Nieuws- en Advertentieblad voor de Gemeenten EEN KORTE DROOM orkuin, Hem. Oldeph. en Noordw., Hindeloopen, Stavoren, enz. enz. 63ste Jaargang ZATERDAG 7 AUGUSTUS 1937. No. 32 FEUILLETON Uitgave van T. GAASTRA Bz. te WORKUM Telefoon No. 45 - No. 32 zeer gewichtige reden zfln geweest, en 't komt voor elkaar! Er hoefde hernieuwen. Huisgenooteni HOOFDSTUK XII (Slot volgt) DE WERELD-JAMBOREE Jong geleerd, oudmisdaan Waarom moeten de vrienden van thans, straks eikaars vij anden z(jn? In Haarlem liepen van de week iw een iaat- fiers Chief: „Aan het aantal vrienden, dat hfl maakt en behoudt1*. Leg, lezer, nadruk op de laatste twee woorden, „en behoudt.* Het niet behouden van onze geestelijke vriendschappen, onze idealen dus, en van de persoonlijke vriendschappen, is oorzaak, dat wie de jeugd heeft, bur- ?6D, ling dat nag ;red al- nde oor elf 1 de Jrus- vjjf- ge- tot Ba de aar- i te (Nadruk verboden). tiin tech inlet In de noeg er. a I lillen- 'dam, ropa- ebon- sn. Octo- öring lede isatle alleen, maar ze opvoeren tot de hoogte, welke onze fiiancieele weer kracht toelaat. Volgens voorloopige berichten is de regeering in deze richting werkzaam en valt een ver- hooging van het jaarlflksch contingent dienstplichtigen tot 30 000 man te verwachten en een verlenging van den diensttijd tot 11 maanden. Aangezlen te zjjner tfld over vol doende legeringsruimte voor het uit te breiden contingent moet kunnen worden beschikt, z(jn te Arnhem en Ireda legeringsbureaux opgericht cm de toekomstige legering voor te be reiden. De prjjs der Advertentiön is van 1—5 regels 60 cents, elke regel meer 7 cents Grootere letters naar plaats ruimte. Buiten Friesland, uitgezonderd Familieberich ten, 10 cents per regel. Bfl abonnement belangrijk lager z- Dit blad verschijnt des Za terdags en kost per kwartaal 50 cents; franco per post 80 cents. Enkele Nos. 5 ets. Ingezonden stukken Donder dags voorm. in te zenden. Ad vertentiön tot uiterlflk Don derdagsmorgens 12 uur, uit gezonderd familieberichten l- Na den grooten oorlog hebben wederom vele duizenden kinderen een poging gedaan de fouten van hun vaders te verbeteren. Zfl hebben gestreefd naar een we reldvrede, die twintig jaar na den oorlog door de volwassenen nog niet kan worden bereikt. De jon geren strijden voor goodwill en vriendschap. In deze woorden sprak de idealist zich uit. Maar Baden Powell blflkt ook realist te zfln op z’n tfld. „Waar aan herkent u den besten padvin der vroeg een journalist hem te zóó onverwacht gekomen 1 Een pracht kans! Ik zag ’n advertentie dat een jongedame, in 't bezit van een klein kapitaaltje, op netten stand een hoe- densalon wilde openen. Ik schrijf er eens op, enkel voor de aardigheid, hart heeft weten te bewaren. Hfl meent dat de padvindersbeweging zijn ideaal zal kunnen verwezenlijken. Hfl vergelijkt haar met de kinderkruis tochten uit de middeleeuwen. De kin deren, zegt bij, die daaraan deelna- >men, streefden raar een groot doel, nadat hun vaders hadden gefaald, meisjes van de Mulo of de H.B.S., Maar deze kinderen zijn niet geslaagd, winkeljuffles en daghitjes, met ver liefde gezichtjes achter de Poolsche en Armenische en Australische en Zuld-Amerikaansche padvinders aan en als de jamboree-gasten over eenige dagen vertrokken zijn, dan zal er droefheid zfln in verscheidene Neder- landsche hartjes. Wat kunnen die jongelui van alle nationaliteiten het opperbest met elkaar vinden. Met dertigduizend zijn ze op een klein plekje bijeen, gekomen uit veertig verschillende landen, en ze ver dragen elkaar uitstekend, ze zfln vrienden. Eu de groote menschen, In volkeren verspreid over de wereld, Vogelenzang. En toen antwoordde de waar voor ieder ruimte genoeg en over is, doen niet anders dan kibbe len met elkaar en ze vechten om een stukje grond. Kan de wereld niet een groote jamboree zijn? Je zoudt toch zeggen dat over enkele tientallen jaren als de huidige jamboree-gasten vol wassenen zijn geworden, die de eco nomie en de politiek van hun landen beheerschen dat dat de vrede hecht zal zjjn gefundeerd. Helaas echter leert de ervaring, dat zulke verwachtingen niet in vervulling gaan. Reeds een halve eeuw en langer klinkt de leuze; wie de jeugd heeft, heeft de toekomst. Eilacle, de jeugd schijnt nog steeds in verkeerde han den te zijn gevallen, want van de verwezenlijking der wereldvrede-ldee zfln we verder verwilderd dan ooit. Lord Baden Powell, de Chief van alle padvinders, is een oude man, die esn jong geloof in de mogelijkheid van volkerenverbroedering in zijn „Maar moeder hebt u 't nu toch gedaan En dat nog wel tijdens mijn vacantie! Dat noem ik eenvoudig ge niepig I* Inspecteur Eötvöt stond lachend in de smalle gang en schudde de kleine oude dame met het krullende grijze haar zachtjes bij de schouders. „Ik wist waarachtig niet wat ik zagEen hoeden étalage in onze beneden-voor- daarbfl blijven, we moeten liever niets onderzoeken. Hortense wenscht het zelf zoo, en zij moet het wel het beste weten. Dat zfl je oprecht en waar achtig heeft liefgehad, daar ben ik zeker vanhet kan dus slechts een Binnenland. De Jamboree De massale samenkomst te Voge lenzang van padvinders uit 40 landen ter wereld, welke samenkomst toten met Maandag a.s. duurt, is toch wel een zeer opmerkelijke gebeurtenis voor ons land geworden. Duizenden niets verbouwd te worden alleen •en paar kasten bflgemaakt en nieuw behangen. Vier dagen geleden heeft ze geopend. Een degelijk, ordentelijk jong ding, haast te ernstig en een gezichtje, zeg ik je! Ik heb aldoor al gedacht: Miklos zal geen oogen genoeg hebben als hfl thuiskomt. Die zal je dat gepieker over dat mooie meisje met rood haar, waar je in je ziekte aldoor over tobde, gauw ver loeren wedden Ofschoon, rossig is ze óók, nu ik 't goed bedenk. Hier, „Ja, ik zal er eerst aan moeten wennen1*, zei haar zoon peinzend, „'t Is waar, we hebben hier boven eigenlijk ruimte genoeg. En 't zal uw zorgen heel wat verlichten. Maar nu zal ik eerst mijn handkoffers eens naar boven sjouwen, die staan nog altijd in de gang, 't Is wel onvrfl, dat we nu geen aparten opgang hebben. Vindt de hoedenfee dat geen be zwaar?* „O nee, ze is heel tevreden zoo maal niet. Ze woont in de kleine achterkamer en kookt zelf, na slui tingstijd. Een verbazend werkzaam meisje. Gisteren vroeg ik haar: „Juf frouw Toldy, wilt u niet... hemel, jongen, wat doe je nu toen ze in Nice Miklos Eötvöi had z()n leeggedron ken theekopje met een smak op het tafelblad laten vallen, zoodat een groote scherf van 't schoteltje sprong. „Hoe zegt u dat dat meisje heette?* schreeuwde hij bflna. „Toldy, juffrouw Toldy, en van haar voornaam geloof ik Marltza of Marina of zooiets. Maar hemel jongen, is dat nu een reden om mQn theeser vies aan stukken te slaan? De naam staat trouwens aan de deur dien had je kunnen lezen*. Hooge gasten De golven van bezoekers, welke op ons land aanrolden, hebben ook een aantal hooge gasten uit den vreemde naar hier meegenomen. Van ren noemen we den Zweedschen kroonprins Gustaaf Adolf en z(jn andgenoot Graaf Bernadotte, prins van Belg‘ë, voorts den broeder van den Japanschen keizer, prins Hito Tsjitsjiboe met zfln gemalin en voorts Aartshertog Otto van Habsburg, den Oostenrijkschen kroonpretendent. De ze gasten zijn óf door de Koningin ten paleize Het Loo, óf door hetprin- selQk paar te Soestdijk, óf door bei den, plechtig ontvangen. Ook minder aanzienlijke Jamboree- deelnemers zijn te gast geweest aan ons hof. Het Indisch contingent en de contingenten Cura^io en Saba van de Wereldjamboree zullen zich 10 Au gustus a.s. per autobus naar Het Loo oegeven, waar zfl door H M. de Ko ningin zullen worden ontvangen en waar de padvinders op het Paleis een lunch wordt aangeboden. De contingenten zullen voor de Koningin het Indische gedeelte op voeren van de groote demonstratie, welke op 6 Augustus gegeven wordt. Verlenging diensttijd Helaas vereischen de internationale omstandigheden dat we onze natio nale weerkracht niet op peil houden De vormlooze donkerblauwe cape line kreeg IQn en stfjl onder Marina’s njjver plooiende vingers. Ze boog den rand, kneep den bol, hechtte, verschikte en hield haar kunstwerk op een halven meter afstand om het critisch-monsterend te bezien. Ja, zóó werd het iets. Dat model zou een waardig middenstuk vormen voor de nieuwe étalage, die ze morgen maken moest. Hoe anders was de hoedenmode dit voorjaar weer dan het vorig jaar bestaan had uit de degelijke huismoe ders en jongedochters van de een voudige, stille buurt, werd van week tot week gedistingeerder; zelfs uit Af keurens waardige af keuringsactie Heel wat jongelui zullen de leger- uitbreidingsplannen met gemengde gevoelens vernemen. De gemiddelde Nederlander is weinig soldatesk van aard. „Als het moet...* dan zal hfl zfln plicht weten te doen, maar zoo lang hfl er even buiten kan blijven, gaat hij in vredestijd liever niet onder dienst. Velen schijnen er zelfs niet tegen op te zien om hun lichaam te mishandelen, teneinde te worden „af gekeurd*. De marechaussee van Assen heeft dezer dagen ’n man te Groningen ge arresteerd die het eigenaardige be roep van „keurlngsconsulent* uitoe fende. Hij reisde met een auto het Drentsche platteland af en informeer de wie er al zoo in dienst moesten. Wist hij de adressen van de dienst plichtigen, dan zocht hfl de ouders op, meest boeren. Hfl wees ze er dan op, dat hfl tal van middeltjes wist, die zeker tot afkeuring van hun zoon zouden leiden. Gingen de menschen op zijn voor stel In, dan vroeg hfl eerst vflftien gulden voorschot, onder belofte een paar dagen voor de keuring terug te komen. Dat geschiedde dan ook in derdaad. Vlak voor de keuringklopte hfl weer bfl de ouders aan en deelde de deftige wflken vonden elegante vrouwen in haar zelf bestuurde two- seaters den weg naar „Maison Marina*. Biflkbaar werd ze in goede kringen druk gerecommandeerd ze kwam in de mode, als het zóó doorging, kon ze al gauw verhuizen naar een van de beste winkelstraten. Ofschoon het haar spflten zou, te moeten scheiden van die allerliefste oude mevrouw Eö;ö«. Grappig, dat ze zich in 't eerst, bfl 't hooren van den naam, geen oogenblik den jongen inspecteur van politie herinnerd had die haar destflds zoo gedienstig ge holpen had. Pas toen hfl van zfln ziekteverlof terug kwam, had ze vaag den indruk gekregen, dat ze dat ge zicht al eens eerder gezien moest hebben. Wat vat hfl teleurgesteld geweest toen ze hem niet onmiddellflk Marina glimlachte voor zich heen. Ze had In die dagen wel andere din gen aan het hoofd gehad. Verschrlk- kelflk, wat een tfld had ze achter den rug. Wat een eindeloos lange, som bere, zwaarmoedige winter. Achteraf begreep ze zelf niet, hoe ze nog had kunnen werken, haar kleine zaak tot bloei brengen. Slechts één armzalige troost had ze zichzelf weten te geven d 11, dit eenvoudig, werkzaam bestaan, was toch altfld nog beter dan baronesse von Schlüek worden. Arme baron von Scbliijk. Ondanks den diepen afschuw, dien ze in die vreeselflke laatste dagen in Frankfurt tegen hem had o; gevat, was ze op recht ontsteld geweest, toen ze de berichten van de catastrophe in de kranten las. De expres naar Budapest waarmee hfl haar gevolgd was, daags na haar eigen terugreis, was tenge volge van een rallsverzakklng gede railleerd en vooral onder de eerste klasse-passagiere was het aantal doo- den en hopeloos gewonden ontstel lend groot. Ze was oprecht met zfln lot begaan geweest toen ze met een schok zfln naam las als „overleden tfldens het transport" - maar daarna had ze desondanks toch iets als ver lichting gevoeld. Zou hfl zfln belofte gehouden hebben wanneer hfl haar hernieuwde weigering vernomen had, zou hfl, als machtelooze wraakneming Heribert misschien niet achteraf nog hebben ingelicht die haar bewogen heeft, je te ver laten*. Heribert trok haar tengere, rimpe lige hand aan zfln lippen en boog zwflgend het hoofd. Nederlanders hebben van hun va- cantledagen geprofiteerd om het reus achtige kampement waar 30.000 jon gelui tfldelflk hun verblflf vestigden, te gaan zien en er het vroolflke, op gewekte feest van internationale ver broedering mede te gaan beleven. Aan de thuisblflvers hebben de ver schillende radlo-omroepen laten hoo- ren, hoe levensblfl de jeugd van alle anden zich kan uiten. H.M. de Ko ningin heeft de Jamboree persoonlflk met het uitspreken van een rede mompelde hfl als in een droom. „Hier in huls Het meisje van zfln droo- men, dat hfl uit het oog verloren had, voudige werk. De clientèle, die eerst dat na zfln herstel plotseling nergens meer bleek te vinden, was door he; goedgunstig lot onverwachts weer tot hem gevoard, onder zfln eigen dak huis u te duur wordt, waarom ver loopt u ’t dan niet dan gaan we op ’n leuk flatje wonen en „Zou je me nu eerst niet 'ns fat- soenlflk goedendag zeggen*, knorde zfln moeder. „Is me dat een begroe ting, na zes weken weg te zfln ge weest! Zóó, kom mee naar boven, „v - - dan schenk ik je een versch kopje trouwens, veeleischend is ze heele- thee in. Jongen, wat zie je er pateut uit. Ik hoef niet te vragen of je weer heelemaal de oude bent*. Miklos Eöti öi volgde haar de trap op. „En óf da’s een goed idee van de lui geweest om me met ziekte verlof naar 't Zuiden sturen I Ik had nooit kunnen denken, dat je na een longontsteking zóó’n wrak kon zfln zcowat niéts waard geweest. Maar van zoo’n kuur aan de Middelland- sche Zee moet je wel opknappen en nu kan ik er van den winter dan ook weer tegen. Maar waarom hebt u nu tenminste niet eens geschreven dat we voortaan boven huizen. Ik had u toch zóó gevraagd, geen vreemde in huls te nemen*. „Jongen, je weet toch hoe weinig m’n papiertjes nog maar geven de laatste jaren en je weet ook, dat ik dit huis, waar ik zoolang met je goeden vader heb gewoond, voor geen geld zou verlaten, al werd 't me nóg zoo bezwaarlflk, het aan te houden. Ja, en dat verhuren, dat Is 24. En nooit heeft prins Dettenburg- Weidingen begrepen, waarom Hor tense Pereny hem zoo plotseling ver liet; nooit kwam hfl te weten wat er van haar geworden was. Hfl vervulde haar laatsten wenscb en deed geen nasporingen. Toen hfl haar wonder- Iflken brief in handen kreeg, was hfl buiten zichzelf van opwinding en verdriet; hfl had hemel en aarde willen bewegen om zfln liefste terug te vinden. Hfl had haar met gloeiende kussen willen zeggen, dat een schim,--D--- een spookgedaante, niet sterk genoeg kamerMaar wat drommel, als dit was om twee jonge, liefhebbende harten te scheiden, maar prinses Alexandra, wie hfl den brief had laten lezen, dacht er anders over. Wel kon zfl begrflpen, dat een jonge bruid angstig en verschrikt was voor een geheimzinnige spookverschflning, die echter, evenals destflds bfl haar, wel berusten zou op een al te levendige droom, door ouwinding en zenuwach tigheid veroorzaakt. Maar dat alias is nog geen reden om te wanhopen aan de liefde en aan de toekomst, om te vluchten voor geluk en rflkdom... Aan zulk een ingrflpend besluit lag iets ernstigere ten grondslag, en ze wees baar neef op de passage van den brief, die luidde „Het is natuurlflk niet de oude sage u weet, den heelen zomer ben ik al één... er is ook een stuk eigen familiegeschiedenis in het spel, waar over ik je nooit gesproken heb...* Eu zoo zacht alsof niemand het hooren mocht, fluisterde zfl „Gravin Pereny reisde te eenzaam door de wereld, en haar schoonheid heeft onze voorzichtigheid in slaap gewiegd...* Heribert wilde verontwaardigd op springen. Ze legde hem met een gebaar het zwflgen op en glimlachte droevig. „Stil, stil, Heribert we moesten dat alles liever laten rusten, We we» ten Immers zoo heelemaal niets over haar verleden, on het kan boter derschelden. Als de jeugd haar idealen en vriend schappen wist te behouden, ja, dan zouden we vertrouwen kunnen hebben in de toekomst en in den uiteindelfl- ken wereldvrede. Maar we doen an ders. Zoo gauw we ons zelfstandig en „groot" beginnen te voelen, zoeken we een zeef en daarin schudden we alles en allen uit vroeger dagen naar mate we nog grooter en ouder en eigenzinniger worden, schudden we harder. En als we elndelflk heel oud zfln, staan we alleen op de wereld, willen openen, verbitterdons laatste restje idealis me hebben we uitgeschudwe zfln zonder vrienden en kennen nog slechts tegenstanders. Gelukkig op dezen „regel” zfln tal van uitzonderingen. Lord Baden Powell is er één van. De wereld kaï een massale jam boree worden, als we in idealisme, n kinderlijk geloof en vertrouwen, in aanhankelflkheid aan den mede- mensch, onze jeugd trouw blijven. We dienen er van doordrongen te geraken, dat het veel erger is om éénmaal onrecht te begaan door misplaatst wantrouwen dan honderd maal slachtoffer te worden van te goed geloof. .o u«> uv j®uSU uw,., Niet wie de jeugd hebben, bouwen daarmte nog geenszins de toekomst een toekomst, maar wel degenen, -die de jeugd tot wasdom en rflpheid weten te voeren met behoud van haar geloof en haar idealen, haar onschuld en broederschapszin. in zfln band omsloten kan achten. De jeugd is spontaan, gul, vol goed geloof en vertrouwen, onbaatzuchtig. Maar naarmate de jonge mensch ouder wordt, ontwikkelt zich zfln egoïsme. Hfl stoot vrienden af door zfln wan trouwen of verliest ze door zfln baat- Algemeen weekoverzicht zucht of die van anderen. Hfl, die in zfln jeugd gemakkelflk geloofde in zfln medemensch, wordt geleidelflk aan een criticaster, onverdraagzaam voor zfln omgeving. Wie in zfln jeugd slechts lette op wat hem verbond met andere jeugdigen, gaat later breed de principes en karaktereigenschap- pen.uitmeten, welke hem van anderen, en zfln volk van andere volkeren, on- Stil, niet aan denken. Ze schudde heftig het hoofd met de korte rood gouden krullen en greep energiek in de doos met kleine jagersveertjes. Hier, dit stflve, metaalgroene, met die grappige krul er in, dat was juist wat dit chique sportmodel eischte. Hier, nee, iets meer naar links, zóó, wacht, een speld De zaken gingen goed in haar kleinen salon. Ze had trouwens altfld wel geweten, dat ze voor dit soort id je kunnen lezen*. werk talent had. Het was nu meer „Marina Toldy... Marina Toldy*, dan een half jaar geleden sinds ze geopend had, en ze had reeds twee leermeisjes in dienst voor het een- ïaat je thee nu niet koud worden't goed bekflkt is ’t heelemaal nog Eu zoo’n jong huisgenootje... ’t kan nog een heele gezelligheid voor u worden als u haar wat beter kent,* besloot hfl met een ondoorgrondelijk gezicht. gebracht, Marina hfl zou haar te rugzien, met baar kunnen spreken, hfl zou op de meest ongezochte wflze met haar in aanraking kunnen komen, niet eens een voorwendsel behoeven te zoeken om de kennismaking te De kamer leek hem plotseling on gewoon licht en blfl en gezellig. Met een sprong was hfl van zfln stoel en bfl zfln moeder, die hfl jongensachtig- spontaan in de armen sloot. „Waarom ik dat schoteltje ven u kapot gooide, hoort u misschien later nog wel eens*, zei hfl, uitgelaten- vroolflk ineens. „En dat stiekeme ver huren van ons halve huls zal ik u dan maar vergeven, omdat ik zoo blfl ben, weer thuis te zfln en door u verwend te worden. Tenslotte, als je en zit niet zoo ongelukkig te kflken*. zoo’n gek idee niet van u geweest, herkende VttU utn aau UUB B1CUUIB CVU vvud vp, vvvx aai uiguviU) «wavu uv HVUUXOU4M i i DOOR Anny van Panhuys. i t t i i i

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Friso nl | 1937 | | pagina 1