II oiM sell „Eflrje Oïh alta”.
1
Hindeloopen en Stavoren.
tv
J
aanbesteden
Het BOUWEN van een
IJZEREN OPHAALBRUG
met onderhouw, ter vervan
ging van de bestaande brug
in de Bagijnestraat aldaar,
met bijbehoorende werken.
Bestek met 2 teekeningen zijn
vanaf Vrijdag den 21 Mei e.k. ver
krijgbaar ter Secretarie a f 2.50
per stel.
No. 19.
ZATERDAG 22 MEI 1915<
41ste Jaargang.
J
en
o
1
i
i
FRISO.
k
1
BURGEMEESTER
WETHOUDERS
ne>
10’
1
Uitgave van T. GAASTRA Bz.
firma H. BRANDENBURGH Zoon
te WORKUM.
,U
ee
1
mar elk
ta, men
De BURGEMEESTER
van WORKUM, maakt
bekend dat de prijs van het ROG
GEBROOD is vastgesteld op f 0.25
per 21/, K.G. aan huis bezorgd
die van het WITTEBROOD op
f 0.30 per K.G. en die van BE
SCHUIT op f 0.10 per 10 stuks.
De Burgemeester 'voornoemd,
J. QUARLES van UFFORD.
Dit blad verschynt des Zaterdags en kost per halfjaar 50 cents
Per post f 0.65. Enkele Nos. 3 ets. Ingezonden stukken Donder
dags in te zenden. Advertentiën Vrijdagmorgens vóór 11 uur.
I
1
VERGADERING van den Raad van
Hemelumer Oldephaert en Noordwelde
op Zaterdag, den 15 Mei 1915, des voormiddags
te 91/2 uur.
Afwezig de heer O. H. Bajema.
I. De Voorzitter opent de vergadering met
voorlezing van het formuliergebed, waarna het
nieuw gekozen raadslid S. P. B. Martens wordt
binnengeleid, die in handen van den Voorzitter
de voorgeschreven beloften afbgt, waarna de
voorzitter hem gelukwenscht met zyne benoe
ming en hoopt, dat hij aan het in hem gestelde
vertrouwen zal beantwoorden.
II. De notulen der vorige vergadering wor
den voorgelezen.
De heer Schrale vraagt, wat er gebeurd is
met het grasgewas van het voor berging van
baggerspecie te bezigen gedeelte berm. Dan
wordt er in de notulen gezegd, dat de z.g.n.
onderwegen zullen worden opgemaakt. Spreker
wijst op een plek in den weg bij J. B. van
Dijk te Warns, dat niet zoo kan blyven. Er
bestaat een uitholling in den weg, die niet kan
blyven bestaan. In verband met het vermelde
i.z. het riool te Warns merkt spreker op, dat
het niet is weggenomen, maar bij uitgifte van
grond als bouwterrein zal moeten worden weg
genomen.
De heer Dokkum licht toe, dat het riool on
der den weg door naar die terreinen het water
afvoert. Overeengekomen is, dat de eigenaar
en
van
WORKUM, zullen op Zaterdag
den 5 Juni 1915, des mid
dags 13 uur,
Aanwijzing zal plaats hebben op
Zaterdag, 29 Mei e.k. des voorin,
te 101/, uur bij bovengenoemde brug.
De gezegelde inschrijvingsbiljetten
worden ingewacht ter Secretarie,
vóór 12 uur 's middags van den
dag der besteding.
Inlichtingen zijn te verkrijgen bij
den heer J, BOGTSTRA, gemeente-
architect.
Worküm, den 19 Mei 1915.
Burgemeester en Wethouders
voornoemd,
J. QUARLES VAN UFFORD,
Burgemeester.
A. DE VRIES, Secretaris.
gaven en dat later een vrijkomenden gruppol
terug gegeven werd, zonder een stuk daarvan
op te maken. Misschien is dat hier ook ge
beurd.
Daarna overeenkomstig het voorstel van B. en
W. besloten.
V. Wordt door B. en W. voorgesteld voor
den tijd van 25 jaren aan G. S. van der Veer
en Barmen H. Speerstra te Warns in erfpacht
uit te geven, zulks met ingang van 1 Nov. 1915
eindigende 31 Oct. 1940, een perceeltje gemeen
tegrond voor elk van 20 cA., waarop krachtens
erfpacht reeds de opstal van een hok, onder
beding van een jaarlijksche pachtsom van f4 40
voor elk, zulks in verband met het besluit van
26 Sept. 1914, en voorts onder de voorwaarden
a. dat de gemeente het recht van tussehon-
tydsche opzegging voorbehield.
b. dat bij gebruikmaking van dat recht, van
gemeentewege eene vergoeding zou worden ge
geven voor de opstal, waarna het bedrag door
twee deskundigen te bepalen.
De heer Schrale vindt de termyn van 25 ja
ren wel wat lang, en vraagt zich af, waar de
opslagplaats te klein wordt, of dit wel goed is.
Overigens zijn de bepalingen wel billyk.
De Voorzitter zegt dat de vorige erfpacht
goedkoop was. Ze bestond sedert onheugelijke
jaren. Nu wordt de erfpacht hoog en vooreen
bepaalden tijd voorgesteld. Bij tusschentydsche
opzegging is vergoeding voor den opstal billyk.
De heer Krul merkt op, dat voor het pakhuis
ook nog een schip blijft liggen.
De heer A. A. Bajema merkt naar aanleiding
van het bezwaar van Schrale op, dat do ge
meente hun ten gerieve is en dat kan ook,
maar niet langer meent spreker, dan tot don
tijd, waarop de gemeente het terrein weder
noodig heeft. En wenscht spreker bij do op
zegging, geen vergoeding te garaudeeren.
De Voorzitter zegt, dat de belangen der ge
meente een goede som deed vorderen, maar het
particuliere belang moet ook eenige erkenning
vinden.
De heer Dokkum merkt nog op, dat do ge
bouwen door belanghebbenden gesticht en ge
kocht zyn. By het recht van opstal, waarmede
deze erfpacht overeenkomst vertoont, moet do
opstal na afloop van den termyn ook betaald
worden. De heer A. A. Bajema merkt op, dat
men het bezwaar, waaronder men de gebouwen
kocht, van te voren wist.
Ten slotte met op een na algemeene stemmen
besloten, de grond tot wederopzegging in erf
pacht uit te geven, zonder garantie van ver
goeding voor opstal.
VI. Worden achtereenvolgens tot leden der
wer op ’e hael komme. Molke en aeijen moast
er by de romte yn warskoude dokter. Och,
hja kaemen dat ek al sa ’n bytsje nei, mar hja
forrivelen dokter dochs ek in lyts bytsje. Molke
en aeyen en kouefleis wier sa djür, dokter koe
wol hwet sizze dy ’t rom sit dy ’t rom
sprekt der moast sa folie wêxe. As ’t inkel
fen de bannen komme moat dan hoecht men
gjin üngewoane ütgaven. De bern binne dan
ek hongrich, en heel en skjin hélden kostet al
safolle. Mar och, dy dokters hiene ek forgees
tofolle omstel. Japke die ’t al werWier wol
ris hwet moedloas, en bleek en skriel, wol lang
net as foarhinne, mar och hja sette hjar der ek
al wer troch. Koartom, hja hélden de kep er
foar, en krigen mei »eare en fetsoenc de bern
great. Moai, it greate, ienigste, moaie, libbens-
doel hiene hja dus, wol mei bodsjen, mei heu-
kerjen, mei leyen seis mar dochs einliks bi-
helle. En der mei, sünder mear, wiemen de
Alden foldien. Dat wier hjarren genóch, hja
wisten ommers foarüt wol dat nimmen him ryk
arbeidsje kin.
Nou wieme de bern dan allegjerre to plak en
goed ek. Se hiene it de iene better as de
oare mar allegjerre better as de alden it
oait hawn hiene. Dus wieme de Alden hwet
de bern oanbilange aerdich üt ’e noed. Mar
mei hjar seis kaem nou de noed oan. d’Ald
man wier net mear deselde fen earen, waerd
as er earlik wêze woe by jierren, ja, by
moannen, minder oan. It gie algjer folie stram
mer, it foei swierder, it woe net mear üt ’e
hannen. Hy wier sa gau wirch, en de holle
koe him soms sa frjemd en düselich wêze, hy
waerd sa forjitlik.En hwet wol it slimste
noch wier, hy fielde seis sa goed, dat de min-
sken him net mear for fól oanseagen.
Hy koe net mear mei komme, hy wier efter ’e
moade, koe net mear by de hjoeddeiske tiid
bliuwe, alderwetsk.ta weismiten keard, sa-
dwaende forroun sa stadichwei syn saekje. Dat
wier al hertsearich, wyls hy seis sa goed miende,
dat hy noch sa sekuer goed it wiste, it bet
ter, it béste wist. En der kaem noch hwet
oer hinne, hwet allerfreeslikst. Japke for-
stoar. Ho hie ’t sa lang noch sleepe kinnen,
sei men, mar for him kaem de slach ünfor-
wachts. Mei de holle foardel siet hy to mimerjen,
stil, yn him seis. Dy ’t antwird fen him hawwe
woe moast syn namme twa- trijris neame of
him ris oanstompe. De dingen om him hinne
sloech de Aide ommers gjin acht, gyngen buten
him om. As men h i m mar yn syn wêzen
liet, dat wier alles him goed. Derom moasten
de bern de hannen er wol yn stekke, tochten
dy. Goed. Hja biskaeiden de boel en dienen
krekt sa *t hjarren dat it béste tochten. Heit
smiet er net in wird twisken, siet üt alderwênst
oan syn pypke to léken, dat al langer as in
kertier kAld wier en stoarre oanienwei nei ’t
plak for ’t finster der ’t Japke altyd siet to
naeyen en to reepen en der ’t nou syn oan-
troude dochter siet dy ’t de müle altyd yn
beide hannen hie.
Meiïnoar waerden de bern iens, dat heit syn
saekje mar opbrekke moast, it sei dochs neat
mear. Sa sein, sa dien. Dy ’t do noch hwet
hie to foarderjen koe sines krye, krige sines ek.
en sadwaende do ’t de boel bisljuchte wier skeat
er dan ek neat mear for de Aid man seis mear oer!
Mar fensels de aldman seis dy bliuw er al oer I
Hwer moast men nou mei him hinne
Om op dy léstige frage in oumakke antwird to
jaen, bislüten de bern om ris by elkoar to kom
men en to rieplachtsjen buten heit om, oer
heit. Dat barde. En wer kaem dy fraech,
hwer moatt’ we mei heit hinne De oaren
mei elkoar wieme *t samar iens, dat er mar by
de Aldste soan moast, dat wier oan heit de
neiste wol tocht men. Mar do moasten je dy
Aldste soan is tsjinakseljen heard hawwe. Se
koene prate hwet se woene, mar dat koe net,
en dat kaem ek noait sa. O s him koe *t
oars mei alle plesier wol mar wit je, syn wiif
sjoch 1 Net dat er syn wiif lekje woe, folstrekt
net, ne Janke wie seis in baes wiif, marsjuch,
och, forearst altyd frjemd bloed, hen en der
by dat wie sa, dat wie net oars, wel in baes
wiif mar it wie hjar net allegjerre gelike goed.
Heit by hjarren yn helje, dat koe wol ris for-
keard jern spinne, en derom moast it oer gean
en gyng it ek oer, sei Auke bislist.
Dan wier de twadde soan oan bar. Dy koe
him mAlle skoan hawwe tocht de Aldste, mar
twa bern en tige goed hjar brea, derby in great
en rom hüs. Mar de twadde sei, astou him
net ha kinste dan ik ek net. As Janke in kop
hat, Beits hat ek in kop en wy witte allegjer
wol dat heit, om mar rjuchtüt te sizzen sa ’t
is, ek bytiden een kopstik is. Dat de twadde
seach it ek in gat yn ’e kop. Hy woe der wol
hwet ta dwaen fensels, mar heit by hjar yn,
dat koe deaienfAldich net wirde.
Do wie ’t oan ’e tredde ta, dat wie Sytske.
»Jonge noch ta, wolle jimme üs dan heit op it
liif smarre Nou dat is wol geskikt, wei my
us lyts hüs en njuggen bern
Hou mar. Dan noemer fjouwer, Hinke. Dat
koe oars ek wol. Jawol. sei Hinke, as jimme
der for yn stean wolle, dat heit net minder
wird as er nou is, net mei sukkeljen en aperij
De prijs der Advertentiën is van 1—5 regels 25 cents, elke
regel meer 4 cents. Grootere letters naar plaatsruimte. Buiten
Friesland, uitgezonderd Familieberichten, 10 ets. per regel. Bjj
abonnement belangrijk lager.
het water zou ontvangen. Maar als er gebauwd
wordt, zal het moeten worden weggenomen.
De heer Brandsma geen bezwaar hebbende
tegen de notulen, komt op tegen de voorstelling
in »Friso< alsof by na alle leden het vloeken
betreurden. Later is door den veislaggever in
dit verband zyn naam gebruikt, waardoor ge
volgtrekkingen zijn gemaakt, welke zyn naam
en eer als Christenmenseh te na komen.
De Voorzitter zegt, dat hy de polemiek heeft
gevolgd, maar dat slechts zij, die niet goed kun
nen lezen, een verkeerde gevolgtrekking hebben
kunnen maken. Spreker heeft er geen bezwaar
tegen, de opmerking van Brandsma in de no
tulen op te nemen.
De heeren A. A. Bajema en Schrale wel, om
dat de notulen, waartegen de heer Brandsma
geen bezwaar heeft, met wat in de Courant
wordt geschreven, niets uitstaande heeft.
De notulen worden daarna goedgekeurd
vastgesteld.
III. Wordt medegedeeld o.m. de goedkeuring
door Ged. Staten van verschillende financieele
besluiten, de kasverificatie op 2 April 1915 by
den Gemeente-ontvangerdat de inkoopsom
voor D. van der Heide is vastgesteld op f 42.28
dat de telefooncel te Koudum 14 Mei 1915 is ge
opend dat Wabe Visser te Koudum, ingaande
1 April 1915, is benoemd tot telegrambesteller
te Koudumdat het gemeenteverslag over 1914
is opgemaakt en ter secretarie ter lezing is
neergelegddat vergunning is verleend tot ber
ging van baggerspecie op een gedeelte berm
tus-jehen Koudum en Molkwerum. Voor ken
nisgeving aangenomen.
IV. Wordt door B. en W. voorgesteld aan
de Wed. W. I. van der Zijpp te Molkwerum
en Consorten onderhands te verknopeneen
strook van den berm aan den grintweg tusschen
de Warnserbrug en Molkwerum, voor en langs
het erf en weiland van haar e.a., groot 63 M2,
tegen een koopprijs van f 9.45.
De Voorzitter zegt dat de prys de helft ia
van den gewonen prijs, maar dat B. en W. de
toestand, die al lang zoo ia, in orde wenschten
te brengen. De heer A. A. Bajema vindt den
prys om de toekomst, waarin daarnaar verwe
zen zal worden, wel wat laag. De gemeente
heeft destijds het stek niet juist geplaatst.
De Voorzitter weet niet precies hoe het ge-
It iotsjèn gyng earlik beurd is. Dit is echter een accoord. De heer
De brief kes waerden sekuer troch elkorr I Dokkum herinnert zich, dat vroeger by het
.odde. len for ien, né, allegjerre tagelyk aanleggen van wegen naastleggera grond en geld
hannen yn ’e pet, nimmen woe
stie it wird heit
Geldwezen buiten de prov. Friesland is uitsluitend gemachtigd het Alg. Adv.-Bureau D. Y. ALTA, Warmoesstr. 76-78, Amsterdam,
begjint. Koart en bounich foarstel. Mar nim
men woe der for yn stean. Dus dan moast it
oergean.
Sa gyng it de rige lAns. En do ’t men oan
de jongste ta wie, sei dy, dat hy it wol rjuchtut
sizze scoe der ’t it op stie, hy bitanke der for.
As taljochting fen syn utstel jeech hij dit er
oer hinne. De iene kin net en de oare wol net
en wer in oaren wol net omdat de oaren net
wolle en derom wol ik, dy ’t oars wol koe en
earst ek wol woe, nou net, hwent as jimme
it allegjer ford.ford.ik it ek.« Ut.
Do kaemen der reade hollen, hirde wirden,
füsten oer de tafel, en lies men elkoar it man-
newaer ris op. En as men it net oer ien ding
mei’noar iens wést hie dan hie ’t wol slim
op ’n bargebieten utdraeye kinnen
stemde hjir noch folledich mei yn
siet mar raer mei de »Alde< opskiepe.
Lykwol men wie bij ’noar komd om de
fraech op to lossen, en dat moast ek heve, sei
ien fen de jonges. Dy iene wie de gelearde
fen de femylje en Al de leden woene wol bi-
kenne dat der in k o p op siet. In uttreksel
fen it Boargerhk Wetboek hied er for de wis-
sichheid al yn ’e binnebüs fen ’e jas stitsen for
’e moarn, en dat kaem nou, nou ’t it al brükt
wirde moast, op ’e lappen. Mei in wiis gesicht
lies er foarmei de finger op art. 376. »De
kinderen zijn verplicht hunne ouders en andere
bloedverwanten in de opgaande linie, wanneer
zij behoeftig zyn, te onderhouden.» Sjen jimme
wol, wy kinne der net for wei. Derom tinkt
my, wy moasten er mar om lotsje, hwa heit
by him hawwe scil. Dat is de koartste wei en
earliker kin ’t net.
Nei dit foarstel waerd it efkes stil yn ’e kea-
mer. Elk fielde him min of mear yn it nau
brocht. Earlik wie it, dat wie sa, msr jonge,
men koe ’t net ris witte. It durre net lang dy
stilte, elk woe noch ris syn arguminten op ’e
nij opikkerje. Yen oan ’t lot weagje, dat wie
dochs roekeloas en gefaerlik. Mar by ’t ein-
bislut kaem by mearderheit fen stimmen it
foarstel er dochs troch.
Er waerden like folie brief kes knipt as er
bern wieme, dy brief kes waerden gearteard en
kamen yn in pet. Op ien brief ke stie »heit«
skreaun en de oaren wierne wyt.
Heit scoe forlotte wirde. Heit siet onderwi-
len lykme allinne yn syn hüske, der ’t er syn
libben lang sitten hie. U --f
ta.
skodde.
grypten de
Ijeafst it léste brief ke taparten hawwe.
Op Auke syn brief ke
Nou hawar, it wie dochs earlik yn syn wirk
gien, dat scoe Janke dochs net ontkenne meije.
De Aide man kaem yn by Auke en Janke,
foart nei tiid.
Trije wiken letterde Aide man wier dea.
»Hertsforlamming< sei dokter.
»Onwennigens« saine de burljue. Ek al wer
in griis om dy aide stakker, hie noch sachs in
jier of tsien libje kinnen, hie ’t oars sa moai
by Auke en Janke en hjarren, hwent de bern
hiene alle wille mei pake.
Yn ’e krante stie mei in swart rantsje der
om hinne
»Heden overleed tot onze diepe droefheid
onze geliefde vader, behuwd- en grootvader.
Zwaar valt ons dezen slag, doch wij wen-
schen te zwijgen
»Earje dyn Alden,ommers.
In schets fen P. A. B. folge.
Bkjin tonein wier de Aid man. Hy moast
ft seis bikenne dat er op wie, en hy d i e *t ek,
al wie ’t dan ek mei ergewaesje. Hjar hele
libben lAns hiene se hjar bist füleindich dien,
hy en syn wyfke, dat wist elk dy ’t hjarren
altyd kond hiene, en seis wist hy dat botter as
In swiere hüshAlding hiene se hawn. Tsien
bern en trye der fen lyts nei ’t tsjerkhêf brocht.
Saun wieme er ’noch yn ’t libben. Yn syn
jonge jierren wied er’n baes koarel. Ien dy ’t
hwet üt *e wei sette koe en woe. Dy deale!
hy koe syn wirk en hie ’t yn ’e macht. Scoed
er ek in hele dei oanien wei troch arbeidsje,
hy lake er hwet om. En do ’t se de lappen
gear smiten, hy on Japke. wier dat ekintaem
ut tüsen. In faem as üt *e dyk dold, der ’tüs
Ijoaven Hear neat oan forgotten hie, en dan ek
tige by de pinken, ’t wirk fleach hjar ek troch
do hannen en derby sterk fen liif en lea. Mar
hwet wier dat al in rek lyn, en dochs heuehde
it him noch as jister sa klear, as Ijeaver folie
klaarder noch, hwent it wier sa frjemd op syn
Aide dei, hjoed wier ’t him hast forgetten hwet
er jister bard wier, mar dat üt syn earste
iiorren, dat bygelyks al ’n fyftich jier en noch
langer lynd wier, o, dat stie him noch sa klear
for do geast, dat wist er noch sa goed. Hwet
giet de tiid al bird foarby, sei er dan heal suf
ny ’m sols, en dan stoarren dy Aide doffe eagen
sa sünder doel om hjar hinne, sa ünwennich,
sa forlitten.Och do *t se noch mar in hoart-
sje troud wést wierne, do hiene se sa de wrAld
op in boerdtsje, do wier ‘t libben mar allinne
nis mei resinen. Mar al gau ünderfounen se
dat er ek grót mei kroade mei mank siet. Alle
jierren hweroan skikte er ien mear om ’e tafel,
on folie bargen makkot tinne drank, mar dat
wier noch der oan ta, it slimste siet noch bi-
nefter. Japke koe nei de achtste wAldreis net
Tot plaatsing van adv. en reclames voor Handel, Ny verheid en
•au
.Si.
M
■ZN’
an
it
i,
jr
1
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
voor de Gemeenten Workum, flemelumer Oldephaert en Noordwolde.
