Fryske folksteltsjes.
i
Nieuws- en Advertentieblad
voor de Gemeenten Workum, Hem. Oldeph. en Noordw., Hindeloopen, Stavoren, enz. enz.
s
x
AanYfillingsbroodkaarten
Gebrs
ZATERDAG 21 JUNI 1919.
No. 25.
45ste Jaargang.
Officieel Gedeelte.
BROODKAARTEN
Uitgave van T. GAASTRA Bz. te WORKUM.
’noar oan, sadet
rekke,
twade
sa
iJfzi
De BURGEMEESTER der
Gemeente WORKUM maakt be
kend, dat de volgende
week verkrijgbaar zal worden joeoh
gesteld op
Bon 50d 7 K.G. Kleiaardappelen.
51d 4/a pond Ryst.
52d «n bon 2 der kinderkaart 3i/2
ons Suiker.
BROODKAART 100ste tijdvak is geldig
van 21 tot en met 29 Juni a.s.
De Burgemeester voornoemd,
Jhr. J. QUARLES v. UEFORD.
Workum, 21 Juni 1919.
Dit blad verschijnt des Za-
terdags en kost per kwartaal
45 cents; per post per balf-
jaar f 1.Enkele Nos. 4 ets.
Ingezonden stukken Don-
I derdags in te zenden.
Advertentiën Vrijdagmorgens 2
vóór 11 uur.
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦a
De .BURGEMEESTER der
gemeente Workum maakt be
kend dat de uitreiking der
voor het 101e, 102e, 103e en
104e tijdvak zal plaats hebben
op Dinsdag 34 Juni a.s.,
en dat de
voor bovengenoemdetijdvakken
zullen worden uitgereikt op
Donderdag 86 Juni a.s.,
beide op de bekende plaats en
uren.
De Burgemeester voornoemd,
Jhr. J. QUARLES v. UFFORD.
Workum, 21 Juni ’19.
fortelde ’r syn wiif hwet him wjertoarn
wier. «Mar®, sei er op ’t lest, i»wy
moatte dochs dwaen hwet de geast sein
hat, oars koe ’t As faeks noch wol ris
minder ófgean®.
Hy forparte it kistke oan seis stikken,
'i ien der fen syn wiif, en ek it
hynsder en ’e houn krigen elk in part.
De trije oerbleaune parten bigroef er
Ander de drip fen ’e goate.
In jier nei ’e tiid krige de fiskertwa
jongea by ’t wiif, dy ’t sa sprekkend op
elkoarren liken dat men se net ut elkoar
koe. It hynsder krige twa toaltsjes, de
houn twa jongen en Ander de drip fen
’e goate groeiden twa sabels, twa pistol
len en twa gewearen At ’e groun op
Do ’t dit er allegjerre wie waerden de
fisker syn eagen wer goed en koed er
wer sjen. Hwet wie dy man do op syn
skik.
Do 't de jonges great wirden wierne
sei de fisker«Jimme kinne net altyd
thus bliuwe, set derom de wide wrald
yn en sjen jimme lok to finen*. Hy
joeoh elkmes in hynsder, in houn, in
sabel, in pistol en in gewear. Sa namen
hja ófskie fen ’t alderhAa en setten óf.
Hja hiene al in heel ein ófleint do ’t se
by in ticht bosk kaemen, en dei iene
sei tsjin ’e oare «Hwet haw ik in hon
ger it earste it béste hwet ik mar sjech
sjit ik dea®. Krekt hied er dit| sein
of in bear kaem brommende op him ta.
Hy lei oan. Mar de baar gyng op ’e
efterste poaten stean en seiBéste
jager, sjit my net, ik soil jy twa moaije kop óf.
jongen bringe®. Do liet er it gewear
sakje. De bear gyng werom en kaem
effen letter mei twa jongen wer oantógjen.
De broerren gyngen fierder en do ’t
se wer in ein foart wierne sei de earste
tsjin de twade «Hwet haw ik in honger,
it earste hwet my Ander ’t skot komt
liz ik dek. Sa kaem der in wolf At it
bosk; de jager lei op him oan. Dewolf
seiBéste jager sjit my doohs net, ik
soil jo wol twa moaije jongen bringe®.
Hy sprong tobek en kaem al skielk mei
twa jonge wolfkes opdaegjen. Al wer
swalken hja fierder en de twa jonge
beren en de twa jonge wolven roanen
mei de twa hounen efier bjarren oan.
Nei ’t se op ’e nij in greate ófstén óf
lein hiene sei de iene broer wer tsjin ’e
oare «Hwet ha ’k in freesliken honger
it earste hwet ik nou sjuoh, sjit ik doohs
sunder praet dea®. Nou moet te hj ar
ren in liuw. De jager lei op him oan
Mar de liuw sei ek«Béste jager, sjit
my yn ’e goediohheit net, ik soil jo twa
jongen jaen®. De jager sparre de liuw,
dy ’t ek wer syn ontbjit neikaem.
Nou hie elk fen 'e broerren in hyns
der, in houn, in bear, in wolf en in
liuw. Hja trieken it bosk fierder yn,
ont se by in greate beam kamen, dy
’t krekt op in krAswei stie. Hjir sei de
iene tsjin ’e oare«Wy kinne doohs
altyd net by elkoar bliuwe ik goan de
iene kant At en dou de oare. Mar yn
dizze beam stek ik myn mes. Oer in
jier wolle wy hjir wer wêzeis ien fen
As beiden er dan net, dan soil it limmet
fen ’t mes oanioane hoe ’t it mei I him
is. Is ’t limmet nooh glêd en glimjend
lyk as nou, den libbet hy, is 't roastieb
dan is er dea.® Do namen hja ófskie
De broer, dy ’t rjuohtsóf roisge wie,
kaem mei gauwens bAten it bosk en
foart derop yn in greate stêd. Der let
ten de klokken sAnder ophalden en de
hele stêd wie mei rouwkleeden bihoqgan.
De reisger dy ’t net wiste hwet dit yn-
hAlde frege de hospes, by hwa ’t er
syn yntrek nomd hie, of faeks de kenjng
fen ’t lan stoarn wie? »De kening is
net stoarn,sei de hospes, «mar moarn
de dei moat de kening syn dochter At
levere wirde^ oan fjirtsjen reuzen, en
dan soil se forsloun wirde trooh in draek
mei fjirtsjen koppen. 8a net, dan sooed
er in great <kwea oer it hele l&n komme.
II.
Der wier ris in fisker, dy gyng nei
de poel to fiskjen en do ’t er syn net
Ander wetter sakje liet waerd dat ynienen
sa swier, dat er miende in greate fisk
fongen to hawwen. Mar do ’t er it net
oplits wie der gjin fisk yn, mar wol in
lyts potsje mei ’n lid der op. Hy naem
it potsje en tilde it lid der óf. Do stiigde
der in tiohte reade walm At en samar
stie der in Antsaohlik greate kearel efter
’e walm, dy ’t sei«Fisker doch my
wer yn ’t potsje, oars rint it forkeard
mei jo óf.® De fisker sei«Ho soil ik
jo der yn krije? Jybinne sa great en
*t potsje is sa lyts«. De geast ant
wirdde Prebear je ’t mar, it soil wol
gean en it soil met ta jo skea wêze.
Dogge jy my der wer yn, dan soil jy
fisken fange sa ’t jy se noch noait fon
gen hawwe. En yn ’t net soille jy ek
in kistke fine, dat moat jy yn seis par
ten fordiele. Ien diel der fen jaen jy
jo wiif, ien oan jo hynsder-en iem oan
jo houn. De oerbleaune trije parten
bigrave jy Ander de drip fen ’e goate.
Mar pas op I dat jy nej> yn it kistke
sjên ear ’t jy der.mei.fÊAs binnen:De
fisker taestte yn ’e walm, triuwde m
mei beide hannen nei Anderen, en sa
lokte it gau de geast yn it potsje del
to penjen. Handioh waerd it deksel er
op dien en foldwaende sletten en hy
smiet it potsje wer yn *t wetter, lyk as
t him hjitten wie.
Do *t er op ’e nij it net Atemiet en
wer oplits, tong er net allinne in knearre
greate fisken, mar ek Ander yn it net
it taseine kistke. Tige op *e trie sette
er op nei hAs tamar Anderweis koed
er syn njjsgjirrigens net Ander ’e tomme
hélde. Hy weage ’t it lid efkes fen *t
.potsje omheeoh to lichten en woe der
yn sjen, mar nou wied er samar
ynienen blyn as in mol. Dit makke ’m
tige treuriohop *e fiel óf moast er nou
syn wei forfolgje en do *t er thAs kaem
De prijs der Advertentiën
is van 15 regels 60 cents,
elke regel meer 6 cents.
Grootere letters naar plaats
ruimte. Buiten Friesland, uit
gezonderd Familieberichten,
10 ets per regel. Bij abon-
nement belangrijk lager. I
jager de doek fo&r ’t Jjocht mei de
draketongon der yn. Hy paste se yn ’e
drakebekken en se pasten krekt. Do ’t
de koetsier dit seach foei er fen syn
prikje en waerd ta de seal Attógge. De
jager haldde nou brilloft mei de konings
dochter en do ’t it feest ofroan wie,
brooht men de koetsier op in berch.
Der waerd er yn in tAnne mei spikers
slein en sa liet men him nei Anderen
rol je.
Inkle dagen letter gyng de jager mid
den yn ’o nacht ris fen syn béd en
loerde ta ’t finster At. Der seach er yn
in bosk tiohte by in fjAr barnen. Ut
niiegjirrigens gyng hy mei syn bisten der
ris op ta. Do ’t er in ein roan hie, do
foun er in aid wiif by in fjAr sitien, en
dy jammere oanhaldend«Jy dieren
eoille my kwea dwaen Hy joeoh
hjar to kennen fen net. Mar hja joeoh
him in ryake en forsooht him de dieren
der mei to bruijen om se op in ofstan
to haldon. Hy die dit mar om it aid
minske it sin to dwaen, mar t&gelyk
wieren de bisten yn stien foroare. Do
waerd er seis ek trooh It aid fel mei
in ryuke rekke en nou wied er seis ek
yn in stiennen bield foroare.
Do ’t skoansoan fen ’e kening net
wer oan ’t hof werom kaem en nimmen
wist hwer ’t er bidarre wie, Antatie der
greate droevenisso. Alle klokken waerden
wer ledt en de keningsdoohter skriemde
uaohts en deis. Om dy tiid wie lykwol
de broer fen de kening syn skoansoan
by de greate beam op ’e krAswei yn ’t
bosk komd. Hy hie sjoen det it mes
op ’e side hwer fendinne syn broer
ofreisge wie alhiel stroef en roastioh
wier. Frezende, dut him in great Ange-
lok oerkomd wie, wie hy it selde paed
delgien dat syn broer ynslein wie. En
sa kaem hy ek yn ’e hofstêd oanien do
’t er mei syn bisten de poarte binnen-
kaem, wie ’t vreugde yn ’e stêd. Hy
waerd nei it keningspeleis laet, der foei
de prinsesse him om 'e hals en rop At
«Hwet bin ik bliid dat ik dy wer sjuoh.
Ik hie tooht dastou forAngelokke wierste
en dat ik dy noait wer sjen scoe«.
Hy bjgriep det hjir in forsin yn ’t
spul wie, en men him for syn broer
oanseaoh Mar hy liet neat skine.
Misskien tooht er wolSa kin ’k faeks to
witen komme hwer *t hy hinne gien is
en him allicht nooh rédde. De naohts
koed er net sliepe. Hy gyng fen ’t
béd en seach ta ’t finster At, en seach,
krektlyk as kourt tofoaren syn broer
sjoen hie, yn it neiste boak in fjAr
barnen. Hy gyng mei syn dieren der
op ta en foun ek it aide wiif. Hja
jammere wer Jy dieren soille my kwea
dwaen,en woe him in ryske jaen om
ij ar to slaen. Mar hy hie de forstienne
dieren al stean sjoen hy Anderhelle syn
sabel en sei: «Wacht, hekse ik soil
dy helpe Dou halst fêst myn broer ek
deade.« Hy woe hjar de kop ofslaen,
mar hja smeke sa hertforskoerend om
De kening hat ek al langen tiid At
roppen, dat hwae ’t de reuzon dit bilet,
en de draek forslacht, mei de prinsesse
trouwe soil en nei de kening syn dea it
keninkryk erve. In hopen ridders hawwe
dit al prebearre, mar se binne allegjerre
Angeiokkioh oan hjar ein komt. Hjoed
is ’t de léste deimoarn moat de ko
ningsdochter hjar lot Andergean.<
De reisgjende jager tooht ris earnstioh
nei en de oare moarns bitiid stoep hy
nei de kening. Hy bea oan, de reuzen
to bistriden en biwearde dat de prinsesse
net yn hjar hannen forfalle seoe. De
kening miende«der hiene hjar al sa
folie weage, dy ’t it allegjerre like
smoarch ófgien wier dat it Annoadioh
forspyljen fen jonge libbens bigyng him
tsjin to stean, it sooe wol it riedsumst
wêze dat de jongfeint mar fen syn plan
ófseaohc. Mar de jongfeint liet him
dertrooh net forsette. Hy gyng nei de
drakeberoh, mar de koningsdochter ried
al yn in koets, dy ’t mei swarte klee-
den omhongen wie, ek nei dy berch ta
Do ’t hy dan earst op ’e hichte fen ’e
berch kaem, kaem der him in reus tsjin
dy ’t spytgnyskjend frege «Hwet
moaststou hjir, ierdmantsje tage’yk joecb
er it maetsje in triuwke, dat er hast
tsjin ’t ierdryk tommele. Mar it feintsjo
wie biredt en houwde mei syn wAnder-
sabel de reus in earm óf. Syn bisten
foelen derop de Anbihouwen kearel mei
er Ander ’e foetten
en do sloech de jager him de
Mei gauwens mootte er in
reus, dy ’t er ek forsloeoh, en
al de oaren, oan ’e fjirtjende ta.
;ze lei ek al oer ’e groun, mar do,
wol ejende ho ’t it syn kameraten for
gien wie, bigyng dy to smeken dat: men
him sparje mocht, Ander it Antbjit de
kaei fen it drakehok oanwize to soillen.
De jager naem dit oan en da ;reus
brooht him yn it tiohtste fen it bosk by
in rotsmArre. Der seaoh er de kaei oan
in stien hingjen, mar der groeide in
plant foar, hwaena ranken trooh elkoar
hinne woeksen lyk as in traeljonet, en
dizze plant wie sa forgiftioh dat hwae’t
him oanroerde opslaoh stjêrre moast.
Tige foarsichtich stiek er derom I twa
fingers troch in iepening twieken de
blêdden fen ’e plant om de kaei to krijen,
mar de reus jonch him in triuw. As er
net fiuch de han werom fitsen hie, wied
er fenseis nei giohem wést, en dat wie
de reus syn doel hjir. Do fits en syn
sabel en sjasse de dieren op him loan
Sa twong er de reus om him de ikaei
yn ’e hannen to jaen. En do liet er
de greate kearel troch syn bisten oer
’e groun smite en hy sloeoh ’m dei kop
rejael óf.
Do eette er op it drakehok ta. By
de yngong siet in aid wiif, dy ’t I him
der net ynlitte woe. Hy makke hjar
lykwol sAnder folie omhalen in I kop
koarter, mar nou kaem de draek op
him tasjitten en spijda At al syn koppen
fjAr. Do sonk de jager it moed hast
yn ’e hakken, mar hy sjasse syn bisten
oan en dy omsingelen meinoar it mun
ster en smiten it op ’e rêoh, der op
sprong ek de jager er op yn en hy
sloech alle fjirtjen koppen by de rompe
om of.
Haop.tich fl each er nou de rouwkoets
tomjitte der ’t de koningsdochter ynisiet.
Hy rop hjar ta dat hy al de reuzen en
ek de draek forslein hie en dat hja sa-
dwaende nou forlost wie. Hja wier At
’e skroeven fen bliidskip, en noege him,
nést hjar plak to nimmen en nei de
hofetêd to riden, der *t hja nooh de selde
jouns de brilloft wineke to fieren. Mar
hy sei«Ik bin nooh to jong. Ik wol
earst nooh in jier yn ’e wrald omswalkje
en dan kom ik werom. «Do joeoh hja
him ta oantinken hjar omslachdoek. Hy
sngdde de tongen At *e fjirtjen drake-
koppen, bitrolle dy yn 'e doek fen ’e
prinsesso en triok mei syn bisten de
wrald yn.
De koningsdochter waerd lykwol op
’e weromreis nei da stêd trooh bjar sijAr-
man, dy ’t alias hwet er bard wie op
in ofstan ofloerd hie, skandlik bidrige.
As hja net swarre woe, hjar heit to
tortellen, dat hy, de stjArman fen ’e
koets, de reuzen on de draek forslein
hie, en dan mei him trouwe woe, dan
scoe hy hjar tormoardzje. Hja smeeke
him lAd skriemende om genade,: mar
omdochn, en om bjar libben to rédden
moast hja Antbjitte hwet hy forlange.
AI gau kamen hja yn ’e hofatêd oan,
hwer ’t se mei bliid jAchjon torwolkomme
waerden. De kening ried hjar al tomjitte
en de koetsier torhelle, dat hy dei reu
zen en de draek forslein en sa de prin-
sesse forlost hie. De kening wied er
foar, foartdaelk brilloft to fieren, mar
de prinsesse forsooht fen hjar heit in
jier utstel for hjar houlikde trooh-
stiene deads-eangstme hiene hjar td toile
forswakke. Dit koa de kening wol bil-
lykje mar do ’t it jier om wie, krekt
op ’e dei of, waerden der tarissingen
for de brilloft makke. Alle klokken let
ten de hele dei en alle hAzen waerden
bihongen mei flaggen en forsiersels.
Dy selde dei kaem de jager mei syn
dieren ek yn ’e stêd, en yn ’e herberch
frege hy wer hwet dy drokte to bitsjat
ten hie. De man tortelde him »’t Is
krekt in jier lyn dat de koetsier ton ’e
kening de prinsesse fen ’e dead holpon
hat, mei ’t er fjirtjen rcuzon en in draek
forsloech. En nou fiert er hjoed i bril
loft mei hjar.g Do sei de jager derop
Dar moat ik ek in stik fleisk ton hawwe.
De hospes lAkte oan ’e skouders en sei
«Ik wedzje om houndert daelders dat jy
’t net krije.«Is ’t tinken my ditiwed
denskip frege de jager. «Wel wis
De jager stjArde nou syn bear nei ’t
poleis fen ’e kening. It dior roan der
hinne en wer, mar wist doohs yn ’tpe-
leis to kommen en der efter de stoel
fen de koningsdochter in plak to finen.
Hy bigyng sAntsjes to brommen, hja
seaoh effen om en waerd tige bliid,
hwent se seach daadlik dat so aide hinde
foar hie. Hja liet him mei hjar nei de
keamer gean en frege hwet hy forlange.
De bear tortelde bjar dat syn baes yn
’e stêd oankomd wie en in stik «gebra
den® fen ’e brilloftstafel winske to haw-
weu. Daedlik joeoh hja oarders oan ’e
kok dat hy de bear in stik fleisk mei-
jaen moast, en der sette brAntsje mei
nei de herberch ta.
«Sjuoh jy« sei de jager tsjin ’eihos-
pes« ik haw it weddenskip woon. M^r
ik wol ek in stik koeke hawwe lyk as
de kening en hjar dy hjoed ite. iDet
reduiou net® sei de hospes, «derl for-
wedzjo ’k myn hele hAs op.« «Oan-
nomtsei de jager en hy stjArdei syn
wolf nei ’t koningspaleis. Dizze sl|gge
ek yn ’e brilloftsseal. De prinsoase mirk
him gau en ringen fornaem hja it Idool
ton syn kommen. Hy sei dat syn ibaes
ek sokke koeke winske to hawwen lyk
as de kening seis iet. Mar nou waerd
er ek trooh de kening opmirken en op
syn frage, ho ’t dat bist der kaem,
dielde syn dochter him mei hwet de
wolf forlange. De kening joeoh osiders
dat opsteande toet de jager sols oan ’t
hof komme moast. It durre net dang
of dizze kaem der en waerd frjeonlik
der Autfongen, hwent dit hie de prin-
sesse bjar heit oacredt.
Hy moast nést de kening oan ’e tafel
sitte. Do ’t so nou iten en dronken,
waerden ek de fjirtsjen drakekoppen op
’e tafel brooht. De jager seiI Dat
binne ófgryslike dingen, rare bisten
seoene dy ek tongen hawwe «IWel
wis I® sei de kening, «tongen moatte se
hawwe, hwermei seoene se oars I fjAr
spijje?® Mar de koetsier sei: «Ne,
se hawwe gjin tongen.® Do helle de
Tot plaatsing van Adv. en Reclames voor Handel, Nijverheid en Geldwezen buiten de prov. Friesland is uitsluitend gemachtigd het Alg. Adv.-Bureau D. Y. ALTA, Warmoesstr, 76-78, Amsterdam,
voor Friesland Filiaal D. Y. ALTA te Leeuwarden, Bagijnestraat 54. Tel. Intercomm. 1114.
JJkSKt*
4
l
FRISO
