voor de Gemeenten Worta, Hem. Oldeph. en Noordw., Hindeloopen, Stavoren, enz. enz. EEN KORTE DROOM f o i Nieuws- en Advertentieblad i Sluiting Kantoor Gemeunte-Ontvangur j’ó 63ste Jaargang ZATERDAG 14 AUGUSTUS 1937. No. 33 Officieel Gedeelte. Plaatselyk Nieuws. FEUILLETON Uitgave van T. GAASTRA Bz. te WORKUM Telefoon No. 45 - I Algemeen weekoverzicht Binnenland. zal zijn gesloten. 1 Dit blad verschQnt des Za terdags en kost per kwartaal 50 cents) franco per post 80 cents. Enkele Nos. 5 ets. Ingezonden stukken Donder dags voorm. in te zenden. Ad- vertentiën tot uiterlQk Don derdagsmorgens 12 uur, uit gezonderd familieberichten nemers aan de T.T.-races, denEngel- schen Norton-rQder Guthrie. Ten aanschouwe van 120.000 toe schouwers deed Guthrie op 't bekende circuit van Hohenstein—Ernstal, in Duitschland een doodelQken val. De prQs der Advertentiën is van 1—S regels 60 cents, elke regel meer 7 cents Grootere letters naar plaats ruimte. Buiten Friesland, uitgezonderd Familieberich ten, 10 cents per regel. BQ abonnement belangrijk lager De Piet Hein Toch nog spoediger dan aanvanke lijk verwacht werd, zal de Plet Hein, het prinselQke jacht, huwelQksge- achenk van het Nederlandsche volk aan Prinses Juliana en Prins Bernhard voor overdracht gereed zQn. Daar voor is de dag van 28 Augustus (Za terdag) bepaald. Prinses Juliana en Prins Bernhard zullen zich dien dag te vier uur te Muiden aan boord van de Plet Hein begeven. Het Prinselijk Paar wordt namens het algemeen comité tot aan bieding van een nationaal huwelijks geschenk begroet, waarna het schip zee zal kiezen. Na de bezichtiging heeft de plechtige overdracht plaats. (Nadruk verboden). M WW Ongetwijfeld heeft dit bezoek de ban den tusschen Indië en het moederland versterkt. Deze mooie herinnering zal de jonger s nooit verlaten. Wereldtentoonstelling te New York Om nu nog enkele officieele berich ten te releveeren, verbreiden we een mededeeling van den regeeringspers- dienst met betrekking tot den we reldtentoonstelling, welke in 1939 te New York zal worden gehouden, dat de Nederlandsche regeering, mede namens de overzeesche gewesten, de uitnoodiging tot deelneming, welke van de regeering der Vereenigde Staten is ontvangen, zal aanvaarden. Nadere berichten omtrent de orga nisatie van deze deelneming zullen t.z.t. worden gepubliceerd. We kunnen al vast gaan sparen voor een bezoek 1 Uitbreiding KLM. Misschien kunnen we tegen dien tjjd gebruik maken van een K.L M.- dlenst op Amerika. Onze burgerlQke luchtvaart blQkt n.l. geenszins den Burgemeester en Wethouders van WORKUM brengen ter algemeene kennis, dat het kantoor van den gemeente-ontvanger vanaf 16 tot en met 22 Augustus a.s. Voor spoedeischende gevallen kan men zich ter gemeente-secretarie vervoegen. Workum, den 11 Augustus 1937. Burgemeester en Wethouders voornbemd, W. M. OPPEDIJK van VEEN. De Loco-Secretaris, G. G. GROENENDAL. Na overdracht het schip zal dan ongeveer by den vuurtoren van het buiten-IJ zQn gearriveerd wordt Prinses en Prins, die juist jachteige- naar zijn geworden, een grootsche hulde gebracht door een vloot van zeil- en motorjachten. Een vlootrevue die na 't passeeren van de Oranjeslui zen wordt gevolgd door een hulde van de Nederlandsche roeiwereld. De Jamboree Het prinsenpaar heeft zich populair gemaakt bij de internationale pad vinders. Vooral het onverwachte ver schijnen der prinses aan het avond- kampvuur begeesterde de jongelui, vriéndelijk met hen was omgegaan. De prinses zat eenvoudig tusschen iet publiek in het zand en zong de kampliederen dapper mee. De pret in Vogelenzang is nu uit. De duizen den gasten zf)n heengegaan na een hartelQke afscheidsrede van den ou den Chief, die met weemoed te ken nen gaf, dat hij gelet op zijn leef tijd de jongens wel niet meer op de volgende jamboree, d.i. over vier jaren, zal weerzien. Na beëindiging van het feest heb ben de meeste padvinders zich over het land uitgestortbezoeken werden gebracht aan Amsterdam, Den Haag, Utrecht, Marken, Volendam, de kust plaatsen en vele kleinere gemeenten in de provincie. De jongelui z{jn zeer goed te spreken over.onze gastvrijheid. De jamboree is in het algemeen geslaagd, vooral in financieel opzicht. M ar er zQn ook klachten. In het bij zonder over de schade, welke het kampleven ondervond van de over weldigende belangstelling van buiten staanders. Die nochtans het geld in de kas moesten brengen. De Indische nadvinders, 140 in ge tal, zijn na afloop van de jamboree door Koningin en Prinses ten paleize Het Loo ontvangen. Ze hebben daar demonstraties gegeven, waarvoor een groote eetzaal op de tweede verdie ping van het paleis was ingericht. Ze hadden succes van hun ernstig stre ven om zoo correct mogelijk hun le vendig spel uit te voeren. De Vor stinnen betoonden zich zeer ingeno men en onderhielden zich minzaam met haar jeugdige gasten. De jongens waren enthousiast over de Koninklijke ontvangst. Velen meen den te droomen en veronderstelden dat men het thuis maar nauwelijks zou gelooven dat de Koningin hen in Haar Paleis had ontvangen en zoo deze vertooning voorstelde. Zoo was hQ altijd. Marina zette het gereedgekomen hoedje op een standaard en liep er langzaam omheen, voldaan in zichzelf knikkend. Ja, zoo was het goed. Morgen kon een van de meisjes er het zijden voerinkje in zetten! Een blik op de klok zei haar, dat het hoog tijd was om naar bed te gaan. Morgenavond werd 't ook weer vrij laat- Én ze wilde fit blijven, nu het drukke seizoen weer begonnen was. Ze draaide het licht uit in het kleine atelier en haastte zich naar de slaapkamer. moed te verliezen onder de tegen slagen. Fokker, die zooals bekend is tevens de Douglas Aircraft Company Incorporated te Santa Monica verte genwoordigt, heeft bij deze fabriek een order geplaatst voor de levering van vier barer vliegtuigen, type D.C.-3, in opdracht van de K. L. M. Deze machines zQn van 't zelfde type als de tot nu toe geleverde, waarvan de K. L. M. er 14 stuks bezit, doch zullen met zwaardere motoren van het allernieuwste type worden voor- i' zal de K. L. M. over achttien D.C.-3 vliegtuigen beschikken. De spelliEgschaos Nóg een officieel berichtin Staats blad no. 363 is opgenomen een Kon. Besluit waarbij voor de openbare hoogere burgerscholen A en B de „spelling Slotemaker** wordt voorge- schreven. Het bericht in het Staatsblad is nochtans gesteld in de spelling De Vries en Te Winkel, welke de regee ring voor haar officieele stukken handhaaft. En voor de Lagere scholen geldt nog steeds het ministerieele voorschrift, dat de spelling Marchant er moet worden onderwezen. Wat een dwazigheld toch, zulke stelselloosheid op taalgebied. Allerlei Ten besluite herinneren we aan het voor Apeldoorn verheugende feit dat het zich in de rQ der grootere steden schaarde, door de inschrijving van den 70.000en burger in de registers van den Burg. Stand. En dan nog een korte memorie, ge- wQd aan een der meest bekende deel- 11 Aug. Op het heden te Frane- ker gehouden concours van den Bond van Chr. Harmonie- en Fanfarecorpsen in Friesland, behaalde „Crescendo”, directeur de heer J. B. Dijkstra alhier, n de hoogste afdeeling nog juist een le prijs met 150 punten. Korfbal 11 Aug. Gisteravond ontving „Jong Frisia” op het gem.-sportterreln alhier, „Kwiek” van Koudum, welke ontmoeting voor beide clubs belang rijk was, omdat voor degene die verloor de kans op het kampioen schap verkeken was. In de eerste helft waren de Workumers over wegend sterker, maar gemakkelQk werd het hun over de geheele wed strijd toch niet gegeven. Er werd denis verteld en haar ook een portret laten zien. Zo herkende het meisje mot hot pittige, geestige gezichtje en het wilde, donkere haar onmiddellQk. Tenger en sportlef als een jongen in hot nauwsluitend rQcostuum In minder dan een seconde flitste 25. Heribert... Zou ze hem óóit kunnen vergeten O, nu ze tot rust gekomen was, nu die dwaze, heerlijke, korte droom al verder en verder achter haar lag, had ze het maar al te goed leeren inzienze zou hem nooit waarachtig gelukkig hebben kunnen maken, alleen reeds omdat ze zelf, als slot vrouwe van Weldingen, nooit onbevangen-gelukklg had kunnen zijn. Haar gravinnenrol had ze vlot en onnavolgbaar-knap gespeeld, zoo lang het werkelQkspel was: comedie, tooneel, avontuurlijk en opwindend bedrog. Maar zou ze het hebben uitgehouden, levenslang een rol te spelen in de rustige werkelijkheid van eiken dag altQd weer een karak ter, een persoonlijkheid volte houden, die ze niet was En dan zou daar altijd, dag voor dag, jaar voor jaar, nog de martelende angst geweest z(jn voor de ontmaskering, voor het domme, nietige toeval, dat alles aan het licht zou kunnen brengen. Angst om ooit met haar man naar Budapest te reizen angst voor onbekende vrienden van de ware Hortense Perer y angst om in e^n of ander toerisien-oord een der deftige klanten van maison Violette te ontmoeten angst, altjjd en overal, voor een be kend gezicht, een plotsellr gen groet, een verrasten uitroep... Was het wreede en plotselinge einde, dat haar bijna gebroken had, toch, ondanks alles, niet barmhartiger geweest dan dat... een heel leven van angst en <nzekerheid, een nim mer onbeschaduwd geluk? Het was beter zoo. Maar of er in haar hart ooit plaats zou z{jn voor een ander? Aan bewonderaars ontbrak het haar ook nu niet, al was de bewondering niet altijd meer zoo eerbiedig als die van de gedistingeerde reiskennissen van gravin Pereny... De fatterige, geblaseerde jongelui, die hun moeder of zuster met den wagen tot voor haar deur reden en later soms terug keerden, alléén, om te trachten een ▼luchtig amouretje aan te knoopen met het beeldmooie modlitetje, moei* WORKUM. Benoemd tot onder wijzeres aan de Herv. School, hoofd de heer IJ. Wielinga, mej. Cars te zien. Met inbegrip van deze order Leeuwarden. Den 21en Augustus a.s. zal het 25 jaar geleden zijn dat onze plaats genoot W. Ketelaar als melkvaarder n dienst trad bQ de N.V. Kaas- en Roomboterfabriek „Workum14 voor- leen Tjebbes Co. Als bijzonderheid kan nog worden gemeld dat al die aren voor één veehouder, n.l. de leer G. Kuipers te Heidenschap, de melk werd vervoerd. had ze met een wat beverig glim lachje gezegd, toen ze haar verhaal beëindigd had en hem voor 't eerst weer durfde aanzien. Maar hij was één en al goedheid en begrijpen ge weest hjj hield haar niet voor slecht, al had ze ernstig verkeerd gedaan. En van dien dag af was hQ nó* haitelQker, ró* voorkomender ge weest, zonder ooit iets voor zichzelf te vragen. Het deed goed, een vriend te hebben, die alles van je wist, voor wlen je geen enkel geheim meer had en die dan tóch nog je vriend wilde zQn... HQ had haar in de wintermaanden vaak meegenomen naar een concert, vu..«, een goed blQspel, een hoogstaande Alexandra had haar de heele geschie- film. Morgenavond zouden ze weer gaan naar een filmpremière, waar voor reeds dagen te voren alle rangen waren uitverkocht geweest. Maar Miklos had tQdlg voor twee stalles plaatsen gezorgd, omdat hQ haar had hoeren geggon dat ie alch veol van ten vaak op hardhandige wQze ont moedigd worden. De jonge onder wijzer, die aan den overkant van de stille straat op kamers woonde, kwam haar eeuwig boeken leenen en de laatste maanden waren het bQna on ver an der IQ k liefdeverzen van alle mogelQke en onmogelQke jongeren. Het werd knapjes vervelend... En inspecteur Eötröi... Nee, het ging eigenlQk niet aan, hem te vergelijken met de onridder- IQke fatjes of den kalverachtig-ver- liefden jongeling van den overkant. Miklos Eötvöt was haar vriend. Een ernstige, toegewQde, onvermoeide vriend. Die vriendschap had er niet weinig toe bijgedragen, haar door dezen troosteloozen winter heen te helpen. Achter zQn hartelQke kame raadschap vermoedde zQ een dieper gevoel, maar róólt had hQ zich met hinderlQke attenties aan haar opge drongen, zeker niet sedert ze hem, in een stemming van hopelooze zwaar moedigheid, de geheele droevige ge schiedenis van „gravin Pereny” bad gebiecht. Dat was op een guren Fa- bruari-avond geweest, toen ze samen bQ den haard in zQn moeders zit kamer zaten en de oude dame was weggeroepen naar het dochtertje van een buurvrouw, dat leelQk van de trap was gevallen. Op zQn vraag waar ze toch geweest was In die lange maanden na haar plotselinge verdwQning uit de stad, bad ze, in *n opwelling van vertrouwelQkheld, in een behoefte aan troost en raad, alles eerlQk verteld... „En nu laat dit alles door Marina’s hoofd, terwQl de tekst, waarvan de laatste regels haar waren ontgaan, verdween en het beeld te voorschQn kwam. Jutta scheen gefêteerd te worden om de een of andere prestatiemet den linkerarm over den nek van haar vurig paard, schudde ze lachend de handen, liet zich met een koddige grimas kussen door vrouwelQke fa milieleden en vriendinnen, liet zich complimenteeren door heeren, jury leden of wat het zQn mochten. Hemel, daa<* met een dofsmakje gleed Marina's taschje van haar knie ën op den grond, uit haar machteloos zich ontspannende handen. Maar dat was immers dat was immers He ribert HQ nam Jutta’s beiden handen in de zQne, hield ze even vast... En juist vóór het beeld verdween, ving Marina den blik op, dien zQ wissel den: Jutta keek naar hem op, even met de oogen knippend van emotie, haar mond trachtte nog jolig te glim lachen, maar baar blik was donker van overgave en bunkerend verlan gen. En hQ zQn gezicht scheen vreemd-gespannen, zQn oogen boorden in de hare, fel vragend, alsof hQ in het diepst van haar hart trachtte te lezen. Over het witte doek voer nu een blanke school zeilbooten in een flinke bries, als meeuwen in egale vlucht. Marina staarde er naar zonder ze te zien. In haar was slechts één gewaar wording een eindeloozn verbazing. Verbazing, niet om het wonderlQk toeval, dat ze op deze wQze nog ééns het gezicht had zien opdoemen van den man, dien zQ vast geloofd had nooit meer te zullen terugzien maar slechts verbazing om het feit, dat haar eenige aandoening een soort van wee moedige, verteederde welwillendheid scheen te zQn. NatuurlQk bonsde haar hart en trilden haar handen door de overrompelende verrassing van dit on verwachte beeld uit't verleden. Maar de felle pQn, het radeloos heimwee, die ze had moeten voelen bQ het weerzien van het beminde gezicht bleven uit. Ze was stellig overtuigd geweest dat ze Heribert von Detten- burg tot haar dood toe nimmer zou kunnen vergeten dat een mogelQk weerzien haar hart zou moeten ver scheuren. Doch er was niets van dien aard gebeurd. Geen felle steek van jalouzie had haar door *t hart gepriemd bQ het zien van den blik dien hQ Jutta von Talberg toewierp slechts een vage opluchting had ze gevoeld: h( heeft zich getroost, hQ zal weer ge lukkig worden, ik heb zQn leven niet voorgoed verwoest. Een warme vriendschap was in haar opgeweld bQ het zien van die twee jonge men- schen op het doek, die op 't punt stonden, elkaar voorgoed te vinden. Anders niets... Met een grenzelooze verwondering besefte ze: ik ben er overheen. Maar ik zou 't zelf misschien nooit geweten hebben als dit kleine tooneeltje me de oogen niet had ge opend. Met een wQd gevoel van bevrQding leunde ze achterover. Het leven was niet voorbQ. Het was misschien zelfs niet begonnen. Ze behoefde niet langer in droef gemQmer achter zich te zien. Ze kon vooruit kQken, naar een nieuwe horizon, in een land van nieuwe beloften... Het was een doorloopende voor stelling, zonder pauze, en het hoofd nummer was begonnen zonder dat ze het bemerkt had. Plotseling keek ze in een lentelandschap van zeld zame liefelQkheid een park van bloesemboomen, waar de prille, pure zon door speelde; een smalle beek dartelde langs het bemoste pad. Twee jonge menschen liepen langzaam voort door dit paradQs van lente- weelde, hand in hand, het meisje had een grooten hoed bQ de lange tinten aan den arm hangen. De zon guldde het kruivend haar langs haar zachte wangen. Stil, schroomvallig, zonder eenige opdringerigheid legde Miklos Eötvöi zQn hand op haar arm. „Marina...** duisterde hQ, „die mooie tQd komt weer gauw. Nog ’n paar weken, dan is 't buiten in de parken even heerlQk en feestelQk. Kunnen we niet afspreken, dat we er eens een heele dag samen op uit trekken 't zou je zoo verbazend veel goed doen. We blQven dan van vroeg tot laat buiten in de vrQe natuur en doen precies als die twee daar...** HQ zweeg verward en trok haastig zQn hand terug. Het rustig-voortdren- telend paar op 't doek was blQven stilstaan. De jonge man legde zQn handen op de schouders van het meisje en trok haar langzaam naar zich toe. ZQ sloot haar oogen toen zQn lippen de hare vonden. Marina lachte bQna onhoorbaar een schalksch, verward gelukkig lachje. Toen duisterde ze terug, zonder haar oogen van het doek te wenden: „Het IQkt me een goed idee, Miklós.** EINDE De groote, modern-gedecoreerde bioscoopzaal was eivol. Moeizaam wrongen inspecteur Eötvös zich met zQn dame in de donkere rQ langs dikke jassen en bontmantels, tot waar het kleine, dansende llchtvlekjes van de electrlsche lantaarn hem de twee laatste leege plaatsen wees. Ze waren wat laat, tengevolge van een verkeersstremming; het vóór- programma was juist begonnen. Ter wQl Marina het zich in 't donker zoo goed en zoo kwaad als 't ging ge- makkelQk maakte in haar stoel, zag ze de beelden voorbQditsen. Een kleu rend mpje van oude Hongaarsche plattelands-kleederdracht, een nogal fiiuwe teekei fi m en tenslotte de ac tualiteiten, binnen- en buitenlandsche. Enkele Ufa-fragmenten van paar densport en wedstrQden. Moei IQ ke sprongen, het nemen van hinderris- je me zeker arresteer en, Miklos...” sen, ruiters, die in het zand beten, andere, die triomfantelQk een nogal leelQken zilveren beker in ontvangst namen. Ritmeester von Deckow op „Don Juan**, baron Rshburg op „Hebe“ céa-, wat was dat? Jonkvrouwe Jutta von Talberg met haar zwarte merrie Shulamite, een der koenste amazones van heel Duitschlandwat watde let ters dansten voor Marina’s oogen. Jutta von Talbergmaar die naam stond immers onvergetelQk in haar herinnering gebrand. Dat was immers de jeugdliefde van Heribert von Det- tenburg geweest, die hQ op een lange reis in den vreemde had trachten te vergeten. Jutta, de oude prinses .L V. DOOB Anny van Panhuys. Z'. ijden "enó RISO.

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Friso nl | 1937 | | pagina 1