Lezers van de Leeuwarder Courant
Voeren Bedden.
Kapok Bedden.
Zeegras Bedden.
Springv. Matrassen.
Spiraal Matrassen.
Staaldr. Matrassen.
Kapok Matrassen.
Zeegras Matrassen-
Stroo Matrassen.
Gewatteerde Dekens
Wollen Dekens.
Molton Dekens.
R. KROESE
Verkoudheid,
Wij hebben nog aan te bieden zoolang de
voorraad strekt!
a. ivmnv
Levetogen—
wekt den eetlust op en steunt
het proces der spijsvertering.
bij D. FABER, bij de Markt,
ti e b b
Nog een partijtje KINDERWERK voor oude prijzen.
Plaatst Uw Advertentiën in dit Blad.
ONZE GOUVERNANTE.
T. GAASTRA Bz.
Agent der Leeuwarder Courant voor Workum.
Beleefd aanbevelend,
Voorradig
DAMES:
Aanbevelend.
FEUILLETON.
SCHOOLSCHRIFTEN
met en zonder kantlijn. 7% 8, 10 ct,
T. GAASTRA Bz., Workum.
Bloedarmoede ■■■■■I
Alle goederen worden tegen veel verminderde prijzen
OPGERUIMD.
ver-
Wegens voortdurende
Leeuwarder Courant” niet meer
en ai gehaald worden.
een prachtige collectie Kinder-Boezelaars,
jurkjes, Doeken, Sokjes, Kapertjes, enz.
Rokken, Blouses, Boa’s, Kousen, Boezelaartjes,
Boezelaars, Lijfjes, Handschoenen, enz., enz.
HEERENStrikken, Boorden, Manchetten, Sokken, Bre-
tels, Riemen, Handschoenen, Cachenez, enz.
VERDER: Tafelkleeden, Kleedjes, Loopers, Wagen-
kleedjes, enz enz.
die dit Blad tot heden van den courantenbode B. J.
GAASTRA ontvingen, worden verzocht zich te
voegen bij ondergeteekende.
ongesteldheid, kan de
door den bode bezorgd
Heeren
Chroom
f
AANBEVELEND,
(Wordt vervolgd.)
Dames
ie; «enige
i sen,
S kriebeling en scherpte in de keel I
I hoest en heeschheid, worden vlug I
I genezen door AM GA-bon bons. De I
I vastzittende slijm wordt er door I
I opselost. 30 en 60 cent per doos.
Bij Apoth. en alle Drogisten.
ip te
o kee-
verdrietig onder den invloed te zyn
nschim. een zeker iets dat geen li
chaam had en er nooit een kon hebben. Dit zeide
Derby RIJGBOTTINES met Lakneus
PANTOFFELS
Derby RIJGLAARSJES
Box EENBANDSCHOENEN
Chroom PANTOFFELS
STOF-PANTOFFELS
Schoenmakerij - ^choenliaiidLel - WORKUM.
vanaf f 8.50
- 2.75
- 8.50
- 4.00
- 2.75
- 1.75
Gebruik Enersan-tabletten.
I Per koker f 1,By vele Apoth. I
en alle Drogisten.
niet. K noo't oen®."®^®-
en geloof niet, dat
minuten staarde ik
gouvernante binnen zweven, hare plaats met de
meest mogelijk stilte innemen, haar ontbijt ge
bruiken, en weer even stil verdwijnen, tenzij
dat iemand met haar sprak. En iederen avond
my aan de omstandigheden onderwerpendever
liet ik mijn studeervertrek als de muziek begon
en ging in de woonkamer zitten, half droomende
half wakende. Somtijds verzochten mijne zus
ters juffrouw Herne iets te zingen, en dan deed
zjj dat ook terstond. Ik weet niet wat meer
opmerking verdiende, haar zingen of haar spe
len, maar ik hoorde haar liefst enkel spelen
Maar juffrouw Herne bekommerde er zich nooit
over, wat mij het aangenaamste was. Zij sprak
nooit met mij, tenzij ^aar het eerst aansprak
en dan waren hare antwoorden nog zoo kort,
als het maar eenigszins mogelyk was.
Hoe jammer, dat gij geene duetten hebt, juf
frouw Herne, zeide mijne oudste zuster op ze
keren avond, want Robbert zingt.
Als een pauw, hernam ik, toen de speelster
mij voor een oogenblik aan zag.
Maar hy houdt veel van muziek, hernam mijne
zuster. Hebt u niet gemerkt hoe uw spel hem
geheel van zijne gewoonte heeft afgebracht.
Het heeft een lui mensch van hem gemaakt,
Rhoda, zeide ik.
Opnieuw was het gelaat der speelster naar
my gewend en zij sprak voor den eersten keer
uit haar zelve tot my:
Ik vraag u verschooning, mynheer West, zeide
zy, het is zeer gedachteloos van my. Stelt myn
spel u buiten staat om te werken
Wel zeker doet het dat.
Zy stond haastig op en sloot eenigszins ver
stoord de muziekboeken, ik geloof zelfs dat hare
hand beefde. Eindelyk was het mij toch gelukt
dat zy eenige acht op my sloeg.
Juffrouw Herne, zeide ik.
Ja, was haar antwoord.
Ik verzeker u dat uwe muziek my veel ge
noegen verschaft.
Maar, dus begon zy, doch ik viel haar in de
rede
Ik geloof, dat ik al te veel schreef en dacht.
Zulk eene afleiding is juist geschikt om my te
ontspannen, inderdaad, het is een van myne
grootste genoegens, ik hoop dat gy my daarvan
niet zult berooven.
Ik had dit zoo ernstig mogelyk gezegd.
Ik zag een vreemde, halfvroolyke, halfdroevige
uitdrukking op haar gelaat, toen zy met md
Aangename smaak.
In bussen vanaf 90 cent.
By Apoth. en alle Drogisten.
Fabrikant. A. MIJNHARDT, Phar-
mac. Fabriek ZEIST. Vertegen
woordiger voor Friesland B. DIJK
STRA. a d. Hoven 16, Leeuwarden
lichte buiging zeide: zeer goed, goeden nacht,
mynheer West.
Goeden nacht, mejuffrouw Herne, hernam ik.
Naast het orgel bleef ik in gepeins verzonken
staan; ik wist nauwelijks waarover ik dacht,
maar ik wist wel, dat ik telkens by mij zelven
herhaalde, juist als een idioot of een verliefd
kindzeer goed, goeden nacht, mynheer West,
toen ik eensklaps uit myne mijmering werd ge
wekt door het hooren uitspreken van myn naam.
Nu moeder stamelde ik.
Mijne moeder zag my verbaasd aan, en sprak,
gy zyt toch niet verliefd op onze kleine gouver
nante geworden
Foei moeder I ik heb liefdesgeschiedenissen
geschreven, totdat ik er ziek van werd.
Inderdaad dat is waar, hernam myne moeder,
en gy beschrijft ze ook zeer goed. Ik houd wel
van eene goede liefdesgeschiedenis. Maar het
was maar scherts.
Och wat ik u bidden mag, scherts dan niet
meer daarovergy weet, dat ik een oude vrjjer
wordt, dat is reeds lang afgesproken.
Wel ja, zeide myne moeder, zonder er by te
denken; maar is het niet vreemd Robbert?
Wat vroeg ik.
Nu geeuw maar niet, zeide zy. Ik ben zeker,
dat gy niet vermoeid kunt zyn, want gy zit
dikwyls tot laat in den nacht op. Ik heb u
reeds gezegd voordat zy kwam, dat er iets vreemds
in was.
Waarin vroeg ik.
Wel daarin, dat zy terstond by ons wilde
komen, toen zy nauwelijks thuis was, en weet
gij wel Robbert, dat zy nooit brieven krijgt l
Dan heeft zy ook geen moeite van ze te bo-
antwoorden, hernam ik.
Ook schryft zy nooit aan iemand, zeide nryne
moeder, en ik weet, dat zy nog een vader.-
moeder en
haar gevraagd. Is dat niet vreemd 1
weei, aai zy nog een vader, eene
een broer heeftwant ik beb het
:i
Misschien is de opvoeding harer familie wat
gebrekkig geweest
Voorwaar niet, hij is kapitein Herne I
Koopvaardy-kapitein vroeg ik.
Neen Robbert, militair kapitein, maar ik kan
't my niet begrypen. Als ik met haar over
haar tehuis spreek, krjjgt zy een kleur als vuur,
en ziet zoo verward, en eens, kort nadat zy hier
was, zag ik een traan in hare oogen. Ik ben
zeker, dat zy ongelukkig is.
Gouvernantes hebben het recht MD ongelukkig
De «Princess Melita
De «Nieuwe Crt.® is thans in de gelegenheid
om de ware toedracht mede te deelen van het
geen er met het bewapende Engelsche handels-
schip de «Princess Melita® is gebeurd, toen het
voor de eerste maal binnen Nederlandseh zee
gebied kwam.
Die toedracht is van belang, omdat de van
Berlyn uit opgezette persbewegingen tegen Ne
derland dat zyn neutraliteitsplichten heet te heb
ben geschonden door de »Melita« niet te inter-
neeren uitgaat van de stelling dat dit op grond
van onze Neutraliteitsveiklaring onmiddellijk bij
het eerste, immers opzettelijke binnenvaren van
het schip in Nederlandsche zeegebied had moe
ten zijn geschied.
Ziehier wat gebeurd is.
De gewapende koopvaarder «Princess Melita®
(blykbaar tot het nemen van een proef hierheen
gezonden) heeft zoodra het aan de grens van
onze territoriale zee gekomen was, zich gewend
tot het daar gestationeerde Nederlandsche be-
wakingsschip en gevraagd of het zooals het
was in den Waterweg zou worden toegelaten.
De commandant van het bewakingschip heeft
geantwoord dat hij dit niet kon beslissen, maar
dat hij de «Melita® naar den Hoek zou brengen
opdat de autoriteiten aldaar de zaak zouden uit
maken. Daar aangekomen werd de «Melita® aan
gezegd dat zij als behoorende tot de met oor
logsschepen gelijkgestelde vaartuigen niet kon
worden toegelaten en werd haar bevolen het
Nederlandsche watergebied onmiddellijk te ver
laten, waaraan zij voldeed.
De «Princess Melita® is dus gedurende haar
gansche eerste verblijf in Nederlandseh water
gebied onder Nederlandseh geleide en bewaking
geweest. Zij heeft van het eerste oogenblik af
onder rechtstreeksch toezicht gestaan en kon
derhalve niet gezegd worden zooals de Duitsche
pers doet in strijd met de Neutraliteitsverklaring
te hebben gehandeld waarop krachtens art. 3
als straf interneering staat.
Haar positie is dus ook niet voor vergelijking
vatbaar met die der Duitsche duikbooten welke
binnen Nederlandsehgebied werdena ang etrof-
f e n en opgebracht om te onderzoeken of haar
verblijf aldaar te wijten was aan averij of aan
gesteldheid der zee, die haar tegen haarwi)
binnen Nederlandseh zeegebied hadden gedreven
of wel die haar overvallen hadden toen zij zich
reeds in onze territoriale zee bevonden. Kon het
eerst gestelde worden aannemelijk gemaakt dan
werden zij vrijgelaten (het is met een Duitsche
duikboot bij den mond der Schelde geschied)
gelukte het niet zoo moest interneering volgen
gelijk dezer dagen gebeurde met de U 30 en de
U B 6.
Met een «verwijdering op eerste aanmaning®
heeft men in dat geval van de «Melita® niet te
maken gehad. Geheel volgens regel en gebruik
heeft het vreemde, aan een oorlogvoerende na
tie behoorende «oorlogsschip®, in ons gebied uit
sluitend vertoefd onder directe bewaking van onze
Marine,
Ten slotte maakt het blad nog deze zeer juiste
opmerking
«Het is ons alweer onbegrijpelijk dat van re-
geeringswege (in casu van wege het dep. van
Marine) het Nederlandsche enbuitenlandsche
publiek van deze voor ons alleszins bevre
digende toedracht onkundig is gelaten. Dag aan
dag moeten wij in de Duitsche pers lezen, dat
ons land in het geval van de «Melita® zijn neu-
traliteitsplicht heeft geschonden. Een afdoende
f e i t e 1 ij k e weerlegging van deze verontrusten
de beschuldiging heeft Marine in de hand. Maar
het land mag het niet weten: het is «ambtsge
heim®.
Zijn de officiëele mededeelingen welker aan
kondiging eenigen tijd geleden op een betere
regeeringspubliciteit deden hopen bij sommigen
departementen na een wel zeer kortstondige
praktyk, al weer afaeschaft?®
2)
De woonkamer was met opzet geopend, daar
was ik zeker van, ik liep verwonderd de kamer
op en neder, want een stroom van tonen had
myn oor bereikt, en welke tonen 1 Iedere noot
heen, ik meen de heerlyke vereeniging van
al de vier deelen van een fuga kwam tot my
eindelyk opende ik de deur myner kamer, en
stond mijns ondanks te luisteren.
Vraagt iemand mij of ik van muziek houd,
dan hoor ik onwillekeurig een afschuwelyk gegil,
eene aaneenschakeling van kromatieke schalen,
en loopen over de geheele piano, en valsche
accoordenof de stemmen myner zusters, die
op ongelyke oogenblikken een, twee, tellen en
eindelijk met veel horten en stooten de drie en
vier er uitbrengen. Neen, ik kon juist niet
zeggen, dat ik op die manier veel van muziek
hield, maar dit was geheel iets anders.
Ik sloop als ’t ware naar de deur van de
woonkamer, en lag de vinger op den mond, toen
ik zag, dat myne zuster op het punt stond van
een gil te slaken. Ik had er slechts behoefte
aan om in stilte naar die wonderbare accoorden
te luisteren; de speelster begreep ontegenzegge-
lyk wat zij speelde.
ziel by. Ik was verlangend
ook in de taal der muziek sprak, ja of zij over
registers zou spreken evenals een ander over de
kookkunst.
Mijn vader bespeelde vroeger dit orgel, maar
het was reeds lang geleden, en sedert zyn dood
had niemand het bespeeld.
Toen de klanken wegstierven, ging ik even
stil weer heen als ik gekomen was, maar niet
om op nieuw te gaan schryven. Neen, waailyk
niet. De pen spatte en de inkt was dik. De
blanke velletjes papier zagen my spottend aan,
ik legde ze terzijde en begon in het vuur te
staren en te droomen. Geruimen tyd bleef ik
zoo zitten, toen maakte ik eenige krassen op
een vel papier, doch ook dit verveelde my spoe
dig, waarom ik het in stukken scheurde en in
het vuur wierp.
’s Morgens, want ik behoef niet van zekeren
morgen of avond te spreken, zag ik de kleine
te zyn. niet waar laatst las ik ook nog in een
roman van zoo’n ongelukkig wezen, ’t is er
treurig mede gesteld. Nu, goeden nacht moeder,
ik ben inderdaad vermoeid.
Ik was vermoeidden dag had ik wandelende
doorgebracht, niet voor myn genoegen of voor
myne gezondheid, matir om kwellende gedachten
te verdrijven.
Was juffrouw Herno ongelukkig en waarom
En al was het zoo, waarom ging my dat dan
zoo aan ’t hart? Wat was juffrouw Herne
voor mij
Ik nam my voor my zelven wederom oi
sluiten, en tot myne oude gewoonte terug te 1
ren. Het was
van een hersenschim, een zeker ietsdatgeen li-
ik tot my zel ve, en deed myn uiterste best om de
schaduw van my af te werpen, zonder my in
haar oorsprong te verdiepen. En het gelukte
my, maar voor hoelang Menigen dag, ja menige
week liep ik met een eentonigen stap myn stu
deerkamer op en neder, en beproefde uit al myn
macht eenigre denkbeelden voor myn werk te
ontwikkelen.
Op zekeren dag, toen de lente tot den zomer
begon te rijpen, en ik genotvol uit myn venster
in de groene laan opzag, zag ik myne zusters
uitgaat, en by haa r was eene slanke gestalte
met een ronden tuinhoed op het hoofd. Een
on-wederstaanbare trok naar de frissche lucht be
ving my, en waarom 2 ou ik daar niet aan voldoen
Het raam waa een weinig opgeschoven, ik deed
het nog wat hoogar» on stapte de deur uit; ik
begaf my naar het groepje en zeide hoe ver
kwikkend de lucht was, nadat men lang gestudeerd
had. Juffrouw H«erne> richtte het een of ander
met eene schaar uit. ik geloof, dat zy dood»
geraniumtakjes a fsneed, maar zy sprak in het
geheel niet tegen my, of sloeg «enig®
acht op myn te geawoordigheid. Zy deed dit
trouwens nooit. Ik was hierover een weinig
gebelgd. Dacht aü misschien ik ben de gouver
nante, niets meer tdan eene machine, wat komt
het er op aan
Ik geloof het i
lijke neiging in haar ontdekt,
ztf die koesterd
haar stilzwijgen
Ie, en was er met haar geheele
1 om te weten of zy
ook in de taal der muziek sprak, ja of zij
kookkunst.
GROOTE OPRUIMING
ywwmawi uw 1 ’wiBKiBHCTgffrawnt bmhi
VUK-«:-asSST
