s
Nieuws- en Advertentieblad
HOFSTEDE Autobusdieost Bolsward - Workum
zoolang Veerdienst Enkhuizen—Stavoren is gestaakt
voor de Gemeenten Workum, Hem. Oldeph. en Noordw, Hindeloopen, Stavoren, enz. enz.
ook Uw Wijnhandelaar
Voorloopige DIENSTREGELING
Vermouth Cinzano
Martini
Wigano
Slachtverbod geiten en bokken.
STAALWAREN
Maatregelen ten aanzien van
post- en sierduiven.
ZATERDAG 1 FEBRUARI 1941,
67ste Jaargang
No. 5
Officieel Gedeelte
Ut de aide Friso’s
Gemengd Nieuws.
UITKNIPPEN s.v.p.
Denk aan
Uw
Legitimatiebewijs
Algemeen weekoverzicht
Binnenland.
t
8.30 en 16.00 9.00 en 16.30
Ondernemers: GEBR. ZWAAGSTRA
DE ZAAK
v- Uitgave van Fa. T. GAASTRA Bz. te WORKUM Telefoon No. 45
N
naar
Freark fen ’t Noard.
d)
W van
van Januari 1941
men
den
er
ed
er
irt
:h-
te
»p
m
P-
le-
itS
W-
>n,
ee
3k
he
ld.
de
te
al
DS
er
D,
n.
at
is
>n-
»r,
tal
ar
ie.
Ip-
te
op
ke
sr-
ar
ht
eh
or
or
de
Pt
n:
de
nd
et
el
fl.
drie jaren T) en op nieuw zullen Stavoren en
Enkhuizen, zelfs 's winters, eene betrekkelijk gemakkelijke
gemeenschap hebben, want men mag veilig aannemen, dat
de stoombooten, die de spoorlijnen LeeuwardenSneek en
EnkhuizenZaanstreek in verbinding zullen brengen van zoo
krachtige voortstuwingsmiddelen voorzien zullen worden, dat
het ijs geen onoverkomelijke hinderpaal zal opleveren.
J) Dit barde earst njuggen jier letter.
Een koud protest.
Geen punten meer.
Vrijdagmiddag zag het Leidsche
plein te Amsterdam een merkwaar
dige verschoning: een man met een
hooge hoed. Dat was het eenige wat
men van z|jn kleeding kon zeggen
want... de rest ontbrak. Op een soort
zwembroekje en een sjaal na, vertelt
de Tel. die hij omgeslagen had, om
dat het, volgens zfln zeggen, zoo koud
was. Dat was het inderdaad. Er viel
een druilerige motregen bovendien.
De heer met de hooge hoed trok
er zich niets van aan. Hij stapte vlug
over het Leldscheplein, weldra
achtervolgd door een schare belang
stellenden. Zoo ging het even door
tot er een agent aankwam, die hem
naar warmere oorden overbracht.
Do heer met de hooge hoed ver
ontschuldigde zich bQ het publiek
met de mededeeling, dat hfl tot zQn
demonstratie was gekomen, omdat
zQn puntenkaart zoo gauw op was.
Waardebons der W.H.N.
Tot nu toe was verplicht gesteld,
dat op de achterzijde van de waarde
bons der Winterhulp Nederland be
halve stempel en handteekening van
den directeur van een der plaatseljjkfc
bureaux en stempel en firmanaam
van den leverancier tevens vermel
ding van naam, adres en woonplaats
van den ondersteunde moest voor
komen. Van nu af aan is’t voldoende,
wanneer het nummer van de distri
butie stamkaart van den begiftigde
op den waardebon is vermeld.
Aan de winkeliers en zaken wordt
verzocht van deze wijziging goede
nota te nemen, opdat bfl verstrekking
van goederen aan behoeftigen en de
verzilvering der waardebons geen
storende vertragingen ontstaan.
„De IJsloopers” twisken Staveren en Inkhüzen.
11
Sa bestie er ek in „keur” op de iisboaten fen de Gildeleden.
as 7, uterlik acht jier. En der
De prfjs der Advertentiên
is van 1—5 regels 60 cents,
elke regel meer 7 cents
Grootere letters naar plaats
ruimte. Buiten Friesland,
uitgezonderd Familieberich
ten, 10 cents per regel.
Bij abonnement belangrijk
lager
zoolang Veerdienst Enkhuizen—Stavoren is gestaakt
van Bolsward van Workum
Zaterdagvoormiddags niet
voor een goedpassende
BRIL - BUIKGORDEL of
CORSET - BREUKBAND
Elastieken kousen
Verplegingsartikelen is:
GROOTZAND 18 - SNEEK
De Burgemeester van WORKUM
maakt bekend dat, behoudens door
of vanwege da Nederlandsche Vee
houderij Centrale te verleenen ver
gunning, het slachten en doen slach
ten van geiten en bokken is verboden.
Workum, 29 Januari 1941.
De Burgemeester voornoemd,
W. M. OPPEDIJK van VEEN.
Onze jarenlange ervaring waarborgt U
pasvorm en kwaliteit tegen
de laagst mogelijke prijzen
Ziet geheel vrijblijvend eens in de
winkel ook onze groote sorteering
Naar een gedwongen leening?
Met de nieuwe groote millloenen-
leening van het koninkrijk der Neder
landen schijnt het niet naar wensch
te verloopenhet heet althans, dat
het aantal inschrijvingen onbevredi
gend is. Het is een zaak, die de
menschen met kapitaal zelf moeten
beoordeelen, maar verstandig Iflkt
ons hun afwQzende houding niet. Nu
kunnen ze stukken accepteeren, ren
tende 4 en binnen 10 jaar aflosbaar
wordt de leening niet vólteekend, dan
zullen velen, die vrijwillig achter
bleven, gedwongen worden om stuk
ken te accepteeren, rentende 21/2 °'o
en aflosbaar in 40 jaar Het schijnt
intusschen, dat het totaal der leening
wel sterk naar het financleele ver
mogen van het volk is berekend. Als
allen hun deel in de vrijwillige leeninK
namen, die bij ’n gedwongen leening
zou worden opgelegd, dan zou de
vrjjwillige leening slechts voor 120/0
worden overteekend. Deze zeker-
heidsmarge is Inderdaad niet zeer
ruim.
Naar thans verluidt is de Staats-
leenlng reeds vólteekend en heeft
men dus de leeningsdwang tot nu toe
nog kunnen vermijden.
Toet-Ank-Amen keert terug naar
het Dal der Koningen
Veiliger schuilplaats voor mummies.
Toet-Ank-Amen keert weer terug
naar zijn graf in de rotsen, waaruit
hem, na de ontdekking van
Egyptoloog Howard Carter,
met zooveel moeite te voorschijn
heeft gehaald. Deskundigen zjjn n.l.
zoo schrijft de Tel. van meening, dat
de tegenwoordige verblijfplaats van
zijn mummie niet voldoende be
schermd is tegen het oorlogsgeweld.
Bij het uitbreken van de vijandelijk
heden aan de Egyptische grens oor
deelde men het raadzaam de kost
baarste schatten vanhetstaatsmuseum
te Cairo naar schuilplaatsen te
brengen, waar zjj tegen eventueele
luchtaanvallen beschut zouden zjjn.
In het staatsmuseum bevinden zich
zooals bekend, de archeologische
vondsten uit de t|jd der Pharao’so.a.
talrijke papyrusrollen en de 33 mum
mies van Egyptische pharao’s bene
vens de onschatbare grafgeschenken
van goud, zilver en ivoor. De rijkste
werden indertijd in het graf van den
Pharao Toet-Ank-Amen gevonden,
wiens mummie zich eveneens in het
museum bevindt. Onlangs zjjn des
kundigen tot de conclusie gekomen,
dat de schuilplaatsen van het museum
geen voldoende veiligheid bieden.
Een der meest vooraanstaande Egyp
tische archeologen heeft daarom
voorgesteld de mummies en de be
langrijkste kunstvoorwerpen naar
dezelfde rotsgraven terug te brengen
waar eens de heerschers over het
NJjl-land hun laatste rustplaatsvonden.
Dat voorstel is aangenomen. En zoo
zullen dezer dagen 33 mummies met
hun schatten weer terug naar het
dal der koningen terugkeeren waarin
zQ zooveel duizenden jaren gerust
hebben. De oude grafkamers worden
opnieuw geopend, daarna worden de
rotsgraven verzegeld en Egyptische
soldaten zullen er tot het eind van
den oorlog de wacht betrekken.
De Burgemeester van WORKUM
vestigt de aandacht van belangheb
benden op een publicatie in een der
aanplakkastjes van het gemeentehuis
betreffende maatregelen ten aazien
van duiven.
Alle postduiven, welke na 15 Mei
1940 zfln uitgebroed, moeten ten spoe
digste worden opgegeven, evenals
alle sierduiven.
De noodige opgaven moeten voor
31 Januari 1941 worden verricht aan
het politiebureau.
B(j niet nakoming stelt men zich
bloot aaneen strafvervolging volgens
de Duitsche militaire wetten.
Workum, 29 Januari 1941.
De Burgemeester voornoemd,
W. M. OPPEDIJK van VEEN.
Persoonsbewijzen.
Eerst heette het, dat we met ingang
van 1 Januari j 1. allemaal in het
bezit zouden moeten z(jn van een
nieuw persoonsbewijs (identiteits
kaart), maar toen we kort vóór en
ta dien datum verder niets meer
over het geval hadden gehoord, be
gonnen we te gelooven en te hopen,
dat deze administratieve maatregel
was „over” gegaan. Het heeft niet
zoo mogen zjjn. Straks krijgen alle
ingezetenen van 15 jaar en ouder een
oproep van den burgemeester om
ons persoonsbewijs te komen afhelen,
Dan moeten we twee geheel gelijke
pasfoto’s meebrengen welke aan be
paalde eischen moeten voldoen én...
een gulden. In een der dagbladen
werd van de week vermeld, dat d
uitreiking gratis zou z{jn, maar dat
feest gaat niet door. Ook moeten we
nog enkele malen onze vingerafdruk
plaatsen, alvorens ons de kaart wordt
uitgereikt, een bezlghefdje, dat
ten onzent tot nog toe rnkel het
voorrecht was van menschen, die in
intieme relatie stonden met de redac
tie van het Algemeen Nederlandsch
Politieblad. Enfin, ook deze oorlogs-
bezoeking zullen we wel overkomen.
Art. 1. De ijsloopers zullen, met volk of vracht van hier varende,
geene andere steden of plaatsen als de stad Stavoren vermogen
aan te loopen, ten ware weer en wind hen daartoe noodzake.
Art. 2. En zullen met hunne schuiten niet buiten ’t veer of
dezer Stads-Noorderhaven mogen leggen, noch van elders anders
afvaren en, wederkeerende, ook nergens anders, weer en wind
zulks permitteerende, vermogen aan te komen.
Art. 5. En zal niemand mogen afvaren, dronken of beschonken
zijnde, op poene van drie caroli guldens telken reize te verbeuren,
te appliceeren de eene helft ten behoeve van den opziener en
de wederhelft ten behoeve der armen.
Art. 7Een schuit met schipper en zeven man zullen voor
vracht van van het o vervoeren van twee, vier tot zes personen,
die zullen helpen werken, en waarmede een schuit gerekend zal
worden bevracht te wezen, genieten vier en dertig gulden, eens,
moetende die reisende lieden, alvorens af te varen, zich van
laarzen en sporen voorzien.
Art. 8. Voor een groote vracht van één, twee tot drie personen,
zonder bagage, welke zich niet verpligten op reis mede te werken
waarmede de vracht zal gerekend worden vol te zijn, zal betaald
worden veertig gulden.
Voor
Neffens de skriuwer fen it stik hwer’t ik dit üt oernommen haw,
scoe dit reglement it léste west hawwe, hwet de Stedsregearing for de
iisskippers dien hat. Hwent noch yn it archief fen Inkhüzen noch
yn dat fen Staveren binne stikken fen lettere datum foun.
Ut de oanteikeningen dy’t men to Staveren bewarre, (mülk
noch wol) koe men opmeitsje, dat er hiel hwet minsken de reis
mei it „IJsschuitenveer” makke hawwe. Ek al wier it djür en al
moast men seis ek de hannen ut ’e mouwe stekke. De „ijs
loopers” üt de aide tiid, scille grif nea dreamt hawwe. dat er ien,
twa ieuwen nei hjarren, boaten komme seoene, dy’t eltse dei
hweroan mei hünderten minsken fen de iene nei d’ oare wal
oerstekke. Dit is wol it fornaemste hwet ik oer de „ijsloopers”
beskriuwn fyn. En ta beslüt scil ik oernimme, ho ’t men yn
1876 tocht oer de boaten dy’t er twisken Inkhüzen en Staveren
komme seoene.
„Nog twee,
In boat mocht nea alder wêze
waerd string de han oan balden.
Mar al ho goed it spil regele wier al ho't de Stedsregearingen
en it Gilde hjar bést diene om alles sa goed dwaenlik forelkoar
to krijen, yet eltse kear opny kaemen er „kapers op'e kust”. Der
wierne iisskippers, net oansletten by it gilde, dy’t probearen,
fracht fen of nei Hollan ta to krijen, fier under de fêststelde priis.
It skynden wol in headsaek skippers ut Staveren wést to hawwen
dy’t op Inkhüzen tasetten en hwerfen „Burgemeesteren” skriuwe
„dewelke jaarlijks bij besloten zee, omtrent de vuurtoren zich
onthouden, om voor een gering loon Enkhuizer Ijsloopers te
benadeelen.”
Ek yn dy dagen wier dos it forkear net fry en koe men ek
net dwaen hwet men mar woe.
Yn Janewaerje 1768 komme „Burgemeesteren van Enkhuizen”
mei in nij reglement for de iisskippers, hwet wy hjir for in diel
oernimme
Dit blad verschijnt des Za
terdags en kost per kwartaal
50 cents franco per post
80 cents. Enkele Nos. 5 cts.
Ingezonden stukken Donder
dags voorm. in te zenden. Ad-
vertentiën tot ulterljjk Don
derdagsmorgens 12 uur, uit
gezonderd familieberichten
Geen derde Bartje.
Anne De Vries vertelt waarom niet.
In het tweede nummer van het
weekblad „Arbeid*, uitgave van ’t
N.V.V., is o.m. opgenomen een onder
houd met den schrijver Anne de Vries,
wiens boeken „Bartje* en „Bartje
zoekt het geluk” zulk een groot succes
hebben gehad.
Hem werd gevraagd, of de geschie
denis van Bartje soms ook nog ver
der verteld zal worden. Op deze
vraag antwoordde De Vries met be
slistheid: „Neen”. En hjj voegde er
aan toe
„Bartje is erHij is getrouwd en
ik laat het bij die twee deelen. Ik
ben bljj, dat ik Bartje zoover heb
gekregen en al laad ik nu de ver
denking op m(j, dat ik net als zooveel
andere schrijvers schfln te meenen, dat
het leven bij het huwelijk uit is
ik laat het er bfl. In een volgend
boek zal ik dan wel die verkeerde
meening over het huwelijk recht
zetten.*
„Wat wordt dan dat volgend boek
„Het is m|jn eerzucht*, zegt Anne
de Vries „om nog eens een boek te
schrijven, waarin ik het heele leven
van een waarachtig Christen behan
delen kan, van de wieg tot het graf.
Maar ik weet werkelijk niet of ik
daar nu al aan zal beginnen en ik
leg me op geen enkele manier vast.
Ik zie het karakter van dien man al
ongeveer duidelijk voor me. Maar ik
spreek er niet over: dat is een
geheimpje voor mezelf.*
„Zal uw nieuwe boek ook weer een
Drentsch boek z(jn?*
„Het zal niet spec’fiek Drentsch
zfln
En dan komt een verrassende
bekentenis:
„Ik geloof niet, dat ik gemakkeljjk
over Drente zal schrijven, nu ik er
weer woon.*
„Bedenkt u wel*, zoo besloot Anne
de Vries, het onderhoud, „dat ik niet
de eerzucht heb Drentsche boeken
te schrijven, dat ik bijvoorbeeld ook
niet in Drentsch dialect schrijf. Drente
is mfln voedingsbodem. Zonder Drente
zou ik niet kunnen schrijven. Maar
wat ik wil, gaat er boven uit.*
-
PJKXSC
s
U-
t
