MARGREET
Nieuws- en Advertentieblad
voor de Gemeenten Workum, Hem. Oldeph. en Noordw., Hindeloopen, Stavoren, enz. enz.
Verkoop Grasgewas Groene Strand
No. 37
ZATERDAG 11 SEPTEMBER 1937.
63ste Jaargang
Officieel Gedeelte.
FEUILLETO N
Algemeen weekoverzicht
Binnenland.
COLLECTE
- Uitgave van T. GAASTRA Bz. te WORKUM Telefoon No. 45
toen kantonrechter Fresenius stierf.
H03FDSTUK IV
Nadruk verboden
4
Het liefst had hfl de teere gestalte
Dit blad verschijnt des Za
terdags en kost per kwartaal
50 cents; franco per post
80 cents. Enkele Nos. 5 ets.
Ingezonden stukken Donder
dags voorm. in te zenden. Ad-
vertentiön tot uiterlQk Don
derdagsmorgens 12 uur, uit
gezonderd familieberichten
een
dh
ieen
het
skte
i de
reuzenletters Holland op de scheeps
wanden te doen schilderen, een Ne
derlandsche vlag en een wit doek
met den naam „Holland1* op het dek
gespreid te houden, des nachts een
en ander doelmatig verlicht. Ook voor
dat deze kennisgeving alleen dient
tot informatie voor het publiek, zoo-
dat daarin geen aanbeveling voor of
Instemming met de collecte moet
worden gelezen
Workum, 9 September 1937.
Burgemeester en Wethouders
voornoemd,
W. M. OPPEDIJK van VEEN
De Secretaris,
v. d GOOT.
NOVELLE VAN
Anny von Panhuys
118-
am-
»kt,
?on
ers
ten
de
ren
en.
ge
re,
an
>er
de
ids
en
ids
en
en
ds
de
Bn
40
de
grooter deel van ons bedrijfsleven
moeten bereikt hebben dan het be-
trekkeigk nog maar kleine gebied,
waarop momenteel inderdaad wel
reeds belangrijke vooruitgang te con
stateer en valt**.
Oudernemersovereenkomsten
De minister van Econ. Zaken, mr.
L. P. J. M. Steenberghe, heeft deze
week de commissie bedoeld in artikel
12 van de wet op het algemeen ver
bindend en onverbindend verklaren
van ondernemersovereenkomsten ge
ïnstalleerd, welke commissie toezicht
moet houden op de naleving van een
verbindend en onverbindtndverkla-
ring.
De minister noemde het vraagstuk
der controle op het groote terrein
van onderlinge samenwerking tus-
schen bedrQfsgenooten zeer belang-
De Koningin in Zeeland.
De Zeeuwen hebben Maandag een
feest beleefd, dat hen nog jaren zal
heugen. Ze hebben n.l. H.M. de Konin
gin ontvangen en deden dat op de uit-
De prijs der Advertentiön
is van 1—5 regels 60 cents,
elke regel meer 7 cents
Grootere letters naar plaats
ruimte. Buiten Friesland,
uitgezonderd Familieberich
ten, 10 cents per regel.
Bg abonnement belangrijk
lager
Burgemeester en Wethouders van
WORKUM zijn voornemens op Maan
dag, 13 September as. bg gesloten
briefjes publiek te verkoopen:
Op stam staand grasgewas van
een gedeelte van het groene
strand ter grootte van ruim
9 HA. (25 x 363; Are).
Voorwaarden zfln ter Secretarie
verkrijgbaar. Inlichtingen worden
door den siuiswachter-veehoeder ver
strekt.
Workum, 9 September 1937.
Burgemeester en Wethouders
voornoemd,
W. M. OPPEDIJK van VEEN.
De Secretaris,
v d GOOT.
Een jaar later werd Margreet de
vrouw van den kantonrechter Frese-
nius, en hg omgaf haar steeds met
een zorgende liefde en goedheid, die
soms b(jna iets deemoedigs had. Een
paar jaar later werd Werner ver
plaatst, een klein stadje in het Tau-
nusgebergte werd de nieuwe woon
plaats van het jonge paar en hier
groeide hun dochtertje, dat Maria ge
doopt was en dat zg Ria noemden op.
De kleina Ria was vQf jaren oud,
maar het schoot hem nog juist bij
tijds te binnen, dat hg daardoor mis
schien alles weer zou kunnen beder
ven.
Daarom legde hg slechts z(jn arm
om haar schouders en waagde het,
haar wang te kussen.
„Margreet, ik zweer je, ik zal alles
doen, wat ik kan, om je gelukkig te
maken
Ze gingen verder langs den een
zamen landweg, doch zeiden belden
geen woord; beiden waren diep in
gedachten verzonken.
Zoo werd Margreet Lisa Nansen,
die een heelen wereld met haar dans
kunst had willen veroveren, de bruid
van den assessor en plaatsvervangen-
den kantonrechter Werner Fresenius.
Mevrouw Wally Thorda en de im-
pressario Dirkmann kwamen zelf naar
’t Pommersche stadje, om Margreet
„tot rede te brengen en haar aan de
kunst terug te geven**. Maar elke po
ging daartoe was vergeefsch.
Margreet bleef b(j haar besluit. Ze
moest den laatstan wensch van haar
vader vervullen, dat was het eenige
middel om haar schuld uit te boeten.
Burgemeester en Wethouders van
WORKUM brengen ter algemeene
kennis, dat door hen vergunning is
verleend aan de Kerkvoogdij der
Ned. Herv. gemeente tot het houden
van een collecte op 15 September a.s.
ten behoeve van het klokluiden.
Ter voorkoming van misverstand
bundige wjjze, welke uit hun diepen
Oranjezin ontspruit. H. M. voer over
de Zeeuwsche wateren en aan alle
plaatsen, welke Zij aandeed stond de
bevolking in haar typische kleeder-
dracht, haar „beste spullen”, gereed
om haar te verwelkomen. Op den ten
toonstelling te Hulst heeft de Konin
gin de beste paarden van het beroemde
Zeeuwsch-Vlaamsche ras kunnen be
wonderen. Des middags onthulde H M.
de Koningin in Middelburg, de hoofd
stad der provincie, een prachtig stand
beeld van wjjlen haar moeder, Konin
gin Emma.
voetjes raakten nauwelijks den grond,
zoo licht en veerkrachtig zweefden
ze er overheen. Met gespannen aan
dacht keek de heer toe. Al wierpen
een paar kinderen een vluchtigen
blik op hem, hg scheen ze toch niet
te storen. Met een razsnd snelle wer
veling liet de kleine danseres zich
plotseling op den grond glijden.
De kinderen klapten in de handjes
en het werd levendig gepraat en ge
roep.
De hear kwam naderbij en stond
even later voor de kleine danseres,
die in een gemakkeigk hurkende
houding tot hem opkeek. Een aller
liefst klein ding, zei hjj b(j zichzelf.
„Ik heb naar je dans gekeken**,
zoo begon hg vriendeigk, terwgi hg
zich een beetje vooroverboog, „en
omdat ik jouw dansen zoo mooi vond
en ik bovendien een heel nieuwsgie
rig mensch ben, zou ik graag weten,
waarom je hier op de wei gedanst
hebt**.
„Omdat ik thuis niet dansen mag**,
schoot het antwoord uit haar lieve
kleine mondje.
De heer glimlachte. „En waarom
mag je thuis niet dansen?**
„Omdat moeder het niet zien wil,
en zg heeft altgd zulke akelige zwarte
kleeren aan, als ik die zie, worden
mgn beenen altgd zoo zwaar. Maar
hier buiten bewegen ze vanzelf en
zouden ze soms wel tot den hemel
willen springen I1*
„Je hebt dan wel heel vrooigke en
ondernemende beenen,” lachte hg.
„Mgn beenen zgn altgd big,” knikte
ze toestemmend. Haar tandjes schit
terden, en haar stralende oogen
schenen met ééu enkelen blik alles
om haar heen te omvatten. „De hemel
is zoo blauw en de zon is zuiver goud
en de bloemen, de mooie bloemen zgn
zoo bont. Moet ik dan niet dansen?’
Ze jubelde: „Omdat alles zoo prachtig
mooi is, moet ik wel dansen.** Ze
sprong elastisch op en trok haastig
haar kousen en schoenen aan.
„Ik moet nu naar huis, koffiedrinken,
anders zoekt moeder me.** Met een
paar vlugge sprongen was ze weg.
De kinderen lachten en gingen
uiteen. Zg waren wel gewend aan de
wQze, waarop hun vriendinnetje er
meestal van door ging.
De hoer vroeg aan een ouderen
van een juiste en doelmatige controle
velerlei aspecten biedt.
Er zgn volgens den minister voor
beelden te over, die aantoonen, welke
kwade gevolgen aan het ontbreken
van een doelmatige controle zgn ver
bonden. Deze kwade gevolgen mani-
festeeren zich zoo duideigk, dat men
wel kan zeggen, dat het in vele ge
vallen nog de voorkeur verdient, de
nadeelen van het ontbreken van een
regeling te aanvaarden, dan regelin
gen in te voeren, welke niet behoor-
igk worden of kunnen worden gecon
troleerd en die daardoor veroorzaken
dat de deur wordt geopend voor al
lerlei misbruiken, waardoor de goed
willende, omdat hg zelf zgn verp ich-
tlngen nakomt, ernstig wordt gedu
peerd.
De minister bigkt dus wel vrg
gereserveerd tegenover dit nieuwe
sociaal economisch statuut te staan
ten: „Hoe heet die kleine danseres?1*
De jongen antwoordde„Dat is Ria
Fiesenius en zg woont daarginds in
dat witte huis**.
Zgn vinger wees naar een kleine
villa, die achter wat boomen verscho
len lag. Een fluittoon van een kame
raad riep den jongen weg.
Nu stond de heer alleen aan den
rand van de wei, en geheel verlaten
lag nu de plaats, waar weinige mi
nuten geleden een blond elfenkind
sprookjesachtige dansen had uitge
voerd.
Ria Fresenius! Hg sprak dennaam
verschillende keeren stil bg zichzelf
uit, om hem goed te onthouden en
dachtZe is een sensatie, deze kleine
danslustige Ria!
Maar in plaats van zgn wandeling
naar het bosch voort te zetten keerde
hg plotseling om en als door een
magneet getrokken, liep hg recht
naar het kleine witte huis, waar het
meisje wonen moest. Een gedachte
was in hem opgekomen, een gedach
te, die hem niet meer los liet. Hij
wilde althans een poging doen, deze
gedachte te verwezenigken.
Het was hem opeens, als had hg in
het kleine huisje, waaraan de hel
groene vensterruiten iets frisch en
vrooigks gaven, een zending te ver
vullen.
Een tuintje lag om het huis, maar
het lage poortje stond open. Hg belde
aan de huisdeur, waarnaast een klein
koperen bordje met den naamFrese-
nius was aangebracht.
Een kraakhelder dienstmeisje deed
open. Haar oogen bekeken vol ver
bazing den vreemden heer, terwgize
vroeg wat hg wenschte.
„Ik zou graag mgnheer of mevrouw
Fresenius spreken**.
Hg overhandigde haar zgn kaartje.
Ze keek hem nog meer verbaasd
aan.
„Mgnheer Fresenius is al drie jaar
dood**.
„Dan zou ik wel graag mevrouw
willen spreken**, zei hg.
Het meisje ging en keerde even
later weer terug.
Ze liet hem in een aardige hel-lichte
kamer. Enkele oogenblikken zat hg
hier alleen, toen werd vanuit een
vertrek ernaast een zwaar gordgn
weggeschoven en een sierigke, meis
je sa chti ge gestalte in swaren rouw
gehuld, stond voor hem.
Hg stond op en boog beleefd.
„Neemt u me niet kwaïgk mevrouw,
dat ik u stooor
Ze viel hem in de rede.
„Het meisje, dat me uw kaartje
bracht, zei, dat u eerst mgn man had
willen spreken**.
Hg schudde het hoofd. „O nee, ik
vroeg naar mgnheer of mevrouw Fre
senius, ik kom eigenigk voor uw
kleine dochtertje. Ik zag Ria vandaag
dansen op een wei hier in de buurt,
daarover wilde ik met u spreken**.
„Het is dus niet iets, wat direct
mgn man betreft**, zei ze. Zg glim
lachte nu heel even. Eigenigk was
het slechts de schaduw van een glim
lach, een nauw merkbaar vertrekken
van den kleinen rooden mond, die
zoo vreemd afstak tegen het bleeke,
droevige gezicht.
Ze bood hem een stoel aan en keek
besluiteloos naar het visitekaartje,
dat zg nog altgd in de hand hield.
Hg boog even.
„Ik heet Erlch Dorenkamp, Dr.
Erich Dorenkamp staat opmgn kaartje
en ik ben, wat niet op mgn naam
kaartje staat, directeur van een circus
in Berign met denzelfden naammis
schien hebt u er wel eens van ge
hoord
Over haar bleek gezicht joeg een
lichte blos en bgna wrevelig klonk
het antwoord
„Ik ben de weduwe van den kan
tonrechter Fresenius en ben niet be
kend met circussen en dergeigke**.
Het scherpe gezicht van den man
versomberde even. Hg meende iu
haar woorden een zekere verachting
voor zgn beroep te hooren.
Maar vlug herstelde hg zich.
Het zou dwaas zgn, deze bekoor-
igke, jonge, blonde vrouw in haar
droefgeestige rouwkleeren iets kwa-
igk te nemen.
„Mgn circus scbgnt u dus even
onbekend te zgn als ik, mevrouw**,
glimlachte hg vriendeigk, „maar dat
is niet zoo ergik zal u nu over het
doel van mgu bezoek spreken**.
Hg nam een kleine aanloop, want
het leek hem tegenover deze ernstige
in het zwart gekleede vrouw opeens
heelemaal niet zoo eenvoudig meer,
over zgn voorstel te beginnen.
(Wordt vervolgd.)
d
burg
hg
ader
ood.
lo
het koninkigk Mausoleum te Delfi
heeft thans zgn waardige entourage
herkregen door de restauratie van de
eeuwenoude Nieuwe Kerk te Delft,
waarin dit Mausoleum is gevestigd.
Deze Delftsche restauratie is met
zorg verricht en ze is grondig ge
weest. De muren zgn, waar noodlg,
Ingeboet, alle ramen zgn vernieuwd,
waarbg de groote dichtgemetselde
Westramen in eere zgn hersteld, het
geen de belichting van de zgbeuken
zeer ten goede is gekomen. De kap
pen zgn grondig nagezien en versterkt,
een nieuwe beschieting met genuan
ceerde leibedekking en een geheel
nieuwe, hoogere gewelf beschieting
van eikenhout is aangebracht.
Het zou te ver voeren alle verbe
teringen, welke tgdens de restauratie
zgn aangebraebt, te vermelden. Een
voornaam punt is de vrgmaking ge
bleken van de zgbeuken, waar in den
loop van tgden allerlei ontsierende
afscheidingen en betimmeringen wa
ren aangebracht.
De restauratie heeft vele jaren ge
vorderd. Woensdagmiddag is de kerk
in een plechtige bijeenkomst weer in
gebruik genomen. Stemmig licht door
straalt thans weer de vensters van
het koor en valt neer op het monu
ment voor den Vader des Vaderlands,
op het graf der gestorvenen uit ons
Vorstenhuis.
Nederland en Spanje
Volgens buitenlandsche berichten
zou ook de Nederlandsche regeering
worden uitgenoodigd tot deelname
aan de Middellandsche Zee-conferentie
te Nyon, maar daarvan was in het
midden der week nog niets officieels
in Den Haag bekend.
Het is overigens duideigk, dat we
met onze vaart op Indiö groote be
langen hebben bg de veiligheid van
het verkeer in deze zee. Om deze
veiligheid zooveel mogeigk te ver
zekeren heeft de minister van defensie
dezer dagen voor onze schepen daar
bepaaldten allen tgde goed zichtbaar
de Nederlandsche vlag te voeren, in
Was er wel ooit een moeder, die
altgd zoo droevig gestemd was als
Margreet Fresenius en was er ooit
een kind, dat zoo levenslustig was als
Ria Fresenius?
Margreet hulde zich ook in het derde
jaar na den dood van haar man nog
in sombere, zware ciêpeslulers, en
de kleine achtjarige Ria greep met
begeerige handjes naar ieder helkleu
rig stukje lint, om daarmee haar
liefeigke, blonde schoonheid te tooien.
Op het gezicht van mevrouw Mar
in zgn hartstochtel'gke liefde omarmd, greet Fresenius lag voortdurend een
uitdrukking, als hadden de groote
bruine oogen kortgeleden geweend,
en de kleine Ria lachte altgd.
Haar bruine oogen lachten en haar
lieve kleine roode mondje met de
sneeuwwitte tandjes lachte. En ook
haar slanke beentjes schenen te lachen,
nooit speelde ze het klaar, eens rustig
en met afgemeten pasjes te wandelen,
zooals welopgevoede meisjes,dienaar
school gaan, behooren te doen. Neen,
altgd sprong en huppelde ze, onver
schillig of ze naar school moest of
bg een vriendinnetje op bezoek ging.
Haar gang was een dans, was
rythme van een of andere geheime
muziek, die zg alleen hoorde.
En de wei achter het huis van den
timmerman Dinges was haar feest
zaal, daar danste ze de andere kin
deren iets voor en velen, velen kwa
men, om Ria Fresenius in jubelend
springen en wenden over het lichte
groen te zien zweven. Vooral jongens
waren er altgd heel veel onder de
toeschouwers.
Het was dan ook een bekoorigk
schouwspel, dat de blonde Fresenius
bood, als ze als een elfje over gras
en bloemen danste.
Dat vond ook een beer, die op een
laten namiddag naar het bosch wan
delend, voorbg de wei kwam. Als aan
den grond genageld bleef hg staan
en volgde met steeds grooter wor
dende verbazing het schouwspel dat
zich voor zgn oogen afspeelde: In
een kring van meisjes en jongens van
verschillenden leeftgd zag hg een
tenger gebouwd meisje met naakte
beentjes, dat een ef anderen zelfver-
zonnen dans uitvoerde. Do rosigo jongen, die nog oen poosje bleef zit-
Prins Bernhard.
Het was van de week een jaar
geleden dat Z.K.H. Prins Bernhard, tot
toen een onbekende voor ons volk,
zgn intrede in ons land deed en wel
als verloofde van onze Kroonprinses.
Het is wonderigk, zoo gauw als deze
prins uit den vreemde een der onzen
Is geworden I Een jaar van groot ge
luk voor het prinseigk paar ligt achter
ons moge de naaste toekomst een
nog grooter geluk voor dit paar éa
voor ons volk ontsluiten.
De prins bigkt wel zeer ingenomen
te zgn met het door het volk geschon-
wordt er de aandacht op gevestigd, ken jachthg maakte er de afgeloopen
week weer meermalen gebruik van,
o.a. werd een bezoek gebracht aan
Stavoren, waar vandaan Zondagoch
tend reeds om halfacht vertrokken
werd, zoodat er in den loop van den
dag nog verscheidene teleurgestelde
nieuwsgierigen kwamen. In Deventer
inspecteerde Z.K.H. Dinsdag als rit
meester der huzaren het vierde half-
regiment te Deventer.
Het Koninkigk Mausoleum.
De laatste rustplaats der Oranje’s,
deze opleving. De gang omhoog is
ingezet, zei hg, een waakzaam ver
trouwen in de toekomst gerechtvaar
digd, maar
„Voor wg van ’n werkeigk gezonde
welvaart in ons land zullen kunnen
de vaart langs de kust van China spreken, zal de opleving een veel
gelden deze bepalingen.
Gezellige tgd tegenwoordigHg
herinnert op angstwekkende wgze
aan de jaren van 1914—1918.
Een gevluchte schuit
Op de Maas bg Rotterdam had van
de week een eigenaardig incident
plaats. Er zgn tegenwoordig allerlei
eigendomskwesties Inzake Spaansche
schepen. Mag Franco over ze be
schikken of de regeering van Valen
cia? Etfio, zoo’n schuit, gekomen uit
Bilbao, dat onlangs door Franco’s
troepen werd veroverd, lag in Rot
terdam. De kapitein heeft kans ge
zien om onder een valsch voorwend
sel onder stoom te komen en zee te
kiezen; hg en het meerendeel der
bemanning waren „overgegaan** naar
Franco en ze wilden terug naar
Bilbao. Maar ze voerden nu tegen hun
wil n drietal Nederlanders mee, w.o. en merkte op, dat het vraagstuk
een loods, die toevallig ambtshalve v - - - -
aan boord waren. De vluchtelingen
konden niet worden achterhaald,
maar de Nederlanders zgn aan de
grens van onze territoriale wateren,
met drie leden van de bemanning,
die niets van Franco wilden weten,
op een loodsboot overgezet.
Het is toch wel een beetje bescha
mend, dat we de hulpmiddelen bleken
te missen om op onze eigen wateren
aan buitenlanders te beletten, Neder
landsche onderdanen gewelddadig
mee te voeren
De 37e Jaarbeurs geopend
In Utrecht is het zeer druk van
wege de 37e Jaarbeurs, welke weer
een climax in de rg bigkt te zgn.
Alle ruimten zgn bezet, het aantal
exposanten is grooter dan ooit, het
aantal bezoekers idem. De opleving!
De secretaris, de heer Graadt van
Roggen, erkende in zgn openingsrede
a
et
m
ef
in
Ie
'B
g
le
it
i,
,8
n
e
FRISO
i i
s.
