergambacht
voort zijn misnoegen over de afschaffing der
kermis door den raad te uiten.
De vorige week brandde bij het antirev.
raadslid Rooken de boerenwoning af, waar
van men nog tevergeefs naar de oorzaken
zoekt.
Thans gingen de kermislustigen aldaar heen
en dansten op de puinhoopen.
De appels aan de boomen, de eieren in het
kippenhok, niets bleef gespaard.
De moordaanslag op een politieagent.
Het nadere onderzoek, hetwelk door de
justitie naar het gebeurde met den agent van
politie le klasse Smit in het park Nieuwer-
oord te Utrecht onlangs werd ingestold, is
thans afgeloopen.
Naar het U. D. verneemt is daarbij geble
ken, dat de eerste lezing, welke van het
voorval onmiddellijk na het gebeurde werd
gegeven een lezing, die op dat moment
door de plaats gehad hebbende feiten zeker
werd gewettigd, niet geheel en al juist
de ware toedracht heeft weergegeven. In de
eerste consternatie is aan sommige handelingen
méér waarde gehecht, dan daaraan wel mocht
worden toegekendde in deze zaak betrokken
politieagent heeft het gebeurde als volgt ver
teld, en zijn opgaven komen overeen met
hetgeen van andere zijde is verzekerd.
Het negental, dat zich thans te dezer za
ke in voorloopige hechtenis bevindt, was in
den avond van 30 Augustus uitgeweest, bij
welke gelegenheid door enkelen hunner nog
al sterke drank was gebruikt. Een der jonge
mannen, die van de partij was, viel, als ge
volg van den beschonken toestand, waarin hij
verkeerde, over het prikkeldraad, waarmee
het gazon was afgezet en bleef daar liggen
omdat hij niet in staat was alléén weer op
de been te komen. In zijn dronkenschap
heeft hij getracht te roepen en dit roepen
nu is aangehoord als gekerm of gesteun van
een verwonde. Toen de agent Smit, op het
geluid afgekomen, zich over den man heen-
boog, en vroeg wat er gebeurd was, antwoordde
de gevallene, in wartaal «gestoken” te zijn,
waarmede hij bedoelde de aanraking van zijn
beenen met het prikkeldraad. Door Smit van
den grond opgeholpen was de man niet in i
staat op zijn eigen beenen te staan, waarom
de politiebeambte het raadzaam oordeelde den
zwaar beschonken kerel over te brengen naar
het bureau. De man sloeg toen beide armen
om den bals van den agent om op dezen te I
kunnen steunen en niet opnieuw op den grond i
te vallen. Inmiddels waren de overigen van
den troep, hun kameraad missende, terugge-
komen en zagen dat de agent hem wilde op-j
brengen, Dat wilde men verijdelen, waarop verteerd, en was te voet naar Oosterhout ge-
Bechterlijke dwaling? Velen zullen zich
den indertijd te Koewacht in Zeeland gepleeg-
den moord nog herinneren op een aldaar
woonachtige vrouw, wier gevierendeeld lijk in
een waterput werd ontdekt.
Wegens deze misdaad werd A. O. Mis-
seghers tot levenslange gevangenisstraf ver
oordeeld, waarvan hij reeds 8 jaar in het
tuchthuis te Leeuwarden heeft doorgebracht.
De advocaat van Misseghers wees echter
reeds bij de behandeling dezer zaak den man
der vermoorde, zekere Haeck, een slagervee-
den'wTrkgever I handelaar- die zich sedert in België vestigde,
openlijk als den dader aan.
Inmiddels heeft zich een comité ter be-
vrijding van Misseghers gevormd en dit heeft
tegen Woensdagavond te Utrecht een
vergadering in het gebouw «De Nijverheid”
Donkerstraat belegd, alwaar de heer J. A. L.
de Lange, redacteur van het Zeeuwsche blad
De Toekomst de onschuld van Misseghers
heeft bepleit.
Hoe Boole Kees" begraven werd. «Rooie
Kees” was een ruwe polderkerel in de Haar
lemmermeer, en toen hij stierf hadden zijn
even ruwe kameraden voor de begrafenis te
zorgen. Dat is toegegaan op een allerergerlijk-
ste wijze. Aan het relaas, dat de Opr. Haarl.
Ct. er van geeft, ontleenen we het volgende
Er verschijnt een boerenwagen, waarop een
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
J
